'Zie de leegte onder ogen.Wees niet bang. Adem in en adem uit. Volg de lijnen in je hand. Het gevaar is altijd kleiner dan de angst. Als je niet meer weet wat waar is. Wat je drijft en wie je bent. Ben je dichter bij de kern dan je denkt. Je bent dichter bij de kern dan je denkt. Als je niet meer weet wat waar is. Wat je drijft of wie je bent. Ben je dichterbij de kern dan je denkt.'
Uut 'Dichter bij de kern' van Stef Bos - (Sprong in de tijd)
Kreeg ik het vroeger al vaak te horen. Als jij begint te denken in je veilige zestienmeter gaat het meestal mis. Ik moest niet denken maar doen. Las gisteren met een glimlach de column van Sjoerd Mossu, die stukjesschrijver van het AD. Diep nadenken en keepen is niet per se een ideale combinatie. HaHa...Mijn verleden haalde weer eens mijn toekomst in. Sjoerd is ook een keeper in een amateurteam, ik was het ook ooit. Maar die keepert van FC Den Bosch is het nog steeds. Hij luistert naar de naam Kees Heemskerk en liet woensdagavond een hoge voorzet los die VVSB historie liet schrijven. Na ruim veertig jaar staat er weer een amateurclub in de halve finale. HHC, hier iets verderop, had ook die kans maar de kazen bij AZ werden niet gesmolten en in Alkmaar vonden onze vrienden van HHC haar waterloo. Sjoerd dacht net als ik afgelopen woensdag niet aan de victorie van VVSB want ook ik dacht woensdagavond in mijn grote hotelkamer in Grobbendonk, ergens in de buurt van Antwerpen, aan die keepert van FC Den Bosch. Dat heb je als oud-keepert, je hebt een bepaald soort van medelijden, een soort van herkenning...Je weet een beetje hoe hij de kleedkamer betrad na de wedstrijd. Hoe hij 's morgens wakker is geworden, of niet natuurlijk....De film de hele nacht afgespeeld in zijn hoofd en zich maar afvragend waarom ving ik die bal niet! Sjoerd sloeg de spijker op de kop. Ging niet mee in de hysterie die onstond na het bekersucces van VVSB maar brak een lans voor die Kees.....Gisteren hoorde ik dat de trainert van FC Den Bosch al het veld moet ruimen, hij mag de Vliert verlaten of voetballen ze daar niet meer....? Volgens het bestuur blijkbaar niet meer want de trainert met die lange haren en woeste uitstraling wordt de nederlaag in de beker, de korste weg naar Europees succes, aangerekend en mag op de blaren gaan zitten. Luister naar Stef....Heeft het over van alles en nog wat. Hij komt dichter bij de kern. Was ik ook deze week. Zat te vertoeven in mijn tweede vaderland, België, waar Bos al jarenlang woont. Voelde geen angst toch kwam ik bijna langs die inmiddels wereldbekende wijk Molenbeek. Keek niet over mijn schouder, kan ook niet, in de caddy zitten achterin geen ramen. Was overal en nergens in Brussel, snelde langs dat monument met die grote ballen - weet zo even de naam niet- en reed richting Leuven. Liep op de Kasseien die Boeijen ooit bezong. Liep op de geboortegrond van Urbanus. Voelde mij thuis en luisterde naar de radio. Het zat mij mee....en toch ook niet, was niet thuis. Het gevaar is altijd kleiner dan de angst. Lachte 's avonds veel want de collega's van de vijftien bedrijven waarmee ik reisde zijn leuke mensen met een verhaal en een traan. Het eten smaakte zoals het hoort. Ik was dicht bij de kern en toch wist ik niet veel......Wist gisteravond ook niet veel. Als het om spelletjes gaat win ik graag maar San ging met de eer strijken en vulde van de 50 vragen de antwoorden beter in. Maar ik genoot wel op ons bankje...Gewoon de gordijntjes dicht....Smartphone voor onze snuffert en een spelletje spelen...Verderop vroegen ze zich af wie de Mol toch is....Ik denk Johnny en anders zijn vader maar zo makkelijk is dat niet. Molloten zijn mooie wezens hoor....Ook een spelletje waar ik niets van begrijp....Weet ik veel, Weet ik veel wie de Mol is? Ik heb niet op alle vragen antwoorden. Daar baal ik soms van, helemaal als er een prijs op staat. Maar op ons geluk staat geen prijs. Ik laat nog vaak een bal los in mijn eigen veilige zestienmeter. Merk dat ik niet altijd wordt begrepen, er is vaak niet meer zoveel ruimte in mijn hoofd. Teveel dingen willen niet meer naar buiten. Waar vroeger het fijn buiten spelen was, hou ik nu mijn ballast binnen...Het wordt tijd om letterlijk wat ballast van mij af te gooien...Ga weer eens bellen met die mensen van de fitness, laat het gerstenat weer wat vaker staan. Al gaat zo'n High Beer er natuurlijk altijd in. Dat moet kunnen...Maar elk pondje gaat bij mij door het mondje. Mijn schildklier werkt niet traag maar je zou het haast gaan denken, hou ook geen vocht vast behalve in mijn rechterknie die al weken de brui ergens aan geeft. Wederom tied om terug te gaan naar eerder...Discipline te kweken en te zorgen dat ik weer dichter bij mijn eigen kern kom.....Heb nog geen moeite om mijn kameraad dagelijks te zien maar mien bouwvakkertjes zijn ondertussen wel bezig met het afdakje, tied om een bouwstop af te kondigen....Er moet naast ruimte in mijn hoofd ook weer ruimte in mien broekie komen....Joah, mag wel zo.....
Weet ik veel hoe ik hier tot kwam....Kwam er toch iets uit mijn hoofd, dacht dat mijn hoofd redelijk vol was. Viel achteraf toch wel mee....Ga andere nootjes kraken...fijne zondag. Wens u het beste en Ajax net iets meer.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten