#Worden Wat Je Wil!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'That you don't hold back on the love, the love that you need to. 
When kindness is what you give, it always surrounds you. 
A bright light to guide you through a storm, safe arms to hold and keep you warm.
And folding endlessly around you. When kindness is what you give, it always surrounds you. 
You've had more than your share of hard times. 
But somehow you're always there to see me through mine.
Every word, every call, every time that you came through. 
It's already well on it's way back to you.
No, you won't have to ask, but there is enough to last.
Enough to keep you strong and that's the way it is, you get back what you give. 
It's been left unsaid too long.'
Uut Don't Hold Back van Ilse DeLange 

Moi, ben ik weer. 
Werd vanmorgen wakker in het bed van Moos. Het kereltje was gisteren ons bed ingekropen, lekker dicht tegen Mama aan. Gaf hem gisteren en vandaag geen ongelijk. Dat lag bijzonder lekker. 
Telde weer eens mijn zegeningen. Wat een bevoorrecht mens ik eigenlijk ben...
Dat doet de toekomst niks aan af. Koester je verleden werd mij door iemand verteld terwijl ik een mooie Madam van Maallust uut Veenhuizen aan het drinken was. 
Deze Mooie Madam verwarmt ieders hart las ik op het fraaie etiket.
Gulzig tikte ik het speciaalbiertje uit Drenthe achterover in aangepast tempo. 
Een dubbel gevoel als je het mij vraagt, vroegen ze niet maar toch....Houden van is ook loslaten.
Ik hield het glas vast, de mooie Madam smaakte niet te zoet, het biertje was in balans, de karamel ook met de volle moutsmaak. Een iets bittere afdronk had dit krachtig donkere biertje. Mmmmm...
De Maallust 1818 zal ook niet lang meer gekurkt blijven ben ik bang. De geest is reeds na een jaar al uit de fles, 2045 zal hoogstwaarschijnlijk 2022 worden, zal ie dan op dronk zijn? Moet wel....
Het verwachte zilver wordt nu dus papier, pluk vanmiddag wel even wat lelietjes-van-Dalen, alles draait om de eenvoud! Koester je verleden!
1818, de generaal onder de Maallust-biertjes. Een prachtige Quadruppel, 10% op de teller. Verwarmt het lichaam op de donkerste dagen van het jaar, vernoemd naar het oprichtingsjaar van de Maatschappij van Weldadigheid. Het jaar, 1818, dat voor Veenhuizen alles veranderde. Wat voor mij 2021 zal worden...Waarvan Akte!
Kon gisteren de slaap niet vatten. Lag in een bekend maar toch onbekend bed. Lag onder een dekbed van computermannetjes steevast twee beenlengtes te kort, toch had ik het niet koud.
Enkel warme herinneringen. Keek de kamer eens rond van Moos. Zag een grote wereldkaart hangen aan de muur. Als een mooi en groot geloof, mijn gedachten vlogen namelijk, spreekwoordelijk dan, alle kanten op. Had ik nu maar airmiles, tikte het saldo mooi de plus in. 
Staatsieportret van de Koning zelf hing er ook. Foto van een mooie dag en dat de zee destijds maar door ruisde zonder twijfel. Dat de afdrukken in het zand voor eeuwig zouden blijven (be)staan en niet door de onrustige zee mee terug werd genomen de woelige baren op....
Moos kent de grote wereld alleen nog maar van zijn kaart aan de muur of uit de grote atlas, die open lag bij het Midden-Oosten. 
Hij kan er veel over vertellen. Kent bijna alle vlaggen, weet er meer te benoemen dan ik ooit zal kunnen. Ik luisterde zo twee voor twaalf nog even naar wat muziek en las het laatste nieuws. 
Wordt ie vanmiddag wereldkampioen? Wij zullen vanmiddag maximaal voor Verstappen staan te juichen als het lukt. De koplamp op het nachtkastje van Moos knipperde twee keer, als het aan deze lichtbron ligt komt het straks allemaal goed in Abu Dhabi. Wat een kekke lamp heeft het kereltje toch...
Gedachten schoten alle kanten op, van donker naar het licht en weer terug via een omweg. 
Ineens popte een nummer van Kinderen voor Kinderen op in mijn telefoon, klein erfenisje van de vroege vooravond toen ons huis veranderde in een volle discotheek met Mouna (Penny) de Jager als danseres, Toppop maar dan zonder Adje Visser. 
Langzaam veranderde mijn muzieksmaak op de JBL Speaker. Van jaren tachtig naar de Zero's. 
Van popmuziek naar muziek van de Gooise nachtegaaltjes....met rollede r. Maar gek genoeg raakte mij het nummer wel. Dit jaar het thema van de kinderboekenweek, over beroepen. En dat je kunt worden wat je wil. 
Worden wat je wil. Hoe toeval de kamer van Moos kwam binnenwaaien, ik had het raam toch dichtgedaan? Zit je daar klokslag, ergens rond middernacht, in het bed van je zoon te luisteren naar Kinderen voor Kinderen terwijl je heel volwassen met andere dingen bezig dacht te zijn....
Duzz niet, of toch wel? Ik wist het antwoord niet, de zoveelste Quadruppel had mijn emmer van geluk al lang doen overstromen. If you can't beat them, Join them. 
Jij kan worden, worden wat je wil. Waarmee maak jij 't verschil? 
Zoveel dingen die je later kunt doen. Vanaf nu tot aan je pensioen. 
Jij kan worden, worden wat je wil. Waarmee maak jij 't verschil? 
Wat vind je leuk en wat is jouw talent? 
Je bent echt iets geworden, als je bent wie je bent.....
Oho..Oho...want jij kan worden, worden wat je wil. 
Toen ik vanmorgen het nummer nog eens op zocht zag ik dat het geschreven is door Mark Haayema, ooit werkzaam als creatieve meneer op de Beerze Bulten. Hoezo cirkels rond.....?? 
Kon een glimlach niet onderdrukken. Nummer 150, nu liggend in het bed van zijn zoon luisterend naar Kinderen voor Kinderen na een biertje of wat te hebben genuttigd. Zoetemelk won ooit de tour in bed, nou ik haal zo de finish niet hoor, wat ik je brom en Parijs is nog ver!
Net alsof het zo moest zijn. Had gisteravond nog lopen dansen met Mouna. Nou ja, iets wat er op leek. 
Mouna vond het al lang prima. Het was weer ouderwets gezellig nadat de boodschap(pen) eindelijk boven tafel waren gekomen. Onze Lieke of Sanne Wevers....Mouna komt eraan, dames!
Want Mouna kan al bijna de spagaat....Elke dag staat zij te oefenen. Onze huiskamer is één grote mat waarop ze haar oefeningen doet. Kijkt iedere dag zo'n turnfilm op Netflix. De handstand gaat iedere dag meer de lucht in. Ik schat dat ze op mijn 50e verjaardag geen hulp meer nodig heeft. Zij staat!
Wat zal zij worden? Waar Moos vrijgezel wil blijven (gezeur over de was en zo...) wil zij drie kinderen....De namen heeft ze ook al, haar zoontje gaat bijvoorbeeld Moos heten en de hond gaat ze Alfred noemen. Waarom dit in één adem door haar wordt genoemd is mij een volkomen raadsel...??
Zij heeft haar leventje al een beetje uitgestippeld, redelijk op orde, misschien met potlood maar wat zij in haar hoofd heeft gaat echt niet in haar mooie kontje zitten. Appeltje niet ver van de boom gevalletje....Heeft haar lieve moeder ook! 
Die weet ook eindelijk wat ze worden wil. Je bent echt iets geworden als je bent wie je bent...!
Daarom raakt muziek mij ook elke keer.
Plus en Plus is dus Ilse DeLange en zeker geen min. 
Je wordt sinds sinterklaas weer overspoeld met al die Kerstcommercials....De ene is beter geslaagd dan de andere. 
Die van de Aldi met dat zelfsturende winkelkarretje snap ik niet zo, net zo min die reclame van de Lidl met mien grote held Acda. Hij moet ook vreten, ik snap 'm wel...maar toch?
Die Frank Lammers doet al jaren niets anders bij de Jumbo. Iedereen kan worden wat ie wil maar er moet wel brood op de plank komen. Zo simpel is het wel! Geld speelt jammer genoeg een grote rol bij beslissingen die je soms wilt en soms moet nemen....
Van de Plus kan mij wel bekoren maar vooral omdat ik het meisje uut Almelo weer hoor zingen.
Lang geleden dat zij op mijn lijstje stond. Maar met Don't Hold Back kwam ze weer aardig in de Plus. 
Ik blijf het een leuk mens vinden, zij is net die Mooie Madam van Maallust, ik word altijd warm van haar. Niet op een verkeerde manier hoor, zij doet iets met je....Heb ik met meer mensen die het verschil maken omdat ze allemaal zijn geworden wat ze misschien wel helemaal niet wilden. Maar toch!
Ach, de kerst maakt mij altijd wat melancholiek. Beetje terugkijken, beetje de film vooruitspoelen. 
Liep gisteren met Mouna door de stad. Het was mistig, beetje regenkoud. Niet guur wel lekker....
Kerstboompjes stonden te shinen en er kwam kerstmuziek uit de boxjes terwijl ik op weg was naar de slager en de poelier. Mouna had leuke verhaaltjes te vertellen, de boodschap was blijkbaar volledig langs haar heen gegaan. Komt wel. Het lijkt zo simpel maar bij slagerij Hoff kreeg ik het ultieme kerstgevoel. Stond zo'n wit tentje voor de zaak geparkeerd. Lief meisje die ons vrolijk toelachte. Ze heette Renique las ik later op Facebook. Rode kerstmuts op. Ze had het niet koud want ze gaf warmte af achter een zwartgedekte tafel met twee grote soepketels er op gedrappeerd. 
Wilt u mosterdsoep of snert..., meneer? 
Snert alsjeblieft. Lust een hond worst? Mmmmm. Lekker heur. Voordat je heerlijk vlees kwam halen bij Gert-Jan Hoff en zijn altijd goedgemutste personeel zat je even lekker wat soep weg te lepelen....
Mouna at ook lekker mee, onze kinderen houden van stamppot, bruine bonensoep en erwtensoep (Snert dus!). Ze (vr)at al de worst op. Ik vond zo de hond in het alsmaar leger wordende kopje snert...euh pot. 
Wat dat betreft lijkt Mouna wel op mij. Ze eet bij onze gezellige Happies en Snappies steevast de worst als eerste op en gisteren vonden de kippenvleugeltjes en Smokey wings van Rademakers ook snel haar mondje waar ze tevens niet op gevallen is. Koester je verleden....Doe ik, schoonpa! 
Gek genoeg was het gisteren een prachtig mooie dag omdat het glas nooit leger werd dan halfvol!
Ondertussen weet ik zelf niet wat ik worden wil. Soms wil ik Ilse DeLange zijn, soms een dichter!
Dan weer Frank Boeijen en als ik Jelle zie zweven droom ik soms dat niet Dorgelo heette maar van der Sar! Ben ik eigenlijk geworden wat ik wilde worden...weet het niet? Een vader net als mijn Pa? 
Zie mij dan weer zitten achter het huus net als Lohues. Beetje pielen op de gitaar, liedjes zingen en oe niet zo druk maken over zaken die je toch niet kunt sturen....Soms trap je op de rem, soms flink op het gaspedaal. Hij was onderweg naar Idaho 2021 terwijl hij alweer een week thuus was zag ik op Twitter. 
Maar ik snapte z'n boodschap wel. De tekst van Gao'j met? in mien achterhoofd. Ik parkeerde hem ergens in de bovenkamer. 
Onderweg naar later....met de worst van Hoff, de kip van Rademaker, de muziek van Mouna in het bed van Moos. 
Het leven heeft soms vreemde kostgangers als je tenminste weet wat je later worden wil. 
Deed het licht maar uut, was nog effe zoeken naar het knopje van Moos zijn koplamp, maar in mijn hoofd smeulde het vuurtje nog effe door....
Viel in slaap in een te kort bed op een kamer van een jongen van bijna negen die snel volwassen zal gaan worden. Voor even terug met mijn gedachten aan de Clemmestraat, spreekwoordelijk dan...
Waar ik voor aan de straat lag en niet aan de achterkant. Hoorde ik tevens andere geluiden....
Misschien is Moos daarom wel zo vroeg wakker als wij nog heerlijk liggen te slapen.
Wakker in een vreemde wereld. Hij had aardig wat vragen, wij redelijk wat ingestudeerde antwoorden.....
Omdat wij uiteindelijk, vroeg of laat, graag allemaal dat willen worden wat we misschien al lang zijn....
Fijne kerst
Fijne zondag.
When kindness is what you give, it always surrounds you...
Joah, mag wel zo....