Hunkering!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Water, ik wil water. Water, breng meej water, breng meej thoes. 
't Licht wuurd greun, 't licht wurd roei en iederien stiet stil. En ik geaf gas en ik rem af, ik staj heer al ongemerkt. Water, ik wil water. Breng meej terug nar hoes, zo vlug als 't giet. Water, ik wil water!'
Uut 'Water' van Rowwen Hèze

Hunkering!
Volgens de Dikke van Dale praat je dan over Begeerte, Dorst, Hevig Verlangen, Smart. Iets wat je ooit hebt gekend en waar je weer naar terug verlangt!
Er zit ook iets in van honger, ergens ernstig naar hunkeren. In het Engels vertaalt men het naar hunger of longing. Such unfulfillabel longing of ze waren filled met such longing. Het is ook een soort verslaving, dat je ergens naar (blijft) hunkeren. Dat je iets zoekt wat je uiteindelijk toch niet kunt vinden. Ik moest daar deze week ineens aan denken toen ik reed in een stad die niet de mijne was. Vind grote steden prachtig, prachtig om te zien, prachtig om er rond te lopen maar ik hunker er niet naar. Ik vind mijn hunkering hier in het Oosten van het land, gewoon op het 't Platteland. Noem het simpel, noem het wat je wilt. Hier huist mijn hart, mijn gevoel, hier huist mijn geluk, hier huist mijn wereld die begint bij onze voordeur. Hier les ik mijn dorst, mijn begeerte en mijn smart! Daarover later meer.....Ik dwaal weer eens af.
Want nooit geweten dat een stad ook kan hunkeren. Moest er van de week zijn voor het werk. Was op weg naar de Ahoy in Rotterdam. Reed langs bekende gebouwen die ik ken van het nieuws of van de geschiedenislessen van meneer Scholten. Leek net of ik weer in zijn klas zat, links bij het raam. Zoog alle kennis op als een spons. Rotterdam hunkert! Wat ik je brom. Na ruim achttien jaar hunkert de stad naar een nieuwe landstitel van Feyenoord. Je voelde het aan alles. Gek, je voelt de langzaam opbouwende spanning als je langs de Kuip rijdt. Hier staat wat te gebeuren. De gunfactor is er. Ik ben Ajacied, misschien wel bekend, maar ik kan er hartstikke goed mee leven als vanmiddag Feyenoord zich (terecht) kroont tot kampioen. Je voelde het dus. Er hingen links en rechts vlaggen van Feyenoord. Veel vluchtige voorbijgangers hadden zich iets van Feyenoord aangetrokken, als je begrijpt wat ik bedoel. Natuurlijk ging het in Ahoy over de handel in relatiegeschenken, handjes schudden, een nieuwerwetse manier van netwerken. Promz Live 2.0. Maar toch kwam elke keer, hoe kan het ook anders, het onderwerp op Feyenoord. Via een jij vraagbaak of U-bocht keerde het F-woord terug in de vele gesprekken. Het hing als ware over Ahoy heen.
Hunkering!
Kende het wel, maar het was in de vergetelheid geraakt. Dat heb je soms. Tuurlijk ken ik het, heb het elke dag. Ik verlang elke dag terug naar San en mijn lieve kinderen. Het bordje hangt er al maanden, denk ik - weet het eigenlijk helemaal niet zeker, San kan half het interieur veranderen en pas na dagen valt het mij dan op. Het zegt eigenlijk ook niets, zo'n bordje aan de muur bij ons achter, maar toch ook wel weer. Bliede daj d'r bint. Even voor mijn lezers buiten de landsgrenzen van Overijssel, blijkbaar houdt de wereld na de IJssel niet op. Blij dat je er bent! Het is zo'n uitdrukking van hier dat onderkoeld zegt dat ze het best wel leuk vinden....dat je er weer bent. Zo zijn we hier in het Oosten, wij kunnen met enkele zinnetjes zoveel meer willen zeggen. Joah, mag wel  zo....is er ook één. Een lijfspreuk gestolen van iemand hier dertig kilometer verderop. Hij vindt het vast niet erg.
Hunkering!
HHC hunkerde na lijfsbehoud. Bij Mariënberg hunkerden wij ook en gelukkig konden wij gisteren het boek definitief sluiten. Dat was ook zo'n hunkering. Weet niet welke sportieve hunkering meer uitdaging had....
Hunkering!
Ach, je hebt ze in alle soorten en maten. Soms hunkert een auto naar wat verkoeling. En willen ze water, heel veel water. Ik had het gisteren nog. Tuurlijk zoiets overkomt mij weer, Handige Harrie. Zeg het vaak tegen Moos. Wij hadden je Harrie moeten noemen, Handige Harrie. Moos krijgt net als ik dingen voor elkaar wat een ander kind niet lukt, als je begrijpt wat ik bedoel. Wij hadden 'm ook Kees kunnen noemen, Smeerkees. Ook daarin lijkt Moos wel wat op zijn createur de Moos. Gisteren was ik het middelpunt van de handigheid. Gekunstelheid op de vierkante meter.
Kwam terug van een klusje voor de krant uit Ommen. Was al eerder vertrokken bij de voetbal. Wilde de mislukte hunkering van ons vlaggenschip niet langer aanzien. Was er weer eens klaar mee. Onderweg hadden wij via de apparatuur van tegenwoordig besloten dat even wat eten bij Henry's echt geen slecht idee was op de verlate zaterdagmiddag. De avond zat al ongeduldig te wachten.
Zette de Touran op de parkeerplaats. Liet 'm ff stationair lopen, ben niet van Groen links, maar één minuutje kon toch wel. Trok de handrem aan! Het loopt hier een beetje af, dus ik zeg altijd tegen mensen als ze langskomen, heb je 'm in de versnelling staan want anders ff de handrem goed aantrekken.
Moos begroette mij al in de deuropening. San dook naar boven, Mouna was wakker. Nog effe een schone luier, Moos zijn adidasjes aan en we konden gaan. Op naar de spareribs en kipnuggets. Had er zin aan. Effe een lekker biertje scoren bij Henry's, wat dito gezelligheid en lekker eten. Ik heb er niet voor niets vorige week week over verhaald. Het duurde wat langer dan gedacht, milieubewust als ik ben....Laat ik de auto maar even uitzetten. Stoot ik straks wel wat anders uit.....
Maar Moos kwam al snel binnengewandeld. 'Papa, waar is de auto toch.....? Huh....? Meteen dacht ik, oei...dat is niet goed. Een dief is snel maar zo snel nou ook weer niet overdag. Dus moest het wel iets anders zijn. Dat een auto ook kon hunkeren....neuh, dat had ik niet gedacht. Ik rende naar buiten en mijn eerste vloek werd waarheid. Onze auto was zelfstandig achteruit gewandeld het water in. Het rustig kabbelende water had een vriend op bezoek gekregen. Onze auto was keurig in het water beland. Na een tweede vloek stuurde ik Moos naar binnen, vertel Mama maar dat papa vanaf nu Handige Harrie gaat heten. Ik trok mijn schoenen en sokken uit, krulde mijn broekspijpen op en ging als Jezus het water in....Brrr best koud nog wel, maar het was verstandig om de sleutel uit het contact te halen en de auto uit te zetten. Het hoefde geen hoovercraft te worden. Ik controleerde of ik wel de handrem had aangetrokken, dat bleef wel het geval te zijn maar blijkbaar niet goed genoeg of het handremmetje had zijn eigen hunkering kracht bijgezet. De politie was snel ter plaatse. Maar liefst twee Volkwagen Tourans kwamen polshoogte nemen. Het leek wel Cars. Motoragent 1 kwam ook gezellig buurten. Moos mocht bij oom agent in de wagen. Kreeg de pet op die hem ook wonderwel paste. Sten kwam naar buiten en ook zijn ouders. Ineens was het druk in de Marslanden. Ineens hadden wij dertig kinderen rondom ons lopen en fietsen....Moest denken aan dat verhaal van Jezus, het water en laat de kinderen maar tot mij komen. Had me 's morgens geschoren anders ik had die baard nog gehad. Tegenover ons werd de flat ook wakker. Handrem vergeten? De een pierde een peuk, een ander nam er een stoel bij en ging zitten kijken. Tja, we werden wereldnieuws in de Wijk. Handige Harrie was de nieuwste roddel. Takel kwam, Autax. Vriendelijke oude man die de Touran weer op het droge zette. Het was best een mooie dag met geringe waterschade. Ach, zo maak je wat mee. Je hunkert er wat aan af op zo'n dag die ik anders had voorgesteld. Net als vorige week zondag, hoop niet voor al mijn Feyenoord vrienden dat we weer op herhaling gaan. Denk het niet. De Hunkering is daarvoor veel te groot. Fijne zondag, fijne moederdag, Fijne dag van de Hunkering. Joah, mag wel zo....