#Smaak van Vroeger!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'There has to be an invisible sun.
It gives it's heat to everyone.
There has to be an invisible sun.
That gives us hope when the whole day's done'
Uut 'Invisible Sun' van The Police.

Moi, ben ik weer!
One Down, Two to Go...
Zondagochtend.
Ik hoor gestommel op zolder, open half mijn ogen en zie vaag hoe Moos nieuwsgierig poolshoogte gaat nemen. Hij stiefelt voorzichtig de trap op, is ook vast wakker geworden door het feit dat zijn lieve kleine zusje aan haar ontdekkingsreis op de bovenste verdieping is begonnen. 
Paspoort op zak, de douane sliep vast nog op dit godvergeten uur, ze had vast en zeker vrije doortocht naar Playa Del Zooi. Het verdrag van Schengen of hoe die pipo ook mag heten geldt hier zelfs binnenshuis. Europa dringt steeds vaker Nederland ongevraagd binnen!
Ze smokkelt (gelukkig) geen drugs of andere geestverruimende middelen. Hooguit dropjes en gummibeertjes. Dat zien de hoeders van deze wet oogluikend toe. Wat ik oe brom! Maar aan de stem van Moos te horen heeft Mouna in deze korte tijd er toch weer een spektakel van chaos van weten te maken. Ik draai mij nog eens om, wil mij nog bevinden in dromenland, absoluut geen zin om te verhuizen naar een andere bestemming. Costa Upstairs of het populaire Jan Warboel daarboven!
Want het gaat niet om de bestemming maar de reis ergens naar toe, dat is het ultieme doel. Althans dat zeggen ze....Dus, wees niet ongerust over de hobbels in de weg maar vier de reis! Niet iedereen die ronddoolt, is verdwaald.
Hahaha...Lach als een boer met kiespijn, het mag nog. Als klimaatoloog pur sang, Fransje Timmermans, aan de macht komt is Nederland echt reddeloos verloren. Mag je als nuchtere boer aan deze kant van Nederland ook niet meer naar de tandarts. Waarvan Akte! Ik volg alles wel, zij het een beetje aan de zijlijn. Hoef niet zonodig in te vallen. Sta liever als reserve paraat.
Het kabinet staat vooralsnog onafgebroken in de kamer die trouwens bezaaid is met Barbie's. 
Mouna vond blijkbaar deze morgen waar ze naar zocht! Het IKEA-krat met al die Barbie's en toebehoren. Google heeft vast meegekeken want als ik het AD digitaal opensla lacht actrice Margot Robbie (die Barbie speelt) mij reeds vrolijk toe met de kekke zonnebril op haar blonde haren en dat de film nu in de bioscoop draait.
Ja, Ja..weet ik. Mouna heeft er mij al meerdere keren op attent gemaakt als wij langs onze plaatselijke Bios rijden. Kijk Papa....She's Everything, He's Just Ken!
Reclame op de TV doet de rest. Ben bang dat ik mierzoet één van deze weken nog mag verhuizen naar het pluche van een bioscoopstoel, hier achter het huis. Want Moos is Ken en Mouna speelt Barbie met verve en donkere lokken. Vind haar versie stukken beter. Mooi meisje...ook al heeft ze pardoes het zandkasteel, per ongeluk natuurlijk, uit haar kleine handen laten vallen. Naast de troep is de zolder tevens veranderd in een kleintje Sahara met de nodige Fata Morgana's. Straks ga ik op reis naar boven met de stofzuiger als metgezel. Geen Miele op de Piele maar gewoon echt stofzuigen, ben de wanhoop gelukkig nog niet dichtbij. Zo hoef je niet op vakantie, avontuur genoeg in dit huis derhalve.
Want ene Paulo Coelho zei ooit: Als je denkt dat avontuur en reizen gevaarlijk is, denk dan eens aan thuisblijven. Dat is pas dodelijk!
Heb nog geen woestijnslang gezien maar hij kan zich verborgen houden onder het stof! 
Neem de woorden maar ter harte. Ach, klaag niet! Zo blijf je in beweging, reizen houdt je in beweging.
We nemen straks gewoon met zijn drieën een Bounty, hebben wij toch dat stukje paradijs op aarde gevonden. Afgelopen vrijdag maakten Moos en ik nog een reis door de tijd. 
Mouna had nog een dagje school en naderhand een kinderfeestje van haar vriendinnetje. Moos had al urlaub. 
We moesten haar pas om 16.00 uur ophalen bij MonkeyTown, niet in Gramsbergen maar gewoon in Rheeze. Ken de weg, Barbie's genoeg onder de rook van Hardenberg. Maar dat terzijde!
Moos wilde graag naar Zwolle. Beetje slenteren, beetje winkelen (Pindakaaswinkel) en ik, ik op zoek naar Bier van de gebroeders Allema. Onder andere Moeders Mooiste, Broers Bier en bijvoorbeeld een Goed Huwelijk!
Het laatstgenoemde biertje smaakte mij in ieder geval beter dan mijn eigen gestrandde huwelijk!
Fris Bitter, mooi Dubbel Bier! Het bracht de boodschap over. Nam nog een slok, kauwde ondertussen op de worst van Jan. Lekker dubbel, als ik het maar snap! Geen dubbele betekenis, laat staan een dubbele agenda. Ik vond het een Goed Huwelijk maar ja, wie ben ik! Biertjes van Allema zijn top!
Appte Broerlief uut Hattem. Nog tips voor een dagje Zwolle? Kreeg redelijk wat opties!
Vooral waar je lekker kon lunchen. De liefde van de Dorgelo's gaat vooral door onze magen....Heerlijk!
Maarre hij verhaalde ook dat je tegenwoordig boven op de grote kerk kon wandelen. 
Moos proefde eerst ontelbare soorten pindakaas. De man achter de toonbank had er schik van!
Het kereltje voor hem raakte namelijk enthousiaster en enthousiaster....Hij mocht een potje pindakaas meenemen, hij koos uiteindelijk voor de smaak knoflook met gebakken ui. Potje is deze morgen al halverwege leeg, er past toch wel een dekseltje op? Behoud voor de pindakaas. Net zoals dunne plakkies snijden het effect heeft dat de worst ook niet zo snel opraakt...Tegen beter weten in!
Maar goed. Moos en ik bezochten de Grote kerk midden in Zwolle. Wat een pracht en praal. 
We gingen voor de experience Panorama Hanze in het Academiehuis (de kerk dus). 
Panorama Hanze is een interactieve presentatie over de geschiedenis van Zwolle (Suelle) en het ontstaan van de Hanze (steden). Je beleeft het Zwolse verhaal vanuit een unieke invalshoek, we stonden letterlijk in een 360 graden projectie en we werden ondergedompeld in het verhaal van Zwolle. 
Prachtig. Koptelefoon op en genieten maar. Een vrouw stelde zich voor als Suelle (Zwolle) en nam ons mee op haar reis door de tijd. Geweldig! Het Hanze verleden, heden en toekomst werden aan elkaar verbonden. Prachtig! Sowieso elke inwoner van Zwolle moet dit zien! Maar ook als geschiedenis je interesseert. Er werden weer een paar zaadjes geplant. Vader en Zoon vinden geschiedenis allebei leuk, want vroeger is soms zoveel beter dan wat het nu is, wat ik oe brom! 
Moos en ik gingen aan boord van een kogge en wij voerden over woeste zeeën en maakten binnen enkele minuten een reis door verschillende eeuwen. Hoe Suelle Zwolle werd! Schitterend!
Absolute aanrader. Hierna mochten wij het hogerop proberen. We klommen via een kleine driehonderd treden de weg naar boven. Ineens stonden wij bijna veertig meter boven Zwolle. We zagen de Sassenpoort, de Peperbus, het ei van de Fundatie, Moos zag Hornbach....(haha). We schreeuwden Herman wakker in Hattem, we zagen de IJsselbrug tevens in de verte. Onbezorgd genieten van het uitzicht. Kijk Papa, DAVO....McDonalds...(haha). We stonden oog in oog met Michaël, de beschermengel van Zwolle. Wat kon ons gebeuren? Moos knoopte praatjes aan met de vrijwilligers....Net zoals ie dat deed met die mevrouw beneden in de kerk. Hij pakt ze allemaal in. Schitterend. Nu zijn papa nog! Waarvan Akte. 
Zwolle had ons veel te vertellen. Net alsof je zelf (even) onderdeel uitmaakte van de geschiedenis van Zwolle. Indrukwekkend! We voelden ons veilig want de beschermengel was bij ons.
Gewoon een leuk uitje. Mannen onder elkaar. Samen biertjes uitzoeken van Allema! Denkend aan Buurman & Buurman. Mooi dom ouwehoeren! Gezellig zitten op de oude Vismarkt. Gekke mensen spotten en meer van dat alles. Slenteren langs heden en verleden! Moos op de praatstoel, ik lopend en luisterend er naast. Genieten van kleine dingen! Zou Jonnie er nog zijn...? Niet van Flodder maar van de Librije. Zullen we daar eten, Papa? (haha) Heb jij de flappentapper bij je. Als we nu reserveren kunnen wij er volgend jaar misschien terecht! Lijkt mij wel leuk, Moos! Het werd uiteindelijk, op verzoek, de Mac bij het PEC Zwolle stadion! Misschien niet 3-sterren waardig maar wel gezellig! 
Smaken van vroeger proeven! Zoals ik ooit op stap was met mijn vader in diverse steden. Beograd, Sarajevo, Split, Wenen, Dubrovnik. Slenteren langs winkels en markten, de geschiedenis ervaren. 
Lopend in Zwolle kwam vroeger veel eerder terug dan ik werkelijk dacht. Mooi.
's Avonds de dag afgesloten in stijl. Mouna opgehaald! We waren weer compleet, toch miste er één!
Mosselen eten! Een echte smaak van eerder terughalen naar het heden! 
Samen de mosselen schoonmaken. Al voorzichtig grapjes maken. Mouna snapte het niet, Moos wel!
Mooi. Dom ouwehoeren! Het voordeel van Mosselen koken is ook dat er altijd witte wijn overblijft!
Driekwart fles heb je niet nodig. Mosselen hebben maar een slokje wijn nodig, ik de rest!
Stokbrood bakken, sausjes maken....verse frietjes. Net zoals vroeger thuis!
Grote pan op de tafel in het midden van de kamer en met z'n allen er om heen. Mosselen eten!
At het vaak in België en ooit in Cadzand (Zeeland) in strandtent 't Zand! 
Met toen nog de mooiste vrouw op deze aardkloot. Dan smaken mosselen echt op haar best! 
Ziltig! Alsof je de zee proeft, alsof je haar proeft! Nu maakten wij alleen maar geintjes waar een mossel nou eigenlijk op lijkt! Mouna snapte het nog steeds niet! Wij wel....
Wat was het gezellig en lekker! Met z'n drieën aan tafel. Appel/Peren Sap en een mooie Sauvignon Blanc on the side. Echt omfietswijn! Vakantie vieren in eigen huis. We dachten de zee en Zeeland er maar bij, we beleefden ons eigen 360-graden animatie. Moos verzorgde de muziek. We haalden het zand van zolder, slippers aan....Het leek net alsof wij op vakantie waren met z'n vieren. Happy Family, shirtje van Racoon aan (veels te groot), kruipend in het zand, mijmeren over hoe het ooit was. 
Geluk duurt nooit lang....want de woorden van de Braziliaanse schrijver Paulo Coelho kwam ongevraagd langs aan Playa Del Voermanstraat: 'Als je denkt dat avontuur en reizen gevaarlijk is, denk dan eens aan thuisblijven, dat is pas dodelijk!
Want de storm stak ineens op na het mosselen eten. Vanaf zee waaide het ineens windkracht tien!
Mouna viel genadeloos van de boot (schapenkleed) op de woeste golven (het harde laminaat).
Het huilen stond haar nader dan het lachen. Ik zette de fles wijn weer even in de ijskast. 
Wie weet, misschien mochten wij straks nog even naar de Eerste Hulp in het Verre Hardenberg!
Dat zou toch een avontuur zijn (haha, not!). Moos merkte ook dat het ernst was, hij dacht wat Frank kan (neefje Frank is dokter, red. ), kan ik ook en misschien wel beter. Hij dacht eerste hulp te bieden om aan de pols van Mouna te zitten. Auw, ai...dat was misschien niet zo'n goed idee. Huilen zonder pet!
Mouna was afgedraaid. Na de laatste schooldag en het aansluitende feestje maar ze had ook pijn aan haar onderarm. Toch maar even bellen naar het ziekenhuis. Echter, half Nederland is momenteel op vakantie in Hardenberg en omstreken. Stond in de wacht, was nummer 19 en na een half uur (hoera) gepromoveerd naar nummer 15, dat schoot mooi op. Niet dus. 49 weken weten ze amper waar Twente, het roze Vechtdal en Overijssel liggen maar wel allemaal achter de Iessel vakantie willen vieren! Hoe dan?
Google vertelde mij vervolgens dat het mee moest vallen met de arm van Mouna. De arm werd niet dik, geen blauwe plekken en ze kon haar vingers nog bewegen en een vuist maken. Schakelde ervaringsdeskundigen in, de dochter van Robert bijvoorbeeld had zelfs twee keer de pols gebroken na een val van een springkussen....Dokter Robert bracht soelaas en zuster Irene ook. Mama kwam tevens in beeld nadat ze haar voicemail had afgeluisterd!
Na 3 kwartier wachten (inmiddels nummer 11 in de wachtrij) besloot ik het nog even aan te kijken. IJsblokjes in de theedoek. Koelen was het devies. Ze kroop op schoot bij mij, dat helpt altijd. Knuffelen. 
Schonk mij zelf nog eens wat wijn in. Elk nadeel had zijn voordeel. Vanavond hoefde ik niet meer op reis, bestemming was bekend alleen het doel nog niet! Gelukkig verdween 's morgens alle zorgen als sneeuw voor de zon. Wat ik al dacht. Geen Eerste Hulp bij Ongelukken. We waren Finkers-Blij! Fles wel leeg.
Last-minute besloten wij er een leuke dag van te maken. Regen buiten maar binnen scheen de zon! Iets met een onzichtbare zon. 
We maakten ons eigen 360 graden geschiedenis. Nog altijd met zijn drieën. 
Maar liggend op het strand, op de full colour deken van Araco, droomde ik over verre bestemmingen dichtbij huis. Nu eerst maar het Sahara-zand boven op zolder dirigeren naar de stofzuigerzak. 
Werk aan de winkel derhalve terwijl ik nog twee weken vakantie heb. One Down, Two to Go!
Voor de kinderen begint het nu pas! Ik heb al een stuk verleden!
Ik geloof in het leven en de reis er naar toe. Verdwaald in een herinnering!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....