#Moe (niet meer) Thuus!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Je bent (was) een meesterwerk, 
van ouderdom en levenslang heb jij gewerkt. 
Ik begin nu te begrijpen hoe lang en moeilijk de weg is, 
die jij hebt afgelegd.
Kom maar tot rust nou en word maar mijn kind nou.
Ik zal je laten zien hoe het is om in slaap gezongen te worden, 
of een pleister op de wonde.
Wil je wat drinken misschien? 
Ik heb niet zoveel tijd meer maar ik heb nou dat gevoel weer...
van vergeef je mij'
Uut 'Mama' van Frank Boeijen.

Moi, ben ik weer! 
Moe Thuus.
Zo stond mien Moe in m'n telefoon.
Ze was namelijk altied thuus, ze pakte altied de telefoon op!
'Hallo, met Martha Dorgelo', zei ze dan.
'Oma, heb jij de koffie kloar..? 
Dat was steevast wat Moos en Mouna vroegen zo rond de klok van elf uur op zondagochtend als wij onderweg waren naar (O)ma. 'Ja hoor, ik zet de koffie an. Tot zo...gezellig! Doeg Oma/Moe...'
Maar afgelopen dinsdag pakte ze niet op, ik belde 1 minuut voor vijf naar haar, notabene op kerstavond! 
Want ze was die dag en enkele dagen er voor niet goed te pas. Ik was rond de middag vertrokken met een niet zo best, eigenlijk naar gevoel. Ze was de laatste tijd wel eens vaker niet zo lekker maar dit was anders. 
Henry belde 's middags naar mij:  'Alfred, moe is niet gtp, denk niet dat ze morgen mee gaat (1e kerstdag) naar Ineke. Even in de gaten houden.'
Rond de klok van vier uur belde ook haar buurman, mien moat Robert. 'Alfred, kom net bij oen Moe weg. Ze ligt op de bank, ze voelt zich niet lekker. Minie (over-buurvrouw) is er nu nog even een kopje thee met haar aan het drinken maar hou het ff in de gaten....Ok, ik ga morgen wel even bij haar langs.
Had net een witlofschotel in de oven gedaan, wilde misschien nog even de stad in.
Maar het zat mij niet lekker. 'Moe Thuus' bellen dus. Zij was altijd thuis, als je nu uit school kwam, gewoon even bij haar langs ging, of op zondag voor haar overheerlijke kippesoep de weg naar de Clemmestraat had gevonden. Ze zat altijd aan tafel, te puzzelen of de krant de lezen. Of zachtjes te dommelen voor de TV in haar luie stoel of in potjes en pannetjes te roeren in haar geliefde keuken of ze stond onkruid te trekken uit haar grote tuin. 
Ze was altijd wel iets aan het doen. Altijd goed te pas. Nooit klagen, nooit zeuren en altijd de koffie kloar. Kom d'r in. Hoe is het dan? Wat heb je ook alweer in de koffie? 
Maar op kerstavond stond na ruim 93 jaar haar wereld voorgoed stil. Stopte haar warme hart met kloppen!
Einde oefening. We dachten allemaal dat ze 100 zou worden, dat zou een makkie voor haar worden.
Denk dat het haar overviel. Dat het hart voor het laatst klopte. Ik vond haar in de keuken. Iets na vijf uur. Ze was net gaan hemelen. Voorzichtig begonnen aan haar laatste reis richting boven, richting mien Pa en al haar andere geliefden die ze al zo lang had moeten missen. Doeg Moe.
Geen grimas om haar lippen, ze lag er 'een soort van tevreden' bij. Blij zelfs. Tis Goed zo! GoedGoan...
Denk dat zij al enkele maanden wist waar wij net pas waren achter gekomen. We dachten dat zij onsterfelijk was, Moe nie. Dat het na al die jaren minder met haar begon te worden. Ze ging dingen vergeten, ze maakte zich niet zo druk meer, vond eigenlijk alles wel best. Ze had een goed leven gehad. Alles gezien, alles meegemaakt. Haar kinderen zien opgroeien, haar kleinkinderen groot zien worden! Ze was er, denk ik, wel klaar mee. Ze wilde zo graag in haar huisje in de Clemmestraat blijven wonen ondanks haar toenemende ongemakken, misschien wel tot de dood aan toe. Tis haar gelukt. Lekker eigenwies!
Vorig jaar zei ze eens gekscherend, het liefst vertrek ik hier voor de laatste keer tussen zes plankjes! 
Vorige week zei ze eindelijk voor het eerst: 'Maar Alfred, ik ben ook al 93 hè....Het houdt een keer op'
Had ze anders nooit over. Hulp in de huishouding. 'Jongens, dat is voor oude mensen...Maar Moe, ie bint al dik negentig...!! Ja, Ja...en ze ging weer over tot de orde van de dag. We moesten niet zo zeuren.
Ze kookte nog altijd zelf, ze was wars van tafeltjes dekjes en zo.
Vooral de laatste drie jaar, na mijn scheiding, was zij er altijd. Altied de koffie kloar!
Hoe is het met de kinderen? Bint ze gtp? Zaten we daar aan tafel met de koffie tussen ons in. Ik zwart, zij met melk.
Mooi keuvelen. Steevast dezelfde verhalen maar andere data. Zo af en toe ging het even dieper!
Ze vertelde mij de waarheid, ik haar ook! Zag veel maar liet het soms ook maar gaan. 
Soms even op pad met z'n tweeën. Door haar verleden heen toeren. Langs de Zwarte Weg, Beerze, Junne en via Ommen richting later. Altied onderweg naar later tot afgelopen dinsdag. 
Ik geloof niet zo. Geloof niet dat er iets is en toch ben ik er nu heilig van overtuigd dat ze reeds boven is bij haar God. Dat Petrus haar met alle egards heeft binnen gelaten en dat ze samen met Pa en al die anderen zalig kerst heeft gevierd. Misschien moest ze wel meteen richting keuken. Want ze moet natuurlijk wel waar maken wat mien Va altied heeft gezegd tegen al die lui in café 't Hemeltje, dat de Snert van z'n Martha hemels is. Proef maar, want mien wieffie is er eindelijk!
Ben blij dat ik haar heb gevonden en niet iemand anders. Een willekeurige die zin had in een kopje koffie bij (tante) Martha of iets langs kwam brengen.
Of mijn kinderen, die waren altijd al binnen voordat ik uit de auto kon stappen. Knuffel Oma...?
Wat een gemis maar het is ook goed zo! Althans, dat hou ik mijzelf ook maar voor. 
Mien Moe heeft namelijk haar eigen einde geregisseerd. Er tussen uit gepiept toen er even niemand was, anders moet ik mijzelf weer verantwoorden, willen ze weer dat ik (langer) blijf etc. etc.
Net zoals mien Pa er tussen uit piepte in 2005 toen er even niemand bij hem op de kamer was.
Soort van bonus die ze blijkbaar hadden ontvangen van boven omdat ze altijd daarin geloofden...
Pa werd destijds minder en Moe voelde blijkbaar hetzelfde aan haar theewater. De thee was namelijk ook op!
Zij was op, er klaar mee. Nogmaals, goed zo! Wederom een vrouw uit mijn leven die ik zo lief had!
De andere waggelt hier nog fijn rond. De moeder van mijn kinderen maar ben ik wel mooi mee op de koffie gekomen. Ook goed zo, hou ik mij maar voor! De andere heeft kerstavond haar laatste koffie gezet!
Een hard gelag maar schijnbaar is het goed zo! Denk dat de komende tijd leuke anekdotes volgen, allemaal dingen die nu zonder haar moeten gebeuren! Ze was voor vele 'tante' Martha. 
Zo kende iedereen haar. Wat heb ik in deze dagen al mooie verhalen gehoord! Soms verbaas ik mij.
Was dat mien Moe? Echt wel. Was even bij, voor mij, een volstrekt onbekende vrouw. Die nam haar de laatste tijd altijd mee naar de Plattelandsvrouwen. Hoe zij over haar sprak en later haar man, Hartverwarmend. 
Dat was mien moe! Gek met haar kinderen en (achter)kleinkinderen. Daar stond ze voor!
Kwam niet aan haar kroost want dan had je een taaie aan haar. Prachtig! 
Emoties schieten alle kanten op! Wil zoveel benoemen, vertellen, verhalen. Hoe bijzonder ze was, is eigenlijk. Dood ben je pas als wij jou vergeten zijn. Nou Moe, koffie blijven wij wel zetten en vergeten doen wij jou nooit. 
En ook ben je niet meer thuus, we zullen elkaar nog regelmatig bellen. Je pakt dan misschien niet meer op maar contact houden we sowieso. Via draad en golven, Pa heb ik ook nog regelmatig aan de droad.
Moe uut de tied! 
Potverdikkemei, je wist dat die dag er eens aan zat te komen maar ik had het deze kerst nog niet verwacht!
Martha's Sons! 
Moest ik gisteravond aan denken toen ik sinds jaren (misschien wel 2005 voor het laatst) live Rosemary's Sons weer eens zag in Hengelo. 
Martha's Sons (zonen). We waren thuis met z'n vieren, later kwam er nog eentje bij. Als ware is hij geadopteerd door mien Moe. Soort van vroege beschermengel, de buurman maar tevens mien moat Robert! 
Hij en ook Irma waren er altied. Net als Minie en Jan! Dankzij hen heeft Moe het zo kunnen regelen dat ze tot het einde aan toe kon blijven wonen in het mooiste straatje van Mariënberg! Nieuwerwetse mantelzorgers. Duizendmaal dank!
Kippevel toen Rosemary's Sons 'Native Tongue' inzette. Blik naar boven in Café de Cactus, het kleinste podium van Twente. Wat ben ik blij dat ik toch ben gegaan samen met Robert, even wat anders aan de kop. Afleiding! Muziek is dan zo goed voor jou.
Niet het stramien van tig keer in Mariënberg, van alles regelen. Kop leeg maken, lontje weer wat langer maken. Je hebt verdriet, zit in de regel- en overlevingsstand. Iedereen gaat anders om met het gemis.
Je komt nu bij Moe thuus en hoopt dat ze gewoon weer in de keuken staat, aan tafel zit of dommelt in haar luie stoel. Dat het één grote droom was maar ze ligt nu in de kamer en zegt niks meer terug als je haar wat vraagt. Koffie Moe? Ze ligt daar zo mooi, net alsof ze slaapt maar ze wordt niet meer wakker. Het is goed zo!
Daarom was gisteren zo mooi. In Hengelo kwam ik voor het eerst bij de Cactus. Wat een leuk café.
Knus, leuke mensen daar, tevens achter de bar. Die glimlach kwam nu nog meer binnen....
Aan het water, wel eerst een skuumkoppe genomen. De blik van Robert, de knuffel, het schouderen was reeds begonnen. Mien onofficiële breur als ik mien Moe moet geloven. Irma en Robert, Lian en Tobi zijn zo met onze familie verweven dankzij Moe. Kippevel!
Pa ging dood in 2005, Rosemary's Sons zag ik voor het laatst live in 2005 en nu Moe dood is zag ik de heren uut Breda en omgeving na al die tijd weer eens terug. Cirkel? 
'Blue for You' , 'St. Eleanor's Park' , 'Come as the Rain', 'Shine'
FF wat anders aan de kop. Een mooie bubbel van enkele vierkante meters. Inderdaad het kleinste poppodium wat ik ooit heb bezocht maar wel eentje waar ik mij meteen thuis voelde. Koffie kloar?
Deur op slot en sleutel weggooien....Hier kwamen ook de teksten van Lohues, Bos en Boeijen langs. 
Zag ze al staan op het podium met alleen een gitaartje net zoals singer-songwriter Bastian Walters die de boel voor Rosemary's Sons aftrapte. Fijne stem, eigen nummers maar ook Chris Stapleton.
De tekst van Frank Boeijen over zijn Mama hoorde ik al in 1984 maar moest 40 jaar wachten om 'm daadwerkelijk met jullie te delen. Ik luisterde 'm op eerste kerstdag toen ik thuis alleen was na een stevige wandeling. Toen kwamen de tranen en het echte gemis. Lekker janken in mijn luie stoel voor de TV, niks geen dommelen maar gewoon de top2000 aan. Ik hoorde in mijn hoofd Stef Bos zingen met zijn 'Door de Wind' die hij schreef toen zijn moeder overleed:  Ik zie je voor me met mijn ogen dicht. Ik kan je voelen met mijn hart op slot. Ik hoor je praten maar je bent er niet, je bent er niet. En ik voel mij verloren als ik jou moet verliezen en je mag niet sterven want ik kan je niet missen, ik kan je niet missen. 
Goede vriend Lohues deed er nog een schepje bovenop met z'n 'Later wel misschien'. Mien held in bange dagen langs de Hunebed Highway.
'Bij een boom zie ik heur soms wel 's staon. Of in een 'n dreum bij 'n vuur. Zegt ze dat ze weer moet gaan. Zij was altied dichtbij, zij was altied veur mij. Het was altied goed. Joa, wij hadden 't zölde bloed. Mar of we mekaar ooit wel weerzien? Later wel misschien....Ging stuk. Ging maar in de keuken staan, roeren in het laatste pannetje kippesoep en Daniël zong verder:
'Soms heur ik heur lach, in de wind. Of vuul ik heur via 't zonlicht. Soms is ze ver weg, uut de tied. Mar nooit veur altied uut zicht. In de duusterste ienzaamheid vuul ik heur nog dichtbij ok al is ze der niet echt. Want ik heb altied veur in de kop, alle moois wat zij deud en wat ze hef zegd.
Dat laatste zinnetje, dat hamert nu al dagen door mien kop. (Sorry voor al dat platgeproat)
Alle moois wat ze ooit heeft heeft gedaan en vooral heeft gezegd! 
Ze gaat het nooit meer zeggen en ze gaat het ook nooit meer doen! 
Morgen nemen wij afscheid. Maar onze familieboom blijft verder groeien....Daar vallen bladeren af maar ieder jaar komen er ook weer nieuwe bladeren aan. Thijs en Lennard bijvoorbeeld.
Onze stam is niet meer (pa en nu ook ma zijn vertrokken naar elders) maar ik geloof er heilig in dat zij onze boom water zullen blijven geven. Come as the Rain, het hemelwater wat vaak valt is nu vanaf kerstavond doordrenkt met goed spul wat Pa en vooral Ma aan onze wortels hebben gegeven en zullen blijven geven.  
We nemen afscheid van Moe, zij was één van ons maar ze blijft gewoon van ons tot in lengte van dagen...Bellen gaat niet meer. Moe Thuus is niet meer maar we houden contact Moe! 
Ie bint nog niet van mij af. Hoop dat ze boven ook Douwe Egberts hebben....
Komt goed met mij, links of rechtsom! Ik ga door met leven, daarom gisteren maar ff er van genomen.
Zo had jij het ook gewild. Jij wist wat ik zo af en toe nodig heb. Al was ik aan het water.
Muziek is en blijft voor mij het juiste medicijn....Nu Herbert op de Radio met der Weg! 
Ook zo'n nummer die hij schreef nadat iemand dierbaar overleed. Eigenlijk gaan alle nummers over jou deze kerst.
Moe, goedgoaan. Geef Mouna en Moos een kus, ze gaan jou ook ontzettend missen. 
Wie niet? Zelfs Sietse en Karel. Snap je. Maar oen eigen Moos misschien nog wel het meest....
Doe pa de groeten! Morgen maken wij er een mooie dag van! Iedereen is er....Super!
De Dorgelo boom blijft groeien, geven jullie het voldoende water?
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#De Faker!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'It's a beautiful noise made of joy and of strife.
Like a symphony played by the passing parade.
It's the music of life.
It's a beautiful noise and it's a sound that I love.
And it makes me feel good just like in a glove.
Yes it does, yes it does.
What a beautiful noise comin' into my room.
And it's beggin' for me just to give it a tune.
What a beautiful noise.'
Uut 'Beautiful Noise' van Neil Diamond.

Moi, ben ik weer. 
Soms kom je achter het huis tot compleet andere inzichten!
Hoor je Tom Petty een cover spelen van George Harrison maar zonder zijn Heartbreakers.
'While my Guitar Gently Weeps' nu met kerels als een Prince, Steve Winwood en Jeff Lynne.
Wie is Tom dan vroeg GJ? Die kerel zonder petje? Klopt....Pas later viel het kwartje. Snap je? 
Tja, want Prince had een rode hoed op (Little red Corvette) en Jeff een soort van baseballcap onder z'n weelderige bos krullen!
Dat vind ik nou humor, net als wij ons later afvroegen hoe het nu met Eddie Vedder is! 
Tom Petty was namelijk de man zonder petje. Haha....hoe verzin je het? Net zoals de man zonder baard bij ZZ Top van achteren Beard heet en op de drums zit...Je verzint 't niet. Prachtig!
We waren gisteravond van die mooie heldere lichten en laat Jeffy Lynne nou net weer van ELO zijn.
(Electric Light Orchestra) - dus het klopte allemaal ook nog als een bus. Heb een bus nog nooit horen kloppen, maar dat terzijde. De bel doet 't sowieso niet. 
We waren echt geen better man (Pearl Jam) en zo haalden wij meer klassiekers uit de spreekwoordelijke stal, kon nog net. Maria en Spiekerjozef waren nog thuus dus de drie wijzen hier in het oosten konden nog even haar gang gaan aan deze allee...
We kregen naarmate de avond vorderde gezelschap van een mooie leuke dame want in Almelo was achteraf toch niet veel te doen, daar sprong zelfs het stoplicht niet meer op groen. De slagboom deed het tevens niet en de strijd tussen niets boven Groningen en ergens in Almelo eindigde onbeslist. 
Het was weer zo'n avond. Het zat goed bij mijn voormalige buurtjes maar ik lag half van de tijd onderuitgezakt op de canapé. Vuurtje knapperde en we hadden weer eens van die gesprekken. 
Zonder een begin en zeker zonder een eind. Heerlijk! Gewoon dom nuilen, ouwehoeren! 
Fijn stukkie muziek er bij. Voetbal was toch niks! Zelfs Jannes kwam langs via de Hunebed Highway.
Zijn 'Zwevend naar 't geluk' bleek ook al een cover te zijn, in dit geval Simon and Garfunkel. Mandy herkende het. Hey Jongens, jongens is dat niet dat nummer van euh..euh...Jannes. Even tot hier in een notendop. En daar kwam ie hoor....en geen onbekende Mathilde Santing! Wie is dat? Oldskool. Heerlijk. Boeiend.
'El Condor Pasa' (If I Could)', het moet nog kerst worden, maar wij hadden het alweer over eieren met pasen. Elk mens die hef zich een kruus te dragen. Werd vanmorgen notabene wakker met Jannes!
Hij was gewoon thuus heur in Drenthe maar ik had 'm blijkbaar gisteren nog ff opgezocht. 
Niet daadwerkelijk maar op Spotify. Zwevend naar 't geluk. Hoe simpel kan het zijn....Op de foto die hing in de fraai verbouwde WC leek het destijds allemaal nog zo simpel te zijn. Liefde op het eerste gezicht, nummertje 150. Wat was je mooi... 
Nog steeds eigenlijk wel. Gekke vent, Jannes maakt ook best wel leuke muziek. Hoorde de panfluit.
Niks geen Ace of Base maar gewoon Drentse tonen, het is de toon die de muziek maakt...Niet verder vertellen hoor. 
Ik wou dat ik kon zweven op de wind. Ver weg naar 't paradijs. Blij als een kind en met mijn vleugels zwaaide ik naar jou....
Misschien luister ik stiekum wel naar de verkeerde liedjes. Je moet iemands hart veroveren met teksten die haar na bij staan. Luister ook veel Yves en Marco S. If you can't beat them join them...haha, not!
Grapje...We haalden de dik tien minuten durende live-uitvoering van Sultans of Swings (Dire Straits) van stal. De kopjes rammelden in de kast van de buurvrouw. Gewelding. Led Zeppelin kwam voorbij in de uitvoering van Heart, De Boxer en good-old Neil Diamond en het gerstenat bleef maar stromen!
De blikjes werden flesjes, steeds groter...We eindigen met bier uit Mandy's kerstpakket en een fijn stenen kruikje van Hertog Jan. 9% schoon aan de haak, Iets met Bee Heavy....Zwaar spul, Cobra 6?
Het werd steeds vroeger laat. Mooi man, mooi vrouw! Giet soms nergens over en toch ook wel weer...
Hitster, dat heeft zo'n beetje iedereen in haar of zijn kerstpakket gehad. Ik ook, leuk spel....
We speelden eigenlijk een beetje Hitster maar zonder het spel te spelen. Blijft fijn...
Gelukkig hebben wij de foto's nog. Nu Roll Over Beethoven van ELO, het swingt hier de pan uit.
Hang zelf wel even de slingers op en de kerstversiering samen met Mouna.  
Jannes is allang vergeten en onderweg via de Hunebed Highway retour richting het mooie Drenthe...
Jammer dat Tom Petty niet meer onder ons is....Hij is uut de tied! Eeuwig zonde, wat heeft die beste man een fijn stukkie muziek altijd gemaakt, soms solo en vaak met zijn Heartbreakers! 
Ik moet mij herpakken. Terug in 't moment. Fietste met mijn nieuwe lamp via de Amalia-brug terug naar huus, stond ik midden op de brug ineens stil bij het vergezicht: 'Hier zit 't goed!
Dat zat het zeker afgelopen donderdagavond bij Tony en Herma in Banthum!
Etentje van de zaak. Met z'n allen aan de kerstdis. Fijne en mooie collega's. We staken de voeten bij onze voormalige spits van het eerste onder tafel. Goed toeven hoor! Net als bij z'n breur in Mainbarg. 
Bij Tony stiet Erna in de keuken te roeren in de potten en pannen! Daar komt echt wel iets lekkers uit. 
We begonnen met Carpaccio, toen een soepje, het hoofd bestond uit diverse vleesgerechten, gebakken aardappeltjes en een puntzak friet. Lekkere sausjes d'r bij en rauwkost. Na koffie met ijs en een likeurtje. Ik ging voor mien Moe's Ameretto. Gezelligheid troef! Mooie gesprekken met dito mensen. Ook weer met een kop en een staart. Verhalen waar je wat aan hebt, waar je soms later nog even over nadenkt....
Oké, bedoelde hij het zo of zij het zus! Bij Café Toon aan het kanaal is het dik in orde. 
Je werkt hard, toch elke dag ruim acht uur met elkaar inpandig dus dan kun je het beter leuk met elkaar hebben. Dik in orde, dat hebben we met elkaar. En als de bazen (geen hond in de pot) het jaar ook weer als prima hebben ervaren dan kunnen de vlaggemasten weer in top! Zwevend naar 't geluk!
Had deze week Mouna wat meer binnen de vierkante meter hier. Moos was ziek, zwak en misselijk. 
Hele week al koorts boven de 39, hopelijk komt straks het telefoontje van moeder, dat het eindelijk is gezakt onder de 38 en voorzichtig stiefelt naar de veilige 37. Ik hoop het zo voor het kereltje. 
Hij miste van de week al die leuke eindejaarsdingen. O.a. de basketbal en de kerstmarkt op school!
Ook niet naar broerlief in Rijssen. Zijn optreden moeten we dus noodgedwongen maar gaan zien op kerstavond op RTV Oost. Hij predikte niet voor eigen parochie maar wel in 't dialect. 24 december om 20.00 uur, ga dat zien mensen of in de herhaling. Hij heeft het ook over de stal om reeds een tip van de sluier op te lichten!
Uut mien eigen stal kwam ooit Mouna tevoorschijn. Wat een lief, leuk meisje is het toch!
Doordat grote broer ziek was kwam Mouna wat vaker buurten. Vrijdagmiddag heel gezellig de vakantie ingeluid bij Blij. We waren blij dus gingen we lunchen bij Blij. Dat is altijd gezellig en goed voor elkaar. Daar wordt je met open armen ontvangen. Aandacht voor het kleine meisje met haar kekke kersttrui. We komen er wel eens vaker, eerder met z'n vieren, nu regelmatig met z'n drieën en vrijdag dus met zijn beiden. Ook leuk, elkaar verhaaltjes vertellen. 's Avonds weer toen grote breur ook arriveerde....
Samen naar de Faker kijken. Wie is het dit keer? Ik ging voor Mama, bleek het toch de zus te zijn...
Wat als Mama niet meer de moeder is die ze altijd was? Ik vind dat moeilijk. Iemand anders zien! 
Zelfs koffiedrinken is anders. Kan moeilijk wennen aan situaties die blijkbaar veranderen omdat het wellicht niet anders kan. Waarom? Waarom kunnen dingen niet blijven bestaan zoals ze ooit waren....
Een andere koffiezetapparaat haalt niks uit. Allemaal andere knopjes, drukt ze verkeerd en dan heb je het schoap pas echt aan 't driet'n. Ze heeft altijd al filterkoffie gezet van Douwe Egberts. Je moet een boom niet verplaatsen. Komt dat zo nauw dan....? Denk het wel!
Of hoe gaat dat spreekwoord ook alweer. Wie is de Faker? Wie is er echt en wie speelt er een spelletje met jou, met ons?!?!?
Mouna wil ook wel eens mee doen aan dit leuke kinderprogramma. Kan Henry bijvoorbeeld jou spelen, Henry kent je goed, Papa. Hij is toch je broer? Klopt Mouna...Maar je vergeet iets. We zijn niet meer het gezin van eerder! Oh ja, is ook zo. Misschien wel een goed teken dat ze ons nog steeds ziet als dat gezinnetje van weleer. Doen we met z'n vieren toch nog iets goed. Al ligt de Faker steevast op de loer!
Werd wakker met Jannes, wil eigenlijk met iemand anders wakker worden. Snap je...
Neil nam het over na Jannes. Beautiful Noise. Muziek schept een band! We kwamen te praten over allerlei dwarsverbanden. Over War on Drugs, thinking of a place en Floortje. Haar hand op mijn schouder, mis ik soms wel eens, nu ook mijn laatste hoop in bange dagen haar dagen inmiddels zijn geteld. 
Althans zo lijkt het! De meeste koffie heeft ze wel gezet. Zwevend naar 't geluk! Zwevend naar het paradijs. Zwevend naar boven! We willen haar wel houden maar soms is het beter om zelf je koffie te gaan zetten. Beautiful Noise. 
Fijne Kerstdagen, dat is een beetje mijn verkapte boodschap. Heb elkaar lief! 
Ook al laat je soms een glas vallen. Scherven brengen toch geluk! Zet Jannes op, misschien zweef ik vandaag of morgen wel naar 't geluk! Je weet het niet, ergens in blijven geloven! 
Spreek jullie volgende week weer....Ga naar Almelo, misschien is daar nu wel iets te doen!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#SpiekerJosuf!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'One love, one blood, 
One life, you got to do what you should.
One life, with each other.
Sisters, brothers. 
One life but we're are not the same.
We get to carry each other, carry each other.
We are one but we're not the same.
One.'
Uut 'One' van U2

Moi, ben ik weer.
Het is iets na zessen. Hardenberg slaapt, de Vecht is al wel wakker. 
Ik hoor 'm kabbelen, soort spinnen van genot! Dat doen die rivieren hè.
Verderop kraakt het bed een beetje. Stiefel, stiefel, trippel, trippel.
Doe net of ik slaap. Heel zachtjes kruipt een meisje van zeven bij mij in bed. 
Al snel haar beentjes tegen mijn knie aan, voorzichtig gaat haar ene armpje over mij heen.
'Papa, ben je al wakker?, vraagt ze fluisterend. Ik denk néé maar ik zeg ja....
Wetende dat ze dan leuke verhaaltjes gaat vertellen en gaat zeggen waar ze deze nacht over gedroomd heeft. Denk iets met paarden, weet het bijna wel zeker. En ja hoor. Heel onschuldig zegt ze dat ik een hengst ben en keuvelt zo een mooi stukkie verder. In haar ogen ben ik een mannetjespaard. 
Voel mij eerder een lamme blinde merrie, maar dat terzijde. Ik reken het sowieso goed! 
We lachen nog een keer om het grapje wat ze gisteren maakte, vandaag is ie ook nog leuk! Geweldig.
Iets met schapen, herders en broodje shoarma...Mag het, deugvolk?
Gisteren (zaterdag) had ze een paarse trui aan. Blijkbaar had ze die vrijdag aan moeten hebben. 
Toen had ze trouwens een hoodie met regenbogen aan en een roze broek.
Ik wist het niet. Maar hoorde het 's morgens op de radio. Paarse vrijdag. Afgezien van paarse sokken heb ik niet zoveel hangen van die kleur in de kast. Had ik het anders aangetrokken? Staat paars mij überhaupt wel? 
Moet er geen umlaut op de a? Iedereen in zijn of haar waarde laten. Schijnt moeilijk te zijn! 
Als je ergens voor bent ben je dan automatisch ook ergens tegen? Als je voor de Joden bent, ben je dan tegen de Palestijnen en/of omgekeerd? Als je voor bier bent ben je dan tegen wijn? 
Tegenwoordig moet je overal een mening over hebben. Blijkbaar. Ik vind ook iets van Paarse Vrijdag, in kleine kring ventileer ik 'm ook wel omdat je dan op de juiste waarde wordt geschat. Dat ze weten wat je bedoelt, hoe het nog steeds voelt en hoe je er mee omgaat...Heel veel mensen zien wel de splinter maar vergeten gemakshalve de balk. Snap je!
Ik snap al die voor- en tegenstanders niet! Zo verlies je elkaar en win je er uiteindelijk niets mee. 
Allebei de strijd verloren en de mooiste verliezers zijn dan ineens de winnaars...? 
Zeg het maar? Ik volg graag de discussies op allerlei sociale media. Nou ja, sociaal is er niet veel meer bij. Richting is ver te zoeken. Iedereen wil zijn of haar punt maken, de mening doordrukken, net zolang totdat het pijn gaat doen! 
Er is altijd wel iemand die auw roept of zich beschadigd voelt. Ik ben niet overal voor, zekers niet overal tegen maar zou liever lid zijn van de ouderwetse tegenpartij om iets van dito geluid te maken....
Vleugje van Kooten en vleugje de Bie! Die zagen het allemaal nog niet zo somber in. Snapten eerder al wat nu tegenwoordig eerder regel dan uitzondering is. Je mag bijna geen grappen meer maken, ze zijn links of rechts, vroeg of laat, wel eens goed fout! Lacht de ene dan huilt de andere of nog erger, wordt je neergezet als racist, homofoob of whatever. Een terloopse opmerking kan een hele vlucht met je nemen....
Toch had Mouna een paarse trui aan. Stond haar goed, zoals eigenlijk alles haar wel staat. Dochter hè.
Ze mag alles worden wat ze graag wil, ze mag zijn zoals ze nu is en morgen weer anders. Ik vind het prima. Zolang ze maar een mens(je) blijft en niet één of ander verschrikkelijk monster. 
Die zie ik, helaas, dagelijks maar al te veel op diverse (a)sociale media. Elkaar moedwillig de tent willen blijven uitvechten zonder daadwerkelijk een doel voor ogen te hebben. De kerk in het midden....
Kom daar nu nog maar eens om. Daarom voelde ik vrijdag en gisteren des te meer de saamhorigheid. 
Vrijdag op de gezellige midnightwalk in Hardenberg en gisteren al struinend langs een geschiedenis van ruim tweeduizend jaar eerder in het pittoreske en vooral feeërieke Beerze. Sprookjesachtig met al die duizenden waxine-lichtjes.
Ik weet het ook niet allemaal. Weet wel dat ik geniet op zulke avonden. Van de kneuterigheid, van het feit dat we allemaal één zijn ook al zijn we allemaal verschillend. In ondermeer levensopvattingen- en geloofsovertuigingen. De één houdt van vrouwen, de andere weer van mannen of van allebei. Dat kan ook. Sommigen wisselen gedurende hun leven of komen terug op hun schreden. Het mag allemaal. In de tied van Spieker Josuf was dat nog niet het geval of ze hebben het gewoon niet opgeschreven. Dat kan ook hè. Werd er toen al censuur toegepast als je anders bleek te zijn, bleef je maar in de kast zitten in plaats van in een herberg of koude stal? 
Maar wie zegt dat je anders bent? Misschien ben jij wel normaal en ik toevallig niet! Daar verandert zo'n paarse dag ook niks aan. Dan plaatst je juist iemand in een hokje waar hij of zij net uit wil of is gekomen...
Ach, moeilijk gedoe! Het is toch nooit goed, wat je ook misschien doet! Doe je zus, had je zo moeten doen. Wil je links, had je rechts gemoeten. Kies je wit, was zwart een betere optie geweest...
Daarom lekker lopen, lopen tot de zon komt. Vrijdag lekker achter het huus hier in Hardenberg en gisteravond in het betoverende Beerze. Trots op waar ik vandaan kom, hier kom ik weg! 
Wat hadden ze het weer uitstekend voor elkaar. Ze maken mooie muziek maar de Broederband weet ondertussen ook hoe ze een kerstwandeling in elkaar moeten flansen. Goede wijn behoeft geen krans. Nou...Het was weer genieten op de vele vierkante meters op 5 sterren camping de Beerze Bulten. Eerlijk is Eerlijk. Bultje, petje af!
Alles klopte, vanaf het begin tot aan het eind. Kinderen genoten en ik ook. Eventjes geen gezeur aan de kop of meninkjes moeten ventileren/aanhoren. Neuh, niets hoefde, alles mocht! Lopen langs de eeuwigheid in een oud en mooi verhaal. 
Het kerstverhaal blijft staan hoe oud je ook wilt worden. Even samen zijn, niet alleen. Kerst is de grote verbinder. Wel fijn in deze hardvochtige tijd. Niemand wilde dit weekend iemand de tent uitvechten. Blijf maar lekker binnen. Neuh, iedereen blij, lief en aardig. Kom maar, kom maar in de tent. Kun je er mooi uitkieken. Lekker warm ook. Iedereen is dan welkom. Maakt niet uit waar je wel of niet in gelooft, hoe je verder je leven invult of wilt kleuren. De regenboog als graadmeter! 
Dat geloof ik dan wel weer. Dat iedereen één kan zijn. Of ik moet gewoon van de Glühwein afblijven.
Lul weer achterlijk dom deze ochtend. Of nie? Dat komt door jou zingt Guus Meeuwis. Nou euh Brabander, ik doe het toch allemaal zelf hoor. Genieten van kleine dingen. Genieten van the Third Party, leuk akoestisch bandje. Twee van de drie heren kende ik al. Stefan en Reinoud. Nummer drie, Dennis, was de grote onbekende. Een kruising van Sheeran, die ene zangert van Mumford (en Sons) en hij deed mij ook een beetje denken aan iemand waar ik nu even niet op kan komen en Joost van Novastar! Singer-Songwriter in zijn kekke blouse-jasje. Leuke gast, leuk bandje ook. Halve Ieren bijkans. Dat zie je ook vaak in de Engelse pubs. Van die gasten die op een krukje gaan zitten, een gitaar omhangen en zomaar een eind de wijde wereld inspelen. Heerlijk, I Love It, GJ ook. Je hebt natuurlijk al pluspunten als je begint met 'The One I Love' van R.E.M. Die hoor je niet zo vaak gespeeld worden door een cover-bandje. We mochten getuige zijn van hun eerste officiële optreden. We kregen zowaar een privé-concertje. Want wij waren één van de eersten bij the Afterparty van de Midnightwalk. Toch iets te snel gelopen? 
Maar ze begonnen al mooi op tijd met hun liedjes zingen. Daar hou ik wel van. Deden ze goed!
Even met de oude buurtjes op pad! Altijd prima de luxe. Fijn, een mooie vriendschap derhalve...
Had even zo'n weekend nodig. Moos en Mouna inpandig. Gewoon het feit dat er zijn! Dat is eigenlijk al genoeg. Zaterdag mocht Moos nog een potje basketballen. Wat een wedstrijd. Ze moesten daadwerkelijk alles geven. Moos acteerde veel in het veld. Had er maar druk mee, hij liep van voor naar achteren. Niet moe te krijgen. Verdedigde strak op nr. 13 van de tegenpartij. De Risne Stars uit Rijssen hadden niet veel spelers meegenomen naar sporthal de Kamp maar ze gingen wel als de brandweer. 
Regelmatig wisselde de tussenstand stuivertje. Maar gelukkig viel het kwartje uiteindelijk de kant van The Vikings op! Goed man! Het laatste duel van het jaar. Plek nr. 2, een prima prestatie. Wat zijn ze gegroeid. Letterlijk maar ook figuurlijk. Leuk om te zien hoe zo'n team zich ontwikkelt. Dat je zo'n proces meemaakt als fanatiek supporter/ouder. Hoe Arthur en Kasper verder alles in goede banen begeleiden....Belangrijk hoor. 
En het belangrijkste. Moos heeft zoveel schik aan het spelletje en alles erom heen. Prachtig!
Daar gaat het toch om, dat je het een beetje leuk hebt. Dan maakt het niet uit of je paars draagt of zwart. 
Het draait er om dat je één bent maar misschien niet allemaal hetzelfde. Lekker toch!
Eenheidsworsten genoeg. Soms wil je een harde worst en soms wil je Spaanse Fuet! 
Snap je. Het gaat niet om de worst maar om de inhoud. Al dat andere is vooral slap gelul....
Althans, dat denk ik dan maar! Kijk niet zo vaak in de spiegel, ben vaak absoluut niet blij met mijzelf, wat ik zie en hoe het leven draait. 
Maar samen met je kinderen spijkers slaan in een stuk hout bij Spieker Josuf is nog niet zo verkeerd. 
Timmeren in het bos, de spijker op zijn kop slaan! Later de hand schudden van de kerstman, zijn huis bekijken en bedenken dat waarheid en fictie wel eens vaker hand in hand lopen....
Ik hield de hand van Mouna maar vast, niet alleen vanmorgen maar ook gisteren en morgen! 
In Beerze geen tegenpartij maar twee 'Crooners' die kerst-chansons ten gehore brachten terwijl Moos en Mouna met Bultje op de foto gingen. Nogmaals, heerlijk. De Whamster. 
Vanmiddag maar even de grens over. Ze houden ons toch niet tegen....Weihnachten in de Pruis!
Denk Nordhorn, kan ook Uelsen worden! Wij kiekt wel.
Woensdag naar de Rooms Katholieke Dionysiuskerk te Rijssen. Grote breur, de hemelpiloot, treed daar op voor de Kerstnachtdienst van RTV Oost. Moos wilde graag bij de opnames zijn. Ik vind het prima, ga ik wel beelden en de glas-in-lood-ramen tellen. Deed ik vroeger ook! 
Rust in mijn kop krijgen. Dat lukt helaas niet altijd. Want ik had geen paarse vrijdag maar een donderzwarte vrijdag! Mij op laten naaien....en geen draad en naald voorhanden. Gelukkig wel spijkers. SpiekerJosuf kom er maar in. 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.

#Nostalgie!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ja, als ik terug kon in de tijd, dan wel met jou.
Ik heb je zo lang niet gezien, hoe is het met jou?
Jij bent echt niets veranderd, oh, het voelt meteen vertrouwd.
Als ik terug kon in de tijd, dan wel met jou.
Als ik terug kijk op ons leven, dan ging het te snel voorbij.
Ik zou de klok terug willen draaien, en teruggaan naar die tijd.'
Uut 'Terug in de Tijd' van Yves Berendse.

Moi, ben ik weer.
Zit je daar, zaterdagavond, even video te bellen met je zoon.
Ik hier, hij daar. Beetje praten over zijn basketbal van die middag en ons voetbal.
Vorig weekend was hij hier nog 'live' aanwezig, samen met zijn zusje. 
Was in een soort van nostalgische bui. Dacht aan al die weekenden daarvoor.
Blijf het maar niks vinden. Om het weekend, dan weer hier, dan weer daar. 
Nostalgie, de geromantiseerde of geïdealiseerde verlangen naar oude tijden. 
Vroeger was het allemaal veel beter, ik mis iets dierbaars en belangrijks als zij er niet zijn. Net of ik van alles mis. 
Net of je niet compleet bent, half afgemaakt. Tis geen heimwee, dat is weer een andere emotie die soms vaak wordt verward met nostalgie. Ik liet mij dat vorige week eens uitleggen op de radio.
Heimwee is het gevoel van verlangen naar een plaats waar je vandaan komt of hebt gewoond.
Nostalgie is meer weemoed of verlangen naar het verleden toen alles nog anders was.
Melancholie maakte zich van mij meester, had geen heimwee naar de plek waar Moos en Mouna op dit moment zijn. Ken die plek wel maar koester geen heimwee. Neuh, verre van dat.
Koester wel heimwee naar de Van Kouwenborchstraat, nr. 43 of de Clemmestraat 2.
Nostalgie maakte mij deze week meester toen ik mijn top2000 lijstje invoerde. 
Dat doet de top2000 met je, althans met mij. Liedjes die een kop een staart hebben maar ook doen terug verlangen naar eerder. Naar die tijd dat de gulden nog van hout was en Twix nog Raider heette.
Dat mensen een leven bij elkaar bleven. Van elkaar bleven houden en niet met een ander er vandoor gingen. Had het vrijdag weer. Allebei tegelijkertijd arriveren op een soort van afspraak, een laatste groet brengen aan een mooi mens. Mooi op tijd, allebei, los van elkaar. Twee zielen, één gedachte.
Allebei nu gek van vrouwen! Het kan verkeren, of niet dan? Ik hoor het goede vriend Bredero het zo zeggen.
Nostalgie waaierde deze week dus binnen met mijn top2000 lijstje. Staat nu op de speaker in willekeurige volgorde. 
Liverpool Rain kwam net langs. Eentje van Racoon, de heren uut Zeeland. De deur is dicht maar nostalgie waaiert er wel onder door. Toch tocht het nie. Snap ie. Lohues nou, Hier kom ik weg! Groentesoep met worst!
Lohues doet mij vaak terugdenken aan mijn jeugd in Mariënberg. Hij verhaalt over het leven van eerder, niet altijd van vroeger maar ik zie ook zo nog mijn Opa kuieren op het erf of Oma cake bakken.
Moet je thee, jongen? Van die dingen. De andere Opa op de uitkiek. Touw door zijn broek, hij kende blijkbaar die moderne riemen nog niet. Fasten your seatbelts, Opa! Mooi man. Tijdloos.
Mien nummers zijn één al nostalgie en toch ook nie. Sommige nummers hebben de schifting dit jaar niet overleefd. Heb er ook niet lang over nagedacht. Twintig nummers kan ik zo invullen, die blijven al een levenlang hangen in mijn hersenloze brein. Leven hier helpt net zo goed als drinken tegen de dorst.
Hier kom ik weg, hier staat ons huis. Blijkbaar kom ik daar altijd weer terecht. Hier kom ik weg. 
In het Nederlands klinkt het dialect van Lohues en consorten toch anders, een ander gevoel.
Geen heimwee en ook geen nostalgie. Wou dat ik soms zo'n teletijdmachine van professor Barabas binnen handbereik had. Dat ik terug in de tijd kon naar het goede gevoel van eerder! Nog even op plekken spelen die jou een glimlach op de mond bezorgde of onrust in je onderbroek.
Gisteravond- en nacht speelde ik mijn lijstje af en ineens stond Yves Berendse daar te zingen....
Waar hangt hier die geluidsapparatuur van Finkers? We worden allemaal afgeluisterd. Ik heb het idee, ik iets iets meer dan een ander. Want Berendse stond niet mijn lijstje van 35. Toch had ie een punt, deze volkszanger die momenteel stammen Ollanders in vuur en vlam kan zetten. If you can't beat them, join them! Onze (muziek)smaak is aan bederf onderhevig. Je kunt er alles van vinden maar je moet ook niet blijven hangen in het verleden. Vroeger maakten ze nog muziek, tegenwoordig ook hoor maar anders...
Nostalgie zweefde gisteren ook rond op het Westerpark. Wederom lukte het ons niet om te winnen van die club VKV (vijf kilometer verderop). Ik had er nog zo'n goed gevoel over.....
Tuurlijk, Banthum is koplopert en ze hebben gewoon goede voetballers. Ik genoot van een Bril, Hans, Ten Napel, Lamberink en een Putter. Ze brachten de boodschap over. Zij Plus en wij Telman!
Neuh, afgezien van de eerste 10 minuten hadden wij weinig in de melk te brokkelen, zure melk derhalve. Neuh, wij werden vakkundig afgeserveerd door een beter en vooral feller Banthum!
Hoe anders was dat eerder. Toen wonnen wij veel vaker van Banthum. Zelf ook regelmatig tegen de groene heren gebald en regelmatig kon de roodzwarte vlag bij ons in top! Gaaf man!
Zal het van de week nog wel eens moeten aanhoren. Geen mooier vermaak dan leedvermaak. 
Andersom was het ook zo geweest, al moet je naturlijk altijd op je tellen blijven passen. 
Nostalgie. Nu passeert 505 van Arctic Monkeys de revue. Die is nieuw dit jaar in mijn lijstje dankzij Moos. Hij zette het enkele weken terug in onze gezamenlijke playlist. Gaaf toch. Kereltje heeft verstand van muziek. Ik heb zijn lijst ook gezien. Trots! Hij vind Lohues bijvoorbeeld ook een toffe gast.
Kan ook niet anders. Volgens de geleerden van Spotify was Daniël Lohues mijn topartiest.
Mijn topnummer Op Fietse, totaal 41 keer afgespeeld. Ik luisterde naar 502 verschillende artiesten en dat 17.396 minuten lang maar Lohues was en bleef mien moat op muzikaal gebied. Mooi zo'n kerel bij de hand. Samen hebben wij 1147 minuten doorgebracht op dit platform. Gefeliciteerd! Mien top 5 van topnummers kende ook weinig verrassingen alleen Mouna heeft een flinke duit in het spreekwoordelijke zakje gedaan. Denk op vakantie in JD. Daar stond het om de haverklap te jengelen.
Want op nr. 4 van mijn Top 5 staat huisfeestje van Roxy Dekker en de Bankzitters.....Ach, ik reken het maar goed. 
Tja, misschien haar toch een eigen accountje geven voor Spotify. Moos zet er wel lekkere nummers in maar bij de smaak van Mouna mag af en toe wel een beetje zout, peper en tikkie ketjap bij! 
Ze zijn in ieder geval met muziek bezig en trouwens ik mag ook niet klagen. Yves Berendse komt er tegenwoordig ook bij mij in. Dat zou vroeger ondenkbaar zijn geweest. 
Ach ja, dat is ook een soort van nostalgie. Vroeger mocht Dire Straits ook niet van mij maar nu...
Vooral die live-uitvoering van Sultans of Swings. Kippevel man. Die hoorde ik gisteravond ook nog. 
Keihard, slechts enkele lichtjes aan en boxje op standje burenruzie. Geweldig!
Of die live-uitvoering van 'In Your Eyes' van Peter Gabriël. Schitterend. 
Nu knalt trouwens 'Black' van Pearl Jam door het huis terwijl de zondag wakker probeert te worden!
Black heeft net de top10 gehaald van de top2000. Hij zakt elk jaar iets verder richting onderen.
Voor enkele jaren terug dacht ik nog dat het de nieuwe nr. 1 zou worden en Freddy en de zijnen van de troon zou stoten. 
Niets is minder waar. Dat is natuurlijk ook een vorm van nostalgie van den bovenste plank. 
Queen op nr. 1 in de top2000. Tuurlijk begroet je het nieuwe jaar pas voordat de gong heeft geklonken van Bohemian Rhapsody. Voor de 22e keer al. Tuurlijk heeft dat wat en jammer genoeg zie ik bij steeds meer FB-vrienden het nummer in hun speellijstje. Dat mag hè, vrij land hè dat Nederland! Zal ik ze van FB stiefelen....Tuurlijk nie, blijven leuke mensen ondanks hun voorliefde voor Bohemian Rhapsody.
Vroeger kon ik mij daar druk over maken. Nu steeds minder, wat kan ik veranderen aan iemands muzieksmaak. Helemaal niks....Nostalgie. Bij elk nummer weet ik nog waar ik was toen ik het voor het eerst hoorde of met welk leuk of minder leuk moment in mijn leven te maken had. 
Brown Eyed Girl van Van Morrison is gesneuveld. Alhoewel het een supermooi nummer blijft!
Er zijn andere platen in de plaats voor gekomen. Ditmaal ook twee nummers die The Counting Crows altijd gebruiken bij hun optredens. Waarom? Misschien dat ik weer naar ze toe wil. A Long December met ze wil beleven. Ze beginnen altijd met Bill Whithers' Lean on Me en als het concert ten einde is schreeuwen wij onze longen uit de lijven met California Dreamin' van The Mamas & The Papas.
Nostalgie hè. Kan zich wringen in allerlei bochten en elke weg komt lang of breed uit bij je huis. 
Ik wil misschien wel terug naar vroeger. Naar eerder toen wij gewoon hier ons leventje leidde.
Niks geen poespas. Our house in the middle of the street. Vaak wordt ik verkeerd begrepen. Wil misschien haar niet terug maar wel mijn gezin! Is dat gek, is dat vreemd. Soort van vreemde hang naar vroeger. Soort van verkeerde nostalgie? Als ik nummers zo doorspit zit daar een bepaalde tegenstrijdigheid in. Laatst kon ik mien andere moat het ook niet aan zijn verstand peuteren....
Ik probeer het misschien dit keer te vertalen in mijn nummers. Pink Floyd - Wish You Were Here - krijgt een andere lading. Giet over mien Pa maar is dat wel zo? Thinking of a Place, the Last Resort of I Still Believe van the Call. Mijn New Gold Dream, Onderuit, Hold Me Now of Love like Blood!
Heimwee heb ik niet, ken ik nie....Nostalgie des te meer! Het draait uiteindelijk allemaal om familie. 
The Family Tree. Die blijft groeien. Er vallen bladeren af maar elk jaar komen er ook weer nieuwe blaadjes bij en de boom groeit steeds verder richting een verdieping hoger! 
Onbewust, merk ik nu, zit er veel van nostalgie in mijn lijstje van 2024. 
En dat is helemaal niet erg. Je mag even zwelgen als je er maar niet in verdrinkt.....
Vandaag maar een stukkie fietsen. Stukkie 'arnbagerweg' en dan de Oudeweg. En als ik Café Mans, de karke en de Coöperatie zie dan fiets ik deur want 't weijt nie slim. 't giet vandaag vanzölf naar de Clemme.
Heimwee ken ik niet want ik kom nog vaak thuus bie mien Moe, waar het allemaal begon. 
Vandaag stukkie varkenshaas of speklap in de panne, Thuusslager Lotterman levert nog altied.
Dat is ook nostalgie. Hij hef ook nog wel eens meegemaakt dat wij wel wonnen van die club VKV.
Komt ook wel weer, hoogmoed komt vroeg of laat voor de val. Maak oe maar niet al-te-naar.
Zou wel eens de klok willen terugdraaien of in zo'n teletijdmachine willen zitten. 
Onderweg naar later, onderweg naar nostalgie.
Gelukkig hebben wij de foto's nog.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Lusten En Lasten!

Hallo  Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'If I could save time in a bottle.
The first thing that I'd like to do is to save every day.
'Til eternity passes away just to spend them with you.
If I could make days last forever, if words could make wishes come true.
I'd save every day like a treasure and then, again, I would spend them with you.
But there never seems to be enough time to do the things you want to do.
Once you find them, I've looked around enough to know.
That you're the one I want to go through time with.'
Uut 'Time in a Bottle' van Jim Croce.

Moi, ben ik weer! 
Pluk nu al ruim drie jaar de wrange vruchten van het éénzijdig opzeggen van ons mooie contract! 
Niet de Lusten maar vooral de Lasten!
Het werd helaas geen contract voor het leven, verre van dat!
De inkt was nog niet eens opgedroogd of ze was al om de hoek verdwenen, steeds verder uit zicht!
Ik stiefelde mij vorige week weer eens zelf van zo'n dating-app af!
Daar zit ook gewoon een heus verdienmodel in om je leed enigszins wat te verzachten!
Wie betaalt die bepaalt, nou echt nie....?!?
Tuurlijk stonden er nog enkele dames in de wachtrij, nog niet het lef gehad om ze naar links te swipen.
Sorry! Bad Habit. Nu gedaan. Nogmaals sorry, ben soms een klootzak.
Had voor enkele maanden terug mij weer laten verleiden om zo'n abonnementje af te sluiten.
Zie je meer, veel meer mogelijkheden en kansen, je zou wel gek zijn om dat nu niet te doen. Ze wacht(en) nu echt op jou...Bla, bla. Ging overstag. Geloof je hetzelf? Denk het wel, niet....(met een drankje op ga je jezelf ook nog eens veel leuker vinden...) Ik mag er toch zijn en nog meer van dat geneuzel...haha
De eerste maand voor de helft van het geld, tel uit je winst! Niet dus....
De vrouwen die ik leuk vind vinden mij blijkbaar niet leuk en vice-versa! Heb een rare smaak.
Ligt niet aan jullie, maar aan mij, hoor. 
Dacht ik, maar vrijdag sprak ik een vrouwelijke voormalig dating-gebruikster. Eentje van het zware en pure spul zonder suiker.
Koffie, en ook zonder melk. Ik vul het apparaat wel weer bij...
Ze had de liefde ondertussen gevonden, leuke vent trouwens, maar ging even los over al haar dating-perikelen in het eerdere....
Ok, ligt dus toch niet allemaal aan mij dat ik het zo'n gedoe vind en soms zo doorgestoken kaart!
Leuk contact en ineens houdt ze op met tikken, weer een deuk in je ego? Not! Niet echt hoor...
Of zegt de afspraak alsnog een half uur van te voren af als je al in de trein zit richting het einde.
Ik neem het allemaal ook niet zo serieus. Ervaar het eerder als een last dan een opgewekte lust!
Het plaatje is vaak niet compleet, verre van dat. Ik sta er ook leuker op dan ik in het echte leven daadwerkelijk ben...Sorry! 
Laatst belde nog zo'n dating-app op naar het werk. Een collega van mij nam op, ik was even bezig! 
Of het niet beter was om het eens een paar maanden zonder foto te gaan proberen...
Misschien was dat the key tot een nieuw contract. Vanaf 7 februari zien wij wel verder!
Ik vind het allemaal behoorlijk ingewikkeld, complicated zoals Mell Jonk het afgelopen vrijdag hier achter het huus zong. 
Ze bezwangerde een volle Voorveghter. Leuk mens die hele Mell VF uut Volendam!
Heb een zwak voor dat lieve mensje. Ze stelde niet teleur. Zat lekker in het pluche en genoot van haar leuke liedjes. Liedjes met een boodschap en dito verhaal. Ton Dijkman op de drums en Martin Scheppink op hammondorgel en piano. DNA.
Wellicht ken je haar van Voetbal Inside of van die beste zangers van een paar jaar terug. 
Ik zag haar eens op een soort van Blues/America festival in Hengelo. Kwamen we net binnen toen zij stond op te treden. Destijds nog met Nico Brandsen op het orgel, die overleed helaas begin dit jaar aan een kwaadaardige hersentumor. Dan is alles anders hè, minder belangrijk. Vond het lekker klinken....
Nico en Ton vormden ooit het producersduo Vintage Future. In 2015 vroegen ze Mell er bij, daarom de naam Mell & Vintage Future. Begin dit jaar korten ze het af naar MELL VF.
Zij plukt ook van de lasten van het leven in plaats van de lusten. Mell kampt al jaren met depressies etc. 
Vertelt ze openlijk over. Laatst nog bij EVA. Dat ze soms het bed niet uit kan komen en dat optredens vaak het beste medicijn zijn. Dat ze niet altijd het leven lief heeft en had. Moest even slikken bij haar nummer dat ze inzette, I Believe in Life. Ben van de teksten hè. Vond ik wel een goeie....Ze heeft sowieso wel wat te vertellen. Knap hoe ze dat doet....Respect ook!
Kan beter in het leven geloven dan in de liefde. Dat blijf ik maar een ver-van-mijn-bed-show vinden!
Als ik er eindelijk éénmaal eentje tussen de lakens heb deel ik ze pardoes niet meer uit!
Komen ineens allerlei rugzakjes tevoorschijn en ook nog eens zonder een transfer-bedrukking.
Ik vond het mooi zoals het was. De glans is er nu wel af en ik poetst mij soms een ongeluk....
Vaak blijft de bol dof op enkele lichtpuntjes na. Twee van die lichtjes liggen nu allebei nog boven te ronken.
Gisteren samen in een kringetje gezongen. Sinterklaas kapoentje...We houden hier nog luchtkastelen in leven. Gebouwd op los zand, dondert straks sowieso in elkaar maar dat geeft allemaal niks want we houden van elkaar. Het Belgische 'Ik zie u graag' is even achter de Iessel geslingerd.
Neuh, voor mij had het allemaal niet gehoeven. Had ook anders gekund! 
's Avonds had ik na Mell VF nog een goed gesprek met mien Moat Robert. Vind het momenteel wel prima! 
Het is niet anders. De hoop is allang uitgestelde teleurstelling geworden maar het hoeft voor allemaal niet zo... Zat net nog even op die app waar ik vorige week het abonnement van heb opgezegd. Als door een wesp gestoken zijn ze mij weer aan het re-activeren. Er wacht weer iemand op mij. Kan haar natuurlijk niet zien maar dit kon wel eens de ware zijn vertelt die Dating-app mij in volle glorie..?? Haha.
Geloof je hetzelf? Ze doen ook al aan Black Friday. Once you go Black, You never go....??
Twee voor de prijs van één. Het lijkt wel koehandel of een nieuwerwetse vleeskeuring!
Toch weet ik mij te bedwingen. Lusten en Lasten! Leven en laten leven...Joah, mag wel zo...
Zo'n vrijdagavond is mij dan veel heiliger. Leuke muziek, dit keer van Mell VF, wat biertjes en praterij. 
Ging weer ergens over. Snap mien moat, hij snapt mij ook wel (eens). One Fine Day.
Tuurlijk zie ik het graag anders. Maar de vrouw die ik leuk vind moet haar ogen nog openen....
Ik doe ze ook wel eens dicht. Romantiseer ik de hele godganse bende bij elkaar. Welkom in Utopia.
Waar dromen waarheid zijn of ik kijk teveel kerstfilms, daar komt het ook altijd goed hè of zoals in het Sinterklaasjournaal, daar gaan de bruggen wel open, bij mij sluiten ze vaak met de haven in zicht.
Op het laatst van het liedje treffen ze elkaar in zo'n film bij de kerstboom en ja hoor....dikke mik en ze leefden nog lang en gelukkig.
Stond van de week een uurtje bij de kerstbomen van de Gamma, wat denk je? Niks hè....
Ging ff naar de buren, uurtje bij de Karwei. Van hetzelfde laken een pak. 
Ja, er kwam een superleuke vrouw naar me toe. Dacht, kassa...! Zag een date bij de Troubadour al opdoemen, kat in bakkie. Alvast bed verschonen.
Euh, mag ik u iets vragen. Tuurlijk! (komt ie, dacht ik). Wat mag die kerstboom kosten?
Nou, ik euh..euh, ik werk hier niet! Sta wortel te schieten of zoiets. Sorry, meneer. Dacht dat u hier werkte, U was zo één met al die bomen. Fijne dag verder, ja...jij ook! Flikkerde die Mistletoe ook uit mijn jas. Lusten & Lasten, wat een gedoe! Werkt voor geen meter. 
Ingewikkeld allemaal. Vroeger kocht je een fles Chablis, je zette Van Morrison op in je stamkroeg en ze kwam gewoon naast je zitten. Jij hier? De rest werd snel geschiedenis....één van die twee overblijfselen, die wel gewoon is blijven hangen, is net wakker. Hallo Papa, hoi Mountje....Wakker? Ja, anders liep ik hier niet. Ad-rem hadden wij haar ook kunnen noemen. Het werd Mouna, mijn wens in een andere taal! 
Moos haalden wij uit de boerenkool! Dat dacht ooit iemand, Dorgelo is er gek genoeg voor....Not. Kan soms ook wel serieus zijn hoor.
Had 'm Lev willen noemen naar een voormalig keepert, dan was Jelle beter geweest.
Topgozert en dito ballentegenhouder, zag 'm vrijdag ook met zijn mooie vriendin! 
Dat was destijds geen enkele last. Elke zaterdagmorgen met die jochies op pad, voetballen....
Iets anders was er gewoon niet! Daar kwam het leven niet om de hoek kijken, maakten wij er nog geen potje van. Ja, een potje voetballen. Vaak kraaiden wij victorie, voetbal kan soms zo mooi zijn.
Gisteren hadden wij ook geen lasten maar alleen de fijne lusten tegen Sportlust! 
Na weken van zuur proefden wij weer het zoet aan de Bosrand van Vroomshoop. 
Ditmaal geen uitgestelde teleurstelling. Wel de lusten niet de lasten! 
En het mooie is, het weekend is nog niet half voorbij. Straks soep bij Moe, groentesoep met worst?
Denk weer eens ouderwets Tomatensoep met ballen. 93 op de teller, de enige vrouw die mij nooit zal verlaten. Nou ja, ze gaat een keer hemelen maar ik heb de accu van haar auto onklaar gemaakt! 
Dus voorlopig kan ze nergens naar toe en ik denk dat haar rollater de weg naar boven nog niet weet.
Houden zo. Nog altijd de lusten bij haar, ze heeft nog weing last van haar 93 jaar.
Vanmiddag ff lopen in het bos. Op zoek naar pieten, die mogen wat mij betreft alle kleuren van de regenboog hebben. Soms trek ik die regenbogen wel....vaak niet! Maar alles voor de kinderen.
Misschien moet ik wel naar die winkel van Mell in Volendam. De Company Store....
Die maakt gebroken harten. Die van mij hangt van plakband en pritt-stiften aan elkaar!
Lekker boeiend. Soms moet je gewoon je ogen open doen, zien wat je wel hebt....en dan valt het allemaal ook nog wel weer mee. Kein geloel, is wel ernst.
Moos en Mouna zitten allebei bij mij aan tafel. Mouna probeert iets van Lego in elkaar te zetten en Moos is druk bezig met zijn lijstje van de Top2000. Gevalletje appel en boom!
Ik mag ook nog. Als je hebt over Lusten & Lasten. Daar is mijn jaarlijkse hoofdpijndossier weer.
Wie laat ik dit jaar schieten en wie schiet mijn top 35 binnen..??
Nostalgie waaiert hier binnen vanaf de Vecht! Doe ik gek, Nowhere Land? Of mag dat nog niet...
Denk dit jaar ook Fleetwood Mac weer eens met The Chain. Tuurlijk Pearl Jam, Lohues en Bos.
Maar ook U2, Simple Minds, Skik en Frank Boeijen. Jim Croce d'r bij? Gewoon toch weer Pink Floyd, Peter Gabriël en Counting Crows. 
Jemig. Liefde ingewikkeld? De Top2000 dat is pas ingewikkeld! Dat zijn echt lasten ipv lusten.
Of gewoon alles naar links swipen, net als je doet met dat stomme Tinder en al dat andere gedoe!
Ben niet gemaakt voor dat eeuwige gezoek naar een mogelijke onbeantwoorde liefde.
Get a life, straks staat ze gewoon om de hoek. Hallo, jij hier....Neuh.
King of mijn eigen castle. Ik hou gewoon van mooie en lieve mensen en van Fata Morgana.
Rare naam heeft ze wel, maar dat terzijde.
Ik speel wel, heb ook nog een moat, al heb ik maar twee troef!
Nowhere land! To the echoes of my mind!
Sure, love won't come easy but I gotta give it a try.
Tot die tijd mooi de lusten en vooral de lasten...haha
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Beerzerveld!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I'm gone away in the morning to see the world through different eyes.
The further I get the closer I'll be in every city and every sky. 
I'll lift the world from my shoulders you know and I'll see to many sight.
I will taste forbidden flavors and I will dance till the sun will rise.
In the sunsets glow and the star lit night.
I will trave far, travel light and the burden's gone.
No ties left to bind I've decided to leave you behind.
Give me solitude, give me time, give me all the strength to uncover a new life.
Give me solitude, give me time, I will find my way to let go of what's behind.'
Uut 'One (fine) Day' van Haevn!

Moi, ben ik weer. 
Al een tijdje wakker maar wilde eerst in alle rust Max voor de 4e keer wereldkampioen zien worden.
Dat werd ie, dit keer op 't gemak. Althans zo leek het. Mooi man. Veule wille doar. 
Zit nu achter de tikgeit. Muziekje aan en weet nog niet waar ik het over wil hebben...
Ga ik mij druk maken of hou ik 't rustig. Wil ik trappen of rustig schoppen?
Voor enkele weken terug had ik het over mijn geboortedorpje Mariënberg. Ik vergeleek het een beetje met dat dorpje uit de strips van Asterix en Obelix. 
Dat de tijd daar iets minder snel gaat, beetje dat beeld wat ooit Wim Sonneveld schetste. 
Ik hou d'r van. Die kneuterigheid. In Mariënberg zijn ze niet zo hard, eerder wat zachter...
Hier groet men elkaar nog. Moi, hoe is 't. Alles goed? Joah, mag wel zo....Mooi man. Fijne dag!
Dat gepruttel. Nog gewoon filterkoffie, niet van dat moderne Latte Macchiato...
Wat ze niet kunt schriev'n dat drinkt ze ook niet. 
Maar als je Mariënberg zegt kun je daar ook eigenlijk Beerzerveld onder scharen. 
Samen met buurtschap Beerze maken wij onze club, voetbalvereniging Mariënberg, en dat al bijna 80 jaar. Drie kernen maar één roodzwart hart!
Tegenwoordig ligt ons sportpark in de gemeente Ommen (Beerzerveld duzz) maar het begon ooit allemaal bij de Oale Mölle aan de rijksweg in Mariënberg. Daarom heet onze club V.V. Mariënberg en geen FC Beerzerveld of SC Beerze. Duidelijk?
Maar Beerzerveld is ook wars van onze huidige Woke-community, leest u mee...?
'We zijn in 2024 na Chr., heel Nederland is bezet door die ontzettende deugers...Allemaal?
Neuh...want een klein dorpje van onverzettelijke Beerzervelders biedt koppig weerstand aan de overheersers.....' Lachen toch. Niet iedereen kan dat waarderen, bang voor commentaar!
Daar moest ik meteen aan denken, gisteravond, toen ik het verhaal las op de Facebook-site van de Toren over de intocht in Beerzerveld van onze goedheiligman. Zag gisteren (zaterdag) nog in de krant dat KOZP stopt met demonstraties in steden en/of dorpjes waar Piet nog zwart is....Punt is gemaakt!
Duidelijk! 
Ach, kon een lach niet onderdrukken. In Beerzerveld trekken ze zich niks aan van al dat gedoe en smeren ze zich nog als één van de laatste der Mohikanen in met dat zwarte spul op de smoel.
Wat vind u daar nou van? Ik dacht nog, komt daar geen gedonder van...? Nou, het paard is inmiddels al voor de wagen gespannen. 
De Toren is blijkbaar bang om door de woke-politie van Facebook afgestieft te worden want vanmorgen stond het stukkie al niet meer online. De foto van Sinterklaas met zijn zwarte pieten is naar het rijk der fabelen verhuisd. Oh, oh...bang voor het grote kwaad of gezwicht voor alle commentaren! Bang dat ze met pek en veren door de stad worden gereden? Benieuwd wat er woensdag in de papieren versie staat. Dat er te lezen valt dat het in Beerzerveld een traditie is dat Piet in de beide kanaaldorpen nog niet van de roetveeg is....Denk het niet! Roomser dan de paus. De kerk in 't midden laten.
Wie krijgt er een veeg uit de pan dat het bewuste artikel enkele uren op Facebook heeft rondgezworven?
Maandagmorgen meteen redactie-overleg? Ik zie het al gebeuren...hahaha
Ik moet lachen. Je ontzettend druk maken over bijna niks! Storm in een glas water.
Oh oh...als wij er maar geen gedoe mee krijgen. Toegeven aan de steeds grotere groep deugers in dit Nederland. Doen wij hier links van de Iessel er ondertussen ook al aan mee? Ten onder gaan aan de druk?
Kom op zeg, recht je rug! Ga ergens voor staan! 
Dat deden wij vrijdagavond ook niet. Aan datzelfde kanaal, waar Sint in Beerzerveld voet aan wal zette, nam ik deel aan een hele gezellige en ongedwongen VriMiBo. 
Vrijdagmiddagborrel, u allen wel bekend! Na maanden zoeken, agenda's naast elkaar houden, hadden we eindelijk een datum kunnen prikken. Vrijdag 22 november. Nu kwam de uitnodiging van Harold en Therese. Nogmaals dank.
Mooie mensen net als de rest. Het Dijk cluppie van weleer. Huub is er mee gestopt maar wij nog niet...Op avonden als deze houden wij de legacy van één van Nederlandste beste bands ooit gewoon in leven.
Met een fijne pretkegel, glaasje rode of witte wijn, beerenburg-cola of een speciaalbiertje proosten wij op het leven dat reeds achter ons ligt en de tijd die nog komen gaat. 
Van alles passeert dan de revue ondertussen lekker happend in de hapjes die Therese en Harold ons hadden voorgeschoteld. Hoe gaat het? Ja, goed en met jou? Prima, mag niet klagen....Mooi.
Soms komen er wat zwaardere onderwerpen op tafel. We zijn het niet altijd met elkaar eens. Hoeft ook nie...Maar op zo'n avond kunnen wij onze meningen ventileren en mag iedereen het zijne of hare er van denken...
Ondanks verschillen zijn wij toch één. Leven en laten leven. Elkaar met respect behandelen. 
Leuk spelletje spelen in de keuken. Harold als spelleider, geen Therese Steinmetz met speel het spel!
Neuh. Vrienden voor het leven in voor- en soms tegenspoed! We maken van alles met elkaar mee, zijn gelukkig nog niet zo woke....en we luisteren vervolgens weer naar een nummer van Huub en consorten.
Ik hou van zulke avonden. Koren op mijn molen, rust voor mijn gemoedstoestand. Je zetelt je dan in een zo'n kneuterige dorpje van Asterix en Obelix en je voelt je meteen thuis. Prachtig! Niks geen woke aan. 
Daarbuiten is de harde wereld, hier binnen tussen deze vier muren voert liefde het woord!
Een knuffel, een kus op je beide koude wangen. Soms is het allemaal niet zo moeilijk! 
Je vertelt elkaar dingen die je misschien liever voor jezelf had willen houden. Komt goed....Alfred.
Tuurlijk komt de voetbal langs....Die kan er geen kloten van en die ander snapt niet hoe hij een bal over twee meter moet spelen. De laatste 'roddels' worden uitgewisseld, wij zijn niet zo van het beppen maar je hoort zo nog eens wat. Prachtig, schitterend! Onderweg, naar huis, toch een lekke band. Een verdwaalde pepernoot misschien? Dag later de band weer oppompen....en de band bleef nu wel hard? 
Zeg het maar? Maar gelukkig doen wij niet zo moeilijk in Mariënberg en Beerzerveld. 
Nou ja, sinds gisteren misschien iets weer meer. We verloren weer eens, nu van Aadorp!
Die hadden de batterijen beter voor elkaar. Voetbal is een spel en wie de minste fouten maakt wint meestal. Kun je geen speld tussen krijgen. Werd wel geraakt dit weekend door een lieve oud-voetbalster van onze club die haar verhaal uit de doeken deed op Facebook. Haar jarenlange strijd om te ontdekken wie ze nu eigenlijk is. Potverdikkemei, raakte mij gewoon. Las het vrijdagavond wel zes keer....
Elke keer kwam het anders binnen. Daar draait het toch om, we kunnen ons druk maken over het feit of Piet er wel mag zijn met of zonder kleur maar kijk eens om je heen. Als je alleen maar zwart ziet zonder de mooie en vrolijke kleuren om je heen ben je veel verder weg van huis, wat ik oe brom!
Wil je zo'n iemand een knuffel geven op afstand, alle liefde van de wereld wensen! 
Iedereen mag zijn, nou ja...bijna iedereen (had namelijk sommige dingen liever anders gezien, maar dat terzijde, puur eigenbelang hè), zoals hij of zij wil zijn. Accepteren! Is soms moeilijk maar toch. 
De bezitters van een ziel. Hou er eens mee op. 
Jij bent gewoon een mooi mens, heb je misschien niks aan om dat van mij te moeten horen, maar toch! 
Kop d'r veur! Kan er alle cliché's op loslaten maar makkelijk is de weg soms niet...
Je kunt alle kanten op maar soms alleen niet de goede. Vertrouw op jezelf en misschien a little help van boven of van lieve vrienden om je heen! Dikke kus....
One (fine) Day! 
Tja, er komt een dag dat alles anders zal zijn! Hoop dat Sint die ook nog mee mag maken...
Gedoe om niks. Ik wil overal wel aan wennen alleen niet aan jou!
Door anderen probeer ik haar en ook mijzelf beter te begrijpen. Kom elke dag een stukje verder op dat pad. Sla soms wel eens af...oeps doodlopend! Shit, terug.
Ik kom mijn betere ik vanzelf onderweg ergens tegen. Ik geloof in een goede afloop. Nog steeds! Blijven geloven!
Wij gaan winnen, verliezen hebben we al genoeg gedaan! 
Tot die tijd, mooi dom ouwehoeren. Vanmiddag biertje drinken in de kroeg en vrijdag even een deurtje verder in ons mooie theater. Treed er ook zo'n mooi mens op die over alles en iedereen twijfelde....
Zij vertaald het in fraaie teksten en dito muziek. Gaan wij ff voor zitten, na de tijd een HJ om de boel een beetje af te pilsen. Mell VF wij zijn er vrijdag bij.
Max wereldkampioen, Sint gearriveerd in Beerzerveld met good-old zwarte Piet!
Mijn sinterklaas komt trouwens ook uit Beerzerveld. Goeie oude tijd, niet die Kees van Flodder maar gewoon Chris van Stuut.
Wat mag er morgen allemaal niet meer? Ben benieuwd. Ze bedenken vast wel wat.
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...

#Geloven!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Elke weg komp uut bij mien huus, al is 't soms even zuuken.
En wie ben jij, ken ik joe? Heb ik joe al eerder zien.
Wat be'j ja akelig en hard en wie bennen dat joen beste vrienden?
Oh, je zien ze zölf ok veur 't eerst. Warm? volgens mij vrös 't hier.
Ben'n eind van huus af mar ien ding ik heb ik nou wel deur.
A'k noar de keet wil gao ik noar C van A.
Alle wegen gaon naor Rome hen dus ok die weg bij mij veur't huus.
Dus eerst naor Rome a'k de weg kwiet ben vanaf daor kom ik wel weer thuus.
Ben 'n eind van huus af daor wor'k opzich nie bliede van.
Mar zie ik al die wegen, Joa ik kom der an.'
Uut 'Elke Weg' van Skik (Daniël Lohues)

Moi, ben ik weer! 
Bah, wat zijn wij hier in Nederland een naar deugvolkje aan het worden....
Altijd het braafste jongetje of meisje van de klas willen zijn. Altijd de kerk in het midden willen laten.
Betrap mij er zelf ook op dat ik vaak zo ben, misschien wil zijn. Maar gisteravond even niet!
Als die knappe koppen van de VAR en de scheids vinden dat het penalty is, dan is het toch een penalty? Of zijn de spelregels veranderd?
Volgens vele deugers hadden wij de strafschop over of naast moeten schieten of zachtjes bij de keeper in de handen moeten deponeren. Echt niet! Kom op zeg. Hands is hands en binnen de zestien is dat gewoon een elfmeter, geen discussie. Punt, uitroepteken!
Alleen omdat het spel bijna 14 (!) minuten stil had gelegen in de Johan Cruijff Arena wegens een medisch incident hadden wij uit een soort van respect die penalty moeten missen voor de lieve vrede en het wrede toekijkende oog van de wereld....?!?!
Het hart van die beste kerel begon toch weer te kloppen, de situatie was toch stabiel. De Hongaren hadden toch besloten in al haar wijsheid om verder te spelen. Nou dan...
Ok, over het juichen van Weghorst kun je redetwisten. Dat was misschien niet slim, dat erkende Wouter na afloop zelf ook voor de camera van de NOS. Heel twitterend (x) Nederland en dat deugvolk viel namelijk over hem heen. 
Wellicht begrijpelijk en terecht maar met zijn uitleg na de wedstrijd kon ik leven. Kom op zeg!
Het is ook wat om na bijna 14 minuten onderbreking na zo'n schrikmoment de wedstrijd weer te moeten hervatten. Je zit vol spanning, adrenaline etc. etc. Vijftigduizend mannen en vrouwen verwachten wel ff dat je zo'n strafschop tussen de palen schiet. Ach ja, aan de andere kant. Het is wel Weghorst hè. Die vind vooral iets van Weghorst. Maar ik vond het netjes hoe hij antwoordde na de tijd en heel begrijpelijk. Zand erover? 
Hij is ook maar een mens van vlees en bloed. Slim, handig...néé. Hij was misschien een beetje dom zou onze Maxima zeggen...En door! Bij de andere doelpunten werd er wel met respect gejuicht. Prima toch!
Op een veel lager niveau zag ik gisteren voetballers ook allemaal van die domme dingen doen en fouten maken. 
Gaan wij toch ook niet helemaal los over. Aan de hoogste schandpaal onze verdedigers of onze keepert die er ook niet helemaal okselfris uit zag?
Kom op zeg, get a life! Ze doen het niet express hoor, hoop ik? We speelden met 4-4(!) gelijk in een duel tegen Lutten die eigenlijk ons drie punten hadden moeten opleveren. Volgende week nieuwe ronde, nieuwe kansen. Het komt goed, net zoals het goed kwam met Sinterklaas.
Jemig, wat was het weer spannend en nagelbijten deze week tijdens het Sinterklaasjournaal. 
Merel deed het super, je vergat soms even dat zij het zusje is van Dieuwertje. Westrik zette zich niet voor het blok. Met een andere roerganger op de boot, hij was de weg meteen kwijt. In hoofdlijnen wist hij de route maar niet waar de klepel hing. Had ie maar via Rome gevaren, was hij vanzelf in Vijfherenlanden (om precies te zijn: Vianen) beland. Mouna en ik moesten gisteren nog in alle haast op de knop drukken om de laatste brug open te laten gaan. Mouna op mijn telefoon en ik op de laptop. Check, dubbel check. Zekerheid voor alles.
Gelukkig kwam alles goed. Wat grappig was het gisteren. Een soort van Tour de France. Erg leuk bedacht. De pieten kwamen op de fiets omdat Pieterbaas met de pakjesboot weg was gevaren.
Burgemeester Sjors Fröhlich pakte zijn oude stiel op. Achterop de motor versloeg hij ooit acht jaar lang de Tour de France. Schitterend. Kan ik van genieten....
Zal dit het laatste jaar zijn dat Mouna het allemaal wel gelooft. One Fine Day kom je er achter dat het allemaal onzin was. Na Zwarte Piet etc. willen veel ouders dat Sinterklaas ook afschaffen, dat wij onze kinderen niet meer voor het lapje moeten houden. Geen leugentje om bestwil meer. Dat ze daar in hun verdere leven last van kunnen krijgen. Dat ze de boel wantrouwen. Nou Moe. Ja, deugers.....Jemig de Pemig. Kom op zeg, ik vertrouw mannen met lange baarden sowieso nie. Scheerapparaat kapot, mesjes stomp? Wat wil je allemaal verbergen achter al die lange haren? 
Was ook weer flauw van die actiegroep (Kick Out Zwarte Piet). De meesten pieten smeren zich niet meer in met zwarte schoensmeer maar laten enkel wat roetvegen toe op hun gezicht. 
En toch, toch moesten die lui van KOZP demonstreren bij diverse intochten in het land gisteren...
Hoeveel punten wil je nog maken? Totdat ook het laatste dorpje de schoensmeer in de ban doet?
Zij wilden eerst bij 14 intochten hun intrede doen. Maar 11 steden of dorpen kozen eieren voor hun geld onder de druk en/of het feit dat KOZP hun intocht wilde komen verstoren. In Yerseke werden ze ondermeer bekogeld met diezelfde eieren. Niet goed te praten vond het deugvolk. Nou, ik heb daar een andere mening over. Je had uberhaupt je gezicht nooit moeten laten zien in Yerseke. Punt is gemaakt....
Het is en blijft een kinderfeest. Wat dat betreft hadden ze het hier mooi voor elkaar in Hardenberg.
Niet iedereen begreep de boodschap. De festiviteiten waren op de Markt. Sommige ouders zaten met hun kinderen bij de Markt. Ach, dat kan gebeuren. Achteraf had ik ook slimmer moeten zijn, beetje dom van mij. Ik had het kunnen weten. Ze houden van gezelligheid en zoeken het zekers op! 
Ik wisselde mijn ex af. Die was met Mouna naar de aankomst van Sint en zijn pieten in de haven geweest zodat ik mij mateloos kon ergeren op een voetbalveld in Lutten onder de rook van het Ponypark Slagharen. De kracht van gewoon doen, dat is Hardenberg hè.
Hier zijn ze inmiddels ook overgestapt op de bekende roetveegpieten alles om het deugvolk tevreden te houden. Gelukkig hier geen KOZP maar wel AZC'ers. Dat mag, dat kan, dikke prima hoor! 
Die helpen ook gewoon mee om die oude kerel uit zijn zomerverblijf uit Spanje te halen. Hij kwam ook met de boot maar wel veilig over....
Mouna genoot met volle teugen. Erik Volkers gooide de ene knijterd na de andere knijterd van een hit de gezellige Markt over. Al die leuke lichtjes, dan is het goed toeven op de kale Markt hoor!
Wanneer begint de grote verbouwing trouwens? Dat zou toch na de zomer gebeuren....? 
Ik vraag dit voor een goede vriend. Moos met pet en ik met Muts (toch nog eentje gevonden) deden een soort wisseling van de wacht. Mama kon naar huis, wij hielden de boel verder wel in de gaten...
Kosten noch moeite gespaard. Wat een pieten zeg, ik telde er in de gauwigheid minimaal 31 stuks...
Sint zag er ook goed uit. Hij was echt niet meer ziekjes, zwak of misselijk. Neuh, hij leek zelfs verdacht veel op de echte. Nou, dag hooooooor. 
Toen éénmaal de goede Sint aan was gekomen vond Mouna het ook wel prima. Naar huus!
Op naar de Franse frietjes, de mini-mix en de frikandellen....
's Avonds nog even onder het genot van de patatjes het Sinterklaasjournaal terug gekeken....
Heerlijke kneuterigheid. Zoals het hoort. Je mag en kunt er alles van vinden. Lekker prima zo!
Ben ook benieuwd wat dominee Meijer van het Morgenlicht in Baalderveld van mij vond?
Weet niet of ik het hem makkelijk heb gemaakt. Hij snapte volgens mij niet veel van mijn antwoorden die ik afgelopen woensdag gaf. Hij gaat eens in de twee maanden in gesprek met mensen uit Hardenberg over het geloof. Hij noteert dat vervolgens weer in de Toren, ons huis-aan-huis blaadje. 
Gaf hem een nummer van Lohues mee. De Kerke. Die tekst van Daniël geeft aardig weer hoe ik over de kerk, God, Jezus en het geloof denk. Vanaf mijn achttiende al van de kerk af toch kom ik graag binnen de muren van een kerk. Geeft mij rust! Brand in het buitenland dan ook altijd een kaarsje. Was opgegeven door iemand die mij vaak leest. Waarom niet? Praten kan altied. Bakkie koffie is zo gezet. Ik vond het een interessant gesprek. Moos zat op het vinketouw! Wat zeg je nu allemaal, Papa?
Er is wel iets, maar wat? Voor jullie is dat misschien God of zijn zoon Jezus. Voor mij? Ik weet het niet.
Geloof ik in de oerknal of in het feit dat binnen zeven dagen alles op poten stond? 
Mijn grote breur is tevens hemelpiloot, het zwarte schaap van de familie. Met Henry heb ik nooit zulke gesprekken als die ik wel had met Rik Meijer over God. Ik vond het een leuk gesprek, we kregen over psalmen. Over het psalm van mijn vader. Psalm 121 als ik mij niet vergis. Ik kijk omhoog naar de hoge bergen waar mijn hulp vandaan komt. Stond ook op zijn rouwkaart. Volgens mij ook de trouwtekst van mijn Pa en Ma in 1958 in het oude gemeentehuis van Ommen.
Vertelde Rik als ik op wintersport ben dat ik altijd een dag het gevoel heb dat mijn vader ergens hoog in de bergen op een wolk zit. Dat ik als ware dichterbij hem ben. Tik op mijn schouders. Dat ik in de wedstrijd tegen DZC, toen wij in de 2e klasse de 1e periodetitel wonnen, dacht niet bij die hoge bal te kunnen en ineens een zetje kreeg en de bal toch kon klemmen. Verbeelde ik mij dat of was dat mijn Pa die mij vanuit de hemel hielp? Zeg het maar....Dood is ie ook niet. Dood ben je pas als wij je vergeten zijn.
Dat dus. Hoe ik via al dat deugvolk weer hier eindig. Ach, misschien komt het ooit wel weer, dat geloof van mij. Tot dan blijf ik Thomas. Via Rome ben je meestal het snelst weer thuus. 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#JokkeBrok!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'No, never give your heart to a stranger.
Don't tell your secrets to a friend.
Don't put your hear in mortal danger.
They all desert you in the end.
The more you live, the more you love
Or so the say: The more you love, the more you're growing.
They say that nothing lasts forever and even true love turns to pain.
Don't trust your feelings to a stranger, don't wanna go through this again.
The more you live, the more you love.'
Uut 'The More You Live, The More You Love' van A Flock of Seagulls.

Moi, ben ik weer! 
Het is, soms, allemaal niet zo moeilijk. Het leven kan zo simpel zijn! 
Cruijff zei ooit: 'voetbal is simpel, maar het moeilijkste wat er is, is simpel voetballen. 
Net als het leven zelf, kan ook zo simpel zijn maar wij maken het met z'n allen zo verrekte moeilijk!
Getverdamme, niks an soms! Ik wil gewoon vrede, dat elk land elkaar leuk en aardig vind en blijft vinden.
Dat je niet altijd bij elkaar op de koffie hoeft te komen maar er 's avonds altijd een bord bij kan, mocht dat nodig zijn. Dan verdelen wij dat laatste stukje vlees gewoon samen. 
Snap je! Las gisteren Lohues en Youp. Beide hadden het over onze hoofdstad en wat er gebeurde...
Ik vertel jullie niks niets...Lohues verhaalde het doeltreffend, Youp eveneens. 
Je hoeft het niet altijd met elkaar eens te zijn maar elkaar ergens halverwege ontmoeten is vaak een brug te ver. 
Juist op de avond van de herdenking van de Kristallnacht ging het gruwelijk mis in Mokum.
Youp haalde de woorden uit mijn mond, hij zei: De discussie over dit conflict ga ik met bijna niemand meer aan. Domweg omdat het altijd ruzie wordt. De ene keer ben je een fascistische zionist en even later een verschrikkelijke antisemiet. Dat ben ik allebei niet. Ik ben voor vrede. Is dat in dit geval naïef? 
Nogal. 
Dan drink ik liever op mooie dingen, op mooie mensen, voor mijn part op een mooie leverancier uit het Oosten van het land. Enschede wel te verstaan...om precies te zijn.
Onze wekelijkse vrijdagmiddagborrel (Vrimibo) werd opgevrolijkt door een bijzonder biertje.
Een nieuwerwetse vorm van klantenbinding. Araco bestaat veertig joar en die knappe en mooie koppen hebben bedacht; Wij doet ze een biertje. Een lekkere vier granen blond van 5,6% van Brouwersnös, alderbastend mooi bier. Daar hebben die brouwers uut Groenlo niks aan gelogen. Kende ze al. Ze hebben tevens een fijne tripel (Mooien Muiter 8,5%) of dat Zware Geschut van ze (Quadruppel 10,5%).
Waarschuw jullie, dit stukje kon wel eens over gaan over mijn derde hobby, namelijk speciaalbier!
Maar wij zaten mooi dom voor ons uut te kieken. Wij zaten aan het blond (officieel de Willemken).
Gemaakt van puur natuurlijke ingrediënten, die onlosmakelijk verbonden zijn met het (stadse)boerenleven, een mooie knipoog naar Eanske.
Vier granen: gerst, tarwe, rogge en spelt. Dat bier van 'Araco' is een heerlijk kruidig, licht fruitig bier met een smaak die doet denken aan een mengeling van gedroogde abrikozen en een vleugje banaan.
Proost zegt ze! Laot 't oe smaak'n! Nou dat deden Jan, Henk, Rik en ik wel.....Ondertussend denkend aan die mooie mensen in het Enschedese, althans ik wel. Waar geluk nog altied heel gewoon is! 
Niks geen poespas. Je krijgt wat je ziet. Leonie, Simon, Mariëlle, Arjen, Sander, Michel. Grote baas Henk, mooie kerel! Nog iene van de ouderwetse gestampte pot. Niet lullen maar poetsen. Mooie zaak opgebouwd in die veertig joar. Vroeger had je ook nog Marije en bijvoorbeeld Aernout. Allemaal, zonder uitzondering bijzondere mensen. Wat een gave dingen meegemaakt, onderweg op reis, op beurzen en in hotels. Die tied in Leuven met Marije en Rob van Premo. Bij het Tribunaal met ruim duizend bieren onder de dop, de hond van iemand, elkaar mooie verhalen vertellen of het nou in Brussel, Groot-Bijgaarden, Gent, Knokke of Antwerpen was. Ie waren met elkaar altied goed te pas! 
Vochten elkaar nooit de tent uut, nou ja...soms hielpen wij elkaar om een tent uut te komen als je begrijpt wat ik bedoel. Ik nam nog een slok en dacht aan tapas. Soms aan een blik genoeg en anders trokken wij er nog iene open. Zin aan Chinees kriegen bij van der Valk en niet iedereen die het snapte. Prachtig.
Maar 's avonds een kerl, 's morgens een kerl of vrouw. Wij lieten het ons smaken en 's avonds en gisteravond nog een keer. Neem met dat bier, vertelde onze Henk. Ie houdt er van....Nou, echt wel! Zo denk ik ook op mien vrije dag aan die luu waar ik normaal gesproken in de week aan denk. Nu vaak kontakt met Leo(nie) en die fijne gast van een Simon. Altied goed te passe...Jullie denken waar heb je het in godsnaam over. Nou.
Hier over dus. Dan is het allemaal niet zo moeilijk. Negen van de 10 keer ben ik een simpele boerenlul. 
Ik hou niet van moeilijk gedoe. Had ik gisteren ook in onze bestuurskamer. Ok, verloren. Voor de vierde keer op rij maar we zaten nog ff na te keuvelen met z'n vieren. Gerard, Wouter, Theo en ik zij de gek. Mensen die het wel snappen, net als zoveel mensen in de kantine. Snappen hoe dingen in elkaar steken. Zaterdags op het Westerpark lijkt net, soms voor een paar uurtjes, of die andere harde wereld gewoon niet bestaat. Dat alles bestaat uit 11 spelers van jezelf, 11 van die anderen en een zwartwitte bal. 
Daar trappen wij dan 2 x 45 minuten tegen aan. Je doet een plas, je eet een gehaktbal, drinkt een biertje, lult wat raak voor een knaak en je begint langzamerhand iedereen lief te vinden. Je praat met een grote campingbaas (5 sterren hè) en we doen verder allemaal niet zo moeilijk. Was het maar zo elke dag!
Want ik pakte in het donker mijn fiets. Knipte van achteren het licht aan, voor gaat vanzelf en ik fietste het Westerpark af. Draaide links de weg op langs het kanaal en besefte bij elke meter die ik trapte dichter bij mijn geboortedorp (Mariënberg) kwam maar dan ook weer langzaam die gekke wereld infietste...
Zie Mariënberg als het dorpje uit de strips van Asterix en Obelix. Tussen die roodzwarte muren voel ik mij thuis. Gek hè. 
Mainbarg staat wel in deze boze wereld maar eigenlijk ook weer niet. Hier is plezier nog eenvoudig, je haalt je boodschappen bij Sietse en Eric tapt jou de biertjes....Niks geen moeilijk gedoe, twee vingers. En als je een keer moeilijk doet kun je een klap voor je kanis verwachten en ééntwee huppakee wie goat weer verder met de orde van de dag! Niet zo zeuren....Kop d'r veur!
Maar toen ik gisteravond in de trein stapte (Geen Ilse, Geen Daniël maar één of andere baron) wist ik dat ik weer stapjes dichterbij bij het echte leven aan het belanden was. 
Alles wordt soms veel te moeilijk. Iedereen moet kunnen en willen zijn die hij gisteren blijkbaar wilde zijn. 
Vind alles prima. Als ik maar mag blijven...Steek mijn hand soms op maar krijg niet vaak de beurt!
Ze weten wel wat ze dan kunnen verwachten. Nog meer geouwehoer. Daarom hou ik zo van speciaalbiertjes. Zit ik hier in mijn stoel. Schenk ik mij een mooi glas in. Gisteren de Onschuld van Jokkebrok geproefd! Moest ik om lachen. Leugen om bestwil. Wie gebruikt ze niet? De één wat meer dan een ander....!
Jokkebrok. Ben ik het? Ben jij het? Zijn wij het allemaal niet? Leugentjes om bestwil? Dat schijnt ook het verhaal van deze Jokkebrok uit Oldebroek te zijn. Want eigenlijk voegen ze dingen toe die eigenlijk helemaal niet mogen. Laat de monnik die het bier uitvond het maar niet horen. Nam ook de Tripel van hen ter harte (Struukenduuker) en later van de Jonge Beer (uut Hoogeveen) de Wacholder en Lieveling. 
Zware korst derhalve. Die brachten de boodschap wel over, ondertussen keek ik even tot hier en later luisterde ik naar muziek. Was ik weer die simpele boerenlul. Dat leven bevalt mij eigenlijk het best. 
Geen haat alleen maar liefde. Liet de deur open....Bel doet 't nog steeds niet. Je weet maar nooit!
Dacht weer aan die lieve meisjes en jongens uut Enschede en omstreken. Waarom hoor ik niks meer van Rob, lijkt wel van de aardbol te zijn verdwenen. Toen altied gtp....Ach, ik hoef niet alles te snappen...Proost! 
Zag mij lopen in Leuven. Mooi stuk in de kroag. Wij allemoal maar 's morgens wel present op de beurs! Las een stuk over Dieuwertje, zij is er morgenavond niet bij als het Sinterklaasjournaal begint!
Potverdikkemei. Zij moet helaas een jaartje overslaan na haar neusamputatie. Merel Westrik is nu de hulp-Dieuwertje. Ook leuk maar ik ga haar morgen wel missen als de voice-over met zware stemt zegt: Het Sinterklaasjournaal met Dieuwertje Blok...euh, Merel Westrik. Klinkt toch anders. Toch?
Volgend jaar zal Mouna wel niet meer in die Kees van Flodder geloven, dit jaar doen wij nog lekker alsof, het sinterklaasjournaal blijven wij sowieso kijken. Pepernoten er bij, bakkie leut. Lekker simpel!
Jokkebrok! Weet niet waar dat het meest op slaat. Heb vaak leugentjes om bestwil om mijn eigen wereld wat luchtig te houden. Giet alles goed. Ja hoor, mag nog alles eten...
Nou ja, van de week iets minder. Donderdag gaat er een hele camaraploeg in, wit brood in plaats van volkoren. 
Ach, soms gaat het wat minder maar meestal gaat het beter als je denkt! Niet teveel naar het nieuws kijken, soms wat nieuws overslaan. Ik hoef niet alles te weten. Volg ook niet alles, kijk liever naar 11 acteurs op een veld dan naar die ene in Amerika. U naait 'm States hè. Wil er eigenlijk niks mee te maken hebben maar je ontkomt er niet aan. Jokkebrokken zijn er in alle soorten en maten....
Tuurlijk liegen doet ze nie, doen ze niet maar altijd de waarheid spreken is vers twee...
Je hebt er mee te doen. De onschuld van Jokkebrok is allang passé.
Maar heb weer enkele mooie parels ontdekt en dito leuke brouwerijen. Hopen dat ze het hoofd boven water kunnen houden. Veel brouwerijen moeten de deuren sluiten en gaat de tap niet meer open. De laatste druppel eruit geperst door strengere regelgeving, duurdere accijnzen en hogere kosten voor personeel en ingrediënten.
Dat had de monnik die ooit het bier uitvond ook niet voorzien. Toen was geluk nog heel gewoon!
Daarom Proost. Laot 't oe Smaak'n. Ouwe Jokkebrok van mij. Niemand spreekt alleen maar waarheid.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#AugurkenKoning!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I'm going back to 505.
If it's a seven-hour flight or a 45-minute drive.
In my imagination, you're waiting lying on your side.
With your hands between your thighs.
Stop and wait a sec'
Oh, when you look at me like that, my darling, what did you expect?
I'd probably still adore you with your hand around my neck.
Or I did last time I checked.
Not shy of a spark, a knife twists at the thouhgt that I should fall short of the mark.
Frigthened by the bite, though it's no harsher than the bark.
The middle of adventure is such a perfect place to start.'
Uut '505' van The Artic Monkeys.

Moi, ben ik weer.
Mooi liedje, de heren Thomas en Paul beginnen te zingen in the Daily Mix 1 van deze ochtend.
Gisteravond tikte ik 'onze' lijst aan die Moos onlangs heeft gemaakt tijdens het tikken van het wedstrijdverslagje. 
'Allemaal mooie liedjes, Papa, alleen voor ons tweeën.' 
Ik reken het goed.
Hij heeft het 'Oudere Muziek' genoemd. Haha, nogmaals, ik reken het goed!
Papa muziek, Moos muziek, onze muziek. Verrassend genoeg begon ie met '505' van the Artic Monkeys.
Verrassend, hoe dan? Hoe komt zoonlief aan zo'n nummer van een bijna vergeten band...?
Een band die mij vooral doet denken aan een zeer lieve en leuke oud-collega.
Zij was en is nog steeds gek van deze indierockband uit Sheffield, Engeland. 
Opgericht in 2002. Alles draait in een cirkel rond, toch? 
Muziek laat mij vooral veel herinneren aan hoe het eerder was en nu zou kunnen zijn...
Soms als ik mij ogen sluit zie ik een ideale wereld voor me en ben ik stiekum toch die goede ruiter op het verkeerde paard gebleken. Soort van nachtmerrie ipv die rondhuppelende hengst.
Maar het melancholische liefdesliedje van the Artic Monkeys gaat blijkbaar viraal op TikTok en weet zich hierdoor opnieuw in de hitlijsten te plaatsen....Tja, dat kan. Ik heb de ballen verstand van dat nieuwerwetse gedoe! Zie soms filmpjes die mij doen laten huilen, daar gaat mijn geluk.
Moos weet de weg daar wel een beetje. Het voedt iig wel zijn muzikale kennis, ook niet onbelangrijk.
Want zijn lijst..euh onze gezamenlijke lijst op Spotify staat vol groeibriljantjes! Prachtig.
Ik keek gisteren naar hem, hij zittend op de bank en ik tikkend achter deze tikgeit....
Trots, wat een mooie smaak heb jij. Wat een uniek mens ben je, nu al. Samen met je kleine zusje hadden we gisteren een dag die weer als zeer geslaagd in de boeken mocht. Gewoon, omdat we doen waarin wij zo goed zijn met ons drieën. Plezier maken, dom ouwehoeren, lachen om stomme grapjes.
Gewoon omdat wij zijn wie we graag willen zijn op dat moment. Gelukkig, voor wat het waard is....
Gisteren moest ik dus denken aan dat mooie mens hier iets verderop, wonend in het land van Daniël.
Artic Monkeys' 505 werd geschreven door leadzanger en gitarist Alex Turner.
Het geluid van 505 is te herkennen aan de introspectieve en melancholische teksten. Het nummer roept diepgewortelde gevoelens op van verlangen en missen van iemand. Ik verzin het niet hoor....
Lepel ook een tekst op die ik ergens gevonden heb, dat zoeken op internet gaat mij beter af dan het vinden van de juiste en volgende slachtoffer in de ongelijke strijd die liefde heet....haha
505 verwijst naar de hotelkamer waar Turner en zijn toenmalige vriendin verbleven tijdens de tour van de band. Het allereerste liefdesnummer van The Artic Monkeys, ze sluiten er vaak hun concerten mee af. Maar ik vind het bijzonder dat Moos het dan in zo'n afspeellijst plaatst, wetende dat ik het mooi ga vinden. Ik hou d'r van, ik hou van zoveel soorten muziek! Het mag soms hard zijn en dan weer zacht!
Had ik ook afgelopen donderdag tijdens één van mijn -of tweejaarlijkse ontmoetingen met Frank.
Frank Boeijen. Hij trad op in een uitverkocht Hedon. Hoe ouder, hoe waardevoller!
Sommige nummers van hem zijn nog steeds actueel. Tuurlijk Zwart/Wit, maar dat is een inkopper.
Maar ook Welkom in Utopia en Paradijs. 
'en als je denkt aan ongelijkheid, aan elke vreemdeling ongewenst door zijn huid. Aan die ongelofelijke domheid die soms haar gezicht laat zien. En als je denkt aan hakenkruizen en aan nodeloos geweld.
Bedenk dan dat, heel lang geleden, alles anders was. Laten we teruggaan, teruggaan naar het Paradijs. Kom, we gaan terug naar het Paradijs. Want, we komen uit het Paradijs. Daar begon het ooit....'
Tja, daar is nu tegenwoordig weinig meer van over. Er zijn meer honden die fikkie heten en allang  geen Adam of Eva meer....Neuh, zo'n gladde slang verpestte het allemaal mooi voor ons...
Mooie avond, gewoon op een donderdagavond in Zwolle. Harold zag Boeijen weer na dik twintig jaar. 
Veel mensen snappen mijn adoratie niet voor deze meneer uut Nijmegen, lekker boeiend!
Ik mijzelf soms ook niet. Maar zijn teksten snijden hout, komen binnen, raken snaren en als hij alleen in een zwanger vol Hedon staat met enkel zijn gitaar om de nek dan is ie eigenlijk op z'n best!
Een zanger met wat stille woorden die ik jou nog nooit hebt gezegd...en waar je misschien onderweg nog iets aan hebt. Ik heb ze bewaard, heel zorgvuldig voor dit moment. Het punt waarop de dag de nacht raakt...Hou maar op, Dorgelo. Heerlijk, kan mij soms verkneukelen wat mensen allemaal denken.
Ik snap mijzelf ook niet. Ben soms een open boek, dan weer zo gesloten als een oester.
Ik vraag niet veel, doe soms helemaal niet moeilijk. Net als voetbal. Voetballen is simpel maar simpel voetballen is oh zo moeilijk. Je zag het gisteren weer, vechten tegen de bierkaai. Niet alles loopt op rolletjes. Je ziet dingen, je denkt er het zijne van en ineens lig je op de grond omdat zoonlief heel grappig je barkruk heeft verplaatst. Kerel toch. Ik viel gelukkig goed, keeper geweeest hè. Ben net een kat met zeven levens, val altijd op mijn pootjes terecht. Nou ja, in dit geval mijn rug. Nu wat last van de nek...Ach.
Maar vaker gevallen in Café Mans, ooit voor de liefde van mijn leven nu kan ik lullen als brugman maar past er op ons potje geen enkele deksel meer. Einde oefening toch blijven wij elkaar nog vaak zien omdat wij twee van zulke mooie wezens hebben geproduceerd. 505 van The Artic Monkeys, Amen!
Tja, muziek. Sta er mee op en ga er mee naar bed. Nu spelen ook van allerlei bandjes in mijn hoofd. 
Kinderen slapen nog. Mouna mocht vannacht in mijn grote twijfelaar. Lief meisje, leuk mensje ook.
Haar handjes door mijn haar, beentjes tegen mij aan. Zachtjes praten, alleen maar lieve woordjes prevelen. Geluk op een kleine vierkante meter, elkaar vasthouden totdat iemand eruit moet....Nog even dan.
Weer verliefd op Hannah maar nu ook op Claude (kloot). Vroeger heette ook een Belgische klant zo.
Ik zei altijd Kloot maar hij dacht dat ik hem gewoon Claude noemde. Ok, laat maar. Ik vind dat humor. 
Maar Ne Me Quitte Pas. Jacques Brel mag altijd, deze zangert van de lage landen. Je moet 'm horen...
Laat me niet alleen....Wat maakte Hannah het liedje mooi klein. Het zal wel aan de zaterdag hebben gelegen dat ik zat te janken in de stoel. Sterk spul, Papa? Neuh joh, mooi nummer. Moet ik die toevoegen aan onze lijst, Papa? Neuh joh, hoeft niet. Past niet tussen al die rocknummers....
TOTO, The Police, Counting Crows, Pearl Jam, Pink Floyd, Snow Patrol, U2, Madness en dus the Artic Monkeys...Hoe komt ie aan al die muzikale wijsheid, vast en zeker mijn lijsten doorgespit! Op de schop.
Maar hij verrast elke keer mijn kleine augurkenkoning. Dat vind ie bijzonder lekker.
Na het basketballen eet ie zo een halve pot op! Dat vind ik weer grappig. Zoetzure augurken van de Appie al heeft ie tegenwoordig een opmerkelijke voorkeur voor die augurken van Kesbeke.
Komt vast door het programma de #AugurkenKoning wat wij vaak samen op donderdagavond kijken.
Ik hou van zulke programma's. Geen geouwehoer, wat je ziet is wat je krijgt. Lekker recht voor z'n raap, Amsterdammers met het hart op de tong. Trouwens ook zo genoten gisteravond van Ajax?
Dat is wel lekker hoor. Puur kijkend naar het resultaat en het licht bij die lampies ff uitdoen. 
Tuurlijk worden ze kampioen maar het is wel lekker om ff die zure gezichten te zien van al die PSV'ers. Daar val ik met alle liefde nog een keer van mijn kruk voor af....
Volgens mij Net5. Oos en zijn zonen die hem binnenkort moeten opvolgen, geloof je het zelf?
Oos stopt pas als ie tussen 6 plankjes ligt of opgebaard in een pot van die augurken van hem.
Het gaat eigenlijk nergens over....Steeds zijn er weer machines kapot, je snapt eigenlijk niet hoe al die potjes uberhaupt in de winkels zijn gekomen. TV waar even je verstand uit kan, je niet hoeft na te denken hoe je morgen de dag mag of moet beginnen. 
Oos die ontroert raakt als één van zijn medewerkers hem een bot geeft voor zijn hond en voer voor de poes, gewoon omdat ie Oos is en hem voor twee maanden geleden heeft aangenomen. 
Ik hou van deze TV. Geen gedoe, geen gezeur. Niks moeilijk, altijd makkelijk en dat wordt dan automatisch weer een brug-te-ver gevalletje...Heerlijk! Die kerel speelt geen rol, zo is ie gewoon..
Net als zijn zonen en zijn personeel. Kom daar nu maar eens om, soms heb ik het idee dat veel mensen een soort van rol spelen. Niet zichzelf willen zijn maar zich schikken naar een toneelstuk wat van hen verwacht wordt. Doe ik zelf ook, maar waarom eigenlijk? Blijf toch gewoon wie je bent, wie je graag wilt zijn...Of draaf ik door? Wat ik oe brom!
Ik ben zo, kan mij niet anders voordoen. Ben soms zo'n hond die achter auto's aanrent, wetend dat je het nooit wint van een auto waarin voldoende diesel zit. Nog wel...
Diesel gaat op de bon. Alles wordt anders, zo benieuwd of je over tien jaar nog augurken mag eten...
Vinden ze tegen die tijd vast wel iets van. Allemaal zure mensjes die het voor iedereen zo zuur mogelijk wil maken. Doe maar gewoon zoetzuur, dan smaakt het eten ook nog wel hoor. Potverdrie.
Wordt gek van al die mensen die belastingen op van alles en nog wat willen heffen. Laatst ook nog!
Zat er zo'n kerel die ik eerder nog wel goed kon pruimen, was van Keuringdienst van Waarde. Kijk ik altijd graag na. Eten hè. Hij heeft ook zo'n chocolade imperium opgebouwd, slavenvrij! Prima, goeie gast. Teun nog iets heet ie...Oh ja, Teun van de Keuken. Op zich leuk zo'n achternaam als je je veel met eten en dergelijke bezighoudt. 
Maar die kerel is ondertussen van het vlees af. Prima, niks mis mee. Eigen keuze, als je zo de veestapel in stand wilt houden. Prima, nogmaals, niks mis mee....maar ga niet voor eigen parochie preken en zeggen dat er een vleestaks moet komen om zo alle mensen van het vlees af te helpen.
Ik eet al minder vlees. Niet verder vertellen hoor maar soms eet ik ook wel eens twee dagen in de week vegetarisch of iets met vis...Sssst. Dat varkentje was ik zelf wel, leg alsjeblieft niet allemaal mensen dingen op met zo'n zuur gezicht. Je maakt van vleeseters regelrechte misdadigers, dat wij dieren doden voor ons eigen gerief en zo. Neuh, word ik zeer opstandig van. Verder allemaal van Milieu- en klimaatteven aan zo'n ronde tafel die ons willen doen geloven dat ze het beste voor hebben met onze planeet....En allemaal ook eens met elkaar, allemaal hetzelfde geluid produceren. Bah. Aan mijn achterste, mijn reet dus. Daar gaat binnenkort ook weer zo'n hele cameraploeg in, compleet met microfoon...Hallo, iemand thuis in deze donkere gang? Snap je....Hou alsjeblieft de kerk in het midden, we mogen steeds minder en we knikken ja en anders gaan wij naar die Ja-Knikkers in Schoonebeek!
Jemig, wat een drama. Instanties wisten er van af hè, blijkbaar hebben ze links en rechts een afslag gemist.
We hebben teveel van die Ja-knikkers in deze wereld en maar denken dat zo de wereld gered wordt.
We hebben allemaal en altijd over alles en iedereen een mening. Ja, ik ook! Maar ik probeer steeds vaker mijn echte mening voor mij te houden. Ik wordt er, vind ik zelf, een beter mens van. 
Soms voor een middag, soms voor een uurtje. Tuurlijk knik ik vaak Ja, kan niet anders....
Het wordt er ook niet anders van als ik Néé knik, ze doet het toch zo....Kan ik alles van vinden. 
Maar wat je vindt mag je houden geldt niet altijd hè.
Daarom onze lijst maar luisteren. Oude Nummers gecomponeerd door Moos, mijn eigen vlees en bloed. Daar heffen wij voorlopig nog maar geen taks op. Net als zijn zusje. Wat een leuke dag gisteren.
Verloren met 0-1 maar eigenlijk gewonnen met 3-1. Wij met ons drieën. Snap je....
505 mag ook!
Ne me Quitte Pas. Kom maar door Brel en consorten.
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...