'Ik roek 't a, ik veul 't a. Kan 't zowat preuvn in miene moond. Ik bin al oawer de Iessel hen. Kom temet op oale groond. En ik zing veur oe, al heur ie mie nie. Ik zing oe zachies toe, dan bin iej bie mie. Ik rie noe rap verdan, op hoes op an veur Kesmis. 't water löp mie in de moond. Bin oawer de Iessel, temet op oale grond. K zing veur oe, al heur ie mie nie. Zing oe zachies toe. Ik roek't a wa: rollade en ragout.Op hoes op an veur Kesmis'
Uut 'Op Hoes op an veur Kesmis' van Enorm
Daniël Lohues zei het gisteren mooi in zijn wekelijkse column in het Dagblad van het Noorden.
Kerstmis'18.
Dat hij vroeger heilig geloofde in de geboorte van Jezus en zo, dat Hij de verlosser was. Mirre, wierook en goud. De karke vol en dat alle dorpsgenoten uut volle borst meezongen. Soms klonk het net of iedereen het meende. Later geloofde Lohues het allemaal niet meer zo. Dat die openbaring wel een teleurstelling op zich was. Dat het zo mooi zou zijn om het vandaag de dag het nog net zo te ervaren als toen. Niet gestoord door de harde werkelijkheid. Toch gelooft de troubadour uut Erica nog wel in Kerstmis. Je kunt het vieren, dus bestaat het. Hij slaat de Spieker op de juiste Jozef. Het wonder van Kerstmis bestaat gewoon, een eenzaam persoon zich iets minder eenzaam laten voelen. Vergeving en de warme mantel van de liefde bij de hand.
Want soms lijkt het wel alsof de wereld in - en inslecht is. Maar net als Lohues blijf ik ook zeker weten dat dat niet zo is. Er zijn nog altijd meer goeie dan slechte mensen. Ie hebt geliek Daniël, laten wij dat feit maar vieren dit jaar en volgend joar. Zalig Kerstfeest, ie ok doar op Erica. Het giet oe goed! Joah, mag wel zo...
Gisteren genoten in het meervoudige kwadraat. Wat heb ik toch een fantastische vrouw. Had ik jullie dat al eens verteld....? Dat is wel de mooiste uitkomst van mien zelfbedachte rekensom. Onderaan de streep was het weer een opmerkelijk jaar die wij met zijn tweeën bijzonder culinair afsloten. In een andere krant, De Stentor wel te verstaan, werden ze ergens vorig jaar als meer dan uitstekend beoordeeld.
Het water liep mij destijds met deze fijne recensie al in de mond. Gisteravond pakten wij de koe bij de horens.
Door allerlei perikelen was het er nog niet eerder van gekomen. Teveel bezoeken in teveel ziekenhuizen, verhuistoestanden, nieuwbouwplannen, drukke agenda's, te druk met dingen waarbij de leukere zaken van het leven er soms letterlijk bij inschoten. Maar nu wij sinds een dikke maand tijdelijk gesetteld zijn in Mariënberg bij Moe, de kunst van het overheerlijke fysiek lichamelijk samen zijn voor doven- en slechthorenden langzaam onder de knie beginnen te krijgen, als je begrijpt wat ik misschien bedoel was een avondje samen uit onze eerste doelstelling. Een missie die slaagde....
Charme Hotel Wildthout Hotel en Restaurant duzz. Een keuze die ons geen windeieren zou gaan leggen.
Wauw, wat kwamen daar mooie uitmuntende smaken bijéén op onze bordjes. Investeren in de keukenbrigade loont. Chefkok Dylan van Echten leerde het vak in de Bokkepruik bij Jaap Istha. Zijn sous-chef roerde ondermeer in de potten en pannen bij de Librije in Zwolle waar ook onze vriendelijke gastheer Eelco Snellink twaalf jaar lang werkte. Gewoon uut Slagharen hè, hij kende natuurlijk vorst John. Wie niet? De bediening was top! Het liep als een trein, ze arriveerden steeds op tijd maar nooit te vroeg. Een geoliëde machine, je voelde je er meteen thuis. Niet de geijkte zinnetjes. Lekker losjes maar ook weer stijlvol.
Mooie verhalen bij de passende wijnen uit ondermeer Italië, Frankrijk en Chili. Ze schonken niet met de knip op de hand, neuh het mocht wat kosten. We begonnen met een amuse van zuurkool. Mmmmm.
Hierna passeerden coquilles, hollandse garnaaltjes, bospaddenstoelensoep, kabeljauw met kreeftensaus, wildzwijn in combi met hertenragout, melkchocoladebavarois en ijs de revue. Met allerlei frutsels en verschillende bereidingen.....Oh, Oh.....Water loopt mij weer in de mond. De helft van al het lekkers ben ik ondertussen vergeten. Want lekker was het. San bleef maar mooi en halverwege de avond had ik blauwe plekken van het knijpen. Het is echt waar, ze is gewoon de mijne. De uren vlogen in sneltreinvaart voorbij. Geen moment vielen onze gesprekken stil, niet gestoord door Moos of Mouna, we konden onze verhalen eens afmaken. Mijmeren over nieuwe plannen, het huis wat ergens achterin 2019 af zal zijn. Koffie van Hesselink, Tia Maria voor San en ik logenstrafte compleet de woorden van mijn Uroloog met een Grand Marnier. Plassen ging 's nachts nog als een malle. Lekker puh! Wildthout is een absolute aanrader.....
Het werd steeds vroeger laat. De trein bracht ons thuus en het afwateren bij Erik aan de bar was een leuke afsluiter. Vroeger kwam langs, ook kerst van eerder. Soms leek het wel of ik 21 jaar terug in de tijd ging.
In de tijd dat Edwin Evers begon aan zijn ochtendshow bij 3FM, rond '98 dat ik bij het stoplicht in Oldenzaal veel mensen om dezelfde grappen zag lachen in auto's. Wat een kerel en wat kunnen wij trots zijn dat hij al die jaren gewoon Edwin Evers is gebleven. Ik ben maar een vage kennis. Hij sprak mooie woorden. Dat zijn moeder elke morgen om zes uur de radio of tv aanzette om te horen of te zien of haar zoon wel veilig in Hilversum was aangekomen. Prachtig toch! Dat hij nu wel wil genieten van het uitzicht, auto aan de kant en mooi dom uitkieken. Bijna de hele vrijdag de uitzending gevolgd. Zelfs het eerste uur van onze kerstborrel mocht Edwin Evers vollullen. Evers is als de Kerst van Lohues eerder. De wereld is niet in- en inslecht. Evers bracht 's morgen een lach op je gezicht. Afgelopen vrijdag kwam daar een traan bij.
Peter Heerschop die wel vaker de wereld een optater gaf gaf mij het laatste zetje. Hij schudde aan de boom en niet altijd vielen de rijpe appels er bij bosjes neer. Evers keert terug naar zijn kerst van eerder. Wij sluiten hier het jaar af in gepaste vrijheid. Zet de Counting Crows maar op, ook zo'n traditie geworden. A Long December en elk jaar geloof ik dat het volgende jaar beter wordt dan het jaar daarvoor. Bij mij wordt iedere jaar Jezus geboren, Moos denkt dat hij de Koning is en waarom ook niet! De kerstgedachte ten voeten uit.
Volgens het kleine ventje ging hij gisteravond om één uur pas naar bed. Ach ja, de basis van elk geloof, je was er niet bij. Is Jezus 2018 jaar geleden geboren....? Bevlekte God Maria heel onbevangen....?
Sloeg Jozef wel op de juiste spiekers....? Kwamen de wijzen wel uit het Oosten of waren ze stomtoevallig all inclusive op vakantie in een luxe resort in downtown Bethlehem....?
In de kerstgedachte van Lohues is dat wel zo, de woorden die Evers 21 jaar lang predikte zijn inmiddels heilig verklaard.
Weet wel dat genieten niet alleen iets van vroeger is. Eten bij Wildthout bijvoorbeeld. Dat is iets van nu...!
Genieten op onze eigen vierkante meter. Samen ben je niet alleen......als ik vorig kerst wist wat wij allemaal weer voor de kiezen zouden krijgen dit jaar had ik dan vriendelijk bedankt voor de eer....???
Neuh, denk het niet. Zoals Lohues ook wel eens eerder verhaalde. Iedereen hef zien eigen kruus te dragen....als ie alle kruuzen op een bult zou gooien pakt iedereen toch wel weer zijn eigen er tussen uut...
Ikke wel....Weet niet wat het is. Geleuven doe ik al lange niet meer maar met Kerst kom ik toch altijd iets dichter bij de kern met rollade en ragout. Op Hoes Op an veur Kesmis....
Fijne feestdagen, tot volgend joar. Joah, mag wel zo....Bedankt Allemoal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten