#Zeven10 April!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'En weer deur, en weer deur.
't Zwaore laot ik achter en de kop der veur.
En weer deur, en weer deur.
Achter de zunne an, wat moe'j anders as
Weer deur, weer deur. 
Mar hoe kwam dat dat het zover kwam?
't Was raak, ja echt goed mis.
Deurdat ik al veuls te vaak had dacht.
Eben nog eben deurdoen. 
Overal is wat bij.
Zo he'j t leerd,
Deurdoen, deurdoen.
Al löp alles verkeerd, altied wee'j wa'j moeten
En weer deur, en weer deur.'
Uut 'En Weer Deur' van Daniël Lohues!

Moi, ben ik weer!
Even een week van de radar geweest. Ruim twee weken ziek, zwak en misselijk!
Had het glas behoorlijk leeg, geen goede bodem om dan wat richting de eeuwige horizon te knallen. 
Dan komt er vaak niet veel zinnigs uit mijn hersenloze brein, kan ik veel van mijn woorden naderhand retificeren.
Voorkomen is dan beter als genezen.
Ze zeggen dat alles went, maar ik kan er nog niet aan wennen. 
Aan het alleen zijn. Aan het niet meer samen zijn. 
Ik vind het eerlijk gezegd niks. Ik hier, jullie daar of andersom!
Elkaar onverwachts tegenkomen in het wild, soms gewoon hier iets verderop in de stad. 
Of je auto zien rijden, jij op de fiets terug van het werk naar huis. Je kinderen die vanuit de C3 naar je zwaaien en je ziet ze fluisteren: "Hey kijk, daar fiets papa..... Zij rijden door en jij moet stoppen omdat het stoplicht dat zegt. Rood. En ze rijden steeds verder bij je weg. Raar. Die kom je straks niet meer thuis tegen. Rennend naar jou, blij dat je thuis bent. Neuh, je komt in een leeg en stil huis. Je moet zelf lawaai maken als je iets wilt zeggen. Muziekje dan maar....A Sort of Homecoming....U2, jullie ook? 
Niet meer samen dingen plannen maar ieders voor zich. 
Elkaar foto's sturen van allemaal nieuwe eerste keren. Moos en Mouna voor het eerst in het zwembad, lachende gezichten maar jij ziet het alleen maar via draad en golven. 
Weten dat ze straks eieren gaan zoeken in de tuin bij Opa en Oma. Hoe leuk Mouna dat vind en Moos ook. Ik vind er werkelijk geen bal aan maar blijkbaar kan het niet anders. 
Moet het zo, hoort het zo nu er besloten is dat je niet meer langer samen kunt of wilt zijn!
Alles is anders, niks is meer van hetzelfde. Vriendschappen die vervagen, kennissen die niet weten hoe ze zich moeten gedragen. Welke kant kies je, de goede of toch de verkeerde. 
Had jij nou meer met haar, was het jouw vriendin of toch de mijne...Is deze cd nu van jou of van mij?
Wij zijn ondertussen de cd's aan het verdelen. Veel zijn het er niet meer, we luisteren toch meestal Spotify. Nu ieders naar onze eigen. Ik hoor muziek voorbij komen die ik niet langer herken, soms Rick Astley of K3 en dan weet ik dat de kinderen luisteren maar soms hoor ik wel wat maar weet dan niet waar de klepel hangt. Hoe lang was het al aan de gang, hoe vaak was de vluchtroute al in gedachten bepaald, hoe vaak is de deur van de schutting al open of dicht gegaan....? 
Mis het samen zijn, mis de gezelligheid. Mis de dingen waar wij altijd zo goed in waren. Weekendjes weg, gewoon ergens naar toe rijden. Maakte niet uit waarheen als we maar met z'n vieren waren. 
Nu zijn zij met z'n drieën of toch weer met zijn vieren, vijven? Denken ze aan jou als jij er niet bij bent of andersom. Hebben de kinderen het over jou als Papa hier dom voor zich uit zit te kijken.....?
Zich af te vragen over het grote hoe en waarom? Is het allemaal waard, is dit wat wij echt allebei wilden? 
Ik niet, jij wel? Vragen waar ik moeilijk antwoorden op kan vinden....Iedereen vind er iets van. Ik moet dit, ik moet zo, ik moet dat, ik moet helemaal niks. Ik weet wel wat ik wil, maar wat ik wil kan blijkbaar (niet) meer. Ik doe niet moeilijk, heb zelfs gedroomd over dat het allemaal één grote boze droom was. Dat ik voor een keuze werd gesteld, een beproeving. Kun je het allemaal aan....? 
Kijken of je te breken bent, kijken of die twee meter punt zes komma vier te kraken valt?
Ik denk soms zo verrekte veel en soms helemaal niks. Soms stroomt mijn hersenpan over van allerlei gedachten en soms kan ik roeren wat ik wil maar zit er helemaal niks meer in. 
Niet meer samen naar festivals, niet meer samen naar van die fooddingetjes....
Op het schoolplein voel ik mij soms net die eenzame vader die één of twee keer per week zijn kinderen naar school mag brengen of ze mag ophalen. Hoofd diep in mijn jas ook al wordt het straks zomer! 
Hoe denken ze over jou, praten ze achter je rug over dat stel dat uit elkaar is? Hebben ze het wel eens over ons, over mij of over jou. Soms knoop je een gesprekje aan maar het is vaak meer van hetzelfde. 
Ik krijg er jou niet mee terug. De kinderen hebben er geen last van, zeg je. Ik zie dat toch allemaal anders. De kinderen maken er het beste van. Ik snap ze wel. Ze willen niet kiezen, ze hoeven niet te kiezen, voor hen is ook een keuze gemaakt maar toch anders. Zoveel verandert er niet. Van Moos mag ik terug, denk van Mouna ook wel. 
Was het allemaal maar zo simpel. Kinderen hebben voor de grootste dingen in het leven vaakt de meest simpele oplossingen. Papa, dan doe je het toch zo....en Mama kan dan dit en jij...en wij dan samen etc.
Alles is anders geworden, alles beleef je anders. Pasen lijkt niet eens meer op Pinksteren. Je deelt bijna niks meer. Op goede vrijdag onverwachts een paar uurtjes eerder vrij. Eerder appte je dan ff, wat gaan we doen. FF koffie drinken in de stad bij Blij! Nu wordt je er alleen maar verdrietiger van. Zit je alleen koffie te drinken met een half speculaasje. Ik vind het allemaal maar niks. 
En als je, zoals ik de laatste twee weken ook nog eens ziek, zwak en misselijk bent vind je alles kut!
Als je 's avonds na het werk al om zeven uur doodziek in je bed ligt dan voel je je heel zielig en alleen. 
Schieten de tranen in je ogen als je zoon een halve dag naast je komt liggen omdat ie ook ziek is en je halverwege de dag een bakje brengt met komkommers en mandarijntjes. Een boterham met pindakaas en een grote fles vol water. Je moet wel blijven drinken, Papa. Tja, de hand reikt vaak naar de fles. 
Maar gelukkig schiet ik niet door in die modus. Ik drink graag maar dan alleen in het weekend en het liefst met vrienden.
Tuurlijk, ik geniet om even, zoals gisteravond, bij mijn stamkroegje van eerder te zitten of later bij GJ.
Dom ouwehoeren. Weizzen drinken van Hertog Jan uit een glas van Texels bier onder een parasol van Heineken. Ik reken tegenwoordig al snel dingen goed! Praten met Doek over Ike en Tina, Herman die iets met de brug in Beerzerveld heeft. Wilma die met de Neus op pad was in Friesland op zoek naar de tribute band van the Cats. Maar meestal denk ik aan jou. Verdrink nog steeds in de ogen van mijn lief.
Dacht dat het niet echt kon, dat het een dom cliché was. Tot ik hulpeloos en wild slaand met m'n armen in jouw oceaan terecht kwam en niet meer zwemmen kon. 
Handig dat Paskal 's morgens al aan het zingen is. Die kun je aan en uit zetten als je wilt. Had ik maar van die tools, dat ik op een knopje kon drukken en je terug kon toveren. Pas toen ik meegaf met de golven, meegaf met de stroming. Pas toen ik kopje-onder ging begrijp ik pas hoe het moet. Was het soms maar een liedje van Blof, dat je het zo kon boetseren tot een goed einde. Maar het einde is zoek, het begin is er wel maar ik mis de vorm. ik mis van alles maar voornamelijk jou. 
Mis ook mijn grote held. De enige echte King. In het weekend van de wederopstandig zou hij vandaag 91 jaar geworden zijn als hij niet was gaan hemelen in oktober 2005. 
17 april, zijn buurmannetjes is wel jarig. Tobi wordt volgens mij 14! Op dezelfde dag geboren als mien Pa. 
Knap vind ik dat. Heb je 364 dagen om op een andere dag ter wereld te komen en je kiest ervoor om op de verjaardag van Freek, je buurman, naar buiten te komen. Leuk kereltje derhalve! Beste van twee werelden gegoten in één kleine Koning! Bouwhuis van achteren, Tobi van voren!
Pa werd 74 jaar. Moest ik deze week aan denken. Op 7 april (7-4) ontmoeten wij elkaar tien jaar geleden eigenlijk echt voor het eerst. Een mooie fles Chablis in de koeling bij Eric. Speciaal opgehaald voor de liefde van mijn leven. Ik zou nu de hele Chablis wel willen kopen. Petit Chablis maar ook de Premier Cru en voornamelijk de Grand Gru. Alle druiven rondom het Franse stadje Chablis zou ik eigenhandig willen plukken om het jou naar de zin te maken. Met blote voeten de laatste druiven persen, een eindsprintje eruit persen. Mooie wijnen drinken met elkaar, op elkaar, door elkaar, met elkaar! Jammer dat je hem nooit hebt gekend. Benieuwd wat hij er allemaal van had gevonden? 
Tja, mensen kunnen er allemaal iets van vinden. Maar ik had graag de mening van Pa gehoord! Iedereen vindt er wat van maar niemand brengt jou terug bij mij. Ik blijf verdrinken in jouw ogen. Het cliché lijkt waarheid te worden! 
Had ie jou wel gebeld, was hij langs jou gegaan?  Kopje koffie met jou gedronken of had hij voor jou ook een mooie fles wijn meegenomen die hij zelf had opgehaald uit Duitsland. Denk het laatste. 
Mien Pa kon niet tegen onrecht, niet tegen verdriet. Probeerde alles recht te praten wat krom was. 
Zeven10 April blijft een bijzonder datum. Net als 1 mei of 7 april en wat dacht je van 29 augustus. 
Alles is anders sinds wij niet meer samen zijn! Kon mij over vele dingen druk maken maar alles is nu zonder jou. Vind het niks. Alleen zijn! De kinderen niet om mij heen. Tuurlijk, ik zie ook veel voordelen maar die wegen niet op tegen alle nadelen. Kan elke dag wel biljarten, zoveel keus heb ik inmiddels maar dit is niet mijn leven. Niet waar ik voor gekozen heb, er is voor mij gekozen! 
Ik probeer mijn hart op te lappen maar een gevoel raak je niet zo snel kwijt. De liefde van je leven verliezen is een hard gelag. Snap het soms niet, dan wel weer....en dan weer niet. Iets met het glas halfvol of halfleeg. Ik had 'm de laatste paar weken aardig halfleeg en dan moet ik niet gaan tikken. 
Krijg je ruis van op de lijn. Krijg je eigen waarheden en maak je ruzie met mensen die ook maar de situatie enigszins proberen te begrijpen. De één waait met jouw wind mee, de andere met de mijne. 
De een vind dit, de ander zus maar wat ik loop te zoeken vind ik helaas niet! 
En je moet door (deur), ook als je dat niet wilt. Soms wil je een hele dag in bed liggen.
Maar wat als je je niet door wil. Dat je alles maar zinloos vind. Dan is het zaak om het glas halfvol te hebben in plaats van halfleeg. 
Je moet dit en je moet zus. Ik moet helemaal niks! We moeten al zo veel. 
Dronk gisteren 1818 van Maallust, eigenlijk 23 jaar te vroeg maar ja zo gaan éénmaal die dingen. 
Smaakte prima, beetje bitter - beetje donker. Een mooie quadruppel van 10% procent. 
10 jaar, zo lang duurde ons sprookje die begon op zeven-vier met een fijne Chablis.
Bier na wijn geeft venijn. Blijkbaar! Je had het kunnen weten, of toch niet? 
Fijne zondag. Ga een eitje op de kop tikken.
Straks Pa ff een berichtje sturen, Café de Hemel is toch 24 uur per dag open?
Goede wijn behoeft geen krans! Ik hou 't maar bij bier, dat geeft meer plezier...
Joah, mag wel zo....