Ja, 39!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'De zee ruist maar door zonder twijfel. Het mooiste geluid op dat van jou na. Toen vannacht wij vast en zeker voor altijd wilden doorgaan. We zijn gelukkig en wat er ook gebeuren mag hou dit moment vast als een foto van een mooie dag.'
Uut een 'Foto van een mooie dag' van Frank Boeijen

Beachclub Patagonia, 29 juli 2006. 
Twee mooie mensen, verliefd zittend in het pittoreske Scheveningen. De zon hoog aan de hemel. Ze kozen allebei voor elkaar terwijl het hart reeds gekozen had....En je houdt bijvoorbeeld die dekselse Jeroen met die indrukwekkende baard niet voor de gek, die had het al lang door. Vincent ging niet zonder toeval naast Marloes zitten. En de zee, de zee ruist nog steeds door zonder twijfel.

Beachclub Patagonia, 29 juli 2016.
Precies 10 jaar later. Weer twee nog mooiere mensen, verliefd staand in het pittoreske Scheveningen, de zon weer hoog aan de hemel. Tja, Je hebt zo je connecties. Ze kozen weer voor elkaar. Nu voor de wet en voor ons....Maar vooral voor elkaar. Vincent nam het woord en hief het glas, Marloes vulde haar man aan. Kippenvel in mijn grote lichaam. Vanaf nu is Vincent mijn grote voorbeeld en ik, ik vulde mijn dorst met een Edelweisser en proostte vrolijk mee zoals wij allemaal op het strand van Scheveningen de wind in de zeilen hadden. Alle zandkorels bleven even staan kijken, hier werd geschiedenis geschreven. Precies 10 jaar later......
Een gedeelde geschiedenis en vanaf 29 juli 2016 een gezamenlijke toekomst bekrachtigd met een duidelijke Ja, Ja ik wil..... Zelfs de rondvliegende meeuwen pikten dit gelukkige tafereel op!
Wat is het toch mooi om twee mensen gelukkig te zien, zeker op een foto van een mooie dag. Hou dat moment vast. 
En de zee, de zee ruist maar door zonder twijfel......

Wij waren uitverkorenen afgelopen vrijdag. Wij mochten aanwezig zijn bij het huwelijk van Vincent en Marloes, onze buren...euh herstel onze vrienden van 39. Samen met onze buren...euh wederom herstel vrienden van 41 beleefden wij een bijzondere dag. Word van zulke dagen altijd een beetje emotioneel. Vooral als het zulke mooie mensen betreft. Niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk. Vincent die de hoofdrol speelde in zijn eigen politiefilm. Hij maakte Lutten vrijdagmorgen wakker met zijn imitatie van The Dukes of Hazard. Hij was Rosco P. Coltrane maar dan in een veel betere versie. Woest aantrekkelijk, jong en in de kracht van zijn leven. Uitgedost in een kostuum waar je nu nog puntjes aan kunt zuigen. Trotse ouders....Ik zag Peter glimmen van trots en ook zijn schoenen waren gepoetst. Moeder Mary kneep nog even in haar armen, maar het was echt waar. Haar zoon ging trouwen met de liefde van zijn leven. In een Amerikaanse Police Chevrolet. Schitterend. Een grommend geluid en loeiharde sirenes, of was dat gewoon Vincent die op weg was naar zijn Marloes.....Met zijn zonnebril maakte hij het plaatje compleet als was het een foto van een mooie dag en dan moest het mooiste nog komen....Alles had afgelopen vrijdag een overtreffende trap. Over elk detail was nagedacht....Want Marloes sloeg werkelijk alle klokken, heel Zwitserland was in rep en roer want geen enkele wijzer kon meer recht gezet worden. Prince had zijn loflied voor haar gezongen. Pardoes brak de zon door boven Lutten...tja, je hebt zo je connecties. Voor even nam Marloes het stokje over van mijn eigen lieve San. Vandaag stond Marloes in het middelpunt. Ze was werkelijk the most beautiful girl in the world. Ik keek naar Vincent, die kon het niet begrijpen....dat al dat moois straks voor hem was. Hij was flabbergasted om maar eens een modern woord te gebruiken. Dit was namelijk een sprookje die de gebroeders Grimm hadden moeten schrijven. Marloes kwam uit haar ouderlijk huis gelopen en transporteerde Doutzen Kroes naar de eeuwige jachtvelden....Wat was ze mooi. Keek opzij naar de Createurs de Marloes. Oh, de trots spatte van Betsy en Herman af. Herman pinkte een traan weg en hij was niet de enige...Er vloeide tranen want het regende niet dus moest het dat wel zijn.....

Wat hebben we een mooie dag gehad. Achter een politiemotor gereden en gewoon vol gas op de plank. Je kon ons vandaag niet meer bang maken. Ik gaf ze zelf een hand, de broeders van de wet. Weet je, politieagenten zijn ook maar mensen want de ene agent moet zelfs naar de WC. Kun je nagaan.....
Wauw....Vele foto's gemaakt van deze mooie dag. Eentje prijkt er nu al in mijn geheugen. Een foto van een mooie dag en de zee ruist nog steeds door....In het mooie oude stadskasteel van de gemeente Utrecht kwam het verlossende woordje. Ja...Vincent zei het met de volle overtuiging en op een hele mooie manier. Hier zat alles in...Ruwe bolster, blanke pit maar als Marloes in zijn buurt is smelt hij als sneeuw voor de zon. Hier waaide nostalgie binnen. In hartje centrum, langs de gracht werd weer geschiedenis geschreven. Stadskasteel Oudaen ademt zoveel uit, in de muren liggen zoveel verhalen verborgen en afgelopen vrijdag metselde wij er weer eentje in de steenoude muren. Gevraagd boven op Rockefeller Centre en in downtown Utreg kreeg hij weer zijn Ja-woord. De ambtenaar van de burgerlijke stand maakte een mooie buiging naar een veel te vroeg overleden lid van de familie. Het paste allemaal als een boterbriefje op een foto van een mooie dag. Zij sprak de warmte uit.....en het vertrouwen. 

Altijd mooi om muziek te horen die ik nog niet ken. Vincent en Marloes kregen het voor elkaar. Heartland, i loved her first. Herman gaf Marloes weg en daar hoorde dit nummer bij. De liefde voor zijn dochter die hij nu met alle plezier deelt met Vincent. Marloes heeft haar prins op het witte paard, nou ja grijze BMW ofnie Moos....Maar voor Marloes blijft haar vader altijd haar Koning gezeteld op zijn troon in Lutten. Een klein koninkrijkje hebben ze daar achter het huus in Lutten. Foto van een mooie dag....
Bij het tekenen van de contracten verraste Vincent en Marloes mij wel. Een nummer van the Eagles maar eigenlijk ook weer niet. Peaceful Easy Feeling. Want met Marloes ga je gewoon in the Desert slapen en ondertussen kijkend naar de miljoenen sterren die daar schitteren. I got a peaceful easy feelin' And I know you won't let me down. 'Cause I'm already standin' On the ground. And I found out a long time ago. What a woman can do to your soul. Aw but she can't take you any way. You don't already know how to go.
Kippenvel....pinkte die dag veel weg...en velen met mij. Zoals ik al zei wordt altijd beetje emo van zulke gebeurtenissen maar liet het maar gaan. Het zijn natuurlijk wel de vrienden van 39 die voor elkaar kozen, maar dat is logisch zou nummer 14 zeggen. Daarom sliepen wij in kamer 14 van het Wilhelmina hotel, waren 41 ook weer gewoon de buren naast ons en sliepen Vin en Marloes links van 41 als buren in het Carlton Beach Hotel. Hoezo de cirkel rond? Ben afgelopen vrijdag niet alleen verliefd geworden op Vin en Marloes, maar ook een beetje op het Wilhelmina Hotel, oude sceptische loel dat ik er ben, maar ben ook weer opnieuw verliefd geworden op mijn mooie en lieve vriendin Sanneke....Dat was echt een foto waard van een mooie dag....Het vuurwerk misten wij, dat is niet erg.....Vincent sloot de film sowieso in stijl af, samen met zijn Marloes left hij de Building zoals ooit Elvis dat deed....De bruiloftsgasten vingen nog net een glimp op van het gelukkige echtpaar.....Wauw, wat waren jullie en wat zijn jullie een mooi stel.
's Morgens wel een grappig berichtje trouwens op de radio onderweg richting ons wonder Moos.  
De Politie in Oost-Nederland was zaterdagmorgen slecht bereikbaar....Nou ja, dat is ook logisch zou Cruijff zeggen en wij ook want het halve politiekorps lag namelijk nog te maffen in Scheveningen na een geweldige laatste vrijdag in Juli. Voor 10 jaar terug hadden Vincent en Marloes zo'n the Day After gevoel. Bedankt dat jullie ons 10 jaar later hetzelfde gevoel hebben gegeven........Working on a Dream.....Jullie blijven dromen en terecht ook. Nogmaals lieve Marloes en Vincent, gefeliciteerd met jullie huwelijk en bedankt dat wij er getuige van mochten zijn.....Joah, mag wel zo....Love You! Ja, 39!