#Een Mooie Dag!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'When I wake up in the morning, love. 
And the sunlight hurts my eyes, and something without warning, love. 
Bears heavy on my mind. 
Then I look at you and the world's alright with me.
Just one look at you and I know it's gonna be a lovely day.
Lovely day, lovely day, lovely day, lovely day.......
When the day that lies ahead of me seems impossible to face.
When someone else instead of me always seems to know the way.
Then I look at you.....Lovely day'
Uut 'Lovely Day' van Bill Withers. 

Moi, ben ik weer! 
Soms heb je van die momentjes dat muziek je ineens overvalt. Had ik gisteren zelfs twee keer.
Eerst 's ochtends in de auto. Had net een laatste groet gebracht aan een mooie kerel. 
Een liefdevolle knuffel met zijn vrouw. 's Middags miste ik hem gewoon op het Westerpark. Het bankje bleef leeg. 
Hij was er niet altijd maar nu dus nooit meer. Alles gaat voorbij maar in mijn gedachten zag 'm nog kuieren langs het veld in zijn kenmerkende pas. Misschien gek, maar ik geloof dat sommige Mainbargers ons sportpark nooit zullen verlaten ook al zijn ze gaan hemelen.
Zo waait de geest van bijvoorbeeld Henk V., Eg en Henk L. nog regelmatig rond over ons cluppie.
Op de één of andere manier houden jouw en onze herinneringen hun nog een beetje levend.
Mensen die de club maakten totdat wat ie vandaag de dag gewoon is. Als wij maar over hen blijven praten blijven ze een beetje bij ons hè. Dat geloof ik echt, gek hè. 
Ze zijn pas dood als wij ze echt zijn vergeten. Dus ze leven nog wel even voor in onze roodzwarte harten. Althans wel bij mij. Dokter, ik heb een groot hart. Amen! 
Maar het nummer van ene Bill Withers overviel mij een beetje. Ik moest meteen aan haar denken. 
Zou het zo'n mooie dag worden? Van de week had ze mij nog een kusje gegeven. Deed net alsof ik sliep. Zij geeft van zulke lieve kusjes. Mmmmm, meestal eerst eentje op de neus, die mist ze nooit en dan eentje op mijn mond. Tenminste als mijn baard niet teveel dagen oud is. Want dan kan ik smeken wat ik wil maar dan zijn de kusjes ineens op en moet ik mij eerst scheren voordat zij weer kusjes wil geven. Prachtig! Ik reken het altijd goed. Een kinderhand is gauw gevuld zal ik maar zeggen..haha
Mouna. Ze slaapt al bij mij in het grote lege bed sinds haar moeder vertrokken is naar elders. Ik vind het goed. Meestal volgt een dikke knuffel, de krenten in de pap. In Zweeds: The Highlights of the Yoghurt, versie one! Je moet er bij zijn geweest. De basis van elk geloof by the way. Daar is niks zweeds aan maar dat geheel terzijde. 
Ik kijk vaak naar haar, net zoals ik kijk naar Moos. Wat een krenten zijn het! Geweldige kleine mensjes die half niet snappen wat er aan de hand is. Ook maar doen wat ze denken dat goed is. 
Later zat ik op de WC en kwam een voor mij niet bekend nummer van Clouseau langs.
Ik brak in tweeën, soms heb je dat. Nou ja, figuurlijk dan. Mijn krenten waren bij Mama, het is mijn weekend niet! 
Gaat steeds beter wennen. Het zal eerder regel dan uitzondering zijn. Het is goed zo! Ben een slow starter, ben onderweg en nog lang niet bij de Finish maar ik kom elke dag een stukje dichterbij het (nieuwe) doel. Ben echt niet zielig hoor. Mensen willen daar vaak een stempel op drukken, mij in een hoekje zetten, maar snappen soms niet altijd wat ik hier wil vertellen. Wat ik misschien bedoel. De één is nu éénmaal een stuk verder, had voorkennis en met de kennis van nu beginnen veel dingen nu eindelijk op haar plek te vallen. Accepteren wat je niet kunt veranderen. En veranderen wat je niet kunt accepteren. 
Foto's zien van een mooie dag waar jij niet meer bij op staat. Weggefilterd. Fotogeniek was ik sowieso niet maar toch. Happie Snappie, gezelligheid. Waar wij ooit zo goed in waren hebben ze jou nou niet meer bij nodig. Ze weten nu hoe het blijkbaar moet. Hoe ze het willen hebben. Op jouw plek zit nu vaak iemand anders. Het is een constatering, een feit. Je moet het maar accepteren. En dan komt wellicht de tekst van de gebroeders Wauters zo af en toe wat harder binnen als je net zo druk was om wat afval te lozen. 
'Wist ik veel dat stil zo stil kon zijn. Wist ik veel dat leeg zo leeg kon zijn. Ik leefde zonder zorgen, zonder vrees. 't is altijd veel te makkelijk geweest. 
Maar als de zon dan onder gaat en voor lange tijd verdwijnt, voel ik intens verdriet ontstaan en dan ben ik weer zo klein. 
Wist ik veel dat kil zo kil kon zijn, dat eenzaamheid veel erger is dan pijn. M'n vrienden zeggen mij het komt wel goed, dat is wat het leven met je doet. 
En langzaam sta ik recht, in de verte zie ik weer het einde van de weg die ik bewandel. De ommekeer!'
Het nummer wordt alleen maar beter hoor....dat ik weer dans, weer leef, dat alles vorm krijgt, dat alles weer zin heeft. Dat ik vrede sluit en kap met het verleden. Dat ik probeer te razen als een wervelwind, dat ik het soms uitschreeuw, dat ik zin heb aan alles wat nu nog komen gaat, wat mij nog te wachten staat. Het maakt niet uit, denk wel dat ik de toekomst aan kan. Weet ik veel....??
Die Koen hè. Zag ze laatst in een programma. Toch een beetje mijn guilty pleasure. Mijn muzikale vrienden uit België. Ken alles wel zo'n beetje uit het hoofd van de heren. Lieve Louise of Anne....Ik schreeuw het woord voor woord mee. Dat spotify met dit nummer kwam, stond op shuffle? Iets met random play. Blijkbaar waren ze bij Hazeldonk de grens stiekem gepasseerd....en stonden ze zonder verdere aankondiging zaterdagmorgen bij mij in de douche hun liedje 'Stil' te spuien. Vergeten de schuttingdeur op slot te draaien...?  
En bedankt hè. Maak je over mij geen zorgen. Ik zet stappen, soms met zevenmijlslaarzen en dan weer op kousevoeten, rustig aan. Aan alles wat was. Lekker boeiend! 
Zo'n tripje naar Zweden helpt ook hoor. Op pad voor mijn werk. Kennismaking met Vinga (of Sweden). 
FF weg uit Nederland. Nog meer beseffen dat je begin dit jaar een goede keus hebt gemaakt om van baan te wisselen. Deze trein gaat steeds beter rijden. 
In een oud vissershuisje 's avonds met Jan, Calle en Oskar de balans opmaken. Crayfish eten, een Zweede specialiteit, met gebakken toast en een heerlijke vissalade. Je wanen op Sandhamn. 
Denken dat je bent beland in een Zweedse Netflix-serie: Morden i Sandhamn. 
Denkend dat je inspecteur Thomas Andreassson bent en niet Alfred Zwakström en je voor een nieuw mysterie staat. Je de boel nog moet ontrafelen...Dat je bent aangemeerd op het idyllisch vakantie-eilandje en waar iedereen van het Zweedse vasteland naar toe trekt zodra midzomernacht dichterbij komt. 
Of dat je soms de boel teveel romantiseert. Je wakker wordt in je eigen gedachtengangen. Dat er lijken uit de kast worden getoverd en dat jij samen met die mooie juriste Nora Linde de zaak moet oplossen. 
Je vertrekt met een bootje vanaf het vasteland en je arriveert net als Thomas op Sandhamn. 
Een rugzak vol problemen die op Sandhamn langzaam maar zeker naar de vergetelheid raken....
Haha, dacht echt dat ik op Sandhamn was, het leek er zo verdacht veel op. Maar Zweden kent, geloof ik, honderden en honderden van deze unieke eilandjes. Schitterend. Wat een prachtig land is Zweden. 
Melleruds Pardpilsner drinken. Ekologisk, dus verantwoord. Later mooie wijnen ontkurken. Goede gesprekken, mooie verhalen. Het verhaal achter de producten horen. Hoe Vinga (het is de naam van een eiland, waar het idee ontstond) zich wil positioneren in de markt. Nog enthousiaster worden. Mooi stuk vlees aansnijden en denken dat elk moment die Nora Linde het vissershuisje binnen kan stappen. 
Tussen Tak. Dacht het niet, vriend. Sandhamn is een eiland in de buurt van Stockholm. Daar zaten wij tenminste 500 kilometers ver vandaan. Maar dromen mag altijd. Even in iemand anders schoenen staan. 
Gisteravond ook wel tien keer de telefoon gepakt om mijn Nora te appen, uit te nodigen voor een drankje of een wijntje. Twintig keer de telefoon weer weggelegd, zat vrienden van Amstel terug te kijken. Was een beetje later uit Mariënberg vertrokken. Het feit vieren dat wij veilig zijn, de veilige haven hadden bereikt. Keek donderdagnacht nog vanuit Stansvik het kleine haventje in. 
Grote bek altijd. Kan ook niet anders, zit gemonteerd in zo'n twee meter punt zes komma vier.
Maar was gisteren bang voor die ene 10 of 20 seconden. Acda hielp ook niet laat staan de Munnik. 
Moet zelf de koe bij de horens vatten om mijn Nora te vinden. Poeh...Nooit geweten dat appen naar een mooie vrouw zo lastig kan zijn. Of zal ik gewoon bellen. Hallo, ik hier....Koffie? 
Op het kleine eilandje voor de kust van Sandvik was ik Thomas en Zwakström tegelijk. Dacht ik dat ik het varkentje wel even kon wassen maar stond er iemand anders in mijn schoenen. Snus.
Wel Cruijffies maar amper twee avonden verder was er weinig meer over van mijn vastberadenheid. 
Haha, geweldig. 50 jaar onderweg maar nog steeds bang om iets toe te geven dat ik geen held ben in daten. Jemig, lijkt wel of je helemaal opnieuw kunt beginnen. Grappig. Not!
Ben niet zo van blauwtjes lopen, ook al zijn mij Cruijffies blauw. Je vergist je zo....Waarvan Akte!
Het was een mooie dag ondanks sommige foto's mij wat anders vertelden.
Ze lachten, hadden skik en leken gelukkig. Haar Nora gevonden. Nu ik nog!
Komt goed, komt allemaal goed. Nogmaals, je moet tussen de regels doorlezen, bijna altijd. 
Dan weet je dat het mij best wel goed gaat. Alfred Zwakström werd weer Appie D. 
Na de Chinees bij Jan en de pretkegel van Grolsch op naar weer een mooie dag! 
Tankte genoeg Zweden voor een wereldreisje Nederland en België in de nabije toekomst.
Clouseau op de boxjes, handjes aan het stuur en ik schreeuw het uit: Anne, als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturen. Anne, die momenten zouden eeuwig moeten duren....Of
Oh lieve Louise, mijn lieve Louise. Open je armen, ik wil schuilen, ik heb je nodig mijn lieve Louise....
Jullie snappen misschien wel wat er nu opstaat in huize Dorgelo...lekker ordinair meeblêren....
Heerlijk! Zo slecht gaat het niet.....Moet alleen nog even de moed vinden voor die 10 of 20 seconden. 
Of als ik bel, misschien een halve minuut.
Was ik nog maar op Sandhamn, lekker veilig, maar ja het leven is geen Netflix serie hè, Even weg uit de realiteit. Even ontsnappen. 
Ik was wel even twee dagen weg uit de werkelijkheid, onderweg naar later. 
Alweer twee mooie dagen. Steeds meer mooie dagen. When I look at you....One Fine Day!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.