#Lekker EigenWijs!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I have been around, you don't understand.
Broken things that never will meant.
I was born in these woods and these woods will be here.
Long after we're gone there will be rabbits and deers.
And I've seen men stronger than me, lose their lives over something up sea.
Now that I've found, I've lost around here.
I just want what is mine again.'
Uut 'Mine Again' van Douwe Bob.

Moi, ben ik weer! 
Ooit, zo schijnt het te zijn geweest, spraken wij dezelfde taal. 
Met het bouwen van een toren, iets met Babel en een algehele spraakverwarring kwam daar een vroegtijdig eind aan. Kan ook net andersom zijn geweest. Ik was er namelijk niet bij...jij wel? 
En deze ochtend geen zin om de kinderbijbel er op na te slaan. Ze slaapt ook nog!
Via via kwam ik gisteravond uit bij 'De Ontmoeting Onder Een Nijmeegse Hemel' - Nijmegen zingt Boeijen in vele talen.
Daarom moest ik gisteren aan Babel denken, niet Ryan, en aan een eerder chatgesprek op die dag, iets met geloven of niet natuurlijk...etc. 
Dat kwam door Floor Jansen die bij het fraaie VPRO-Programma 'On Stage' op Nederland 3 enkele van haar muzikale vrienden had uitgenodigd. Soort van 'Beste Zangers' maar dan zonder de tissues...
Van Frank Boeijen zegt men vaak dat ze hem niet kunnen verstaan, tis maar net hoe je naar hem luistert of een keer naar Beter Horen! Zou misschien kunnen helpen, of niet natuurlijk als je Boeijen steeds minder wilt horen. 
Maar werd gisteren verrast, dacht wel zo'n beetje alles te weten over één van mijn muzikale helden, die al bijna vijftig jaar met mij meegaat.
31 oktober ontmoet ik 'm weer in Zwolle, maar dat terzijde. Hoe is het met joe?
Door Floor ging een beetje zoeken op Anneke van Giersbergen, voormalige frontvrouw van The Gathering, blijkbaar afkomstig en/of woonachtig in het fraaie Nijmegen waar ook Boeijen is geboren en getogen.
Wist van Anneke dat ze Boeijen wel pruimt. Tuurlijk, Frank Boeijen was haar toetsenist in The Gathering, niet die Frank Boeijen. Neuh, er zijn meer honden die Fikkie of Max heten hè. Neuh, maar Anneke zong wel eens wat van Boeijen. Zo'n stoere metalvrouw die Boeijen covert, die combinatie alleen al. Vrouw van ijzer! 
Onder andere Wild Flowers (Wilde Bloemen) van Frank's eerste solo-cd nadat hij stopte met de Frank Boeijen Groep begin jaren negentig. Volgens mij heeft ze ook 'Zeg me...' en Kronenburg Park gezongen. Kijk, dan heb je een flink streepje bij mij voor. Maar Anneke is gewoon een mooie vrouw, die mocht de voeten wel bij mij onder de tafel parkeren. Bij wijze van spreken dan...Snap je. 
On Stage is een live-programma. Aan elkaar gepraat door Nadia Moussaid, tevens leuke meid. Vond gisteravond iedereen weer lief, leuk en aardig. Nadia gooit samen met de hoofdgast- of gasten van die avond de deuren van de grote zaal van TivoliVredenburg (Utrecht) open voor Nederlandse muzikanten en kunstenaars en hijsen ze als ware de Nederlandse podiumkunsten op het schild. De muzikanten die dan optreden zijn allemaal op uitdrukkelijk verzoek van de hoofdgast die met Nadia haar of zijn keuzes vervolgens toelicht. Floor had o.a. Henk Poort, Anneke dus, haar zus Irene Jansen en Douwe Bob uitgenodigd die mij pakte met zijn akoestische versie van Mine Again. Kippevel!
Maar natuurlijk ook Anneke, op het moment dat Henk met z'n drie vrouwen in het pluche van de Voorveghter zat te luisteren naar haar Heavy Strings luisterde ik naar Mental Jungle van Anneke van Giersbergen, wat een heerlijke live-uitvoering met scheurende gitaren en zo...
Floor Jansen zong zelf ook. Ik hou d'r van. Niks geen gedoe, staan en zingen. Lekker zuiver op de graat. 
Maar dwaal af, ga weer van de hak op den tak. Sorry.
Voor een benefietconcert en een studioalbum, met als goede doel het Kinder Oncologisch Centrum Nijmegen, werd als rode draad het oeuvre van één van de grootste artiesten van Nijmegen gekozen: Frank Boeijen. Logisch, zou je denken. Zijn muziek werd uitgevoerd in verschillende talen (daarom Babel) en muziekstijlen door nationale en internationale artiesten die ooit in Nijmegen gewoond hadden of er nog wonen. Dat leverde voor mij als Boeijen-adept een bijzonder album op. Het stamt al uit 2008 maar ik hoorde het pas gisteravond en deze ochtend weer. Bijna twintig jaar later....Kan nog net hè.
Nu kun je Boeijen helemaal niet verstaan. Allerlei vreemde talen. In dit project 'De Ontmoeting' werden de nummers o.a. gezongen in het Engels, Duits, Grieks, Papiamento, Arabisch, Indonesisch en Portugees. Kom daar maar eens om. 
Was wel blij dat Frank zelf als laatste een nummer zong (Verdwenen Verleden) in onze eigen Hollandse taal, kon ik er toch nog iets van verstaan. Humor mensen....
Maar schitterend. Zonder Woorden en Afscheid in het Duits. Duits heeft wel wat, raakt ook net als Bach.
Wilde Bloemen in het Engels door Anneke maar ook Hemel en Hel en Kontakt. De Verzoening in het Portugees, als ik mij niet vergis. Waar kom jij vandaan in het Indonesisch. Mile Lukic uit Joegoslavië die Vaderland in zijn moedertaal zingt, hoorde mijn eigen vader in de verte....Een taal uit mijn jeugd. Prachtig. Bert Hoogma met een lekkere The Longing (Heimwee).
Met terugwerkende kracht schaamrood op de kaken dat ik dit album niet kende, wist dat Anneke iets van Boeijen had gezongen maar niet dat er een hele elpee van was gemaakt. Waar zat ik met mijn gedachten in 2008, 36 jaren jong? Zeg het maar....Mis wel eens vaker de boot of hoor ik de klok luiden maar weet dan niet waar de klepel hangt. Maar het album staat op Spotify, voor de liefhebber.
Een paar uurtjes daarvoor had Hannah Mea mij al ingepakt. Schatplichtig aan Lohues en Ilse DeLange hè. Tja, dan heb je mij al mee hè. Wat een ontwapende zangeres, gewoon uut Drenthe. Lekker down to earth. 
Leuk mens. Wat heeft zij al geweldige nummers geschreven. Kerkstraat, Waterdicht, Back to You! 
Was ik maar de helft jonger mocht ik ongestraft verliefd op jou worden. Zij heeft een leuke kerel hoor en het zou bij wijze van mijn dochter kunnen zijn maar ik vind zulke vrouwen gewoon leuk. 
Niks geen opsmuk, zo'n meisje wat ook hier om de hoek zou kunnen wonen. Niet vergeten waar ze woonde of waar ze ooit vandaan kwam. Onder de vleugels van ondermeer Daniël en Ilse uitgevlogen. 
Volle vaart voorwaarts. Prachtig! Hier wel de zakdoeken en tissues maar dat snapte ik dan wel weer.
Bij Metal muziek doe je dat niet of je moet strings bij de hand hebben. Mouna luisterde op afstand mee, wie is dat Papa? Avondje samen met mijn dochter. Moos wilde naar Oma, zelf patat halen bij Binnenmars en vanmorgen mee naar de Kerk. Hoe dan? En Matthijn Buwalda zong Kerkstraat, gaat dit over Moos, Papa? Mouna luisterde goed en hoorde herkenning, hier geen toren van Babel. 
Dochterlief en ik spreken nog dezelfde taal. Gelukkig wel. Gisteren liet Mouna mij een nummer horen, die had ik ook nog nooit gehoord. Dat kan natuurlijk, onze muzieksmaak loopt niet helemaal synchroon. Soms wel hoor, ze houdt ook van Lohues bijvoorbeeld. Stukje opvoeding hè.
'Lekker Eigenwijs' van Kinderen voor Kinderen. Gelukkig niet het Tietenlied. Neuh, die kwam twee nummers later pas en Lauren en zij maar dansen en lachen, gieren en brullen. Ik rekende het goed!
Maar Lekker Eigenwijs. Luisterde naar de tekst, nummer had voor Mouna geschreven kunnen zijn. 
Lekker tegen de stroom in willen zwemmen. Lekker tegendraads. Ze ging er ook even goed voor liggen, haar beide handjes onder haar eigenwijze kin. Ze keek mij aan en dacht iets van: Papa, luister je wel goed? Schitterend. Die ondeugende ogen van haar. Ik luisterde goed. De tekst is geschreven door Carry Slee, kinderboekenschrijfster, voor de kinderboekenweek 2024.
Het thema was namelijk: Lekker Eigenwijs! Nou dat hoef je Mouna niet 2x uit te leggen. 
Die begreep het al bij de eerste keer. Jemig, wat een portret dat meisje van mij. Ik hou d'r van. 
Echt tegen de draad in. Die krijg je niet zo snel in de brand. Gaat haar eigen gang! Ze zingt, ze danst en ze is soms behoorlijk lekker eigenwij-ij-ijs! Ze is vooral haar eigen ik, haar eigen zelf. Mouna ten voeten uit. Heerlijk. Wat een schepsels hebben wij bij elkaar gekleid, was nooit zo goed in handenarbeid en dat betaalde zich uit bij Moos en Mouna. Twee fraaie kunstwerken derhalve! Waarvan Akte. 
Vind Mouna ook een stoer wijf net als Hanneke, Anneke en Floor. Ze speelt nog geen luchtgitaar maar dat komt nog wel. Ze doet, vaak wel, gewoon wat ze zelf wil. 
Ze speelde gisteren met Lauren, haar buurmeisje en vriendin. Wilde gisteren wat uit de kast pakken, greep mis. Tja, zij ontdekken alles hè. Luisterde vanmorgen nog eens naar de tekst zonder dat Mouna het hoorde. Ze lag nog in bed. Kon het goed verstaan, Kinderen voor Kinderen hè, allemaal meisjes met zo'n rollende 'r', daar was niks geen Frank Boeijens aan....Over lekker eigenwijs zijn! 
Was ik vroeger ook. Iedereen voor Doe Maar! Nou, dacht het niet. Kom maar door Frank Boeijen. 
En nog steeds ga ik voor die ontmoetingen met Frank Boeijen. Gevalletje appel-niet-ver-van-de-boom.
Jezelf terugzien of ontdekken in de moods van je kinderen. Tja, zo was jij ook. Toch? 
Tuurlijk kende Mouna de tekst al uit haar hoofd: 'Ik ben lekker eigenwijs, weet zelf wel hoe het moet. Alles op mijn eigen tijd, het gaat toch altijd goed? Ik ben lekker eigenwijs, voor niets en niemand bang. Ga gewoon mijn eigen gang. Ja, ik ben lekker eigenwij-ij-ij-ij-ij-ij-ijs. ik ben lekker, lekker, lekker eigenwij-ij-ij-ij-ij-ijs. Carry schrijft: als je je haar wilt afknippen dan doe je dat toch. Lekker Eigenwijs.
Ook al zegt je moeder wat anders. Lekker Eigenwijs! 
Vind het zo leuk, Mouna die mij altijd nummers laat horen die ik nog niet ken. Het was gisteravond hier even discotheek Zorgeloos op z'n Dorgeloos. Twee dansende en giechelende meiden die lekker eigenwijs aan het dansen waren op Kinderen voor Kinderen.
Weet iemand trouwens hoe je een Tiger Closetrolhouder weer aandraait...? Daar zitten schroefjes in maar ik krijg die gekke houder maar niet van de muur. Heb er nu al weken naar zitten kijken als ik op de wc zit. Zowel boven als hier beneden hebben wij zo'n ding hangen maar geen gebruiksaanwijzing meer voorhanden wel ander papier. 
Hij valt namelijk bijna van de muur. Maar dat geheel terzijde. 
Het was weer zo'n mooie avond. Met fraaie muziek, leuke dames die een punt en een komma kunnen zetten en Ricky van Wolfswinkel die mij ook aan het huilen kreeg met zijn ode (X-berichtje) aan zijn overleden schoonvader 'De Nees'. Voor bijna iedereen anders was Johan Neeskens een icoon maar voor van Wolfswinkel was Johan natuurlijk gewoon de vader van zijn vrouw, zijn schoonvader en de lieve Opa voor zijn kinderen. Dat vergeet je dan soms. Mooi die minuut stilte met eerst ingehouden tranen en later toch die waterlanders. Soms is praten zonder woorden veel mooier, zegt zoveel meer.
Ook als het in het Duits is: Ohne Worte. Mooi dat er zoveel talen zijn ontstaan na de toren van Babel. 
Toen waren ze ook al Lekker Eigenwijs! Lekker houden zo....Eenheidsworsten zijn er al genoeg!
Mijn eigen lieve lekkere eigenwijsje is wakker. Boterham smeren, glaasje melk.
Maar eerst samen zingen. Ken de tekst bijna van Lekker Eigenwijs! 
Mijn zondagse ontmoeting onder een Hardenbergse Hemel met deze mooie dame.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...