zondag 10 december 2017

SneeuwBlind!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Shut your eyes and think of somewhere. Somewhere cold and caked in snow. By the fire we break the quiet. Learn to wear each other well. And when the worrying starts to hurt. And the world feels like graves of dirt. Just close your eyes until you can imagine this place. Yeah, our secret space, at will. Shut your eyes, I spin the big chair. And you'll feel dizzy, light, and free. And falling gently on the cushion. You can come and sing to me.'
Uut 'Shut Your Eyes' van Snow Patrol

We zitten al een uur op de bank naar buiten te kijken. Geen sneeuwvlok te zien!
Zijn we daar nu eerder voor uit het bed geslopen. Moos maakte mij al vroeg wakker, kwam uit zijn kamer gestiefeld en fluisterde in mijn nog half slapende linkeroor: 'Papa, ga je mee naar beneden. Weet je nog, 10 cm sneeuw, Code Geel. Sneeuwpop maken....hebben we nog wortels over van Sinterklaas? zou het plaksneeuw zijn? gaan we sneeuwballen gooien.....
Maar éénmaal beneden was de wereld buiten onze deur nog niet maagdelijk bedekt met een wit gestreken laken. Niets van dat alles. Nederland in optima forma. We kunnen hier ons over van alles druk maken. Dat doen wij het liefste voordat er uberhaupt iets gebeurd is. Naderhand valt het altijd mee in Nederland!
Valt er ergens een verdwaald sneeuwvlokje is de NS al in alle staten, schiet de eerste auto de sloot in en tovert de KNMI allerlei codes uit de hoge hoed! 
Ik hoor ze lachen in Oostenrijk en Frannkrijk, die rare Ollanders. Daar worden ze pas echt zenuwachtig als er geen sneeuw ligt....zoals wij nu eigenlijk. De Muts had Moos bij wijze van spreken al op, hij wilde zo in zijn Cars pyjama naar buiten waggelen, ins blaue hinein
Nu is het nog mooi donker, de sneeuw gaat pas vallen als wij hier richting de middag wandelen...
Zal het dak in Amsterdam bestand zijn tegen de sneeuw als wij nog een poging gaan doen om de competitie spannend te houden. Zal Ajax tegen de lampen nog een kaarsje van hoop opsteken of dooft de ploeg van Cocu het vuur uit het elftal van Keizer die allang weer de hofnar is gebleken. 
Ach, alles valt deze week een beetje tegen. Chris Rea ,de zanger van Driving home for Christmas zakte gisteren tijdens een optreden in elkaar. Peter en Henri maken het karwei duzz niet af in Dortmund en kunnen vandaag ook het Bosz in, Gordon kan meer niet kiezen tussen twee opties die hem in de schoot zijn geworpen. Hij heeft nog wat te kiezen. Duurt een wc-bezoek even zeven minuten wat langer door een plas die niet wilde lozen loop ik die gewilde kaartjes van Pearl Jam mis....
Ach, het bezoekje aan het UMCG deze week viel ook al dikke tegen. Normaal gesproken zijn het bezoekjes die ik uit kan tekenen. Mijn ogen worden door de Dermataloog gemonitord. Bloed en ditmaal ook de urine worden weer gecontroleerd. Je slijmvlies Pemfigiod houdt zich rustig, een nieuwe operatie wordt weer uitgesteld ook al klapt het oog langzaam naar binnen en beschadigt dit het hoorvlies. 
Je bent er ruim een halve dag zoet mee maar je slikt alles maar, nou ja bijna alles.....Want het kan verkeren. Hoor het Bredero het vorige week nog zeggen.
Maar deze woensdag werd ik even ernstig met de grote neus op de feiten gedrukt. 
Mijn slijmvlies Pemfigoid gedraagt zich als een sluipmoordenaar. De hoofd van de Dermatalogie las, denk ik, mijn gedachten. Meneer Dorgelo, u denkt dat er niets aan de hand is maar laat ik u dit zeggen. Deze ziekte is een sluipmoordenaar terwijl u denkt dat alles stabiel en rustig is kruipt hij langzaam van de achterkant uw lichaam binnen en opeens kan hij toeslaan. De kans dat u blind wordt is nog steeds levensgroot aanwezig. De antistoffen zijn nog volop aanwezig in uw lichaam. Ik snap heel goed dat de oogarts u wil doorsturen naar het oogcentrum in Rotterdam voor een ooglidcorrectie maar er kleven best wel risico's aan een operatie. 
De operatie moet eens gebeuren anders gaat uw hoornvlies eraan maar.....
Nou ja, van die dingen duzz. Inderdaad, ik dacht dat het allemaal niet zo'n vaart zou lopen. Was alleen naar het UMCG afgereisd. We hadden net Sint en al die drukte achter de rug. San, Moos en Mouna bleven lekker achter in Hardenberg. Kon Moos ff in alle rust zijn grote puzzels maken. 160 stukkies, jochie van vier maakt achteloos een puzzel van 6+ in zijn eentje.
Mag nu ook een ander middel gaan slikken. Cylofosfamide.....Alleen van die bijwerkingen alleen al wordt je verdrietig van. De arts vroeg of ik al kinderen had. Ja, twee ontzettende lieverds....Willen jullie nog meer kinderen...? Euh...?? Schijnt dat die Cyclofosfamide ook het goedje aantast wat er doorgaans voor zorgt dat er in de buik van je vriendin iets wonderlijks moois gebeurt.....Euh? 
Haaruitval is ook zo'n fijne bijwerking...Nou ja, dat scheelt, het wordt bovenop toch wat dunner. Aan de andere kant is het ook weer handig want tevens je schaamhaar scheert zich zonder mes of schaar als sneeuw voor de zon weg. Misselijkheid, braken, verhoogde kans op infecties, je hebt sneller koorts en je bloedt wat sneller, niet maandelijks maar gewoon als je lichaam er zin aan heeft.
Gelukkig ik zie alles nog.....Bij mij nog geen code geel, oranje of dat alles op zwart gaat. Neuh, ga uit het van het positieve en dat alles achteraf toch meevalt. Maar er werd mij wel op hart gedrukt om de voorgeschreven medicijnen wel te gaan nemen aangezien ik het met de Dapson het ook niet zo nauw nam. Vergat het nog wel eens (de laatste twee maanden niet meer geslikt....duzz...) 
Ach, zo'n voetballoze zaterdag als gisteren maakte alles weer goed! Genoten van en met mijn gezin. Wat een voorrecht heb je dan. Dat valt nooit tegen....Ik zie zowel Moos als Mouna elke dag groeien, niet alleen in lengte maar ook als kleine mensjes! We ontdekten in het mooie Tubbergen een leuk nieuw restaurantje waar wij gastvrij werden onthaald. Mooi daj d'r bint.....Gaan we vaker heen. Moos kan er ravotten, Mouna staks ook en de kaart bood culinair perspectief. Ik heb niets meer te verliezen als ik dat allemaal zie gebeuren.
Met San een wijntje gedronken...God, wat is ze toch prachtig en allemachtig mooi. Met haar in mijn armen valt niets tegen.....
Ik ben niet sneeuwblind. Ik zie wat er allemaal gebeurt in- en rondom mijn veilige haven. 
De twijfel is gebleven maar ze leidt niet meer de dans. Ik laat mij leiden door het licht. Het licht is sterker dan het donker. De liefde overwint....
Laat de sneeuw maar komen. Ga weer naast Moos zitten.....wachten op het eerste vlokje.
Vandaag sluit ik mijn ogen niet, morgen niet en de komende jaren niet......Zo eigenwijs ben ik wel!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.....
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten