#Tussen de Regels!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Als je weet waar je vandaan komt kun je overal naartoe.
Kun je zijn wie je wilt zijn en is je wereld te klein.
Als je weet waar je naartoe wilt kies je steeds de goede weg.
En blijft er nooit een deur op slot, er is niemand die jou stopt
Niemand die jou stopt.'
Uut 'Karnemelk met Bitterkoekjes' van Henny Vrienten.

Moi, ben ik weer.
1 mei was bijna tien jaar lang een zeer bijzondere datum.
10 jaar geleden begon voor mij een bijzonder mooi leven die enkele maanden geleden ineens abrupt stopte! Tis dubbel hè, maar dat is het gevoel ook. 
Wat zou het nou zijn geweest? Hoeveel jaargetijden, hoeveel maanden en hoeveel dagen? 
Ik hield het bij op mijn telefoon. Elke eerste dag van de maand stuurde ik haar een lief appie met veel rode hartjes.
Vandaag had ik haar anders verteld dat het nu ca. 3650 dagen waren, 87.600 uur en zo'n 5.256.000 minuten dat wij al lief en leef deelden met elkaar. Die miljoenen seconden daargelaten....
Best veel, snap wel dat het allemaal teveel werd, zeg ik als een boer met grote kiespijn. Haha...
1 mei is nu weer gewoon de dag van de arbeid. Ja, ik moet aan de slag. Terug het liefdespad op!
Jemig, hoe werkte dat ook alweer? Voel mij weer dat jochie van 12 jaar in klas 6 van de Hoekstee. 
Dat ik voor het eerst iets voelde wat niet op een knorrende maag leek. 
Ben gewoon slecht in daten, denk ik. Ben bang dat ik haar niet meer vind in mijn voormalige stamkroeg. 
Das war einmal! Ik wil 1 mei gewoon gaan zien als een soort van nieuw begin. Net dat ik 12 februari een dag wil laten zijn van een herinnering aan wat onze liefde samen ooit was. 
Voor mijn gevoel heb ik alles uit de kast gehaald om iets te laten werken maar het was, oneerbiedig gezegd, trekken aan een dood paard. Voor een huwelijk heb je twee mensen nodig, om van elkaar te scheiden maar één. Kan die wet niet veranderd worden....? Néé, laat maar! 
Kreeg gisteravond zo'n lief berichtje op diezelfde telefoon. 's Morgens had ik nog leuk met haar staan te praten in de Voorstraat. Zij op weg naar haar werk en ik onderweg naar de slager. Onze roots allebei in Mariënberg en omstreken. Zij stuurde een mooie tekst wat de lading wel dekte:
'Je kunt verstandelijk niet besluiten wanneer een gevoel voorbij moet zijn. Loslaten ontstaat door je gevoel te accepteren, het de ruimte te geven, het er te laten zijn en zonder oordeel naar je emoties te kijken.'
Zij gunde mij iets wat ik haar jaren geleden ook zo enorm gunde. Iets met dat de zon opnieuw gaat schijnen. 
Mooi, ik vind jullie sowieso hartstikke lief. Allemaal van die kleine gesprekjes, soms gaat het aardig de diepte in maar het helpt zo, jullie moeten eens weten. Gewoon ff die spreekwoordelijke schouder of even dat luisterend oor of lieve woordjes zoals zij gistermorgen verhaalde.
Ervaringsdeskundige pur sang!
Ik moet ergens het lef vinden om voor 20 seconden even een grote jongen te zijn. Een belletje, een appje of gewoon iemand uitnodigen voor een kop koffie. Ligt dat er niet te dik bovenop? Ook als je elkaar bij wijze van spreken tig jaar niet hebt gesproken. Als ik nu iemand een wijntje of wat anders wil aanbieden zijn mijn intenties toch meteen duidelijk....Of nie? Dat ik wil zeggen: Goh, ik vind je best wel leuk...Wat dacht je er van? Vind het niks hè. Wat wil ik dan? Moet ze van verse groentesoep met worst houden? Bij elke opmerking begin ik er weer wat achter te zoeken, wat bedoelt ze daarmee...?
Als iemand een berichtje van jou leuk vind, zegt dat ook iets...? Of is dat gewoon netjes van haar? 
Iemand zei dat ik op een datingsite moet gaan zitten. Mwah....weet ik niet, dan lieg ik alles bij elkaar, denk ik en als je elkaar dan treft, kan het alleen maar tegenvallen. Ben nog eentje van de oude stempel, kom het liefst iemand in het wild tegen. Maar werkt dat anno 2022 nog zo...? Weet ik veel.
Dacht tien jaar terug op 1 mei dat mijn werken aan een nieuwe liefde klaar was. Dus niet! 
An die Arbeit, jongen! Of moet ik op avontuur in Hellendoorn. Ga deze week met Moos, Mouna en een vriendje van Moos naar het Avonturenpark. Zie ik haar dan bij de wildwaterbaan of toch bij de rioolrat in de verte staan? Straks komt ze uit Skin op Geul of hartje Amsterdam, zit je ook niet op te wachten. Moet de Iessel niet over, echt niet, krijg ik straks ook nog heimwee...! Weer die boer met kiespijn, haha.
Ach, komt wel goed. ik verzin wel wat. Combinatie van verstand en gevoel en een gezond portie lef!
Hier achter de laptop dan durf ik wel. Maar daar buiten, weer dat jochie van 12!
En toch...alles is anders, tussen de regels!
De drieluik van Vrienten, Henny Vrienten. Hij maakte 3 solo-albums, eentje in 2014, de andere in 2015 en in 2019 maakte hij zijn laatste solo-album. Het was een trilogie. Zijn eerste album heette 'En toch..', zijn tweede 'Alles is Anders' en zijn laatste duzz 'Tussen de regels'. Zet ze eens achter elkaar. 
'En toch....alles is anders, tussen de regels!
Vrienten zei dat het zijn gezongen autobiografie was. Alles stond er op. Nou ja, wat hij wilde zeggen. En wat hij niet wilde zeggen stond ergens tussen de regels verstopt. Dit moest het zijn, biografen konden voor hem de pot op. Hij vond het allemaal maar niks die biografieën. Allemaal bijna hetzelfde pot nat. Hij vond het vermoeden van een leven veel interessanter dan het weten daarvan. 
Hij was tevens niet bang voor de dood. Hij stond er nuchter in. Een plotseling dood zou voor hemzelf oké zijn, misschien voor de mensen om hem heen vervelend. 
Mooie kerel. Ik was eerder nooit van Doe Maar. Eigenwijs hè. Met die vlinders in mijn buik koos ik destijds voor Frank Boeijen, de rest van de klas was voor Henny en Ernst. Vrienten leerde ik naderhand pas kennen. Mede door zijn solo-albums en zijn samenwerkingen met o.a. Boeijen en Henk Hofstede van the Nits. Wat een mooi concert was dat. Aardige Jongens ook...
Zo noemden ze zich ook. Aardige jongens, dit gelegenheidsbandje. Wat een optreden in Hoogeveen. Drie muzikanten door de wol geverfd, gitaartje in de hand, lekker dom ouwehoeren en zingen maar.....Fantastisch. Kippenvel met terugwerkende kracht!
Wat ik ook fantastisch vond. Koningsdag in Hardenberg en Bergentheim. 
Op stap met Moos en Mouna in het kader van: 'En toch, alles is anders, tussen de regels!
Ondanks dat ik een mooie dag heb gehad met ze vond ik er geen bal aan. Weer zo'n eerste keer. 
Probeerde mij er niet van een Jantje van L(ij)den af te maken. 's Morgens eerst naar Oma, oranje tompouce eten en Maxima in Maastricht zien aankomen. Leuk hè. 
Door naar Banthum. Aan het kanaal langs allerlei kleedjes lopen en duiken in springkussens.
Moos tikte nog een paar mooie schoenen op de kop, afdingen moet ie nog leren. Schitterend. Mouna die alles kocht voor maar € 0,20. Onverwachte ontmoetingen en ook weer niet! Gesprekjes met Banthumers die nog even de nederlaag opnieuw wilde inwrijven....Kom maar!
Nederlagen genoeg geleden de laatste tijd! De overwinning komt steeds dichterbij en dan heb ik even niet over voetbal. Als je begrijpt wat ik misschien bedoel. 
Wat zeg je tegen leuke mensen die ook mooie vrouwen blijken te zijn....? Volgens mij praatte ik voornamelijk onzin, dat doe ik dus als ik niet weet wat ik moet zeggen. Dat jochie van 12 kwam buurten in het lichaam van een vijftigjarige....Het moet niet gekker worden. Grappig, not!
Hardenberg bruiste vervolgens. Wat een volk zeg. Wat een gekkigheid. Je kon over de koppen lopen. 
Hartstikke gezellig. Bootje varen op de Vecht. De kinderen vonden het geweldig. Het is zo simpel maar ook zo doeltreffend. Dat had de Watersportvereniging Hardenberg met een bekend metaalbedrijf als injectiemotor goed gezien. Hier werden mensen blij van. 
Bij Blij! zaten we natuurlijk ook nog ff, hoe kan het ook anders maar wij aten een boterham bij het nieuwe Docks. Paviljoen de Haven wel te verstaan. Net een dagje open. Hartstikke leuk (Her)man!
We vonden nog een tafeltje voor twee, Mouna op schoot bij mij. Zit ze toch het liefst. 
Moos wilde een 'De Haven' Plank. Tuurlijk jongen, dat mag hoor. Wat een plank. Bijna net zo hoog als de seniorenflat naast ons. Heerlijk! 
Ik bestelde een Havenbol Filet Americain. Mouna patatjes en een frikandel. De Koning is natuurlijk niet elke dag jarig, morgen maar weer wortels. Skuumkoppe on the side. Het was genieten op onze kleine vierkante meter! 
En toch, alles is anders, tussen de regels (door)!
Veel bekenden zaten naast ons tevens te genieten. Zo moet Koningsdag zijn, met en voor elkaar!
Zowat de halve klas van Mouna was aanwezig. Ze speelden naar hartelust en ik telde weer eens mijn zegeningen. Maar die Havenbol smaakte bijzonder lekker, daar zat vast een goed verhaal achter!
Zat wat te googlen met uitzicht op de Vecht. Er liepen mooie mensen langs, mensen kijken kan ik dagen druk mee zijn. Dan verveel ik mij niet hoor...
Las dat de Havenbol gemaakt was door Guus Schepers van de Roker Molen in Radewijk. 
Kijk, daar had je het goede verhaal al. Las verder nadat ik een slok van mijn bier op Texel had genomen. Daar kom ik ook de eerste tijd niet meer, bedacht ik me nog. Ook zo'n nadeel van niet meer samen zijn. Dat mis ik het meest, samen zijn. Samen dingen doen, samen gezellig doen. Maar dat wisten jullie al, val in herhaling. Mag blijkbaar niet!
Guus werkte bij de bank en Margreet, zijn vrouw, zat in de zorg. Hun leven is sinds vorig jaar meer dan 180 graden gedraaid. Een prachtige nieuwe droom werd werkelijkheid en gaf Radewijk (Roke) een nieuwe boost. Sinds januari 2021 zijn Guus en Margreet bakker- en bakkersvrouw. 
Geen geld meer tellen maar elke dag meel door je handen laten glijden. Geweldig. Je verzint het niet!
Als een hazewindhond voltooide Guus zijn bakkersopleiding en krijgt hij tegenwoordig hulp van Bakker Piet die de Rokermolen op zijn duimpje kent en de klappen van de zweep. 
De molen in Radewijk heeft zo'n mooie geschiedenis. Dat willen ze tevens op de kaart zetten, het verhaal achter de molen en Radewijk (opnieuw) vertellen. Deze uithoek van de gemeente Hardenberg, plat tegen de Duitse grens gedrukt, mag meer in de belangstelling komen te staan, vinden Guus en Margreet. Amen! Want deze fantastische plek heeft zoveel potentie. Heerlijk zo'n ondernemend stel! Word ik blij en gelukkig van. Krijg ik kippenvel van net zoals van Jelle gisteren. Wat een keepert hebben wij toch. Die geeft zweven door de lucht zonder vleugels een nieuwe dimensie. Sorry, maar dat geheel terzijde!
Sinds kort hebben ze tevens een winkel in Hardenberg. In de oude Apotheek bestieren ze van donderdag tot zaterdag hun bakkerswinkel. Gisteren na het leuke gesprekje in de Voorstraat haalde ik daar eens mijn broodje voor de verandering. Fijn volkoren en een stoer molenbrood. De specialiteit van het huis met desem. Ik vond het niet vreemd gaan, want ik had nog brood van bakker Battjes in huis, zo kun je alles weerleggen en alles recht lullen wat ontzettend krom is. Maar ik kan nog wel terug. Vond het verhaal gewoon super interessant! 
Hoe je dromen na kunt jagen, hoe je dingen aanpakt en dingen doet en gewoon durft te doen! Respect!
Werd gewoon warm van dit verhaal, nu scheen de zon ook wel op het terras, maar toch....Je snapt me misschien wel. De kracht van gewoon doen! 
De omelet smaakte prima op het desembrood van de Roker Molen. 
Maar weer eens die kant op, tis alweer een paar geleden dat ik in Radewijk te vinden was. 
Gewoon op fietsje....Lohues op de oortjes.
Ach, tussen de regels door lees je meer wat ik er van vind. Maar ik vond mijzelf weer enigszins terug. 
Ondanks dat ik Koningsdag geen bal aan vond genoot ik wel met volle teugen. Ik acteerde het niet!
Vooral van Moos en Mouna maar ook van al die lieve mensen die ik ontmoette. Niet met z'n vieren maar gewoon met een heleboel. Dat is ook wel eens fijn! 
Benieuwd of ik die 20 seconden aandurf? Wat kan mij gebeuren, néé is ook een antwoord en misschien wil ze wel koffie drinken en houdt ze gewoon van groentesoep met worst. 
Geen 32 meer maar zo af en toe trillend op mijn benen. Liefde schijnt zo mooi te zijn, die is niet van Henny maar van het Goede Doel. Ach, Doe Maar! 
Desnoods met dipsaus Fantasia van Duyvis. Dat mag altijd op vrijdagavond! Wel met naturel chips natuurlijk. Dat heb ik gehoord van een ervaringsdeskundige met de scheiding in het midden.
Tussen de regels (door)!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....