zondag 13 oktober 2019

Das Phantom!

Hallo Lieve Vrienden en Vriendinnen, 

'Hey You, out there on the road. Always doing what you're told. Can you help me?
Hey You, out there beyond the wall. Breaking bottles in the hall. Can you help me?
Hey You, don't tell me there's no hope at all. 
Together we stand, divided we fall'
Uut 'Hey You' van Pink Floyd van het dubbelalbum The Wall

Hoi, ben ik weer na een weekje ff nie!
'Papa, ik ben geen Lieke Martens hoor. Ben Mouna Dorgelo hoooor....', vertelde Mouna mij gisterochtend nog zeer overtuigend vlak voordat ze de roodwitte Ajax-bal aan het rollen bracht en keurig tussen mijn benen door schoot. Een mooie pass, over welgeteld vijf meter, keurig in een strakke lijn, binnenkantje rechtervoet en gewoon haar verwekker zonder blikken of blozen bijkans nog ff poorten...Die lach op haar gezicht. Priceless. Wordt zij de voetballer van de familie in plaats van onze Moos?
Kunnen ze bij de Mariënberg nog wat van leren. Wat ik oe brom! Jong geleerd is oud gedaan, zeg maar!
Sprak 'm gisteren nog even, leidde vroeger met hem jarenlang een jeugdelftal bij onze roodzwarte club.
Heeft ook al bijzonder slecht nieuws te horen gekregen. Schering en inslag de laatste tijd. Waarom toch??
Vader van twee jonge dochters, man en echtgenoot van. Hard gelag! Meneer kanker passt de ene na de andere ziekte onze kant op.
Waarom!! Hij hoeft zijn slachtoffers niet eens te poorten. Hij zet ze sowieso voor schut en voor een voldongen feit. Mocht 'm meteen al niet. Ik vind meneer Kanker een dikke lul, gewoon een gigantische eikel.
Gisteravond tijdens de Beste Zangers bij het laatste nummer van Henk Poort en die zangeres van NightWish kwam mijn voormalige mede-leidert en stapvriend buurten op mijn netvlies. Om de één of andere reden gaat het in je hersens zitten al die slechte berichten van leeftijdsgenootjes of bijna leeftijdgenootjes van vroeger, waar je eerder een band mee had of nog hebt. Het lijkt wel steeds dichterbij te komen.....
Loert Kanker ook om onze onbekende hoek? Weet hij hier ons ergens onder de watertoren tevens te vinden nu wij weer langzaam onderweg richting Hardenberg zijn. Het nieuwe huis in het centrum met de pannen op het dak en de stenen aan de muur gaat gestaag naar de openingsdatum....Gaat hij hier ook nog even roet in het spreekwoordelijke eten gooien....de knuppel in het hoenderhoek gooien..de boel lopen te verzieken...?
Floor Jansen en Henk Poort zongen gisteravond the Phantom of the Opera....Wat een dijk van een stem heeft dat mens toch. Geweldig en die combinatie met Henk.....Kippenvel tot mijn laatste kruin aan toe!
Maar tijdens het nummer dacht ik duzz aan Hilco en aan Kanker. 
Wat een Phantom is dat kanker toch. Ongrijpbaar, met alle knappe koppen in even zoveel ziekenhuizen lukt het ons nog steeds niet om een knop te vinden die Kanker een definitieve halt toeroept. Die wij parkeren op een doodlopende weg.
Dacht een beetje verder terwijl Floor nog eens genadeloos uithaalde, hoe moesten wij het vannacht hier toch warm houden nu zij de ramen uit ons zomerhuisje had geblazen....Wat een Winner is ze en wat is ze verschrikkelijk lang.
Wat een geweldige zangeres en een warme persoonlijkheid. Ze neemt Henk volgend jaar gewoon mee op tour. Metal Henkie en zijn malle Sound of Silence....Ik vind het gewoon bijzonder grappig!
Maar dacht dus verder....een andere (rock)opera ontvouwde zich in mijn hersenloze gedachten.
Die van Pink Floyd, The Wall. Het best verkochte dubbelalbum aller tijden. Ruim 30 miljoen (!) exemplaren zijn er wereldwijd van verkocht. 
Het album is een rockopera. Live uitvoeringen waren groots opgezet met lange en uitvoerige theatrale effecten. De rockopera was opbouwd rondom het personage Pink en grotendeels gebaseerd op Roger Waters eigen leven. Met alle hoogte- en vooral dieptepunten. Verlies van een vader, misbruik, een overbeschermende moeder en dat zijn vrouw hem verliet. Van die klotendingen duzz...
The Wall was de maatschappij in zijn ogen en die van zijn zelfbenoemde personage Pink waarvan hij totaal isoleerde. De titel was tevens geïnspireerd door een incident dat plaatsvond tijdens een concert toen Roger Waters spuugde naar een fan. Hij bood meteen zijn excuses aan maar zei wel tegen het publiek dat hij wilde dat er een muur tussen hem en het publiek stond. Tijdens live optredens van The Wall stond er ook daadwerkelijk een kartonnen muur....
Daar moest ik aan denken omdat ik gisteravond ook moest denken aan het shirt van Hilco. Wat hij ruim bijna dertig jaar geleden vaak droeg over zijn spijkerbroek. Niet zomaar een shirt, Neuh het shirt van Pink Floyd van The Wall - Live in Berlin. Amper 8 maanden nadat diezelfde muur was gevallen, omgehakt was door eindelijke vrije Duitsers. Althans dat dachten ze toen. Hilko was bij dat legendarische concert aanwezig. Hoe gaaf was dat....?? Hij vertelde er wel eens over...Indrukwekkend was het! Op de plek van zoveel gevochten kwaad zo'n concert te mogen zien.
Hilco in zijn lage auto...Wat was het voor merk?? Dat maakte hem toen al een beetje mysterieus. Kan het een Sirocco zijn geweest. Een Renault....Weet ik veel. Destijds had ik net als nu te weinig kaas van auto's gegeten. De auto van Hilco was net zo futuristisch als de muziek van Pink Floyd, met terugwerkende kracht ben ik de muziek van Pink Floyd gaan leren waarderen met als ultiem nummer Wish You Were Here, het nummer van The King die op 14 oktober, morgen duzzz, voor vijftien jaar terug alweer zijn laatste adem uitblies!
The Wall - Live in Berlin. 21 juli 1990 op een braakliggend terrein tussen de Postdamer Platz en de Brandenburger Tor, het voormalige Niemandsland van de Berlijnse Muur. 
Je kunt het je haast niet voorstellen dat het nog maar dertig jaar geleden is dat de muur viel.
Net zoals je het niet kunt voorstellen dat het alweer 15 jaar geleden is dat mien Pa ging hemelen. 74 jaar, zijn tijd was blijkbaar gekomen. Ach, dat was goed zo. Vrede mee, 100%.
Maar Hilko...Ik twijfel nu of het met een k of een c is mag nog zeker niet gaan hemelen, net zoals Ina en al die andere mensen die meneer Kanker op bezoek hebben en die vooralsnog weigert om te vertrekken.
Das Phantom, Klotenziekte...Klotenkerel. Schiet 'm liefst naar de eeuwige jachtvelden. 
Maar ja, niet iedereen kan zo goed mikken....Hoop dat de doktoren een beetje in vorm zijn de komende weken. Dat ze elke kans benutten en niet huizenhoog over het doel schieten. Sterkte Hilco of sterkte Hilko. Het gaat goed komen....Vertrouw er op. Breek de muur, Denk aan The Wall, denk aan je verwassen T-shirt. Heb je 'm nog?
Tja, ik had vanmorgen de tijd om mijn eigen zorgen een beetje te uiten. 
Sinds ik Max noodgedwongen op kanaal 114 moet kijken loopt het op de Duitse RTL niet vaak goed af met onze Max. Nu spinde hij al in de eerste bocht. Ik hoorde Heiko Wasser en Christian Danner het al roepen. 
Als Olav Mol het verslaat loopt het altijd veel beter af. Daarom alleen al verlangen wij zo naar het nieuwe huis. Naar Ziggo Sport en gewoon Nederlands commentaar in plaats van dat geleuter van onze Oosterburen...en om de haverklap Werbung en Krombacher op dit vroege uur...Dat trekken wij echt niet.
Wel goed voor de taalontwikkeling trouwens. Moos leert zo snel Duits in zijn mooie accent, kan hij straks wel gebruiken als hij zijn Nichtjes en Neefje weer eens spreekt uit Duitsland....Leergierig als hij is.
Das Phantom....The Wall.... Nog even lopend in Niemandsland, straks weer samen mosteren en schelden op het Westerpark. Dat ze niet eens een normale pass kunnen geven over vijf meter, laat staan iemand kunnen poorten....
Hey You, Together We Stand. Mien Moe wil graag nog jaren met oe samen in de bank zitten zondags als je begrijpt wat ik bedoel.
Fijne Zondag. Joah, mag wel zo.....








Geen opmerkingen:

Een reactie posten