#Koning Flipper!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ongehoord, ongezien, ongelukkig.
Ongelijk, ongeboren of dood.
Ongeschikter dan deugd, ongelikter dan jeugd.
Ongewenster dan pijn, ongezoet als azijn.
Ongeriefelijk, liefelijk, hopeloos klein.
Ongezegd, ongevraagd.
Onterecht is vandaag.
Ongerijmd...
Want zo iemand ben ik en liever erken ik.
Oprecht wie het slechte verkiest.
Wat een pret als je wedt, net je huis ingezet en verliest.'
Uut 'Ongerijmd' van Jan Rot (ver/hertaling van Nothing Rhymed) 

Moi, ben ik weer!
Ik voel mij Rot....Jan Rot. 
Wees niet bang, het wordt geen zwanenzang meer hoor zoals vorige week. 
Dat is eruit, soms zit het weken ergens verstopt in mijn bovenkamer en ineens heb ik de drang en de neiging om mijn hoofd compleet leeg te maken. Iets met leeglopen....
Dank, nogmaals dank, voor het luisterend oor.
De vele reacties, hartverwarmend. Het doet echt wat met je.
Dat mensen begaan zijn met je lot.
Helen is delen, draagt bij aan mijn verwerkingsproces. De één doet het zo, de ander weer zus en ik, ja ik deed het zoals afgelopen week. Dat helpt mij enorm. Ook om de dingen in het juiste perspectief te  plaatsen.
Daarom voel ik mij Rot, Jan Rot. 
'Het leven klopt van geen kant en daarom is het waarschijnlijk zo de moeite waard.'
Was getekend: Jan Rot.
Hij vatte misschien zo de essentie perfect samen. Want hoe oneerlijk voelde halverwege vorig jaar de fatale boodschap die de arts hem bracht. Uitgezaaide darmkanker!
Wat een hard gelag voor zijn gezin met vier kinderen. 
64 jaar werd ie, afgelopen vrijdag verliet hij deze aardkloot.
Jan Rot was voor mij steevast een voetnoot in mijn liefde voor het Nederlandse Lied. 
Hij was er niet constant maar zo af en toe kwam ie langs. 
Blof speelde ooit, een kleine 10 jaar geleden, een nummer van Gilbert O'Sullivan in de vertaling van Jan Rot. Het greep mij destijds bij de strot. Niet alleen de melodie maar vooral de tekst.
Want Jan vertaalde niet 1 op 1. Hij hertaalde de teksten, bracht ze terug naar de taal van de tijd!
En ik, ja ik heb iets met teksten. Daar kan ik me uren in verdrinken, zekers de laatste tijd!
Rond 2007 was Jan Rot op tour met Doe Maar - De Musical. Hij moest pas op na 40 minuten en zo bleef hij in zijn kleedkamers werken aan allerlei teksten. De liedjes voor de musical Hair had ie al lang ingeleverd en hij zocht naar een nieuwe uitdaging.
Het werd de rock-opera Tommy van The Who die hij spontaan ging hertalen.
De dubbel-lp uit 1969, het geesteskind van Who-gitarist Pete Townshend. Het stuk omvat een reeks fantasierijke vertellingen over een doofstomme, blinde en autistische jongen, Tommy, die uitgroeit tot een ware messias. De jongen was alleen in zijn element als hij achter de flipperkast stond. Het leverde enkele parels van liedjes op. 
Bijvoorbeeld Pinball Wizard, The Acid Queen, Do You Think It's Alright, Smash The Mirror, I'm Free en See Me, Feel me.
Het waren redelijke grote schoenen die gevuld diende te worden. Maar Jan Rot vond in Di-rect een band die op dat moment over dezelfde energie en chemie beschikte op het podium als The Who destijds. Ook omdat de jongens van Di-rect, toen nog met zanger Tim Akkerman, in 2008 net zo oud waren als de jongens van The Who toen. 
Zag het spektakel in de Spiegel, Zwolle. Wat een show, wat gaaf en wat een heerlijke teksten. 
De spitsvondigheid van Rot maar ook dat de woorden meedeinde op het ritme, de melodie van de muziek. 
Pinball Wizard werd Koning Flipper, Smash the Mirror - Sloop de Spiegel, I'm Free (Wees vrij), Pillemien was The Acid Queen en See me, Feel me vertaalde hij naar 'Vrij zijn, blij zijn'
Jan Rot was zo'n fan van The Who en had zo'n respect voor het verhaal omtrent Tommy dat het één van zijn meesterwerken werd. De klank, de timing en de betekenis van de zinnen voor het verhaal. 
Daar moest ik dus meteen aan denken toen ik hoorde van de dood van Rot, Jan Rot.
Aan dat geweldige optreden van Di-rect ruim 11, 12 jaar geleden in Zwolle met breur en schoonzus.
Ik vind het Rot voor Jan, hij wilde nog zoveel. Nog zoveel mensen zijn muziek laten horen. Hoe hij Hallelujah vertolkte bij Matthijs Gaat Door. Kippenvel! Maar ook deze hertaling weer....Schitterend!
Hoe hij optrad in het Ziggo Dome.
'Staand applaus van 18.000 man. Ik voel mij even de Zangeres Zonder Naam bij haar afscheid. 'Vaarwel lieve Jan Rot, dank voor alles! Backstage lopen hem de tranen over de wangen. Ja, je gaat dood, maar dit moment nemen ze ons allen niet meer af. 
Kanker is een klotenziekte! Het neemt teveel leuke mensen van ons af. Dat vond ik al ontzettend Rot en dat blijf ik ontzettend Rot en Kut vinden. Dat beseffend en je eigen situatie mede hierdoor in het juiste perspectief weet te plaatsen. Ook al is ze voor jou de hele wereld, je moet wel weten waar je uiteindelijk woont! Koning Flipper! Ik herken veel in de teksten van Rot. De appel valt niet ver van de boom. 
'Kijk mij, grijp mij, kus mij, leidt mij!' See me, Feel me. Vrij zijn, blij zijn.....Of zoiets!
Jan, bedankt voor al je mooie teksten. Je zette mij regelmatig aan het denken. Afgelopen zaterdag weer. 
Was wel weer ff lekker om de muziek van The Who keihard in ons huis te horen. 
Tim Akkerman deed niet onder voor Roger Daltrey. Spike die zijn gitaar bespeelt naar zijn grote voorbeeld Pete Townshend met een molenwiekende rechterarm en hoe drummer Jamie Westland een perfecte Keith Moon neerzette en helemaal doorsloeg. Grappig genoeg speelde in het soort van achtergrond koor de huidige zanger van Di-rect, Marcel Veenendaal, al een rol. Grappig ja, en halverwege de Di-rect Doet Tommy tour maakte Tim bekend dat hij de groep verliet. Ach, het heeft ze geen windeieren gelegd. Soldier On!
Weet nog wel iemand die hun liedjes perfect zou kunnen hertalen.......Koning, keizer, admiraal Jan Rot!
Mouna vond het een beetje harde en rare muziek. Vertelde haar maar niet dat ze eerder ook gitaren kapot sloegen en drumstellen vernielden....Meisje is nog maar vijf hè.
Waar wordt je dan wel Blij! van, lieverd? Ze wist wel wat, we trokken onze jassen aan en gingen even Hardenberg in. We moesten naar Jan, zij wilde nog een nieuwe tandenborstel kopen en een roze koek bij ons favoriete koffietentje, Blij! Ach, ik ben voor zulke dingen altijd wel te porren. Gezelligheid is mijn middle name, echt wel hoor. Ook al denken jullie soms van niet. Ik hou van happie, snappie....van het oude vertrouwde. Dingen laten gaan zoals ze zijn. Waarom veranderen als iets goed is!
Papa wilde nog even naar Robert van Prins Sport, de nummer 1 sportzaak in de regio!
Van de week was ik er ook al even geweest om een order af te leveren maar ik wilde even verder rondneuzen in deze, volgens de experts, meer dan prachtige sportzaak. 
Ruim 1000m2, wat een pracht en praal. Echt, wat een supergave winkel. Ik preek echt niet voor eigen parochie. Ok, Robert en Karin, zijn trotse sponsoren van onze club en onze sportkledingleverancier maar dan nog. Dan had ik het nog gezegd. Hier wil je werken als je in een sportzaak zou willen werken. Hier zijn ze niet over één nacht ijs gegaan. Hier is nagedacht over details....Geweldig! 
Tuurlijk keek ik even bij de voetbalschoenen en de keeperhandschoenen maar ook bij de vrijetijdsschoenen. Ze hebben nu door de uitbreiding ondermeer Puma en Cruijff in het assortiment er bij gekregen. Zag tevens leuke gympen van Adidas, ik kon mij inhouden. Maar ook leuke schoentjes voor Moun. Mouna moet tevens nog een pakje voor haar turnen. Zullen ze ook vast wel hebben. 
Mouna wilde van alles kopen, een nieuwe step, dan had ze er ook één bij mij. Best slim, Mouna. 
We liepen verder maar komen zekers terug. Support your locals! Dat deden wij even later ook bij Blij. 
Samen koffie drinken, Mouna appelsap derhalve. Wat gezellig. Zij deed allerlei handstanden en radslagen op de houten vloer. Ze kan het steeds beter. Ze nestelde zich tegen mij aan terwijl ze haar roze koek at en mijn lange vinger + slagroom vakkundig naar haar eigen bordje transporteerde. 
Ik vond het prima. Hou toch niet van slagroom in mijn koffie. 
Ze had leuke verhaaltjes. Over Koningsdag, over Maxima en andere koninginnen....
Dat ze bij mij Mama soms wel miste, maar ik ook Mouna....ik ook, lieve schat! 
Hoe zo'n meisje van vijf al denkt. Heel onbevangen, maar soms ook heel confronterend. 
Moos had 's avonds toen zijn zusje al lang sliep van hetzelfde laken vele pakken. 
Het pakte mij bij de lurven maar het maakte mij ook trots. Moos bleef op omdat ik het leuk vond dat hij er was. Het was net alsof ik hem beter begreep en hij mij. Hij kwam naast mij staan en gaf mij ineens, spontaan, een knuffel. Mijn eigen Koning Flipper! 
Is ook helemaal in zijn eigen wereld als hij achter zijn flipperkast staan. Meestal is dat een spel op de computer. Onze eigen Tommy! Nog steeds kunnen ze er geen etiket op plakken, wat heeft ie nou precies? Eerst wilde je geen diagnose, nu mag het wel eens na al die jaren. 
Waar schoolt ie volgend seizoen? Hopelijk krijgen wij daar wel gauw antwoorden op! 
Alles voor het jochie, alles wat voor hem beter is!
Het zal misschien Rot voor hem zijn maar Moos weet dat de taal van de tijd hem nooit zal inhalen. 
We gingen gisteren samen laat naar bed en we stonden vanmorgen samen alweer vroeg op!
Drukte in het hoofd, wij allebei misschien. Zusje slaapt nog steeds. Laat haar maar ff. 
We hebben al gedanst op Rick Astley, hij lachte de ballen uit zijn broekje, hij kent warempel de hele tekst uit zijn hoofd. Koning Flipper, wat een portret. 
Ach, zijn vader was vrijdagavond bij Dana Winner. Misschien wel mijn quilty pleasure, we doen het al jaren met enkele voetbalvrienden. Spontaan ontstaan. Ik vind Dana niet verkeerd, zij heeft ook wel mooie teksten haha. Ze had veel in haar kot moeten verblijven. Ze nodigde ons zelf uit om eens in België te komen buurten, ik ben er sneller dan je denkt, Dana!
Niet in het sportpaleis maar wel daar in de buurt. 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....