'My Father had so much to tell me. Things he said I had to know. Don't make my mistakes. There are rules you can't break. But I had to find out on my own. Now when I look at my own son. I know what my father went through. There's only so much you can do. You're proud when they walk. Scared when they run. That's how it always has been. Between Fathers and Sons. It's a bridge you can't cross. It's a cross you can't bear. It's the words you can't say. The things you can't change. No matter how much you care. So you do all you can. But then you gotta let go. You're just part of the flow. Of the river that runs, Between Fathers and Sons.'
Uut 'Between Fathers and Sons' van Waylon Jennings
We misten maar net de start. Moos was gewoon niet eerder wakker, ze staan ook zo fucking vroeg op aan de andere kant van de wereld in downtown Australië.
Wel weer een momentje hoor. Moos die zeker een uur lang mij constant op de hoogte hield op welke plek Max nu stond. Papa, Papa...Hij schreeuwde de boel hier lekker wakker....terwijl de dames hadden gehoopt zich nog eens een keer om te kunnen draaien...Verstappen rijdt nu vooraan Papa. Ik legde 'm meteen uit dat Max nog naar binnen moest. Banden wisselen hè...Klopt jongen en tanken. Doen ze wel een stuk sneller als jij gisteren in Duitsland hè Papa. Vettel is ook een Duitser hè...met wie rijdt Max nu samen in één team.
Hey, Ric is out, dan doet hij niet meer mee hè. Kijken naar Formule 1 met Moos is tevens constant vragen beantwoorden. Gelukkig had ik mij aardig ingelezen. Toch weet het ventje dat Riccardio vorig jaar nog samen met Max bij Red Bull reed. Ham is gewoon Hamilton voor hem en Bot rijdt best wel lang op de eerste plek. Al snel heeft hij door dat het klokje bij de rijder betekent dat die coureur de snelste raceronde op dat moment rijdt. Ondertussen had zijn kontje al rust gevonden op de bank en keek hij slechts met een schuin oog naar de TV, Super Mario was toch ook wel interessant. Maar enkele ronden voor het einde ontgaat hem niet dat Ver ineens de snelste ronde heeft gereden. Papa, Papa...nu is het huis wel wakker, hij heeft namelijk niet door dat hij de koptelefoon op heeft en natuurlijk wil hij zelf ook horen wat hij vertelt, Max rijdt echt hard hè. Ja, Moos!
Even later komen de dames van boven gestiefeld. Goedemorgen Papa, hallo Moos...Mouna betreed brutaal het mannenbolwerk op deze vroege zondagochtend. Een kusje van San en Oma houdt zich al snel bezig met de fluitketel. Water opzetten voor thee. De laatste zondag in Mainbarg. Na vier maanden zeggen wij deze week Ajuus Mainbarg. De mazzel! De lange pitsstop aan de Clemmestraat is straks geschiedenis. Wij verhuizen, met als eindbestemming onze nieuwe stekkie aan de Voermanstraat in Stad Hardenberg, naar het tijdelijke adres aan de Dedemsvaartseweg Noord ergens tussen Lutten en Dedemsvaart.
Het lijkt wel het begin van een zwangerschap. Het zaadje is vrijdag geplant. Nog een kleine 9 maanden. Handtekeningen gezet bij de lieve mevrouw de notaris. De echo was super...Ons huisje is nog zo klein, nog geen fundering of muurtje te zien. Maar daar komt snel verandering in. Voorbereidingen zijn al getroffen. Wij zijn officieel eigenaar van de grond in stad Hardenberg op loop- en soms kruipafstand van bijna alles.
De verwachting is dat ons huis zekers voor de kerstdagen het levenslicht zal zien. Wij weten al wat het wordt maar houden de details nog een klein beetje geheim. Sommige buren zijn al bekenden voor ons aan het worden. De oude buurtjes blijven ook op fietsafstand. De jaarlijkse BBQ tijdens het ballonnenfestival moet lukken op deze manier. De keuken wordt wel een centrale plek in ons huis en mijn binnenhuisarchitecte cq lieve San heeft het huis al tig keer ingericht. Het wordt mooi. Geen twijfel!
Wij hebben het goed gehad in Mainbarg, dankbaar voor de ruimte maar tevens blij dat wij met zijn vieren verder kunnen, onderweg naar later. Het zal links en rechts wat aanpassen worden. Oma krijgt de rust terug en wij de vrijheid. Het is goed zo. Zal de biertjes in mien stamkroegje gaan missen en het mooie domme gezeur maar wij komen zeker terug. Van die dingen. Deze morgen/middag maar een mooie fles wijn opentrekken als grote breur voor zijn traditionele bezoekje aan Moe langskomt met zijn lief.
Jan van het Kaaskeldertje dacht blijkbaar mee en riep San als winnares uit van een FaceBook actie waar je een mooie Borrelbox kon winnen. Jan heeft er zelfs groene pestokaas op gedaan voor Moos. Vanmiddag hoeven wij niet te lunchen maar lekker smikkelen van lekkere dingen van het Kaaskeldertje. Ik zag al fuet liggen, mooie kaasjes en lekkere olijven. Komt wel goed. Ik weet zeker dat Moos en Mouna lang aan tafel blijven zitten. Jan bedankt voor deze culinaire verrassing!
De kinderen doen het sowieso fantastisch. Ze hebben zich uitstekend gedragen tijdens vier maanden bij Oma. Wij sleuren ze overal mee naar toe, maar zonder morren ondergaan ze alle veranderingen....
Kreeg wel eens vaker het te kwaad. Zoals donderdagavond. Ben geen fan van Waylon maar donderdagavond ontroerde hij mij. Niet alleen met zijn brief aan zijn grote, inmiddels overleden, voorbeeld en held Waylon Jennings waar hij ook zijn naam aan te danken heeft. Want Willem Bijkerk heet hij voor de burgerlijke stand. In zijn brief legde hij voor volk- en vaderland ff zijn ziel en zaligheid bloot.
In de brief die hij voorlas bij de DWDD vertelt hij waar die extreme liefde en obsessie van het kleine jochie vandaan kwam die hij had voor Jennings. Dat de stem van Jennings meer klonk in huis dan van zijn eigen vader. Die veel aan het werk was. Hij kon zijn geluk niet op dat hij kon samenwerken met zijn grote held. Maar Jennings overleed hierna vrij snel en Waylon was er kapot van. Het ging slecht met hem en verwaarloosde alles wat hem lief was. Hij vertelde het rauw, hard en teder. Hij gaf zijn dromen op, zijn huwelijk, zijn kind, vrienden, een veilig onderkomen. Hij vluchtte in drank en drugs. Want alles mocht nu kapot nu zijn grote voorbeeld en absolute held niet meer op deze aarde verkeerde.
Maar hij zag gelukkig jaren later het licht, bijna 40 jaar en hij leerde vechten, terug te vechten omdat Jennings dat hem ook geleerd had. Alles fout gedaan maar nu liep zijn leven anders, alles was ten goedde gekeerd.
Wat ik al zei, ben geen fan van Waylon. Vond hem soms te aanstellerig, te overdreven, zag er soms niet uit (niet dat ik volle zalen trek), hoe hij zich presenteerde bij the Voice. Ergerde mij er soms kapot aan.
Maar wat ie wel heeft is een dijk van een stem en meer liefde nu dan hij ooit van durfde te dromen.
Omdat hij had geleerd van zijn grote voorbeeld om altijd in zichzelf te blijven geloven en nooit op te geven.
Kreeg er eerlijk gezegd wel een brokkie van in mijn keel en het brokkie werd een flinke brok tijdens en na het nummer wat hij vervolgens zong. 'Between Fathers and Sons', zat ouderwets te janken net zoals mijn vader dat kon doen als bijvoorbeeld Willem van Hanegem het deed op de TV. Jankte hij zo mee.....Stef heeft gelijk. Lijk steeds meer op jou. Dankzij Waylon heb ik mij de laatste tijd verdiept in de Outlaws, de ruwere versies van sommige country-artiesten. Mooi. Nooit gedacht dat Waylon mij nog iets kon leren. Maar je bent nooit te oud om tot een bepaalde inkeer te komen. Soms moet je verder omdat je anders blijft stilstaan.
Nooit gedacht dat ik Dedemsvaart of Lutten terecht zou komen, we zitten er trouwens precies tussenin maar onze reis levert nieuwe vrienden en nieuwe inzichten op. Daar ben ik, daar zijn wij van overtuigd.
We hebben misschien niet de makkelijkste weg gekozen, zo dramatisch is het ook niet allemaal hoor, maar het had een stuk eenvoudiger gekund maar deze weg leek ons handiger en verstandiger.
Ik hoop dat jullie snappen wat ik misschien bedoel. Verlaat voor de tweede keer binnenkort mijn geboortegrond maar het is goed zo. Beter voor alles en iedereen. Nogmaals, interpreteer de regels en zinnen zoals jullie 'm willen maar ik denk dat je er toch iets naast zit maar weet dat er altijd iets betweens tussen zit.
Wij gaan ons straks nog een keertje ouderwets laven aan koffie met koek, witte en rode wijn en om het af te maken met de borrelbox van Jan want bij Jan in de Kelder en bij iedereen liggen nog genoeg verhalen en zat van dit alles in het verschiet. Onderweg naar later, wij zijn in blijde verwachting. Het buikje kun je bijna zien. We verwachten geen beren (meer) op de weg. De geboorte van ons huisje aan de Voermanstraat in Stad Hardenberg nadert met rasse schreden. We kunnen niet wachten, was het al maar zover. Ajuus Mainbarg. Next Stop is ergens halverwege tussen Lutten en Dedemsvaart. Eindbestemming: Stad Hardenberg.
Joah, mag wel zo. Fijne zondag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten