'O, Papa sit down, and hear my song.O, and if you feel like it then please sing along.No nothing that I wanna say, I haven't said before.But to use your words, you can never be to sure. See, even though. I don't always show.. I'm glad that you're along.Said I'm glad that your're around. Old days, and all of the new wanting to be like you. Every time I look at you. I see myself. I'm so proud of you.For you help make me what I am.
A better man. I'm just so proud of you. O dad, your views in life. Tell me how they came to be. Well see, I didn't know my father like the way that you know me.'
Uut 'Father and Friend' van Alain Clark
Eerst nog even wat administratie afhandelen. Vele vroegen mij er al naar....Gisteren zelfs nog.
Hoe smaken die Kip Spareribs? Nou, de Kip Spareribs van Rademaker's Poeliersbedrijf hier uit Hardenberg zijn helemaal uit de kunst. Stukje vakwerk op je boerenbont bord.
Echt waar, sappig en mals, lekker op smaak. Een kipje waar je blij van wordt wat ik je brom!
Een absolute aanrader, dat is zeker een wandeling waard naar de Spinde. De één zweert bij Beenham van de Plus, nou Bert uut Banthum, ik heb nog een guilty pleasure voor je in de aanbieding. Laten we eerlijk zijn elke week beenham gaat ook een keer vervelen, toch....? Ga de uitdaging aan zou ik zeggen.
Uitdaging, die had een goede vriend van ons ook. Jarenlang hikte hij onbewust tegen een bepaalde leeftijd aan. Hij was er niet elke dag mee bezig maar toch, zijn vader haalde de eindstreep helaas niet.
Ergens halverwege moest hij noodgedwongen afhaken! Een vreselijke ziekte gooide roet in het eten!
58 jaar worden zag hij als mijlpaal. Zo oud was namelijk zijn vader nooit geworden. Afgelopen vrijdag was het dan eindelijk zover. Met een mooie traan en dito lach vierden wij zijn leeftijd, 58 jaar en nog lang niet versleten. Met een jonge vrouw en een oud huus ben je altijd aan het knooien en het houdt hem jong, zekers van geest!
Het zijn mooie mensen waar je graag op een mooie avond een goed glas wijn mee drinkt. Nooit teveel, het is maar net hoe je soms dingen wilt zien. Is het glas halfvol of halfleeg. Vriendschap heb je in vele soorten en maten. Deze is ook zo bijzondere, het glas is altijd halfvol. Hoe meer je elkaar leert kennen hoe vaker zijn daar de herkenningspunten. Het verleden komt vaak buurten uit onverwachte hoeken. De Mavo-periode als gezamenlijk heden uit een ver verleden. Mooi....
Rolf sprak vrijdagavond wijze woorden, losjes uit de pols maar wel met een reden. Geen moeilijk gedoe maar makkelijk ook weer niet! Vader-zoon momentje. Trouwens, topgozert die Jan. Deze oude keeper vond het leuk om even met deze barkeeper achter zijn oude stiel te kruipen. Soms zegt een bepaalde blik genoeg!
Rolf raakte de kern van zijn en ons bestaan. Geen valse opsmuk, mooi dat het zo kan. Mooi dat hij wel de mijlpaal haalde die hij zijn vader zo had gegund. Mien Pa mocht ruim vijftien jaar langer leven. Ik zie het niet als een uitdaging. 58 is relatief jong, 74 misschien ook wel maar het was goed zo. De één piept er nou éénmaal sneller er tussenuit dan een andere.
Tuurlijk wil je soms, best wel vaak, dat hij nog even bij je is. Gek genoeg kwam daar gisteren de herkenning toen Moos en ik samen naar Ratatouille keken. Mijn pa is vaak als een soort van kleine geest bij me. Fluistert mij ook dingen in. Denk dat Rolf dat ook wel heeft. Wie niet....die een dierbare mist of meerdere dierbaren. Herken het heel goed. Snapte precies waarom Rolf zijn feestje vierde omdat hij 58 jaar werd!
Die uitdaging was hij met zichzelf aangegaan. Ging het risico niet uit de weg, een goede arbeid-rust verhouding. Hij vertelde zoals alleen Rolf het kan vertellen. Doorspekt met humor maar tussen de zinnen door las ik veel in zijn ogen. De liefde voor zijn vrouw en zoon is onmetelijk groot! Keek vrijdagavond tegen hem op, Look Ahead en See the distance! Joah, iets in die trant.
De avond smaakte naar meer des te meer omdat de Uitdaging het eten verzorgde. Dickie Altena balanceerde ook ooit langs het dunne scheidslijntje van leven en de uitgestelde dood.
Zijn eten smaakte misschien wel zo bijzonder omdat de boodschap zo helder was. Vier je Leef - Tijd!
Als je tijd hebt leef je ook langer, wat ik je brom!
Ik heb genoten zowel in mijn hoofd, lichaam als de liefde wat via de maag netjes arriveerde!
Eterij in zijn puurste vorm. Enkel op smaak gebracht middels wat kruiden en een marinade. Het eten kreeg de tijd om tot wasdom te komen. Dat was het ook, een bijzondere uitdaging verdient een dito bekroning!
's Avonds scheen de maan volop boven een donker Loozen. Het lichtje sprong aan ergens in mijn bovenkamer.
Keek links van mij, ze reed weg met mijn mooiste dromen. Heb al zoveel bereikt, meer dan ik ooit kon wensen. Ok, geen vader meer maar kreeg er bijzonder veel voor terug.
Soms moet je iets loslaten om iets moois te kunnen begroeten. Soms op van die (vrijdag)avonden kom je tot de kern van je bestaan.
Dank daarvoor Rolf, jij bent de uitdaging aangegaan....en je hebt 'm gevonden.
Zo blij dat ik The (Dutch) Eagles heb laten vervliegen voor een onbezonnen vlucht naar Memory Lane!
Stiekum ook dank voor het overheerlijke Monchou/Kruimel taartje van oen schoonmoe!
Fijne zondag! Joah, mag wel zo....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten