#Bij De Buren!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'We are all traveling in the footsteps of those that'd come before.
And we'll all be reunited on that new and sunlit shore.
When the Saints go marching in, when the Saints go marching in
Lord, how I want to be in that number.
And when the sun refuses to shine, when the sun refuses to shine.
Lord, how I want to be in that number.
When the Saints go marching in, Oh how I want to be there on that morning.
When the trumpet sounds its call, when the trumpet sounds its call
Oh, how I want to be in that number, when the trumpet sounds its call.'

Uut 'When the Saints go Marching in' van Bruce Springsteen.

Moi, ben ik weer.
Bovenstaande tekst hoorde ik gisteravond toen ik nog even naar de slimste mens zat te kijken. 
Helaas haalde Moos de spiegel meteen voor mijn neus weg toen ie met flink wat kabaal binnen kwam gestiefeld van buiten. 
Duzz...
Neuh, zonder gekheid. Zat nog wat te scrollen op mijn samsung S21, in mijn stoel geduldig te wachten op Moos.
Die had een leuke avond bij een vriendje van school, ik zat derhalve wat te zappen tussen Vrienden van Amstel live, The Tribute of the Bands en/of het vaderlandse voetbalgebeuren..
Mouna sliep nu wel thuis, gisteren nog bij de buren....Uit logeren, zo lief!
Jan (van) de Bakker is ook niet meer, al had ie Ramaker als zijn achternaam. 
De 'oude' Clemme is bijna weer samen boven. Haast allemaal uut de tied! Vorige maand nog mien Moe en nu leeftijd- en plaatsgenoot Jan. Jan was ook een soort van buur, zeker geen verre vriend.
Jan woonde bij ons om de hoek! Hij bakte samen met Harm Maat ruim dertig jaar de lekkerste oliebollen tijdens de jaarlijkse rommelmarkt. Want zij kneden naast het beslag ook passie en liefde door het deeg...
Dat heb je of dat heb je niet! Mooie kerel, nam vrijdagavond een borreltje op hem. Het stond er toch in zijn keuken. In gedachten zag ik 'm druk bezig oliebollen bakken in zijn bakkersschort en altied goed te passe. Kiek, ik heb nog een paar Afrikaantjes veur oe.
Mooie herinneringen, die koesteren wij dan ook! Die tijdsgeest blijft wel waaieren in mijn brein.
Bruce heeft voor elk moment in je leven wel een nummer gemaakt, bedacht ik mij gisteravond ineens, toen ik de tekst van het nummer 'When The Saints....' bij één van mijn vele digitale vrienden las. Mooi, kippevel!
Heb veel liefhebbers van de heer Springsteen onder mijn vrienden. Lekker man, lekker vrouw!
Beetje bij beetje krijg ik Bruce onder de knie. Zo kom je er ook...
Jullie weten, ben sowieso van de teksten. Kerels en soms ook vrouwen die mij met hun muziek mijn persoon door allerlei tijden heenbonjouren. 
Gisteren hoorde ik bij de Buren ene Leon Moorman. Hebben jullie daar wel eens van heurt...?
Als Daniël Lohues een zoon zou hebben had het Leon kunnen zijn. Wis- en waarachtig. 
Was gisteren inpandig samen met de kinderen en buurmeisje Lauren bij het Open Huis van de Voorveghter. Geen voetbal (teveel blessures) en sinds kerstavond een tijdelijk oppasadresje minder!
Mouna had, zonder dat ik het wist, de bokkepruik meegenomen en keerde snel weer huiswaarts met haar buurmeisje naar de buren. Dat scheelt als je dicht bij elkaar woont! Loopafstand hè. De Voorveghter en ik zijn al een tijdje buren. Wij overloopt elkaar niet. Wij doen soms even een bakkie, blijven we ff een paar uurtjes zitten in het pluche en na wat biertjes kunnen we soms kruipend weer naar huis. Als je begrijpt wat ik bedoel. We wonen ja bij elkaar om de hoek! Mooi wonen, alhoewel dat ook mooi zou weh in de Clemmestraat. Maar ja, ik heb twee linkerhanden. Geen kennis van (bouw)zaken en ben niet zo handig! Kortom, die droom liet ik varen al had ik mooie buren gehad.
Tuurlijk kriebelde het wel. Weer terug naar mien geboortegrond. Maar mien verstand won het op punten van mien hart! Samen had ik het misschien gedaan, allennig durf ik het gewoon niet aan....
Ben ook geen vieftig meer. Kortom, blijf nog wel even de buurman van Jan-Maarten en al die fijne vriendelijke mensen die je altijd met liefde en een glimlach een supermooie avond bezorgen! 
We waren dus op de koffie bij de buren! Moi, hoe is het. Ja, prima. Jullie ook? Mooi keuvelen met elkaar. Maar die Leon gaf een concert in één van de kleedkamers achter het podium. Hij was, zeg maar, mooi aan het 'knooien'. Daar was trouwens van alles te doen bij de buren. Zoete Zusjes bakten poffertjes (geen oliebollen dit keer), een pianostemmer, een ambtenaar, vertellende piano's, Magic John, Bombanaranja (fijn stukkie muziek), nog zo'n mooie dame op de bas (Nathalie Schaap), kinderplein met o.a. knutselen en schminken en dus Leon Moorman! Tuurlijk kopje koffie. Koekje?
Hij noemt zichzelf de koning van de D-pop. Drentstalige muziek, Nedersaksisch wel te verstaan.
Hij schrijft nou een kleine tien jaar in zijn streektaal. Grappige teksten, veel herkenning. Ik heb 'm wel eens voorbij zien komen op TV Drenthe.
Kerl, Kerl, maak oe toch niet zo druk. De strekking van één van z'n verhalen. Grappig!
Knooien werd ook nog eens Drents woord van het jaar, voor enkele jaren terug! 
Hoe mooi kun je het hebben. Hij treed binnenkort op in Balkbrug, in de Reestkerk (Avereest).
Moos had er wel trek in ook al verstond hij niet alles, hij begreep het wel. Was sowieso ff leuk met Moos op pad te zijn. 
Wat stappen zetten op cultureel erfgoed. Wat goeds (op)snuiven. Gedeelde passie. Binnenkort zitten we weer bij onze buren als de meester himself (Lohues) zijn opwachting maakt. Nu al zin an. 
Tevens een kijkje achter de schermen genomen van ons geliefd theater. We waren er toch. Een man met passie voor z'n vak (net zoals Jan altijd z'n oliebollen bakte) leidde ons rond. Kreeg het ook al met de paplepel ingegoten. Mooi! 
CasJan Berends, zoon van de legendarische Karsten Berends, die ik er ooit van verdacht gewoon te slapen achter het toneel. Die ging gewoon niet naar huus want hij was al thuus. Als jochie van acht jaar kwam Casjan reeds mee met zijn vader naar het theater. Ik hou van zulke verhalen. Jong geleerd... CasJan is ook de vaste technicus van Bert Visscher. Vind ik weer prachtig. CasJan is de rust zelve. Tegenpolen, zal elkaar wel aantrekken...Denk ik. We maakten een dag in het theater mee door de ogen van CasJan.

Dat het vaak al rond de klok van twaalven begint als wij pas om kwart over acht 's avonds in de zaal zitten. Voor een voorstelling van pak 'm beet anderhalf tot twee uur zijn veel mensen ruim zestien in touw. Opbouwen en afbreken. Schreef ene Jackson Browne daar niet ooit een nummer over? The Load Out, als ik mij niet vergis. Daar moest ik wel aan denken toen ik op het podium stond en de 485 stoelen eens één voor één van de andere kant bekeek:
'Now the seats are all empty. Let the roadies take the stage. Pack it up and tear it down. They're the first to come and last to leave...'
Zaterdagmiddag en een keertje geen voetbal. Kan d'r niet aan wennen maar dit was (toch wel) leuk!
Zelfs een beetje magisch. Je moet misschien niet alles willen weten. Nou ja, dat gevoel beklemde mij deze week wel. Een beetje dan! Hij is al sinds de jaren negentig beroepsgoochelaar, hij verstaat zijn vak uit de kunst. Jan Bouwhuis, vroeger uut Beerze (heeft zelfs nog gevoetbald bij Mainbarg), maar met zijn vingervlugheid haalt hij meer uit zijn trukendoos dan eerder uit een oude voetbalschoen!
Mouna werd afgelopen dinsdag 8 jaar. Hiep, hiep hoera...Dank voor al jullie felicitaties. Echt lief!
Ze had een studiedag van school wat dan inhoudt dat de leerling vrij is. Kortom, meteen maar dat kinderfeestje in de benen helpen. Wij kozen voor Magic John. Wat een goede keuze van ons!
Echt een aanrader. Als je de MonkeyTowns en andere speelmogelijkheden een keertje zat bent...is Magic John het alternatief. 
Met 10 enthousiaste kinderen reden wij naar Ommen. We speelden ditmaal niet voor de Helden van de Stilte. 
Wat een mooi en bont gezelschap. Lieve kinderen ook. Een leuke mix, leuke moeders ook...haha.
Magic John. Hij tovert altijd wel wat uit zijn hoge hoed! Vroeger bij Flater zat hij zondags aan tafel te goochelen. Mooie herinneringen. Allerlei kaarttrucs. Je werd 'genaaid' waar je bij zat! 
Rob Paping die nog steeds niet weet hoe Jan het allemaal deed, misschien legt hij het later nog wel eens uit! Bij de pannenkoekenbuffetten van de Rheezerbelten was hij er ook vaak. Schitterend! Maar een kinderfeestje is tevens in goede handen bij Magic John. Echt een keer wat anders. Magic John legde zelf een truc uit, die mochten de kinderen natuurlijk thuis niet verder vertellen maar konden ze wel meenemen nadat ze deze eerst zelf in elkaar hadden geknutseld. Nou, Mouna is ook helemaal in de Magic. Ze kan echt toveren. Misschien kan ik haar nu ook wel vragen om wat uit de hoge hoed te toveren. Jan liep gisteren ook in de Voorveghter, nu Moos te verbazen. Hoe doet hij dat, Papa? 
Tja, zeg het maar. Ik wil mijn hoofd er niet over breken jongen....Ik snap al zoveel niet van en in deze wereld! Magic John brengt het allemaal voor het voetlicht met de nodige humor. Hij neemt zichzelf ook niet zo serieus. Dat betaalt zich uit in tien kinderen die genoten van zijn voorstelling(en). Heerlijk!
Mouna had een superfeestje, mede dankzij Magic John. Echt gezellig. Ze was echt jarig afgelopen dinsdag. Zo voelde zij zich ook!
Lief, lief kind. Gisteren kon ik haar wel achter het behang plakken. Had haar eigenwies knop gevonden.
Was eigenlijk ook wel weer lachen. Vorm van herkenning. Als ze iets niet wil dan kun je praten als brugman maar dan is het einde zoek!
Ach, zij was bij de buren, Moos en ik ook. Gezellig. Even geen gedoe aan de kop!
Trots op mijn buren. Ook die van de Voorveghter. Wij hebben het hier mooi voor elkaar, artiesten reizen graag af naar het stadje aan de kabbelende Vecht. Ze worden in de watten gelegd! 
Hopelijk gaat straks die uitbreiding en/of nieuwe plannen door! Want het zit inderdaad goed bij de Voorveghter, bij de buren hier achter het huus! Betovering en daar is geen Magic John voor nodig!
Ga aan de klus. Soepje maken voor het feestje van Mouna en wat dito hapjes. 
Dan ff wat schoonmaakwerkzaamheden. Brilletje omlaag voor het volk wat straks fijn komt zitten.
Boontjes in de machine. Ons theater van de lach is straks weer geopend! Wij toveren een glimlach voor de dag en wat konijnen....Zo komen wij de dag wel deur! Niks fijner zo'n zondagmorgen. 
Zet zo wel ff wat Bruce en Springsteen op. Dopjes in, even luisteren naar z'n verhalen.
Allennig weh maar toch in de wetenschap dat het mooiste nog fijn en tevreden boven ligt te slapen....
Daar heb ik geen toverstok (meer) voor nodig! 
Fijn weekend nog. 
Joah, mag wel zo....