Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,
'No milk today, my love has gone away.The bottle stands for lorn, a symbol of the dawn.No milk today, it seems a common sight. But people passing by don't know the reason why'
Uut 'No Milk Today' van Herman's Hermits
Gisteravond hadden wij zo hier op de Marslanden onze eigen Neil Armstrong momentje. Je weet wel, die man die voor het eerst stappen maakte op Maan. Niet op de fragiele The Voice kandidate die dit jaar tevens mag barbecuen bij Borsato, maar op de enige echte maan die ons 's nachts de weg wijst.
Armstrong had zijn momentje in 1969, hij zei er dit van destijds: "That's one small step for a man, one giant leap for mankind". Mooie woorden, volgens mij hebben deze woorden een groot deel van onze geschiedenis bepaald. Nou, zo'n momentje wat Neil had in de vorige eeuw hadden wij gisteravond dus ook. Niet op de maan, maar San en ik stapten als kinderen zo blij rond op de kamer van Moos. We zeiden nog: "Dit is misschien een kleine stap voor ons mensje, maar een reuzensprong voor Moos....." Toen Neil zijn wereldberoemde uitspraak deed luisterde bijna 450 miljoen naar zijn woorden. Toen gisteravond Moos voor het eerst zijn plasje deed op het potje werd natuurlijk gelijk Oma en Opa en Oma gebeld......Moos begreep niet alle commotie. Het ging ook nog niet bepaald vlekkenloos. Zijn piemeltje wees eerst een beetje naar de Maan, zijn plasje ging niet in het potje maar maakte natte vlekkies op het tapijt. Oh, Oh, Oh.....Maar het mannetje herstelde zich vliegensvlug. Goed voorbeeld doet volgen, hij had zijn Papa het ook wel eens anders zien doen...Dus ging het straaltje en piemeltje naar beneden en na maanden van oefenen, voordoen etc. etc. plaste onze trots, onze zoon keurig in het potje....Hij werd er verlegen van. Wij op de knieën en klappen met die handjes. Moos snapte er niet veel van.....Wat een gedoe om een beetje gezeik! Hij liep met Mama mee naar de grote wc en deponeerde zelfs zijn plasje in het toilet. Langzamerhand kreeg Moos toch wel door dat hij geschiedenis had geschreven. Over tien jaar weten wij nog steeds waar wij op dat moment waren en deden. Blij zijn om een plasje in de kamer van Moos. Het is een beetje te vergelijken met het nieuws wat ik las op het AD dat McDonald's de omvang van zijn mayonaise bakkies tot 35 ml. had vergroot. Dat is echt nieuws wat op het grote mensennieuws moet. Wat ik jullie brom!
Moos, maker van mooie dingen. Dat had ik jullie al eens verteld. Ben ook wel eens jaloers geweest op dat kleine guitige jochie. Zo ongeveer op 26 maart 2013. Hij was net een dagje oud maar hij zat al aan de borst van Mama. Zo snel mocht ik daar niet rondsnuffelen destijds, terwijl ik zijn moeder net leerde kennen.....Moest daar gisteren aan denken terwijl ik bladerde door het boek van Sofie van den Enk en Eva Munnik. De melkfabriek, een grappig en leuk boek over borstvoeding. Na de geboorte waren de borsten van Sanneke namelijk het domein van maar één man in huis en dat was ik niet! Neuh, Moos ging maanden met die eer strijken....Herkenbare situaties komen terug in het boek van de winnares van de Mol 2014. Sofie, een oude jakhals van DWDD en ondermeer presentatrice van Keuringdienst van Waarde en 's nachts te horen op Radio2. Wij hadden gisteren een bijzonder leuk gesprek met haar en Eva. Op het Stentorige pad kom je wel eens leuke afslagen tegen. Zoals gisteren.....op de Mama Fair en ik voelde mij niet eens een vreemde eend in de bijt. Ik was meer een zalmforel die met de stroom meezwom. Ach, wij hebben daar ook in het ziekenhuis gezeten bij de voorlichtingsavond. Met zo'n oude uitgemolken geitenwollensokken type die rook naar Dille en Kamille, Noorse niet uitgewassen sokken en slippers model Jezus en een gebreide borstrok onder haar truitje die qua mode terugvoer naar de vroege jaren twintig. Een heel relaas vertelde over borstvoeding maar waar je als new born Ouders niet opgewonden van raakte. Oh ja, amper twee zinnen gingen over het feit dat je ook flesvoeding kon geven....Maar haar vuurspuwende ogen verraadde het al. Dat vond ze helemaaaaaaaaaaaaaaaaal niets.....Borstvoeding was het! Maar zoals zij het vertelde ging je liever met Freek Vonk de wildernis in op zoek naar reusachtige slangen dan dat je borstvoeding ging geven.....Aaaaaaaah. Kolfporno....Kolven op het werk. San heeft het allemaal gedaan. Ik op jacht naar Tepelhoedjes of hoe heten die dingen.......Kon ze tuurlijk niet vinden bij de drogisterij en néé ze zijn niet voor mijzelf anders had ik wel gevraagd naar hypo-allergenen tepelhoedjes en nu snel met die dingen want thuis wacht een hongerig Mannetje op zijn verdiende en lekker gekoelde melk. Sofie en Eva schreven een boek wat er nog niet was. San kocht het natuurlijk en ik las er gisteren al stiekem in. Hoe herkenbaar zijn niet de woorden van André, de man van Sofie in het mannenhoofdstuk. Mijn naam had er ook zo boven gekund. San gaf Moos de beste start wat het jochie zich wensen kon....Ben nog steeds apetrots op San en Moos. Want wat heeft het pijn gedaan....Borstvoeding is niet altijd even leuk maar dat vertelde zo'n Geitenwollensokken type er even niet bij....De melkfabriek, eerlijk en nuchtere verhalen over het geven van borstvoeding. Over Colostrum (euh...wat was dat ook alweer), voedingbeha's en over ouders met slaaptekort. Bekende mama's die hetzelfde hebben meegemaakt als San.....Goh, zo'n Nicolette van Dam moest ook kolven en schrijfster Susan Smit kon moeilijk afscheid nemen van het geven van borstvoeding etc. etc....Tot op een dag dat de Melkfabriek gesloten werd, No Milk Today en ik al likkenbaardend met de fles in de aanslag stond. Niet zo'n groene maar eentje met het witte goud. Dat ik Moos afloste, hem bedankte voor bewezen diensten maar dat nu Papa weer op onderzoek uitging die dag.....
1969, 1972, 1979, 2013 of 2016. Het zijn maar getallen of jaartallen voor jullie maar voor ons zoiets wat Sting ooit zong met the Police: Giant Steps are what you take walking on the moon......FF in de google translate....Het is misschien voor jullie niets maar voor ons gigantische stappen die wij gisteren maakten met Moos als stralend middelpunt. Voor het eerst geplast in het potje....Wat kun je soms blij zijn met wat gezeik. Joah, mag wel zo......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten