#Geloven!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Elke weg komp uut bij mien huus, al is 't soms even zuuken.
En wie ben jij, ken ik joe? Heb ik joe al eerder zien.
Wat be'j ja akelig en hard en wie bennen dat joen beste vrienden?
Oh, je zien ze zölf ok veur 't eerst. Warm? volgens mij vrös 't hier.
Ben'n eind van huus af mar ien ding ik heb ik nou wel deur.
A'k noar de keet wil gao ik noar C van A.
Alle wegen gaon naor Rome hen dus ok die weg bij mij veur't huus.
Dus eerst naor Rome a'k de weg kwiet ben vanaf daor kom ik wel weer thuus.
Ben 'n eind van huus af daor wor'k opzich nie bliede van.
Mar zie ik al die wegen, Joa ik kom der an.'
Uut 'Elke Weg' van Skik (Daniël Lohues)

Moi, ben ik weer! 
Bah, wat zijn wij hier in Nederland een naar deugvolkje aan het worden....
Altijd het braafste jongetje of meisje van de klas willen zijn. Altijd de kerk in het midden willen laten.
Betrap mij er zelf ook op dat ik vaak zo ben, misschien wil zijn. Maar gisteravond even niet!
Als die knappe koppen van de VAR en de scheids vinden dat het penalty is, dan is het toch een penalty? Of zijn de spelregels veranderd?
Volgens vele deugers hadden wij de strafschop over of naast moeten schieten of zachtjes bij de keeper in de handen moeten deponeren. Echt niet! Kom op zeg. Hands is hands en binnen de zestien is dat gewoon een elfmeter, geen discussie. Punt, uitroepteken!
Alleen omdat het spel bijna 14 (!) minuten stil had gelegen in de Johan Cruijff Arena wegens een medisch incident hadden wij uit een soort van respect die penalty moeten missen voor de lieve vrede en het wrede toekijkende oog van de wereld....?!?!
Het hart van die beste kerel begon toch weer te kloppen, de situatie was toch stabiel. De Hongaren hadden toch besloten in al haar wijsheid om verder te spelen. Nou dan...
Ok, over het juichen van Weghorst kun je redetwisten. Dat was misschien niet slim, dat erkende Wouter na afloop zelf ook voor de camera van de NOS. Heel twitterend (x) Nederland en dat deugvolk viel namelijk over hem heen. 
Wellicht begrijpelijk en terecht maar met zijn uitleg na de wedstrijd kon ik leven. Kom op zeg!
Het is ook wat om na bijna 14 minuten onderbreking na zo'n schrikmoment de wedstrijd weer te moeten hervatten. Je zit vol spanning, adrenaline etc. etc. Vijftigduizend mannen en vrouwen verwachten wel ff dat je zo'n strafschop tussen de palen schiet. Ach ja, aan de andere kant. Het is wel Weghorst hè. Die vind vooral iets van Weghorst. Maar ik vond het netjes hoe hij antwoordde na de tijd en heel begrijpelijk. Zand erover? 
Hij is ook maar een mens van vlees en bloed. Slim, handig...néé. Hij was misschien een beetje dom zou onze Maxima zeggen...En door! Bij de andere doelpunten werd er wel met respect gejuicht. Prima toch!
Op een veel lager niveau zag ik gisteren voetballers ook allemaal van die domme dingen doen en fouten maken. 
Gaan wij toch ook niet helemaal los over. Aan de hoogste schandpaal onze verdedigers of onze keepert die er ook niet helemaal okselfris uit zag?
Kom op zeg, get a life! Ze doen het niet express hoor, hoop ik? We speelden met 4-4(!) gelijk in een duel tegen Lutten die eigenlijk ons drie punten hadden moeten opleveren. Volgende week nieuwe ronde, nieuwe kansen. Het komt goed, net zoals het goed kwam met Sinterklaas.
Jemig, wat was het weer spannend en nagelbijten deze week tijdens het Sinterklaasjournaal. 
Merel deed het super, je vergat soms even dat zij het zusje is van Dieuwertje. Westrik zette zich niet voor het blok. Met een andere roerganger op de boot, hij was de weg meteen kwijt. In hoofdlijnen wist hij de route maar niet waar de klepel hing. Had ie maar via Rome gevaren, was hij vanzelf in Vijfherenlanden (om precies te zijn: Vianen) beland. Mouna en ik moesten gisteren nog in alle haast op de knop drukken om de laatste brug open te laten gaan. Mouna op mijn telefoon en ik op de laptop. Check, dubbel check. Zekerheid voor alles.
Gelukkig kwam alles goed. Wat grappig was het gisteren. Een soort van Tour de France. Erg leuk bedacht. De pieten kwamen op de fiets omdat Pieterbaas met de pakjesboot weg was gevaren.
Burgemeester Sjors Fröhlich pakte zijn oude stiel op. Achterop de motor versloeg hij ooit acht jaar lang de Tour de France. Schitterend. Kan ik van genieten....
Zal dit het laatste jaar zijn dat Mouna het allemaal wel gelooft. One Fine Day kom je er achter dat het allemaal onzin was. Na Zwarte Piet etc. willen veel ouders dat Sinterklaas ook afschaffen, dat wij onze kinderen niet meer voor het lapje moeten houden. Geen leugentje om bestwil meer. Dat ze daar in hun verdere leven last van kunnen krijgen. Dat ze de boel wantrouwen. Nou Moe. Ja, deugers.....Jemig de Pemig. Kom op zeg, ik vertrouw mannen met lange baarden sowieso nie. Scheerapparaat kapot, mesjes stomp? Wat wil je allemaal verbergen achter al die lange haren? 
Was ook weer flauw van die actiegroep (Kick Out Zwarte Piet). De meesten pieten smeren zich niet meer in met zwarte schoensmeer maar laten enkel wat roetvegen toe op hun gezicht. 
En toch, toch moesten die lui van KOZP demonstreren bij diverse intochten in het land gisteren...
Hoeveel punten wil je nog maken? Totdat ook het laatste dorpje de schoensmeer in de ban doet?
Zij wilden eerst bij 14 intochten hun intrede doen. Maar 11 steden of dorpen kozen eieren voor hun geld onder de druk en/of het feit dat KOZP hun intocht wilde komen verstoren. In Yerseke werden ze ondermeer bekogeld met diezelfde eieren. Niet goed te praten vond het deugvolk. Nou, ik heb daar een andere mening over. Je had uberhaupt je gezicht nooit moeten laten zien in Yerseke. Punt is gemaakt....
Het is en blijft een kinderfeest. Wat dat betreft hadden ze het hier mooi voor elkaar in Hardenberg.
Niet iedereen begreep de boodschap. De festiviteiten waren op de Markt. Sommige ouders zaten met hun kinderen bij de Markt. Ach, dat kan gebeuren. Achteraf had ik ook slimmer moeten zijn, beetje dom van mij. Ik had het kunnen weten. Ze houden van gezelligheid en zoeken het zekers op! 
Ik wisselde mijn ex af. Die was met Mouna naar de aankomst van Sint en zijn pieten in de haven geweest zodat ik mij mateloos kon ergeren op een voetbalveld in Lutten onder de rook van het Ponypark Slagharen. De kracht van gewoon doen, dat is Hardenberg hè.
Hier zijn ze inmiddels ook overgestapt op de bekende roetveegpieten alles om het deugvolk tevreden te houden. Gelukkig hier geen KOZP maar wel AZC'ers. Dat mag, dat kan, dikke prima hoor! 
Die helpen ook gewoon mee om die oude kerel uit zijn zomerverblijf uit Spanje te halen. Hij kwam ook met de boot maar wel veilig over....
Mouna genoot met volle teugen. Erik Volkers gooide de ene knijterd na de andere knijterd van een hit de gezellige Markt over. Al die leuke lichtjes, dan is het goed toeven op de kale Markt hoor!
Wanneer begint de grote verbouwing trouwens? Dat zou toch na de zomer gebeuren....? 
Ik vraag dit voor een goede vriend. Moos met pet en ik met Muts (toch nog eentje gevonden) deden een soort wisseling van de wacht. Mama kon naar huis, wij hielden de boel verder wel in de gaten...
Kosten noch moeite gespaard. Wat een pieten zeg, ik telde er in de gauwigheid minimaal 31 stuks...
Sint zag er ook goed uit. Hij was echt niet meer ziekjes, zwak of misselijk. Neuh, hij leek zelfs verdacht veel op de echte. Nou, dag hooooooor. 
Toen éénmaal de goede Sint aan was gekomen vond Mouna het ook wel prima. Naar huus!
Op naar de Franse frietjes, de mini-mix en de frikandellen....
's Avonds nog even onder het genot van de patatjes het Sinterklaasjournaal terug gekeken....
Heerlijke kneuterigheid. Zoals het hoort. Je mag en kunt er alles van vinden. Lekker prima zo!
Ben ook benieuwd wat dominee Meijer van het Morgenlicht in Baalderveld van mij vond?
Weet niet of ik het hem makkelijk heb gemaakt. Hij snapte volgens mij niet veel van mijn antwoorden die ik afgelopen woensdag gaf. Hij gaat eens in de twee maanden in gesprek met mensen uit Hardenberg over het geloof. Hij noteert dat vervolgens weer in de Toren, ons huis-aan-huis blaadje. 
Gaf hem een nummer van Lohues mee. De Kerke. Die tekst van Daniël geeft aardig weer hoe ik over de kerk, God, Jezus en het geloof denk. Vanaf mijn achttiende al van de kerk af toch kom ik graag binnen de muren van een kerk. Geeft mij rust! Brand in het buitenland dan ook altijd een kaarsje. Was opgegeven door iemand die mij vaak leest. Waarom niet? Praten kan altied. Bakkie koffie is zo gezet. Ik vond het een interessant gesprek. Moos zat op het vinketouw! Wat zeg je nu allemaal, Papa?
Er is wel iets, maar wat? Voor jullie is dat misschien God of zijn zoon Jezus. Voor mij? Ik weet het niet.
Geloof ik in de oerknal of in het feit dat binnen zeven dagen alles op poten stond? 
Mijn grote breur is tevens hemelpiloot, het zwarte schaap van de familie. Met Henry heb ik nooit zulke gesprekken als die ik wel had met Rik Meijer over God. Ik vond het een leuk gesprek, we kregen over psalmen. Over het psalm van mijn vader. Psalm 121 als ik mij niet vergis. Ik kijk omhoog naar de hoge bergen waar mijn hulp vandaan komt. Stond ook op zijn rouwkaart. Volgens mij ook de trouwtekst van mijn Pa en Ma in 1958 in het oude gemeentehuis van Ommen.
Vertelde Rik als ik op wintersport ben dat ik altijd een dag het gevoel heb dat mijn vader ergens hoog in de bergen op een wolk zit. Dat ik als ware dichterbij hem ben. Tik op mijn schouders. Dat ik in de wedstrijd tegen DZC, toen wij in de 2e klasse de 1e periodetitel wonnen, dacht niet bij die hoge bal te kunnen en ineens een zetje kreeg en de bal toch kon klemmen. Verbeelde ik mij dat of was dat mijn Pa die mij vanuit de hemel hielp? Zeg het maar....Dood is ie ook niet. Dood ben je pas als wij je vergeten zijn.
Dat dus. Hoe ik via al dat deugvolk weer hier eindig. Ach, misschien komt het ooit wel weer, dat geloof van mij. Tot dan blijf ik Thomas. Via Rome ben je meestal het snelst weer thuus. 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#JokkeBrok!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'No, never give your heart to a stranger.
Don't tell your secrets to a friend.
Don't put your hear in mortal danger.
They all desert you in the end.
The more you live, the more you love
Or so the say: The more you love, the more you're growing.
They say that nothing lasts forever and even true love turns to pain.
Don't trust your feelings to a stranger, don't wanna go through this again.
The more you live, the more you love.'
Uut 'The More You Live, The More You Love' van A Flock of Seagulls.

Moi, ben ik weer! 
Het is, soms, allemaal niet zo moeilijk. Het leven kan zo simpel zijn! 
Cruijff zei ooit: 'voetbal is simpel, maar het moeilijkste wat er is, is simpel voetballen. 
Net als het leven zelf, kan ook zo simpel zijn maar wij maken het met z'n allen zo verrekte moeilijk!
Getverdamme, niks an soms! Ik wil gewoon vrede, dat elk land elkaar leuk en aardig vind en blijft vinden.
Dat je niet altijd bij elkaar op de koffie hoeft te komen maar er 's avonds altijd een bord bij kan, mocht dat nodig zijn. Dan verdelen wij dat laatste stukje vlees gewoon samen. 
Snap je! Las gisteren Lohues en Youp. Beide hadden het over onze hoofdstad en wat er gebeurde...
Ik vertel jullie niks niets...Lohues verhaalde het doeltreffend, Youp eveneens. 
Je hoeft het niet altijd met elkaar eens te zijn maar elkaar ergens halverwege ontmoeten is vaak een brug te ver. 
Juist op de avond van de herdenking van de Kristallnacht ging het gruwelijk mis in Mokum.
Youp haalde de woorden uit mijn mond, hij zei: De discussie over dit conflict ga ik met bijna niemand meer aan. Domweg omdat het altijd ruzie wordt. De ene keer ben je een fascistische zionist en even later een verschrikkelijke antisemiet. Dat ben ik allebei niet. Ik ben voor vrede. Is dat in dit geval naïef? 
Nogal. 
Dan drink ik liever op mooie dingen, op mooie mensen, voor mijn part op een mooie leverancier uit het Oosten van het land. Enschede wel te verstaan...om precies te zijn.
Onze wekelijkse vrijdagmiddagborrel (Vrimibo) werd opgevrolijkt door een bijzonder biertje.
Een nieuwerwetse vorm van klantenbinding. Araco bestaat veertig joar en die knappe en mooie koppen hebben bedacht; Wij doet ze een biertje. Een lekkere vier granen blond van 5,6% van Brouwersnös, alderbastend mooi bier. Daar hebben die brouwers uut Groenlo niks aan gelogen. Kende ze al. Ze hebben tevens een fijne tripel (Mooien Muiter 8,5%) of dat Zware Geschut van ze (Quadruppel 10,5%).
Waarschuw jullie, dit stukje kon wel eens over gaan over mijn derde hobby, namelijk speciaalbier!
Maar wij zaten mooi dom voor ons uut te kieken. Wij zaten aan het blond (officieel de Willemken).
Gemaakt van puur natuurlijke ingrediënten, die onlosmakelijk verbonden zijn met het (stadse)boerenleven, een mooie knipoog naar Eanske.
Vier granen: gerst, tarwe, rogge en spelt. Dat bier van 'Araco' is een heerlijk kruidig, licht fruitig bier met een smaak die doet denken aan een mengeling van gedroogde abrikozen en een vleugje banaan.
Proost zegt ze! Laot 't oe smaak'n! Nou dat deden Jan, Henk, Rik en ik wel.....Ondertussend denkend aan die mooie mensen in het Enschedese, althans ik wel. Waar geluk nog altied heel gewoon is! 
Niks geen poespas. Je krijgt wat je ziet. Leonie, Simon, Mariëlle, Arjen, Sander, Michel. Grote baas Henk, mooie kerel! Nog iene van de ouderwetse gestampte pot. Niet lullen maar poetsen. Mooie zaak opgebouwd in die veertig joar. Vroeger had je ook nog Marije en bijvoorbeeld Aernout. Allemaal, zonder uitzondering bijzondere mensen. Wat een gave dingen meegemaakt, onderweg op reis, op beurzen en in hotels. Die tied in Leuven met Marije en Rob van Premo. Bij het Tribunaal met ruim duizend bieren onder de dop, de hond van iemand, elkaar mooie verhalen vertellen of het nou in Brussel, Groot-Bijgaarden, Gent, Knokke of Antwerpen was. Ie waren met elkaar altied goed te pas! 
Vochten elkaar nooit de tent uut, nou ja...soms hielpen wij elkaar om een tent uut te komen als je begrijpt wat ik bedoel. Ik nam nog een slok en dacht aan tapas. Soms aan een blik genoeg en anders trokken wij er nog iene open. Zin aan Chinees kriegen bij van der Valk en niet iedereen die het snapte. Prachtig.
Maar 's avonds een kerl, 's morgens een kerl of vrouw. Wij lieten het ons smaken en 's avonds en gisteravond nog een keer. Neem met dat bier, vertelde onze Henk. Ie houdt er van....Nou, echt wel! Zo denk ik ook op mien vrije dag aan die luu waar ik normaal gesproken in de week aan denk. Nu vaak kontakt met Leo(nie) en die fijne gast van een Simon. Altied goed te passe...Jullie denken waar heb je het in godsnaam over. Nou.
Hier over dus. Dan is het allemaal niet zo moeilijk. Negen van de 10 keer ben ik een simpele boerenlul. 
Ik hou niet van moeilijk gedoe. Had ik gisteren ook in onze bestuurskamer. Ok, verloren. Voor de vierde keer op rij maar we zaten nog ff na te keuvelen met z'n vieren. Gerard, Wouter, Theo en ik zij de gek. Mensen die het wel snappen, net als zoveel mensen in de kantine. Snappen hoe dingen in elkaar steken. Zaterdags op het Westerpark lijkt net, soms voor een paar uurtjes, of die andere harde wereld gewoon niet bestaat. Dat alles bestaat uit 11 spelers van jezelf, 11 van die anderen en een zwartwitte bal. 
Daar trappen wij dan 2 x 45 minuten tegen aan. Je doet een plas, je eet een gehaktbal, drinkt een biertje, lult wat raak voor een knaak en je begint langzamerhand iedereen lief te vinden. Je praat met een grote campingbaas (5 sterren hè) en we doen verder allemaal niet zo moeilijk. Was het maar zo elke dag!
Want ik pakte in het donker mijn fiets. Knipte van achteren het licht aan, voor gaat vanzelf en ik fietste het Westerpark af. Draaide links de weg op langs het kanaal en besefte bij elke meter die ik trapte dichter bij mijn geboortedorp (Mariënberg) kwam maar dan ook weer langzaam die gekke wereld infietste...
Zie Mariënberg als het dorpje uit de strips van Asterix en Obelix. Tussen die roodzwarte muren voel ik mij thuis. Gek hè. 
Mainbarg staat wel in deze boze wereld maar eigenlijk ook weer niet. Hier is plezier nog eenvoudig, je haalt je boodschappen bij Sietse en Eric tapt jou de biertjes....Niks geen moeilijk gedoe, twee vingers. En als je een keer moeilijk doet kun je een klap voor je kanis verwachten en ééntwee huppakee wie goat weer verder met de orde van de dag! Niet zo zeuren....Kop d'r veur!
Maar toen ik gisteravond in de trein stapte (Geen Ilse, Geen Daniël maar één of andere baron) wist ik dat ik weer stapjes dichterbij bij het echte leven aan het belanden was. 
Alles wordt soms veel te moeilijk. Iedereen moet kunnen en willen zijn die hij gisteren blijkbaar wilde zijn. 
Vind alles prima. Als ik maar mag blijven...Steek mijn hand soms op maar krijg niet vaak de beurt!
Ze weten wel wat ze dan kunnen verwachten. Nog meer geouwehoer. Daarom hou ik zo van speciaalbiertjes. Zit ik hier in mijn stoel. Schenk ik mij een mooi glas in. Gisteren de Onschuld van Jokkebrok geproefd! Moest ik om lachen. Leugen om bestwil. Wie gebruikt ze niet? De één wat meer dan een ander....!
Jokkebrok. Ben ik het? Ben jij het? Zijn wij het allemaal niet? Leugentjes om bestwil? Dat schijnt ook het verhaal van deze Jokkebrok uit Oldebroek te zijn. Want eigenlijk voegen ze dingen toe die eigenlijk helemaal niet mogen. Laat de monnik die het bier uitvond het maar niet horen. Nam ook de Tripel van hen ter harte (Struukenduuker) en later van de Jonge Beer (uut Hoogeveen) de Wacholder en Lieveling. 
Zware korst derhalve. Die brachten de boodschap wel over, ondertussen keek ik even tot hier en later luisterde ik naar muziek. Was ik weer die simpele boerenlul. Dat leven bevalt mij eigenlijk het best. 
Geen haat alleen maar liefde. Liet de deur open....Bel doet 't nog steeds niet. Je weet maar nooit!
Dacht weer aan die lieve meisjes en jongens uut Enschede en omstreken. Waarom hoor ik niks meer van Rob, lijkt wel van de aardbol te zijn verdwenen. Toen altied gtp....Ach, ik hoef niet alles te snappen...Proost! 
Zag mij lopen in Leuven. Mooi stuk in de kroag. Wij allemoal maar 's morgens wel present op de beurs! Las een stuk over Dieuwertje, zij is er morgenavond niet bij als het Sinterklaasjournaal begint!
Potverdikkemei. Zij moet helaas een jaartje overslaan na haar neusamputatie. Merel Westrik is nu de hulp-Dieuwertje. Ook leuk maar ik ga haar morgen wel missen als de voice-over met zware stemt zegt: Het Sinterklaasjournaal met Dieuwertje Blok...euh, Merel Westrik. Klinkt toch anders. Toch?
Volgend jaar zal Mouna wel niet meer in die Kees van Flodder geloven, dit jaar doen wij nog lekker alsof, het sinterklaasjournaal blijven wij sowieso kijken. Pepernoten er bij, bakkie leut. Lekker simpel!
Jokkebrok! Weet niet waar dat het meest op slaat. Heb vaak leugentjes om bestwil om mijn eigen wereld wat luchtig te houden. Giet alles goed. Ja hoor, mag nog alles eten...
Nou ja, van de week iets minder. Donderdag gaat er een hele camaraploeg in, wit brood in plaats van volkoren. 
Ach, soms gaat het wat minder maar meestal gaat het beter als je denkt! Niet teveel naar het nieuws kijken, soms wat nieuws overslaan. Ik hoef niet alles te weten. Volg ook niet alles, kijk liever naar 11 acteurs op een veld dan naar die ene in Amerika. U naait 'm States hè. Wil er eigenlijk niks mee te maken hebben maar je ontkomt er niet aan. Jokkebrokken zijn er in alle soorten en maten....
Tuurlijk liegen doet ze nie, doen ze niet maar altijd de waarheid spreken is vers twee...
Je hebt er mee te doen. De onschuld van Jokkebrok is allang passé.
Maar heb weer enkele mooie parels ontdekt en dito leuke brouwerijen. Hopen dat ze het hoofd boven water kunnen houden. Veel brouwerijen moeten de deuren sluiten en gaat de tap niet meer open. De laatste druppel eruit geperst door strengere regelgeving, duurdere accijnzen en hogere kosten voor personeel en ingrediënten.
Dat had de monnik die ooit het bier uitvond ook niet voorzien. Toen was geluk nog heel gewoon!
Daarom Proost. Laot 't oe Smaak'n. Ouwe Jokkebrok van mij. Niemand spreekt alleen maar waarheid.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#AugurkenKoning!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I'm going back to 505.
If it's a seven-hour flight or a 45-minute drive.
In my imagination, you're waiting lying on your side.
With your hands between your thighs.
Stop and wait a sec'
Oh, when you look at me like that, my darling, what did you expect?
I'd probably still adore you with your hand around my neck.
Or I did last time I checked.
Not shy of a spark, a knife twists at the thouhgt that I should fall short of the mark.
Frigthened by the bite, though it's no harsher than the bark.
The middle of adventure is such a perfect place to start.'
Uut '505' van The Artic Monkeys.

Moi, ben ik weer.
Mooi liedje, de heren Thomas en Paul beginnen te zingen in the Daily Mix 1 van deze ochtend.
Gisteravond tikte ik 'onze' lijst aan die Moos onlangs heeft gemaakt tijdens het tikken van het wedstrijdverslagje. 
'Allemaal mooie liedjes, Papa, alleen voor ons tweeën.' 
Ik reken het goed.
Hij heeft het 'Oudere Muziek' genoemd. Haha, nogmaals, ik reken het goed!
Papa muziek, Moos muziek, onze muziek. Verrassend genoeg begon ie met '505' van the Artic Monkeys.
Verrassend, hoe dan? Hoe komt zoonlief aan zo'n nummer van een bijna vergeten band...?
Een band die mij vooral doet denken aan een zeer lieve en leuke oud-collega.
Zij was en is nog steeds gek van deze indierockband uit Sheffield, Engeland. 
Opgericht in 2002. Alles draait in een cirkel rond, toch? 
Muziek laat mij vooral veel herinneren aan hoe het eerder was en nu zou kunnen zijn...
Soms als ik mij ogen sluit zie ik een ideale wereld voor me en ben ik stiekum toch die goede ruiter op het verkeerde paard gebleken. Soort van nachtmerrie ipv die rondhuppelende hengst.
Maar het melancholische liefdesliedje van the Artic Monkeys gaat blijkbaar viraal op TikTok en weet zich hierdoor opnieuw in de hitlijsten te plaatsen....Tja, dat kan. Ik heb de ballen verstand van dat nieuwerwetse gedoe! Zie soms filmpjes die mij doen laten huilen, daar gaat mijn geluk.
Moos weet de weg daar wel een beetje. Het voedt iig wel zijn muzikale kennis, ook niet onbelangrijk.
Want zijn lijst..euh onze gezamenlijke lijst op Spotify staat vol groeibriljantjes! Prachtig.
Ik keek gisteren naar hem, hij zittend op de bank en ik tikkend achter deze tikgeit....
Trots, wat een mooie smaak heb jij. Wat een uniek mens ben je, nu al. Samen met je kleine zusje hadden we gisteren een dag die weer als zeer geslaagd in de boeken mocht. Gewoon, omdat we doen waarin wij zo goed zijn met ons drieën. Plezier maken, dom ouwehoeren, lachen om stomme grapjes.
Gewoon omdat wij zijn wie we graag willen zijn op dat moment. Gelukkig, voor wat het waard is....
Gisteren moest ik dus denken aan dat mooie mens hier iets verderop, wonend in het land van Daniël.
Artic Monkeys' 505 werd geschreven door leadzanger en gitarist Alex Turner.
Het geluid van 505 is te herkennen aan de introspectieve en melancholische teksten. Het nummer roept diepgewortelde gevoelens op van verlangen en missen van iemand. Ik verzin het niet hoor....
Lepel ook een tekst op die ik ergens gevonden heb, dat zoeken op internet gaat mij beter af dan het vinden van de juiste en volgende slachtoffer in de ongelijke strijd die liefde heet....haha
505 verwijst naar de hotelkamer waar Turner en zijn toenmalige vriendin verbleven tijdens de tour van de band. Het allereerste liefdesnummer van The Artic Monkeys, ze sluiten er vaak hun concerten mee af. Maar ik vind het bijzonder dat Moos het dan in zo'n afspeellijst plaatst, wetende dat ik het mooi ga vinden. Ik hou d'r van, ik hou van zoveel soorten muziek! Het mag soms hard zijn en dan weer zacht!
Had ik ook afgelopen donderdag tijdens één van mijn -of tweejaarlijkse ontmoetingen met Frank.
Frank Boeijen. Hij trad op in een uitverkocht Hedon. Hoe ouder, hoe waardevoller!
Sommige nummers van hem zijn nog steeds actueel. Tuurlijk Zwart/Wit, maar dat is een inkopper.
Maar ook Welkom in Utopia en Paradijs. 
'en als je denkt aan ongelijkheid, aan elke vreemdeling ongewenst door zijn huid. Aan die ongelofelijke domheid die soms haar gezicht laat zien. En als je denkt aan hakenkruizen en aan nodeloos geweld.
Bedenk dan dat, heel lang geleden, alles anders was. Laten we teruggaan, teruggaan naar het Paradijs. Kom, we gaan terug naar het Paradijs. Want, we komen uit het Paradijs. Daar begon het ooit....'
Tja, daar is nu tegenwoordig weinig meer van over. Er zijn meer honden die fikkie heten en allang  geen Adam of Eva meer....Neuh, zo'n gladde slang verpestte het allemaal mooi voor ons...
Mooie avond, gewoon op een donderdagavond in Zwolle. Harold zag Boeijen weer na dik twintig jaar. 
Veel mensen snappen mijn adoratie niet voor deze meneer uut Nijmegen, lekker boeiend!
Ik mijzelf soms ook niet. Maar zijn teksten snijden hout, komen binnen, raken snaren en als hij alleen in een zwanger vol Hedon staat met enkel zijn gitaar om de nek dan is ie eigenlijk op z'n best!
Een zanger met wat stille woorden die ik jou nog nooit hebt gezegd...en waar je misschien onderweg nog iets aan hebt. Ik heb ze bewaard, heel zorgvuldig voor dit moment. Het punt waarop de dag de nacht raakt...Hou maar op, Dorgelo. Heerlijk, kan mij soms verkneukelen wat mensen allemaal denken.
Ik snap mijzelf ook niet. Ben soms een open boek, dan weer zo gesloten als een oester.
Ik vraag niet veel, doe soms helemaal niet moeilijk. Net als voetbal. Voetballen is simpel maar simpel voetballen is oh zo moeilijk. Je zag het gisteren weer, vechten tegen de bierkaai. Niet alles loopt op rolletjes. Je ziet dingen, je denkt er het zijne van en ineens lig je op de grond omdat zoonlief heel grappig je barkruk heeft verplaatst. Kerel toch. Ik viel gelukkig goed, keeper geweeest hè. Ben net een kat met zeven levens, val altijd op mijn pootjes terecht. Nou ja, in dit geval mijn rug. Nu wat last van de nek...Ach.
Maar vaker gevallen in Café Mans, ooit voor de liefde van mijn leven nu kan ik lullen als brugman maar past er op ons potje geen enkele deksel meer. Einde oefening toch blijven wij elkaar nog vaak zien omdat wij twee van zulke mooie wezens hebben geproduceerd. 505 van The Artic Monkeys, Amen!
Tja, muziek. Sta er mee op en ga er mee naar bed. Nu spelen ook van allerlei bandjes in mijn hoofd. 
Kinderen slapen nog. Mouna mocht vannacht in mijn grote twijfelaar. Lief meisje, leuk mensje ook.
Haar handjes door mijn haar, beentjes tegen mij aan. Zachtjes praten, alleen maar lieve woordjes prevelen. Geluk op een kleine vierkante meter, elkaar vasthouden totdat iemand eruit moet....Nog even dan.
Weer verliefd op Hannah maar nu ook op Claude (kloot). Vroeger heette ook een Belgische klant zo.
Ik zei altijd Kloot maar hij dacht dat ik hem gewoon Claude noemde. Ok, laat maar. Ik vind dat humor. 
Maar Ne Me Quitte Pas. Jacques Brel mag altijd, deze zangert van de lage landen. Je moet 'm horen...
Laat me niet alleen....Wat maakte Hannah het liedje mooi klein. Het zal wel aan de zaterdag hebben gelegen dat ik zat te janken in de stoel. Sterk spul, Papa? Neuh joh, mooi nummer. Moet ik die toevoegen aan onze lijst, Papa? Neuh joh, hoeft niet. Past niet tussen al die rocknummers....
TOTO, The Police, Counting Crows, Pearl Jam, Pink Floyd, Snow Patrol, U2, Madness en dus the Artic Monkeys...Hoe komt ie aan al die muzikale wijsheid, vast en zeker mijn lijsten doorgespit! Op de schop.
Maar hij verrast elke keer mijn kleine augurkenkoning. Dat vind ie bijzonder lekker.
Na het basketballen eet ie zo een halve pot op! Dat vind ik weer grappig. Zoetzure augurken van de Appie al heeft ie tegenwoordig een opmerkelijke voorkeur voor die augurken van Kesbeke.
Komt vast door het programma de #AugurkenKoning wat wij vaak samen op donderdagavond kijken.
Ik hou van zulke programma's. Geen geouwehoer, wat je ziet is wat je krijgt. Lekker recht voor z'n raap, Amsterdammers met het hart op de tong. Trouwens ook zo genoten gisteravond van Ajax?
Dat is wel lekker hoor. Puur kijkend naar het resultaat en het licht bij die lampies ff uitdoen. 
Tuurlijk worden ze kampioen maar het is wel lekker om ff die zure gezichten te zien van al die PSV'ers. Daar val ik met alle liefde nog een keer van mijn kruk voor af....
Volgens mij Net5. Oos en zijn zonen die hem binnenkort moeten opvolgen, geloof je het zelf?
Oos stopt pas als ie tussen 6 plankjes ligt of opgebaard in een pot van die augurken van hem.
Het gaat eigenlijk nergens over....Steeds zijn er weer machines kapot, je snapt eigenlijk niet hoe al die potjes uberhaupt in de winkels zijn gekomen. TV waar even je verstand uit kan, je niet hoeft na te denken hoe je morgen de dag mag of moet beginnen. 
Oos die ontroert raakt als één van zijn medewerkers hem een bot geeft voor zijn hond en voer voor de poes, gewoon omdat ie Oos is en hem voor twee maanden geleden heeft aangenomen. 
Ik hou van deze TV. Geen gedoe, geen gezeur. Niks moeilijk, altijd makkelijk en dat wordt dan automatisch weer een brug-te-ver gevalletje...Heerlijk! Die kerel speelt geen rol, zo is ie gewoon..
Net als zijn zonen en zijn personeel. Kom daar nu maar eens om, soms heb ik het idee dat veel mensen een soort van rol spelen. Niet zichzelf willen zijn maar zich schikken naar een toneelstuk wat van hen verwacht wordt. Doe ik zelf ook, maar waarom eigenlijk? Blijf toch gewoon wie je bent, wie je graag wilt zijn...Of draaf ik door? Wat ik oe brom!
Ik ben zo, kan mij niet anders voordoen. Ben soms zo'n hond die achter auto's aanrent, wetend dat je het nooit wint van een auto waarin voldoende diesel zit. Nog wel...
Diesel gaat op de bon. Alles wordt anders, zo benieuwd of je over tien jaar nog augurken mag eten...
Vinden ze tegen die tijd vast wel iets van. Allemaal zure mensjes die het voor iedereen zo zuur mogelijk wil maken. Doe maar gewoon zoetzuur, dan smaakt het eten ook nog wel hoor. Potverdrie.
Wordt gek van al die mensen die belastingen op van alles en nog wat willen heffen. Laatst ook nog!
Zat er zo'n kerel die ik eerder nog wel goed kon pruimen, was van Keuringdienst van Waarde. Kijk ik altijd graag na. Eten hè. Hij heeft ook zo'n chocolade imperium opgebouwd, slavenvrij! Prima, goeie gast. Teun nog iets heet ie...Oh ja, Teun van de Keuken. Op zich leuk zo'n achternaam als je je veel met eten en dergelijke bezighoudt. 
Maar die kerel is ondertussen van het vlees af. Prima, niks mis mee. Eigen keuze, als je zo de veestapel in stand wilt houden. Prima, nogmaals, niks mis mee....maar ga niet voor eigen parochie preken en zeggen dat er een vleestaks moet komen om zo alle mensen van het vlees af te helpen.
Ik eet al minder vlees. Niet verder vertellen hoor maar soms eet ik ook wel eens twee dagen in de week vegetarisch of iets met vis...Sssst. Dat varkentje was ik zelf wel, leg alsjeblieft niet allemaal mensen dingen op met zo'n zuur gezicht. Je maakt van vleeseters regelrechte misdadigers, dat wij dieren doden voor ons eigen gerief en zo. Neuh, word ik zeer opstandig van. Verder allemaal van Milieu- en klimaatteven aan zo'n ronde tafel die ons willen doen geloven dat ze het beste voor hebben met onze planeet....En allemaal ook eens met elkaar, allemaal hetzelfde geluid produceren. Bah. Aan mijn achterste, mijn reet dus. Daar gaat binnenkort ook weer zo'n hele cameraploeg in, compleet met microfoon...Hallo, iemand thuis in deze donkere gang? Snap je....Hou alsjeblieft de kerk in het midden, we mogen steeds minder en we knikken ja en anders gaan wij naar die Ja-Knikkers in Schoonebeek!
Jemig, wat een drama. Instanties wisten er van af hè, blijkbaar hebben ze links en rechts een afslag gemist.
We hebben teveel van die Ja-knikkers in deze wereld en maar denken dat zo de wereld gered wordt.
We hebben allemaal en altijd over alles en iedereen een mening. Ja, ik ook! Maar ik probeer steeds vaker mijn echte mening voor mij te houden. Ik wordt er, vind ik zelf, een beter mens van. 
Soms voor een middag, soms voor een uurtje. Tuurlijk knik ik vaak Ja, kan niet anders....
Het wordt er ook niet anders van als ik Néé knik, ze doet het toch zo....Kan ik alles van vinden. 
Maar wat je vindt mag je houden geldt niet altijd hè.
Daarom onze lijst maar luisteren. Oude Nummers gecomponeerd door Moos, mijn eigen vlees en bloed. Daar heffen wij voorlopig nog maar geen taks op. Net als zijn zusje. Wat een leuke dag gisteren.
Verloren met 0-1 maar eigenlijk gewonnen met 3-1. Wij met ons drieën. Snap je....
505 mag ook!
Ne me Quitte Pas. Kom maar door Brel en consorten.
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...

#AnField & De Boshoek!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'There's a reason for the sun-shining sky and there's a reason why I'm feeling so high.
Must be the season when that love light shines all around us.
So let that feeling grab you deep inide and send you reeling where your love can't hide.
And then go stealing through the moonlit night with your lover.
Just let your love flow like a mountain stream and let your love grow with the smalles of dreams.
And let your love show and you'll know what I mean.
It's the season.
Let your love fly like a bird on a wing and let your love bind you to all living things.
And let your love shine and you'll what I mean.
That's the reason.'
Uut 'Let your love Flow' van The Bellamy Brothers.

Moi, ben ik weer! 
Was in gedachten van de week weer terug op Anfield, dat magische stadion van Liverpool FC.
En gisteren fysiek terug inpandig op de Boshoek, de thuishaven van Tweede Divisionist HHC Hardenberg.
Al voor dit 3e keer dit seizoen. Moet niet gekker worden. Schaam mij er niet eens meer voor.
Waarvan Akte! Verbloem het ook nie...
Toch was ik voor velen (nog) incognito want ik had een lichtelijke andere haardracht. 
Dacht, doe eens gek, tevens een stuk goedkoper. Ga eens vreemd! Nou, dat heb ik geweten. 
Zit je daar op zo'n kappersstoel in de Fortuinstraat. Wordt je geschoren waar je bij zit, van die wattenstaafjes in je neus en oren. Het zag er allemaal niet uit, later het resultaat ook wat minder...haha. Voordat ik er erg in had lag meer dan de helft van mijn grijze lokken al op de grond! 
Ach, moet gewoon ff wennen aan die kale kop. Toch een soort van voorland. Tja, ik had liever zelf de hand er in gehad maar ik geef het maar gewoon toe, bovenop groeit steeds minder. Laat daar het verstand dan maar door komen. Nou, heb ik nieuws voor u. Dat gebeurt ook niet, gisteren was daar weer een lichtend voorbeeld van. 
Ach, nam thuis een Wilhelmina pepermuntje van de firma Fortuin en trapte mij op de pedalen van mien stalen ros richting sportpark de Boshoek. De plaatstelijke trots, HaHaCee, mocht aantreden tegen de Treffers uut Groesbeek! Het stofzuigen was al klaar en de badkamer spic en span.
Mooie naam voor een voetbalclub want daar draait het spelletje wel om, het maken van treffers. 
Liefst eentje meer dan de tegenstander want dan win je. Kind kan de was doen...
Dat deed de ploeg van de zeer sympathieke trainert Edwin Linssen dan ook. Op het laatst nog even billenknijpen maar ze doorstonden de storm. Omdat die lui van HHC na de snelle 1-0 van Fatima al zoiets dachten dat wordt vandaag een soort van 'Walk in the Park'. Dus niet!
Stond bij echte voetbalkenners wat groene wortel te schieten. De heren W. en E. Eggengoor uit het roemruchte Banthum hebben er namelijk echt kijk op. Ik zie soms de helft niet! Wel de 3e maar dat terzijde. Vooral Wilko (of is het met C) gaf heerlijk commentaar. Zo raakten wij meerdere malen in gesprek met de bank van de Treffers. Leuke gasten, goed volk. Brabant hè, kun je beter mee dealen als met die Friezen uut het hoge Noorden. Althans, dat heb ik mij laten vertellen....
Sprak die Linssen na de tijd nog ff, grote broer van Bryan...- Je weet wel die ooit furore maakte bij Feyenoord en Vitesse - want de Treffers bleven nog even hangen in de gezellige kantine van HHC.
Hij vond mijn analyse wel te pruimen toen ik een kannetje bier haalde voor een niet te nader noemen gezelschap (later meer...). Tuurlijk, verexcuseerde ik mij dat ik niet van HHC ben/was, nog nooit geweest ook. Neuh, al bijna vijftig joar een echte Mainbarger. Dat zal ook nooit anders worden. 3e klasse hè, neuh vierde. 
Maar mooi ff gekeuveld met deze oud-prof. Moet ook gewoon pissen hè, denk dat de bus onderweg nog wel een keer een pitstop heeft moeten maken. Naast het feit dat ze doelpunten (treffers) kunnen maken lusten ze er ook wel een paar. Mooi man. Ene Jantje Peters was daar ooit spekkoper. Die derde helft hè. HHC schoot zichzelf in de voet in de eerste twee. Net als Mainbarg weten ze nu weer dat een wedstrijd twee helften lang duurt.
Dat mag ik toch zeggen? Tuurlijk hoop ik dat HHC wint net als Banthum en Britishfield, alleen hoeft laatstgenoemde volgende week effe niet te winnen want dan zijn ze inpandig op het allermooiste sportpark in deze regio, namelijk het befaamde Westerpark, de thuishaven van voetbalvereniging Mariënberg. 
Tja, we krijgen ook nog hoog bezoek. Een oranjezwarte delegatie maakt dan haar opwachting. 
Op initiatief van oud-Mainbargse vrouw Bakker fietsen enkele leuke mannen en dito vrouwen komende week richting ons domein. Ze verzamelen rond de klok van half twee en arriveren dan een half uurtje later aan het kanaal. De aanleiding? Tja, het hoeft niet altijd van 1 kant te komen hè. Zo ging ik ook eens op bezoek bij een deurwaarder. Ben er nu al drie keer geweest op de Boshoek en bij ons schenken ze ook Grolsch. Kannetje kost volgens mij een eurootje zelf goedkoper, tis grammaticaal geen goede zin maar dat maakt sowieso wel het verschil. Vannacht nog, een appie: tot volgende week hè, we hebben er zin an. Speciaal voor dit cluppie uut Anbarg spelen wij tegen een semi-Hardenbergs elftal want in het huidige Britishfield kleurden ooit aardig wat spelers het oranje-zwart van HHC. Wel zo vertrouwd voor onze gasten, bekende gezichten van weleer te zien.
Tuurlijk komt bij HHC bijna geen enkele jeugdspeler aan de bak bij het eerste en dan ga je zwerven hè als rechtgeaardde voetballer, terwijl ze toch al meermaals allerlei sterren van Rinus Michels Awards en zo hebben gekregen voor hun bekroonde jeugdopleiding. Toch staat er zaterdags geen enkele jeugdspeler van HHC op de groene grasmat?
Wat doe je dan als voetballert? Kom je uut bij de SV van Gramsbergen, de FC van Ommen of steek je het kanaal over naar Bruchterveld, achter het huus van Henk en Hennie is het goed toeven hoor. Mooie club derhalve! Gezellige kantine ook...
Ze zijn een beetje in mineur. Maken niet zoveel Treffers de laatste tied en staan dan ook een beetje troosteloos onderaan te kieken. Mijn andere partner in crime zegt dan, ze gaan een keer winnen Dorgelo maar dat mag nog wel een weekje uitgesteld worden hoor. Als je begrijpt wat ik bedoel. 
Mooie middag gisteren op dat park van HHC. Je lult eens met die, je praat met een ander en je ziet dingen voor je ogen gebeuren. Mooie vrouwen ook, zelfs eentje met twee bakjes patat. Dingen die mis kunnen en ook gewoon mis gaan. Hier ook voetballers die moeite hebben om de bal naar een speler te passen met hetzelfde kleur shirt op nog geen twee meter.
Kleurenblind. Daar moeten ze toch eens verplicht gaan testen bij de heren voetballers, zijn er veel hoor. Of heet dat nou kleurendoof? Ik zie meestal alleen maar roodzwart!
Zat naderhand aan een leuke tafel met vrolijke gasten. Hier maakt het ook niet veel uit of ze winnen of verliezen..Skik houden ze.
Seine tapte de biertjes, oud-Mainbarger hè maar kleurt wel aardig oranje de laatste tied.
Zat naast Bert (oud-collega), z'n lieve Dinie en Egbert (dat was weer een oud-collega van Hans). Kijk, dat schept een band hè. Werd even snel bijgepraat in het Metal verleden en tegenwoordige Hardrock heden. 
Tuurlijk ken ik Anthrax, wie niet? Testament, niet het oude of het nieuwe....Nou ja, wel zoiets natuurlijk want samen met Kreator staan ze 15 december in Den Bosch de zaken ouderwets op te schudden. Rollen de worstenbroodjes zo van de spreekwoordelijke band. 
Want explosieve optredens vol muzikale chaos en een gigantische moshpit. Laat dat maar aan deze oude rockers over. WE kregen het over Graspop, basiskennis hè...Was dit jaar aardig nat geweest met Daniéla, met het streepje naar rechts....Iets verderop de schoonvader van Guus en tevens Opa van Thijs!
Mooie kerel. Oude buurman van grote breur...Tegenover Gert zat de heer J. Toenhake, broer van Paskal uut Zeeland terwijl z'n va nooit maar dan ook nooit in Goes is geweest....Leuke gast die Jurrien zonder streepje. En dan die kerel van Kamphuus, Siegfried van voren. Tevens zoon van Mans, oud-buschauffeur, dan heb je geen streepje nodig want die heb je sowieso dan al....Australische droge worst!
Keek naar oude bussen op zijn telefoon, van Meinderink. Jampe en die kerel van Even uut Coevorden.
Later vertelde ie dat ie vroeger nog met mij had gespeeld. Knikkeren zeker. Zijn moe heet ook Martha net als die van mij.
Allebei even lief en anders Bernhard wel! Het werd steeds vroeger laat. De stoelen werden al op de kop op de tafel gezet. De vloer schoongeveegd en de bar weer blinkend schoon. Tied om te gaan, deurtje verder. Ze nodigen mij uit als gast aan hun tafel bij Jeruzalem. Sport verbroedert hè. 
We kregen het ook over die bewuste datum. 13 december 1995, toen zaten wij aan Anfield Road in een kolkend vol stadion. De stad was Liverpool, niks geen Yellow Submarine maar the Orange Army. We moesten die dag winnen van de Ieren om naar het EK van 1996 te mogen in Engeland. Weten jullie dat nog? Sommigen zijn het vergeten, maar je hoeft geen zorgen te maken...Tied zat!
Daar waren wij van de week in gedachten. Een bijna heel Ajax-achtig Oranje en de Treffers kwamen tweemaal van Patrick Kluivert terwijl Dennis Bergkamp nog een keer op de paal schoot. 
Mien Pa was toen nog in de tied. Hij mocht voor de OAD een dikke zestig bussen de goede kant opwijzen. Met z'n allen op de boot vanaf Calais richting Dover. Voor het eerst links rijden met de auto, dat ging wonderwel goed! Grote breur, nu de hemelpiloot, kon destijds zijn kaartje verkopen voor 500 gulden (kleine 250 euro)...maar een boze blik van mij voorkwam dat gelukkig. Dat doe je niet breur.
Het werd zo'n epische wedstrijd. Vooraf muziek van de Ieren (o.a. U2), wij moesten het doen met André Hazes en René Froger als ik mij niet vergis. Even stilstaan bij het monument, koffie en een burgertje onder het stadion. Wat een magische ervaring was dit stadion. Anfield! Historisch. De suppoost die netjes de stoel voor je schoonmaakte en openklapte. De bordjes dat je niet op het veld (the pitch) mocht komen. Die kale van Jansma vlak voor je neus! Het eerbetoon van de Ieren na afloop voor hun verliezende coach, Jackie Charlton, de broer van Bobby. Respect! 
De reis terug, beetje storm op komst. Bijna iedereen zeeziek, de schalen flikkerden van het buffet.
Buschauffeurs slecht te passe. Mien pa die loog dat aan vaste wal nieuwe chauffeurs klaar stonden om het werk van hun over te nemen. Maar éénmaal aan vaste wal verdween dat beroerde gevoel als sneeuw voor de zon en waren de aangekondigde chauffeurs in geen wegen of velden te bekennen. Leugentje om bestwil. 
Jan stuurde het filmpje later door. Kippenvel. Zo'n wedstrijd vergeet je nooit weer. 
Denk dat HHC de wedstrijd van gisteren tegen de Treffers snel wil vergeten, op naar de volgende!
Toch raar, in een voetballoos weekend gaat het voor mijn doen best veel over dat spelletje.
Mistte wel de spanning die ik normaal in mijn lijf heb. Wat kunnen mensen zich toch druk maken over beslissingen van zo'n man in het zwart, ditmaal geel als ik mij niet vergis. Of zo'n vierde man?
Moet dan toch altijd denken aan die film de Vierde Man met Jeroen Krabbé en Renée Soutendijk (die heeft ook een streepje naar rechts). Film naar een boek van Gerard Reve. Echt zo'n Paul Verhoeven film. Veel streepjes, als je begrijpt wat ik bedoel. Zag 'm van de week nog in een documentaire over Rutger Hauer, toch één van Neerlands grootste filmacteurs. Wat een klasbak die Hauer, hoe hij van Floris transformeerde in een hele grote meneer in het verre Hollywood. Maar hoe hij altijd die ollander bleef!
Zag 'm op ViaPlay. Keer wat anders kijken dan alleen naar Max. Die mag vnd Mexico onveilig gaan maken. Houdt ie Norris achter zich? Denk het wel....Net op tijd trapt ie weer op de juiste pedalen.
Dat deden de heer Toenhake en ik ook. De andere hadden allemaal een beetje hulp van zo'n accu. 
Wij (nog) niet. Leuke gesprekken derhalve. Eindelijk de vrouw van Kamphuus ontmoet, in het echt nog veel leuker dan op Facebook. Echt wel!
Kreeg gisteren van mijn eigen voormalige vrouw leuke foto's van de kinderen. Moos stond zijn nieuwe haardracht iig beter dan zijn Papa. Mouna lachte ook weer vrolijk alles rond! Mis ze wel...
Op dat moment speelden net de Bellamy Brothers 'Let your love Flow' op de speakers. Ik rekende het goed net zoals gisteravond Bruce Springsteen achter een piano zag kruipen. 
Dat had ik 'm nog nooit zien doen. Had tevens zo'n harmonica voor zijn snufferd hangen....
Jezus was enig kind van Spiekerjozef en Maria. Jesus was an Only Son heet het nummer dan ook. 
Geen speld tussen te krijgen. In mijn beleving was Jezus ook enig kind! Zo niet, dan krijg je Tangarine, twee identieke look-a-likes, wat ik oe brom! Wel beste zangers.
Bruce alleen achter een piano. Zo krijg je nog eens wat te horen en zekers te zien. Springsteen is katholiek van oorsprong. Eens katholiek, altijd katholiek heeft ie eens gekscherend gezegd!
Mooi nummer, kende ik nie maar ja dan heb je de Bruce-adept van Hardenberg en omstreken bij de hand en die vertelt je zo ff lukraak alle ins en outs....die breur van Paskal uut Zeeland! Fijne vent!
Moos denkt nog steeds dat ie dat is....Mooi toch! Bedoel allebei hè.
Keek op het einde nog eens rond in de lege kantine van HHC. Seine bracht nog het laatste kannetje.
Historie op de muren. Het eerste kampioenschap in de Hoofdklasse met nog veel eigen spelers met een bekend gezicht en dito naam. Zag o.a. Leo S., Martijn B. en Lars O. 
Nu kende ik niemand van het keurkorps, tja alleen Gersom Klok. Dat is logisch, zijn dochter zit bij Mouna in de klas. Die klok moest vannacht trouwens terug maar ik weet niet meer waar ik 'm heb gekocht...
Loop er al een uur naar te zoeken. De tijd gaat soms traag en soms iets te snel. Ik zet 'm ook liever een flink stuk achteruit. Iets met Yves, die vrouw met dat streepje naar rechts en terug naar die tijd. 
Iets van voor de zomer van 21, mag ook die van 88 of 95 zijn. Alles voor de zomer van '21 is goed!
Toen had ik nog een geweldige tijd, als je 'm nou voor of achteruit moest zetten! 
Keek vrijdagavond naar een andere tijd. Kan nog steeds met de kop er niet bij. Mijn haar zit er ook niet uit....
Kwam ze gewoon van boven gelopen en de kinderen er achteraan....Nu zoek ik mij rot naar de klok en die goede ouwe tijd maar een middagje op de Boshoek is ook niet verkeerd! Vergeet je ff de tijd!
Dekt wel de lading en zekers de goede ouwe tijd. Weet je nog, voetballen met Maas van 't Hoog. 
's Morgens waren het nog lelijke vrouwen. 's Avonds met aardig wat bier in de mik ineens allemaal prachtige vrouwen, niemand uitgezonderd. En kussen maar....Dat was ook de tijd dat ik nog voldoende haar had en minder op plekken waar de zon toch niet veel scheen. Nu is het vooral andersom. Daar mag de tondeuse ook wel weer eens overheen.
Maar dat doe ik zelf wel...Jemig, anders herken je mij helemaal niet meer! 
Zet nog even wat goede muziek op! Begin maar met de heer Bruce Springsteen, die stond nog in de wachtrij van gisteren. HHC is soms best wel te pruimen, volgende week zijn er een paar inpandig op het Westerpark. Laten wij ze ontvangen met open armen, vice-versa is het daar ook altijd goed kersen eten. Jemig, het is nog vroeg. Loop minimaal een uur voor...Geen voetbal en toch werd het een prachtig mooie dag! Zaterdag blijft de mooiste dag van de week. Zo groen als gras.
Vrij vertaald naar Lohues, ik heb het ook niet zo op slangen, Daniël. Zelfs niet met een streepje.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo!

#Lekker EigenWijs!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I have been around, you don't understand.
Broken things that never will meant.
I was born in these woods and these woods will be here.
Long after we're gone there will be rabbits and deers.
And I've seen men stronger than me, lose their lives over something up sea.
Now that I've found, I've lost around here.
I just want what is mine again.'
Uut 'Mine Again' van Douwe Bob.

Moi, ben ik weer! 
Ooit, zo schijnt het te zijn geweest, spraken wij dezelfde taal. 
Met het bouwen van een toren, iets met Babel en een algehele spraakverwarring kwam daar een vroegtijdig eind aan. Kan ook net andersom zijn geweest. Ik was er namelijk niet bij...jij wel? 
En deze ochtend geen zin om de kinderbijbel er op na te slaan. Ze slaapt ook nog!
Via via kwam ik gisteravond uit bij 'De Ontmoeting Onder Een Nijmeegse Hemel' - Nijmegen zingt Boeijen in vele talen.
Daarom moest ik gisteren aan Babel denken, niet Ryan, en aan een eerder chatgesprek op die dag, iets met geloven of niet natuurlijk...etc. 
Dat kwam door Floor Jansen die bij het fraaie VPRO-Programma 'On Stage' op Nederland 3 enkele van haar muzikale vrienden had uitgenodigd. Soort van 'Beste Zangers' maar dan zonder de tissues...
Van Frank Boeijen zegt men vaak dat ze hem niet kunnen verstaan, tis maar net hoe je naar hem luistert of een keer naar Beter Horen! Zou misschien kunnen helpen, of niet natuurlijk als je Boeijen steeds minder wilt horen. 
Maar werd gisteren verrast, dacht wel zo'n beetje alles te weten over één van mijn muzikale helden, die al bijna vijftig jaar met mij meegaat.
31 oktober ontmoet ik 'm weer in Zwolle, maar dat terzijde. Hoe is het met joe?
Door Floor ging een beetje zoeken op Anneke van Giersbergen, voormalige frontvrouw van The Gathering, blijkbaar afkomstig en/of woonachtig in het fraaie Nijmegen waar ook Boeijen is geboren en getogen.
Wist van Anneke dat ze Boeijen wel pruimt. Tuurlijk, Frank Boeijen was haar toetsenist in The Gathering, niet die Frank Boeijen. Neuh, er zijn meer honden die Fikkie of Max heten hè. Neuh, maar Anneke zong wel eens wat van Boeijen. Zo'n stoere metalvrouw die Boeijen covert, die combinatie alleen al. Vrouw van ijzer! 
Onder andere Wild Flowers (Wilde Bloemen) van Frank's eerste solo-cd nadat hij stopte met de Frank Boeijen Groep begin jaren negentig. Volgens mij heeft ze ook 'Zeg me...' en Kronenburg Park gezongen. Kijk, dan heb je een flink streepje bij mij voor. Maar Anneke is gewoon een mooie vrouw, die mocht de voeten wel bij mij onder de tafel parkeren. Bij wijze van spreken dan...Snap je. 
On Stage is een live-programma. Aan elkaar gepraat door Nadia Moussaid, tevens leuke meid. Vond gisteravond iedereen weer lief, leuk en aardig. Nadia gooit samen met de hoofdgast- of gasten van die avond de deuren van de grote zaal van TivoliVredenburg (Utrecht) open voor Nederlandse muzikanten en kunstenaars en hijsen ze als ware de Nederlandse podiumkunsten op het schild. De muzikanten die dan optreden zijn allemaal op uitdrukkelijk verzoek van de hoofdgast die met Nadia haar of zijn keuzes vervolgens toelicht. Floor had o.a. Henk Poort, Anneke dus, haar zus Irene Jansen en Douwe Bob uitgenodigd die mij pakte met zijn akoestische versie van Mine Again. Kippevel!
Maar natuurlijk ook Anneke, op het moment dat Henk met z'n drie vrouwen in het pluche van de Voorveghter zat te luisteren naar haar Heavy Strings luisterde ik naar Mental Jungle van Anneke van Giersbergen, wat een heerlijke live-uitvoering met scheurende gitaren en zo...
Floor Jansen zong zelf ook. Ik hou d'r van. Niks geen gedoe, staan en zingen. Lekker zuiver op de graat. 
Maar dwaal af, ga weer van de hak op den tak. Sorry.
Voor een benefietconcert en een studioalbum, met als goede doel het Kinder Oncologisch Centrum Nijmegen, werd als rode draad het oeuvre van één van de grootste artiesten van Nijmegen gekozen: Frank Boeijen. Logisch, zou je denken. Zijn muziek werd uitgevoerd in verschillende talen (daarom Babel) en muziekstijlen door nationale en internationale artiesten die ooit in Nijmegen gewoond hadden of er nog wonen. Dat leverde voor mij als Boeijen-adept een bijzonder album op. Het stamt al uit 2008 maar ik hoorde het pas gisteravond en deze ochtend weer. Bijna twintig jaar later....Kan nog net hè.
Nu kun je Boeijen helemaal niet verstaan. Allerlei vreemde talen. In dit project 'De Ontmoeting' werden de nummers o.a. gezongen in het Engels, Duits, Grieks, Papiamento, Arabisch, Indonesisch en Portugees. Kom daar maar eens om. 
Was wel blij dat Frank zelf als laatste een nummer zong (Verdwenen Verleden) in onze eigen Hollandse taal, kon ik er toch nog iets van verstaan. Humor mensen....
Maar schitterend. Zonder Woorden en Afscheid in het Duits. Duits heeft wel wat, raakt ook net als Bach.
Wilde Bloemen in het Engels door Anneke maar ook Hemel en Hel en Kontakt. De Verzoening in het Portugees, als ik mij niet vergis. Waar kom jij vandaan in het Indonesisch. Mile Lukic uit Joegoslavië die Vaderland in zijn moedertaal zingt, hoorde mijn eigen vader in de verte....Een taal uit mijn jeugd. Prachtig. Bert Hoogma met een lekkere The Longing (Heimwee).
Met terugwerkende kracht schaamrood op de kaken dat ik dit album niet kende, wist dat Anneke iets van Boeijen had gezongen maar niet dat er een hele elpee van was gemaakt. Waar zat ik met mijn gedachten in 2008, 36 jaren jong? Zeg het maar....Mis wel eens vaker de boot of hoor ik de klok luiden maar weet dan niet waar de klepel hangt. Maar het album staat op Spotify, voor de liefhebber.
Een paar uurtjes daarvoor had Hannah Mea mij al ingepakt. Schatplichtig aan Lohues en Ilse DeLange hè. Tja, dan heb je mij al mee hè. Wat een ontwapende zangeres, gewoon uut Drenthe. Lekker down to earth. 
Leuk mens. Wat heeft zij al geweldige nummers geschreven. Kerkstraat, Waterdicht, Back to You! 
Was ik maar de helft jonger mocht ik ongestraft verliefd op jou worden. Zij heeft een leuke kerel hoor en het zou bij wijze van mijn dochter kunnen zijn maar ik vind zulke vrouwen gewoon leuk. 
Niks geen opsmuk, zo'n meisje wat ook hier om de hoek zou kunnen wonen. Niet vergeten waar ze woonde of waar ze ooit vandaan kwam. Onder de vleugels van ondermeer Daniël en Ilse uitgevlogen. 
Volle vaart voorwaarts. Prachtig! Hier wel de zakdoeken en tissues maar dat snapte ik dan wel weer.
Bij Metal muziek doe je dat niet of je moet strings bij de hand hebben. Mouna luisterde op afstand mee, wie is dat Papa? Avondje samen met mijn dochter. Moos wilde naar Oma, zelf patat halen bij Binnenmars en vanmorgen mee naar de Kerk. Hoe dan? En Matthijn Buwalda zong Kerkstraat, gaat dit over Moos, Papa? Mouna luisterde goed en hoorde herkenning, hier geen toren van Babel. 
Dochterlief en ik spreken nog dezelfde taal. Gelukkig wel. Gisteren liet Mouna mij een nummer horen, die had ik ook nog nooit gehoord. Dat kan natuurlijk, onze muzieksmaak loopt niet helemaal synchroon. Soms wel hoor, ze houdt ook van Lohues bijvoorbeeld. Stukje opvoeding hè.
'Lekker Eigenwijs' van Kinderen voor Kinderen. Gelukkig niet het Tietenlied. Neuh, die kwam twee nummers later pas en Lauren en zij maar dansen en lachen, gieren en brullen. Ik rekende het goed!
Maar Lekker Eigenwijs. Luisterde naar de tekst, nummer had voor Mouna geschreven kunnen zijn. 
Lekker tegen de stroom in willen zwemmen. Lekker tegendraads. Ze ging er ook even goed voor liggen, haar beide handjes onder haar eigenwijze kin. Ze keek mij aan en dacht iets van: Papa, luister je wel goed? Schitterend. Die ondeugende ogen van haar. Ik luisterde goed. De tekst is geschreven door Carry Slee, kinderboekenschrijfster, voor de kinderboekenweek 2024.
Het thema was namelijk: Lekker Eigenwijs! Nou dat hoef je Mouna niet 2x uit te leggen. 
Die begreep het al bij de eerste keer. Jemig, wat een portret dat meisje van mij. Ik hou d'r van. 
Echt tegen de draad in. Die krijg je niet zo snel in de brand. Gaat haar eigen gang! Ze zingt, ze danst en ze is soms behoorlijk lekker eigenwij-ij-ijs! Ze is vooral haar eigen ik, haar eigen zelf. Mouna ten voeten uit. Heerlijk. Wat een schepsels hebben wij bij elkaar gekleid, was nooit zo goed in handenarbeid en dat betaalde zich uit bij Moos en Mouna. Twee fraaie kunstwerken derhalve! Waarvan Akte. 
Vind Mouna ook een stoer wijf net als Hanneke, Anneke en Floor. Ze speelt nog geen luchtgitaar maar dat komt nog wel. Ze doet, vaak wel, gewoon wat ze zelf wil. 
Ze speelde gisteren met Lauren, haar buurmeisje en vriendin. Wilde gisteren wat uit de kast pakken, greep mis. Tja, zij ontdekken alles hè. Luisterde vanmorgen nog eens naar de tekst zonder dat Mouna het hoorde. Ze lag nog in bed. Kon het goed verstaan, Kinderen voor Kinderen hè, allemaal meisjes met zo'n rollende 'r', daar was niks geen Frank Boeijens aan....Over lekker eigenwijs zijn! 
Was ik vroeger ook. Iedereen voor Doe Maar! Nou, dacht het niet. Kom maar door Frank Boeijen. 
En nog steeds ga ik voor die ontmoetingen met Frank Boeijen. Gevalletje appel-niet-ver-van-de-boom.
Jezelf terugzien of ontdekken in de moods van je kinderen. Tja, zo was jij ook. Toch? 
Tuurlijk kende Mouna de tekst al uit haar hoofd: 'Ik ben lekker eigenwijs, weet zelf wel hoe het moet. Alles op mijn eigen tijd, het gaat toch altijd goed? Ik ben lekker eigenwijs, voor niets en niemand bang. Ga gewoon mijn eigen gang. Ja, ik ben lekker eigenwij-ij-ij-ij-ij-ij-ijs. ik ben lekker, lekker, lekker eigenwij-ij-ij-ij-ij-ijs. Carry schrijft: als je je haar wilt afknippen dan doe je dat toch. Lekker Eigenwijs.
Ook al zegt je moeder wat anders. Lekker Eigenwijs! 
Vind het zo leuk, Mouna die mij altijd nummers laat horen die ik nog niet ken. Het was gisteravond hier even discotheek Zorgeloos op z'n Dorgeloos. Twee dansende en giechelende meiden die lekker eigenwijs aan het dansen waren op Kinderen voor Kinderen.
Weet iemand trouwens hoe je een Tiger Closetrolhouder weer aandraait...? Daar zitten schroefjes in maar ik krijg die gekke houder maar niet van de muur. Heb er nu al weken naar zitten kijken als ik op de wc zit. Zowel boven als hier beneden hebben wij zo'n ding hangen maar geen gebruiksaanwijzing meer voorhanden wel ander papier. 
Hij valt namelijk bijna van de muur. Maar dat geheel terzijde. 
Het was weer zo'n mooie avond. Met fraaie muziek, leuke dames die een punt en een komma kunnen zetten en Ricky van Wolfswinkel die mij ook aan het huilen kreeg met zijn ode (X-berichtje) aan zijn overleden schoonvader 'De Nees'. Voor bijna iedereen anders was Johan Neeskens een icoon maar voor van Wolfswinkel was Johan natuurlijk gewoon de vader van zijn vrouw, zijn schoonvader en de lieve Opa voor zijn kinderen. Dat vergeet je dan soms. Mooi die minuut stilte met eerst ingehouden tranen en later toch die waterlanders. Soms is praten zonder woorden veel mooier, zegt zoveel meer.
Ook als het in het Duits is: Ohne Worte. Mooi dat er zoveel talen zijn ontstaan na de toren van Babel. 
Toen waren ze ook al Lekker Eigenwijs! Lekker houden zo....Eenheidsworsten zijn er al genoeg!
Mijn eigen lieve lekkere eigenwijsje is wakker. Boterham smeren, glaasje melk.
Maar eerst samen zingen. Ken de tekst bijna van Lekker Eigenwijs! 
Mijn zondagse ontmoeting onder een Hardenbergse Hemel met deze mooie dame.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#14 Oktober, 19 Joar Geleden!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Echt schuldig vuul ik mij nie, mar 't komp wel in de buurte.
En ik maak mij nie drok as de haane nog gien drie maol kreijt hef.
Der is maar ien ding wa'k mij afvraog in dit eindeloos gekloot.
Ben ie 't of ben ik 't, wie he'k 't slimste bij de poot?!
Waor ben ik met bezig, wat ben ik an 't doen.
Is 't mien lafheid of is 't fatsoen?
Wat ben ik an 't doen, ik ben 't even kwiet.
Woar ben ik met bezig?!'
Uut 'Woar ben ik met bezig?!' van Skik. 

Moi, ben ik weer. 
Ze waren gisteren samen aan het puzzelen. 
Mien Moe en Moos, Mouna en ik waren aan het koffiedrinken. 
Ze deden een 'Quizwoordzoeker' in de krant uit de weekendbijlage.
Vraag: 'Tot zijn dood in 1980 was hij de grote man van Joegoslavië (4)'
'Dat is toch Tito, Papa? 'Klopt, jongen! Wat weet je dat toch goed. Papa, nadat hij dood en begraven was begonnen toch al snel al die burgeroorlogen? Klopt. Vond Opa niet leuk hè. Néé jongen, niet echt!
Huilend voor de TV die pa van mij hoe ze zijn land aan het kapot schieten waren...Vergeet ik nooit meer.
Goh, kereltje. Wat let ie soms goed op, soms ook totaal niet. Ik reken het gewoon goed!
De kracht van onze gemene deler! Kennis vergaren.
Wat zou Opa trots geweest zijn op het jochie dat hij zo'n vraag goed wist te beantwoorden. Nog maar 11 jaar hè. Joegoslavië was sowieso zijn tweede vaderland, dat is nog steeds zo voor mien vader.
Moet afgelopen toch vaak denken aan mijn Pa. Johan Neeskens stierf afgelopen zondag, 6 oktober. 
Nog maar 73 jaar. Dat is gewoon niet oud, hoe je het ook wilt bekijken. Niemand is onsterfelijk, maar toch. Mien Pa was amper een jaar ouder, 74, toen hij zijn laatste adem uitblies in een Hardenbergs ziekenhuis op vrijdag 14 oktober in het jaar 2005. 
Wat heeft hij het vaak gehad over de WK finales van '74 en '78. Toen werd er nog gevoetbald, jongen!
Totaalvoetbal, de Hollandse School. Hoe Nederland niet mocht winnen in '78 en hoe wij er toch intuinden in '74 tegen die Kl.... Duutsers. Volgens mij heeft het even geduurd bij die Ouwe van mij dat hij er vrede mee kon hebben. Dat wij verloren van Holzenbein und al die anderen....en 4 jaar later van die Argentijnen. Niet te filmen.
Ik heb Neeskens nooit zo meegemaakt. Ben van '72 hè. Tuurlijk heb ik die gehaktwedstrijd gezien tegen de Brazilianen. Wat een overtredingen, spijkerhard. Van beide kanten hoor. Kom daar nu eens om.
Als wij het nu over schaatsen hebben heeft mijn moeder het nog vaak over Ard en Keessie. 
Ard Schenk en Kees Verkerk. Grootheden uit de jaren dat mien Moe voor de buis gekluisterd zat!
Ik vind dat mooi om te horen. Hoe ze alle rondetijden bijhielden. Stiekum een crush op Ard of was het nou Keessie? Net als de politiek. Vroeger had je nog kerels die er toe deden. Van Agt, Den Uyl, Wiegel, Lubbers of een Kok. Waar je als jochie tegen opkeek. Die hadden, dacht ik, de kennis en een bepaalde macht en vooral uitstraling. 
Die konden nog mensen verbinden. Dat missen wij tegenwoordig. Een echte verbinder....
Wou soms wel eens terug naar die tijd. Dat ik kind was en de wereld nog niet zo moeilijk in elkaar stak. Dat bijv. Ard de 10 kilometer won, Johan Neeskes weer een strafschop dwars door het midden schoot en Den Uyl het land vermanend toesprak. Dat je wist, je kon vanavond met een gerust hart naar bed en morgen weer gezond op! 
Ik weet het niet! Wil zo af en toe nog wel eens wat raad vragen aan mien Pa. 
Wat hij ervan vind want soms denk ik : Woar benne wij in godsnaams met bezig...?!?
Skik kwam gisteren langs, zo ineens uut het niets. Een oude 2 meter Sessie opname van Jan Douwe Kroeske. Dat waren nog eens tijden. Muziek van de bovenste plank. Pareltjes!
Denk dat er geen dag voorbij gaat dat ik niet een keertje denk aan die ouwe van mij!
Als ik bruine bonen in de winkel zie komt ie steevast in een flits voorbij. Of als ik een bus zie rijden of een buschauffeur zie lopen. Of als ik Jan zie op een foto. Mooie kerel die van Eggengoor!
Of als ik fijne worst bij Hoff koop of krijg van Gerard, 2 x 15 en half. 
Morgen gaat ie voor de negentiende keer dood. 19 jaar alweer. De tijd raast inderdaad. 
Ik weet het bijna nog als de dag van gisteren. Gek is dat toch! Weet soms niet eens meer wat ik vorige week uitspookte maar die dag, vrijdag 14 oktober, staat mij nog zo helder voor de geest! 
Tuurlijk mis ik 'm maar hij is niet echt dood hè. Dood ben je pas als ik en wij jou vergeten zijn.
Denk soms wel eens. Zullen ooit Moos en Mouna mij vergeten als ik er niet meer ben?
Als ik op een dag ineens bij de pakken neerval. Pa was ook zo'n verbinder. Best of both worlds. 
Hij was iemand die geboren is op Rheeze maar de wereld op zijn duimpje kende. 
Al vroeg in contact kwam met andere culturen en dito geloven. Hij zag dingen eerder die later ook daadwerkelijk gebeurde. Hij zei wel eens als Tito er niet meer is moet ik weg wezen uit Joegoslavië.
Hij wist wat er onderhuids speelde bij al die verschillende volkeren in zijn tweede vaderland!
Wij missen dat ook, een verbinder. Iemand die Nederland bij elkaar houdt, desnoods met een Pritt-stift, een schaar en wat dwarsverbanden. Het is soms niet leuk meer. Links vind rechts niks en omgekeerd!
De gulden middenweg is iets van eerder. Niet samen maar apart naar de top willen, niks geen carpoolen, ieder voor zich en vol op het gaspedaal. Neuh, vind het soms maar niks. 
Je merkt het. Als je het er maar niet over hebt, gaat alles goed. Maar steeds vaker merk je dat familieleden het niet meer met elkaar eens zijn. De één kiest de weg van rechts, de ander van links en geen rotonde onderweg waar je elkaar misschien, vroeg of laat, eens treft in het midden. Soms jij een beetje water bij de wijn, de andere keer die ander. Neuh, niks van dat alles! 
Morgen maar bruine bonen met spek maken. Even een blik naar boven! Smaakt goed!
Hij zal het boven wel goed hebben. De hemel schijnt prima in orde te zijn want er is nog nooit iemand uit terug gekomen. Dat hij of zij het maar niks vond in het paradijs. Ruzie met Petrus.
Morgen, 14 oktober, verloor je voor 19 jaar geleden de strijd met kanker. 
Allemiemachies. Als ik Mouna en Moos bij elkaar optel kom ik nog niet aan 19 jaar...
Wat had jij ze leuk gevonden. Jouw twee laatste kleinkinderen. Wat zou je trots zijn geweest!
Zie jou al aan de tafel zitten met Moe. Mouna bij jou op schoot en Moos die je van alles vraagt...
En jij maar antwoorden. Pak een fles wijn, jongen. Ik ga voorlopig nog niet naar huis, naar boven! 
Nu heb je zelfs twee achterkleinkinderen. Eentje van Joëlle en eentje van Guus! 
Jij met je worsten aan een boom op een parkeerplaats langs de Autobahn. Heel lang dachten mijn neefjes en nichtjes dat er echt worsten aan de bomen groeiden in Duitsland. 
Mouna en Moos houden ook van droge worst. Zij wel! Gelukkig wel.
Wens je alvast een mooie dag morgen. Denk je nog even aan ons, wij denken elke dag wel een beetje aan jou maar morgen vast en zeker wat meer...
Denk trouwens dat het bij jullie beter vertoeven is dan hier beneden. Gelukkig hebben jullie daar nog niet van die klootviolen rondlopen die de boel aardig aan het verstieren zijn! 
Johan zal ook wel binnenkort een biertje met jullie komen doen. Mocht je nog een goede voetballer nodig zijn voor FC Bal op 't Hemel, hij is aanstaande. Komt dat schot! Dwars door het midden.
Het regent. Wilde vanmiddag nog even naar Ommen, bokje doen maar dat moet het weer wel beter worden. Laat mij niet natregenen voor een paar bokkies, dan maar een geitje hoor....
Je hebt zo'n 26.000 dagen tussen niets en eeuwigheid. 
Je kunt lachen, je kunt klagen maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Volwassen evenwichtig lijken, niks laten blijken, nog geen traan maar twijfel blijft bestaan.
Gelukkig zijn is uit de mode, zomaar lachen streng verboden.
Je kunt ook hup voor de lol nog een keer gewoon op je kop gaan staan. 
Haha, het Klein Orkest komt ongevraagd even langs op mijn oortjes....Dekt wel de lading. 
Daarom gisteren fijn dansen met Mouna in de kamer met 'Rain King' van The Counting Crows op de speakers....Moos als DJ! Luid meezingen. Mouna fonetisch maar ik rekende het allemaal goed. 
Gewoon omdat het kan. In de ogen van mijn kinderen de glinstering van mijn Pa zien. 
Later kwam die jongen uut Erica langs. Wat een prachtig mooie dag, de keuze is reuze! 
Gisteravond even verse friet gegeten bij Puur Zuid. Genieten aan de markt. 
Verliezen met de voetbal, voor het eerst deze competitie-jaargang maar het allemaal prima vinden. 
Mouna die gisteren tien seconden stil kon staan met de handstand. Nu turnt ze ook weer, heeft haar pakkie aan. Ben je bijna klaar, Papa? 
De verbinding zoeken, ook al is het in het klein! Liefde prediken op een verlate zondagmorgen!
Nog één keer met je Pa in de bus richting de bergen van Sarajevo toeren, het centrum van Beograd of naar de kiezelstranden van Podgora. Rondstruinen langs de Plitvice-meren of koffie drinken in Opatija.
Het graf van Tito bezoeken als jochie van amper tien jaar. Beseffend wat het betekende. Net zoals Moos soms dat besef heeft. Mooi.
Pa liep de eerste keer met mij mee. Gaf mij een hand, nu wel ineens...? De volgende keer ging ik alleen die kant op. Tegenover het stadion van Partizan Belgrado. Een knik naar de grote verbinder...!
Nu zijn het allemaal eilandjes geworden. Iedereen denkt het beter te weten dan die ander....
Tot zijn dood in 1980 was hij inderdaad de grote man van Joegoslavië...
Tot aan zijn dood in 2005 was Mien Pa ook de grote verbinder in zijn familie.
De Pater Familias. 
En nog houden wij elkaar in evenwicht. Moe als absolute bindmiddel. Gaat soms niet meer zo gemakkelijk als in de tijd dat die grote King nog leefde maar toch. Nooit stoppen met proberen. Wilde dat ik nog op je verjaardag kon komen. Hij had iedereen goed onder zijn duim maar wel met genoeg ruimte voor iedereen. 
Tijden zijn veranderd. Zelfs binnen 19 jaar. We slaan soms alle kanten op maar vinden elkaar ergens in het midden. Dorgelo's zijn rare wezens met flink wat eigenaardigheden. De één kan een penal binnenschieten, de ander houdt 'm soms tegen. Misschien begrijp je helemaal niet wat ik bedoel....
Als de liefde maar blijft winnen komt het allemaal wel goed. Maar eerst de liefde weer vinden. 
Benieuwd of ze morgen bezig gaan met het wegennet in stuurloos Den Haag want nu neemt iedereen zijn of haar eigen afslag. Waar de één voor is, is de ander weer tegen. Wegennet behoorlijk in de war.
Iedereen die een beetje verstand van het spelletje hadden zitten boven vrolijk te wezen....
Mouna, gooi er nog maar een fijn plaatje in als het maar niet Roxy is, ja Roxy Music geen Dekker!
Zingen is twee keer bidden hè, wie weet helpt het morgen.
Alles gaat voorbij maar eerst genieten we er van...
Fijne zondag. Joah, mag wel zo..

#Alles Is Lucht!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Hoe minder je praat, hoe meer je kan zeggen.
Hoe meer je vergeet, hoe minder je mist.
Hoe langer je kijkt, hoe groter het inzicht.
Hoe dieper het donker, hoe mooier het licht. 
Hoe groter de afstand, hoe beter je zien kan.
Waar je vandaan komt, waarheen je gaat.
Hoe meer dat je geeft, hoe meer dat je krijgt. 
Hoe meer je iets loslaat, hoe langer het blijft.
Open jouw armen, open jouw armen voor alles dat komt.
Open jouw armen, de weg naar de stilte gaat dwars door de storm.
Hoe minder je vasthoudt aan alles wat is verloren.
Hoe groter de ruimte voor alles dat komt.'
Uut 'Ruimte' van Stef Bos. 

Moi, ben ik weer!
Zit op een vertrouwd plekkie, tuurlijk achter de tikgeit maar ook in het mooie Mainbarg. 
Aan de Clemme, met de kinderen bij dat mooie mens van 93 joar. Gisteren feestje van Irma, zij verjaarde. Kruipend terug want naast mien Moe en Oma is ze ook de buuf van Robert en Irma. 
Mariënberg, daar is het tegenwoordig mooi wonen nu het vlaggenschip furore maakt op de Overijsselse voetbalvelden in de zelfbenoemde buurtbuscompetitie. Vorig seizoen nog ten dode opgeschreven, bijna begraven. De koffie, bloemen en cake waren al besteld! 
De wederopstanding kwam op de valreep in Ommen tegen SC Lemele. Elke club heeft zich soms een kruus te dragen. 
Dit seizoen giet het Van Boom'n Daale, wat een weelde, wat een luxe. 
Geniet van het moment. Morgen kan alles weer anders weh maar deze punten pakken ze ons niet meer af. Geweldig, gisteren ook weer. DKB kan beter haar naam wijzigen in De Krimse Mannen ipv Boys.
Jemig, wat een grote kerels. Regelrechte vliegdekschepen die het fysieke ook niet schuwden.
Komen wij aan met onze, met alle respect, jochies. Net droog achter de oren en er amper haar op!
Klasbakken hoor. Gingen niet mee in het spelletje wat de tegenstander speelde. Mens, erger je niet...
Ze bleven voetballen. Gingen uit van eigen kracht! En dan ook nog eens winnen met 1-3.
Tis momenteel mooi wonen hoor in Mariënberg en op het Westerpark, de thuishaven van ons cluppie.
Gisteren liepen Moos en ik met een grote glimlach sportpark de Oversteek aan Horstra's Wijk af. 
Er is een tijd van verliezen, er is een tijd van vertrouwen. Er is een tijd van verlangen, er is een tijd van vergeten. Er is een tijd van vergeven, er is een tijd voor alles. En alles is lucht! 
Daar moest ik gek genoeg gisteren aan denken. Stichtelijke woorden van de heer Bos, Stef Bos.
Van de week hadden we een afspraak met elkaar in de Voorveghter. Hij en ik en een kleine 500 andere mensen waaronder mien moat Bouwhuis! 
Nog steeds heeft Bos niet veel nodig. Een kruk, een piano, wat licht en een kop vol teksten!
Hij predikte weer niet eens voor eigen parochie. Neuh, zijn verhalen hebben een kop en een staart, zijn praatjes vullen geen gaatjes maar wel leegtes in je hoofd!
Zat vorige week even niet echt lekker in mijn vel. Soms heb je dat. Vind je alles kut, mis je alles en iedereen maar vooral je kinderen. Dat je denkt op een regenachtige zondagmiddag, is dit nou alles? Is dit het leven? 
Alles gaat goed hoor, zeg je dan voor de juiste vorm maar eigenlijk hou je even jezelf voor de gek! 
Ach, lang duurt het allemaal niet. Vaak op tijd naar bed, even met je kop tegen de muur en door....
Ik had misschien wel even de heer Bos nodig. Even de puntjes op de spreekwoordelijke i. 
Je mocht verzoeknummers insturen via de mail. Ik had het lied van Prediker (alles is lucht) wat hij samen met Frank Boeijen schreef ingestuurd. Hij speelde het warempel ook. Mooi Man. Voor jaren terug, geloof 2009, had hij in opdracht van de KRO/NCRV van allerlei bijbelboeken en over spraakmakende figuren uit hetzelfde boek liedjes gemaakt. Het lied van Prediker is min of meer het Nederlandse antwoord op Turn, Turn, Turn van the Byrds. Er is een tijd van alles. Tijd heelt alle wonden alleen blijven sommige wondjes wat langer dooretteren. Ik heb er geen handboek voor maar ga het misschien steeds beter begrijpen welke route ik soms volg. 'Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan....'
Groei naar het licht en klim langs de stralen naar de hemel omhoog. Hou je niet vast aan dat wat voorbij is en laat alles los wat spookt in je hoofd. Want het licht in je ogen verdwijnt met de tijd zoals de zon in de verte aan het eind van de dag. En alles is lucht. En alles is leegte. En alles is zinloos. En alles is leven. Alles heeft waarde. En alles is iets. Alles is alles. En alles is niets.
Zeg het maar maar Bos was in absolute topvorm afgelopen woensdag. Geen gehaktdag maar liet ook weinig spaanders heel. De man heeft een boodschap, komt dan ook voor niets uit Veenendaal. Als ie geen zangert en levensverhalenverteller was geworden had ie misschien wel op de kansel gestaan. 
Niet het woord prediken maar wel de boodschappen overbrengen. Hij haalde ook Lohues aan. 
Iedereen spreekt zijn of haar eigen taal. Mooi. Dicht bij jezelf blijven. Bos is Bos en blijft Bos. 
Ik hou d'r van. Mag iedereen alles van vinden. Maar hij pakte mij bij de hand en zette mij weer even in het perspectief en daglicht. Hij komt graag in Hardenberg, lijkt op Veenendaal zegt ie vaak. 
Hij woont nu in België en grote delen van het jaar in Zuid-Afrika. Zijn nummers verliezen niet veel van hun kracht. Een kunstenaar met woorden. Hij laadde mijn accu mooi op. 
Fijn weer die knuffel op het eind met Maarten-Jan, onze directeur van de Voorveghter, een warm bad voor velen. Het theater staat natuurlijk niet voor niets aan de Badhuisweg. Logisch.
'Alles is Lucht' is voor mij een lied dat herinnert aan de vergankelijkheid van het leven en het belang van het koesteren van kostbare momenten. Hij vertaalde het bijbelboek Prediker samen met atheïst en gewezen katholieker Frank Boeijen naar een nummer die mij laat nadenken over de betekenis van mijn bestaan en alle vluchtigheid om mij heen. Bedankt dat je het speelde, Stef. 
Je zag aan Stef dat ie door de bomen zijn eigen Bos zag door de nummers die het publiek in Hardenberg voor hem hadden uitgekozen. Regelmatig vertelde hij dat het nummer wat daarna volgde lang niet had gespeeld. 
Tuurlijk kwam Papa langs, elke keer raakt ie. Telkens weer een andere snaar. Je kunt op zoveel manier naar een lied luisteren. Knap als je dat lukt als zanger, band of zangeres. Dat het binnen komt...
Kon je met een liedje maar het wereldleed oplossen. Een eind maken aan oorlog, aan haat en aan geweld. Dat je met een liedje weer woestijnen kon bebossen, dat de oceaan weer schoon werd, de ozonlaag hersteld. Dat zou mooi zijn, dat werd een prachtig lied met een pracht couplet en een pracht refrein. Maar zo mooi maak ik ze niet zong Huub ooit! 
Ach, het is mijn makke dat ik volledig op kan gaan in zo'n avond. Dat ik dan uren wakker lig om het goede in plaats van het mindere en alle gekut om mij heen. Geen dubbele bodem derhalve.
Alles is lucht. Dat is ook belangrijk voor een mooie pizza-bodem. Pizza's maken is pure kunst. 
Dat leerde ik al eens van Gianluca Ciociola van L' Arte Del Sapore in Dedemsvaart. Ik mocht al eens bij hem op audiëntie. Bijna een religieuze ervaring. Goed eten is iets heiligs voor mij. Het geloof in een mooie bodem, een fijne pizza. 
Tijd is alles. Gaat regelmatig terug naar zijn geboorteland om de kneepjes nog meer onder de knie te krijgen. 
Sinds kort hebben wij hier ook zo'n mooie gast huizen in de Voorstraat die pizza's maken als ware kunst ziet.
Tommaso Castorani kon wel familie zijn van Gianluca. Dezelfde passie, dezelfde creativiteit en ambachtelijkheid. Authentieke pizza's. Zijn roots liggen op Sardinië en in Rome. Dat proef je...
Hier geen pizza's met ananas. Van het deeg bereiden heeft Tommaso ook een hele studie gemaakt. Ook al is ie al lang Cum Laude afgestudeerd, hij blijft maar doorleren en schaven aan zijn geliefde product. 
De deeg is de basis. Ik vind het heerlijk om zo'n vakidioot aan het werk te zien. Pure passie, je ziet hem gewoon elke keer verliefd worden op zijn pizza's. Hij geeft ze met liefde door....
Wij waren er afgelopen vrijdagavond. Grote breur Herman kwam langs uut Hattem. Hapje eten?
Goed idee. Heb wel de kinderen, neem ze toch mee. Prima!
Gastvrij ontvangen door Anusha. Meteen zo'n thuisgevoel, warm bad. 
Mooie locatie, je kunt er goed zitten. Fijne wijntjes. Mouna mocht ruiken en raadde het goed. Tonen van kersen en zwarte bessen. Italiaanse drankjes voor Moos en Mouna. 
Geen tig pizza's met allerlei toppings. Neuh, een kleine kaart waar de keuze toch reuze is. 
Arte Bianca - Witte Kunst. Hier toveren ze met hun penselen totdat je een fraai kunstwerk op je bord hebt liggen. Streken van de meester. We gingen als vooraf voor de proeverij van verschillende hammen met huisgemaakt focacciabrood.
Dat was al smullen. Water dat door je mond liep. Mmmmm. Goede gesprekken zelfs met de kinderen er bij, dit keer geen diepte maar wel avondvullend. Snap je.
Toen de pizza's. Mouna ging voor de Margherita. Eigenlijk de favoriet van Tommaso. Zo simpel kan een pizza zijn. Moos koos Nerone: gele tomatensaus, 'n duja pittige salami, pecorino, kaas crème, chili en een grote bol burrata. 
Herman ging voor de pizza van het huis. Arte Bianca. Mozzarella, courgette, verse worst en pecorino crème. 
Ik ging, natuurlijk zou je bijna zeggen, voor de Pizza Alfredo. What's in a name.
Mozzarella, carpaccio van gestoomde kalfsbiefstuk, veldsla en parmezaan D.O.P., olijfolie en crème van balsamico. Alsof er een engeltje over je tong piste....Mmmmmm
Kortom, om een lang verhaal kort te maken. Wil je een keer andere pizza's, het ware Rome/Italië proeven dan zou ik tegenover het oude Postkantoor je opwachting gaan maken....
Je mag met je handen eten, graag zelfs. Verander voor één avondje eens in een echte Italiaan...
Dat kan gewoon bij Arte Bianca in Hardenberg en néé ik heb er geen aandelen liggen. Slechts mooie culinaire herinneringen.
Wij zijn gewoon allemaal onderdeel van een groter geheel. Kom weer terug bij Bos, terug bij de kern.
Wij zijn soms vergeten om te dromen en hoe minder je vasthoudt aan alles wat is verloren.
Hoe groter de ruimte voor alles dat komt. 
Wat een stichtelijkheid op deze zondagmorgen of welke dag je ook deze onzin hierboven leest, of nie dan?
Ik weet het soms ook niet. Hou me maar vast aan woorden van een ander. 
Vandaag lul ik er zo over en als je het mij morgen vraagt kan ik alles compleet weer anders beredeneren. 
Niets is een mens vreemd. Maar Bos blijft Stef en andersom. De pizza's van Arte Bianca zou ik zeker eens een kans geven. Velen gingen u al voor en met succes! 
Je moet er wel van houden. Als je geen vis lust eet dan geen Graved Lachs. 
Als je niet houdt van Bach luister dan naar AC/DC of de vijfde plaat van Snow Patrol. 
Alles heeft een reden en alles verandert en beweegt in een cirkel. 
Keert terug naar de bron en wordt wat het was. 
Er is een tijd voor alles, ook voor dom gezeur op een zondagmorgen. 
Mijn medicijn. Ik kan en wil niet anders. Je mag het lezen, hoeft niet hoor.
Moe heeft de thee klaar en een boterham gesmeerd met worst. 
Dat is ook kunst. Nou tied veur mien Moe duzz en de kinderen en dromen over wintersport.
Nasleep van gisteravond, zit weer in de lift.
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...