'Je bent een meesterwerk, van ouderdom tot levenslang heb jij gewerkt.
Ik begin nu te begrijpen hoe lang en moeilijk de weg is die jij hebt afgelegd.
Kom maar tot rust nou en word maar mijn kind nou.
Ik zal je laten zien hoe het is om in slaap gezongen te worden.
Of een pleister op de wonde, wil je wat drinken misschien.
Ik heb niet zoveel tijd meer maar ik heb nou dat gevoel weer, van vergeef je mij.
Mama.'
Uut 'Mama' van Frank Boeijen (Groep)
Moi, ben ik weer!
Ze ruikt naar Popcorn, Rosé en Aioli.
Bedwelmend goed gemengd. Alsof ze het expres doet, alsof het hoort zo, alsof het echt niet anders kan.
Ze ruikt naar Popcorn, Rosé en Aioli, dat ze nooit een dag als deze durfde mee te maken.
Omdat ie te perfect is bij de rest van onze tijd, omdat ie te perfect is bij wat er overblijft.
Bovenstaande had zomaar een tekst van de zeeuwse band Blof kunnen zijn.
Eentje die de bassist en tekstschrijver van de band, Peter Slager, had kunnen kunnen schrijven.
Joost mag het weten en anders Peter Huisman wel. Onnavolgbaar....
Want wie ruikt er nu tegenwoordig nog naar de combi van Popcorn, Rosé en Aioli...??
Of had ze beter naar Kauwgom, Thee en Wierook kunnen ruiken deze Lady in Red...
Zeg het maar!
De teksten van Slager en consorten zijn niet altijd te volgen als je begrijpt wat ik misschien nu weer bedoel.
Chris de Burgh, één van de favoriete artiesten van Penk H., de voetballer van de vorige eeuw, was niet eens inpandig aan het Almelo de Haandrik kanaal maar had er niet misstaan. Hij had er kunnen zitten, biertje in de hand, gitaar in de andere. De vrouwen liepen er bij in mooie gekleurde voetbaltenue's.
De gastvrouw bijvoorbeeld in het groen/wit van de club VKV (vijf kilometer verderop).
Mijn lief had iets hoofdstedelijks aangetrokken, namelijk het prachtige roodwit van de Amsterdamse Godenzonen en het wieffie uut Banthum had juist gekozen voor stemmig rood, haar man maakte het mooi af met zwart en zijn rode pet. De jurkjes stonden iedereen prachtig. Meisjes zijn het allermooist op deze aard, dat had Raymond van 't Groenewoud wel goed gezien....wat ik je brom!
Het rood/zwart van Mainbarg. Wat missen wij het spelletje toch. Nog meer het dom ouwehoeren langs de zijlijn van ons cluppie. Ik reed er gisteren met flink wat weemoed langs. Het Westerpark lag te baden in een fel zonlicht, het gazon als een strak groen biljartlaken, je kon het gras bijna ruiken als je bij wijze van spreken het autoraampje open had staan. Nu blies de airco zuchtjes verkwikkende wind. Het rook er naar Gras, Bier en Bitterballen. De velden zijn er nog wel, gelukkig maar, de lijnen staan er al gekalkt, te wachten op een nieuwe competitie, een nieuwe strijd! Trap die bal maar naar voren, je moet schieteren om te scoren.
Geen bal aan momenteel! Geen blokjes kaas of stukjes worst aan de bar van ons bruine kroeg op het Westerpark, niks geen festiviteiten dit jaar rondom ons 75-jarige jubileum. Dat zou eind augustus zijn.
Allemaal verhuisd naar volgend jaar. Dit weekend zou ook Lutten Life zijn vertelde Jan mij van het Kaaskeldertje hier terwijl hij vakkundig een mooi stukje oude kaas afsneed. Vakman is Meesterschap!
We hadden het natuurlijk over bier, speciale biertjes....Of worst met knoflook of toch wat pittiger. Kaas met truffel en honing. Het water liep mij gisterochtend spreekwoordelijk redelijk door de droge mond. Jan zou 's avonds ook op de vulkaan hebben gedanst. Had vast en zeker vooraan gestaan bij Huub van der Lubbe, de excentrieke voorman van de Dijk naast de heren Robert, Bert, Ard en Harold. Recht in het kruus! Kiek mij an, als ik tegen oe zing.
Tja, dit weekend zou ook Concert at Sea hebben plaatsgevonden. Misschien dat ik daarom moest denken aan een tekst van de heren uut de provincie aan de Zeeuwse kust. Bij de Dijk ruikt het echt niet naar Kauwgom, Thee en Wierook. Laatstgenoemde helpt trouwens wel goed voor wespen bij de voortent van de Caravan, maar dat geheel terzijde. Proefslapen ging wonderwel goed vorige week....
Vandaag hadden we normaal gesproken moeten uitbrakken van een lang avondje Bostheater in het mooie Ommen. Gelukkig hebben wij de foto's en vooral de filmpjes nog van vorig jaar.
Dingen, zaken van een mooie avond! Nu hadden we trouwens nog een dijk van een avond.
Harold en Therese haalden gewoon de Dijk naar hun fraaie tuin aan het kanaal. Nou ja, de stem van Huub knalde door de boxen. Beerzerveld schudde op haar grondvesten, Zoma(a)r een feestje. Nu wel met lieve mensen uit Mainbarg en omstreken. Gesprekken over het leven, over lieve (school)vriendinnetjes- en vriendjes van eerder. Een traan en een lach, Snik...Slik!
Niet altijd even leuk. Knoopte gisteravond een gesprek met iemand waarvan ik vroeger, eerder, nog dacht dat ie bestond maar hij was in gesprek. Dat nu al voor dik 25 jaar. Hoe lang kun je in gesprekstoon staan...
Ik ging die wereld uit, voor 1 seconde....Ik keek goed rond in het paradijs....Vroeg naar de weg maar iedereen was de weg kwijt.....
Spotify breekt weer eens hinderlijk in haha....Genoten gisteravond, leuke uitnodiging van Harold en Therese, gewoon op een zonnige zaterdagavond met her en der een spatje regen. Nou ja, kwam soms met bakken hemelwater uut de blauwe lucht. Proefde niks van Popcorn, Rosé en Aioli maar voelde wel de weemoed.
Gisteravond gebeurde het dus niet. Geen de Dijk in een bomvol bostheater op de Besthemenerberg maar wel een leuke afterpary in downtown Beerzerveld. Een doekje voor het heftige bloeden, Wim zat op nog geen 100 meter maar het doek valt nog niet. Neuh, volgend jaar, nieuwe ronde - nieuwe kansen.
Bij thuiskomst dronken wij nog een afzakkertje....Er leek wel dat er niemand meer in de stad was, Paultje Overdosis stond ook niet op de brug die wij onderweg passeerde. Je moet een gegeven biertje niet in het koele glas kijken of was het nu iets met een paard en een grote bek....? Zeg het maar....
Alles is tegenwoordig anders. De waanzin van het virus.....Draaien wij die de komende tijd eens voorgoed de nek om?? Het loopt voor geen meter, laat staan die anderhalve meter. Las gisteren een interessant verhaal van Maurice de Hond. Hij luste er wel brood van....Veegde iedereen de pan uit, wie heeft er gelijk??
Weten jullie het ondertussen nog, toch hebben wij allemaal hetzelfde doel vreemd genoeg. Voor welke mening je ook opteert.....Die kut-Corona de wereld uut, hoe....het zal mij een zorg zijn. We kunnen het niet alleen, moeten het met elkaar doen....Want, Want....
Wij willen weer dansen op de vulkaan bij een concert van de Dijk. De soms onbegrijpelijke teksten van Blof nu wel gaan snappen tijdens een weekendje Concert at Sea....Dauwpoppen, Hello Festivals, Bospoppen, Aardbeien festivals of Hoken met een streepje door de O bij de Kisjeskearls tijdens Lutten Life met clown Henkie op het middenterrein. Of niet dan....
Van die dingen duzz...Wel klaar met dat hele gedoe. Tuurlijk Tim Akkerman bij jou in de tuin, dat wil toch iedere rechtgeschapen vrouw met een groen shirtje aan....Het maken van mooie herinneringen, Henk M., voormalige Mainbarger, verhaalde het mooi onder een foto van Moe en mij op gezichtboek.
Hij had gelijk. Je maakt soms onverwachts mooie herinneringen...Of je nou Tim uitnodigt voor wat liedjes bij jou in de tuune of dat DJ Harold the Longest The Sixteens van The Sweet draait terwijl ondertussen de hemel de aardig flink aan het bevochtigen is, een loze put die nou niet bepaald blank van de regen staat.
Hoop dat Ina ook mooie herinneringen heeft gemaakt voor straks....De oneerlijkheid van het lot!
Daarom van de week maar ff met Moe op pad. Diegene die mij ruim 48 jaar geleden het levenslicht gaf op de eerste dag van 1972.
Het lijkt zo simpel. Stukje toeren in de Sharan. Boodschappen doen, Via Den Ham naar Ommen. Langs Ekkelenkamp, waar ze nog altijd het softijs van Tante Riek en Ome Lenard verkopen, door over de Vechtbrug. De zon schijnt blijkbaar altied doar en anders staat ie wel strak in stenen langs de Vecht, De Zon!
Parkeren aan de Markt. Wandelen door Ommen met Moe maar de voetstappen stiefelden door ons beider geheugen...Links en rechts zat er al wat stof op. Soms diep graven....maar je vind altijd wat...
Oh, zit de Hema nu hier? Daar zat vroeger juwelier Oldeman en om de hoek de warme bakker!
De Hervormde Kerk was nog niet verhuisd, het geloof wordt nog altijd verkondigd op het pittoreske kerkplein in het statige gebouw van de Heer!
Toen Pa en Ma daar trouwden werd je nog voor de kerk afgezet. Iets met zingen voor de kerk uut....
Verder via het oude gemeentehuis, pizza nummer 22 van Roberto....ik voegde namelijk ook iets toe aan de geschiedenisles van Moe. Opa die kersen haalde op de eerste bissinghdag, je zag 'm zo lopen op z'n klompen.
Het oude postkantoor waar geen brieven meer worgen gestempeld maar goede koffie met aardbeienvlaai van bakkerij ten Brinke wordt geserveerd. Uitzicht op Flater, waar dik tien jaar van mijn geheugen zit gemesteld.
Even bijpraten met Henk en Herman, nog steeds geen kersen en dit jaar ook tijdelijk geen Bissingh.
Terug via Junne. Via zandpaden van eerder waar nu breed asfalt ligt. Daar woonde Ome Jan en daar de familie Hesselink. Hier hebben wij ons veertig jarige huwelijk gevierd. Tja, dat weet ik nog....Mama, is de stuw van Junne al een keer kloar....In deze boom staan onze namen gekerfd...
Het rook er naar Vroeger, Stro en verse Melk gewoon op een doordeweekse woensdagochtend.
Besefte me pas later, dat het best bijzonder was. Bijna 89 jaar op de teller maar nog steeds still alive.
Tis d'r iene van de boxe. Mien Moe, bijzonder mens eigenlijk. Nu je zelf een beetje voor Papa en Mama aan het spelen ben besef je pas wat voor monument(en) je ouders zijn (geweest). Bakens in woelige zeeën.
Iets met terugwerkende kracht! Je gaat het pas zien als je dat doorhebt......
Tot die tied, Popcorn, Rosé en Aioli...of voor mien part Gras, Bier en Bitterballen of Worst, Beerenburg en Rollade....Whatever! Het maakt niet uut, elke combinatie is goed als wij volgend jaar maar kunnen blijven dansen op de vulkaan....Dit is de grote vrijheid, je mag zeggen wat je denkt. Niet dat het iets uitmaakt met hoeveel je ook bent. Ze doen toch wat ze willen al moet de hele boel vergaan...
Lief trek iets moois aan....Want we gaan, op naar later!
Herinneringen maken voor later als jij of iemand anders er niet meer zijn, je bent er altijd geweest!
Mama, je bent een meesterwerk!
Joah, mag wel zo. Fijne Zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten