I'll send an SOS to the world, I'll send an SOS to the world.
I hope that someone gets my, I hope that someone gets my, I hope that someone gets my
Message in a bottle. Message in a bottle. Message in a bottle
Sending out an SOS
Uut 'Message in a Bottle' van the Police
Het zal je kind maar zijn.
Dat je moet horen in een tweede kamer dat je kind gered had kunnen worden, dat je dochter Anne nog gewoon naast je had kunnen zitten. Je een dikke kus had kunnen geven. Jouw mooie lieve dochter.
Maar dat dat monster Michael P. nadat hij twee meisjes had verkracht en had vermoord nog zoveel vrijheden kende. Dat er zoveel fouten zijn gemaakt....
Theo Hiddema las de verschrikkelijke details voor, ze waren gruwelijk. Voorzitter Arib greep in omwille van het feit dat de familie op de tribune zat. Weer werd een kwalijke zaak al dan niet moedwillig in de doofpot gestopt, geen man en vooral geen paard noemen. Wel erkennen dat er gruwelijke fouten zijn gemaakt maar vooral niet te diep op de zaak ingaan. Nederlands wegkijken, je ogen sluiten. Zo blijven politici onvoldoende geinformeerd. Het is Nederland in een notedop! De koe en de geit sparen....
Omwille van de aanwezige familie werd er niet voldoende doorgevraagd, kwam de onderste steen wederom niet boven! Zo mogen de verantwoordelijke heren blijven zitten waar ze zitten, een zeer kwalijke zaak!
Bijvoorbeeld de bestuursvoorzitter van Fivoor (kliniek in Den Dolder), de gevangenisdirecteur in Vught, de rechters die Michael P. ongekende vrijheden gaven. Dat niet elke instantie op de hoogte is gesteld wat dat monster reeds op zijn kerfstok had staan. Onbegrijpelijk!
Wim Faber, de vader van Anne, bevestigde het desgevraagd in de Volkskrant. Dat Hiddema ten onrechte kritiek kreeg van bijna de hele tweede kamer door de details te benoemen uit P's eerdere verkrachtingszaken. Mede doordat de familie geen koppensnellerij wilden hebben het zo gespeeld dat er geen koppen zouden rollen. Wim vond het goed dat Hiddema het benoemde ook al was het bijzonder pijnlijk voor de familie van Anne. De minister is zich rot geschrokken over de misstanden en vertelde dat zoiets nooit nooit meer mag gebeuren. Niet onder zijn beheer, Nou....ik help het hem hopen!
Het zal je kind maar zijn.
Uitbraak van de mazelen....(!?!?!?) op een kinderdagverblijf in Den Haag. Al vier kinderen zijn besmet.
Het percentage wat haar of zijn kind niet laat inenten blijft groeien. Op basis waarvan??
Dat de prik je kind autisme kan bezorgen of dat er allerlei gif in de prikken zit. Terug bij af, terug naar de tijd dat mazelen een dodelijke ziekte was. Naar die tijd gaan we terug. De heren van Even tot Hier, Niels van der Laan en Jeroen Woe, lieten het gisteravond prachtig zien waartoe het kan leiden.
Vorig jaar mij al eens ontzettend druk over gemaakt. Ik ben vader van twee fantastisch mooie kinderen, inge-ent en wel. Bestand tegen virussen die je je kind wil besparen. Snap die mensen absoluut niet die geheel bij het vaak hoop opgeleidde verstand nog steeds hun kind niet laten inenten. Spelen met het leven van je eigen kinderen en die van vele andere. Wil je dat op je geweten hebben...?? Handelen met voorkennis maar dan in het negatieve.
Het zal je kind maar zijn.
Neuh, dan onze kinderen. Apetrots op ze. Mijn lieve eigen volledig inge-ente kinderen. Ja, ik was zo'n vader die zo'n dokter op het consultatiebureau mijn kind heel gemeen zo'n dikke spuit in haar beentjes of armen liet zetten. Ik weet niet eens waar, moet je nagaan....deze grote held was er zelfs niet eens bij. Ik liet San er genadeloos voor vliegen. Niet voor de eerste keer trouwens!
Maar zo trots op Moos en Mouna. Wat ze doen, wie ze zijn, hoe ze het doen. We kunnen ze zo vaak achter het denkbeeldige behang plakken. Maar supertrots als ik de foto's zie van juf Janneke die ze opstuurde nadat Moos zijn spreekbeurt heeft gehouden over een vulkaan in Italië. Hij kreeg hartstikke veel opstekers....Hij wist er veel over, had mooie foto's meegenomen, praatte duidelijk etc. etc....
Die blik in zijn ogen. Mouna dan, als ze jouw twee handen pakt met haar kleine knuistjes en jou meeneemt in haar wereld. De helft van haar verhaal begrijp ik niet maar de andere helft begrijp ik voor de volle honderd procent dus bij elkaar opgeteld snap ik meestal wel waar ze over keuvelt. Het meisje wat de oude kaas niet van haar brood laat eten. Het is mij er eentje....
Het zal je kind maar zijn. Het zijn onze kinderen.....
Zes en twee jaar....Volledig inge-ent en voorlopig nog niet alleen met de fiets op de grote stille heide te vinden.
Nooit geweten dat je als papa en mama zijnde je zoveel zorgen kunt maken. Dan hoop je dat er zoveel mensen zijn in de grote mensenwereld die verstandig zijn. Dingen niet laten gebeuren....Zaken willen voorkomen. Mooie volwassen dochters als Anne niet in aanraking laten komen met vreselijke monsters....
Dat mensen nadenken en hun kinderen laten in-enten en niet ziektes vanuit de middeleeuwen willen laten terugkeren in 2019, ik herhaal 2019 waar bijna alles mogelijk is!!
Geen bericht is goed bericht....Maakt u zich geen zorgen. Ik blog niet meer elk week omdat ik soms in herhaling val.
Gelukkig zijn de berichten uit India wel super om te lezen en te horen. Linda, de vriendin van Sanneke, is bezig met haar stamceltherapie....Het is geen easy job maar ze is op de goede weg.
De bloedwaarden zitten alweer op 3000 en elke dag lees ik verder goed nieuws. Heeft zij MS een halt toegeroepen....?? Dat zou toch helemaal geweldig zijn....
Het zal je kind maar zijn. De vader in Zwolle zit ondertussen een portie trots te wezen op zijn mooie dochter!
Bij ons blijft het glas halfvol in plaats van halfleeg.
Je moet ergens met je betere wereld beginnen.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten