zondag 4 maart 2018

Het Oog Van Rotterdam!

Hallo Lieve Vriendinnenen en Vrienden, 

'Risin' up, straight to the top. Had the guts, got the glory. Went the distance, now I'm not gonna stop. Just a man and his will to survive. It's the eye of the tiger, it's the dream of the fight. Risin' up to the challenge of our rival. And the last known survivor stalks his prey in the night. And he's watchin' us all with the eye of the tiger'
Uut 'The Eye of The Tiger' van Survivor

Toeval? 
Ben d'r niet zo van. Ik heb wel zoiets dat niks toevallig gebeurt....maar toch?
Gisteren popte er een herinnering van zes jaar geleden op. Een foto van het Centraal station in Rotterdam. Nu een prachtig gebouw geworden, een pareltje, architechtonisch prima dik in orde. Willem-Alexander heropende dit bouwkundig wonder op 13 maart 2014, als je even verder loopt zit je zo op de Coolsingel!
Destijds was het een bouwval en liepen Breur (Erik H.) en ik er 's morgens vluchtig door heen onderweg naar perron nultien. Wij hadden een trein te halen die ons weer terug bracht over de welbekende Iessel na een geweldig optreden van Snow Patrol in Ahoy. 's middags wachtte in Moscou namelijk Banthum. Kiek, daar wil je als rechtgeaardde Mainbarger gewoon bij zijn. Waarvan Akte!  
Wat hadden wij een schitterende vrijdagavond gehad in hartje Rotterdam. We belanden per toeval in een volksbuurt, een mooi cafeetje waar het goed toeven was. Voor- en na het concert maakten wij daar vrienden voor welgeteld één avond. Ik zag er veel, de ogen waren toen nog dikke terecht! 
Ok, wij dronken er Amstel maar het smaakte naar meer. Je weet wel van die roodzwarte kleedjes op de tafel. De buurvrouw van even verderop met een peuk tussen de lippen en een citroenbrandewijntje op het schap. Tussen het rochelen deur mooie gesprekken in onvervalst plat Rotterdams. Wij leerden vliegensvlug en Erik was vaak de vertaler. Om twee uur 's nachts nadat Open Your Eyes zo'n beetje Shut Your Eyes werd wist de buurvrouw van even verderop dat Joah, mag wel zo toebehoorde aan een fijnzinnige Troubadour uut het Oosten van het land. Haar aan het verstand brengen dat Mariënberg niet in Drenthe lag was een Erasmusbrug te ver. Waarom begin ik hier toch over. Nou, in hetzelfde weekend ga ik weer richting Rotterdam. Precies zes jaar later....Toeval....? 
Zeg het maar. Nu blijft Erik achter bij Marieke en hun mooie kids. Heb veel aan Erik te danken zonder dat hij het zelf misschien beseft. Op de terugreis in de trein maakte hij connectie met ene Sanneke Harmeijer, zijn mooie en betoverende collega na lichtelijk aandringen van ondergetekende. Het sprookje kwam goed, er was eens en ze bleef ook nog eens. Erik gaf toch het startschot, ik moest zelf hard lopen maar hij schoot mij als ware de goede kant op! Het kan verkeren. Vanmiddag vergezelt Sanneke mij naar de stad waar ik ooit zes jaar geleden ook was in hetzelfde weekend. Helaas nu niet voor een luisterrijk concert. Wel ga ik mijn ogen sluiten en weer openen....Maar kijkt ipv Gary Lightbody een specialist van het OogZiekenhuis Rotterdam mij diep in de ogen. Vooral die op rechts...Is het toeval dat Snow Patrol deze maand weer met nieuw werk komt?
Toeval....Aan mien leuter. Ik weet het niet! Vanmiddag reizen wij af om het onaagename maar ff met het aangename te verenigen. FF een hotel pakken, 'm bij die grote Toekan huizen. Mag wel even zo. Toch best enkele heftige maanden achter de rug. Niet alleen mijn gezondheid baarde ons kleine en soms wat grote zorgen maar het ging ook niet allemaal even prettig met onze kids en San. 
Bij ons geen dertien in een dozijn. Het leven is mooi maar wij moeten wel flink ons best doen om het zo ook te blijven zien. Vaak de wind tegen, moeilijk tegen die bult op maar in de iene gaat het nog net. Gelukkig kunnen wij schakelen....Dat loopt nog wel gesmeerd.
Toeval....? Een ongeluk komt nooit alleen...Wat ik heb is Chronisch, met andere woorden...Ik kom er niet zo maar van af, het Kwelt zou de moe van Lohues zeggen. 
Morgenvroeg, na zes jaar, ben ik weer inpandig in Rotterdam maar schreeuw ik niet uit volle borst Ahoy!
Neuh, nou juicht ze de laatste tied ook niet errug hard meer in Rotterdam. Misschien kuieren wij nog even over de Coolsingel. Heb ik als 020-adept geen problemen mee, hoop jullie ook nie. Of blijven wij lekker knus thuus in het hotel....
Wilde vandaag er namelijk geen boos stukkie van maken. Sprak van de week iemand. Hij dacht dat ik mij een beetje kwaad maakte vorige week en die weken ervoor. Ach, je moet mij niet altijd te serieus nemen. Tuurlijk heb ik overal wel een mening over maar ik schrijf ze op en verder giet het goed heur....InofUit mijn comfortzone zijn twee aparte dingen. Het is voor mij een manier om wat ballast te lozen. Waar ik mij over verwonder maar verder is het met mij goed kersen eten heur.....
Ik hoop dat de heren dokteren en specialisten morgen in vorm bint. Dat ze niet de voorhoede van die club uit Rotterdam-Zuid bint. Volgens mij huizen wij net aan de andere kant. Ver weg van de Kuip, alhoewel wij de badkuip in de hotelkamer nog wel ff vol laten lopen. Zo vaak blijven Moos en Mouna niet achter in Hardenberg. De herinnering op Facebook, wat gisteren ff het heden inhaalde na zes jaar. Wat is er toch veel veranderd in amper zes jaar. Ontzettend veel water door de Vecht gestroomd. Ik kijk er tevreden op terug, zowel met mien linker als mede met mien rechteroog wat nog steeds zoveel vragen oproept elke keer als ze mij in de ogen kijken. Dat gedoe met die Slijmvlies Pemfigiod maakt het er ook niet beter op....
Ach. Ik ga het maar ff aan de binnenkant van mien ogen bekijken. Als ik het allemaal niet meer weet komt Clown Bassie om de hoek kijken en gaan wij genieten. Shut your Eyes om ze later te openen. Van kleine dingen....van een flesje wijn op bed, genieten van elkaar wat voor mij precies in dit weekend zes jaar geleden begon.
Toeval....Dacht het niet, je moet het lot wel een beetje op de goede weg helpen. Hoop dat ze daar in Rotterdam morgen net zo over denken. Hoop dat iemand boven of beneden ook eens een oogje dichtknijpt...of twee!
Ik ben gewoon een man maar wel eentje die graag al zijn ongemakken wil zien te overleven. 
The Eye of the Tiger.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo......
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten