KibbelingCup!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Iederiene kan wat 'e kan. Die iene kan schilderen de ander is brandweerman. Iederiene döt wat 'e döt. Die ien kan verkopen as 'n timmerman die nooit mis slöt. Loat mij mar lekker dit doen. Dan ben ik bliede man. Loat mij mar lekker dit doen omdat ik niet anders kan. Dit is mien heden, mien toekomst, mien verleden. Loat mij mar lekker dit doen wordt der zowat gelukkig van. We hebben allemoale 'n doel veur 't oog mar de weg naar geluk löp niet per se omhoog. Altied wat te wensen. Dat moet ok, dat moet ok ja. Mar ik ken de grenzen en daor zeg ik, ach ja, toe mar.....'
Uut 'Loat mij mar lekker dit doen' van Daniël Lohues

Het nummer kwam weer eens heel anders binnen. Maar het nestelde zich wederom in mijn hersenloze brein. Gisteravond, gezeten, gesetteld maar rustig op het rode pluche van het Rabotheater in Hengelo.
Vaderland, waterland. Vaderland, zonder vader. Nu ik aan jou denk, zover weg. Waar het regent in het water. Mijn gedachten gingen terug naar eerder die dag. In hometown Mariënberg stond ik op zaterdag in een indrukwekkende lange stoet. Bracht mijn laatste eerbetoon en respect aan een liefhebbende vader van iemand anders. Op de één of andere manier raakte het mij bijzonder. Grote mannen stonden daar gebukt onder immens groot verdriet. Ineens was hij er niet meer, veel te jong. Amper 66 jaar. Dacht aan mijn eigen pa, gistermorgen en gisteravond. Hield de hand vast van San terwijl Frank Boeijen zong. Alweer bijna 12 jaar geleden dat The King ging hemelen. Onze vader die in de hemelen zijt. Had er destijds volop vrede mee. Hij leefde al een beetje in de late herfst van zijn blessuretijd. Keek regelmatig toen op de klok maar hij bleef maar doorspelen en vele avonden lang voerden wij mooie gesprekken. Soms over niets, soms over van alles! Hij was 74, misschien ook te vroeg maar geen dag te laat als ik er nu zo aan terugdenk. Maar deze beste man was amper aan de tweede helft van zijn leven begonnen, hij had zich nog niet boven moeten of mogen melden. Tuurlijk heb ik daar niets over te zeggen maar als ik de regie had mogen voeren was het vast anders gelopen. Maar ja, wie ben ik. Een korrel zand in een woeste storm. Reizen houdt je in beweging maar nu bleef je stil staan. Nu bleef je stil staan bij het verleden. Een grote vrachtwagen stond geruisloos stil voor de kerk, zijn laatste kilometer gereden. De ruiter was van zijn paard gevallen. Pa was ook zo'n chauffeur. Hij keek vaak naar boven waar zijn hulp vandaan leek te komen. Hoe vaak kijken chauffeurs in hun leven naar boven tot dat ze voor een laatste keer achterom kijken, soms een laatste groet als afscheid, soms zijn ze plotsklap weg. Terwijl jij ze nog zoveel wilde vragen zijn zij al gearriveerd als een reiziger op hun eindbestemming. Hebben ze die vrachtwagen of de OAD-bus geparkeerd en de tachograafschijf ingeleverd bij Petrus. Ik weet zeker dat hij van mij geen hand krijgt. Eerder een linkse directe. Samen met zijn baas heeft die klotegast hier al teveel mooie mensen weggeplukt van moeder Aarde. Ach, hij doet ook alleen zijn werk maar. Don't shoot the messenger. Maar als ik Petrus was zou ik op zoek gaan naar ander werk. Hier haal je toch geen voldoening uit? Als je even naar beneden kijkt zie je een tranendal van jewelste. Daar worden hele grote mannen heel klein. Allemaal aangericht door jullie dagelijkse gang van zaken....Niet leuk! Liep gistermorgen daarom een beetje verdwaasd weg. De kerk en al haar beslommeringen hadden mij weer eens teveel vragen meegegeven en te weinig antwoorden. In vredesnaam, waarom kan het niet anders. Kan er niks mee als mensen van een kansel roepen dat het zo is, dat het zo gaat. Hoezo, terug naar de vader. Amahoela. Misschien ben ik de laatste tijd wel meer emotioneler dan normaal gesproken. Kinderen laten je beseffen dat leven niet zo vanzelfsprekend is. Maar Moos en Mouna zullen mij, ons, ook een keertje moeten gaan missen. Als ik Petrus zie zeg ik er wel wat van, daar mag je mij op vertrouwen. Geloof mij maar op mijn woord. Wilde het wel even gezegd hebben. Vorige week wilde ik wel maar had geen zin. Soms is het beter om niet je vingers te laten dansen boven het toetsenbord. Uit mij komt soms veel onzin en hier zo zittend achter mijn tikgeit nog veel meer. Gek is dat. Had het willen hebben over een andere man. Theun. Je weet wel, Theun de visboer. Niet over The King en zo. Maar Theun is ook wel een beetje onze koning. De koning van de vis in Hardenberg. Wat heeft Theun een mooie zaak. Ik verlekker mij er iedere keer als ik er kom en Moos drukt zijn neus ook telkens tegen de vitrine aan. Papa, dat is geen slang hè maar een paling....Ja, jongen. Lijkt wel de Albert Cuyp. De verse vis lacht je toe als een klein kind in een snoepwinkel. Bij Theun stap je voor even in een andere wereld. Geen Petrus te bekennen. De deur gaat ook gewoon open en dicht. Bij Theun is het goed toeven. Een gezinszak met overheerlijke kibbeling is zo gescoord. Maar ook voor een Tonijnsteak, visbami of supermalse verse haring ben je bij hem aan het juiste adres. Het lijkt soms wel of je dan even rondzweeft in de goede en juiste hemel. Hier stap je weer vrolijk naar buiten en de volgende keer stap je gewoon weer naar binnen. Kein problem, hier staat niet zo'n klotegast bij de poort. De kibbelingcup komt Teun en zijn personeel toe. Als zelfs de buuf er voor blijft zitten bij ons aan de tafel dan weet je dat het visje een mooie reis gaat maken. Er gaat niets boven Groni...euh, de vis van Theun de Jong!
Zijn overbuurman is ook al zo'n goede gast. Het is sowieso een smaakvol straatje daar die zijtak van de grote voorstraat. De Smederijstraat, oude ambachten komen tot heerlijke wasdom. Wat Teun voor mij is, is het Kaaskeldertje voor Moos. Hier wordt ik wel Blij van! Zag Gerwin en André laatst nog gearmd lopen. Daar hoefde geen tandarts aan te pas komen, Petrus wil ik graag de tanden uit de mond slaan maar van liefdevolle mensen blijf je gewoon van af. Punt! Daarvan komen alleen maar mooie dingen. Daar tover je geen betonschaar uit je broek voor maar toon je alleen maar liefde. Niet iedereen is zo geaard zoals je zelfs gebekt wilt zijn. Leven en laten leven.....Werd toch Blij gisteren van een dag die verdrietig begon maar zag de zon weer schijnen. Soms regent het dagen in je hoofd....maar de lucht klaart op, geloof mij maar, en dan zie je straks boven de zon weer aan de hemel staan.
Mijn land, jouw land. Ons land, Vaderland.
Graag wat meer vis, kaas, muziek en liefde. Graag wat minder Petrus, wat minder van die grote eikels.
Stem anders ff op Theun via www.kibbelingcup.nl 
Joah, mag wel zo. Fijne zondag!