Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,
'When your world is full of strange arrangements and gravity won't pull you through.
You know you're missing out of something. Well that something depends on you.
All I'm saying it takes a lot to love you.
All I'm doing you know it's true.
All I mean now there's one thing, yes one thing that turns this gray sky to blue.
That's the look, that's the look, the look of love.
Uut 'The Look Of Love' van ABC
Moi, ben ik weer.
Kort nachtje vannacht toch heb ik het gevoel dat ik een hele wereldreis heb gemaakt.
Gisteren fietste ik met Mouna door de stad. Wat inspiratieboxjes langs lokale ondernemers brengen.
Inderdaad, voor haar korte pootjes en amper vijf jaar oud was het best een hele onderneming.
Mouna zei dan ook - wellicht terecht, toen wij thuis waren tegen haar grote broer Moos, dat we door heel Nederland hadden gefietst. Ben best wel moe hoor, Papa.
Nou ja, uit haar perspectief snapte ik het wel weer. Net zoals de relativiteitstheorie van ene Albert Einstein waar ik gisteravond, zo out of the blue, een hele boom met iemand over opzette. Hoezo, geen diepgang?
Wat ik oe brom. Het werd toch zo'n avond waar tijd geen rol speelde en de beroemde formule E = mc2 enige vorm van betekenis kreeg. Iets met energie, massa en lichtsnelheid (daar staat die c namelijk voor).
Moos moet altijd nog lachen als ik mijn eigen theorie benoem. Dat ik hem ooit Einstein wilde noemen in plaats van Moos. Iets met mijn eigen energie, gecombineerd met massa en lichtsnelheid. Nooit gedacht dat ik ooit papa zou worden.
Galileo Galilei zou trots op ons zijn geweest dat ruim vier eeuwen later zijn visie op dit principe nog boven tafel werd gehaald. En de Counting Crows speelden Einstein on the Beach, raakvlakken genoeg!
Het leven is derhalve geen ABC'tje, kunnen de heren van ABC het wel hebben over de blik, het aanzien van de liefde en dat alleen de liefde de grijze lucht in blauw kan veranderen....maar gisteren kleurde ie weer gewoon roodzwart. Stond er bij en keek er na. Geweldig, zat weer in mijn eigen wereld van de elementen. Denk nr. 72.
Droomde vannacht ook weer iets geks nadat ik Mouna naar haar eigen kant van het bed had geworsteld.
Slaapdronken vertelde ze mij een leuk verhaaltje. Telde opnieuw mijn zegeningen...
Onderweg naar later. Licht aan het eind van de tunnel.
Zag Daniël Lohues fietsen over de Hunebed Highway (N34) met speels gemak de betonpoalties ontwijkend en in zijn mand lag aardig wat droge worst. Wat een 'Skik' had ie. Goedgemutst vooral, achterstevoren op het zadel langs afslag Ermerstrand. Moest gelijk denken aan onze trainingskampen daar. Han die wij 's nachts kwijt waren en 's morgens uit de mand boven ons tijdelijke adres kroop, net zo verbaasd keek als het hele elftal, haha. Hoe was hij daar in godsnaam terechtgekomen? Halsbrekende toeren uitgehaald die noeste verdediger van ons, dat had ook heel anders kunnen aflopen. Nuchter was hem dat nooit gelukt. Geweldig!
Wij als voetbalteam het stralend middelpunt vormden van een groots Beach Volleybalweekend.
Drenthe doet wat met je. Dat is zeker! De troubadour huist niet voor niets op Erica. Drenthe, de oerprovincie van Nederland. Laatst was er nog een stamhoofd in Kenia die tegen Floortje in haar progamma 'Floortje naar het einde van de wereld' vertelde dat hij het liefst naar Drenthe ging.
Misschien bevind Camping Buitenland zich daarom wel in Zandpol, vlakbij Stieltjeskanaal. Tout Amsterdam is er zomers te vinden.
Zeg het maar, sorry...ik weet het. Nog geen touw aan vast te knopen, ik droomde dan ook niet zo lang maar kwam wel tijd tekort in mijn eerste REM-slaap. Wist wel dat ik mij weer eens moet laten op- of nameten, volgens mij klopt die 2 meter punt 6 van geen kant meer. Had geen hakken aan maar liep op blote voeten omdat ik kerstsokken had meegenomen van boven in plaats van happy socks.
Keek vannacht voor de zekerheid nog eens in mijn paspoort. Stond er toch echt: 2.06 - bij de overheid doen ze niet aan komma's maar anders had er nog achter gestaan: , 4.
Ben niet zo goed in cijfers. Weet wel dat het blonde biertje van Maallust, met als ondertitel De Weldoener, is gekroond tot het beste biertje van Nederland 2022. Die brouwers uit Veenhuizen, inderdaad Drenthe weer, wisten beslag te leggen op het feit dat ze de mooiste en beste van het land zijn.
Ruim 500 bieren waren ingestuurd bij de start van de week van het Nederlandse bier.
Aan de andere kant van de Iessel, in dit geval Den Haag, volgt Maallust de Tripel van La Trappe op als beste bier van Nederland. Drenthe doet wat met je. Wij, bierdrinkers in Hardenberg en omgeving, wisten al langer dat Maallust bijzondere biertjes brouwen. De Quadruppel, 1818, is één van mijn favorieten. Die speciale fles uit 2020 zou pas in 2045 op perfecte dronk zijn maar enkele weken terug maakten GertJan en ik hem al soldaat. Zo gaan soms die dingen. Rendementen uit het verleden bieden geen garanties voor de toekomst. Ons eigen gecreeërde slagveld, boulevard of broken dreams.
Maar ik had bij Jan van het Kaaskeldertje enkele Weldoeners op de kop getikt. Hij had net die middag er voor weer een nieuwe lading binnen gekregen. Soms heb je echt geluk hè, mag toch ook wel weer eens. Néé, ik denk dat ik een dikke streep onder een verleden heb gezet en mijn blik weer gericht is op de toekomst. Joe Jackson zong het vannacht nog mooi....Iets met Be My Number Two. Nooit zo op de tekst gelet maar eigenlijk bedoelt ie, denk ik - weet ik veel, nou ja...dat hij wil zeggen dat ie weer naar een nummer één op zoek is. Mag die Joe wel en anders Jackson.
Maar Jan had 'm, dit fijne blond biertje. De Weldoener. Toepasselijke naam voor een gedenkwaardige avond. Een soepel, blond bier van hoge gisting. Geïnspireerd op de klassieke Belgische bierstijl. De smaak is bitterzoet en iets hoppig. De Weldoener heeft een mooie, goudgele kleur en een stevige, volle schuimkraag. De Weldoener is soepel en doordrinkbaar, ongefilterd en niet gepasteuriseerd.
Amen, lees even het etiket op. Dit flesje stond nog verdekt opgesteld onder de plant die ik gisteren nog even snel van water had voorzien. Maar dit geheel terzijde.
Maallust heeft ook altijd mooie teksten voor haar biertjes. De charme van het speciale bier!
De Weldoener verrijkt inderdaad de geest. En Ach kijk, de cultuurlozen: primitieve, kennisloze wezens. Of u nu wees, landloper, weduwe of bedelaar bent: lief zal ik u hebben en rijk zal ik u maken.
In deze Maatschappij van Weldadigheid beloon ik u voor uw werk, vlijt en optimisme.
Ik koester hoop en beloon zelfs de grootste schoft. Jaarlijks schenk ik u een aalmoes, want ik bekommer mij om u.
Was getekend: De Weldoener. Prachtig toch, ik hou wel van zulke teksten. Snap er niks van, net zo min als die theorie van Albert Einstein.
Er is wel iets. Er zweeft zekers wat tussen hemel en aarde. Maar of ik daar een formule op kan bedenken is maar de vraag. Krijg je ooit wel alle antwoorden op vragen die op je lippen branden?
Zag gisteravond mooie dingen en het zat gewoon bij mij op de bank. Voor een week terug nog niet eens kunnen bedenken, knijpte mij eens in de armen. Neuh, was niet aan het dromen. Jemig, moet mij echt eens gaan opmeten. Denk dat ik ben gekrompen. Ja, in de lengte, in de breedte niet, dat weet ik ook wel. Het was zo'n avond die in mijn zelfbenoemde boeken zal gaan staan.
Met andere woorden veel Drenthe kwam samen in één week. De uitslag was louter positief.
Ik zat ook al weken met een andere kwestie in de maag. Maar in Emmen kregen ze goed nieuws te horen. Je gunt niemand een ziekte maar zeker niet de vrouw van deze geweldige beste man. One of a kind! Je gaat soms anders naar dingen kijken als je ongevraagd in een bepaalde situatie beland.
Je filtert je (persoonlijke) leven opnieuw. Wat is belangrijk en wat kan in de prullenbak, bij het oud vuil. Ik weet, tegen beter weten in, weer wat echt belangrijk is in dit leven. Althans, dat denk ik.
Liefde, familie en er zijn voor anderen als ze je nodig hebben. Ik was er niet echt voor hem, maar op mijn manier, eigenlijk op onze manier, hielden wij elkaar de laatste maanden op de hoogte van ons wel en wee. Wat was het fijn dat in notabene Drenthe, Emmen of all places, de jobstijding uitbleef en dat de wereld weer roodzwart kleurde voor deze twee ontzettende lieverds.
Het leven is echt geen ABC'tje, als rampspoed je vol dreigt te treffen. Maar wat kan er in een week veel veranderen in een mensenleven. Hoe dingen ook uitpakken, dit nemen ze je niet meer af.
Was zo blij voor deze Opa en Oma. Daar had ik wel 50 gulden voor onder de mat voor over in plaats van ooit die 25, ook weer zo'n volzin waar jullie niets van snappen. Soms heb je aan één woord of aan één blik genoeg. Weten dat die ander weet wat je denkt en hoe je je voelt. Ook zo'n mooie (blonde) weldoener.
Gisteren ontmoette ik tevens een bijzondere weldoener. Onbekend maakt onbemind.
Ben normaal gesproken van de tripels en quadruppels maar deze blonde weldoener smaakt naar meer!
Ben om, met toewijding gebrouwen. Amen!
En weet je wat het leuke is, in mijn beleving ging het niet eens over dat blonde biertje uit Veenhuizen.
Maar dat wist ik een half uurtje geleden ook nog niet. Dit flesje had ik niet in de schuur gezet vannacht.
Een kleinigheid hou je altijd. Wat een geluk. Mouna wil mij straks wel opmeten, ze heeft de rolbandmaat al uit de kast gepakt. Die is 5 meter lang, hou ik bijna drie meter over als het goed is. Ben benieuwd.
De spanning is er vanaf. Ben weer on the road! Hunebed Highway, N34. Blik naar boven. Kieken of ik Daniël nog tegenkom. Drenthe doet wat met je, zeker haar inwoners.
Hoe zal het trouwens met Evert en Maud zijn? Ook Drenthe, toch?
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten