'Hey-Hey when everything goes wrong. Sometimes it makes no sense.
Hey-Hey there once was a time. I should have know better then.
Hey-Hey although you may try. It won't come your way again.
Hey little girl, where will you hide? Who can you run to now?
Hey little girl, where will you go? Who can you turn to now?
Uut 'Hey Little Girl' van Icehouse
Moi, ben ik weer.
NPO Radio 2 werd toen ik de grens passeerde Radio 2, de grootste familie in België.
Er werd trouwens niet gepraat tussen de nummers door.
Onze zuiderburen waren afgelopen maandag op de radio namelijk in staking.
Er werd non-stop muziek gespeeld, ze protesteerden hiermee tegen de bezuinigingen en het feit dat een zenderbaas zomaar was ontslagen, de laan was uitgestuurd door de overheid.
Ach, het maakte mij niet zoveel uit deze ochtend. Het was sowieso rustig in mijn hoofd.
Icehouse kwam als eerste langs met Hey Little Girl terwijl ik onder andere Sint-Job-In-'t-Goor op de borden langs zag komen. Gelukkig kon ik het (weer) zien. De hechten in mijn rechteroog zaten er nog wel in, ze trokken alles strak. Een zeurderige pijn in mijn kop hield aan maar alles voor de goede zaak!
Hopelijk was operatie nummer zeven geslaagd. Ik zou het komende vrijdag horen. Komende vrijdag was dus afgelopen vrijdag....De dokter had gehoopt op 40/50% verbetering van mijn oog, hij schatte het nu op minimaal 70% in. Goed nieuws duzz wat ik vorige week maandag terwijl ik België binnenreed nog niet wist.
Mooi! Blij mee....Alleen het rare hoekje in mijn oog had hij niet voldoende kunnen herstellen. Baalde hij van maar hij wilde daar tevens niet in gaan snijden, niet wetende wat hij tegen zou komen en sowieso wegblijven van het slijmvlies in mijn oog. De oorzaak van al dit gedoe...al jarenlang! De oorzaak dat ik regelmatig naar het hoge noorden, naar het UMCG in Groningen mag. Mijn immuunziekte houdt zich voorlopig rustig.
De medicatie is al gehalveerd, de dermatologen blijven er wel bovenop zitten. Elke keer wordt ik gemonitord van kruin tot teen....ik blijf een bijzonder en uniek geval. Na 5x messcherp in het oog te hebben gesneden kwamen ze pas achter het echte euvel. Slijmvlies Pemfigoïd. Een zeldzame chronische huidaandoening.Een stoornis in het afweersysteem waardoor lichaamseigen weefsels worden aangevallen. Bij mij dus in het oog, alleen het rechteroog. Dat vinden ze tevens vreemd. Met het linkeroog is vooralsnog niks mis mee.
Afgelopen week moest ik regelmatig de bont- en blauwheid van mijn rechteroog verklaren. Ruzie gehad met de vrouw? Soms vertelde ik de spannende versie, aan klanten die mijn humor een beetje snappen. Meestal vertelde ik gewoon hoe de vlag erbij hing. Dat ik was geopereerd in het UMCG.
Alle kleuren van de regenboog zijn reeds de revue gepasseerd. Het was dus allemaal niet voor niets...
Positieve uitslag na een mooie en drukke week in België en Nederland. Leuven was goed, Nieuwegein zelfs nog beter. Dat geeft de burger moed. Daar kun je mee thuis komen.....
Positieve verhalen. Dat is sowieso the key to life!
Tja, je zult maar net lekker aan het leven zijn. Hoor je dat je dood gaat. Wat dan?
Ken je Over Mijn Lijk? Het programma van BNN/Vara gepresenteerd door de 31-jarige Tim Hofman.
Aflevering 4 was afgelopen donderdagavond maar door de beursperikelen keken wij deze vrijdagavond on Demand terug. Lekker gezellig, Not!
Vijf jonge mannen en vrouwen, Jeroen - Mirjam - Lotte- Fabienne en Alex waren lekker bezig met hun leven. Je bent jong en je jonkt wat....Sommigen net 20, anderen tikten bijna de 30 aan....
Genietend van hun leven toen ze hoorden dat dat leven niet zo lang meer zou duren.
Drie van de vijf zijn reeds overleden. Mirjam uit Nijverdal overleed deze week in de uitzending maar stierf al op 9 augustus 2018. Lotte en Fabienne leven zeg nog maar, blazen in de komende uitzendingen hun laatste adem uit. Lotte overleed 7 november 2019 en Fabienne verruilde het aardse voor het eeuwige op 26 mei van het vorige jaar.
Het is geen leuke TV en toch willen wij het zien. Het is een heftig programma. Wat kunnen wij ons soms druk maken over bijvoorbeeld voetbal en andere randzaken....Maar ben je net 21 zoals Fabienne, heb je ook iets met het oog en ben je bezig met je aangekondigde dood. Zeg me dat het niet zo is.....Een tumor achter het oog en behoorlijk agressief. 'Ik Mis Mijzelf' vertelde ze terwijl ze voor de zoveelste keer een nieuwe pruik kreeg aangemeten. Haar gezicht opgeblazen door tig medicijnen en onverklaarbaar vocht.
Die jonge en vrolijke spring in 't veld neergemaaid door zo'n verschrikkelijke tumor.
Het is zo puur en zo echt gemaakt. Diep respect ook voor Tim Hofman, die gewoon de vragen stelt die een ander niet zou durven stellen uit respect...Hij doet het wel. Tuurlijk de dood hoort bij het leven....Moos vraagt wel eens of wij ook dood gaan...Ja, Moos wij gaan ook dood. Maar soms is het allemaal zo oneerlijk dat laat Over Mijn Lijk elke week zien. En toch, toch blijft het een mooi programma. Snap je!
Lotte met haar jonge gezin, twee dochters....zij is niet meer. Mirjam die trouwde met haar grote liefde, enkele weken terug nog haar 30ste verjaardag had gevierd en binnen twee weken van midden in het leven uit het leven ging. Kutkanker! Jeroen met zijn hersentumor, zijn vader overleed er al aan....(erfelijk) en ook zijn oom en bijvoorbeeld zijn neef gingen hem al voor. Hij leeft nog, flink in bonustijd. De struggle met alles. Hoe zijn moeder en zijn lieve vriendin het allemaal beleven....Poeh, heftig. Alex, net een paar jaar papa...Gelukkig met zijn vrouw en zoontje Aaron. Is er ook nog maar hoelang nog...?? Hoe vertel je een kind van amper drie dat papa straks gaat hemelen. Dat hij straks er niet meer voor jou is.....Dat hij niks meer voor je kan maken omdat hij zelf compleet stuk ging!
Blijf het heftig vinden. Zit soms met tranen op de bank maar het maakt je nietig en klein.
Dat er belangrijkere dingen in het leven zijn. Dat niet alles draait om geld, macht, succes en overwinningen.
Gisteren lag ik met griep in bed en hoorde op Omroep Noos, onze plaatselijke radio, dat mijn cluppie het wederom niet goed deed. Voor de 4e keer op rij genadeloos verloor. Maar is dat belangrijk? Is het van belang dat het Roodzwarte Hart in acute degradatienood verkeert....?? Is dat wel zo belangrijk? En is het zo belangrijk of vanmiddag Ajax of PSV wint.....?Waar maken wij ons soms zo druk over....
Als je Over Mijn Lijkt kijkt dan is bovenstaande allemaal niet zo belangrijk meer....Ik maak mij zorgen over alles en iedereen. Vooral over diegenen die ik zo lief heb. Over mijn kinderen, over San, over mijn familie en vrienden.....
Vechten wij elkaar bijvoorbeeld op Twitter de pan uit terwijl er mensen zijn die elke dag blij zijn dat ze de voorbije 24 uur weer hebben overleefd.....Dat er volgende week misschien geen morgen meer is voor hen...
Tuurlijk. Niemand mag er dood, nou ja....bijna niemand! Maar als je 85 of 90 bent kan ik er nog mee leven. Niet als je 21, 25 of 30 bent. Wie kiest zulke mensen eigenlijk uit. Jij wel, jij ook en ik niet??
Ach, mijn gedachten gingen deze week kriskras elke kanten op. Het komt altijd als ik lang in de auto moet zitten, muziek op de achtergrond en ga ik mijmeren en nadenken.
Staat er in kamernummer 807 van een hotel met zo'n Toekan op het dak zomaar een tekst van Albert Einstein geschreven. Zo had ik Moos eigenlijk willen noemen, Einstein, maar dat terzijde. Over de kennis van toen en verbeelding van nu gesproken, haha...
Imagination is more important than knowledge
Inderdaad verbeelding is veel belangrijker dan kennis. Echter hoop je wel dat kennis one fine day zich eens uitbetaalt. Dat er medicijnen komen die ondermeer kanker voorgoed kunnen genezen.
Dat een Fabienne, Mirjam of Lotte konden blijven leven. Dat ze nog midden in het leven stonden.
Dat Alex en Jeroen niet meer hoeven te gaan. Dat Alex zijn zoontje kan blijven knuffelen en Jeroen zijn vriendin en moeder.
Van die dingen....Hey Little Girl....Kreeg het koud van IceHouse in een warme Caddy in een bijzonder mooi land.
Dronk 's avonds een mooie blonde Leffe, waarop eigenlijk? Nou, op het leven....Op mijn leven, op ons leven...Op Moos, op Mouna, Op San, op iedereen die het in mijn ogen verdient. Zowel het linker als het gemankeerde rechteroog....
Het leven is mooi maar je moet het wel willen zien. Ik wil dat mijn dierbaren gewoon blijven leven, nu en over honderd jaar....en anders Over mijn Lijk!
Moos in het Nederlands Elftal over pak 'm beet 14 jaar.....In het kader van durf te blijven dromen...
Spreken over verbeelding en hopen dat dan alle enge ziektes als sneeuw voor de zon zijn verdwenen door knappe koppen!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten