#Klein Bier!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ken je dat? We rennen maar we lopen vast.
En we zwemmen maar we drijven af.
Wordt het ooit weer hoe het was?
Hé, herken je dat? Verlangen naar een vergezicht.
Geloven in wat voor ons ligt er is zoveel meer dan dit.
Durf je dat? Vertrouwen op een stille kracht.
Op een vuur dat diep van binnen brand en weten dat het kan.
Dus kom en pak nu maar m'n hand, dan wagen we die eerste stap.
Adem in en zet je schrap, we tellen samen af.
Want het kan niet altijd donker zijn.
En je weet ook dit gaat ooit voorbij.
Dus hou vol, hou vol, hou vast.
Ook al staat je wereld op z'n kop.
Er komt echt een dag dat 't weer klopt.
Hou vol, hou vol, hou vast.'
Uut 'Hou Vol' van IOS.

Moi, ben ik weer!
Stond, gisteren na Studio Sport, in de badkamer.
Een laatste plas voor het slapen gaan en tanden poetsen.
Zodat ik met een schone mond mijn dromen in kon gaan. Je weet nooit wie er langswipt!
Een frisse adem is dan wel net zo netjes. Daar mag het nooit aan liggen! 
Had het raam open, een paar huizen verder werd het nummer 'Black' van Pearl Jam ingezet! 
Blijkbaar een feestje achter het huis, gelukkig hadden ze wat betreft de muziek smaak.
Toeval? Geloof er niet meer zo in. Alles hangt enigszins vast aan golven en draden...
Iemand zit er boven (of beneden) aan die knuppel en bepaalt onze koers hier op aarde.
Black staat steevast in mijn top 10 van de top2000. Geweldig nummer! 
Die stem van Eddie. Dat schuurt zo lekker. Nummer gaat ondermeer over afscheid nemen. Gisteren was mijn dag behoorlijk zwart, meer zwart dan rood. Het had roodzwart moeten zijn maar vooral mijn lichaam en iets minder de geest wilde niet meewerken om feestelijk stil te staan bij 80 jaar Mariënberg. 
Sla niet graag een feestje over. Weken had ik er naar uit gekeken. De kinderen had ik kunnen parkeren bij Mandy en GJ. Die zijn daar nog, die vinden dat leuk. Uit logeren! Zag ze gisteren zelf pizza's maken en ze hadden skik. De lach en die blik in hun ogen vertelden mij genoeg! Haal ze straks op. Mooi.
Vond mij van de week 'aardig zielig'. Had blaren op allebei mijn hakken, iets te voortvarend van start gegaan met mijn nieuwe wandelschoenen en ook qua afstand. Compeed d'r bij. Verder zat mijn linker-enkel vast en was lekker rood en dik aangelopen. Jicht? Dat zat ook al in mijn rechter-elleboog. Stootkuur Prednison. Mmm. Wandelende apotheek. Vrijdag kwam daar nog ff die klotenrug bij!
Zaterdag (gisteren) was het nog slimmer. Oefeningen van Piet haalde ik maar weer tevoorschijn en flink diclofenac slikken. Tegen de pijn en voor de jicht. Hopend op een klein wonder dat ik 's avonds wel kon acteren op het Westerpark. Jouw club wordt maar 1x 80, toch? Daar moest ik bij zijn. Adel verplicht! Nou, echt niet!
Oh oh, wat vond ik mij zelf zielig. Mijn lichaam protesteerde weer op allerlei manieren...Net nu. PVD!
Maar dit was klein bier! Alles viel in het niet bij het andere nieuws, dat was pas echt kut!
Wat zat ik te zeuren? Ok, lopen ging ff niet zo soepel en begon weer aardig op Quasimodo te lijken. Nou én? 
Waar maakte ik mij druk over? Het andere nieuws sloeg in een bom en ik krijg het maar niet uit mijn kop. Waarom? en waarom zij en waarom hun? Waarom? Zeg het mij, wat hebben ze misdaan? 
Dat meisje van 17, afgeslacht in een berm. Mien moat en mien oud-trainert hebben ongewenst bezoek gekregen. Meneer K. is op visite en die kunnen ze voorlopig nog niet de deur uitwerken. Minne gast die K., ik vind hem een regelrechte klootzak! En dan dat kereltje uit onze selectie. Viel bijna vier meter van boven op z'n hoofd. Ligt nu in het UMCG in Groningen. Je hoopt alleen maar.
Voor Lisa is het helaas te laat! Voor die drie mensen met een roodzwart hart nog niet! 
Dat is helaas geen klein bier. Dat is donders kloten! Zat hier gisteravond in de stoel, wilde nog wel ff naar het feestje toe maar mijn geest en mijn lichaam kregen het niet voor elkaar. Ze stapten uit het overleg!
Red oe d'r mee. Ze gaven de pijp aan Maarten. Ze hadden geen zin. Onbestuurbaar. Ik leek wel Nederland in mijn eentje!
Wat een rotzooi. Het voelde niet goed! Appte met mien grote vriend van de Beerzerhaar. 
Zelfde gevoel! De reünie 's middags op de voetbal haalde ik nog wel met pijn en moeite...
Maar ik was er wel maar ook weer niet! Snap je. Verdoofd. Het was over toen ik ook nog de onheilstijdingen hoorde van J. en J.  Van A. wist ik het al een dag. Helaas. Nu wel ff vloeken, dus GVD ipv PVD. Sorry!
Las digitaal de discussies over Lisa. Lood om oud ijzer! Wat een asociale media is het dan!
De bottleneck is dat wij gewoon met onze poten van meisjes af moeten blijven, hoe laat het ook is!
Er is nooit, nooit een tijd voor dit soort geweld! 
Gisteren fietste hier zo'n klein meisje van acht weg. Dag Papa, tot straks! 
Ineens bekroop mij een bijzonder slecht gevoel. In een mensenleven staat acht niet zover af van 17.
Wat is nu tien jaar op een mensenleven? 
Moet ik jou niet even brengen met de auto? Néé hoor, ben geen vijf meer....Papa.
Ja, maar....Je weet niet welke beren er allemaal langs jouw weg kunnen passeren. 
Ik zie ze alleen maar broodjes smeren, Papa. Maak je niet zo druk, komt goed. Dat zei ze niet hoor, maar ik denk wel eens vaker behoorlijk krom! 
Belde vrijdag met mien moat en gisterenmiddag na de reünie met de Breuk! 
Even hun stem horen. Allebei positief, de hoop nog lang niet opgegeven! Hoop sterft as leste hè.
Ze staan nu op achterstand maar ze zijn vastberaden om deze wedstrijd te winnen van tegenstander K.
Ik was kwaad op mijzelf. Dat ik mij zo druk maakte over mijn eigen 'kleine bier' maar dat deze mensen aardig wat voor de kiezen hadden gekregen en de komende tijd nog krijgen!
Donderdag zag ik hem nog ballen op een veld in Reutum en een dag later ligt ie te vechten voor zijn kansen in Groningen!
Dan maakt die verkeerde pass niet meer uit of dat hij donderdag die ene kans miste. Neuh, nu hoop je alleen maar dat alles goed komt. Dan mag ie straks nog legio kansen missen. Het is maar voetbal hè, meer dan voetbal! Leven is geen wedstrijd.
Tuurlijk, iedereen heeft zijn of haar eigen leed. 
Rug is nog steeds kloten. De blarenpleisters zitten op de hakken en de enkel is niet minder dik geworden sinds gisteren! Ach, lekker boeiend. Daar haal ik morgen ook wel mee, snap je.
Sorry voor vandaag. Misschien beetje zware kost voor de zondag. Het ligt nu éénmaal op mijn maag!
Dit is mijn uitlaatklep. Praten hielp gisteren veel. Gedeelde smart! 
Toen ik terugreed vanaf het Westerpark speelde IOS (Is Ook Schitterend) bij het muziekcafé Hou Vol!
Tekst kwam ff binnen met al die mooie mensen in mijn zeurende achterhoofd! Traantje!
Ben geen dokter, ben geen arts of chirurg. Ik heb de ballen verstand d'r van. Kan alleen maar hopen.
Hopen dat het goed komt. Hou vol, hou vast! Kun je dat zeggen, verstand op nul, niet denken aan alle mogelijke beren op de weg! Mouna fietst langs alle obstakels, heeft geen idee van het feit wat er allemaal kan gebeuren onderweg. Misschien wel beter ook! Wij hebben als volwassenen teveel kennis in de wereld van nu. We moeten leven in het nu, vandaag is iedereen er nog die ik gisteren ook lief en leuk vond! Niemand weet wat ons morgen te wachten staat. Misschien maar beter ook!
De wereld staat nu op de kop en hoop echt dat het op een dag weer klopt! Dat hopen we maar!
Dat je weer onbezonnen leuke dingen kunt doen met elkaar! Met iedereen die je lief is!
Mouna fietste uiteindelijk toch terug. Papa, breng me maar....Misschien net zo handig! Met alle liefde.
Ja, dat denk ik ook Mouna. Mag ik voorin, tuurlijk lieverd! Veilig naast mij. Naast je grote knuffelbeer!
Voorlopig ziet zij alleen (speelgoed)beren op haar weg. Gelukkig maar! En die ene grote die volgens haar alles weet. Duzz...
Als het moet haal ik haar straks ook 's nachts om vier uur op en rij ik al die klotenberen onderweg gewoon omver! Pats Boem!
Het is dan toch donker, niemand die het ziet. Alles voor het leven hè!
Ze zijn mijn hele wereld, Moos en Mouna! En nog tig anderen....
Nogmaals sorry! Ik had wat andere zaken voor het voetlicht willen brengen! Maar ik heb de kop er niet naar staan. Dat heb je soms. 
Over bijvoorbeeld waar je naast de horeca in Hardenberg ook lekker kunt eten of over al die leuke oud-voetballers gisteren bij de reünie. Misschien is het gemoed volgende week wel weer anders.....
Tijd zat toch?
Nu stond de klok even stil. Eerst maar weer een pilletje in de mik!
Lijk ondertussen wel Junkie XL.
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...

#RoodZwart 80 Jaar!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Dit is mijn club, mijn ideaal.
Dit is de mooiste club van allemaal.
Hier ligt mijn hart, mijn vreugde, mijn verdriet.
Het kan dooien, het kan vriezen, 
We kunnen winnen of verliezen.
Maar een beet're club dan deze is er niet.'
Uut 'Dit is mijn Club' van Kees Prins (Jiskefet)

Moi, ben ik weer.
Afgelopen vrijdag, 15 augustus, bestonden wij dan officieel 80 jaar.
Mien roodzwarte cluppie, opgericht enkele maanden na de oorlog in Mariënberg.
's Avonds heb ik er nog een mooie Quadruppel op gedronken als besluit! 
Weet niet of elk lid er stil bij heeft gestaan. Het is natuurlijk wel een uniek feit!
Zelf maak ik al ruim 47 jaar deel uit van het meubilair. 
Van vader Freek op zijn vier zonen, van grote broers op het kleinste breurtje!
Vroeger was er niet zoveel vertier in de dorpen Beerze, Beerzerveld en Mariënberg. 
Nog steeds niet, maar dat terzijde. 
Je kon kiezen uit gymnastiek (turnen) en/of de voetbal. 
Maar het is eigenlijk nooit echt een keus geweest. Je ging gewoon, net als al jouw vriendjes. 
Ik was zes jaar toen ik samen met Dickie elke week naar de voetbal fietste.
In de Effies (F-pupillen) begonnen we. Amper 6 jaar. Mooie tijden. Een jaar daarvoor hadden we net ons nieuwe sportpark betrokken. Het Westerpark. Nog steeds onze vertrouwde thuishaven!
Ligt mooi verscholen tussen Beerzerveld en Mariënberg in. 
Nog steeds zijn er veel jongens van het eerste uur lid. Dat is mooi, schept een band voor het leven!
Voetbal, je kunt er niet mee en vooral niet zonder. 
Komend weekend hebben wij een feestje. Vrijdag- en zaterdag maken wij 80 jaar Mainbarg nat!
Voetbalvereniging Mariënberg, een huwelijk met pieken en dalen!
Toch zou ik haar voor geen goud willen missen. De zaterdag blijft gewoon de mooiste dag van de week.
Nog steeds verliefd.
Gisteren trapte ons eerste elftal het nieuwe seizoen '25/'26 af met een oefenduel tegen onze vrienden van de club VKV (Banthum).
Zegt nog niks, we hebben net 2 x anderhalf uur training in de benen en waren verre van compleet!
We misten nogal wat dragende basisspelers. En voor het eerst na ruim 25 jaar is Mister Mariënberg, Rolf Hofsink, er niet meer bij. Dat is een gemis hoor. Zal even wennen zijn!
Gisteren was het ook weer thuiskomen. 'Er is niet veel veranderd, Papa' , verhaalde Moos. 
Ja, dat klopt. Dat moet ook niet! De bloembakken stonden wel in volle bloei. 
Grolsch nog steeds aan de tap!
Ach, de kop is d'r af en nou moet de kop d'r weer veur de komende maanden! Wat ik oe brom.
Er is nog veel werk aan de winkel om dit seizoen niet beslagen ten ijs te komen. 
Komt goed! Heb er maar vertrouwen in. Ik hef het glas op jouw gezondheid, 80 jaar!
Dat haalt niet iedereen! Wij wel. Drie dorpen, één club! Goed getapt uit een roodzwart hart!
Heb me wel voorgenomen om mij dit seizoen niet meer zo druk te maken....
Lukte gisteren al aardig. Rustig langs de zijlijn staan, mij vooral niet ergeren aan beslissingen van...
Kansje gemist, volgende keer beter. Nog een dot van een kans, succes de volgende keer. Blijven proberen.
Wil geen slapeloze nachten meer van soms dat ontieggelijke stomme cluppie....en spelletje!
Kijken of het lukt? Denk het wel, het is maar een spelletje hè. 11 tegen 11, kan niemand vrij staan!
Het doel blijft hetzelfde. Skik hebben, geen schik maar skik. De bande vol met wind!
Ik geloof al bijna vijftig jaar in Mainbarg! Genoeg beproevingen lagen en liggen er misschien nog op de loer maar ik hou de kop er gewoon voor. Ik ben en blijf een Mainbarger, in al mien roodzwarte hart en nieren. Zaterdag is ondermeer de reünie. Ook zo'n moment, zie je al die oud-voetballers die nu ergens elders wonen weer. Soms wonen ze in de polder, soms aan de andere kant van de wereld! 
Vind ik mooi. Mannen van de gestampte pot die eerder je zaterdag konden maken of breken! 
Kreeg je een gulden van ze om een zakje patat te kopen, je was koning keizer admiraal tegelijkertijd.
Nu zie ik ook van die jochies achter de goal bij Thijs staan. Dat blijft, dat gevoel gaat niet weg!
Mooi. Ik hou van deze club! We kunnen winnen of verliezen maar een betere club dan deze is er niet!
Heb de liefde ook een beetje over kunnen brengen op mijn kinderen! Top! Stukje opvoeding hè.
Mouna komt soms wel een beetje in gewetensnood. Want al haar vriendjes in de klas zijn voor HHC Hardenberg.
Papa, mag ik soms ook voor Oranjezwart zijn. Tuurlijk schat! Want de kinderen vragen soms wel eens of ik nu voor Mariënberg of voor HHC ben? De Effies van nu spelen wel eens tegen elkaar. 
Dan ga ik, gaan we natuurlijk kijken. Hopen dat David het wint van Goliath. Dat lukt soms! 
Gisteren waren ze er ook bij. 's morgens hadden we de boerenmarkten in Oud-Banthum en Vilsteren afgelopen en een ijsje bij Ekkelenkamp gehaald om lichtelijk te compenseren en na afloop gaan we eten bij Eric, Ok?
Voor wat, hoort wat! Zo krijg ik ze wel mee naar mijn eeuwige liefde.
Na bijna 3 weken zijn ze weer inpandig. Moos en Mouna. Jemig, wat kun je je kinderen missen zeg.
Elk nadeel, nou ja....drie weken had dit nadeel alleen maar nadelen, geen enkel voordeel!
Alleen via draad en golven had ik contact met mijn kroost! Fijn, maar is toch anders. Niet echt!
Woensdag kon ik ze weer aanraken, knuffelen, kusjes geven en luisteren naar hun leuke verhalen. 
Tis officieel niet mijn weekend maar gelukkig kunnen wij normaal overleggen, dat is zo fijn!
Geen ruzie tussen mijn ex en ik. Neuh, verre van dat! Gelukkig maar, alles voor de kinderen hè.
Dat gaat goed. Het is geen wedstrijd hè, we winnen altijd en verliezen nooit. Spelen soms wel gelijk!
Straks nog maar even op pad! Even wat leuks doen. Richting Drenthe? Het land van Daniël.
Oh ja, we speelden gisteren gelijk tegen Bergentheim met 1-1. Wens ze veel succes in de 3e klasse.
Dit seizoen komen wij elkaar niet tegen. Dus niet twee keer de onvervalste kanaalderby!
Alleen maar beter, kan ik er mij ook niet zo druk over maken! Rustig an, kalmte moet mij dit jaar redden.
Heanig An! zeggen wij dan hier.
Kijken jullie ook naar Woeste Grond? Mag ik graag naar kijken deze weken net zoals B&B vol liefde!
De perikelen rondom boerderij De Weuste! Veel (h)erkenning in deze serie omtrent het boerenleven!
Tuurlijk, niet alles is echt en sommige zaken worden wel heel erg overdreven voor het voetlicht gebracht. Jammer is ook dat niet alle acteurs plat kunt proaten. Maar ja, als je in Amsterdam geboren en getogen bent dan is dat dialect van hier geen sinecure. En in elk dorp praten ze ook nog weer eens anders....
Ga er maar aan staan. Kun je wel uit de Hoofdstad komen maar dan sta je gewoon met 2-0 achter!
Als je éénmaal de Iessel over bent is het leven gewoon compleet anders. Dat snap je of dat snap je niet....Hier rijdt geen TGV maar een ouderwetse boemel op diesel.
Niet iedereen snapt het dus! Maar ik kijk er graag na, kopje thee - speculaasje...
Kom d'r in dan kun je er uut kieken! Dat is wel zo'n beetje de draad van het verhaal! 
Heerlijk soms, de uitdrukkingen in de serie. Alleen hier snappen wij eigenlijk wat er nu echt mee wordt bedoeld. Woorden van hier. Zelfs de kinderen kijken soms raar op, dat zeg je toch niet zo, Papa? 
Grappig. Net zoals B&B vol liefde. Ik kan daar zo van genieten! Dat mijn kinderen ook proberen om het Nedersaskische te praten. Vind ik eigenlijk best wel belangrijk. Ze praten keurig ABN, in ieder geval beter dan hun vader. Maar ik vind het niet verkeerd dat ze de taal van hier kunnen praten en begrijpen.
Dat soms één enkele uitdrukking hetzelfde zegt als hele volzinnen in het Algemeen Beschaafd Nederlands! Bekakt....Hou op, poepen bedoel je. 
Dat nuchtere, daar hou ik van! Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg.
Dat ze zeggen: Papa, als je over Oma hebt dan praat je wel vaak in het plat. Gek hè.
Moedertaal. Daarom, is het dialect wat ze proberen te acteren in Woeste Grond soms zo tenenkrommend!
Ach, je kunt je wel over alles druk gaan maken. Hebben we geen invloed op! Loat goaan. 
Maar dat Amsterdammers onze taal willen spreken, dat moet toch vertrouwen geven voor de toekomst! Of niet dan?
Te vaak en teveel wordt er naar de Randstad gekeken maar de wijzen komen toch echt uit het Oosten!
Kind 1 is wakker, kan haar shirt niet vinden. Kind 2 ligt nog te dromen van later.
Yep, die bint van mij.
Wij gaan sinaasappels uitpersen, crackers met aardbeienjam en een bakkie yoghurt!
Lekker achter het huis. Vandaag niet veel stichtelijks te melden. 
Het is niet elke zondag feest! 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....

#Heanig An en Rap Een Beetje!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I am going nowhere and I'm going fast.
I should find a place to go and rest.
I should find a place to lay my head tonight.
Every morning, there's another start
Every morning hits so hard.
Guess I'm running scared, guess I'm running on empty.
Mister, can you help me? 'Cause it seems I've been led astray
I keep searching for an answer, for a way.
Won't you help me.
You gotta slow down, brother.
Slow down if you can't go on.
Slow down, brother.'
Uut 'Slow Down' van Douwe Bob.  

Moi, ben ik weer. 
Wat za'k d'r is van maak'n....?
Hendrik-Jan Bökkers zingt mij toe vanuut het JBL-boxje. Kold Bloed.
'En d'r ben altied wel meisies en zie bint allemoal woest knap moar d'r is d'r geen iene die zo mooi is als ie.' Toeval? 
Was met de taal van hier (dialect) bezig en zette net de kop boven deze blog, ze houden jou gewoon in de gaten. Ze weten boven, tussen de golven en draden door, wat je hier beneden aan het uitspoken bent. Echt wel.
Toch grappig. Lohues zou zingen ...zo mooi is als Joe en ik zou er zelf van maken: zo mooi is als Oe. 
Snap je? 
Ie-Joe-Oe, wij bedoelen allemaal hetzelfde maar zeggen/schrijven het alleen anders. 
Als de boodschap maar overkomt, Tussen Erica-Hardenberg-Heino zitten niet zoveel kilometers. 
Maar toch. In Anbarg praten ze ook weer anders als in Mainbarg! Raar toch, ik vind het mooi....
Dat NederSaksische....Oen moedertaal!
Want tijdens de verbouwing op de Markt stonden daar grote gele borden met allemaal teksten in het dialect. Om de bevolking te informeren over de voortgang.
Toen dacht ik nog: Snapt iedereen dat wel, niet iedereen hier in Hardenberg is het dialect nog machtig? 
Voorbeeldje: Wi-j goat vergruun'n! A'j kalmpjes langs kuiert ku'j zien wat of ut wördt...
Of alle winkeliers bint goed te bereik'n, ee'mpies deurstapp'n. Prachtig toch!
Ook het feit dat de markt bijna klaar was maar dat ze na de zomervakantie nog even wat laatste dingen moesten doen werd met zo'n groot geel dialectbord aangegeven. 
Met andere woorden, maakt oe geen zorgen. Alles komt goed! Reken er maar op. Heerlijk!
Blijkbaar is daar toch, links en rechts, wat commentaar op gekomen. Zeuren kan iedereen hè. Die knop weten wij allemaal te vinden.
Misschien dat niet iedereen het snapte. Niet iedereen snapt het plat. Vooral als je niet van het platteland komt.
In de zomer worden wij in deze contreien namelijk overstelpt door tienduizenden toeristen. Zag het gisteren nog op één van de Hardenbergse campings, het ziet momenteel zwart van het volk.
Onbekende lui die dagelijks onze centra teisteren. De meesten bint niet van hier. Maar van harte welkom hoor. Er kan altijd een bord bij zou mien Moe zeggen.
Dan kun je natuurlijk niet met een soort van 'half fietsverbod' aankomen met daarop teksten als Heanig An en Rap Een Beetje...
Snapt ze dan niet! Zeg Johan, wat staat daar nu geschreven? Ik kan het niet lezen? Je leest het wel maar begrijpt het niet. Iets met fietsen, rustig aan doen maar wat nou precies?
Neuh, onze gemeente Hardenberg heeft nu, om het fietsgeweld in het centrum enigszins tegen te gaan, grote gele spandoeken geplaatst met SLOW ZONE. Geen ABN maar gewoon Engels, zodat iedereen het snapt! Toch? Hardenberg denkt groot.
Of willen ze meteen al een specifieke doelgroep aanspreken? 
Want ondernemers in Hardenberg zijn die halsbrekende toeren van fatbikes behoorlijk zat!
Daar zitten nu éénmaal niet de Jannen en Henken van deze wereld op! Ja ja, ik chargeer, een beetje dan.
Priemende zwarte letters op gele doeken moet ons een stukkie bewustwording laten genereren.
Ze willen het gastvrije karakter behouden, iedereen is welkom maar doe het wel kallum an. 
De pijlen worden vooral gericht op de fatbikes. Die hebben 9 van de tien keer niet veel te zoeken in het centrum. Zijn geen potiëntele klanten maar verdoen hun tijd wel om als gekken door de stad te racen met alle gevaren van dien. 
Eens!
Jaren terug heb ik al eens geschreven dat ik altijd blij ben dat ik weer veilig thuis als ik met de kinderen de stad in ga....De elektrische fietsen scheuren als brommers langs je heen. Als je niet goed om je heen kijkt kust zo'n elektrisch aangedreven fietser zo je voorhoofd! Niet grappig! Dat het altijd nog goed gaat. Ik had meer slachtoffers verwacht op de Eerste Hulp van ons Saxenburgh.
Ik heb al eens Mouna nog net voor z'n moordend tempo fietsende ouwe vandage weg kunnen halen.
Excuses, ho maar....Je mag hier toch fietsen is dan het enige excuus. En vut bint ze...Nou Moe!
Nu openen ze de jacht op fatbikes. Ik vind het een goede zaak. In begrijpelijke taal. Hoop wel dat de fietser op zo'n elektrische fiets zich ook een beetje aangesproken voelt. Als ze SLOW ZONE niet snappen, Heanig An mag ook en Rap een Beetje Graag! 
Gastvrij en veilig winkelen voor Iedereen. Ik ben benieuwd. Het is soms hartstikke druk in de stad!
Hopelijk snapt iedereen het nu een beetje. Maar de eerste die mijn kinderen aanrijdt kan nog steeds een klap voor zijn of haar kanis verwachten. Voorkomen is beter dan genezen. Dus gewoon kallum an bij Jan en Theun om de hoek. Dat hoeft niet met dertig kilometer per uur. Verstaan wij elkaar? Begrijpen wij mekaar?
Gewoon Heanig An in de stad en Rap een Beetje. Mooie tweestrijdigheid. Net als Kapotmaakbaarheid!
Ach, zo heeft iedere stad haar problemen. Problemen? Poar nemen!
Op naar Zwolle dus. Vrijdagavond was ik uitgenodigd door grote breur uut Hattem. 
Alfred, zin aan een hapje en een drankje? Lust een hond worst? 
Rik, mien collega, zette mij af bij de bioscoop. Hij moest toch die kant op, Blauwvinger hè.
Liep over de brug naar het stadsstrand van Zwolle. Ligt hier al een tijdje, ik zag het voor het eerst!
Daar zat ie hoor. Grote breur Herman, niet ergens op een terras in Frankrijk maar wel in de zon!
Blue Bayou (onderdeel van Bennie's). Gaaf man. Met je voeten in het zand. Ze hebben daar een lekker eigen blond biertje (aanrader). De fine en fleur van Zwolle komt daar samen voor goede gesprekken en vooral ontspanning. Oase van rust. Zo moet een weekend beginnen. We namen er wat bitterballen bij.
Mooi uitkijken over het zwarte water. Zo kende ik Zwolle nog niet. Kom meestal niet verder dan de Belgische keizer of halverwege als ik via het centrum richting Hedon kachel. 
Mooie gesprekken met breur. Tuurlijk ff over Moe. Die rust mooi in vrede! Moeten ze hier beneden ook doen. Ik zie het nog niet gebeuren. Iemand droomde deze week op Facebook dat ie op een dag wakker zou worden en de oorlog was verdwenen. Nou, er is altijd wel iemand die deze terugvindt. Waar oe.
Na enkele biertjes op het strand trokken wij naar de binnenstad. DAVO werd rustplek nummer twee!
Dat blijven bijzondere lekkere bieren! Vooral de Tripel! Waarvan Akte! Herman had de route van deze avond in zijn hoofd, ikke niet! Heerlijk. Je nergens druk over hoeven te maken. Problemen, poar nemen! 
Herman heeft lang gewoond in Zwolle. Eerst vlak bij het station, later op de Nieuwe Markt voordat ze naar de Assendorperstraat gingen. Mooie dingen daar mee gemaakt, gelukkig was de nachtwinkel 's nachts open. We hadden nooit genoeg maar 's morgens lag er alleen de kater nog wortel te schieten. 
Nu wonen ze alweer dik twintig jaar in Hattem. Je weet wel, waar Anton Pieck woonde of schilderde. Even de IJssel over! Mooi stadje. Maar nou waren wij in Zwolle. Het was er druk. 
Hier geen SLOW ZONE, hier fietsen ze jou ook wel van de sokken. Ach, wij liepen rechts. Vond ik wel weer grappig met breur....Hij is meer links georiënteerd. Toch schept dat geen problemen!
Als je er niet over hebt kun je d'r ook geen problemen over maken. Snap ie....poar nemen.
Wij hadden sowieso praat zat! We belanden uiteindelijk op de Nieuwe Markt. Schuin tegenover waar Herman en Simone jarenlang hebben gewoond. 27B
Meneer Jan. Leuk eettentje. Onderdeel van Café de Hetebrij! 
Daar kwam ik vroeger veel vaker met Herman, zaten wij daar op het terras in de zon!
Of als het kouder was gewoon binnen. Elles zwaait daar de scepter. Miss Overijssel van 1993.
Mooie vrouw hoor. Leuke kerel ook. Freek heet ie, dan heb je sowieso een streepje voor. Goed volk!
We gingen lekker op het terras zitten. Zagen leuke bordjes voorbij komen. Wij gingen voor de dungesneden Lamshaas, kip Saté en mooi saignant gebakken biefstuk. Dat zie je niet vaak meer, dat er gewoon biefstuk op de kaart staat. Meestal verzinnen ze er de meest exotische namen bij maar niet bij Meneer Jan. Niet moeilijk doen. Gelukkig maar. Kom gewoon uit een dorp hè. Keek wel bijna twee uur tegen het achterhoofd van Wennemars aan, ach....problemen, poar nemen! Nu jaren later is die Elles een mooie vrouw gebleven...Hallo?
Niks geen Hetebrij. Daar spin je garen bij en breien natuurlijk! Het was genieten in Zwolle.
Winie kwam nog even buurten. Leuk mens. Ik vond vrijdagavond iedereen weer leuk, lief een aardig!
Het was zo'n dag! Wel nam ik een trein later met een AH Coffee to GO. Leuke gesprekken in de trein maar ditmaal geen gestrandde reizigers. Het echtpaar was op een cruise geweest langs Noorse Fjorden en het meisje naar Allicante. Liep wel op een kruk dus ik stelde mijn plek beschikbaar voor haar. 
Weinig zwartrijders deze keer! De conductrice had een makkie! 
Heanig An! Dat deed ik vrijdag en gisteren. Een onverwachts bezoek aan de Klimberg, zong het hoogste lied! Fijne BBQ met lieve mensen die er toe doen. De rosé stiet weer in de koelkast.
Wij hebben het hier mooi voor elkaar in het Vechtdal. Campings met genoeg sterren, waar we trots op mogen zijn. Hier gaat de tijd soms wat langzamer....dus waarom moet je dan zo hard fietsen?
Ziet een haas meer dan een schildpad?
Dacht het niet! Wij zien allemaal hetzelfde maar sluiten nu éénmaal soms de ogen voor de leugentjes om bestwil. We draaien vaak om de hete brij heen. Benoemen niet de minnen maar wel de plussen!
Kallum an doen! Kom je vaak het verst mee....
Iedereen vind iets van de spandoeken in de stad! Heerlijk dat commentaar, we blijven wel Anbargers hè.
Het is niet goed of het deugt niet! Ik hoop dat die zwarte teksten op die gele borden wat effect sorteren.
Zou mooi weh! De kracht van gewoon doen! Heanig an en Rap een Beetje.
Op Fietse deur 't centrum, ik heb de banden vol met wind. Wie dut mie wat vandage....
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#B(eerzerveld) & B(eerze) vol Liefde!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'There is a bird up in a tree seting up high, just waiting for me to die.
If I don't get some water soon, I'll be dead and gone in the afternoon.
Once I had a woman, I could call my own.
Once I had a woman, now my woman, she gone
Once there was a river now there's a stone
You know it's evil then you're living alone.
Water of love deep in the ground but there ain't no water to be found.
Some day baby when the river runs free, it's gonna carry that water of love to me.'
Uut 'Water of Love' van Dire Straits.

Moi, ben ik weer. 
Er brandde niet veel licht meer in Beerzerveld, het was tegen de klok van één uur. 
De meeste gasten hadden het ruime sop al verkozen, misschien wel via het kanaal Almelo-De Haandrik.
Zeg het maar, je weet het niet.
Ik maakte aanstalten om te vertrekken, want als ik de laatste trein nog wilde halen richting Hardenberg was het zaak om mij te gaan nestelen op mijn stalen witte ros anders mocht ik wachten tot acht uur morgenvroeg. Daar had ik geen zin aan.
Toen klonk uit het niets, uit de serre, de zoetgevooisde stem van Mark Knopfler, voorman van de Dire Straits. Zag mijn gezicht reflecterend in een halflege fles Citroen-Brandenwijn van Hooghoudt. Maken ze dat spul nog? Fascinerend.
Private Investigations.
Tja, een vos verliest wel zijn haren maar nooit zijn streken. Vroeger dronk Tante Dinie dat toch?
We kregen het over Ome Mans, Ome Jan, Beerenburg, de Zwarteweg etc. met een voormalig hoeder van de wet..nu geparkeerd aan de Westerweg.
Dat was eens! De meesten zitten fijn hoog en droog boven te genieten van ons gekloot hier beneden!
Dire Straits, vroeger mocht ik dat niet leuk vinden op één of andere manier. Weet al niet meer waarom?
Enfin. Nu kun je me wegdragen na de 10-minuten live durende uitvoering van bijvoorbeeld Sultans of Swings. Schitterend! Kippevel. Geweldige uitvoering.
Beoordeel een dwaas maar niet op zijn zotheden, waarvan akte!
Geloof het of niet. Maar even later, wachtend op de laatste trein op perron 2 van station Mariënberg, speelde ongevraagd ineens de live-versie van 'Water of Love' van Dire Straits zich op mijn telefoon af.
Hoe dan? Volgens mij had ik nergens op gedrukt. Keek om mij heen, waar hangen die camera's? Werd ik niet in de maling genomen? 
Water of Love. Het is één van de twee single's van het debuutalbum van de Dire Straits uit 1978. 
Knopfler schreef destijds het nummer vanuit zijn eigen oogpunt, in plaats van zichzelf in de schoenen van een ander te verplaatsen. Keek naar beneden, naar mijn Cruijffies. Dat dus. Knopfler was eind jaren zeventig het allemaal behoorlijk beu. Hij dacht dat ie nergens naar toe ging, hij zag zijn toekomst. Het rekte voor hem uit, lang en guur. Brrr.....
Ik ging wel ergens naar toe, althans, als de trein nog wilde opdoemen uit de Mariënberger nacht. 
Guur was ie zeker en lang ook. Hoopte tegen twee uur in mijn nest te liggen. Water als synoniem!
Het is a-typisch nummer van Knoflook, eerder een blues-nummer. Zijn stem sneed door de roodzwarte nacht. Niemand leek nog wakker te zijn in Mariënberg, het station uitgestorven en ik kreeg op perron 2 notabene een live-concert voorgeschoteld van de Dire Straits totdat om precies 01.18 uur Reinier Paping (naam van de trein) arriveerde. Tijd om de telefoon uit te doen, tijd om naar huis te gaan....Ajuus.
Was gezellig. We maakten het 60ste levensjaar van Harold goed nat! Leuk feestje. 
Indrukwekkende tuin, daar was vele uren noeste arbeid ingestoken door Therese en Harold! Respect.
Nu plukten ze de vruchten er van. Iemand bij de Bilt kneep tevens een oogje toe, het bleef droog afgezien van enkele sputters op het einde. Ach, het sein om naar huis te gaan. Morgen weer een dag! 
Beerzerveld. Ik heb er een haat-liefde verhouding mee. Ooit geroepen dat ik 'Ein Beerzervelder' was op het Zomarfeest. Daarvan heb ik ooit gezegd dat het een Zonder Mariënberg feestje was. Het zijn dingen die nog steeds mensen mij niet in dank afnemen. Persona Non Grata. Blijkbaar word ik links en rechts nog wel eens gelezen en namen sommige mensen mijn verhalen als waarheid aan. Niet doen!
Don't shoot the messenger. Ach, gisteren waren wij MaBeCo. Mariënberg Beerzerveld Combinatie. 
Met een vleugje Beerze, snufje Banthum, onsje Britishfield, en in Almelo sprong er een stoplicht op groen, etc. etc. en gewoon fijne gesprekken met een ieder, samen gebracht door de uitnodiging van Harold, de jubilaris! Bedankt, hoop dat de Sonnnema smaakt. Vast wel. Alle credits voor Irma.
Een verstokte Beerzervelder bleek Italiaanse roots te hebben. Hij dronk Peroni ipv Grolsch! Mooi man. 
We dronken met hem een limoncello, gisteren omgedoopt tot lucohello...Van die dingen. Hou d'r van.
Ging nergens over en toch ook wel weer. Zag vergezichten, over en weer! 
Sprak een oude vriend, een Clemme van weleer nu niet meer weg te krijgen bij het kanaal in Beerzerveld. 
Vergeet zijn paspoort nog wel eens, dan kun je beter in Beerzerveld blijven hangen. Fiets 'm d'r in!
Kok van nr. 12, van tante Ali en Ome Jan. Dat was ook eens. Ze waren geen familie van je toch noemden je zo omdat je dat nu éénmaal deed. 
Moos heeft in Frankrijk na een week ook weer Wi-Fi, hij appte al en stuurde wat mooie foto's.
Mis die twee knuppels best wel. Potverdikkemei. Gaat je niet in de koude kleren zitten. 
Tuurlijk, ze hebben het ook geweldig bij hun moeder. Toch, schuurt het! Ik merk het vooral tijdens de zomervakanties de laatste jaren dat ik die hele scheiding gewoon hartstikke kut vind. Nog steeds. Sorry!
Zie ik Moos zingen op een camping in Vive La France en jij bent er niet bij. Je maakt, apart van elkaar, herinneringen voor later. Hij kan trouwens wel toon houden, maar dat terzijde!
Heb de laatste week van mijn vakantie niet veel uitgevoerd, beetje luieren. Beetje lezen, beetje koffiedrinken. Morgen wacht weer de dagelijkse plicht, wellicht beter zo. Ga je ook minder mijmeren van hoe het ook had kunnen zijn, misschien wel had moeten zijn. 
Maar ja, we moeten tegenwoordig allemaal ons zelf kunnen zijn hè. Niemand uitgezonderd, ik had graag voor de moeder van Moos en Mouna een kleine uitzondering op de regel willen maken. Iets met wegcijferen en gaan voor het grotere geheel. Maar de kinderen gedijen er voorlopig prima bij. Vinden het allemaal prima als de Wi-Fi het ondermeer maar doet....Ik zoek die van mij al jaren, maar dat terzijde! Zag er gisteren nog een paar dansen op een bootje door de grachten. Laat gaan...
Zitten jullie niet op te wachten, dat klaaggezang van mij. Lekker boeiend. Je hoeft het niet te lezen, je bent vrij om te doen en te laten wat je wil. Hoorde gisteren van een verjaardagsgast dat ie altijd nieuwsgierig is naar wat ik heb te melden en daarom maar door blijft lezen. Zo kun je het ook bekijken. Haha...
Ach, je hoeft het niet altijd eens met mij te zijn. Ben ik ook niet, vaak oneens met mijzelf maar dan hebben de vingers hun werk al gedaan op het toetstenbord en denk ik, laat maar staan...laat maar gaan!
Het is niet altijd raak, soms zit ik er gewoon goed naast. Iets met keuzes maken...
Soms keus genoeg, de andere keer laat ik de ballen gewoon op het biljartlaken liggen!
Wat ik niet laat liggen de laatste paar weken is het onvolprezen B&B vol liefde!
Vind ik heerlijke televisie! Het ongemak druipt er van af. Is het allemaal echt of toch acteurs?
Dat kan bijna toch niet! Welke acteur of actrice wil deze pulp op zijn of haar CV hebben...?
Is dat niet iets voor jou? Pas jij ook mooi tussen. Nou, dacht het niet!
Ook Lang leve de Liefde of First Date niet, al valt dat Tinderen etc. ook niet mee!
Jemig, in het land der blinden is éénoog Koning! Wat een klotenzooi dat hele date-gedoe...
Hoop is uitgestelde teleurstelling.
Maar ik stem graag af op RTL4 op maandag tot en met donderdag! 
Kopje gemberthee, speculaasje erbij en mooi anderhalf uur dom voor je uitkieken. 
Hoe dan? Gewoon blijven zitten en je eigen mening vormen over deze en gene, ondertussen twitter (X) een beetje in de gaten houden want dat gaat 's avonds compleet los. 
Heerlijk! Je zou maar echt serieus voor de liefde gaan en zo worden afgezeken op Twitter. Not my cup of tea.
Zit je niet op te wachten. Nederland is een divers land met bijzondere mensen. Sommigen zijn al eerder op TV geweest en willen blijkbaar weer graag met hun kop op de treurbuis. Waarom?
Heerlijk! Zal mij worst zijn of het slechte acteurs zijn, ze voeren in ieder geval een mooi toneelstukje op! Zoals die Petra 2 op Lesbos. Zestig jaar lang van de mannenliefde. Nu ineens wil ze het met vrouwen proberen! Ligt er iets te dik bovenop. Ineens draait zo'n iemand 360 graden. Weet er alles van.
Tis, net als iemand die zestig jaar heeft gerookt, ineens is gestopt en nu anti-roken is en het gewoon wil verbieden. Hoop echt dat Petra gaat voor die Lieske met haar bodemdrift. Mooi mens toch! Niet dan?
Die is gewoon echt, niet zo plastic als die Petra 2. Ach, ze hebben allemaal wel wat. Dick met z'n slangen in Suriname. Elke keer haalt ie zo'n glibberaal tevoorschijn, moest er niet aan denken. 
Of Magda...Nou ja, zoveel mocht Fons niet! Die kerel in Spanje...die ontspant zich net iets te veel, alleen maar Cava en eten...Dat houdt je buik toch niet vol? Die kerels in Frankrijk! Die willen gewoon geen vrouw en Ingrid op Lesbos echt geen man maar meer een klusjesman. Die vrouw in Italië moet iets doen aan haar ogen en dan hebben wij nog onze Daniël in Tsjechië....Die moet zich ook langzamerhand in een leeuwenkuil wanen. Gewoon jezelf blijven, komt het puntje vanzelf bij het paaltje. Toch? Op ieder potje...
Ze willen gewoon een maatje, je bent geen haring hè? maar misschien wel een leuk uitje.
Ach gewoon een lief en leuk iemand om zich heen, zodat het allemaal wat minder eenzaam is op die berg! Snap ze wel. 
Simpel gegeven, maar liefde schijnt dan nog behoorlijk moeilijk te zijn. 
Water of Love.
Jemig, Mark Knopfler begon spontaan te zingen midden in de donkere nacht. Zijn stem raakte boekdelen. Het lichtpuntje kwam steeds dichterbij, de NS was op tijd. Die spoort soms nog wel eens! 
Klapte de telefoon dicht! Was blij dat ik even later thuis was. Keek nog even de Avondetappe terug. 
Ben ik zo gewoon! Na B&B vol liefde de Avondetappe met Dionne....Heeft zij al verkering?
De zon komt door de ramen, blijft die schijnen vandaag of neemt de regen het stokje over?
Het regent hier voornamelijk zonnestralen. Het glas nog steeds halfvol.
Water of Love. 
Zag dat ik gisteren zelf de slingers al had opgehangen. Dat scheelt...Goed bezig.
En nadat de foto die Moos vanmorgen stuurde helemaal.
Voel mij nu als God in Frankrijk! Bevoorrecht. 
Papa op een afstandje maar dankzij Wi-Fi een flink stuk dichterbij!
Hallo Papa, net wakker dus het haar zit nog niet goed....geeft niet jongen.
Mooi hè. Deze foto reken ik goed. 
Door de wind, door de regen, dwars door alles heen....
Dankzij jullie ben ik nooit alleen!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Ik Ben Op Weg!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Dreaming about the future and drinkin' on the past.
Thinkin' bout the things that been forgotten.
Tryin' to remember and tryin' to forget.
That my life is empty without you.
Sayonara, close your eyes now little girl.
'cause tomorrow hides a whole different world'
Hold me now, you gotta guide me through the night. 
Hold me now, make my ice-cold blood turn warm talkin' bout our friends in love.
Our friends with broken hearts, the one's I always keep forgiving.
That funny angel shot a poison pointed dart, tonight I wanna keep on living.
For your love, close your eyes now little girl.'
Uut 'Hold Me Now' van Golden Earring.

Moi, ben ik weer. 
Aan alles moois komt een eind. 
Aan een fijne malse biefstuk, mooi saignant gebakken, of aan een fris getapt biertje.
Zo ook aan de vakantie samen met mijn kinderen. 
Vanavond draag ik ze over aan hun moeder die met ze naar Frankrijk gaat. Veule wille! Viel Spass.
Zelf heb ik nog een weekje tegoed van de baas, dus genoeg tijd om wortel (racine) te schieten....
Niet veel in de planning. Vakantie hè, alles mag - niets hoeft.
Denk onkruid wieden, huis aan een schoonmaakbeurt onderwerpen. Van die zaken, nog totaal geen zin an, maar moet wel ergens komende week gebeuren. 
Ga ze missen. Kon er wel aan wennen. 24/7 Moos en Mouna constant om mij heen. Zoals het eigenlijk hoort. Behang kan tevens weer van de muur!
Mijn kinderen zijn soms net echte mensjes, ik erger mij er ook wel eens aan...
Prachtig toch! Waarom zou ik het beter hebben dan veel van jullie? Ja toch? 
Ach, alles in het perspectief bekijken. Bekeek gisteren het tafereel trouwens met een schuin oog! 
Soort van aangekondigd afscheid, al is het maar tijdelijk. Voordat je het weet staan ze hier weer te schuimbekken van plezier. Mooi, wat hou ik toch van ze. Bijzondere wezens hebben we op deze aardkloot gezet! Uniek. Althans ik kan er geen tweede van vinden. Geen Mouna laat staan Moos. 
De gebruiksaanwijzing heb ik jaren terug geleden al verloren, zelfs ChatGPT laat mij in de steek!
Komt goed! Na een week Winterberg was het deze week in- en rondom hausen.
Mooie plek, weer heel anders dan het heuvelige van het Sauerland. We waren onderweg.
Niet langer meer in de C3. Neuh, opgeschroefd naar een C4. Schakelen gaat nu automatisch! 
Wij noemen haar nu Auto Moe.
Want ik ben op weg. En niets of niemand houdt me tegen. Geen mens of dier, geen wind of regen. 
Want ik ben op weg, ik ben op weg naar? Ook al ben ik nu en dan de weg soms kwijt. 
Zijn de paden lang, duurt het een eeuwigheid. Kom ik van noord, oost of helemaal van zuid. 
Langs dalen, bergen, maar het maakt niet uit. Weet niet precies wanneer, weet niet precies hoe laat. 
Reken op mij, ik kom er aan....
Vreemde kostganger hè, althans dat ben ik soms. Dat wil ik mij soms zelf laten geloven....
Ik moet toch ergens in (gaan) geloven. Zag van de week de documentaire nog eens van het Uur van de Wolf over Henny Vrienten, Boudewijn de Groot en George Kooymans (samen vormden zij de band Vreemde Kostgangers) naar aanleiding van het overlijden van laatstgenoemde. 
Bezorgde mij kippenvel in de auto. Papa, wat heb je...? Op het nieuws hoorde ik woensdag dat George Kooymans was overleden. Je wist dat ie binnenkort ging hemelen. ALS is een verschrikkelijke ziekte!
Dat wens je je ergste vijand nog niet toe (nou ja...). Maar toch, toch kwam het bericht binnen! Pats, boem!
Liet zelfs een traan. Het deed mij wat, gek hè. Ben ik nou raar? Een heel verleden kwam ineens buurten in het huidige heden. Hoe vaak heb ik ze wel niet live gezien. 30x, 40 keer? 
Meestal in de Bonte Wever te Slagharen! Ik vond ze geweldig. Staan, gitaren om en de beuk er in...Geweldig.
Ouwe jongens krentenbrood. Moos zei het van de week nog eens. Je hebt het wel vaak over vroeger! Telt nu niet? 
Klopt, moet ik mee stoppen. Ik romantiseer de dingen te veel, tot ze een ons wegen!
Moet ik mee stoppen. Ik leef nu, niet eerder....alhoewel ik vaak, 8 van de 10 keer wel terug zou willen. 
Nog een keer een wijntje drinken met Pa, pannenkoeken bakken met Moe. Vrijen met haar...met zus en zo. Nog een keer die bal uit de winkelhaak stompen, de cake van Oma, de verhalen van Opa....
Een blokje hout op het vuur. Elkaar mooie verhalen vertellen bij Chez Freek. De Golden Earring live zien. Is dat weemoed? Is dat de wereld een stukje mooier willen maken? Ik weet het niet?
Weet wel dat de dood van George binnenkwam. Was niet de grootste fan! Neuh, dat ook weer niet!
Kan gewoon moeilijk afscheid nemen van dingen zie zo gewoon leken te zijn...
Pas als iets er niet meer is ga je nadenken over wat je vanaf nu gaat missen, snap je! Een plotselinge plottwist.
Daarom liep ik bijzonder vrolijk rond op de eerste editie van het Foodlovers Festival. 
Toch een kleine hang naar eerder, naar vroeger. Hardenberg Proeft was altijd een festijn waar ik graag was te vinden. Lekker eten en drinken voorgeschoteld door de lokale horeca. Je kon mij niet blijer maken in dat oktober-weekend. Genieten met en natuurlijk van elkaar. Kinderen die met elkaar speelden en wij zittend aan lange tafels met alleen maar leuke mensen. Toscaanse taferelen, je dacht de hoge cipressen voor het gemak er maar bij. De Markt was destijds nog een kale bende..
Maar er kwam een vroegtijdig einde aan. Ineens werd het niet meer georganiseerd. Waarom? 
Hardenberg Proeft werd stilletjes ten grave gebracht en wij werden niet uitgenodigd voor het laatste eerbetoon. Een stille begrafenis derhalve en geen koffie na afloop.
Maar iemand heeft de pollepel opgepakt, roert weer in de potten en pannen. Top!
We waren er op tijd, we hadden nog een afspraak in het pittoreske Mariënberg staan, een soort van zaterdagmiddagborrel om iemands 54e levensjaar gezellig in te luiden. 
Ik liep vrolijk op de verbouwde Markt. Zo moet het leven zijn, ze zou de zevende hemel er uit kunnen zien. De heren van de Dijk zongen het 's morgens nog op Radio 2. Toeval?
'Love at first Bite'. Geweldig. Had het zelf niet beter kunnen verzinnen. Of wat dacht je van deze: Full Belly, Full Heart. Liefde gaat toch vooral door de maag...?
Creatieve geesten hadden de koe bij de horens gevat. RUIM(e) opvattingen! Ik hou d'r van. 
Zag meisje Wiersma wel lopen, die heeft vast een dikke vinger in deze Hardenbergse activiteit (pap) gehad! Wat ik oe brom.
Hulde. Ze organiseren wat, dat doen ze goed in Stad Hardenberg! Dit bint de krenten....
Foodlovers Festival begon gisteren kleinschalig. Mooi, behapbaar. Wij waren meteen verkocht!
Gezelligheid. Alles draaide om proeven, ontmoeten en genieten! Love at first Bite! Ik begreep de boodschap. We smulden van Gamba's, Bonbons van Carpaccio en Zalm, Buikspek en Luikse Wafels...
Zag mijn verleden enigszins terug. Jaap van de Bokkepruik was weer inpandig. Hij noemt zich nu Jaap's Kitchen. Ach, what is in a name? Eten was een ster waardig. Kiek, het kan wel...
Zo moet vakantie zijn! We namen een biertje en wat cola on the side! Een smakelijke start van de bouwvak, dat klopte. Het klonk zelfs als een gouden uurwerk. Dit Foodlovers Festival verdient een tweede editie met nog meer lokale ondernemers zodat het stiekum weer een beetje gaat lijken op dat festivalletje van weleer, Hardenberg Proeft! maar dan in een nieuw compleet nieuw jasje. 
Wij hebben er in Hardenberg eindelijk weer de perfecte RUIM(te) voor. Laten we nu doorpakken, agenda trekken en de datum bepalen. Nog keus genoeg! Biljarten in oktober, ik reken het goed!
Jammer genoeg begon het te regenen. We waren net thuis voor de bui, ik zag 'm niet hangen maar dan snapt zo'n KNMI er ook geen sodeflikker van hè. Laat dan de zon gewoon even staan boven zo'n kek nieuwe festivalletje. Neuh, neuh...meteen moeilijk doen. Nattigheid laten voelen. Links van de Iessel snappen ze er wel eens vaker niet wat van.
Maar ik voel vanmorgen aan mijn theewater dat het goed gaat komen. Foodlovers festival 2026 komt er.
Eten, wat is dat toch! We houden er zo van. Wij Dorgelo's hebben er iets mee. Gek hè, met de paplepel ingegoten door Pa en Ma.
Gisteren ook weer zo lekker gesmikkeld, wat later in de middag ook bij moat Bouwhuis en vriendinnetje Irma. Weer goed voor elkaar. Had niet anders verwacht! Dat is zo'n een-tweetje wat altijd doel treft.
Wat een gezelligheid, wederom Toscaanse taferelen nu wel met veel bomen om ons heen en de Magnolia van mien ouders. Thuiskomm'n. Met mensen die er toe doen! Die er altijd voor je zullen zijn.
Wis- en waarachtig. Clemme 2 is gewoon Clemmestraat 2a geworden! Amen.
Just a little bit of peace in my heart. Van dat gedoe! Joah, mag wel zo....
Mosselen op donderdag en eigen gemaakte Pasta Carbonara op vrijdag omdat die kinderen ook zo van lekker eten houden en dito gezelligheid. Waar kan ik tekenen...?
Het was zo'n week met een kop en een staart. Ze liggen nu allebei nog boven te ronken. 
Het was wederom niet vroeg gisternacht! Ach, ze hebben vakantie hè en ze kunnen kilometerslang slapen straks in de auto van Moe richting Frankrijk. Zij zijn ook onderweg, net als ik. 
In gedachten reis ik gewoon met hen mee. Ze rijden nooit echt ver weg uit mijn gedachten, ik zie ze sowieso altijd aan mijn horizon. Heb geen regisseur nodig, als ik mijn ogen sluit speel ik mijn eigen film wel af. Niet altijd met een happy end, nu....ben realistisch genoeg! Het giet niet altied zoals het giet. Skik hou ik wel. Zal van de week even weer wennen zijn. We hadden een mooi ritme in de regen!
Hold me Now! Tja, van alles van de Golden Earring kwam deze week voorbij maar Hold me Now sprong er wel bovenuit net als Long Blond Animal. Soms wil je nog even terug in de tijd. 
Wat als ik een afslag later had genomen op de Hunebed Highway. Iets anders de zaken had aangepakt toen ik op weg was, onderweg naar later! Had ik dan anders het leven gevierd?
Tja, terug in de tijd! Soms komen dingen vanzelf weer terug...zoals Hardenberg Proeft!...euh, Foodlovers Festival. Zelfde idee, maar iets ander concept. Alles stroomt, niets blijft! Of toch wel...?
Als je maar lang genoeg aan het wieltje draait kom je uiteindelijk vanzelf terecht waar naar je toe onderweg was. 
Toch? Ik geloof er maar in, ik blijf er in geloven. Wij kunnen toch ook weer ineens fietsen tijdens drie weken Tour de France. Tijden van de Kneet, Joop, Theunisse, Boogerd, Breukink, Dumoulin en Rooks kwamen terug met Arensman en van der Poel. We (Peter) Winnen zelfs weer etappes. De wonderen bint de wereld nog lang niet uut. 
Ik blijf hopen, je moet ergens in willen blijven geloven. Vertrouwen op mijn drie-eenheid.
Heb nu een C4, ik ben op weg. Wie weet loopt de route nu wel goed.
En anders maar de gedachtengoed vasthouden waarmee de Manderveense Aardbei ons gisteren weer op pad stuurde huiswaarts....(zie de foto van Moos). Ik hou van deze mooie (on)zinnen. 
Recht uut het Nedersaskische hart. Blijf wie je bent! Dat is niet krom.
Zo zeggen wij dat hier! Goed gaan!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo. 

#Zomer In Winterberg!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ich wart' seit Wochen auf diesen Tag und tanz' vor Freude
über den Asphalt.
Als wär's ein Rhytmus, als gäb's ein Lied das mich immer weiter
durch die Strassen zieht.
Komm' dir entgegen, dich ab zu hol'n, wie ausgemacht.
Zu derselben Uhrzeit, am selben Treffpunkt wie letztes Mal.
An Tagen wie diesen wünscht man sich Unendlichkeit.
An Tagen wie diesen haben wir noch ewig Zeit.
In dieser Nacht der Nächte die uns so viel verspricht.
Erleben wir das Beste, kein Ende ist in Sicht.
An Tagen wie diesen.'
Uut 'Tagen wie diesen' van Die Toten Hosen. 

Moi, ben ik weer. 
Net mijn Winterbergse ochtendritueel achter de rug.  
Dat wil zeggen: lekker een bakkie bonenkoffie in de serre na het ontbijt en rustig lezend in de Brabander Courant met fijne muziek uit de boxen.
Het krantje valt hier 'spreekwoordelijk' elke morgen op onze deurmat. Laidback. Kallum an, rustig an, denkend: morgen is het pas morgen. Op zo'n fiets. Banden vol met wind. Snap je?
Mouna ligt nu in het heerlijke verwarmde zwembad (steevast 30 graden) en Moos idem dito maar dan boven op bed, die wilde even rustig chillen. Nou, dat kan, dat mag. En ik, ik zit prinsheerlijk aan het zwembad. Genieten op mijn eigen vierkante meter!
De wereld kan mij gestolen worden, voor eventjes dan.
Wij respecteren met z'n drieën deze vakantie de gedachtengoed van wijlen mijn vader:
Alles mag, niets hoeft. 
Dat was altijd één van zijn eerste wijsheden als hij twee-wekelijks met zijn gasten in de OAD-bus richting Joegoslavië vertrok. De buschauffeur in ruste. Zo worden ze niet meer gemaakt! 
Heb mijn oortjes niet bij me, voor de vakantie naar de audicien gebracht, al twee weken niets meer van ze gehoord. 
Gek toch? Ach, ook geen gejengel aan de kop. Dat scheelt. De ochtend begint sowieso lekker rustig hier in Hotel Der Brabander. Uitslapen lukt ons steeds beter, elke morgen tenminste een kwartiertje later. Tis maar goed dat we vandaag weer naar huis gaan anders sliepen wij volgende week een gat in de dag. Snap je. Doen we maar niet, missen wij ook niet het ontzettende lekkere ontbijt. Je grijpt niet gauw mis.
Wat een luxe, wat een weelde. Ik hoef al niks meer te zeggen tegen ontbijtkoks Dave of Brigitte, het omeletje zit al in de pan voordat ik überhaupt 'goedemorgen' bezig tegen hen. Prachtig! 
Zangeres Norah Jones lost ondertussen de heren van Mamma's Gun af. Ze brachten net 'Looking for Moses' ten gehore, ik verzin het niet. Het is echt zo. Je moet niet alles geloven wat je leest, maar dit is 100% waar...Ik haal mij een tweede kop koffie op, alles op het gemak. Kan wel wennen aan dit ritueel.
In Winterberg valt gelukkig tevens de column van Daniël Lohues te lezen, ik snap 'm weer! 
Drink eigenlijk 's morgens nooit koffie maar ben er de eerste dag hier gewoon mee begonnen. Waarom?
Als soort van opstartmomentje voor mezelf. We hebben een superfijne vakantie maar toch blijft het voor mij wennen en enigszins knagen met onze drie-eenheid op vakantie. De vader, de zoon en de dochter! Er mist iemand. Kun je alles van vinden, ik zoek nog steeds. Niet meer naar de waarheid, maar naar een soort van ijkpunt. Iets om dit leven mee te delen. Een rustpunt. Zit hier wel meer in de volwasssen-modus dan vorig jaar in JD. Kom aan de praat met mooie mensen uit ondermeer Utrecht, Amsterdam, Drenthe en natuurlijk, hoe kan het ook anders, leuke en lieve mensen uut Brabant! 
Zelfs kinderen in PSV-shirts, zowel het thuis- alsmede het uittenue. Tja, je kunt niet alles hebben hé. Wij doen het er maar mee. PSV'ers zijn ook mensen. Gelukkig zijn er hier ook kinderen met verstand van voetbal en die lopen gewoon rond in shirts van Liverpool en Ajax. Kijk, zo kan het ook.
Kijk sowieso veel om mij heen. Zie weer van allerlei dwarsverbanden en een mooie doorsnede van onze samenleving. 80% is hier NL, de rest Duits met soms een vleugje Denemarken. Rekende deze voorbije week alles goed. Zomer in Winterberg. Je kunt het slechter treffen. Zijn niet de hoogste bergen maar het waren deze week wel onze bergen. Vergezichten en honderden haarspeldbochten....
Vooraf had ik nog enige scepsis maar snap Guus Meeuwis nu ook weer stukken beter. 
Maar de mensen, ze slapen, de wereld gaat dicht. En dan denk ik aan Brabant, want daar brandt nog licht. Net als bij ons hotel Der Brabander in Winterberg. We wonnen zelfs een lampje met licht tijdens de bingo. Mouna wou dat graag, Bingo spelen. Voor het eerst in mijn 53-jarige leven zat ik er, op een ouderwetse bingo-avond. Met een viltstift van de kidsclub in de aanslag en maar nummertjes aankruisen. De grap was wel dat het lampje wat Mouna won iets is wat wij zelf verkopen bij Rekla. Relatiegeschenken. Klopt. Lampje van Midocean. Ze hebben bij Der Brabander de merchandise goed voor elkaar. Neem wat magneetjes mee voor de koelkast thuis. Tuurlijk, we zijn in het buitenland maar stiekum ook een beetje in het land van Rob en Marja Meurs. Ze hebben namelijk een stukje gemoedelijk Brabant naar Duits Winterberg gehaald. En dat al sinds 1986. Complimenten! 
Bijna veertig jaar bestieren ze reeds dit hotel. Ooit begonnen met slechts zeven of acht kamers. Zelfs sliepen ze in een caravan bij het hotel om alles maar zu vermieten...Wunderbar. Wij slapen in kamer 110, de honderdtoren genoemd. De kinderen snurken nog, ich bin wach! Het originele hotel van weleer, waar ze ooit mee zijn begonnen. Ondertussen zijn er aardig wat kamers, appartementen en kinderen bijgekomen! De familie Meurs houdt niet van stilzitten. De kinderen van hun ook nie. Aan alles is gedacht, dingen zijn hier af, netjes en vooral schoon. Genoeg vermaak voor de jongsten derhalve.
Een heus animatieteam onder leiding van Annabel kan vooral op de support van Mouna rekenen, Moos gelooft het allemaal wel. Alhoewel hij inpandig was op de poolparty van vrijdag en niet uit het zwembad was te slaan. Ze lagen er notabene twee uur in! Geweldig. 
Hebben nu op Snapchat al een vriendengroep van der Brabander. Ze zijn goed in contacten leggen, dat vind ik zo 'Schön' aan mijn kinderen. Zo heerlijk onbevangen en open, voor iedereen. Regelmatig heb ik ze deze vakantie geobserveerd van een afstandje...Trots! Kan niets anders zeggen. 
Der Brabander, het is een bedrijf op zich maar ze blijven zich bekommeren om hun gasten! 
Vind dat Roy, de zoon van, lijkt op Jaap Reesema. Maar dat terzijde, Moos vind dat weer niet, waarvan akte! We hebben sowieso leuke discussies. Meestal wint de zoon zoals met de pubquiz. Bijzondere momenten. Ben er blauw van en niet flauw...(dit klopt overigens).
Ze hebben schik met Dave en Rifau, twee van de leukste obers/gastheren van der Brabander...althans dat is onze bescheiden mening. Maarre, niemand trouwens bij der Brabander die de bokkepruik op heeft of uit de toon valt deze week, alles gaat met een grote glimlach en een stukkie Brabantse nuchterheid. 
Gastvrijheid hebben ze hoog in het roodwitte vaandel staan, ze komen niet voor niets oorspronkelijk uit Tilburg, Noord-Brabant. Tuurlijk zaten wij ook niet stil. Van alles gedaan in Winterberg maar ook in Willingen, Schmallenberg en o.a. Warstein. Want, ik was er als de kippen bij toen het een dagje slecht weer was in Winterberg. Meteen klaar om af te reizen naar de Warsteiner Bierbrouwerij in Warstein. Las op de site dat het ook leuk is voor kinderen vanaf zes jaar, zo'n brouwerijbezoek. Dus ik had geluk, Mouna is acht....Eigenlijk twee jaar te laat dus, maar echt een aanrader. Een bezoekje aan Warstein. Leuke interactieve 360 film, hoe de geschiedenis is ontstaan. Aan het hoofd staat nu al de 9e generatie. Frau Cramer. Niks te bezopen voor woorden. Naderhand ff de proeverij. Rustig, was met de auto. Zodoende. 's Avonds drink je jouw Warsteiner toch net even anders. Met meer respect wetende wat er allemaal bij komt kijken om van water bier te maken. Wist het wel, maar toch, je snapt mij wel. Doe er nog maar eentje, hoefde deze week alleen maar een paar trappen op (best wel veel haha...) om boven te komen in kamer 110 im Zweiten Stock.
We doen veel maar ook heel veel niet! Vakantie hè. De Sauerland Sommercard hebben wij wel gebruikt maar niet intensief genoeg. Dat is zo'n kaart waar je veel voordeel krijgt op allerlei uitjes. Soms zelfs gratis. Ongeveer 40 - 45 uitjes in totaal. Tel uit je winst, we blijven Ollanders hè.
Wij gebruikten deze kaart vooral voor het rodelen (jedem Tag), Fly-line, zwemmen, dammen, pesten, de Kappe Express, golfen, de Erlebnis-Brucke, Ettelsberg Seilbahn, Freizeitwelt Sauerland, Kahle Asten (hoogste punt van Sauerland), St. Georg Schanze, Skilift Karussell Winterberg etc. etc. en natuurlijk de SkyWalk in Willingen. 
Nou ja, dat laatste op de valreep dus net niet. Want, nadat wij ruim anderhalf kilometer hadden geklommen richting de langste wandelbrug van Europa (665 meter lang en 100 meter hoog) besloot Mouna ter elfde ure dat het toch allemaal te spannend was voor haar. Samen uit, samen thuis hè. Klein beetje hoogtevrees. Niks hoeft, alles mag principe....Kein problem, Mouna. 
Snap het wel, het is geen kattepis. Best wel indrukwekkend zo'n brug en het wiebelde ook wel een beetje erg veel. Ik vond het al dapper dat ze maandags samen met Bert en Ina wel de Erlebnis-Brucke op ging, dat was ook al een imposante hoogte....Leuke ochtend met onze vrienden die een weekje Willingen achter de kiezen hadden en nog even langs kwamen bij ons. Maar hoop werd geen uitgestelde teleurstelling. We zijn bij de brug geweest, we hebben 'm gezien, we hebben haar zien wiebelen, we hebben haar grootsheid gevoeld, we hebben de foto's maar we moeten 'm nog eens trotseren...en passeren. Wie weet als ze tien is, of twaalf. Alles mag, niks hoeft hè. We konden de anderhalve kilometer lange wandeling subiet terug maken. De volle kuiten enigszins weer leeg laten lopen, bergafwaarts ditmaal, dat wel. Stijgingspercentage's genoeg hier.
Ach....we wandelen genoeg en hebben ondanks de vakantie wederom genoeg uitgevreten...
Als je hier zo wandelt en autorijdt snap je niet dat er niet meer wielrenners uit Sauerland komen.
Want niks is hier vlak, alles is heuvelig. Ideale basis voor een wielrenner, zou je zeggen, maar na der Jan Ullrich is er nooit meer een echte ronderenner uut Duitsland opgestaan. Tour de France was ook in Winterberg uitstekend te volgen, zelfs flarden B&B vol Liefde. Juichen gisteren op de hotelkamer. Jongens, er fietst een Nederlander op kop. Kom kijken. Thymen Arensman. Wat een krachtpatser. Het peleton kwam steeds dichterbij. Die knuppel van een Deen ging nog ff versnellen. Pogecar er natuurlijk achteraan. Maar ze kwamen niet echt binnen de minuut van Arensman. Mooi om in Winterberg of all places zo'n Hollander de gigantische Pyreneeën te zien bedwingen. Wij hebben toch alleen maar heuvels. In Sauerland gaat het meer richting bergen. Ze fietsen hier wel veel op E-bikes? Staan er aardig wat in de verleih. Mountainbiken etc. is hier echt wel een ding hoor. 
Je gaat met zo'n kabelbaan naar boven en dan met een rotgang naar beneden. Bikeparken zijn hier eerder regel dan uitzondering. 's Winters skieën maar zomers is fietsen hier helemaal het ding om te doen! Moos lijkt het wel wat, wordt vervolgd misschien! Ach, na amper een weekje Winterberg zijn onze kuiten alvast goed getraind.
We vermaakten ons prima. Gisteren nog live-muziek. Een Ierse Duitser of net andersom. Allemaal van die heerlijke oude muziek. Waande mij weer op Malta in zo'n Ierse Pub. Destijds twee van die heren op leeftijd, nu in Winterberg was hij alleen. Nog wel steeds op leeftijd. Zo'n oude rocker met lang haar. Gaaf. Gitaartje om de nek, gewoon in de buitenlucht. Goed van stem, terras vol, heerlijke kneuterige sfeer. Zoals het hoort. Perfecte afsluiting van een mooie vakantie. Kinderen op de piste met kroost van anderen en ik donders gezellig met mien neue Freund von hier. De heer W.arsteiner. Goede gesprekken over van alles en nog wat gevoerd...Muziek als rode draad. Tage wie Diesen. Als jullie dit lezen zijn we reeds op de terugweg naar Hardenberg. 
Prima, maar we komen hier, One Fine Day, vast nog wel eens terug. En dan zekers bij de Brabander want daar brandt altijd licht hebben wij deze week ervaren. Je voelt je hier meteen thuis! 
De Peel en de Kempen en de Meijerij in één. Moos en Mouna hebben plezier voor tien!  
En ik, ik drentelde er mooi achteraan. Doe mij een Warsteiner of een witte Trappist, geef mij ruimte en uitzicht en ik vermaak mij wel. Als de kinderen lachen, lach ik met hen mee....Zomer in Winterberg!
De zon scheen volop, niet in de laatste plaats door het geweldige hotel Der Brabander.
Ons fijne (t)huis voor een week met dito lekker eten. Elke dag een 3- of 4-gangen keuze menu!
Mooie bordjes, streken van de meester. Elke avond ander tafellinnen, met oog voor detail en iedere dag de servetten anders gevouwen. Mooi servies ook, niet dat eeuwige hotel-wit. Vergeten om foto's te maken. Kan niet overal aan denken.
De kinderen hadden trouwens zo'n horloge om de pols waarmee ze alles gratis konden bestellen. Dat dachten ze! Liters Apfelsaft und Spezi sind er door heen gegaan. Benieuwd wat straks de rekening echt is? Hahaha...Urlaub ja. Kein problem. Ordnung muss sein. Duitsers blijven soms rare menschen.
Wat een wegumleitungen in de omgeving op weg naar onze uitjes en dat net in de vakantie..? 
Wij fahren inmiddels weer op de autobahn richting die Niederlände zonder Baustellen maar met een kofferbak vol fijne herinneringen en vieze was, die gaan gezellig mee terug. Dit nemen ze ons niet zo snel meer af.
Genoeg gedronken, genoeg Frühstuck gegessen, viel Spass gehabt, viel Gerummikubt, viel Spaziert, Tour de Frankreich gekeken, juichen op onze Zimmer nr. 110 und so weiter, und so weiter.
Een stukje Nederland in Winterberg. Der Brabander, Das Einzig Wahre!
De garantie voor een fijne vakantie. Alles mocht, niks hoeft. Bis bald!
Kijken of ik de uitslapers wakker kan krijgen voor het ontbijt. Was gisteravond weer laat.
De één snurkt zelfs, nou Moe.
Moos, Mouna...aufstehen, Frühstuck wacht! Wir fahren los in eine Stunde.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....

#Groeien zonder Steeltje!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ze zeggen, ze zeggen, de mensen zeggen zoveel.
Ze laten met hun praten geen spaander van je heel.
Laat de mensen praten, want lullen doen ze toch.
Laat de mensen lullen en lullen ze dan nog.
Woorden zijn een zeldzaam iets.
Wie teveel zegt, zegt niets.'
Uut 'Ze Zeggen' Van De Dijk.

Moi, ben ik weer! 
Liep op de Vechtbrug in Ommen. Had net een ijsje gekocht bij Ekkelenkamp. 
Was onderweg van het station naar een verfijnd bib-gourmand restaurantje aan de Friesendorpstraat.
Een afspraak die ooit was ontstaan, zij het met lichtelijke druk mijner zijds, bij het afscheid van Henk en Herman aan Flater! Richard kwam 'm dit weekend na. Top man.
Bij Ekkelenkamp denk ik trouwens altijd even aan mien ome Lenard, hij zweerde namelijk bij dat softijs-tentje in Ommen. Hij was de sociale media reeds ver vooruit. Hij vertelde aan iedereen die het maar wilde horen dat het ijs bij Ekkelenkamp het lekkerste van het hele gewestelijke halfrond was. Waarvan akte! Hij was een warm pleitbezorger voor het ijs aldaar.
Maar ik moest een paar stappen verder ook denken aan der Rob Paping aus Ommen!
Ging even zitten met uitzicht op de Zon en het oude gemeentehuis waar ooit mien Pa en Ma waren getrouwd. Op het bankje stofte ik een uitspraak van Rob in mijn hoofd af.
'Dat het allemaal maar groeit zonder steeltje.'
Vooral in de zomer liep het eerder in Ommen het af van mooie vrouwen. De eerste korte rokjes werden al vroeg in de lente gesignaleerd als de zon een beetje aan het opwarmen was. We waren soms er sneller bij dan Martin Bril met zijn rokjesdag. Bij ons was de inkt sneller droog.
Keek graag met Rob mee. Als je van iemand kunt leren moet je het niet nalaten. 
Zo zittend op het terras van Flater of achter het raam aan de stamtafel zagen we het allemaal gebeuren. 
Ondertussen nippend aan ons biertje en elkaar maar mooie verhalen blijven vertellen, telkens weer!
Maar ik dacht op het bankje op de Vechtbrug ditmaal niet aan mooie voorbij lopende vrouwen...
Neuh, dacht aan Moos en Mouna en hoe ze dit schooljaar ook weer zijn gegroeid zonder steeltje!
Twee schatten van kinderen. Mooi op hun eigen manier. Lekker tegen de draad in. Appels die niet ver van hun stamboom zijn gevallen. Tevens niet op hun mondje. Ik hou d'r van. Kinderen die leuke praat hebben zonder dat het brutaal wordt. Zag ik gisteren ook weer. De kinderen van Maikel...euh Marcel en Lenette. Leuke praat, guitige kopjes en twee ouders die weten hoe opvoeden werkt! 
Wat hebben ze weer een puik seizoen afgeleverd! Mouna is gepromoveerd naar groep 5 en Moos speelt volgend jaar Hoofdklasse, het VWO. Trots man! 
Super jongens. Klasse gespeeld. Kort op de bal maar ook ruimte gelaten voor invulling van anderen!
Knap hoe beiden zich aan het ontwikkelen zijn. Los maar ook samen met elkaar. Ze versterken elkander.
Mooi om te zien hoe het negen van de tien keer een twee-eenheid is. Op dagen als deze ben ik dan ontzettend trots op ze. Hoe ze groeien zonder steeltjes maar wel met voldoende voldoening. Snap je.
Niet alleen wat ze naar binnen kanen maar ook in het geestelijke. Hoe ze groeien, hoe ze tegen de wereld aankijken, hoe begripvol ze zijn, wat ze nu al snappen. Soms aan een half woord genoeg!
Kan alleen voor mijzelf spreken. Weet niet altijd wat de moeder tegen ze oreert, maar ik heb niet altijd alle wijsheid in pacht. Ben nou niet bepaald het orakel van Mainbarg. Neuh, eerder het bijzondere geweten met een mening. Maar toch, tot zover, zo goed. So Far, So Good! Ze doen het prima....
Likte nog een keer aan mijn softijsje. Keek schuin over de Vecht richting mijn voormalig stamcafé.
Wat een 'Flaters' heb ik daar geslagen, soms samen met mijn vrienden maar vaker alleen. Kon toch ook gewoon thuis slapen...? De daden waren 's nachts nooit meer zo groot, als je begrijpt wat ik bedoel.
Ze zijn bijna allemaal nog binnen boord. Rob is helaas er niet meer bij, net zoals Herman Zwols en wat andere mooie stamgasten van weleer. Wat een supergave tijd was het! Die komt never nooit meer terug...
Dat was eens. Toen zaagden wij nog van dik hout flinke planken. Alles zagen wij van dichtbij gebeuren.
Dat kans kwam 1 keer, daarna nooit meer. Het is alles wat we hadden. Je moet het nemen, je moet het leven nemen met alles wat je hebt. Want dan komt het zeker, zeker dichterbij....Dat dus.
Straks zijn Moos en Mouna hier. Gaan we de grens over bij Venebrugge en begint onze Urlaub. 
Lekker een weekje uitwaaien in Winterberg. Heb er zin an, bijna alles gepakt. Nu nog ff kijken of het allemaal in de C3 past. Denk het wel, stapelen. Het is maar een klein stukkie. 3 uurtjes toeren. Het is zondag, weinig vrachtverkeer. Fahren, Fahren auf die Autobahn. Kijken of wij de ADAC van Rob nog moeten passeren. De wintersporten in Oostenrijk.
Wat liggen er veel verhalen verborgen onder de straatstenen in Ommen. Al vaker verhaald!
Ommen is thuiskomen, Ommen blijft thuiskomen. Als ik éénmaal de Vechtbrug ben gepasseerd maakt altijd een sentimenteel gevoel van mij meester. Ouwe draak. Ik kan het niet tegenhouden en ik wil het ook niet!
Ommen staat synoniem voor een tijd waar (bijna) alles kon. Niks was te gek! Anekdotes ten over.
Enkele kwamen boven de nieuwe tafel van Richard en zijn lieve vriendin Faneti. Heeft zij niet een leuke zus? Ik vraag dit natuurlijk voor een goede vriend!
Hartelijk, thuiskomen. Kom binnen, het bord staat al op tafel. Mooi. Een beugel werd mijn deelgenoot en De Vito mijn tafelgenoot. Naast de Vito zat Schwarzenegger. Het olijke duo van weleer.
Kwam Danny de hoek omzetten dan kwam Arnold er steevast achteraan. Jarenlang onafscheidelijk!
We zien elkaar soms maanden niet maar we pakken zo de draad weer op of breien er ons eigen verhaal aan. Het was genieten in Ommen gisteravond. Wat een heerlijke BBQ hadden Richard en Faneti in elkaar geflanst. Een ster waardig, stiekum gewoon drie. Ben slecht in vergeten maar het was ondermeer warm gerookte zalm op toast met ricotta. Mals gegaarde spareribs, die vielen van het bot, met gepofte mais in boter, zwarte bonen op z'n braziliaans, aardappelsalade maar dan compleet anders, eigen gemaakte chimicurri. Vergeet vast nog wat. Na hadden we ijs met perentaart en los geslagen room....
Om je vingers bij af te likken en maar praten met elkaar. Mooie verhalen vertellen net als eerder! 
Ik vind daar wat van. Echt krenten in de pap! Ze zeggen zus en ze zeggen zo maar wij wisten vroeger echt hoe het leven in elkaar stak. Nu zijn het vaak losse eindjes maar achter het huus met zo'n fijne bbq kwam dat leven weer in al haar mooie hevigheid buurten. Amen! 
Wat liepen er eerder markante mensen rond aan en rond de markt in Ommen. Nog steeds wel maar anders!
Snap je. De vecht blijft stromen, dus verandert er ook genoeg. Het oude Phanterei. Alles stroomt, niets blijft. Zelfs de deurmat bij een kledingwinkel niet, die verandert ook....
Nogmaals. Dit seizoen leverde twee kampioenen op. Mouna en Moos!
Moos verbaasde vriend en vijand, zelfs zijn leerkrachten op de 'grote school'. 
Geen stroeve start derhalve. Met zijn opstelling en vooral zijn tactiek was hij meteen spekkoper. 
Elk duel ging hij met verve aan en won ze meestal ook. Ook zijn sterke bank sprak boekdelen....Wisselen?
Iedereen maakte zich druk dit seizoen om hem maar de hoofdrolspeler zelf deed het gewoon rustig aan, rustig, bepaalde zijn eigen tempo en groeide en groeide....allemaal zonder steeltje. 
Hij was niet in de brand te krijgen en soleerde op eigen kracht dwars door alles en iedereen heen. 
Mooie cijfers, wel maar niet te aanwezig in de klas, maakte vrienden met deze en gene. Kreeg een beugel maar hij kan er makkelijk mee tussen door. Hij kwam, zag en overwon een beetje dit schooljaar.
En dan Mouna. Acht jaar, maar nu al qua gedachten en doen en laten enkele lichtjaren verder!
Meisje is naast lief ook gewoon een bijzonder kind. Vrij vertaald naar John C. Kievit. 
Ze slaat parmantig op de trommels. Er gaan bij haar 5 kwartier in een uur. Ik heb het er maar druk mee...Ze krijgt veel bij mij gedaan, steeds minder slaap onder andere. Maar zij groeit ook...Hoeft niet eens water, ze groeit hoe dan ook en vooral zonder steeltje. Zag laatst nog een foto van begin van haar seizoen in groep 4. Nou, hoe kan iemand veranderen in amper een jaar tijd. Zij wel! 
Van turnen naar keurig recht zitten op een paard, snoepje in dit geval. Ze doet het allemaal. 
Wat een prachtig meisje ben je. Mooi in al jouw eenvoud. Jij komt steeds meer tot wasdom!
Het was een ode aan mijn kinderen. Ik heb er nu éénmaal twee waar ik de wereld voor zou laten!
Zo ontzettend trots. Ze zeggen van alles over mij. Lekker boeiend. Ze zeggen zus en zo...
Krijg soms boodschappentassen vol met goedbedoelde adviezen. Ik parkeer ze meestal, soms in de ijskast en een andere keer in de koel- of apothekerskast. Doe er echt wel wat mee...maar niet altijd.
Ze zeggen: zou je dan niet zus, zou je zus niet zo. Doe het dan voor mij, doe het voor de show. 
Ik doe niks voor de bühne al denken veel mensen van wel. Veel mensen denken dus en dan weer zo...
Het zal allemaal wel. Ik groei ook nog steeds, ook zonder het steeltje van de heer Paping, Rob Paping aus Ommen. Moet meer gaan wandelen.
Ommen blijft zo'n draadje wat zich maar blijft nestelen in mijn leven. Kom er niet zo vaak.
Maar als ik er kom, kom ik wel thuis! Het ijsje van Ome Lenard, de boks van De Vito en de zalm en spareribs van o.a. de DJ van weleer. We groeien allemaal, als we maar niet dichtgroeien maar ons open blijven stellen voor die ander(en). 
Nou, dat was er weer één in de aflevering stichtelijke verhalen van Flater 2.0.
Fijne zondag. Ga de laatste koffer inpakken, kijken wij er binnenkort induikt of wie ik er binnenkort in moet schoppen. Want de mensen zeggen, de mensen zeggen zoveel. Laat ze maar lekker lullen.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....