#Einde Oefening!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'A long december and there's reason to believe
maybe this year will be better than the last. 
I can't remember the last thing that you said as you were leaving.
Now the days go by so fast.
I can't remember all the times I tried to tell myself
To hold on to these moments as the pass.'
Uut 'A Long December' van The Counting Crows.

Moi, ben ik weer. 
Het valt ons barre tegen dit jaar om online binnen te geraken in het top2000 Café.
Uren- en dagenlang zit Mouna achter de laptop en voor de TV. Ze blijft het maar proberen....
Nooit stoppen met proberen hè.
Normaal gesproken zitten wij 2e kerstdag steevast 's morgens bij Jan-Willem en Jeroen inpandig te wezen en zien wij ons zelf terug in het stampvolle top2000 café. Halloooootjes. Duzz niet dit jaar.
Maar Mouna komt er dit jaar maar niet door....Ze heeft zich al zovaak opnieuw herstart. 
Ook onze appies blijven blijkbaar ergens halverwege Hilversum steken langs de digitale snelweg. 
Ach, wij hebben daarom in al onze wijsheid maar besloten om er morgen (maandag 29 december) zelf maar hoogstpersoonlijk polshoogte te gaan nemen in Beeld & Geluid. Je moet wat. 
If you can't beat them, join them! Of iets van gelijke strekking. Kop d'r veur! De wijzen uit het Oosten.
Morgen vertrekt de trein ca. 10.00 uur van Hardenberg Centraal richting station Hilversum Mediapark. Rond de lunch zijn wij er wel, denken we. Kijken of DJ Paul Rabbering nog plek heeft voor zeven goedgemutste top2000-adepten uut het Hardenbergse. Vast wel.
We komen niet beslagen ten ijs. We hebben ons plekkie al rood omcirkeld gemarkeerd, zo dicht mogelijk bij de bar. Als het goed is gaat de tap rond de klok van twaalven open, we laten ons rijden hè (NS) dus omzeilen wij met gemak alle alcoholcontroles die de laatste dagen weer als paddestoelen uit de grond schieten. Goede zaak natuurlijk. 
Blijf het wel mooi vinden. Want heb enigszins de kinderen ook aangestoken met een lichtelijk top2000 virus, eentje die mij al jaren teistert. 
We proberen zoveel mogelijk van dit unieke gebeuren, voor de 27ste keer alweer, mee te krijgen...
De liefde voor muziek heb ik ze als ware met de paplepel ingegoten. Ik hou d'r van. Soort van trots.
Mouna is in haar Suzan&Freek periode, hoop voor haar van ganser harte dat deze Freek nog een tijdje mag blijven leven. Tja, van wie eigenlijk? Wie bepaalt eigenlijk wanneer jouw trekker wordt overgehaald? Ik vraag dit natuurlijk ook voor een goede vriend. Jemig, 2025 was dat betreft wel weer een jaartje hoor. Hij loopt nog steeds op een uitermate dunne scheidslijn tussen hoop en vrees. Maar, kop d'r veur, hij wil er maar niet van afdonderen. Mooi Ard! Gelukkig maar. Net als vele met hem. Sommige vrienden kregen het behoorlijk voor de spreekwoordelijke kiezen, worden er ook nog eens twee getrokken maar dat terzijde. Kwam daar deze kerst nog een goede man bij. Je blijft maar kaarsjes branden hè. Ook voor doeffies hè. 
Alles voor de goede zaak. Je kijkt in zo'n laatste column/bloggie toch een beetje terug. 
Met mijn rug tegen de muur denk ik aan wat de tijd mij bracht. Wie is er weg, wie kwam er bij. Wat ik deed, deed ik het goed en hoe komt het dat het leven soms naar mij lacht. Ik zit niet op het dak maar gewoon hier binnen in een nog stil huis. Maar ik dank nog steeds de dag dat ik je zag want daar komt het wel een beetje op neer....Zoals je leest, ik ken mijn klassiekers. Muziek staat bijna 24 uur aan deze dagen. Gisteren, nou ja, eigenlijk vanochtend al, ging ik naar bed met Toto (Mushanga). Nummer 1081 tegen de klok van enen. Stond nog ff mijn tanden te poetsen, had net een plas gedaan. Mouna naar de juiste kant van mijn twijfelaar verlegd. Nog ff door het nieuws gescrolld en kijken wie er in Hardenberg nog wakker was. Dat was o.a. mijn oude buurman en nu een goede vriend. Beter een goede vriend dan een verre buur hè. Probeer nu wakker te worden met nr. 981. Unforgiven part 2 van Metallica. 
Ik reken het goed. Bijna einde oefening, bijna kunnen wij 2025 archiveren. 
Heeft het zin om terug te kijken? Is vooruitkijken niet veel beter, moet het beste nog komen? Ik ben net als de top2000 al ruim over de helft. Of moet mijn tijd nog komen? Ik heb altijd nog wel mijn dromen maar ik twijfel als ik soms in de spiegel kijk....Geloof niet zo in sprookjes. Daar is het te weinig kerst voor. Sloot vaak, ook dit jaar trouwens, af met een tekst van Adam Duritz uit zijn nummer A long December. Ik geloof het allemaal niet meer zo...jullie wel?
Duim meer voor anderen dan voor mijzelf. Ben niet pessi....pessi nog wat maar probeer wel het glas halfvol te krijgen in plaats van half leeg te laten. Ben er alle dagen druk mee zou wijlen ome Lenard zeggen. Mooie kerel, gebruik nog vaak zijn one-liners. Die leer je pas later te waarderen. 
Waardeer ook altijd de teksten en columns van Lohues, Daniël Lohues. Gisteren sloeg ie ook weer de spijker op z'n kop. Had er bij Café Mans, jaja...het is niet alleen het Top2000 Café wat de klok slaat, nog over met oud-straatgenoot Wim. Altied mooi om even met deze beste man te keuvelen. 
Wij snappen elkaar. Bijna uit hetzelfde bouwjaar maar onze gedachten zijn mooi overgoten met dat ouderwetse Clemme-sausje. Wij stammen nog uut die oude tied, toen de gulden nog van hout was...
We deden een biertje, hij heeft de kinderen het huus al uut, tied voor een andere keuken, ik ben nog altijd blij dat die van mij nog een tijdje hier en mijn ex willen blijven wonen....Ben eigenlijk net onderweg, de echte problemen komen wij vanzelf tegen op onze snelweg. 
Maar, sorry - dwaal weer af -, Lohues had mooie woorden. Hij keek ook terug. 
'En nu nog even door. Naar het einde van het jaar. Terugkijken, maar ook voorzichtig vooruitkijken naar een nieuw jaar. Rollegies en knieperties. Praten met familie en vrienden. Misschien nog even naar de ijsbaan. Of mooi bij de kachel, kijken naar de vlammen. Mensen missen die er niet meer zijn: dat voel je in deze tijd sterker. Hoe mooi zou het zijn als....
Maar ook dankbaar zijn voor mensen die er wél zijn. Ook dat voel je sterker  nu. Het is allemaal niet vanzelfsprekend. In de snelweg van de tijd zitten soms scherpe bochten....'
Amen! Zo is het, toch? Lohues zegt het, ik denk het. Hier aan deze kant van de IJssel lijkt het misschien allemaal wat simpeler maar snijdt het nog altijd wel hout! Wat ik oe brom!
Tuurlijk dacht ik deze kerst iets meer aan mien Moe dan anders. Vorig jaar, kerstavond, raakte ze uut de tied. Dan herbeleef je zo'n dag toch weer, elk uur bijna elke minuut weet je nog wat je vorig jaar deed. 
Op het moment supreme (met zo'n dakje boven de e) zat ik bij goede vrienden. Keek op hun steeds wisselende fotolijstje met de tied er boven.....Dat is het toch. De tijd gaat verder maar de herinneringen blijven. Zo blij, en dat meen ik uit de grond van mijn roodzwarte hart, dat hij er nog is....Je weet nooit wanneer zijn trekker wordt overgehaald, of die van Jan of die van ons allemaal. 
Ben blij met die mensen die er nog wel zijn. Net als met ons vlaggeschip. Ik heb vaak over de mensen die er niet zijn (geblesseerd, weekendje weg, oma jarig, scheet verkeerd) maar ik moet het juist hebben over de mensen die er wel bij kunnen en misschien willen zijn op de voetbalzaterdag. Heet dat geen omdenken....?
Vind ik vrij lastig. Merk aan mijzelf ook wel dat ik best wel een donkere kant heb terwijl ik met gemak het lichtknopje kan vinden. Of het achterhuus moet er af zijn gesloopt door notabene oen eigen buurman!
Tja, ik praat wel eens vaker in behoorlijk hevige wartaal. Het huus van mien Moe herken je bijna niet weer. Het hele achterhuis inclusief de douche en de schuur is afgebroken, ligt bijna op Bovenveld en buurman Bouwhuis helpt een vrolijk handje mee. 
Zat gisteren nog even bij Chez Freek. Niet in gedachten maar echt fysiek. Zat een biertje te drinken in het onderkomen waar wij ooit zo vaak hebben gezeten. De kachel was aan, keek naar de vlammen en kon flink wat glimlachen niet onderdrukken. Wat hebben wij hier toch vaak gezeten aan de Clemme nr. 2 in die mooie overkapping wat wij later in 'Chez Freek' hebben omgedoopt. Het bord hangt er nog. Laten Thijs en Kim dat hangen? Ik zie ze er zo voor aan. Thijs heeft ook een mooie oude ziel. Vind dingen als deze belangrijk. Mijn voormalige buurman Robert en trouwens ook vriend, dat was ie al eerder voordat ie onze buurman werd maar dat terzijde, keek mij eens aan en ik hem. Althans, dat denk ik....Het werd al donker in Chez Freek en het lichtknopje van de lantaarns was met het achterhuus verhuisd naar de vuilnisbelt. Alleen de electrische leiding lag er nog....Snappen jullie het nog allemaal een beetje...?
Het komt hier een beetje op neer. 2025 was niet slecht maar ook niet geweldig goed. Ik mis iets, niet alleen dat kopje koffie bij Moe maar ook wat naast mij. Ik mis een klankbord, iemand waar ik tegen aan kan kruipen in tijden van nood, mis soms die arm om mijn schouder en af en toe een dikke kus op mijn voorhui...euh, voorhoofd. Mis gewoon iemand waar ik hopeloos tegen aan kan lullen. Snap je. Iedereen heeft toch iemand nodig. 
Misschien duurde daarom het gourmetten op 1e kerstdag met de kinderen ook zo lang. Ik had gezegd, we gaan pas van tafel als iedereen zijn eten op heeft. We hebben de tijd, Top2000 aan, en elkaar mooie dingen vertellen. Soms best wel lastig want ik mis een halve belevingswereld, bij hun is het vaak te vinden langs digitale snelwegen en dan kom ik aan met mijn kerstgevoel van anno jaren tachtig!...
Dat matched niet altijd, kan ik u zeggen. Maar ik dacht slim te zijn door stoofvlees in mijn pannetje te bereiden. Dat moest nog even sudderen. Uurtje of tien. Ik had net een mooie rode wijn bij het vlees gedaan. Dat geeft zo'n stoofvleespotje net wat extra.
Het huis stond inmiddels blauw van de rook en na zes uur sudderen moest ik zowel Moos en Mouna wakker maken, die waren ondertussen in slaap gevallen. Voor de tweede keer alweer. Hallo....
Pas om drie uur 's nachts viel het suddervlees eindelijk van de vork af. Hallo Moos, Hallo Mouna, wakker worden. Jullie mogen van tafel. Nu pas? vroegen mijn kinderen verbaasd, ze hebben wel humor hè. Hebben ze niet van een vreemde. Net als de lengte, hebben ze vast van hun Moe. Wat ik oe brom!
'When words fail music speaks...' ik zag het gisteren terloops op een arm van een zangeres staan. 
Vond ik mooi om te lezen. De muziek deed de rest. Muziek spreekt altijd. Meestal boekdelen...
Maar soms komen goede gesprekken ook vanzelf. 
Mijn jongste telg is net wakker bij nr. 975 - Smack my Bitch up van the Prodigy - de titel dekt helaas niet de lading. Ze gaat weer proberen in te bellen. Heeft ze de laptop voor nodig. 
Met andere woorden Papa, draai er eens een eind aan. Praatjes vullen geen gaatjes, Papa. 
Goh, van wie zal ze die wijsheid toch hebben. Had liever gehad dat ze beneden was gekomen onder nummer 976. Scenes from An Italian Restaurant van Billy Joel. Had ik het nog even kunnen hebben over mijn eigen stamcafé. Café Mans en daarvan de mooie scenes kunnen beschrijven die iedere keer weer op mijn netvlies verschijnen. Doe er meestal niets mee....Eeuwig zonde.
De kroeg op zaterdagmiddag, daar zit je toch het liefst. Even de zorgen vergeten, goed glas bier voor je beide ogen en die de kans geven om iedereen te observeren. 
Ach, wij gaan verder met luisteren en kijken naar de top2000. Je leert ook nog iets nieuws en ontdek zowaar een nieuw bandje. Temple of the Dog. Nooit geweten dat het een soort van hobby-bandje was van o.a. Eddie Vedder en Chris Cornell van Soundgarden. Ze namen een plaat op vlak voordat Pearl Jam en die hele grunge-scene bende doorbrak. De plaat deed in eerste instantie niet zoveel...de platenmaatschappij was slim en bracht de LP nog eens uit nadat Soundgarden, Nirvana en Pearl Jam behoorlijk aan de snelweg aan het timmeren waren met die gevaarlijke bochten. Ze plakten een sticker op dezelfde plaat dat het een lp betrof van een bandje met diverse leden die nu speelden in Pearl Jam en Soundgarden....Nu ging de plaatverkoop ver over het miljoen. Niets is wat het lijkt, de plaat was niet anders maar werd wel anders grijsgedraaid, als je begrijpt wat ik bedoel!
Het één is het andere niet! Als je Brugman bent kun je meestal de boel beter verkopen!
Wij zien elkaar volgend jaar weer. Voor nu, een fijn en mooi uiteinde met iedereen die je lief zijn.
Ik sluit hier de boel af. Er wil iemand, nu al...?, naar het top2000 café. Mooi toch, nooit stoppen met proberen. Volhouder, net als haar vader. Die houdt soms ook dingen behoorlijk lang vol tegen beter weten in. Als Jezus ooit van water wijn wist te maken dan kunnen er toch wel weer wonderen gebeuren...?
Die zijn toch nog niet de wereld uit? Ik vraag dit natuurlijk voor een goede vriend, dat snap je wel. 
Ik ga douchen, schijnt voor sommige vrouwen vereiste nummer één te zijn. Ik vond oe wel lekker roeken, Jan. Zal dat andere maar niet herhalen, daar val ik toch meestal in. 
Fijne zondag. Goed uiteinde, alvast veel heil en zegen....(dat zei Moe altied bij weer een nieuw begin)
Bewaar het goede dan maar. Of ik haal mij een hond op in 2026. Zo'n brave grote hond.
Die kwispelt tegen vrienden en tegen bandieten gromt. Ik haal mij een hond op, zo'n fijne grote loebas. Misschien is dat woar ik al jaren onbewust aan toe was. Een lieve dikke hond.
Nogmaals fijne zondag. 
Joah, mag wel zo....