#Weg van Jou!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'She can kill with a smile, she can wound with her eyes.
And she can ruin your faith with her casual lies and she only reveals what she wants you to see.
She hides like a child but she's always a woman to me.
She can lead you to love, she can take or leave you.
She can ask for the truth but she'll never believe you and she'll take what you give her as long as it's free. Yeah, she steals like a thief but she's always a woman to me.
Oh, she takes of herself, she can wait if she wants. She's ahead of her time
Oh, and she never gives out and she never gives in, she just changes her mind.'
Uut 'She is always a woman to me' van Billy Joel

Moi, ben ik weer!
Rolde van de week in de Nederlandse film 'Weg van Jou', was namelijk aan het zappen geslagen. 
Niet veel op de treurbuis en ik had weinig zin in andermans problemen. 
Was wel klaar met alle shit, gespuid door zgn. kenners die vervolgens weer andere BN'ers te kakken zetten.
Elk huus hef z'n kruus. Potverdikkemei! Als wij alle kruizen op een grote berg zouden gooien pak je negen van de tien keer toch weer je eigen kruus uut de stapel.
Het enige verschil is dat de ene hef 'm van piepschuim, de andere hef 'm van lood. Sorry, begin weer een beetje plat te schrijven. Heb ik vaker als ik grote vriend Lohues citeer. Binnenkort is hij hier achter het huus, treed ie op in de Voorveghter. Het mag weer. Jaaaaaaaaaaah!
Hij kan gewoon twee keer optreden in een vol Hardenbergs theater. Ieder jaar begint hij hier aan zijn theatertournee. Het was één van de voornaamste redenen waarom wij naar het centrum zijn verhuisd. 
Geintje natuurlijk, maar dat is wel een van de vele voordelen nu wij hier in Stad Hardenberg wonen, zo heet het officieel werd mij gisteren terloops verteld door een niet onaantrekkelijke dame maar ik had meer oog voor het speciale bier wat ze verkocht!
Tja, je hebt nog zo je voorkeuren. Wordt misschien binnenkort wel anders. Gaan andere zaken weer (op)spelen. Of niet natuurlijk, verkoopt ze nog wel altijd van dat lekkere gerstenat. Enfin, waarvan akte!
Maar goed, dwaal weer eens af. Droomde vannacht over de muziek van Lohues, terwijl Mouna naast mij over God en Daniël zong. 'Daniël, Daniël, vertrouw op God. Daniël, Daniël, hij hoort jou wel'. 
Ging vast niet over die troubadour op Erica maar door het feit dat mijn dochter zo mooi aan het zingen was om half drie 's nachts had ik Lohues bij de kop nadat ons nachtegaaltje weer zachtjes lag te snurken na haar korte intermezzo. Ik bleef nog een tijd wakker en via Lohues, de fiets en de A28 kwam ik uit in Zeeland in stil Zeeuws-Vlaanderen en begon de film met Katja Herbers weer voor mijn slapeloze ogen te draaien. Lag in een verlaten bioscoop, slechts 1 bezoeker nog over met een halfvolle beugel als metgezel. 
Katja speelt de stadse Evi die in plaats van overgeplaatst te worden naar Rio de Janeiro zich mag gaan melden in Terneuzen. Haar vriend blijft achter in het appartement waar hij een B&B gaat runnen en waar op een gegeven moment alleen maar mooie vrouwen blijven logeren en ondertussen mag Evi de bouw begeleiden van een nieuwe zeesluis, ver voordat Irma Sluis nationale bekendheid zou gaan genieten. In 2017 had niemand nog van Irma Sluis gehoord. Evi, Katja duzz, krijgt te maken met flinke tegenstand van de lokale bevolking. Eén van de actievoerders is schipper Stijn. Het is even wennen voor Evi aan de grote overstap van de stad naar het mooie platteland van Zeeland. Natuurlijk wordt ze verliefd op Stijn en op Zeeuws-Vlaanderen. 
Verhaal heeft weinig om het lijf. Maar ik kroop helemaal in de film, vond Katja, Evi dus, leuk. Blijft gewoon een leuk mens die Herbers. Normaal gesproken trek ik zulke films slecht maar Mummelmann was mijn freund on the side. Gekheid natuurlijk, ik drink in de week niet maar ik merkte dat ik behoefte had aan een vorm van genegenheid, een grote arm om mij heen of een dikke knuffel. Een kus op mijn wang of op mijn voorhoofd. Iets van liefde!
Fillums zijn niet echt maar over mijn laatste zes maanden kun je ondertussen ook wel een film maken. 
Weg van Jou. Ik snapte Evi helemaal en Stijn ook. Als je weet dat zij het is ga je er vol voor. Leer je haar Zeeuwse Mosselen eten en voor mijn part Oesters. Zeeland is mooi, de film werd deels door de Provincië betaald en je zag mooie vergezichten en zelfs Sergio Hermans kwam opdraven en ik maar zoeken of Ellemieke Vermolen nog ergens liep. In 2017 waren zij en Hermans nog een stel namelijk. Parate kennis hè. Gisteren ontsnapte zij tijdens de storm nog aan de dood. Een boom van een boom viel op haar auto, de achterkant dan. Het scheelde maar een paar centimeter. Size matters duzz, of woorden van gelijke strekking. Ach, er passeren genoeg leuke vrouwen de revue. Eerder ook al hoor, ik had ze wel op de radar maar sloeg ze nooit op omdat ik thuis de mooiste vrouw van het gewestelijk halfrond had zitten, staan en liggen. Nu dat, jammer genoeg, niet meer zo is ga je toch anders naar deze wereld kijken. Gaat zo'n film 'Weg van Jou' in je gedachten een eigen leven leiden. Ik lust al mosselen, weet tevens hoe je ze heerlijk klaar kunt maken en kan zelfs een muziekje opzetten van de heren uut Goes. Racoon bijvoorbeeld, heerlijke achtergrondmuziek als wij samen zo'n bak vol mosselen oppeuzelen....
#Weg van Jou!
Ben ik ook van Irene Schouten. Potverdikkemei. Zat gisteren met vertraging weer te janken hoor.
Op het moment dat zij haar derde gouden plak ophaalde waren Mouna en ik ook heel blij, bij Blij! wel te verstaan. We gingen even samen koffie drinken. Zij een appelsap en natuurlijk een roze koek en ik een lekker bakkie troost. Zijn de kleine dingen in het leven hè. Moos was met zijn vriendjes bij de Scouting. Hij wist als enige die morgen in een sloot te vallen, geweldig. De mens bestaat al voor een groot gedeelte uit water maar Moos deed er nog een grote schep bovenop. Hij drupte mooi na....
Maar éénmaal thuis keek ik de gouden race van Irene nog even terug. Papa, wat is er...je huilt. 
Ja Mouna, gewoon van pure vreugde. Ik was zo blij. Ik vind Irene een mooi mens. Hoe ze praat, hoe ze antwoord. Ik vind het echt, niks gespeeld. Die omhelzing met haar coach Jillert Anema en het volkomen negeren van de bondscoach. Aan alles is dan gedacht op zo'n moment. Die mooie rode zakdoek van Jillert toen hij wegliep en ondertussen tegen de tranen vocht. Zo'n ouderwetse mooie Friesche rode zakdoek. Die kenden ze echt niet daar in Peking. Ik vond het geweldig mooi. Netjes ingepakt, vast gestreken door de vrouw van Jillert. Vroeger, eerder dus, streek mijn moeder ook de zakdoeken. Wij hadden thuis ook van die mooie gekleurde zakdoeken. Als ik de deur uitliep, heb je wel een zakdoek bij je. Later toen ik beurzen etc. bezocht, heb je wel een zakdoek bij je? 
Dat zijn van die dingen die je tegenwoordig mist. Heb je dit wel bij je, heb je hier wel aan gedacht? 
Moet nu alles zelf verzinnen en dat weet je, dan vergeet ik steevast de helft. Ach, ik leer snel bij. 
Weet al waarvoor sommige knopjes op de wasmachine en droger voor dienen. Snelle leerling hè, not!
#Weg van Jou!
Ik had 'm niet zo snel door. Kende de Calvé Pindakaasreclame's van onze Evert (van Benthem), Pietertje (van den Hoogenband), Robin (van Persie) en Lieke (Martens). Wie is er niet groot mee geworden...? 
Maar, volgens mij was het tevens van de week, zag ik een meisje in een rolstoel allerlei dingen doen op het schoolplein. Klimmen in het klimrek, ping-pongen op het plein, klauteren op het muurtje.
Don't stop me now! Haar vriendinnetje die vol bewondering tegen haar zegt: 'Hey Esther, jij kunt ook echt alles hè...en dan het zinnetje 'Jaren later wint Esther Vergeer 44 tennis Grand Slams! 
Hoezo voorzichtig doen....? Ik had het eerst niet door dat het ging om de nieuwe reclame van Calvé.
Momenteel ben ik een oude sentimentele dwaas aan het zijn, kan om van alles huilen. Om Irene duzz, maar nu ook om Esther, maar tevens om zo'n romantische filmkomedie uit 2017 als Katja erin speelt.
#Weg van Jou!
Werd net even onder handen genomen door iemand waar ik helemaal weg van ben. Al jaren.
Van mijn eigen dochter. Ik zie haar de laatste tijd van een geheel andere kant. Toen wij (nog) samen waren viel het mij niet altijd op, nu je enkele dagen per week alleen verantwoordelijk bent voor zo'n klein mensje van amper vijf jaar maak je haar helemaal compleet mee. Van 's morgens tot het moment dat je haar naar bed brengt. Weg van Jou, Mouna! Op dit moment ben jij het belangrijkste in mijn leven en dat zal je altijd blijven. Ook al komt er misschien ooit in de toekomst een nieuw #Weg van Jou! exemplaar bij, je weet het niet! Het zal sowieso anders gaan, Je bent niet meer alleen. Je hebt kinderen.
Kinderen hechten zich snel aan nieuwe personen om zich heen. Als er straks zo'n #Weg van Jou! mevrouw langs ons huis loopt moet ze wel van hele goeden huize komen om bij ons te mogen aanbellen. Kinderen maken alles anders....Maar #Weg van Jou! zal ik zeker zijn en blijven!
Het stukkie van vanmorgen ging in etappes. Kon niet in 1x naar boven klimmen. Mouna heeft net haar cursus 'make-uppen doe je zo' afgerond. Cum Laude..?? Door Corona was de juffrouw die haar de fijne kneepjes van het vak leerde niet altijd aanwezig. Ging vaak via beeldbellen. Ik was haar eerste slachtoffer, ik zeg gelukt want ik ben #Weg van Jou! , met andere woorden, ik was een gewillig slachtoffer en ik vond het allemaal te gek. Gelukkig moeten we allemaal nog onder de douche en zij in bad. Ik hoop dat alles er straks wel van afgaat en dat het hypo-allergeen spul is die make-up van haar anders heb ik straks wel een vuurrood hoofd en, zul je altijd zien, komt net die vrouw voorbij waarvan ik denk...
Mmm....zo'n #Weg van Jou! type....Nu ga ik nog voor Irene, Esther en natuurlijk voor mijn eigen Mouna. Stiekum heb ik al een #Weg van Jou! type gespot maar zal straks de liefde wederzijds zijn, eet ik straks met haar mosselen en speciaalbiertjes op het strand in Zeeland? Ze heet niet Katja of Evi. 
Weg van Jou? Tis maar net van welke kant je het bekijkt. Ben eigenlijk nog steeds weg van haar maar ondertussen is zij wel weg van mij. Weg van Jou krijgt zo toch een dubbele lading. 
Die dubbele lading zit ondertussen ook op mijn gezicht. Voel mijn huid al trekken, ben bang dat ik niet tegen dat make-up gedoe kan.....De zondag is net aan maar alweer wat geleerd van mijn dochter. 
Mooi toch. Fijne Zondag. Weg van iedereen, maar niet #Weg van Jou!
Mouna geeft kleur aan mijn leven, zeker aan deze dag. Net als Moos. Drie-eenheid!
Joah, mag wel zo....