zondag 19 juni 2022

#Zwart Fluweel!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'The boy could sing, knew how to move, everything.
Always wanting more, he'd leave you longing for.
Black velvet and that little boy's smile.
Black velvet with that slow southern style.
A new religion that'll bring ya to your knees.
Black velvet if you please.'
Uut 'Black Velvet' van Alannah Myles. 

Moi, ben ik weer!
Heerlijk uitgeslapen, dat is lang geleden zeg, tot ongeveer acht uur dat dan wel weer.
Dat noemen wij hier trouwens gewoon uitslapen met een dikke U. Veel langer wordt 'm echt niet hoor....
Daarna met z'n vieren...euh drieën nog ff gezellig in ons grote bed gelegen. Dom ouwehoeren. 
Iets met appels die echt niet ver van bomen vallen, serieuze gesprekken tussen zusje Mouna en grote broer Moos. Hoe kinderen bepaalde zaken tegen het dagelijkse licht houden. Interessant!
Ze denken er meer over dan je in eerste instantie misschien denkt. Veel vragen, niet altijd alle antwoorden. Ik ben ook maar een mens, niet de alwetende helaas!
Voel mij soms een PP'er, Parttime Papa...
Ben er niet meer elke dag bij hè, 24/7. Krijg niet alles meer mee. Sorry!
Enigszins is dat mijn eigen manco. De Parro-app, zeg maar het vroegere schoolkrantje van eerder, ratelt soms onophoudelijk door. Ik hou het niet altijd bij. Het ene berichtje na het andere. Wat moet ik wel agenderen en wat niet? 
Toen wij nog samen waren, had je er 's avonds even over tijdens het eten of werd ik later bijgepraat door San. Denk je hier aan of zorg je dat je op tijd bij school staat? Van die dingen. Nu voel ik mij soms echt zo'n PP'er. Een vreemde op het schoolplein, heb soms de neiging om mij elke keer weer voor te stellen. Hoi, Alfred. En jij bent...? 
Niet fulltime maar slechts in deeltijd voed ik mijn kinderen op. Tuurlijk, alles in goed overleg, maar toch! Het is misschien niet zo maar zo voelt het wel. Het grote gevoel is eerlijk gezegd een beetje weg.
Dat zal nog wel even wennen zijn. Foto's van Moos op het drielandenpunt en jij was er niet bij. 
Ze maken herinneringen voor later waar jij niet eens in gefotoshopt wordt. Het nieuwe tijdperk!
Duo Penotti maar compleet anders nu. Zelfs dat wordt al overgenomen door de andere kant....?!?! Lekker dan. 
Het is ook een hele andere vaderdag vandaag. Je moet je eigen feestje arrangeren. Mouna ligt nog boven in ons cq. mijn grote bed. Ik hoor haar liedjes zingen. Ze zingt over Wodka, echt waar, Ik ben een kachel, daarom loop ik waggel. Ik loop een beetje scheef, dat is hoe ik leef en ik denk dat ik kapot ga, en daarom drink ik Wodka....
Hoe dan? Laatst had zij er over dat ik niet naakt in een bos moest gaan lopen, want dan dachten de vogels dat mijn kleine jongen een worm was en dat was ik mijn piemel kwijt en dan moest ik lopen zoeken in mijn onderbroek naar mijn...?!?!
Nogmaals hoe dan...? Hoe kom je aan die teut?  Wat is teut, papa...Oh ja, hoe kom je aan die praat?
Op school geleerd, vast en zeker weer een berichtje in de Parro-app gemist, denk ik dan....haha.
Alles is anders nu. Vorig jaar om deze tijd wist ik nog niet wat een jaar later gewoon de naakte waarheid is! Ach, alles went. Not! Zelfs drie weken de gelukkigste man op aarde zijn en nu weer met beide benen, maatje 46, op de koude grond staan. Bredero zei het ooit: het kan verkeren. Weer een zoekende zijn in een eindeloze woestijn. 
Toch sloeg ik maar een afslag later af vanaf Mariënberg gezien. Lopen in de Sahara van Ommen kan altijd nog....Fata Morgana's genoeg gezien de laatste tijd. Ga wel gekleed in een bos lopen, op zoek naar iets voor later. Stef, ga je mee?
Wij sloegen, Moos en ik, vrijdagavond een afslag later af. Richting het altijd mooie Bostheater. De Edwin Evers Band trad op in één van de mooiste openlucht theaters van Nederland. Het verplaatste concert van 11 september 2020 en het uitgestelde concert van vrijdag 18 juni 2021. Gelukkig had ik de kaartjes nog niet bij het oud papier gegooid, wel lopen zoeken maar Ina had ze gelukkig bewaard. Zo heb je er nog wat aan hè. 
Had hele andere metgezellen in mijn hoofd en sommige durfde ik doodeenvoudig niet te vragen. Lag er te dik bovenop! Al zag ik sommigen wel zitten in het fraaie Bostheater. 
Dinsdagavond zat Moos onverwachts aan de keukentafel hier aan de Voerman. Ik was 'm per ongeluk tegengekomen terwijl ik net bij het werk wegfietste. Mag ik met jou mee, Papa? Tuurlijk lieverd!
Ga maar achterop de fiets. Kinderzitje van Mouna in de auto van mijn ex. Wat klinkt dat gek hè, net zo gek toen wij getrouwd waren en dat ik over mijn vrouw had. Dat duurde jammer genoeg niet zo lang.
Vrouw is nu ex-vrouw. Alles is ondertussen de revue gepasseerd. Het grote waarom gedegradeerd tot valse hoop! Gelukkig hebben wij de foto's nog uit gelukkigere tijden, althans dat denk ik maar....
Zat net aan mijn theetje in de grote TV-stoel. Moos was bezig aan de tafel in een boekje. 
Waarom neem ik Moos niet mee naar Evers, bedacht ik mij. Hij houdt ook van muziek, kent best veel nummers die Papa ook leuk vindt en vele van deze nummers vinden hun oorsprong in de roerige jaren tachtig en laat dat nou net zijn waar Edwin en zijn kornuiten vrijdagavond in het Bostheater over gaan zingen.....
Het nummer van Rick Astley kent ie notabene helemaal uit zijn hoofd. Het zou toch bijzonder gaaf zijn als ze dat ook spelen. Kan hij zijn dansje doen uit de clip. 
En Edwin komt ook uut Hardenberg, net als Moos. Hardenbergers onder elkaar....Schept sowieso een band. 
Maar houdt hij dat wel vol? Ruim tweeenhalf uur naar muziek luisteren, misschien wel harde muziek?
Misschien teveel prikkels....Ok, we zitten niet in een afgesloten ruimte maar in het prachtige bostheater.
Woog de dingen tegen elkaar af. Maar de plussen wonnen het glansrijk van de enkele minnen....
Ach, als hij het niet volhoudt of niet leuk vind kunnen wij altijd vertrekken richting elders. 
Zoals ik al verhaalde, ben zo'n PP'er. Krijg niet altijd alles meer mee en weet dat soms ook niet of het eigenlijk wel kan. Gebruikte mijn gezonde boerenverstand. Denk het wel...
Hey Moos, kom eens. Kijk eens bij Papa op de telefoon....Vind je dit leuk. Ik liet hem wat flitsen zien van optredens van de Edwin Evers Band. Hey Papa, die ken ik.....Dat is Edwin Evers. Die komt, net als ik, ook uit Hardenberg. Ja, klopt jongen. Zin om vrijdagavond mee te gaan?
Wie is dat dan. Dat is Ferry, die zingt ook. Die meneer heet Jeroen maar heeft nu poep aan zijn schoen. 
En die mevrouw? Dat is Tessa, leuke vrouw hè. Ze kan ook prachtig zingen net als die Maxime. 
Wat zingen ze nog meer dan? Ik liet wat nummers horen. Tuurlijk nummers waarvan ik wist dat Moos ze leuk vind, uit de jaren tachtig komen en misschien wel door de Edwin Evers Band zou worden gespeeld. Spelen ze ook muziek van de Pratende Hoofden of Praat Praat (Talk Talk)? 
Best wel trots dat ie zoveel weet van muziek. Gisteravond nog. Ik luisterde op NPO Extra naar Pinkpop. Zag een mooie Nona live spelen, jemig wat een leuke muziek. Was wat aan het zappen na Even tot Hier en had net, denk amper 10 seconden, weer NPO Extra opstaan...Hey Papa, is dat niet 21 Pilots met Stressed Out! Jemig, ik viel bijna van mijn stoel. Niet door de mooie Tripels maar dat hij dat gewoon hoorde zonder ze te zien en hij zong gewoon mee zittend op de stoel. 
Iets met een appel wat niet ver van de boom valt. Schitterend! 
Maar terug naar vrijdagavond. Wat een geweldige avond. Voelde mij sinds maanden een beetje meer FP'er dan PP'er. Bezig met de muzikale opvoeding van Moos. Mouna had ik geparkeerd bij Oma. 
Hoe komt zij bij Wodka, hoorde ik later van Moe. Lees je de appies niet in Parro, Oma....hahaha? 
Wat een superavond. Van het lopen van de parkeerplaats naar het mooie theater. Alles was leuk!
Het scannen van de kaart, we zijn binnen en het kopen van de muntjes. Hoeveel doen wij, Papa? 
Jij mag 1 biertje hè, drink je daarna water....? Mag ik dan cola, oh..ze hebben ook Rivella. Wat zal een zakje chips kosten...? Waar gaan we zitten?  Goed dat wij kussentjes bij ons hebben, zit toch iets fijner. Het duurde Moos best wel lang voordat Edwin en zijn kornuiten begonnen. Maar om half negen waren zij ook inpandig. De boxen gingen aan. Testte ff het geluid maar Moos gaf geen kick. 
Ze begonnen met Shout van Tears for Fears, daarna Don't You (Forget about me...). Hey Papa, dat is van de simple zielen of niet? The Simple Minds, klopt Moos. Hij herkende echt veel nummers, geweldig. Dit herken ik Papa, hoe heet dit ook alweer? Black Velvet...Oh ja, die draai jij ook wel eens hè. Klopt. Zingt ze toch over Elvis en zo...Kippevel. Wat onthoudt dat jochie veel als je hem iets verteld. De appels vallen echt in goede aarde. 
We hadden gezellige praatjes. Hij was al enkele keren naar beneden gelopen, danste op zijn kenmerkende wijze. Prachtig! Ik voelde mij een beetje in de zevende hemel. Dat was echt een hele grote krent in de huidige pap. Een gezamenlijke passie van ons. Muziek! Dat kereltje dat gewoon 7 van de 10 nummers herkent door spelletjes of wat er thuis aan muziek op staat. 
Na een paar nummers vergezelde ik Moos naar beneden. Merkte dat ik normaal gesproken wat losser ben door ondermeer het gerstenat en de afwezigheid van zo'n jochie. 
Loopt ie nu ineens het podium op? Zag wat leuke dames, links en rechts, je moet wat....
Edwin vroeg wie er uit de jaren veertig kwam, vijftig, zestig....De zeventiger jaren waren natuurlijk geweldige geboortejaren. Hijzelf komt uit die periode en ondergetekende ook. Wie komt er uit de jaren 80, 90, 2000.....Dan houdt het wel op of nie, totdat Moos recht voor het podium zijn vinger opstak. 
De jaren 10 schreeuwde hij. Geweldig. Edwin en Ferry reageerden super.....Moos mocht vlak bij het podium komen en had gewoon een gesprekje met Evers. Hardenbergers onder elkaar hè.
Maar Moos, ken je wel nummers die wij al hebben gespeeld. Je zag en je hoorde 'm even denken. 
Ja, Black Velvet. Totaal geen zenuwen had ie voor ruim 2500 man. Je kon mij wegdragen hoooor....
Kereltje verbaasde mij weer eens. Hij vond het helemaal geweldig. Later herkende ie nog veel meer muziek. Dit is the Final Countdown, Papa. Hij was helemaal in zijn element toen Evers in de verruckte halbe stunde 'Never gonna give you up' van Rick Astley speelde. Wel een beetje kort, Papa.
Hij hield het maar vol. Een kleine drie uur lang stond Moos vooraan te luisteren en te dansen. 
Soms ff wat druk, maar allemaal goede prikkels. Had meer teut met dames op leeftijd dan zijn Papa.
Hij in zijn natuurlijke habit en Papa eigenlijk ook. Toch wel, onwennig nog wel. 
De telefoon begon onophoudelijk te trillen. Kreeg van allemaal bekenden die blijkbaar ook aanwezig waren in Ommen allerlei foto's en filmpjes doorgestuurd in alle rangen en standen. Geweldig! 
Moos werd door iedereen aangesproken. Jij bent vast en zeker Moos. Ja, dat klopt. Heerlijk joch! 
Hij mocht zelf drinken halen. Kwam ie weer terug, trots de grote trappen aflopen. Hij vermaakte zich!
Niet gespeeld. Dit was echt! Hij vond het super. Dit kunnen wij vaker doen. Samen naar zulke concerten. Wij zouden dit jaar naar Daniël in het theater, hier achter het huus maar dat ging niet door. 
Hij liet zien dat hij het makkelijk vol kan houden. Kon 's nachts niet slapen maar nu niet eens gepijnigd door het grote waarom? Neuh, nu eens van geluk. Vol met adrealine, we namen 's avonds thuis nog een biertje. Nou ja, Moos een glaasje Rivella dan. Klein bakje chips nog. Echte nachtbrakers....
We sliepen pas om één uur. Keek de filmpjes wel 10x terug. Mijn grote krenten in de spreekwoordelijke pap. 
Wat een magische iconische avond in Ommen. Ik heb jarenlang er veel gehad in het Vechtstadje waar ik elke klinker wel kende maar dit was echt thuiskomen. 
En het mooie is dat volgend weekend ik er alweer mag vertoeven, nu helaas zonder Moos, maar met allemaal andere mooie mensen die er echt wel toe doen. Afscheid nemen van Huub en zijn consorten....
Gaan we vast en zeker dansen op de vulkaan en zal ik luidkeels meezingen en weten dat een man pas wat mist als zij er niet is en misschien wel even de tekst van Huub wat aanpassen...haha. 
Geweldig openluchtheater. Mijn welgemeende complimenten aan al die talrijke vrijwilligers. Ze hebben het prachtig voor elkaar. Elke vrijwilliger is getooid met een dito grote glimlach, willen jou echt een geweldige avond bezorgen. Super! Alles goed voor elkaar. Tuurlijk duurt het even voordat je de camping weer af bent maar vind je het gek als ineens 2500 man naar huis wil. Lang wilde ik niet naar huis, zat toch niemand op mij te wachten als zelfbenoemde PP'er. 
Black Velvet! Zwart Fluweel, alsjeblieft. Een nieuw evangelie of zoiets. 
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo....





Geen opmerkingen:

Een reactie posten