#Bijzonder Kind!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'De zon is lekker vierkant, de ruit toevallig rond.
Met koorts dan ben je beter en ziek zijn is gezond.
Links is lekker rechts en hier toevallig daar.
Ik word morgen negentig en mijn oma acht jaar.
Wie steelt krijgt een beloning, wie weggeeft is een dief
Voor braaf zijn krijg je strafwerk en klieren dat is lief.
Raar is leuk, gewoon dat is zo saai.
Keer het om, geef de boel een draai.
Raar is leuk, gewoon dat is zo saai.
Aap niet na, je bent geen papegaai.
Je bent geen papa......gaai!!'
Uut 'Raar is Leuk' van Klein Orkest.

Moi, ben ik weer!
Er was een donder, een bliksem, een slag toen ik je zag. 
Ik ben veranderd sinds die ene lach. 
De eerste keer dat ik je zag lachen was op 25 maart van het jaar 2013.
Iets na 19.47 uur, jij was er net, wij waren er toevallig ook. Net of het zo moest zijn...
Je Mama en Papa, al wist je toen nog niet wie die twee waren. Inmiddels weet je wel beter! Ik was niet de verloskundige of Mama de gynaecoloog.
Jij was mijn Einstein on the Beach, toch noemden wij jou Moos (Herman Freek).
Al vrij snel voerde iemand, volgens mij was het je Papa, een tekst op uit de boeken van Dik Trom. 
"t Is een bijzonder kind, en dat is ie!"
Waarom? Omdat het misschien een uitspraak van mijn eigen vader had kunnen zijn. 
Een bijzonder kind was je en dat ben je al die jaren gebleven, tot gisteren aan toe. 
Weet niet hoe je vanmorgen de dag bent begonnen, dat is altijd maar even afwachten. 
Met welk been stap je deze ochtend uit bed. Je slaapt nog, nog even rust in je hoofd, stilte voor de storm?
Zag je van de week zitten, in je Oranje shirt van het oude buurjochie van Papa.
Nummer 10 achterop. Jij kwam nog even uit bed, mocht van Mama de eerste helft kijken.
Je zag Frenkie, je zag Daley en Memphis lopen. Je kent ze uit de voetbalboeken van de Appie!
Je nam een stukje kaas en die overheerlijke truffelworst van Jan.
Dat heb je al vanaf dag 1 gezellig gevonden, happie en snappie, net als je kleine zusje.
Je bent een bijzonder kind. Soms denk ik, wat denkt hij nou...?? Waar ben je met je gedachten.
Met jouw verstand al drie stappen verder terwijl je korte beentjes er achteraan proberen te sloffen. 
Vaak loopt het niet synchroon want jij kunt behoorlijk uit de pas lopen. 
Slim ben je sowieso. Hoogbegaafd noemen mensen het tegenwoordig. Je bent officieel gepromoveerd tot een bijzonder intelligent mens. Je hebt al een klas overgeslagen, sommigen in jouw groep 5 worden al tien jaar terwijl jij net een paar maanden je 8e levensjaar bent ingegaan. 
Jouw lieve Juf, Juf Wendy, heeft soms een hele kluif aan jou en zo zijn er velen met haar... 
Jij laat je niet in een hokje plaatsen, niet in een hoek drukken. Jij reageert meestal, negen van de tien keer, net even anders dan de 'normale' leerling in je klas of eentje van jouw leeftijd. 
Geen dertien in een dozijn. Van teveel prikkels om je heen wordt je onrustig.
Je houdt nu al een paar jaar redelijk wat mensen aan het werk. In de zorg en op jouw school.
Zo kun je het ook bekijken, jij houdt mensen van de straat. Jij zorgt ervoor dat mensen elke dag een boterham kunnen eten en die ook dubbel en dwars verdienen. 
Want na al die jaren hebben ze op jou nog niet echt een stempel kunnen drukken. Zal wel iets van Dorgeloosheid zijn...
Je 'mankeert' iets maar wat? Zeg het maar.....De ene keer trekken wij ons er niks van aan, trekken de deur achter ons dicht en laten wij de boel de boel. Soms liggen wij er nachten wakker van. 
Niet wetende hoe de toekomst er uit zal komen te zien, in het bijzonder die van jou. 
Zocht gisteren een stukje van drie jaar geleden op. Voor de krant mocht ik naar een bijzondere camping toe, hier net ver vandaag, in Balkbrug namelijk. Camping 't Reestdal om precies te zijn.
Op het oog een doodnormale camping, zoals er zoveel zijn in ons mooie Vechtdal. 
Naast hele 'normale' gezinnen staan hier ook gezinnen waarvan de kind(eren) gedianogsticeerd zijn met ADHD of ASS. 
ASS staat voor Autisme Spectrum Stoornis, een verzamelbegrip voor allerlei vormen van autisme. 
ADHD dat is iets met alle dagen heel druk. Je kent het vast wel.
Zoals ik al zei, Moos is een bijzonder kind, ze weten (nog) niet wat er onder die mooie bos krullen zit. 
Ze dachten eerst ADHD maar Moos reageert net even weer anders...haha, ze zijn er maar druk mee de ergotherapeuten, orthopedagogen, de IB'ers, de leerkrachten en alle andere lieve mensen van deze wereld die met het 'lot' van Moos zijn begaan. Hij houdt ze mooi aan het werk, haha.
Bij Moos kan het ook wat anders zijn. Misschien wel iets neurologisch....Logisch is het niet allemaal. 
Gelukkig gaat het bijzonder goed met ons kereltje. De ene keer wat beter dan een andere schooldag. 
Er is niet altijd begrip dat Moos helaas niet doorsnee is....Als ouder zijnde ben je ook niet altijd even in de juiste 'mood' om voor de tiende keer uitleg te geven wat er aan de hand is...
Er is toch niks mis met dat jochie, aan de buitenkant zie je niks. Met zijn guitige blik en hondstrouwe ogen. Bij mij is hij altijd goed te pas, niks mee te doen. Vroeger was dat niet zo...
Ach, zo reageren jongens van zijn leeftijd nou éénmaal. Jullie moeten dit of jullie moeten dat doen. 
Inderdaad, ook hier staan de beste stuurlui, vaak afkeurend, aan de wal. 
Iedereen is met je bezig maar je weet amper zelf hoe je daadwerkelijk in elkaar steekt.
We hebben in Nederland niet alleen 17 miljoen bondscoaches of virologen maar ook 17 miljoen betweters die het altijd beter weten. Hebben jullie dit al eens geprobeerd?
Maar het gaat wel over onze Moos. Als het over je eigen kind gaat praat je toch anders...
Ik was eerder niet veel beter hoor. Ik gaf ook gevraagd en ongevraagd advies aan jonge ouders. 
Ach, nu weet ik wel beter. Zoals ik vroeger ben opgevoed kun je niet altijd meer mee nemen naar het heden. Er is veel veranderd wat ik oe brom. 
Ik schreef drie jaar terug over hoe het verhaal van een gezin uit Bedum en de woorden van eigenaar Jeroen Slager mij destijds raakte. Dat het behoorlijk wat indruk op mij maakte en de impact groot was.
Het was een eye-opener. Hoe vaak had ik niet afwijkend gedrag zelf ook afgekeurd en even niet langer nagedacht dan mijn eigen neus lang was. 
Misschien, waren het profetische woorden...?? Ik noteerde in augustus 2018 in mijn blog 'Campinglife My ASS' het volgende: 'misschien is het binnenkort wel ons kind of wonderful, je weet het niet?!?
Is dat zo...? Was het ons voorland?
Ze weten het nog steeds niet, Bijna 3% van de kinderen tussen 4 en 12 jaar heeft ASS.
Tja, waarom onze Moos niet? Het blijft sowieso een bijzonder kind met of zonder een stempel!
Eerst wilde je geen stempel of dat hij in een hokje werd geduwd, dat je eindelijk weet wat ie heeft....
Maar na al die jaren hoop je soms dat ze (toch) wat vinden als je begrijpt wat ik misschien bedoel. 
Some kind of Wonderful. Raar is (soms) leuk, gewoon dat is zo saai. 
Ongevraagd keert Moos de boel toch wel om, geeft er 'gewoon' zijn eigen draai aan. 
Ach, daar dacht ik dus van de week aan toen hij met zijn vinger iets van mijn gewone bier proefde. 
Hey Papa, is gewoon Hertog Jan ja....Zijn de speciale biertjes soms op? Oog voor detail hè en smaak.
Neuh, Moos. Het is niet elke dag weekend. Die bewaar ik voor de zater- en zondag, lieverd.
Ik heb ze in mijn speciale hoekje in de koelkast gedrukt, worden ze lekker koud!
Vaak wil ik aan de speciaalbier, soms even niet. Ik kan die keuze (zelf) nog maken....
Je hoeft 'm niet te begrijpen, als wij hem (maar) blijven snappen, ons bijzondere kind!
Het is toch een ander stukkie geworden.
Had het willen hebben over onze 5 sterren camping, gewoon in Mariënberg waar ook iedereen welkom is of over die leuke meisjes in de bediening op het terras van de Rheezerbelten of over
Curiosity Killed The Cat. Misschien wel over het EK, over Frank de Boer of over de versoepelingen.
Maar het ging over een bijzonder en toch weer heel normaal kind maar gewoon donders speciaal voor ons. Gek hè...??
Het is maar net van welke kant je het wilt bekijken....
Wij hebben het glas nog altijd halfvol in plaats van halfleeg.
Oh, het mirakel is wakker. Kieken wat hij en zijn zusje voor mij in petto hebben. 
Want hoe je het ook wendt of keert, hij blijft samen met zijn zusje heel speciaal voor mij, voor ons. 
Want Moos maakte ons Mama en Papa, dat kan nog niet iedereen zeggen!
Hij is Einstein in het kwadraat, want hij maakte mij zijn vader.
Heb je toch wel iets speciaals in huis hoor.
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...