Straffe Hendrik!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I won't be the last, i won't be the first.
Find a way to where the sky meets the earth.
It's all right and all wrong.
For me it begins at the end of the road.
We come and go.....'
Uut 'The End of the Road' van Eddie Vedder

Moi, ben ik weer.
Eddie loste Jack af. Poels zong over dat je altijd terug mocht komen in de achtertuin.
Vedder had iets met het einde van de weg en over de maatschappij dat ie gek was geworden.
De deur bij de Limburger uut America staat altied open en die van de Pearl Jam zangert eigenlijk ook wel. 
Nou ja, als ik hem vrij vertaalde. Twee zielen, één gedachte en anders rijmde ik het wel aan elkaar.
Touwtjes aan elkaar knopen gaat mij nog goed af.
Wat er ook speelt, ik hoorde vertrouwd geluid in de achtertuin en ik was nog niet eens aan het einde van mijn route, liep gewoon vrolijk verder. 
Ooit stonden ze op Pinkpop maar afgelopen week speelden ze gebroederlijk samen in mijn hoofd.
Weet niet eens meer wie wie afloste...Begon Jack nou eerst te tokkelen op zijn gitaar of toch Eddie...?
Liep in mijn eigen gedachten langs de Vecht. Het pad lag er al, de voetsporen kwamen later pas. 
Had eens de tijd, tijd geef ruimte en die begon van de week letterlijk bij ons in de achtertuin. 
Toeval dat Jack en Eddie begonnen met zingen toen ik langzaam begon te verdwalen in het verleden van mien Pa?
Snapte met terugwerkende kracht waarom Henk Zeevat zo graag loopt in zijn Vechtdal. 
Onze vleesgeworden ambassadeur voor het mooie Vechtdal, zo mag je deze HHC'er toch wel typeren.
Hij heeft het er maar druk mee...hij loopt de deur plat in onze regio maar het levert altijd mooie foto's op. Waarvan Akte!
Voelde mij namelijk een soort van semi-Zeevat terwijl ik liep te genieten langs de uiterwaarden van de Vecht. Zeeën van tijd en er zit nog veel meer in het vat.
Iets van die strekking. Snapte er zelf nog steeds geen snars van maar het besef begint te komen dat het begin van de nieuwe toekomst ergens aan het eind van deze weg ligt. Misschien wel gewoon in de achtertuin of waar de lucht de aarde ontmoet.
Zag ik nou een vechtanjer bloeien en hoorde ik een kwartelkoning fluiten en rook ik nou echt knoflook..??
Als je nergens naar op zoek bent vind je gewoon van alles.
Als ik hier eerder had gelopen, had ik dan ook eerder het geluk gevonden...??
Weet jij het?
Liep op trilveen, schijnbaar een zeldzaam veengrond dat bestaat uit een dunne slappe bodem van zegge- en graswortels. De bodem van de Rheezermaten drijft op water en slappe modder.
Heb ik van horen zeggen hoor, dat snappen jullie toch wel. In mij huist nog steeds geen bioloog.
Zou die ouwe van mij hier ook hebben gelopen in zijn eigen achtertunne?
Wij liepen vanuit onze achtertuin zo het Vechtpark in. Hooglanders graasden rustig aan de Molengoot en keken niet op of om terwijl wij ondertussen op het gemak passeerden.
Via het Vrechiënpad sloegen wij rechtsaf het Vuile Matenpad in.
Ik kende het wel en toch ook weer niet. Het betonnen pad was nieuw, het zou wel ergens naar toe leiden, het spoor liep vast niet dood.
We liepen onder de Twenteweg (N343) en zagen door de bomen het bos aan de Heemser Hooilandenweg. Hoe heette dit stuk van Heemse ook al weer...? Oh ja, het Hazenbos terwijl net een konijn vluchtig zijn hol weer indook langs het Bollenkolkpad.
We zagen oude Vechtarmen verstild de tijd doden, hoe lang lagen ze hier al wortel te schieten...?
Zag mezelf weer fietsen in mijn Mavo-tijd. Even een kopje thee doen met Oma met haar zelfgemaakte cake.
Dat kon de mama van mien papa zo goed. De cake rook je al als je achter de boerencamping en boerengolf van Veurink linksaf de Huijsteeg in ging. Wij liepen trouwens rechtdoor, de Veldbrakenweg op maar in gedachten zag ik Opa al staan bij de varkens. Hendrik Dorgelo. Zag van de week in De Toren dat Dorgelo naar Hardenberg komt. Nou, die zijn er al een tijd hoor.
Dat ze lekker kunnen bakken en koken, dat klopt wel. Zit in de familie, tis van Dorgelo dat proef je zo.
Maar Opa stond altied met zijn stok aan de rand van zijn land. Net of ie wist dat ik langskwam voor een kopje thee, ik had toch niks gezegd?
Met een stuk touw door door de lussen van zijn broek, hij kende geen riem. Pet schuin op zijn hoofd.
Daar stond ie dan op de Rheezerbrink. Levend standbeeld!
Hoi jochie, alles goed? Ja, Opa....Fiets maar verder. (Oma) Fennigje stiet al in de keuken...Ik kom er zo an, wat ie eigenlijk nooit deed bedenk ik mij nu net. Oma nam vaak de honneurs waar, hij hoorde later wel ons relaas.
Mooi, nu ik er aan terugdenk mis ik deze kneuterigheid best wel.
Ome Tinus kwam vaak even uit de schuur en bezigde dezelfde teksten als zijn vader, ook de pa van mijn vader. Veel later hoorde ik pas dat het Zwaantinus was, ach ik deed toch wel de groeten aan mijn moeder en vader, als ie weer terug was met zijn OAD-bus.
Tinus bekte gewoon beter.
De jongens van Poljans, zo werden ze genoemd in de volksmond. Iedereen had een bijnaam in die tijd. Ik was er iene van de Bokse, iene van Martha van de Bokse.
Oma stelde nooit lastige vragen en samen keken wij naar de weilanden, je kon zo mooi naar buiten kijken bij Opa en Oma.
Daar liepen wij dus. In de herinrichting van het gebied de Rheezermaten en de Vecht.
Nooit geweten dat er trilveen was te vinden. Nu zijn ze flink aan het polderen geslagen om de Vecht en het prachtige gebied veilig te houden en het wonen, werken en recreeëren in het Vechtdal aantrekkelijker te maken. Henk zal er blij van worden, anders wij wel.
Ze richten het gebied opnieuw in. Met nieuwe meanders en natuurlijkvriendelijke oevers.
Hierdoor verbeteren de rivierprocessen en ontstaan mogelijkheden voor de ontwikkeling van waardevolle natuur. Beter vasthouden van water, dit ook om de trilvenen in dit gebied te behouden/versterken. Recreatieve voorzieningen worden tevens aangelegd, meer fiets- en voetpaden en uitkijkpunten.
Oma en ik namen nog een plakje cake, daar dachten wij toen allemaal niet aan. We zagen koeien voor het raam lopen, die waren wit en zwart gekleurd. Toen had je nog niet van die moderne rassen, van hoog- of laaglanders hadden we nog nooit gehoord. Misschien Oma wel, maar daar had ze gewoon niet over, kwamen we vanzelf wel achter. Van alles weten wordt een mens vaak niet beter van.
We liepen verder over de Rheezerweg. Weer rook het naar knoflook, stond de wind gewoon gunstig of was de chef-kok van de Rheezerbelten uitgeschoten met het sterk geurende bolgewas in zijn overheerlijke Rheezer stoofpotje?
Neuh, wij hoorden een kikker kwaken in een verlaten vechtarm.
De knoflookpad. Als het diertje zich bedreigd voelt, scheidt hij een sterke geur af.
Hij wist nog niet dat wij geen bedreiging voor hem vormden maar wij roken hem wel.
Het diertje had last van broekhoest...Nu snapte ik ook het Knoflookpad van Knof de pad....
Het kwartje viel. Via de Oude Rheezerweg en Frits de Zwerverlaan laan liepen wij langs het witte kerkje. De Witte of Lambertuskerk aan de Scholtensdijk. Hier liggen ze nu....
Opa Hendrik en Oma Fennigje. Een plakje cake een mooie preek van de dominee was het laatste eerbetoon aan mien Opa en Oma. Waar je toch komt te wandelen als je je gedachten de vrije loop laat...
Het was een straffe wandeling. We liepen zonder een doel vanuit onze achtertuin de bunders over.
Was samen met San en Mouna in de wandelwagen maar Eddie en Jack en zoveel meer liepen mee in een onvervalst mooi stukje Vechtdal.
Toerist in eigen regio, verdwalen zonder dat je weg kwijt raakt want iets in jou weet dat je hier eerder moet zijn geweest.
Binnenkort maar eens koffie drinken, kan bij Astrid zijn waar vroeger de dokter woonde en wij ons altijd thuis en welkom voelen.
Maar misschien heeft tante Dina de koffie ook wel klaar of een kopje thee?
Nemen wij misschien samen wel een plakje cake en kijken wij naar de 'nieuwe' Rheezermaten, weet nu hoe het heet, zien wij misschien nu wel Schotse Hooglanders lopen in plaats van koeien.
Staat in gedachten Opa Hendrik op de uitkiek, schenkt Oma Fennigje nog een kopje thee in en hebben wij het even over gewoon niets omdat er niet altijd iets hoeft te zijn.
Want in de achtertuin is het einde van de weg nog heel ver weg....
Hoe zal het met Eddie Vedder zijn? Lekker belangrijk.
Fijne zondag. Pannenkoekje doen misschien met Rheezer Stoofpotje?
Joah, mag wel zo...