'Never be lonely, lost in the night. Just run from the darkness, lookin' for the light. 'Cause it's a long, hard road. That leads to a brighter day, hey...Don't let your heart grow cold. Just reach out and call His name, His name... Yah Mo B there, Yah Mo B there. Yah will B there. You can count on it brother. 'Cause we're all just finding our way. Travelin' through time. People got to keep pushin' on. No matter how many dreams slip away. Yah will b there....'
Uut 'Yah Mo B There' van James Ingram en Michael McDonald
Moos Staat Op! Vanmorgen alweer voor het vijfde achtereenvolgende jaar. Waar Edwin Evers na 21 jaar straks gaat (uit)slapen heeft Moos het ritme van onze bekendste Hardenberger al vijf jaar te pakken.
Ons guitige en bijzondere zoontje was gisteren nog maar vier en vandaag steekt hij vol trots vijf vingers in de lucht. Cool man. Meestal begint zijn werkdag rond de klok van zes uur, zo af en toe meldt hij zich al eerder en soms vergeet hij de wekker gewoon, slaapt Moos er dwars door heen.
Moos is een vroege vogel al kwam hij op 25 maart 2013 pas halverwege de avond in ons rijke leven.
Dat treuzelen is gebleven, Moos lijkt soms doof voor aansporingen van hogerhand ondanks het feit dat hij afgelopen maandag buisjes in zijn oren kreeg. We vragen ons af of de dokter wel bij kennis was en niet een beetje van dat verdovende spul van Moos had gesnoven. In het kader van durf te vragen.....Je weet het niet! Je weet het nooit!
Moos vijf jaar, vorige week kroop ie bij wijze van spreken en nu raast hij met zijn net gekregen Big Wheel Scooter door de kamer met gevaar voor Mouna haar leven. Hij ontweek haar zojuist nog maar net. Als hij éénmaal op de snelweg zit kijkt hij niet meer achterom. Oogkleppen op! Vooruit papa, kan dat ding niet harder? Waar zit de rem, bam boem!
Tja, het is net zo stoer als Max Verstappen. Moos heeft een blauwe helm, vindt ie helemaal geweldig. Moos zag Max rijden terwijl hij de slaap uit zijn ogen wreef. Hey Max Verstappen....
Vanmiddag komt het bezoek en mag hij zijn Blaze en Cars Taart aansnijden die hij gisteren zelf ophaalde bij de warme bakker. Gistermiddag toen hij nog vier was zongen wij uit volle borst met Daniël Lohues mee in de auto op de terugweg van de voetbal. Zal hij dat ook blijven doen nu hij vijf is? Of wordt dat straks door hem als werk voor vierjarigen bestempeld!
Het is een mannetje hoor. Stef Stuntpiloot, de eerste botsing met de poef is nu een feit. Straks een verkwikkend bad en naar buiten, kan hij mooi scheuren door de wijk.
Moos is de weg aan het vinden, hij reist door zijn eigen tijd. Vijf jaar onderweg, trekt zich soms niks aan van mensen die het allerbeste met hem voor hebben. Bij Moos geen dertien in het dozijn. Eerder veertien dan twaalf als u begrijpt wat ik bedoel! Ik hoop dat wij hem kunnen behoeden voor wat er allemaal nog gaat komen. Wij weten al dingen waar hij nu nog amper het besef voor heeft. Allerlei mensen incluis wij die over zijn toekomst aan het beslissen zijn. Logisch, het is nog maar een kuiken wat langzaamaan kip aan het worden is. Straks legt hij het eerste ei en volgen meerdere eieren, wat ik je brom! Misschien moet hij straks wel tijdelijk afscheid nemen van vriendjes om later beter, anders, terug te keren. Het kan verkeren, ik hoor het Bredero zo zeggen. Hij loopt ver voor in zijn ontwikkeling maar niet alle onderdelen in zijn kleine lichaampje haken voldoende aan. Nuchter als wij zijn maken wij ons zorgen maar ook weer niet teveel. Wij reizen tevens in onze eigen tijd en soms moet je even uit de auto om uit te rusten, ff pas op plaats maken. Beetje rekken ,beetje strekken...kopje koffie, plaspauze van die dingen.
Moos, lieve grote kleine jongen. Gefeliciteerd met je vijfde verjaardag. Wat houden papa en mama van jou en jouw kleine zusje is apetrots op haar grote sterke broer die zo ontzettend lief voor haar is.
Het is gewoon een bijzonder kind en dat is ie...vrij vertaald naar John C. Kievit. Jij bent onze Moos!
Vijf jaar kleur je als ons rijke leven. High Five!
Tja, Evers....Laura zette de radio wat harder toen onze plaatsgenoot Evers zijn afscheid aankondigde even voor de klok van negen uur. Het was net of heel Nederland even op de rem trapte, even geen telefoon aannam en de offerte nog even niet werd verstuurd. Wat zeg je me nou, Edwin. Jij gaat stoppen. Euh...?!?! Na 21 jaar hangt hij aan het eind van het jaar zijn populaire ochtendshow aan de wilgen. Na 21 jaar wil hij zich nog eens omdraaien rond de klok van vier uur nachts. 's Avonds nog even een pilsje nemen en niet om acht uur al verhuizen naar een etage hoger. De jas begon te knellen die altijd als gegoten zat. Hij wil andere dingen doen, meer muziek gaan maken. Hij sprak mooie woorden, recht uit het hart. Vooral op beurzen heb ik het vaak over Edwin Evers. Waar kom jij vandaag, waar is je bedrijf gevestigd. Hardenberg....Hardenberg?
Alles wat blijkbaar achter de Iessel ligt is onbekend en vooral onbemind in andere delen van het land. Terwijl de wereld na de Iessel niet ophoudt maar juist begint. Evers bleef niet voor niets hier gewoon wonen. Waar ze nog met de voeten in de klei staan. Waar een indiaan nog gewoon het Casino in Enschede bezoekt omdat hij aan Winnetou is. Waar Sinterklaas gewoon zijn zwarte pieten meeneemt op zijn boot.
Maar ik zeg vaak, Hardenberg waar Edwin Evers woont....Ok, maar dan nog weten ze niet 538 (euh 1 2 3) nog niet waar wij huizen aan de grens met Duitsland. Als ik vervolgens Ponypark Slagharen roep, oh daar ergens in Drenthe of is het Overijssel...Laat maar!
Evers, ik heb wel eens bij hem in de rij gestaan bij bakker Battjes. Kijk, dat schept toch een warme band. Ik steek per ongeluk wel eens een hand op als hij langsfietst of hij zijn auto ergens parkeert. Hij een fanatieke HHC'er, ik kleur toch voor de club uut Mariënberg. Maar wij mogen trots zijn op Evers, hij heeft Hardenberg toch mooi op de kaart gezet. De kracht van gewoon doen! En dat 21 jaar lang. Hij begon bij de KRO, ik zie nog de mensen lachen bij de stoplichten eind '98 in Oldenzaal. Als hij Prins Bernhard imiteerde of de broertjes de Boer. Het is gewoon ontzettend knap dat hij 21 jaar op dit niveau acteerde. Petje af!
Daar kan Giel nog een puntje aan zuigen.....
Ben d'r eigenlijk voor vandaag wel klaar mee. Ga feestvieren....Want Moos Herman Freek is 5 jaar.
Hieper de Piep, lang zal hij leven....in de Gloria.... en nu Ranja en paaseitjes.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten