#Moe90JR!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Niks is meer weerd as vandaage, mar je moet 't mar net eben zien.
Niks is meer weerd as vandaage, hoe 't morgen löp weet gien ien.
Och, wat hebben we gisteren lach'n en eergisteren was 't ook feest.
Andere weeke zie ik heur weer mar hier en nou, dat geldt 't meest.
Later as ik groot ben, eerder toen ik klein was.
Kom der morgen achter wat ik gisteren in 'n boek las.
Niks is meer weerd as vandaage, mar je moet 't mar net eben zien.'
Uut 'Niks is meer weerd as vandaage' van Daniël Lohues. 

Moi, ben ik weer. 
Klopt, weekje van de radar geweest. Vorige week zondag liep ik om deze tijd langs het Gooimeer in de buurt van Naarden. Weekendje van Frans, de tante van San.
Vuurtje stoken en zo....
Prachtig mooie dag vandage. Mien Moe viert haar 90e(!) verjaardag.
Kieken of ze nog een beetje lucht heeft om straks negentig kaarsjes uut te blazen.
Als wij het laatste kaarsje aansteken is de eerste vast en zeker alweer opgebrand. Maar onze Moe duzz niet! 
90 jaar! Still going strong, één brok onverzettelijkheid waar je U tegen zegt.
Onverschrokken giet ze maar door. Ok, ze heeft wat problemen met de ogen, beetje staar en zo en soms wat last van de rug. Maar eigenwijs als ze is giet ze niet naar de dokter, die is volgens haar toch altijd met vakantie. Als San even strijkt met haar magische handen dan is het al lang weer goed. Duzz!
Ze mag alles nog eten en drinken, leest dagelijks haar krantje en puzzelt zich een ongeluk en als ze iets niet weet belt ze ons wel. Van 'Google' heeft ze nog nooit van gehoord maar ze vind haar weg wel in het leven. With a little help....Ze komt altied thuus al raakte ze in al die jaren nooit de weg kwiet. 
Dankbaar is het goede woord. Maar wie mag je dankbaar zijn voor het feit dat onze Moe al 90 jaar rondkuiert op deze aardkloot...?
Denk dat mien Moe iemand in de hemel daar dankbaar voor is. Zou best eens kunnen...Je weet het niet!
Weet wel dat mien Moe straks niet hoeft te wachten bij de hemel in de rij om binnen te komen.
Die mag direct door, die mag iedereen voorbij. Die hoeft niks uit te leggen, die hoeft niks te zeggen. 
Neuh, mien Moe hoeft straks niet te wachten bij de hemel in de rij. (Lohues, red.)
Maarre onze Hemelse Vader mag daar nog wel ff een paar jaar mee wachten als ik het voor het zeggen had. Jaartje of twintig voor mijn part, indien mogelijk en anders is het ook prima!
Kan het wieffie niet missen, nog lange niet. Martha van de bokse is uniek in haar soort. 
Zo worden ze tegenwoordig niet meer gemaakt, geen bouwpakket van de IKEA derhalve wat ik oe brom! Al heeft ze ook wel een paar schroefjes los zitten.
Besefte het weer eens afgelopen vrijdagavond dat ik iemand of iets dankbaar mag zijn dat mien Moe er nog altijd is toen ik mijn laatste eerbetoon bracht aan een net zo bijzonder mens. 
De moeder van mien Moat hoeft ook niet te wachten in de rij, ben ik heilig van overtuigd. Die mag ook zo doorlopen naar boven. Hoeft ook niks uut te leggen, niks te zeggen. 
Tuurlijk, 84 is een mooie leeftijd. Bint er genoeg die de tachtig niet eens halen.
Maar toch...
Het blijft wel altijd je moeder, die wil je niet missen, die kun je niet missen ook al heeft ze een mooi leven gehad zonder te veel zorgen als ik mij niet vergis.
'Zusse' draaide volop mee in het leven. 
Mooi mens. Kwam haar de laatste jaren vaak tegen in de stad. Zat ze op het bankje tegenover waar eerder Beijer de bloemen verkocht. Dat lieve kleine wieffie met haar grijze haren. 
Kijk Papa, daar is de moeder van Bert. Altijd in voor een praatje, ze kwam nog een keer bij ons koffie drinken zei ze elke keer als dat corona gedoe maar een beetje achter de rug is...Tja, hoop dat ze goede koffie daar boven hebben.
Ondanks alles een hard gelag. Ze lag er mooi bij alsof ze elk moment wakker kon worden om een schaal met happies te gaan maken. Vergeet nooit meer dat Gerrit, haar man, bij ons aan de deur stond met een schaal vol met lekkers. Het hoe en waarom weet ik al niet eens meer, had vast iets te maken met de voetbal en het feit dat het altijd gezellig met Diny was. In gedachten groette ik haar voor het laatst en dronk even later toch een soort van samen koffie met haar met een plakje worst en blokje kaas.
Kallum an. Doe mien Va de groeten en geef Gerrit maar een dikke knuffel, ook van ons! 
Zal oe missen op het bankje voor Beijer, ach die zijn ook al vertrokken....
Alfredje huilt, Alfredje lacht!
Dat is het leven. Je verliest een traan maar krijgt er altijd, vroeg of laat, een lach voor terug. 
Want gisteren vierden wij reeds het 90-jarige bestaan van ons standbeeld uut de Clemme. 
Café Mans gooide haar deuren open voor mien Moe. De stamkroeg van haar zonen en de jongste heeft er, denk ik, het langst rondgezworven. Moos stond gisteren, toen het feestje nog moest beginnen, op dezelfde plek waar zijn papa eerder altijd zat. Een teken van boven...? 
Hij voelt zich er al thuis, serveerde de gasten enkele biertjes. Hij hielp Lian, misschien wel van de regen in de drup, lekker boeiend. 
Eric had de boel goed voor elkaar. Skuumkoppe aan de tap en een heerlijk warm- en koud buffet. 
Het is goed eten bij Café Mans. Wat wil een mens nog meer?
Binnenmars had uitgepakt. Het smaakte allemaal uit de kunst. Goed en (h)eerlijk eten. 
Maar nog belangrijker, het was machtig gezellig en het allerbelangrijkste: Moe genoot met volle teugen.
Veel vrienden en familie van haar zijn reeds vertrokken naar elders maar zij vind telkens de kracht en moed om gewoon door te gaan. Respect! Nooit klagen.
Bijzonder kwiek voor haar leeftijd. Jemig, 90 jaar....Dat is niet iedereen gegeven. 
Mogen wij bijzonder dankbaar voor zijn en dat zijn wij ook. Mooie anekdotes passeerden gisteren de spreekwoordelijke revue. 
Lachen met Ome Jan, eindelijk weten hoe het nu echt zat die bewuste nieuwjaarsdag in '72. 
De versie van mien Pa klopte toch niet helemaal, strookte lichtelijk met de waarheid. Althans volgens ome Jan....ach zal wel ergens in het midden liggen. Het verhaal van de biefstuk klopte in ieder geval wel. Mooi dat bijna iedereen er was die er kon zijn. 
Dat klotenvirus gooide toch een klein beetje roet in het eten. Komt helemaal goed als op 29 augustus 2022 Moe hoogstwaarschijnlijk de 91 aantikt. Krijgen wij het dan allemaal samen helemaal op de heupen...??
Laten we maar bidden, ook al geloof ik er niet in, echter als het helpt vouw ik graag de handen voor het feit dat mien Moe nog niet hoeft te wachten in de rij voor de hemel. 
Die Petrus hef het toch veels te druk, die zit echt nog niet te wachten op Martha van de bokse...Toch?
Niks is meer waard als vandaag, je weet toch niet hoe het morgen loopt. Prijs de dag niet voor het avond is, iets van die gelijke strekking. 
Onwijs wies met mien Moe. Sta niet graag in de schoenen van anderen, zou eerlijk gezegd niet weten wat ik zonder haar moest.
Dat besef kwam gisteren nog eens keihard binnen toen ik haar vastpakte.
Klein van stuk maar ze baarde wel deze twee meter punt zes komma vier in alle hevigheid deze wereld in. 
Snap nog steeds niet hoe ik daar uit ben gekropen en Moos wil het voorlopig (nog) niet weten hoe ik daar uberhaupt belandde, teveel informatie Papa...haha.
Ik heb geen voorkeuren maar stiekum vind ik mijn moeder toch wel de liefste mama van de hele wereld. Gek hè. Sterk spul dat Fisherman Friends.
Zie haar regelmatig en bellen doen wij bijna dagelijks. Even gras maaien, kopje koffie drinken, soms praten over niets - soms over van alles. Zittend bij haar binnen lijkt de wereld buiten een stuk mooier. 
Bij haar geen gezeur over van alles en nog wat. Bij haar is een ei geen lege dop. 
Zij woont dan ook aan deze kant van de Iessel. Ik kan genieten als Moos of Mouna bij haar op schoot zitten want dan geniet onze Moe volop. 
Ik zou zeggen laat haar maar lekker achteraan in de rij staan. Ze hoeft niemand voorbij en laat haar zeker niet voor kruipen in de rij bij de hemel. Ze moet minimaal 100 worden! Wat ik oe brom!
Moe, van harte gefeliciteerd met je 90e verjaardag. Kom straks nog wel ff een (ge) bakkie doen, dat lekkere hazelnoot gebak van Dorgelo.
Martha Dorgelo-Willems is er iene van Dorgelo (en van de Bokse), dat zie je zo.
Grand Cru! Goede wijn behoeft geen krans en laat haar hier maar lekker rondkuieren.
Heaven can wait!
Foto van een mooie dag...
Euh, ik kijk nog eens goed. Mien Moe heeft vier zonen, toch geen vijf....?? 
Hoe komt de buurman nou op deze foto?
Of heeft mien Moe de koffie kloar...? 
Lekker blieven pruttel'n Moe
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...