'Joe heb ik altied hier. Joe heur ik als ik zie. Joe heb ik altied in mien hart. Joen zunlicht maakt mij dooi. Joen nagels krassen nooit. Met Joe weet ik altied hoe en wat.
Joe geef ik wa'j neudig benn. Bliede da'w mekaar goed kenn. Weinig wa'k doe, zunder Joe.
Want met Joe weet ik altied hoe en wat'
Uut 'Met Joe weet ik altied hoe en wat' van Daniël Lohues
Maart roert zijn staart....
Met deze wijsheid kwam Moos van de week mee op de proppen. Elke dag leert hij wel iets en maakt ons er vrolijk deelgenoot van. Dingen die ik allang weer was vergeten. Gelijk heeft hij ook, waar wij vorige week nog op het terras zaten van een zonnige strandtent sloeg vannacht bijna het raam uit de sponningen van de harde wind en winterse kletterregen. De wind blies mij bijna uit de springbox.
Maar ja, zegt ie net, vorige week was het ook nog februari, hè papa....Dus dat kan. Heeft ie weer geliek.
Tja, Moos heeft niet achteraan gestaan met het uitdelen van de bovenkamers waar het verstand zich heeft gevestigd, wat ik oe brom! Neuh, waar ik vroeger halverwege wegliep, zat van het wachten, schoof hij bijna zes jaar geleden nog even een plekkie op. Hij sloeg al een klas, euh groep over. De verwachting is dat hij nog meer reuzenprongen gaat maken. Maakt al rekensommen van klas vijf terwijl hij nog maar in groep 3 zit!
Eerder, vroeger duzz, liep ik wel eens vaker eerder weg wanneer de hoofdprijzen werden verdeeld. Bij de kleine jongens uitgifte bijvoorbeeld, toen ik later terugkwam was het loket van de dikke P's al lange tijd dicht en zat alleen achter de bijna onverkoopbare lengtes nog een ongeinteresseerde verkoopster de laatste exemplaren bijna weg te geven. Kon ik ze meenemen voor een p(r)ikkie. Bijna vel over been, maar goed, hij functioneert nog steeds naar behoren. Veule wille ermee riep ze mij nog na in een flarde mist. Jarenlang wist ik niet wat ik met dat gekke ding tussen mijn benen aan moest. Maart roerde toen nog niet zijn staart....Neuh, niet echt. Dacht lange tijd dat ik 'm alleen voor het plassen had gekregen....
Net toen de stembanden werden uitgereikt zat ik stilletjes voor mij uit te staren op een Mainbargse berg. Te dromen over van alles en meer terwijl ik uitkeek over de Vecht! Miste hierdoor zelfs de laatste oproep voor het vloeiend praten. Ach, ik heb er mee leren leven. Woorden genoeg, maar plak ze niet altijd even keurig achter elkaar. Het rammelt soms aan alle kanten, ach je weet vaak wel wat ik bedoel en anders moet je maar ff geduld hebben....
Mijn lichaam is ondertussen net zo'n bouwpakket van de IKEA. Toen ik eindelijk in elkaar getimmerd was lagen links en rechts nog overal schroefjes die ergens in mijn immense lichaam geschroefd hadden moeten worden. Mijn vader krabte zich eens achter de oren, bekeek opnieuw de werktekening, belde eens met boven maar die waren weer eens niet bereikbaar, zo kon hij er ook geen touw meer aan vastknopen.
Elk moment kan mijn lichaam duzz in elkaar donderen maar ondanks alle fysieke ongemakken, hier en daar flink wat duc-tape en secondenlijm, schijnt het lichaam zich nog jaren staande willen te houden.
Dwaal weer eens af. Sociaal is Moos ook niet anders. Het is maar net hoe je het wilt zien. Volgens de mensen die er verstand van hebben, ze hebben er tenslotte voor doorgeleerd, loopt Moos sociaal niet uit de pas maar reageert hij gewoon anders. Niet standaard. Niet zoals leerling dertien in een dozijn. Moos moet je gewoon anders benaderen. Hij denkt net ff anders, heeft ie toch iets van mij. Andere gedachtengangen en vreemde hersenkronkels. Lekker toch! Anders is toch gewoon mooi!
Misschien nu vaak nog een beetje lastig en vreemd, later heeft ie er alleen maar gemak van. Wij herkenden veel van Moos in dat jochie van The Voice Kids. De 10-jarige Silver....we moeten alleen nog even horen of ie net zo'n gouden keeltje heeft. Hij zingt nu tadeloos het nummer van Davina Michelle mee in de auto, maar het duurt 'm allemaal nog niet te lang. Hij heeft nog een tijdje, komt goed wat ik 'm brom! Moos is als een frikandel maar dan wel speciaal met ketchup graag.
Dat stond gisteren niet op het menu van Amused Food & Wine. Om gewoon het leven te vieren op een zaterdag in maart. Beter gezegd ons gezamenlijk leven wat nu al 82 maanden op de teller heeft staan en als een wilde achtbaan alle hobbels en obstakels uit de moeizame weg heeft geruimd. Curling ouders maar dan honderdtachtig graden anders! Waarvan Akte! Alle doemdenkers zetten wij elke dag nog steeds een flinke hak. Prins- en Prinsesheerlijk kachelen wij liefdevol door het leven met twee prachtige kinderen als ultieme beloning van de nooit ingeloste weddenschap! Wie had ons wel zeven jaar gegeven....Nou, Nou....Wie, zeg eens?
Wat kun je er lekker eten. De hemel heeft een plekje gevonden op deze aardkloot. De hemel is beland aan de Gedempte Haven nummer 1 in Hardenberg. Wauw, we bevonden ons culinair in de zevende hemel. Puike en kundige bediening. Wat konden ze prachtig vertellen over de fraaie wijnen die werden geschonken in de grote glazen. Verrassende keuzes uit bijvoorbeeld Israël, Azerbeidzjan en de meer voor hand liggende wijnlanden als Italië en Frankrijk. Maken ze dan wijn in Azer...euh, Azerbe, be ...ik kan het beter schrijven dan uitspreken maar inderdaad. Hele lekkere ook. Chef-kok Chiel heeft ware kunstenaars in de keuken rondlopen. Vast met achternamen die luisteren naar Picasso, Van Gogh, Rembrandt en Dali. Want het waren regelrechte schilderwerkjes. Fraaie penseelstrepen! Een streling voor het oog maar nog meer voor de tong.
Keek regelmatig op van mijn bordjes met eten naar de overkant. Bliede met wat ik heb. Daniël begon te zingen in mijn hoofd en ook hij had geliek net als Moos vanmorgen.....
Met Joe weet ik altied hoe en wat. Bliede da'w mekaar zo goed kenn. Joen nagels krassen nooit...
Bijna vier uur lang zaten wij te tafelen. Ach, dat bouwpakket is nog niet zo slecht in mekare timmert deur mien Va en Moe en volgens mien verwekkers met flink wat hulp van onze lieve Heer. Ik heb wel een stel goede ogen gekregen, nou ja, maar met elke dag wat pillen in de mik zie ik alles nog bijzonder goed. Ik zag het zeven jaar geleden goed en vanmorgen weer....en gisteravond en morgen...
Amazing Amused. Voor de liefhebber nog een fraaie kleine bloemlezing hieronder.
Geef natuurlijk niet alles prijs. Dan moet je zelf maar ff reserveren bij Amused.
Ik weet wel, ze stellen je echt niet teleur. Ik had het zelf niet beter kunnen verwoorden.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.
Leest u nog even mee.....??
-Wonton met crème van lever en gemarineerde paarse spruitenblaadjes en....en...nog een hele waslijst
-Bombe van scharrelhoen met zuurkool....pastinaak en nog meer
-Op de huid gebakken Corvinafilet met kokkels en zelfs een reageerbuis van vissoep
-Gerookte en gebakken Coquille met mooie verdere overheerlijke ingrediënten
-Broodje Bapao met ossenstaart enne....tja, wat allemaal nog meer...?
-Gebakken tamme eendeborst, schuim van prei en jus bijvoorbeeld + mmm.....andere lekkernijen
-Spongecake van amandel , thee van verveine en zo...jaja mag wat kosten
-Een week lang gedroogde peer met pecannoten met ondermeer een sabayon van bockbier
-Koffie met zelfgemaakte bonbons, cheesecake met één of andere sterke likeur
-De rekening (die konden wij niet veroberen, laat staan verscheuren),
Joah, mag wel zo....Nogmaals een fijne zondag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten