#ComfortZone!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Light up, light up as if you have a choice.
Even if you cannot hear my voice, I'll be right beside your dear.
Louder, louder and we'll run for our lives.
I can hardly speak I understand, why you can't raise your voice to say.
To think I might not see those eyes makes it so hard not to cry.
And as we say our long goodbyes, I nearly do.
Slower, slower, we don't have time for that.
All I want is to find an easier way to get out of our little heads.
Have heart, my dear we're bound to be afraid.
Even if it's just for a few days making up for all this mess.'
Uut 'Run' van Snow Patrol

Moi, ben ik weer. 
Lag vanmorgen wat langer in bed. 
Luisterde naar het gekwaak van wat eenden en zwanen hier aan de Vecht. 
De vogeltjes zongen vervolgens een aria van Bach, kan ook Mozart zijn geweest. 
Het klonk vrolijk, blijkbaar hebben ze zin aan de dag. Ik rekende het goed.
Ik weet het, het is misschien een beetje mosterd na de maaltijd, vanmiddag trouwens
wel mosterdsoep van Hoff. Kippesoep op de zondag lukt helaas nog niet!
Dat kon er maar één. Mien eerste moederdag zonder mien moe. Blijft toch even wennen.
Gisteren alleen voor de mama van Moos en Mouna een tasje van Jan opgehaald. 
Vorige week liepen Moos en ik weer mee met de dodenherdenking in Mariënberg. 
Indrukwekkend. Trots op mien dorpje hoe ze het elk jaar weer doen. Met zoveel respect!
Een dikke pluim voor het 4 mei comité Mariënberg-Beerzerveld-Beerze. 
Opdat we nooit vergeten, ik zie dat bij ons nog niet zo snel gebeuren. De opkomst was geweldig!
Vind het nog steeds bijzonder dat ik voor enkele jaren terug de teksten mocht verzorgen op de herdenkingsborden bij beide monumenten. Die bij het station en aan de Nieuweweg.
'Mooi' om te zien dat alledrie de scholen onderdeel blijven uitmaken van deze jaarlijkse herdenking. 
Zo belangrijk! Ik vind daar echt iets van, die twee minuten stil zijn, één met onze gedachten. 
Dat mag door niks of niemand verstoord worden. Schrok, zoals ieder jaar weer, van de leeftijden van de gevallen slachtoffers in onze drie dorpen. Jemig. Het leven gelaten voor onze vrijheid. 
De wreedheid destijds van de bezetter. Welke keus had jij gemaakt? Moos kreeg het op de terugweg weer over Oma en wat ze hem allemaal had verteld over de tweede wereldoorlog. Zo belangrijk. Oma leeft gewoon verder in onze gedachten. Dacht dat het mij niet zoveel zou doen, ben gewoon een ouwe draak. 
Mien eerste moederdag zonder mijn moe. Ze lacht mij nou toe op de foto. Lief mens! 
Is Jonnie al bij al jullie geweest? Ik vraag dit natuurlijk voor een vriend. Hou van oe.
Vanmiddag mosterdsoep dus op het menu. Volkorenbrood met zeeuws spek en een grove lik mosterd.
Het had zo'n mooi weekend kunnen zijn. Stond, naast het feit dat het moederdag is, ook op met het idee dat wij er nog niet zijn. Potverdikkemei, wat kan voetbal toch zeer doen. Pien in oen roodzwart hart.
Niet de bal tegen je hoofd aangeschoten krijgen. Neuh, maar gewoon niet kunnen pieken op het moment u. Bij een overwinning gisteren waren wij veilig geweest. Hadden we ons al gehandhaafd. 
Nu komt het aan op de allerlaatste wedstrijd. Je verzint het niet. Gek hè, dat zo'n stom spelletje je gehele gemoedstoestand kan beheersen. Was gisteren niet blij maar ook niet echt boos! Blijkbaar zat er niet meer in. Dat kan, accepteren? Neuh, dat nooit. 
Of je worst lust? Nu komt het aan om onze rug te rechten tijdens de onvervalste kanaalderby!
Tegen onze vrienden van de club VKV (vijf kilometer verderop). Zijn het echt onze vrienden...? 
Ze gaan het vast niet op een akkoordje gooien. Geen matchfixing hier aan het kanaal.
Als we winnen zijn we zeker van handhaving want onze concurrenten moeten tegen elkaar ballen....
Zelfs bij een gelijkspel kunnen we nog droge voeten houden maar dan mag er maar één van die twee winnen, gelijkspelen moeten ze dan niet....want dan zijn we nog alsnog de klos. Reken er maar niet op, dat is trouwens nooit mijn sterkste punt geweest. Gewoon kop d'r veur en winnen van Banthum, potverdikkemei.
Mien Moe had anders vast vandaag gezegd, maak oe toch niet zo druk...jongen. Daar is meer in het leven dan voetbal. 
Nou ja, wat dan Moe? Knuppels bint het. Ik wil het ook niet, mij er zo druk over maken....
Toch doe ik het elke keer weer. Mainbarger in hart en nieren hè. Ajax hoeft voor mij dan geen kampioen te worden als wij maar in de 4e klasse blijven. Nivootje van drie keer niks, dat weet ik ook wel, stelt allemaal niet zoveel voor maar het is toch een stukje ontspanning op de zaterdagmiddag. NOT!
Ik snap er ook niet zoveel van. Gisteravond was ik niet echt mijzelf, zat steeds met die wedstrijd in mijn hoofd. Mijn schone zuster vierde alvast haar 60ste verjaardag. Met de hapjes was weer niks mee, breur had zich weer uitgesloofd in de keuken. Steak tartaar, asperges, geitenkaas, Spaanse ham, mooie kazen, aardbeien in slagroom met champagne etc. etc. Lekker joh. 
Vrijdagavond was het al net zo. Ging een keertje uit mijn comfortzone. Ja, ja...ik was inpandig bij een vrijgezel-(lige) avond. Rond de zestig (vrijgezelle) mensen in de Proatkoele aan de Tottenhamstraat, nummer 78, in Dedemsvaart op de rand van Lutten. 
Buuf Jannie appte mij vorige week met de link. Zin om mee te gaan? Wat denk je zelf, lust een hond worst. Ik dacht het niet, niks voor mij. Maar begin deze week dacht ik, waarom ook niet!
Al die datingapps schieten ook geen wortel. Heb de kinderen dit weekend niet en Twee voor Twaalf kan ik ook terugkieken. Ik appte Jannie, ga je nog heen? Ja...Nou, ik ga mee. Even kieken hoe de vlag er vrijdagmiddag bij hangt, OK? Hangt die goed dan ga ik mee....Samen uit, samen thuis? Kein problem. Als jij het nog gezellig hebt ga ik wel vast in de auto liggen. Wij kiekt wel....
Ging er heen zonder al teveel verwachtingen. Eerlijk is eerlijk, ze hadden het leuk georganiseerd. 
Praattafels en om de tien minuten kreeg je met andere vrijgezellen te maken. Hoi, moi. 
Ik had geluk, ik had er één van 65 die al gestopt was met werken, van alles mankeerde en binnen twee minuten haar doopceel had gelicht. Hadden we nog 8 minuten over om over koetjes en kalfjes te praten...Sorry, moet even naar de wc. Ook geen vieftig meer hè. Liegen....
De verhouding was ook een beetje zoek. Ik schat 60% man, 40% vrouw. Ervaringsdeskundige Theo wist mij te vertellen dat het normaal gesproken andersom was, soms wel 70/30. Goh, had ik weer...de verkeerde avond uitgekozen.
Frank was helemaal uit Hasselt gekomen en gaf mij wat tips. Praatpartner nummer 3 kwam uit Balkbrug. Ze hield wel van sterke mannen waar pit in zat, niet van die mietjes.
Ok, 6 minuten nog op de klok! Vrouwen die echt plat proaten is ook niet echt mien ding. Gek hè. Lust er zelf wel brood van.
Had met Ina wel een leuke klik, kan ook niet anders met zo'n naam. Ze had een tattoo van de versnelling van een motor op haar linkerarm. 1 naar beneden en zes naar boven....Oké.
Ben slecht in namen hè en moest ook niet zo kritisch weh. Die ene uut Dedemsvaart was ook wel leuk. 
Ging dit jaar naar het zuiden van Frankrijk op vakantie. Wat doe jij dan? Nog niks geboekt...Néé, wat doe je voor werk? Dom voor mij uitkieken. Iets met relatiegeschenken. Ie weet wel pennen en zo....Sommige verhaaltjes hadden niet veel om het lijf. Geen kadopapier derhalve.
Na een uurtje keuvelen met elkaar slingerde DJ Henk Stoeten de ene knijterd na de andere hit de zwangere dansvloer op. Ging het volume omhoog. Er mocht gedanst worden....Hiep hiep hoera...
Ik bestelde nog een biertje aan de bar. Ben niet zo'n danser. Zag een bekende, zoon van oude vrienden van mien Va en Moe. Ging daar maar een leuk gesprek mee aan. Herinneringen ophalen uit de oude doos, die andere liet ik links liggen. Had het wel gezien. Jannie na een uurtje gelukkig ook. Wat dacht je er van....? Naar huus? 
Ja, laten we maar doen. Gaan jullie nu al weg? Theo vroeg het en die ene blonde ook? 
Shit. Toch te vroeg het pand verlaten? Neuh, had genoeg tekst en uitleg gegeven in de Proatkoele. Graag of helemaal niet, hahaha.
Dat ene meisje (vrouw) die ik wel leuk vond had tevens al vroegtijdig het strijdtoneel verlaten. Wandelt blijkbaar een ander liefdespad. Met haar wilde ik wel kuieren...zij niet?
Een ervaring rijker, een illusie armer. Ach, niet echt hoor. Ik vond het wel lachen dat ik er toch heen ben gegaan ondanks al mijn scepsics. Je moet wat. Verbaasde mijzelf. Thuus twee voor twaalf kieken kan altijd nog. Wanhoop tevens niet....Straks is het allemaal weer anders en misschien wel beter dan ooit.
De leukste van de avond was toch wel Marieke. Maar ja, haar vent stond achter de verkoop van de drankkaarten en haar dochter liet mij vrolijk binnen. Zij was één van de twee organisatoren van deze avond met allemaal gelijkgestemden. Het enige voordeel van zo'n avond? Je hoeft je niet af te vragen of ze ergens naar op zoek zijn? Toch maar weer een app aanslingeren? Sta toch vaak voor aap.
Dacht nog wel, wat had Moe hiervan gevonden als ik haar dat vandaag had verteld....?
Dat is toch niks voor oe? Kun je je weer beter druk gaan maken over de voetbal. Zijn ze al veilig?
Néé Moe. Ze gaan toch niet weer die bietenbrug op? Haha, ik hoor het haar zo zeggen.
Kiek 'm of de koffie er al deur is. De kopjes staat al kloar....Heb gisteren koeken meegenomen van Sietse. Gevulde, dat vind je toch lekker? Komt Henry en Irene nog? Weet ik niet Moe. Mis een beetje deze gesprekjes. 
Met Moe kon ik tien minuten praten over nikszeggende onderwerpen. Die gave hadden we gewoon.
Die tied ging mij nooit te snel. Veur ons allebei niet. Mooi dom ouwehoeren. Mis dat wel. Merkte vrijdag wel dat mijn interesse snel vervaagd als ik het niet interessant genoeg vind. Misschien ben ik toch te kritisch. Ik swipe teveel naar links, ben wellicht wel kieskeurig. Jij moet niet altijd naar de buitenkant kijken. Doe ik ook niet, denk ik. Ik trek zelf ook geen volle zaken. Maar dat liefdespad bewandelen is nog een hele klim hoor....
Ach, nooit stoppen met proberen. Kiek volgende week wel weer rond, op een 'normaal' feestje. 
Misschien hebben ze dan wel vlaggetjes boven de kop hangen. Rood is gevarenzone en misschien is groen wel doorrijden naar het volgende station.  En anders zelf de slingers ophangen....Goeie tip van de 65-jarige haha...
Of gewoon de stoute schoenen aantrekken en de volgende keer op het bevrijdingsfeest aan die leuke blonde dame vragen of ze koffie lust en bijv. Snow Patrol leuk vind.
Fijne moederdag moe.
Fijne zondag. 
Ik ga lopen tot de zon komt....tot ie straalt.
Joah, mag wel zo...

#Op Pad!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Some may say, I'm wishing my days away.
No way and if it's the price I pay.
Some say, tomorrow's another day.
You stay, I may as well play.
Giant steps are what you take, walking on the moon.
I hope my leg don't break, walking on the moon.
We could walk forever, walking on the moon.
We could be together, walking on, walking on the moon.'
Uut 'Walking on the Moon' van The Police.

Moi, ben ik weer! 
Ooit kuierde ene Neil Armstrong als eerste mens op de maan rond. 
Zette als een heuse baby, die voor het eerst probeert te lopen, zijn eerste voetstapjes.
Wandelen op de maan.
Het was juli 1969 en hij sprak de legendarische woorden: 'Tis wel rustig hier....'
Tuurlijk niet, hij dacht het misschien maar hij zei destijds op 21 juli het volgende, vooraf ingestudeerde zinnetje:
'That's one small step for man, but a giant leap for mankind.'
Het schijnt dat ruim 450 miljoen mensen tegelijkertijd over de hele wereld keken naar deze beelden van de Apollo 11-missie. Later werd ie een beroemde wielrenner, of was dat nou Lance?
Ben zo slecht in namen. Gisteravond ook weer, ik vind daar iets van.....Niet mijn sterkste punt!
We waren weer samen op pad. Moos en ik. Mouna ging bootjes kijken met de buurtjes.
Wij samen naar de voetbal...
Giant steps are what you take....Job is geen astronaut maar hij wandelde wel met zevenmijlslaarzen op die akker van Aadorp rond. Hij benutte alle ruimte om de linksback van ASV'57 dol te draaien....
Ren je rot! Steevast dook hij weer achter de achterste linies op van onze vrienden van Aadorp.
Job zette flinke stappen en hij verschalkte een kwartier voor tijd de vijandelijke keeper. 
Potverdikkemei. Wij wonnen gewoon met 0-1 en hebben alles weer in eigen hand. Handhaving, wij komt d'r an.
Giant Steps Are What You Take. Prachtig mooie dag. Dat was het....De hele verdere middag en avond een beetje verdoofd. Net alsof ik voor het eerst iemand op de maan heb zien lopen...Dat gevoel.
Onwerkelijk. Was het dan toch in scené gezet? Je moet niet alles geloven. Meestal geloof je teveel.
Zette van de week de app 'Polarsteps' op mijn telefoon. Zo kan ik een lieve vriendin van mij volgen op haar indrukwekkende wandeltocht door Portugal en Spanje.
Een tracker a la lettre. Wat een systeem. Hier in Hardenberg kan ik elke voetstap van haar volgen.
Hoe dan? Nou ja, dat ze ooit op die maan zijn geland heeft er veel mee te maken, denk ik...Techniek staat voor niets hè. Ze weten ondertussen alles van je, zelfs de kleur van je onderbroek.
Haar kerel was gisteravond nog ff bij ons. We hadden niet voor niks cola gekocht, Beerenburg hebben we sowieso genoeg. De fles die mijn Moe nog in de kelder had staan is nog niet eens aangepakt. 
Sonnema hè, de enige Fries die wel spoort in ons huus. Maar dat geheel terzijde. 
Of komt dat spul uut Groningen? Heb geen zin om het op te zoeken, of de fles ter hand te nemen...
Volgens mij is het idd Groningen en staat de oude fabriek pal tegenover de drie gezusters, moet haast wel. Nooit student geweest dus ging er bij mij veel boven de pet en zeker boven Groningen.
Sorry. Ben weer met tig dingen tegelijk bezig in mijn hersenloze brein. Moet ik mee stoppen...
Kop raakt overvol. Kan beter op Pad gaan, wandelen of zo. Hoofd vrij maken.
Die vriendin inspireert mij wel. Laat mij anders kijken, zet mij aan het denken...
Zij doet wat ik misschien niet durf. Er op uit, wandelen...Per dag een kleine dertig kilometer lopen.
Ik ga weg, ik ga lopen, ik ga lopen tot de zon komt. Ik ga weg, tot de zon me achterhaalt.
Lopen tot de zon komt, tot ie straalt. Nou ik straal hoor, van oor tot oor. Wat een simpel derbystarretje, maatje 5, niet allemaal met je kan doen. Zag vannacht drie sterren aan de hemel staan, zou het Jonnie zijn? Kan bijna niet anders. Hoop dat ie een keer komt koken voor Pa en Ma. Die houden daar wel van. 
Sorry, Polarsteps! daar wilde ik naar toe wandelen...nam weer een afslag of twee teveel.
Dan moet ik gelijk denken aan muziek van The Police. Aan Sting, Andy en Stewart. Walking on the Moon. Heerlijke muziek. Ze kwamen deze week ook een paar keer langs in de top 1000 van de jaren zeventig op Veronica. Heb ze ooit nog eens live gezien in Amsterdam met Robert.
Geweldige week. Wat een heerlijke muziek. De muziek ging vaak een stukje harder. Herkenning. Ik kende veel van die muziek. Oudere broers hè. Ik reken het goed! 
'Alfred, doe 'm eens wat harder. 18 minuten Shine On Your Crazy Diamonds op standje burenruzie. Kippevel. Bij Simple Man of Free Bird van Lynryd Skynyrd ging dat Sonos-boxje ook op de knalstand.
Bij de heren van The Allman Brothers Band natuurlijk helemaal....Ramblin' Man en Midnight Rider! Kam je haar met een gitaar! 
Niet iedereen heeft er oren voor, nou wij wel. Kerels van boven de vieftig vinden er wel wat van....
Lekker man. Terug naar onze jeugd. Toen de gulden nog van hout was.
Mijn/onze vriendin wandelt 16 dagen lang het pad Camino Porto - Santiago de Compostela. 
Ruim 265(!) kilometers. Dat is wat anders dan die ca. 7  kilometer die ik vaak zondags slenter.
In haar eentje, wat ik al zei: Je moet het maar durven. Zij heeft ballen genoeg, ik hou ze alleen maar hoog. Snap ie...kwestie van keuzes maken en kiezen voor jezelf.
Ze loopt van Porto (Portugal) naar Santiago de Compostella in Spanje.
Misschien wel om de apostel Jacobus te vereren in de kathedraal van Santiago. Daar ontdekte men in de negende eeuw de graftombe van deze beste man. Hierdoor is Compostella samen met Jeruzalem en Rome de belangrijkste pelgrimsoorden voor ondermeer talrijke christenen, vertelt Wiki mij.
Onze vriendin wandelt de 'Camino' alleen maar ontmoet bijzondere mensen op haar wandeltocht. 
Elke dag lees ik haar verhaal, vind het bijzonder inspirerend. Ik vind dat ze wandelt in de essentie van het leven. Ze komt binnen. Haar woorden vooral. Absolute vrijheid. Haar tocht gaat langs de kust, groene binnenlanden, over heuvels en door schattige dorpjes en steden. Langs gigantische golven die tegen de rotsen in de zee klotsen. De zilte lucht aan de kust snuift ze op. Houten vlonderpaden over het strand die haar route markeren.
De inwoners van Portugal en Spanje die huizen aan deze route kijken niet gek meer op als ze deze pelgrims langs zien lopen getooid met rugzakken en stevige wandelschoenen. Een schelp aan hun kleding of rugzak laat zien dat ze de 'camino' aan het lopen zijn. Dat kun je niet onder de pet houden...
Wat heeft onze vriendin al mooie ontmoetingen gehad met de rest van de wereld. Allemaal aan het wandelen....Genieten van je vrijheid, zo belangrijk. Alleen met jezelf en toch samen zijn. Dat gevoel.
Op pad. Je moet het maar durven. Ik stiefel vaak langs de Vecht, vaak om even de kop leeg te maken.
Toeval of niet, donderdag hadden ze het ook over wandelen bij Jinek. Kwam er al zappend in....
Wandelen schijnt een soort van gratis therapie te zijn. Kan het alleen maar be-amen, alleen ik doe het te weinig. Heb geen stok achter de deur of iemand die mij op straat schopt, lopen kerel! Tot over een uur.
Want lopen verandert je leven. Het verbetert je geheugen (nou, dat alleen al zou mij flink helpen). Vermindert stress en er komen stofjes vrij die je gelukkig maken. Kortom, zeggen de experts, het is dé weg naar ultiem geluk. Bij Jinek zaten wat mensen over lopen, wandelen en kuieren te praten omdat de verfilming van het boek The Salt Path nu te zien is. Moest gelijk denken aan onze vriendin! 
Grappig toch! Maar ga naar buiten, ik moet ook vaker mijn wandelschoenen aantrekken....Heb negen van de tien keer wat anders te doen. Not! Verschuil mij vaak achter de kinderen maar die kunnen zich best een uurtje alleen vermaken....Laatst ging Mouna zelf mee op haar skeelers maar vond ze het na 3 kilometer wel welletjes terwijl ik net op stoom kwam...Oortjes in, heerlijk man. Ze zijn er nu ook....Denk dat het morgenochtend wordt. Absolute vrijheid. Maar ik vind bijzonder wat zij allemaal schrijft. Je gaat anders tegen het leven aankijken...Die verhalen die ze allemaal opslaat in haar rugzak maar vooral in haar geheugen. Herinneringen voor later. Komt vast geen stof op.
Ik geef je het te doen. Stap voor stap komt ze dichterbij, als je begrijpt wat ik misschien bedoel...
Benieuwd wat ze vandaag allemaal weer heeft beleefd, met wie ze heeft gesproken, welke taal ze nu weer sprak. Giant Steps Are What You Take! Nog veule wille lieverd....
Ze geeft links en rechts ook nog wat mooie boodschappen mee en prachtige teksten. Fijn....Kallum an!
Wij houden hier de boel wel recht! 
Merk dat ik goed te passe ben door verschillende omstandigheden. Wat ik zeg, kijk uit naar haar belevenissen weer vnd. Werd weer eens vrolijk van dat stomme spelletje, 2 x 11 mensen die achter een bal aanrennen. Leuke gesprekken, kinderen goed te pas. Heerlijke conservaties, mooie opmerkingen, onverwachte invalshoeken. Er komen allerlei stofjes bij mij los, maakt mij nieuwsgierig naar morgen.
Wat gaat er dan weer gebeuren. Mag het licht uit vraagt Huub, voor mij mag ie nu nog wel even aanblijven. Licht doet het nu nog.
Zit te typen terwijl de zon door 't raam loert. Kom maar, je hoeft vandaag niet veel te schijnen maar zachtjes op de rug is altijd goed! 
Verder nog iets te melden...Genoeg, maar niet iets waar jullie op zitten te wachten. Oh ja, hou je van stevige en goede (rock)muziek uit die eerder gememoreerde jaren zeventig, beetje zestig en tachtig er ook bij, kom dan ff buurten op Stoeterock, editie nummer drie bij onze vriendelijke buren in Banthum.
17 mei schudt dat kanaaldorp weer ouderwets op haar grondvesten. Drie geweldig live-bands komen spelen op het terrein waar ooit de NOH-bakkerij stond te bakken in de zon. Wieke Rocks, The Zac Schulze Gang (UK) en The Metal Studs. Het begint rond de koffie (20.00 uur) maar die is dan al lang op hoor. Bier genoeg derhalve en andere sapjes.
De vorige twee edities was ik ook inpandig. Mooi man, gezelligheid. Ouwe jongens krentenbrood.
Ben gewoon een beetje verliefd op die zangeres van Wieke Rocks. Hou van Mooiheid in al haar Eenvoud. Een stem als verfijnd schuurpapier, als zij Janis zingt kun je mij wegdragen...Sommige vrouwen hebben dat hè, geven je net dat beetje extra. Laten je voelen dat je naast alles ook nog gewoon een fijne kerel bent. Sommige vrouwen doen dat nog steeds. Ook al wonen ze niet (meer) hier, ze resideren wel in dat logge lichaam....Halloooo, kontakt.
Muziek. Ik vind er echt wat van. Als zij het zingt van Wieke Rocks geloof ik het wel, loop ik in gedachten te wandelen en te grasduinen door de klassiekers van eerder, liefst in zeven sloten tegelijk.
Elk nummer brengt mij ergens naar toe zonder dat ik daarvoor de benenwagen hoef te gebruiken. Snap je?
Die lui van Zac Schulze uut Engeland moet je eens gehoord hebben. De nieuwe Blues en Rock-sensatie.
En dan die gasten van The Metal Studs. Allemaal van die oude rotten in het vak die hun sporen al lang verdiend hebben. Ze spelen covers van Van Halen, Foreigner, Rainbow, Ozzy, WhiteSnake, Black Sabbath en o.a. Journey. Moddervette riffs, dampende gitaren, beukende bassen en een fijn Hammond-orgeltje. Wij zijn die dag al in Banthum voor het spelen van de zoveelste kanaalderby tussen Banthum en Mainbarg. Als het goed is zijn wij dan klaar met voetballen en kunnen dan mooi blijven hangen in dat dorp VKV (vijf kilometer verderop). Even wat eten bij onze voormalige spits (Veenlust) om zo een goede bodem te leggen voor al dat gerstenat. Dan wandel je vervolgens door vele jaren pophistorie onder genot van gelijkgestemden....Voel je je ook vrij...Ik moet meer op pad gaan, meer naar buiten toe, meer er op uit....Kinderen kunnen ook wel mee op de fiets of even alleen zijn. Kunnen ze vast wennen aan het idee...
Zo kom je nog ergens, zo zie je nog iets....Onderweg naar later! 
Loopse ze!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Mooi Feestje!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Net a'j denken dat 't aflopen is
Bliekbar kommen dan de engelen.
Net a'j denken: 'k heb de goeie afslag mist
Vaak nog net op tied, geleuf 't of niet.
Geluk of 'n wonder
Geluk van 'n wonder
Geluk is 'n wonder.'
Uut 'Geluk of 'n wonder' van Daniël Lohues.

Moi, ben ik weer!
Tel je zegeningen.
Met een bak bier en een fijn stukkie muziek komen goede gesprekken vanzelf op gang.
Dat bewees de 2e editie van het Koningsfeest Mariënberg-Beerze-Beerzerveld maar weer eens!
Kan wederom als geslaagd in de boeken. Puik voor elkaar, organisatie top! 
Tuurlijk, dat zeggen wij dan, nuchter als we hier zijn in het Oosten, alles staat of valt wel met mooi weer maar dan nog kun je een grandioos kutfeest hebben.
Nou, dat was dus niet het geval. Alles klopte deze zaterdag op het Westerpark, de thuishaven van mien cluppie. Nu werd er niet eens verloren alleen maar gewonnen!
Twee kerels met tranen in de ogen. Allebei recent hun lieve Moe verloren.
Twee zielen, één gedachte. Aan een half woord genoeg. Zo is het en niet anders....
Geluk of 'n wonder. Ik moest gisteren aan de teksten van Lohues denken. Gebeurt mij vaker. 
Klopt. Niets is een man vreemd, zeker deze niet. U kent mij.
Zoo, wat 'n kleuren ja. Mooi, maar toch ook een maar. Wilde dat zij nou hier was om dit ook te zien.
Of kijkt ze nu ook naar dezelfde lucht misschien. Ooit, zien we samen dit. Want ik weet hoe 't zit.
En ook zij weet heel goed hoe de sterren staan. En dat wij ooit stief naast elkaar, zachtjes zeggen gaan: Oh kijk dan....
Ik geloof er wel in. Gisteren hadden wij in in ieder geval de goede afslag niet gemist!
Neuh, alles kwam een beetje samen op dat stukje veld waar ik al bijna 50 jaar wekelijks rond loop te kuieren. Ruim 50 joar! Moet eens stoppen met proberen....
Zelfs de zwartste, diepe duisternis kent ook een grote angst. Voor een vonk van helder licht is het donker het bangst. 
Daar hou ik mij maar aan vast. Wijze woorden van die kerel op Erica. 
Wat een geweldige plaat heeft hij gemaakt. Ik heb 'm al honderd keer op repeat gehad!
Steeds hoor je weer andere teksten en invalshoeken....Bij mij komen de engelen nog niet om de hoek kijken maar je hebt zo'n gevoel dat het niet lang meer kan gaan duren. Snap je....?
En als je het niet snapt ook dikke prima. Je gaat het pas zien als je het door hebt!
Ik dacht dat ik het gisteren het een beetje door had, dat ik begon te snappen hoe het leven, mijn leven in elkaar steekt. Deze morgen ben ik er weer iets minder zeker van. De nuchterheid verdrijft langzaam het troebele in mijn geheugen. Boven zweven er geen engelen maar ruist er wel wat door het struikgewas.
Heb nou jeugdsentiment op de oortjes. Live in the City of Diamonds van The Simple Minds...
Lekker man. Live opgenomen in Amsterdam, dat verklaart die diamanten blijkbaar! Had namelijk ook Antwerpen kunnen zijn, maar dat terzijde. Simpele ziel dat ik er ben...
Nu Book of Brilliant Things en net New Gold Dream! Ik reken het goed!
Live-muziek, ik hou er van. Maakt mij niet gauw uit wat....Als het maar met liefde voor het voetlicht wordt gebracht heb je me vaak al. 
Gistermorgen stonden er twee bandjes te knallen in de Voorstraat. Paar oude kornuiten naast het standbeeld van de Klepperman en vier leuke en lieve jonge meisjes voor de Chinees.
Zij zongen een nummer van CCR toen wij voorbij liepen. Lekker man. Sta je toch even stil. 
Koningsdag blijft toch één van de leukere feestjes van het jaar, zeker als het weer het op de heupen heeft en Moos en Mouna inpandig zijn. Ze wilden graag met Papa mee naar het Westerpark! 
Ik rekende het goed. Het werd zo'n dag met een kop en een staart! Een prachtig mooie dag zou Lohues zeggen. Ik voelde mij Alive and Kicking, klopt inderdaad Jimmie Kerr....Ie hebt ook geliek!
Mooie schot voor de boeg! Gisteren werd er niet gescoord op het Westerpark, dat moet wel de komende weken gebeuren en ver daarbuiten. Het liefst op de velden van Aadorp en Banthum en tussendoor nog ff in Mariënberg, als je begrijpt wat ik bedoel. Dat kan het voetbaltechnisch ook een mooi feestje gaan worden...
Poeh, tuurlijk werd er gisteren gepraat over voetbal. Je bent niet voor niks op de thuishaven van Mainbarg. Gaan wij het redden, spelen wij ons zeker? Of hebben wij nog een paar engelen nodig...
Geluk of 'n wonder. Wat wordt het? Ik geloof in onze jongens en in het team. Ik zeg dat wij het gaan redden, misschien tegen beter weten in....Maar je moet wat. Vaak nog net op tied, geloof het of niet...
Ach, gisteren maakte ik mij nergens druk om. Niet om mijn vrouwloze bestaan, niet om de wereld en zeker niet om alle beren op de weg. Die schopten wij eigenhandig in het kanaal. Goed zo Mouna.
De terugweg naar de trein vanaf het Westerpark was ook weer eentje voor de boeken!
Mooie gesprekken met Moos en Mouna. Die zitten voorlopig nog nergens mee maar hebben zo ook hun eigen probleempjes hoor, vlak dat niet uit...Blij dat ik thuis was, samen hadden we een super dagje ter ere van Koning Willem-Alexander en onze Maxima...Lang leve de Koning en zijn Koningin!
Ik ben geen Thorbecke, geen republikein in de dop. Neuh, ik vind het prima. Ik maak mij er niet zo druk om. Leven en laten leven en gewoon gelukkig zijn. Ingrid en Henri knap stel en mooi alternatief.
Live-muziek, dat was gisteren ook in Mainbarg goed voor elkaar. Wij hadden zelfs twee geweldige live bands. The Spaltenbridge Band trapte af op een zwanger Westerpark. Ok, je moet er van houden. 
Maar dat deden we. Een lekkere blues-rock coverband die oude klanken deed herleven. De jaren zestig en zeventig kwamen buurten in 2025. Lekker man. Status Quo, The Rolling Stones en o.a. CCR.
Leuke jonge gasten maar die net zo goed geboren hadden kunnen zijn in de vroege jaren zestig.
Rauwe blues riffs en aanstekelijke rocknummers. De ene na de andere klassieker vloog over het Westerpark. Lekker man! 
Tussendoor bekte Veltink een mooi eind in de microfoon, eindstanden van het volleybal etc. gaf ie door. Mooie kerel, ach...gisteren vond ik iedereen lief. Ja,je weet nooit of de engelen komen hè.
Er kwamen er maar liefst zes na de Spaltenbridge. Zes lieve engeltjes uut een naburig kanaaldorp!
Er is nog veel hoop als dit bandje daar is gebrouwen. Niks geen zwarte gat. In de diepste duisternis kwam een vonk van helder licht, geluk of 'n wonder? Daar waren de Rockaholics....goei'ndag.
Vier jonge gasten en twee leuke meiden, idem dito! Werd op slag verliefd, het mocht niet toch deed ik het. Wat een energie heeft die zangeres zeg. Corine spatte van het podium af en kreeg al snel het doorgaans stugge volk op het Westerpark mee. Ach, er zaten al wat bakkies bier in de meeste gasten en we waren allemaal gtp! Hoopte dat de moeder van Corine nog steeds single is, je weet nooit --- hebben we alvast een leuke band op de bruiloft --- Je moet durven dromen, soms groots hè of gewoon minder drinken. Vooral dat laatste, ga je ook rustiger van dromen. haha...
Vanmorgen dacht ik er al weer anders over.
Sprak wel de vader van de zanger/toetsenist Joris (of Kevin). Hoe trots kun je zijn. Het klonk als een klok.
Ze gingen van jong naar oud met hun nummers. Lekker man! Nomie op de bas, Moos dacht even dat het Nena was maar het was toch echt een Vroomshoopse dame die 99 luftballons zong.
Verder Sander, Kevin (of Joris) en Rogier op drums en gitaren. Het enthousiasme was groot, echt een aanrader als je een leuk bandje wilt boeken met dito muziek. Ze speelden van alles. Ben altijd zo slecht in onthouden. Maar duty calls, tijd om naar huis te gaan. Er moesten een paar naar bed, waaronder ik!
Mooi Feestje dat Koningsgebeuren op het Westerpark in Mariënberg/Beerzerveld! 
Dikke pluim voor de achtkoppige organisatie. Eer van het vele werk! Engelen bint jullie...
Volgend jaar is dat lintje voor jullie, dat kan niet anders. Mooi man.
Om het bacchanaal aan (drank)misbruik enigszins te duiden schrok ik, ondanks mijn lang vervlogen nuchterheid, van de 13 portretten die ik op het station van Hardenberg vervolgens tegenkwam.
Wat doen al die mooie vrouwen op de foto's, Papa? Ik vertelde ze maar niet dat al die 13 vrouwen dood waren, niet meer als engelen langs zouden komen. Las er van de week iets over, over deze tentoonstelling. Dan krijgt het woord ten toon stelling wel een heel andere lading. 
Ik maakte mij er van af met een grapje. Vooral Moos kan met zoiets in zijn hoofd gaan slapen en vervolgens allerlei vragen over stellen. Dat mag, maar dan moet ik zelf ook helder zijn van geest wat betreft mijn antwoorden. 
FEMICIDE
Kennen jullie dat? Ik eerst ook niet omdat ik gelukkig niet met het feit etc. bekend was. 
Op het stationsplein (vind ik wel een hele grote naam voor een paar klinkers, maar goed) staan 13 levensgrote portretten van vrouwen die er niet meer zijn. Allemaal omgebracht door hun (ex-)partners.
Nabestaanden vertellen op de bilboards hun verhalen. Schrijnend, hartverscheurend!
Ik las dat er elke 8 dagen in Nederland een vrouw wordt vermoord. Vaak door haar (ex-) partner, allemaal omdat ze uit hun relatie zijn gestapt of wilde stappen. 6 op de 10 vrouwen!
Schrok. Ze willen dat deze vrouwen/slachtoffers een gezicht krijgen. Dat we bewust worden...
Alarmeren en informeren. Dat je signalen in je omgeving gaan opvallen als het misschien gaande is. 
En dat wij het zo kunnen voorkomen en om tijdig aan de bel te trekken. Met het vreselijke incident in ons achterhoofd wat er laatst gebeurde bij de kinderopvang hier in Hardenberg. Daar werd ook een lieve vrouw en moeder doodgestoken door haar ex omdat hij niet kon verkroppen dat zij van hem was gevlucht. Kippevel, maar dan op de verkeerde manier. 
Dan had je gewild dat er engelen om de hoek waren komen vliegen om ze te helpen...
Ik kan niet vliegen maar landen wel. Ik wil vandaag of misschien volgende week nog even echt kijken naar deze 13 foto's. Tot 8 mei kan het nog. Staan de foto's er nog. 
Het is een rondreizende tentoonstelling. Ik vind het goed van de Gemeente Hardenberg dat ze hier aandacht aan besteden. Ik heb vaak wat te zeuren op ze maar ik vind het een prima initiatief van de gemeente dat ze hier aandacht aan schenken...dat mag ook worden gezegd! 
Tel je zegeningen. 
Let there be love zingt Jim nu. Ik reken het goed!
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...

#Geloof Jij Het?

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Through the window of my eyes, I can see the rainy day.
Sittin' in the chair of my cool room, looking for a way to be the one who I am.
It's useless to cry for the things I once have know
Thinkin' it will come back and reach my home.
It's like a distant, like a distant face.
It's like a shadow on my wall.
Something that...That I can't touch, a heavenly past that calls
The shelter of my mind hides my love and my tear.
But I keep on looking for a reason which is not here.'
Uut 'Window of my Eyes' van Cuby and the Blizzards. 

Moi, ben ik weer.
Alles goed? 
Wonderbaarlijk, onverklaarbaar, verbazingwekkend, verwonderlijk, curieus, buitengewoon of opmerkenswaardig. 
Merkwaardig wel misschien. Ik heb het gezegd. 
Op witte donderdag hadden wij, gek genoeg, onze VriMibo in plaats van die goede ouderwetse vrijdag. 
Wij liekt wel ambtenaren ja, daar kwam het weer eens ter sprake.
Mooie pannenkoek!
....en we hadden het niet eens over Marco van Basten.
Ik dacht dat het ging over ChatGTP: Praten over het feit dat je goed te passe bint!
Nou, niet echt dus. Ik ben veel te ouderwets voor al dat nieuwe gedoe....
Maar de juiste spelling is ChatGPT, geloven jullie het allemaal? 
De P en T moesten omgedraaid. Komt dat zo nauw dan...?
Of zijn jullie ook nog zo onwetend over het feit dat ik ook ooit zo was?
Schijnbaar denkt die app op de telefoon van Moos het allemaal wel te weten....
Je toetst wat in, een vraag of zoiets en enkele seconden later rolt er een antwoord uit. 
Als je het er niet mee eens bent kun je het ChatGPT nog eens vragen, net zolang totdat het antwoord bevredigend genoeg voor je is. Kind kan de was doen. Moos is er verrekte handig mee. Wat wil je weten Papa? We vroegen die kerel van ChatGPT van alles...Grappig. Moe was ook op dat ding nog steeds uut de tied en Freek was ooit een bekende inwoner van Mariënberg geweest.
Vanmorgen dacht ik, hij weet vast ook wel hoe het met mijn liefdesleven afloopt of hoe het begint? 
Ben er weer eens flauw van al die datingsapps, geloof jij het überhaupt nog?
En wat denk je: 'er is geen actuele informatie beschikbaar over een nieuwe relatie van Alfred Dorgelo.'
Nou Moe...Geen antwoord waar ik op zat te wachten. Vroeg ChatGPT met iets beters te komen....
Wat dacht je er zelf van? Die vraag kreeg ik eerder ook bij de huisarts....Weet ik veel, jij hebt er voor doorgeleerd. Ik nie...Maar die app van ChatGPT had het er moeilijk mee....Hij wist het blijkbaar ook nie! 
Hij kon wel vinden, uit openbare beschikbare informatie, dat ik ooit een kind verwachtte met een vrouw.
Dat was in 2018. Kan kloppen, in 2019 was daar Mouna. Niet duzz, Moos corrigeerde mij net op tijd. Mouna komt uit 2017, Papa. Kiek, hij weet niet alles zo'n ChatGPT. Recent had ik met verdriet te maken gehad en enkele jaren daarvoor een scheiding en dat deze relatie inmiddels tot het verleden behoorde...Dat had ie dan wel weer goed.
Rare pannenkoek die ChatGPT. Maar tegenwoordig gebruikt iedereen zo'n beetje deze nieuwe tool!
Laatst mien breur nog op de vraag wat er allemaal bij kwam kieken voor het verkopen van het huis van je moeder. Je kunt met ChatGPT je bruiloft bespreken, daar wist ie van alles over te vertellen maar over mijn toekomstige bruid bleef ie angstvallig stil, deed ie het zwijgen er toe. Wat MAF(s).
Moet ik daar volgend seizoen misschien maar aan mee doen? Dat vond ie helemaal niet zo'n slecht idee...
Grapjas. Als ik maar geen tweede Olof werd en/of ik Femke een leuke vrouw vond?
Lust een hond worst? Married at first Sight. Geloof jij het? We worden allemaal voorgelogen...
Benieuwd of OutsidetheHouse al is afgehaakt? Denk het wel, hahaha...Mooi man!
Mijn stukkies wekken soms enige wrevel op. Zo af en toe word ik wel eens aangesproken op hier besproken issues. Sommigen hebben dan weer tissues nodig. Verdriet slijt. Sorry, gisteren weer Even tot Hier gekeken, dan pik je soms wat op waar je verder mee kunt in de nabije toekomst.
Sorry, wilde het over een mooie pannenkoek hebben. Die heb ik gisteren zeker genuttigd in leuk en fijn gezelschap. Ging natuurlijk voor de Pannenkoek van de maand met het witte goud!
Ik kreeg de gevraagde asperges. Niet op de traditionele manier. En toch ook wel weer...
Helaas niet van aspergeboerderij Het Nijenhuis in Diffelen maar van Ernie van der Kolk uut Dalfsen.
Dat is ook een beste kerel. Je kunt niet alles hebben, of nie Bert. Sesamstraat.
In mijn heerlijk gebakken pannenkoek zaten asperges en beenham verstopt vergezeld met een salade van eieren en bieslook. Mmmmmm...lekker hoor. 
Ja, Mouna en Moos en ik waren uitgenodigd door onze lieve buurtjes. Nogmaals dank!
Was hartstikke gezellig. Want Mouna logenstraft elke keer de woorden van mijn ex-schoonmoeder. 
Die zei ooit over mijn Dorgeloosheid. 'Als je er bent moet je er ook zijn. As ie er bint mut d'r ook weh.' In het plat klinkt het beter en dekt iets meer de lading. Waarvan akte.
Maar Mouna is net zo. Zij is er dan wel maar ook weer niet. Als zij hier huist aan de Voermanstraat is ze binnen enkele luttele seconden bij Lauren, haar lieve en mooie buurmeisje. Of andersom.
Zo mooi. Gisteren was zij daar ook weer de hele dag of bij ons. Ze komen te pas of te onpas binnendrentelen. Dan met skeelers aan, dan weer huppakee op de fiets of ze gaan een ijsje halen. Je moet echt een uitje plannen, bijvoorbeeld naar het Boomkroonpad in Drouwen/Borger om ze allebei even te zien in levende lijfjes. Geweldig! Zelfs tijdens het pannenkoek eten bij de Rheezerbelten in Rheeze waren ze meer buiten dan binnen om te spelen in de speeltuin. Die twee hebben elkaar echt gevonden...Zij hadden niet eens door dat ik door Grolloo reed op de terugweg. Waar Harry Muskee ooit woonde....Moos had er wel oog voor, hij keek door het autoraam naar het dorp terwijl ik vertelde over deze blueslegende. Windows of my eyes in retro-perspectief.
Ik vroeg ChatGPT gisteren nog: Weet je waar Mouna is....Hij antwoordde: Wat dacht je zelf...? Bij Lauren natuurlijk. Zij verhuist straks helaas een deurtje verder, naar de Marslanden....Mooi huus hoor. Vroeg ChatGPT hoe het dan zal gaan. Mouna fietst dan wel naar de Marslanden of Lauren vice-versa naar ons was zijn reactie. Ok. Prima.
Over die relatie had ie wel een zinnig antwoord te melden. Ik snap het ook wel, ik zit iets meer complexer in elkaar. Geloof jij het zelf? 
Het is altijd gezellig bij de Rheezerbelten. Margé is altijd GTP, goed te passe. Daar hoef je ChatGPT niet een vraag over te stellen. De pannenkoeken bint ook altijd uit de kunst. Echte kunstwerkjes op het bord. Je kunt kiezen voor de Rheezer Pannenkoek of eentje met stoofvlees. De meisjes gingen voor de Pannenkoeken Clown op het mooie Vechtdal Servies. Kwaliteit, niks Merkwaardigs an. Moos had geen zin in een pannenkoek en koos voor de spare-ribs. Gelukkig was zijn maag eerder vol dan zijn guitige oogjes. Kon ik nog even mee smullen. Lekker man. Goed tentje, leuk tentje. Gezellig. Lente-Bock van Gulpener. Goed te doen. Toetjesmaag was wel aanwezig. Lekker joh. 
De Bistro daarachter is helemaal top! Culinair genieten. Maar dat hoefde ik Berend en Annet niet uit te leggen. Dat wisten ze al. ChatGPT? Neuh, uit eigen ervaring. Binnenkort mogen wij daar ook zitten met ons merkwaardige team. Bijzonder! Heb er nu al zin in. Je laten verwennen.
Gelukkig kan ChatGPT onze smaakpapillen nog niet vervangen....Geloof jij het? 
Die dag zal ook nog wel komen, ben ik bang voor. Niks is wat het lijkt! 
Lohues zingt er nu ook net over. Die ie daar vroeger al over had met Skik!
Skik hebben wij altijd nog. Je moet alleen zelf de slingers ophangen. Zalig Pasen. 
Onderzoek leerde dat vele mensen niet eens meer weten wat er toen zo'n tweeduizend jaren geleden allemaal gebeurde rond deze tijd! Zullen zij dat nu ChatGPT vragen of ouderwets eens de bijbel er bij halen. Lees eens een goed boek!
Dat Jezus goede vrijdag aan het kruis werd gehangen en enkele dagen later weer op stond uit de dood. 
Als klein kind luisterde ik altijd geboeid naar die verhalen in de kerk! Toen wist je niet beter...
Ging je naar de dokter omdat je zelf echt niet wist wat je mankeerde....Nu denken wij het allemaal beter te weten. Vechten wij elkaar de tent uit omdat feestvieren iets van eerder was. 
Kinderen slapen nog. Beetje laat in bed gisteren. De 'oude' buurman kwam even op bezoek. 
Mooie biertjes drinken, happie en snappie en dom ouwehoeren. Was weer als vanouds.
Dezelde humor. Chateau Promenade en van Koot en de Bie. Niet iedereen snapt deze humor. 
Lekker houden zo. Niet alles hoeft te worden verklaard. Mooie pannenkoeken zijn we dan.....
Kinderen hadden skik. Zeven dagen vasten voor Marco van Basten. Hij heeft niet overal verstand van maar voetballen kon ie wel net als Jopie Druijff. 
Merkwaardig. Knap dat je tot hier bent gekomen. Heb alles binnen handbereik. Mijn kinderen zijn thuis, straks naar de buren van Oma. Mooi, nieuwe traditie geboren? 
Zoonlief van Irma en Robert was deze week jarig, op dezelfde dag dat mien Pa ook altijd jarig was. 
17 april. Tobi is 17 en al 1e elftal speler. Pa was anders 94 geworden. Viert hij dat nu boven, samen met mien Moe? Eten ze vandaag ook asperges. Is er boven een aspergeboerderij? Moos vroeg dat zich af.
Moet je boven ook ademen, of hoeft dat niet meer? Weet ChatGPT dat niet? Gelukkig weten wij niet alles. Gelukkig weet ik niet of zij morgen voor de deur staat. Of volgende week of dat ze haar ei gewoon niet kwijt kan bij mij. Teveel PFas...weet jij veel? 
Weet wel dat Pa en Ma boven zijn. Het goed hebben. Dat geloof ik wel. Ik geloof dat het zo is!
Ook al geloof ik niet meer, dat geloof ik wel weer. Zou ik mooi vinden...Dat ze elkaar weer terug hebben gevonden na bijna twintig jaar. Zoek en gij zult vinden....Gek hè.
Ik geloof dat ik het ook wel zal gaan vinden. Misschien niet morgen of volgende maand!
ChatGPT kon mij het niet vertellen. Ik weet wel beter....
Zalig Pasen. Eet maar lekker veel eitjes met of zonder PFas. Laat je vooral niet gek maken. 
We gaan allemaal, one fine day, met de neus omhoeg. 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.... 

#Het Witte Goud!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Met m'n hoofd onder water ziet niemand de tranen.
Gedachten vertragen en ik laat ze gaan.
Met m'n hoofd onder water kom ik even op adem 
En zie ik ons samen, voel ik hoe het was.
Ik doe gewoon of er niets veranderd is.'
Uut 'Hoofd onder Water' van IOS.

Moi, ben ik weer!
'Mis ie heur...?'
Hester nam mijn haar onder handen en ondertussen vroeg ze naar een update over mien Moe.
Ach, best wel.
Vrijdagavond moest ik nog aan haar denken. Zag het witte goud langskomen op TV. Ze werden gestoken.
Asperges, dat was ons dingetje. Tientallen jaren lang.
Al sinds mijn Va uut de tied was nam ik onbewust enkele van z'n (kern)taken over.
Regelmatig een bosje bloemen kopen en mooie stukkies vlees bij de slager.
Maar ook twee kilo asperges halen bij Het Nijenhuis in Diffelen. Meestal AA-kwaliteit! Van die dikke...
Het is gek, denk elke dag wel aan haar hoor maar met een goed gevoel, soort van weemoed....
Hoe het was, soms doe ik of er gewoon niets veranderd is. Het is goed zo.
Laatst belden Moos en ik haar nog vanuit de auto, 'Moe Thuus', ze pakte niet op!
Stiekum hadden wij het allebei wel een beetje verwacht. Hallo, met Martha Dorgelo.
We moesten lachen...en de rest van het autoritje vertelden wij elkaar mooie verhalen over Oma, mien moe! Dat vind ik zo bijzonder. Hoe mijn kinderen hun Oma herinneren, alleen maar mooie dingen...
Ging ik daarom nogmaals knippen bij haar lieve kapsters van de Kapperij? 
Ik weet het niet. Ben er iene die graag dingen wil vasthouden zoals ze ooit bedoeld waren....
Met pasen of moederdag was aperges gewoon ons ding. Haalde ik ze zaterdag op en bracht ze bij Moe.
Zij zorgde verder voor het witte goud. Eerst schilde ze nog allemaal zelf. De schillen gebruikte ze vervolgens voor de soep. We waren van de traditionele asperges, met ham en hardgekookte eieren. Hollandaise sausje er bij en gekookte aardappelen. Lekker man....Dat soepje altijd als opwarmertje. 
Later maakten de kinderen ook deel van het ritueel uit. Later liet ik ze schillen in Diffelen en nam ik de schillen mee in een plastic tasje. Lagen ze gewikkeld in een theedoek in de koelkast. Af en toe een stukkie zalm er bij, gebakken op de huid. Dat mis ik dit jaar wel hoor, bedacht ik mij vrijdagavond opeens en gistermorgen bij de kapster toen Hester er naar vroeg. 
Mag er graag komen bij Het Nijenhuis in Diffelen. Vroeger verkochten ze het witte goud gewoon uut het schuurtje. De moeder van Jan vroeg vaak hoe het met mien moe was. Nu staat er een complete streekwinkel waar je niet zonder lege maag heen moet. 
Dan zijn de impulsaankopen niet van de blauwe lucht. Waarvan Akte. Ooit begonnen in 1986.
Ze zijn meegegaan met de tijd. Ie kunt er nu koffie drinken met een wafel en aardbeien op het terras. Of je kunt een rondleiding boeken, hoe dat witte goud ondermeer elk jaar de grond uut wipt, je kunt zelfs een kamer boeken in hun luxe B&B. Jan Nijhuis, z'n familie en personeel houden niet zo van stilzitten.
Mooi man, ik vind het knap wat ze er van gemaakt hebben. 
Kortom, mis ik heur? Elke dag wel. Soms een beetje, soms iets meer. Gek hè...
Als ik asperges zie moet ik aan haar denken. Net als ze mien haar knippen aan het kanaal. 
Tis dan net of ze nog een klein beetje bij mij is...Stom hè. Even Hester of Wilma over haar horen praten! Dat vind ik gewoon fijn. 
Laat mij maar dat lekker zo doen. Wie weet ga ik straks echt met mijn hoofd onder water. 
Ze hebt nou zo'n Japanese Head Spa bij de kapperij. Hester liet het mij zien. Kun je mooi met Robert even ontspannen. Robert is een beste kerel, maar ik lig er liever met iemand anders. Met wie is nog even de vraag...haha. Zal wel een vrouwpersoon zijn.
Het is ontspannen twee punt nul. Je hoofdhuid en mijn weinige haar een extra boost te geven. Een luxe behandeling gecombineerd met een diepe hoofdhuidmassage, aromatherapie en reinigende verzorging om stress te verminderen, de doorbloeding te stimuleren en je haar gezond en glanzend te maken...Nou moe. 
Drie kwartier een fijn stukkie muziek. Geen gepraat. Ook wel eens fijn voor zo'n kapster. Zou mien Moe dit ook anders gedaan hebben? Dat nieuwerwetse gedoe. Denk het wel, ze was wel in voor iets nieuws, alhoewel de Asperges altijd traditioneel zijn gebleven...
Gelukkig ben ik 1e paasdag wel te vinden aan de Clemme. Vind ik mooi...Dat loopje blijf ik nog wel even houden. Niet meer op 2 maar op 2a. Wel gewoon koffie uit haar blauwe kopjes, geen DE snelfilter meer maar goeie Italiaanse bonen. Robert en Irma zijn halve barista's geworden.....lekker.
Het is fijn om aan mien Moe te denken, om met anderen over haar te praten. Hoe Mouna het laatst over haar kippensoep had. Prachtig! Ze wordt gemist maar op een goede manier....Ze komt met stukkies.
Het is gewoon fijn om naar dezelfde lucht te kieken. Het Noorderlicht wellicht. 
Kiek dan, zie dan. Halve hemel vol met Noorderlicht. Paars, groen en lila....Yep, de plaat van Daniël Lohues is uut. Het was al een goede vrijdag. Heerlijke plaat, 12 parels. Mooi man, heb je weer mooi gedaan. Ik luuster graag naar oe. Hij staat hier op repeat, nu alweer voor de zoveelste keer.
Laatst zei iemand mij dat ik best wel veel met (mijn) geloof bezig ben. Ik geloof gewoon dat mien Moe weer boven bij mijn Va is. Ze hebben bijna twintig jaar op elkar moeten wachten....Dat is best lang.
Maar beide geloofden ze dat ze, one fine day, elkaar weer zouden zien. Dat is toch een mooie gedachte.
Beter dan te geloven dat ze in het zwarte zand liggen te wroeten op de Beerzerhaar. Neuh, dat vind ik het feit dat ze boven gezellig samen zitten te keuvelen een veel mooiere gedachte. Jullie toch ook?
Misschien hebben ze de tafel al wel gedekt. Sinaasappelen uitgeperst en eitjes gebakken. 
Denk dat ze vanmiddag asperges op het menu hebben staan. Hoop dat Moe nog weet hoe ze eventueel de saus uit de schift moet halen. Pa zal gisteren wel twee kilo hebben opgehaald. Red ie oe er met, Martha?
Lust een hond worst, Papa! Tuurlijk, laat Moe maar knooien in haar keuken. Zijn ze boven ook met de tied meegegaan? Of kookt ze daar nog op gas, of hoeft dat niet meer....? of gebakken lucht?
Of eten ze er visje bij? Denk dat daarboven het brood en de vis nooit opraakt. Maken ze nog altijd van water wijn....? Zijn er boven ook grenzen of hoeven ze Venebrugge niet te passeren om het elders voor een betere prijs te halen? Betalen ze boven ook met euro's of gewoon ouderwets met florijnen....
Had mijn hoofd beter onder water kunnen houden. Ik geloof gewoon in zulke dingen!
Daar had Lohues gisteren een punt. De één gelooft er heilig in. De ander ziet het als een prachtig, tweeduizend jaar oud verhaal vol symboliek. Maar samen, apart van elkaar, vinden wij het inspirerend en zijn we dankbaar voor de diepte en spiritualiteit. Sommigen vinden het allemaal maar onzin.
Die vinden alles wat met religie te maken maar belachelijk. Ik niet, ik haal er soms troost uit en geloof gewoon waar ik mij fijn bij voel. Geloof wel meer, ik geloof soms dingen niet ook al heb ik ze al ettelijke keren gezien. Ik geloof dat ze anders is. Misschien steekt zij ook wel haar kop onder water, in ieder geval in het zand! Dan heb je zekers zo'n HeadSpa nodig.....Zand in de motor wil je niet!
Tja, zei Lohues als je het nou wel of niet gelooft. Het is en het blijft een uniek en indrukwekkend verhaal wat die Johannes en al die andere predikers ooit hebben opgeschreven....Je was er niet bij, de basis van elk geloof maar toch! We moeten gewoon lief voor elkaar zijn. Dat is de alles overheersende boodschap. 
Lief doen, aardig doen. Topverhaal toch? Lohues knalt ook weer door het huus....Mooie kerel! 
Als hij het zegt geloof ik het wel of als ik mien breur hoor preken. Dan denk ik. Ja, als je het zo stelt zit er wel wat in. Maar ik geleuf op mijn eigen manier. Ik geloof dat mien Moe het nou goed hef. 
Dat het goed is zo maar wie maakt nou mijn asperges klaar en wie strijkt nou mijn sporthemden.
Heerlijk. Ze noemde een overhemd of blouse altijd een sporthemd. Ik heb de strijkplank inmiddels boven gevonden, nu nog de strijkbout. Kan nooit ver weg zijn. Toch...? Appels vallen ook niet ver van bomen. 
Ik mis haar maar tegelijk ook minder. Ik mag graag aan haar denken. Toch heb ik niet zoiets van: Was jij maar hier. Neuh, het is goed zo. Tijd van komen en een tijd van gaan hè. Ik ken mien plek!
Goh, dat een land vol asperges langs de N34 je doet denken aan oen Moe. Nog steeds geen kippensoep gehad. Potato-Potatho. Maakt geen verschil, of het nou een groentezaak was of een tandartsenpraktijk.
Wij zijn er wel gekomen! Merkwaardig.
Gisteren dacht ik ook: Kein Alcohol ist auch keine Lösung. Nam nog een mooie tripel, ging zitten en mijmeren in de stoel over asperges en Die Toten Hosen uit Düsseldorf. 
Draaide Then Jericho en The Alarm met Rain in the Summertime en Newtown Jericho. 
Platen die ik had op vinyl. Stomme kloot. Liggen nu te verstoffen onder zand op Bovenveld. Iets te veel weggegooid, gelukkig is het nog te vinden op ondermeer Spotify maar toch....Soms iets beter nadenken.
Ja, dat haar van mij. Word minder bovenop. Dunner ook....Hester hield mij de spiegel voor....Ai.
Moest vrijdag mijn paspoort verlengen. Was niet veel veranderd als ik beide pasfoto's vergeleek waar tien jaar tussen zat. De man die ik toen was, nog ontwetend wat er allemaal zou gaan gebeuren....
Zelfde oogopslag, niet lachen hè - mag niet van de overheid. Alleen de haargrens is iets opgeschoven richting boven. Alles stroomt, het haar blijft ook niet! Geen alcohol is ook niet de oplossing....
Was het gisteren snel eens met de Punk-heren uut Duitsland. Soms komt er nog wel iets goed uit de Pruis. Toch hou ik meer van Nederland. Vooral als de asperges weer uit de grond schieten, Lohues een nieuwe plaat uitbrengt en de zon 's morgens steeds sneller richting de hemel klimt. Dit land, Nederland.
In de file naar kantoor tussen de molens en de dijken. En altijd iets te zeiken. Maar wanneer Oranje scoort of als ik het Wilhelmus hoor, wil ik nergens anders zijn....Is toch Ook Schitterend!
Want als het erom gaat, weet ik dat wij schouder aan schouder staan. Komt het beste in je boven.
Hoe je het wendt of keert, ik kom altijd weer terug naar de Clemme. Omdat daar nu éénmaal de beste gesprekken boven tafel komen en misschien daar straks ook wel asperges op het menu staan. 
Met ei en ham. 
Je moet ergens in blijven geloven. Sowieso lekker eten.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....

#Aardig Doen!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Geluk, geluk is een hangmat waarin je lui ligt in een wezenloze stilte...
Maar ik hoor het ruisen in het glas tegen mijn oor.
Ik hoor, ik hoor, ik hoor iemand fluisteren in het glas tegen mijn oor.
Ik hoor het antwoord, alle menschen werden brüder.'
Uut 'Het Antwoord' van Frank Boeijen.

Moi, ben ik weer! 
Net Max ff gekeken in Japan, souverein noemen we dat! Lekker man...
Was gisteren over de grens, even kijken in Drenthe, het land van Daniël. 
Goed toeven daar. We waren in Hoogeveen, Moos en ik, of all places. 
Wat heb ik (weer) genoten van dat kleine ventje wat steeds verder groeit! 
Hoe hij nu weer dat lieve meisje in de bediening om zijn vingers wond....
Prachtig. Een echte Don Juan in wording, Moos is geen Don Quichot.
Heeft sowieso een andere oogopslag.
We liepen over de kasseien, ditmaal niet in Gent maar gewoon in downtown Hoogeveen. 
Verhalen vertellen, hij zit er vol mee en die moeten er ook allemaal uit zelfs tijdens een concert.
Ssssst, daarom liet hij misschien wel een scheet. Geweldig, ik reken het goed, stank voor dank!
One of a Kind. Was ik vroeger ook zo? Probeer mij wel eens te verplaatsen in die ouwe van mij...
Hoe zal Pa, de opa van Moos, ooit tegen mij hebben aangekeken. Ik had ook altijd mijn mond open.
Kwam er niet altijd even geweldig uit maar de woordenstroom hield niet vaak op, droogde iig niet op!
In mijn herinnering zei mijn vader er nooit veel van, liet mij maar begaan, ook vaak op mijn bek.
Daar leerde ik alleen maar van. Ik ben toch iets meer van: even rustig jongen, nu even niet....
Moet ik eigenlijk helemaal niet doen. Afremmen is niet altijd verstandig of je moet bijna tegen een muur aanrijden, dan kan intrappen van het linkerpedaal wel eens verstandiger zijn.
Wat hadden weer een mooie avond met elkaar. Frank Boeijen in theater de Tamboer Hoogeveen was de aanleiding. Toch maar kaartjes geregeld, hij is er nu nog die Troubadour uut Nijmegen...Gaan er veel de laatste tijd.
Hij was weer goed. Lekker boeiend hoor ik u denken. Dat mag, ik versta 'm wel. Heb soms aan een half woord genoeg, dat scheelt ook. Veel mensen snappen mijn adoratie en fascinatie niet voor Frank. 
Ik ga 'm ook niet uitleggen. Heeft geen zin laat staan nut. Hij grasduinde weer fijntjes in zijn omvangrijke ouevre die zo langzamerhand naar de halve eeuw gaat. 
Hij speelde weer eens 'Het Antwoord', zag mij alweer liggen in die hangmat bij Moe achter het huus.
Geluk, ja geluk is een hangmaat waarin je lui ligt in de wezenloze stilte....Lag er vaak, nu nog soms!
Naarmate je ouder wordt besef je soms ook dat 't geluk aan het opraken is, dat ie op de bon gaat....
Frank is Frank. We zagen 'm zitten in hetzelfde restaurant waar wij ook zaten. We zagen wel meer bekenden bij Grandcafé Marron. De vorige zwagert en zwageres van mien breur Henry. Cees en Frieda, ze wonen niet meer aan de Zende 16 maar vlakbij het centrum op nog geen 150 meter van hun mooie  dochter Vera. Ze worden Opa en Oma, mooi man. Geniet er van! 
Raar toch hè, je onthoudt soms de gekste dingen. Aan welke straat iemand ooit woonde. Rij er volgens mij nog altijd zo naar toe. Dat deed ik ook zaterdagavond naar de Tamboer. Was er jaren niet meer geweest maar kein problem. Parkeerde weer keurig achter de Tamboer, volgens Moos was dat vroeger een Chinees. Het deed 'm namelijk denken aan Atjar Tampoer, maar dat terzijde. De vrouwen voor ons vonden het geweldige humor en ik eigenlijk ook wel. Die rare kronkels heeft ie vast en zekers van mij...
Ach ja. Boeijen was top! Hij had enkele verrassende keuzes, speelde er ook enkele niet.
Ach, een kleinigheid hou je altijd. Hij had er zin aan. Muzikaal was het gewoon snor.
We moesten aardig blijven doen en lief tegen elkaar zeker in deze hardvochtige tijd...
Hij veroordeelde niet maar ik had weer aan een half woord genoeg! Luisteren is tevens een kunst!
Moest denken aan zijn goede moat, Daniël Lohues, toen Frank verhaalde over lief en aardig doen. 
Lohues zei het ooit zo mooi: ' je moet aordig doen tegen mensen die niet aordig doen want die benn aordigheid 't hardste neudig.'
Joah, we zaten toch op steenworpafstand van Erica waar deze troubadour huist. Vrijdag komt ie met z'n nieuwe plaat. Hij hef een titel op de kop getikt: En Zo Is 't Goan. Mooi man. De LP zit vol met kleuren. Hij hef zin aan de lente en de zomer en ook wel aan de herfst en de winter, denk ik. 
Gisteren zei hij nog: 'Tegenover de zon is het lucht het blauwst', en warempel..het is zo, het klopt echt. 
Nam gisteren even de proef op de som. Keek achter mij op het Westerpark. De lucht was idd blauw en voor mij zag ik gelukkig elftal met allemaal de handen in de lucht. Eindelijk weer eens gewonnen...
Het kan verkeren, Bredero fietste net weg op zijn Gazelle. Tot volgende week. Je weet maar nooit. 
Altied in wonderen blijven geloven. Wie weet lichten wij koploper DVC volgende week wel gewoon pootjes. Wij hebt ja niks te verliezen, alleen maar te winnen...Sorry, dwaal weer af!
Zal jullie niet vermoeien met mijn culinaire uitspattingen maar het was goed te doen in Hoogeveen. Grandcafé Marron is een puik restaurant. Gezellig, hangt een goede sfeer en het eten is lekker. Mooie porties, we deelden onze voorgerechten. Bij het hoofd nam Moos de hamburger en ik de mixed pan met varkenshaas, kip, spare-rib en een mals biefstukje. Mmmmmmm, lekker hoor.
Na afloop nam Moos nog een mooie sorbet, ik een lekker kopje koffie en huppakee naar de Tamboer!
Het was gezellig. Je verwacht het niet maar we zaten gewoon naast Cees en Frieda. Toeval bestaat al lang niet meer, had zo moeten zijn? We stoften nog eens wat verhalen af van eerder...Frank zwanger, Andrea ook....Klopt, mooi man. Hoe giet het met Ivo? Ok, woont al samen, super! Dus huus voor jullie alleen. Doen jullie goed? Bla..bla...Zo giet dat. Moos had skik om Cees en vice-versa. Genieten.
Hoogeveen was wederom een warm bad. Mocht er ooit vaak komen en nu kwamen wij wederom niet voor niks...Slingerde de dating-app eens aan. Kieken wat Drenthe had te bieden langs de Hunebed Highway. Er zaten veel dames op minder dan 1 kilometer fraai mooi te wezen....Swipen, alles naar rechts? Links is ook niet alles....Kiek maar naar het politieke landschap. Ik teken nergens meer voor...
Zo bang dat ik niet binnen de lijntjes kleur. Mag ik blijven?
Heb mij laatst weer laten verleiden voor een abonnementje voor een maandje. Want, zo vertelde de app, als je misschien betaalt krijg je gewoon alle matches te zien. Je bent dan toch bang dat je je nieuwe liefde van je leven hopeloos mist. Hoop is uitgestelde teleurstelling, maar toch. Ze maken je angstig. Straks blijf je alleen. 
Als je éénmaal weer achter die betaalmuur zit valt het aanbod toch vies tegen. Een vrouw die 180 kilometer verderop woont met beginnende snorharen....Of iemand die twee rugzakken op haar schouders heeft. Ik had al zo'n beetje het idee dat ze mij bij Tinder voor de gek hielden, dat ze de boel lichtelijk manipuleren. Kiek, weer z'n oude vrijert van 53 die er met beide benen intrapt. Wij houdt 'm lekker lang aan het lijntje. Kassa! 
Nou ja, het was Radar die dit keer mij de ogen opende. Een tip van Henk, jaja die Henk van 't wark!
Al 25 jaar lekker merkwaardig! 
Want willen al die datingapps wel dat je snel verkering krijgt, dat je weer valt voor die ene vrouw?
Ik kan soms best wel nuchter denken. Ben geen type die volle zalen trekt. Neuh, ben meer iemand die maar 5 plekken bezet houdt op de voorste rij. 
Radar, je weet wel van die strenge mevrouw Antoinette Hertsenberg, ging op onderzoek uit en kwam met verrassende resultaten die mij eigenlijk al bekend voorkwamen. 
Ze lieten 3600 wanhopige vrijgezelle mensen zo'n formulier invullen. 80% gaf aan wel eens nepaccounts tegen te komen en 61% heeft niet altijd het idee dat zo'n datingapp het beste met je voor heeft. Het is natuurlijk gewoon een verdienmodel. Toch blijf je swipen want ze zou er zo maar eens tussen kunnen zitten. Ach, ik ben een open boek! Vanaf 21 april flikker ik die dating-app er weer af. 
Nou, betaal ik er niet meer voor. Want als je einddatum nadert krijg je ineens weer meer likes...Hoe dan? en dan hebben ze ineens niet meer snorharen op de bovenlip of zakken vol onrust op hun rug. 
Neuh, dan zijn ze ineens weer onder de vijftig en kiek oe zwoel an....Met andere woorden: wat dacht ie er van? 
En ik maar swipen hè, ga je 's avonds hoopvol naar bed maar na een week hebben ze nog niet gereageerd. Hallo, ie likete mij toch? Maar praten (chatten), ho maar...Knuppels bint het.
Ach, ik vind het soms allemaal niet zo boeiend! Zo'n stemmetje in mijn achterhoofd vertelde het al ettelijke keren tegen mij. Ga toch lekker wat anders doen. Een goed boek of nodig wat vrienden uit...
Heb je meer aan. Maar ja, toch denk ik stiekum. Het zal toch niet? Kiek te vaak naar de buitenkant terwijl je meestal verliefd wordt op de binnenkant. Ondertussen kan ik er ook wel een boek over schrijven, ik swipe negen van de tien keer naar links....Te kieskeurig! Maar ik doe het blijkbaar allemaal fout, ik moet meer naar rechts swipen ook als de dames mij niet 1-2-3 niet gelijk bevallen. 
Moet een soort van (algo)ritme opbouwen. Want als je er 100 liket heb je meer kans dat daar iemand van denkt: Goh, die twee meter punt zes komma vier kerel uut Hardenberg dat is wel wat....
Want like je er maar 3, dan is de kans vrij groot dat ze oe alledrie niks vinden. Snap je? Tja, daar zit wel wat in...Daten 2.0, niet aan mij besteed. 
Jemig, wat een gedoe. Wat ik zeg, vanaf 21 april zie ik weer geen likes en geen foto's meer van vrouwen die mij misschien leuk vinden. Kan het mij hoast niet voorstellen. 
Neuh, doe maar dan maar een avondje Hoogeveen met Moos. Geweldig! Wat een feest...
Vanaf het moment dat wij in de auto stapten richting Hollandscheveld totdat wij rond middernacht het dorpje weer passeerde was het uit de kunst. Lekker eten bij Marron, leuke mensen gezien, Frank weer de hand geschud en vooral aardig doen ook tegen mensen die dat niet doen...!
Marron betekent trouwens tamme kastanje in het Frans. Tis maar dat je het weet. 
Gisteren weinig eikels gezien...Ben ik ook niet zo van. Gisteren was de boze wereld weer een flink eindje weg, vandaag komt die langzaam weer buurten. Hallo. Of misschien de TV gewoon een dagje uitlaten...dat kan ook. 
Wens jullie een fijne zondag. Moos slaapt nog....Droomt vast, waarover? Weet het niet...eten? 
Mouna is ook zo weer inpandig. Zo maar even diep het bos in....Stukkie lopen.
Goh, zet mijn mailbox open. Voel je de opwinding al? Parship heeft weer iemand gevonden, dit kon haar wel eens zijn, Alfred! beproef je geluk. Zie nu alle matches voor maar....€ puntje puntje per maand. Geloof je het zelf?
Ik trap er niet meer in, denk ik....? Of zou het deze keer wel die schot in de roos zijn? 
Wat denk je zelf? Ik blijf gewoon aardig en lief doen...Komt het One Fine Day vast wel goed!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#De KruidenTuin!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'And the older we grow the harder it gets to learn new stuff again.
Freedom I won by singing my songs, it's time to find yours again.
You bring me my horse, there's no other choice but to leave in a hurry.
You grab me my hat, before we forget how to write our own story.
Bring me my horse, there is no other choice but to ride as fast as I can.
Grant me my hat, before we forget what it's like to be happy again.
Let's be happy again.'
Uut 'Bring me my Horse' van Racoon. 

Moi, ben ik weer. 
Heb het gevoel dat ik een uur achterloop, kan ook met de klok te maken hebben, in ieder geval met mijn biologische...Ben ik anders niet zo van, wel als er twaalf wijzers op staan. Welke kies je dan?
Was vrijdagavond sowieso tien jaar terug in de tijd. November 2015 om precies te zijn. 
Destijds heette het nog de Knoefbakker, dat puike restaurantje aan de rotonde in het mooie Geesteren.
Wij kennen het tegenwoordig allemaal als Bistro de Kruidentuin, bourgondisch genieten....lekker man!
Weer herrezen uit haar as toen het in februari 2021 finaal afbrandde. 
Maar hier rechtvaardigt de uitdrukking/het spreekwoord 'In de brand, uit de brand' compleet!
Wat een fijne tent is het geworden. Er ontbreekt je aan niets. Pracht en praal. Je voelt je er meteen thuis.
Zelfs de parkeerplaats is hier een strakke bedoeling geworden. 
Als je electrisch rijdt zit je mooi dicht bij het vuur of als je op de fiets bent gekomen...Dan ook, kun je bijna kruupend weer naar huus, als je begrijpt wat ik misschien bedoel. 
Het was weer tijd voor de club van vijf, voorheen de club van zes! Ons 'Uut Etenje App' had weer geklonken. Piep, Piep....Wordt weer eens tied, wat dachten jullie er van? Denk het wel ja....
Ditmaal waren Irma en Robert aan de beurt om het restaurant te kiezen. Volgende keer mag ik weer iets culinairs verzinnen. De lat is hoog gelegd door deze twee. De bolide van Robert zette dus koers naar het rustieke Geesteren, fraai gelegen in het Twentse land. Klopt, wij wonen mooi...Dank u.
Voor tien jaar terug waren wij er ook. Toen nog samen en zwanger maar dat wisten Bert, Ina, Robert en Irma nog niet! De a la Carte kaart van de Kruidentuin heeft, net als eerder de Knoefbakkert, nog steeds van die leuke namen voor haar voor-, hoofd- en nagerechten! 
Zoals lik oe vingers (spareribs), achter het net vissen (oesters), in de soep laten lopen (mosterdsoep), het bijltje erbij neergooien (tomahawk steak) en bijv. Oale Boer'n hap (schnitzel).
Nu allemaal in het ABN (algemeen beschaafd Nederlands) maar destijds bij de Knoefbakker waren die teksten veelal in het dialect (plat gezegd). Ik had toen met de voormalige eigenaren afgesproken dat ik de menukaart mocht aanpassen om aan onze lieve vrienden het grote nieuws wereldkundig te maken op een originele manier. 
Op het werk had Michel, mijn collega en dtp'er van toen, de menukaart nagemaakt en een klein beetje aangepast. Tussen al die leuke voor- en hoofdgerechtjes stond ook een heel speciaal gerechtje!
Weet niet meer precies wat het was, maar het zal wel iets in de trant zijn geweest van: 'Volgend joar komt er iene bie...Nu niet gegaard op een bedje van....Maar gemaakt in dat bedje van liefde bla.bla...en dat hij/zij ergens achterin mei het levenslicht zou zien.....
Onwetend namen onze vrienden destijds plaats aan de ronde tafel bij de Knoefbakker (nu de Kruidentuin). Het meisje in de bediening werkte keurig mee. We kregen de menu-kaarten.....Proosten eerst op het goede leven, keken elkaar diep in de ogen (zo niet, dan brengt het ongeluk hè of slechte sex...)
Weet niet meer wie het als eerste opviel. Wat staat hier dan....? Zijn jullie zwanger? Aaaah, wat mooi....Kom eens hier, gefeliciteerd, dikke knuffel....Mooi man, hoe lang al? Absoluut het hoofdgerecht wat we kiezen...Champagne? 
Ja, daarom nam ik water (ik niet hoor...haha). De verrassing was geslaagd. Het was eind november 2015.
Die herinnering kwam spontaan boven toen ik afgelopen vrijdag na 10 jaar weer eens inpandig was bij de Kruidentuin. Te lang geleden. Nu niet meer samen..nou ja, wel met mijn vier lieve vrienden en vriendinnen maar wel zonder de moeder van mijn twee kinderen! Zo giet dat hè....Niet mijn keuze van het programma van het leven. Phantarei hè. Alles stroomt, niets blijft...of zoiets.
Maar twee weken na dat leuke, gezellige en toen ook al lekkere etentje werd het iets minder leuk voor ons. 
Na ruim twaalf weken bleek het hartje van ons ongeboren kindje niet meer te kloppen....Hij of zij bleef stil, muisstil. Het ademde niet meer, het klopte niet! Een miskraam. Dat was 17 december 2015, op de verjaardag van Lian kregen we de jobstijding. De boodschap die je niet wilde horen als gelukkig en verliefd stel. Weet het nog als de dag van gisteren. Die blikken in onze ogen bij de verloskundige. Onwerkelijk! Of je wereld stil stond, de klok tikte nog wel...
Gelukkig was 21 januari 2017 Mouna daar, kleine twee jaar later....Ons Wonder! Daarom heet ze ook Mouna, wat wonder betekent in het Arabisch....Zij is nu acht en godallemachtig wat is ze prachtig!
Maar wat en als... etc. etc...Wat als het in 2015 wel allemaal goed was gegaan, was het kindje dan ook een soort van Mounaatje geworden? Weet het niet, wel eentje die worst lust en/of van een biefstukjes houdt....
Dat zekers! Mouna is echt een dochter van mij. Houdt van alles wat slagerij Hoff in de vitrine heeft liggen of Gerard ons voorschotelt. Geweldig! Moos wil soms nog wel eens een stukkie vlees overslaan (heb genoeg) maar Mouna niet, als we maar niet naar Loetje gaan en paardenbiefstuk bestellen....Neuh, dan heb ik ruzie met haar wat eerder met haar mama gebeurde. Paardenvlees was uit de boze, zelfs paardenrookvlees! Dat komt er bij ons thuis niet in, ik vind het prima. Hoff is dichtbij.
Maar wat was het gezellig en lekker afgelopen vrijdag in Geesteren, bourgondisch genieten bij Bistro de Kruidentuin aan die rotonde. Lekker man! 
Ditmaal stonden er geen 'gekke' gerechten op de kaart. Niemand zwanger. Het was moeilijk kiezen....Waar ga je voor?
Waar heb je zin in? Keuzestress. Tuurlijk namen wij eerst een wijntje, prosecco en een biertje....
Keken elkaar weer eens goed in de ogen aan. Je wilt geen slechte sex hè of uberhaupt geen sex!
De club van vijf was culinair op pad! De routekaart leidde ons naar dit fijne etablissement in het wonderschone Twente! Samen kozen wij voor Sharing Dinner. Vier gangen plus een lemon Spoom. 
Samen delen en genieten van de lekkerste gerechten van Bistro de Kruidentuin! Uitstekende keuze.
Absoluut een aanrader. Het werd steeds vroeger laat. Nikki was onze gastvrouw, althans dat stond later op het bonnetje. We hoefden niet te betalen voor de broodjes en smeerseltjes en ook niet voor het kraanwater of de bonbonnetjes bij de koffie. Kijk, niet alles hoeft geld te kosten. Dat doen ze goed daar!
De voorgerechten kwamen op tafel. Beef tataki, rundercarpaccio, gefrituurde champignons, verse Sushirol met garnalen (Japans grapje) en steak Tartaar....Smullen joh. Mooie bordjes. Dat viel namelijk ook op. Mooi bestek, mooi servies. Luxe wijnglazen....Er is over alles goed nagedacht door die lui van de Kruidentuin, de Knoefbakkert zijn ze al ver voorbij! Dit tentje klopt, ook na 10 jaar....Ziel en zaligheid, ze zijn blij dat je er bent. Leuk en vriendelijk personeel, doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg! Top! Het liep zekers niet in de soep in Geesteren. Toch kregen wij een overheerlijke mosterdsoepje. Romig met krokant gebakken spek...Mmmm. Zo hoort ie te smaken. Tussendoor nog ff die spoom. Eetlustopwekkend! Maar wij hadden goede zin! Mooie gesprekken ook. Tuurlijk over de voetbal, over de situatie bij onze club. Wederom staan wij er niet goed voor. Maar ook passeerden lief en leed de revue. Hoe gaat het nu met jou, met jullie, met ons? Gesprekken over het leven, niet alles loopt op rolletjes maar we blijven die stip aan de horizon maar zien en al die vergezichten. Nooit de ogen dicht doen dan zie je gewoon minder....Open ze en kijk om je heen, nog genoegs moois te zien.
Skuumkoppe werd Karmeliet of een mooie Weizen van HJ. Lekker man. We ontwaarden zelfs groene Banthumers in ons kielzog. Goeie lui...Eentje zelfs met een sterke band met het roodzwarte hart! Dan klopt het weer. We deelden veel zoniet alles. Zelfs de hoofdgerechten kwamen goed door.
Tournedos, gegrilde biefstuk van de runderhaas met aardappelmousseline in eigen jus. Fijn gegaard runderstoofvlees op een bedje van heerlijke risotto. Grote garnalen in pikante olie en romige tagliatelle pasta met truffel, spinazie, knoflook, parzemaanse kaas met groente chips....
Ja, ik heb alles goed onthouden. Als het over eten en drinken gaat ben ik meestal wel mee....
Het gouden mes sneed zo fijn in dat malse stukkie biefstuk. Is alles alles naar wens? Lust een hond worst! Nou, echt wel....Prima de luxe.
Het was genieten op de vierkante meters. Het toetje moest nog komen, dat was ook van grote klasse....
Ik heb geen aandelen hoor in de Kruidentuin hoor of verliefd op de dochter of vrouw van de eigenaar....mocht je dat ondertussen denken. Want zondagavond het verjaardagsetentje van mijn twaalfjarige zoon bij Senso in Hardenberg was ook geweldig en tevens uit de kunst! Maar anders....Wel even 'ouderwets' met z'n vieren, mijn gezin weer even twee uurtjes gezellig bij elkaar zoals ik het misschien nog altijd graag zie...Maar later, ging ieder weer zijn of haar eigen weg. Doeg. Moos ging gelukkig terug met mij naar huis, samen voetbal kieken. 
Blijft raar en gek tegelijk! Je trouwt, belooft elkaar eeuwig trouw maar het mocht allemaal niet zo zijn!
Wat ik mis, misschien niet mijn ex maar wel mijn gezin en ondertussen bang voor kasten geworden.
Je weet nooit welke lijken er allemaal uitvallen.....Enfin, ik sla een verkeerde weg in. De rotonde dan maar. Blik naar de toekomst gericht.
De rotonde in Geesteren. Het toetje was ook bijzonder lekker en zekers geen afbrander....
Neuh...Neuh...Crème Brulee van vanille. Cheesecake met (dat ben ik vergeten) en het derde toetje was iets met fantasie etc. en dat ben ik ook, ahum.., vergeten. Sorry. Ik had u verteld dat de Skuumkoppe halverwege de avond werd afgelost door Karmeliet. Zes procent werd iets meer dan negen % ....dat ga je wel merken. 
Doet iets met je geheugen of het stond niet vermeld op de kaart, dat kan ook....
We sloten af met koffie. Aangezien ik niet meer recht kon lopen (valt mee hoor) besloot ik maar niet om een drupje Grand Marnier er bij te nemen. Dat sluit altijd zo lekker af maar ik merkte dat ik in goede doen was en de wegen in mijn hoofd niet meer samen kwamen....Als je snapt wat ik bedoel. 
De rekening viel mij mee. De prijs-kwaliteit verhouding is ook een dikke tien waard! Tuurlijk, een rib uit je lijf maar dat woog niet op tegen weer een fantastische mooie en lekkere avond met mensen die er toe doen. Tuurlijk het eten was geweldig maar het gezelschap zekers niet minder! Vrienden zijn zo belangrijk! 
Zelfs die Banthumers een tafeltje verderop konden er mee door....Hadden zij ook roodzwarte kopjes bij het toetje....of gewoon een groene uitbrander? In het kader van durf te vragen...haha
Weet niet of jullie zaten te wachten op mijn culinaire uitspattingen....Het is toch zover gekomen!
Wil je lekker eten, reserveer dan (op tijd) bij De Kruidentuin in Geesteren. Het heeft bij mij bijna tien jaar geduurd voordat ik er weer terug was...Achteraf duurde het zekers acht jaar te lang!
Achteraf is het mooi wonen. Ik trek de stoute schoenen aan, ga wandelen langs de Vecht en kijken wat er verder op het padje komt. Denk stukkie Marslanden, Heemse en stiefelen door het centrum! 
De klok is een uur vooruit, ben laat voor mijn doen....
Wilde ergens anders een boom over opzetten, die voor mijn huis maar ben de naam kwijt.
(nu niet gedronken hè), heb gewoon niet zoveel met bomen. De magnolia van mien moe bij de buren bloeit trouwens volop. Hij heeft de zegen van Martha gekregen. Mooi....
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....