#Bewogen Seizoen!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'So she said what's the problem, baby. What's the problem, I don't know.
Well maybe I'm in love (love), think about it every time. 
I think about, can't stop thinking about it.
How much longer will it take to cure this. Just to cure it cause I can't ignore it if it's love (love).
Makes me want to turn around and face me. But I don't know nothing about love, oh. 
...Come on, come on. Move a little closer. Come on, come on, I want to hear your whisper.
Come on, come on, settle down inside my love, oh. 
We're accidentally in love, Accidentally in love.'
Uut 'Accidentally in Love' van The Counting Crows.

Moi, ben ik weer. 
Moet niet gekker worden, de tranen in de ogen terwijl een speler van notabene Bruchterveld afscheid nam van het 1e elfal en net zijn laatste wedstrijd voor de Tricolores heeft gespeeld. Zijn dochter die vanaf de zijlijn komt aanwaggelen met haar korte pootjes. Kun je mij wegdragen, ben de laatste tijd toch sowieso een emotionele draak!
Even later zijn twee grote mannen heel erg stil. Allebei een bewogen seizoen achter de rug wat absoluut niks met het spelletje tussen de witte krijtlijnen had te maken.
Had gelukkig de zonnebril op, maar weer tranen met tuiten. Had echt niks met voetbal te maken maar met zoveel dingen meer. Ik zat gisteren in een emotionele achtbaan op sportpark de Noppenweide, de thuishaven van onze vrienden van Britishfield!
Die knuffel met onze onvolprezen elftalleider sprak boekdelen, vatte het seizoen wel een beetje samen. Zekers die van ons beide, ieder op zijn eigen manier! 
Tuurlijk, voetbal is 2 x 3 kwartier op onze zaterdag de belangrijkste bijzaak in het leven maar je wint er geen wedstrijden mee als die zich maar in je hoofd blijven afspelen, opnieuw en opnieuw!
Soms heb je aan een half woord genoeg. Weet je nog? Gisteravond ook met de Breuk of met Jan, de vader van Mandy. Je snapt iets of je snapt iets niet. 
Weten als iets goed zit. Gevoel? Nuchter verstand? Combinatie van beide onderdelen....?
Ben van huis vertrokken, totaal zonder enig gevoel van richting of welke kant ik op moet. Ga ik links, terwijl ik misschien beter rechts had kunnen gaan? Of neem ik die rotonde nog eens. Onderweg naar later! Zit nu vaak op de Hunebed Highway, ook zo'n weg die zomaar naar Rome kan leiden. 
Las vanmorgen Daniël nog eens gewoon in het Dagblad van het Noorden. Lag opengeslagen op het bed. Kopje thee, bakkie Yoghurt. Absoluut nog geen zin om uit het bed te stappen, had ook kramp in de kuiten en vond onder het bed zomaar ineens een lachend gezicht. Je hebt soms van die dagen.....
De wereld in de Zunne....had vanmorgen het liedje van Daniël van de CD 'Gunder' in miene kop!
'As ze kek en je vuuln, dat ze joe ok zitten zöt. As ze aal duer heur haor zit te dreijen als ze pröt.
Dan lek ja alles goed. Dan lek ja alles mooi. De wereld in de zunne....'
Joah, gisteren had ie erover in zijn column die ik vanmorgen nog eens las. Over het Nedersaksische...
Over dingen vertellen in oen eigen taal. Dat er soms geen woorden bint in het dialect om iets tot uitdrukking te brengen. Leer ondertussen wat Gronings, Ede Staal kwam langs en ze werkt niet eens bij Hutten Metaal. Alles hef een reden. Lohues omschreef het mooi. Een neef van hem vroeg wat nou eigenlijk het Drentse woord voor Toewijding was. Hij had gezocht, maar hier aan deze kant van het land gebruiken wij niet zo vaak woorden als deze..
Er is toewijding genoeg maar als je hier een zeer bevlogen persoon vraagt naar toewijding zal hij waarschijnlijk, volgens Daniël, is relativerends zeggen: 'Joah, dat vin'k gewoon mooi' of 'Ach ja, ik doen mien best.'  Een goede verstaander weet dan genoeg! 
Dat bedoel ik dus en daarom kwam het liedje van hem buurten in mien kop vanmorgen terwijl ik hem nogmaals aan het lezen was. Joah, mag wel zo. Iets met fietsen en de bande vol met wind en totaal niks te klagen. Hoe de zunne (zon dus) weer kan gaan schijnen in je eigen wereld. 
Die houdt niet op hier achter bij de Vecht, of bij de Hunebed Highway. Soms rij je zo door naar Emmen of naar Groningen. Misschien wel verder, er gaat veel meer boven Groningen, wat ik oe brom!
Daarom, was gisteren zo'n emotionele dag. Ik had 'm niet zien aankomen maar het gebeurde wel. 
Ach, zal mij ook boeien. Iedereen mocht en mag mijn tranen zien. Deze waren van puur geluk. 
Je zegeningen tellen. Weten dat het morgen anders kan zijn maar vandaag pluk je de dag en vooral de vruchten van je zelf geplantte levensboom. Het zal mij worst wezen en anders maakt Lohues er wel een liedje over. Graag zelfs. 
Iets wat Huub na het einde van dit jaar niet meer zal doen met zijn bandje De Dijk.
Ruim veertig jaar staan ze al op de planken. Ben bang dat het laatste weekend van Juni in het openluchttheater van Ommen de laatste keer is dat ik ze live ga zien! We maken er gewoon een mooi weekend van met alleen maar mooie mensen. Mensen die er toe doen, mensen die de klappen van de zweep kennen. Die allemaal het nodige hebben meegemaakt maar wel ergens voor staan! 
Die kunnen dansen op de vulkaan! Het deed mij wel wat toen ik 's morgens las wat Huub verhaalde in de Volkskrant. We stoppen er mee. Huub vindt het wel mooi geweest, de andere bandleden hadden graag nog in lengte van dagen doorgespeeld. Tja, als één iemand de stekker eruit trekt speel je alleen nog maar voor jezelf, semi-akoestisch en niet meer voor volle zalen. We gaan hoe dan ook genieten op de Besthemerberg, we maken er gewoon een vulkaan en danspaleis tegelijk van. De dames mogen Huub nog één keer vol in het kruis kijken. Ik kijk er nu al naar uit. Vrienden, Vriendinnen...Welkom!
Want we beginnen ja pas....Ja, we beginnen nu pas echt! 
Einde seizoen. Dikke streep eronder. Volgend jaar nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ondertussen volop bezig met de voorbereidingen die niet in de soep lopen. Heerlijke risotto derhalve met garnalen en veel groenten. Vind ze lekker, nou ik ook....Thuiskomen, niet in een leeg huis wetende dat er weer wordt geleefd. Wijntje in de zon, muziekje op en jij je lekkerste parfum. Kun je mij ook wegdragen....
Toewijding. Begin 'm te snappen Lohues. Haha, ik las je tussen de regels door. 
Vandaag niet zo'n lang stukkie. Pinksteren hè. Tien dagen na de hemelvaart. Keek vannacht eens naar boven. Het was niet druk aan de hemelpoort, zag wel een klein jochie staan van negen jaar. 
Potverdomme! Kreeg kippenvel tot aan mijn kruin. De wereld is daar even niet meer in de zunne! 
Kerkrade huilt om het ventje wat sinds woensdag werd vermist! Kreeg het er koud van. Moos is ook negen en Joris ook...Zij spelen ook hier achter of ergens in de tuin. Gisteren hebben ze 'm gevonden. 
Onvoorstelbaar. De wereld is zo vaak zo gewetenloos kapot! Valt niet te repareren....
Misschien was het wel z'n optelsom dat ik daarom gisteren brak op de Noppenweide. 
Kan voor jou wel de wereld in de zunne zijn. En maakt zij mij weer de man die ik zo graag wil zijn. 
Maar het leven is niet altijd fair maar soms werelds tegelijk. Ik ga Pinksteren....
Kids ophalen. Misschien wel ergens een biertje doen. Genieten van vandaag. Morgen zien we wel weer.
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo....