#Buiten Grasmaaien!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I don't quite know how to say how I feel. 
All that I am. All that I ever was.
Is here in your perfect eyes.
They're all I can see.'
Uut 'Chasing Cars' van Snow Patrol 
(tekst op geboortekaartje van Mouna)

Moi, ben ik weer.
Wat een prachtig meisje ben je toch.
Dat dacht ik afgelopen donderdag toen ik naast mijn dochter in het zwembad lag. 
Zij zwom op haar rug, keurig zoals het haar geleerd was. 
Ze keek opzij, ze keek naar mij of ik wel goed mee kon komen. 
Ondertussen lachte ze ondeugend, verzamelde ze wat water in haar mond en spoot mij nat.
Voor zover dat natuurlijk mogelijk is in een zwembad. 
Mouna haalde met gemak haar diploma A. Goed zo. Topper!
Afzwemmen bij 't Hoge Holt betekent dat je als ouder mee het water in mag euh..moet!
Was meer bezig om niet als een baksteen naar de bodem te zinken in het slechts 1 meter 40 diepe bad.
Met mijn lengte ben je dan sowieso halverwege. Duiken is zelfs riskant!
Met kleren aan haalde ik dus ook (bijna) mijn eerste diploma naast die van de Maavoooo.
Het officiële Mee-Zwemdiploma, wel met de hakken over de sloot! Mijn eigen brevet van onvermogen?
Hangt nu op de koelkast. Want zoveel diploma's heb ik niet gehaald in mijn leven.
Vond het hartstikke leuk voor Mountje, die hele santekraam, maar vond er wederom geen bal aan! 
Het was weer door anderen een in elkaar gekunsteld gezinsuitje terwijl je verder niet meer figureert als gezin!
Een uurtje of twee, min of meer, ouderwets samen. Zelfs de Opa en Oma's waren inpandig!
Goh, als je niet beter wist dacht je: Happy Family, hoorde Bart het zingen van Racoon.
Na de vele beleefdheden ging ieders weer haar of zijn eigen weg. Onderweg naar later. Together Alone!
Ik bracht Oma naar Huus en San nam de kinderen mee, de andere Opa en Oma stapten weer in de camper richting Deventer! 
Tot een volgende diploma. B en C zullen wel niet lang op zich laten wachten. Mouna weet nu hoe het moet. Gezellig!
Geen pannenkoeken meer samen eten. Moos snapte het even niet! Was bij mij toch ook zo?
Ja jongen, maar toen waren wij nog een (h)echt gezin. Nu hebben wij alleen de foto's... 
Smeren met stroop is er niet meer bij....Maar je moet hem niet het eten afpakken, echte Dorgelo hè.
Gek, als Moos en Mouna er niet zijn droom ik 's nachts over hen. Ze zijn nu in JD, stiekum droom ik dat ik zelf ook slenter langs het strand van Julianadorp, een ijsje eet in Callantsoog en spare-ribs ophaal bij 't Juffertje. Mmmmmm vergezeld van een frisse Skuumkoppe. Ze vallen van 't bot. Boven in mijn hersenloze brein ben ik gratis mee op deze mini-vakantie. Ziet iemand mij?
Soort van speciale gids. Een Floortje a la lettre. Zit ik naast Opa bij de hemelpoort te genieten van de taferelen onder ons, hou ik ze denkbeeldig vast.
Zorg ik dat ze niet te ver het water in gaan. Ok, Mouna heeft nu ook haar diploma...
Chocolademelk met slagroom bij Paal 6!
Maar voorkomen is beter dan genezen! Toch?
Ik schilder mij er zelf maar bij op de gekregen foto's van mijn voormalige lief. Kinderen goed te passe, op afstand lijkt het allemaal prima te gaan.
Allebei een toekomst voor ogen, maar ik hier in mijn twijfelaar en zij in de springbox van Casa Juliana.
Niet alleen afstand in ettelijke kilometers. Niet meer samen wakker worden!
Toch werd ik vanmorgen wakker met een glimlach en ene Gary Lightbody zong over Chasing Cars. Een vent in mijn bed? Moet niet gekker worden. Gelukkig gaf ie op afstand zijn boodschap door. Lag gelukkig alleen. If you can't beat them, join them? Ech nie....haha
Maar met terugwerkende kracht kreeg die Lightbody toch nog gelijk! Potverdomme....Was ik die hond geworden die achter een auto aanliep. Als iets te mooi is om waar te zijn zal het ook wel zo zijn.
Moos vertelde het Mouna laatst nog toen Acda en de Munnik langskwamen op de radio. 
Dat zijn de heren van mijn geboortekaartje, Mountje. Die van jou komen uit Engeland, iets met Snow of nie Papa? Klopt jongen. Snow Patrol. Oh, mag ik luisteren vroeg Mouna. Ja hoor....
Liet haar het kaartje zien. Ze kon er al iets van maken, ze leert zichzelf een beetje lezen. Knap hoor en dat is ze. Bijzonder kind en dan niet eens vrij vertaald naar John C. Kievit.
Ze had het ook direct door dat de tekst op het kaartje Nederlands was en Gary het zong in het Engels. 
Ik weet niet goed
Hoe te zeggen
Hoe ik mij voel. 
Alles wat ik ben
Alles wat ik ooit was
Is hier te lezen in jouw mooie ogen
Ze zijn alles wat wij zien.
Hierna mocht La Festa van Luna (Junior Songfestival) wel in de wachtrij! Prima schat!
Later kwam het nummer nog eens langs en herkende ze het!
Vrijdagavond was Snow Patrol op de televisie. Broer vertelde het, zat op dat moment te wachten in het station van Dalfsen op de volgende trein naar huis. Uit eten geweest met de club van zes...euh vijf! 
Snow Patrol is/was toch jouw bandje, jullie muziek. Yep. Nu als sneeuw voor de zon verdwenen.
We hadden 't aan de tijd. Nu had het spoor eens geen vertraging maar misten wij bewust de trein van tien, half elf en elf uur. 
Lekker gegeten bij de VII Deugden. Voor het eerst weer asperges, eten was top voor elkaar. We hadden goed nieuws te vieren. Bert was bij de controle weer schoon gebleken, de bloedwaarden mooi op schema!
Het maakte de avond des te beter. Leuke gesprekken. Goed om zulke vrienden te hebben. 
Leven kan soms zomaar aan een zijden draadje hangen. Ina en Alie, vrouwen met girlpower, deze week allebei in het ziekenhuis beland. Moeders van! Toch ff schrikken. Leert je weer nadenken over het leven. Dat het ook zomaar afgelopen kan zijn. Die van mij schuifelt naar de 92 jaar maar doet momenteel ook weer een jasje uit, gelukkig houdt ze haar vest nog wel aan als je begrijpt wat ik bedoel.
Mensen moeten niet doodgaan. Maar wie ben jij, ik bepaal het (helaas) niet! 
Keek gisteren in de spiegel, Wilma stond achter mij. De kapster van mijn moeder hield mij eens kort!
Ze knippen niet langer! Overal waar het haar moet groeien groeit het steeds minder en op plekken waar het voor mij niet hoeft kan ik het bijna niet bijhouden met de schaar of andere apparaten....Niets om je voor te schamen. Maar toch! Je wordt ouder, Papa! 
Was even gezellig om vreemd te gaan. Normaal ga ik naar Haarfijn maar hadden ze geen plek op de digitale agenda. Moest toch grasmaaien bij Moe dus kon ik ook wel naar de Kapperij! Mien moe komt er al bijna veertig jaar. Dacht wel, ie krijgt een dikke kop. Wat vaker de wandelschoenen aan, biertjes alleen in het weekend. De laatste tijd begint dat weekend van mij steeds vroeger. FF weer de teugels aantrekken niet laten vieren! Las de column van Lohues aan de keukentafel bij Moe. Hij had het ook over grasmaaien. Hij had geen last van scheurgras. Hij zat op de grasmachine, ik liep er even later achteraan!
Mooi verhaaltje weer, Daniël! Het gras voor iemands voeten wegmaaien. Met de roodzwarte Harry-Grasmaaiert maaide ik het groene gras ook wat korter, zekers niet langer....Gras kan wel gewoon blijven groeien. Tis geen haar. 's Middags maaiden wij helaas Banthum niet het gras voor de voeten weg. Ik had het 's morgens in Mainbarg het nog zo goed voor gedaan. Ach, een kleinigheid hou je altijd. 
Buiten is het weer goed toeven. De lente dient zich deze week echt aan. Afgelopen maandag was ie ook al goedgemutst. Hardenberg Buiten. Liep er even over heen. Op fietsje naar de Oldemeijer op 2e Paasdag. 
Mooi evenement. Het kon weer na 3 jaar! Had de kinderen niet meer, die waren 's morgens opgehaald door Mama. Maar ik had toch niets te doen. Kromgebogen over het stuur, tegen de wind.
Niks hoefde, alles mocht! De Oldemeijer leent zich goed voor zo'n evenement. Moos en Mouna vermaakten zich 's middags er dan ook uitstekend. Enkele uren daarvoor dronk ik koffie bij Astrid van de Rheezerkamer en speelde Luister Unplugged iets van Lohues. Toeval of niet, kon er wel van genieten....Op Fietse. Even een praatje met Wim, praatje met die en ff een wrapje bij Dos Piementos! 
Ze stonden er niet voor niets. De lunch was zo ook weer geparkeerd! Hardenberg in de lente en zomer is beter te versmaden dan in de winter of herfst! Wat ik oe brom. Je merkt dat iedereen langzaam maar zeker weer uitwaait....Dat iedereen een stuk beter te passe is. Het donker van zich afgooit en het licht omarmt!
Aan de kust is het mooi maar hier, thuus, aan de Vecht en in de Stad kun je ook goed aan je trekken komen. In mijn dromen is het sowieso thuiskomen! Elke dag weer en vooral zondags. Het eerste nummer wat Spotify uitspuugde was gek genoeg een ander nummer van Snow Patrol. Beetje ons nummer, ooit, One Fine Day! Het maakte de cirkel niet rond maar deed mij wel wakker worden met een glimlach. Dacht aan de tekst die Gary zong. Ja, als ik eens alles had geweten. Van te voren? Achteraf is mooi wonen. Met de kennis van nu. Had ik het anders gedaan? Veel wel maar niet de geboortekaartjes van Moos en Mouna. Zou er zo weer voor gaan! Heb genoeg andere teksten die ik kan gebruiken. 
Maar het Slaapliedje is van Moos en Chasing Cars van Mouna! Ik kom er wel mee weg. 
Genoeg olie weer in de motor dus ik hoef niet achter auto's te lopen behalve achter de grasmaaier!
Fijne zondag. Gelukkig snap ik mij zelf vanmorgen dit keer wel.
Joah, mag wel zo...
En nu, naar buiten Buiten. Hardenberg Buiten!

#HeartLand Festival!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'What can I say, she's walking away.
From what we've seen.
What can I do, still loving you.
It's all a dream. 
How can we hang on to a dream.
How can it, will it be, the way it seems.
What can I do, she's saying we're through
With how it was.
What will I try, I still don't see why
She says what she does. 
How can we hang to a dream...'
Uut 'How Can We Hang On To A Dream' van Tim Hardin.

Moi ben ik weer. 
Soms snap ik mijzelf niet zo, waar zit je nu weer met je gedachten...?
In een stampvol muziekcafé van het Metropool Hengelo begon ineens zomaar een piano te spelen.
Ergens achterin mijn hoofd ontspon zich de eerste klanken van 'How can we hang on to a dream' van Tim Hardin. 
Zonder reden, eigenlijk zonder aanleiding. Ik was niet eens op zoek naar Eileen laat staan naar Loes, haha!
Grapje, dit snappen er maar een paar....boeiend.
Dit nummer doet mij trouwens altijd denken aan één van mijn broers. Hoe hij verslingert was geraakt aan een heel mooi meisje en dit nummer de boodschap over bracht. 
Ooit gebruikt als titelsong voor de Nederlandse film Zoeken naar Eileen, naar een boek van Leon de Winter (1981).
Daar speelde ook zo'n mooie vrouw in. Lysette Anthony. Film komt uit 1987, hoe oud was ik toen?
15, zestien. Ja, zoiets. Toen dagdroomde ik ook al. Kleurde de wereld in ieder geval een stuk mooier. 
Zag laatst nog een stukje van deze film. Hoe zij in de regen wandelde en later met weinig kleren net zo stond als het meisje op het schilderij van Pierre Bonnard. Nooit gehoord van deze kleuroloog maar hij schilderde het in '26. Bijna 100 jaar geleden.
Het boek niet gelezen, wel de film tig keer gezien. Hoe een jongeman die pas zijn vriendin is verloren, het leven even niet meer ziet zitten. Op een dag komt hij een vrouw tegen die als twee druppels water op zijn overleden vriendin lijkt. De ontmoeting is kort maar hij weet dat hij met haar verder wil. 
Zijn enige aanknopingspunten zijn dat ze Engels spreekt, uit Noord-Ierland komt en dat ze Eileen heet. 
In zijn zoektocht stuit hij op heel wat meer. Zijn speurtocht naar Eileen is tevens een tocht door zijn eigen (verbeeldings)wereld en naar het einde toe deze twee zaken steeds minder van elkaar voor hem zijn te scheiden. Hoe liep die film/boek ook alweer af...?
Biertje? Robert schudt mij wakker en ik ben weer terug in de echte wereld in downtown Hengelo op het gezellige en leuke Heartland Festival. Hoe is met joe dan! 
Lohues is dan ook nooit ver weg. Zelfs niet in Hengelo. Even gesproken met zijn neef, voormalig gitarist Marco Geerdink van Skik. Bekende kop heb ie ja...Dat klopt, ben ie niet die snarenplukkert van Skik. Yep, klopt. Mooi man. Zoontje van hem zat op de bar te genieten van Tim Knol & The Wandering Hearts. Iets met paplepels ingieten, fantastisch. Kan ik van genieten. Heb ik zelf ook met Moos. Dat ze leuk vinden wat jij ook leuk vind. Niet gespeeld, maar echt! Dat hij soms even komt kuieren in mijn (belevings)wereld, rondkijkt en dan weer zijn eigen plan trekt! Jochie had net zo guitig haar als Moos. Wel machtig blond terwijl Moos donkere krullen heeft. De snarenplukkert op het podium kweet zich ook uitstekend van zijn taak! Heerlijke solo in zijn tuinbroek. Geweldig toch. Net stoppels op de baard. Wij kwamen eigenlijk voor The JayHawks maar pakten Mell & Vintage Future en dus Knol ook ff mee. Niet Enzo, die was Hengelo al met een noodgang voorbij gereden. Waarvan Akte! Wat een knuppel. Drie voor de prijs van één. Voor Loes hoefde ik niet ver te zoeken, zij kwam langsgelopen...Was blij met het kaartje wat wij toevallig over hadden. De goede kracht van sociale media....Mooi dat het zo kan! Van de week had ik ook zo'n moment. Lag naast dochterlief! Moos was al beneden, hoorde 'm praten in een vreemde taal.
Wij hadden even zo'n verstild Vader-Dochter momentje. Gesprekjes over van alles en nog wat!
Best wel jaloers op Mouna. Hoe zij zich beweegt in deze wereld. Zonder angst, zonder enige vorm van welke twijfel dan ook. Heb soms het idee dat de wereld om haar draait en niet andersom. 
Wilde dat ik mij ook zo door het leven kon turnen. Met een halve arabier de wereld anders zien! Toch eens vragen hoe zij dat doet! Meisje is zes, alsjeblieft wordt niet zo snel zeven of acht! Hoe ouder je word ontdek je tevens steeds meer de wereld waarin wij leven. Wordt je leven per definitie niet beter van. Blijf nog maar even klein! Papa houdt van joe. 
Want ik heb geen moeilijke loop maar vrijuit wandelen is er ook niet bij! Heb allerlei zorgen, de ene keer wat meer dan een andere dag. Van de week kwam het nummer van Tim Hardin zelfs twee keer langs. Gaat ie ongevraagd zingen in mijn hoofd. 
Hoe we willen vasthouden aan een droom maar de droom vaak door anderen uitéén wordt gespat. Uitgeteld in de goot. Vaak heeft het bij mij met een vrouw te maken. In mijn eigen wereld wandelen ze ook langs, blijven ze soms wel eens staan en knopen een gesprekje aan. Hoe is het met jou dan?
Als ik dan weer wakker word zie ik nog net Fata Morgana als sneeuw voor de zon verdwijnen. Onderweg naar later..haha. Het is minder erg dan het lijkt hoor....Je moet mij met een korrel zout nemen. 
Vanmorgen kuste zij mij ook wakker. Hallo Papa, ben je eindelijk wakker? Had er net een halve nacht opzitten maar dat vertelde ik haar maar niet. De biertjes kachelden nog een beetje tegen de binnenkant van mijn troebele brein aan. 
Iets teveel gedronken in Hengelo maar het Heartland Festival was het waard. 
Voor het eerst The JayHawks live gezien. Deze kermis was een koude geseling waard. Beter deze dan die van de week op de markt in Hardenberg. Kinderen wilden er even heen. Niet mijn cup of thee. 
Moos was trouwens gauw genezen van de botsauto's, een bloedende knie. Hij wilde nog even snel instappen toen iedereen al begon te botsen....Tja, hij flikkerde als een dronken man de botsauto in met alle gevolgen van dien. Achteraf lachen, maar op het moment even minder leuk....haha.
Heartland Festival richt zich op de muziek die raakvlakken heeft met allerlei soorten roots. Het was ondermeer genieten van blues, americana, bluegrass en country. Ik vond het gewoon allemaal wel lekker klinken. Mooie hamburger van de Weber en kijken naar mensen. Beetje Oerol overdekt maar dan zonder die hoogdravige cultuursnuivers. Mensen die zijn blijven hangen in de jaren zeventig. Heerlijk. 
Het was er zeer gemoedelijk afgezien van één zo'n dodo die het erg vervelend vond dat ik een beetje droge witte wijn op zijn shirt smeerde. Sorry man, wassen op 40 graden....Hij kon mijn adremmerige antwoord niet zo waarderen. Weet wat jij moet doen, maar ik was al enkele passen dichterbij Mell van Vintage Future....Verder voelde er zich iedereen wel thuis. Een mooie avond, het muzikale equivalent van noaberschap. Dure woorden gebruiken ze daar in Hengelo maar ik snapte het wel....
Lekker normaal doen. Nuchter en toch ook weer niet! Beetje luisteren naar muziek, biertje d'r bij. Beetje dom voor oe uitkieken en ondermeer na tientallen jaren eindelijk The JayHawks live zien met twee van oen beste vrienden....en Loes! Daar kan ook een streep onder! Vond by the way Tim Knol ook lekkere muziek en diezelfde mening ben ik ook toegedaan over de kleindochter van Piet Veerman. Leuke verschijning ook nog eens en gelukkig geen palingsound. 
Derhalve muziek genoeg op de Jupiler Stage, Jack Daniel's Stage en dus in het muziekcafé maar gek genoeg moest Tim Hardin zich ook nog even melden op het Alfred Dorgelo's Stage....
Kon een glimlach niet onderdrukken. Mijn eigen (belevings)wereld is vele malen mooier dan de echte.
Daarom is zo'n avond helend voor mijn ziel. Kan ik mijzelf verliezen in een richting die ik van te voren niet had uitgestippeld. Even dagdromen op een mooie muzikale avond. 
Ik hoop, mede daarom, dat Mouna nog lang van haar eigen wereldje kan genieten. Ze huppelt nu in de onderbroek van Oma achter haar broer aan....en Moe zoekt zich rot, goh....ik begin oud te worden. Waar heb ik nou mien onderbroek laten liggen? Moe, ie bint al bijna 92.....Tied om eens na te denken...haha.
Heb de oortjes op, muziek in mijn hoofd en zie voor mij achter de tikgeit dingen gebeuren....dingen ontstaan. Weet niet waar ze over praten. De muziek staat hard genoeg. Rosemary's Sons nu, ook geschoeid op Americana leest. Misschien een tip voor editie 2024 op het Heartland Festival. 
Maar deze twee dromen zijn echt! Al 10 en zes jaar oud! Deze twee dromen hou ik graag vast. Dat heb ik zelf nog een beetje in de hand. Kan ik nog een beetje invloed op uitoefenen.....en anders speelt Tim Hardin wel de tweede viool.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.

#Of Je Worst Lust!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'In a big country dreams stay with you. 
Like a lover's voice fires the mountainside. 
Stay alive, here we go.
I thought that pain and truth were things that really mattered.
But you can't stay here with every single hope you had shattered.
I'm not expecting to grow flowers in a desert. 
But I can live and breathe and see the sun in wintertime. 
So take that look out of here it doesn't fit you.
Because it's happend doesn't mean you've been discarded.
Pull up your head off the floor, come up screaming.
Cry out for everything you ever might have wanted.'
Uut 'In a Big Country' van Big Country.

Moi, ben ik weer. 
Beetje later dan normaal gesproken, al was ik vanmorgen wel redelijk vroeg uit de veren. 
Via de treurbuis was ik even Down Under, heb je geen vliegtuig van papier voor nodig!
Enkele rode vlaggen maakte het feit dat je toch nog aardig lang onderweg was. 
Uiteindelijk 3x scheepsrecht voor de Belgische Hollander die in Monaco resideert.
Wat een zooitje op de baan. Bizarre wedstrijd en Max ging en passant nog ff grasmaaien.
Zou ik toch zo'n robotmaaier aanschaffen, die gaat gewoon uit zichzelf de baan op, kun jij eenvoudig op het asfalt blijven. 4 keer een (her)start. Het venijn zat 'm toch weer in de staart. 
Raar gedroomd vannacht. Bos verhaalde gisteren dat wij soms vergeten te dromen.
Dus droomde ik vannacht over dreuge worst van Hoff. Misschien voortvloeiend uit de gedachte van ene Jan Vosjan dat GertJan Hoff momenteel Veganisten helpt te ondersteunen om van de vleesconsumptie af te komen. Welkom in de omgekeerde wereld waar niets meer is wat het lijkt. 
Ik ben soms niet helemaal helder met mijn voorbeschouwingen maar op de Boshoek kunnen ze er ook wat van. HHC won wel, wij helaas niet! Heb soms het gekke idee dat wij buiten de lijnen ons drukker (kunnen) maken over hoe gaat met ons eerste elftal dan binnen de witgekalkte lijnen. 
Laat het los jongen, ja maar ik wil het zo graag vasthouden dat gevoel. Was eerder nooit zo klemvast. Misschien daarom alleen al. Want in de 3e klasse voelen wij ons zo thuis, meneer! Of moet ik mij niet langer meer vasthouden aan mijn roodzwarte dromen als de heren voetballers zich drukker maken over wat ze moeten aantrekken tijdens het verlate carnaval van het 2e elftal dan wat ze op het groene veld presteren. Vooral geen kritiek leveren.... 
Maar ik droomde over worst, plakjes worst. Ik bestelde het gebruikelijke bij de lieve meisjes van Hoff, ook in mijn dromen. Stukkie Zeeuws Spek, wat Shiny Spekkies (vind Moos zo lekker), Oerhammetje, wat broodbeleg. Biefstukje doen? Daarvoor heb ik ondertussen mijn eigen slager. Je vindt af en toe zo maar wat in je fietsmand die niet eens van mij is, al was ik gisteren lopend. Met de benenwagen dus. Ik liep de terugweg wel op met de zoon van mijn voormalige fietsenmaker. Die had altijd wat te brommen. Ik ging niet zuinig genoeg om met mijn fiets. Mooie jeugdherinneringen. Zal hij boven nu ook weer banden aan plakken zijn, nu brommend op Petrus, of gaat in de hemel je fiets niet meer zo snel kapot? Schonere lucht...?
Wat hebben ze nog meer, Mouna. Hebben ze ook worst? Lust je dat wel dan...
Ik wel Papa. Fijn meisje....of wil je liever grove worst. Niet artikel 31 hè.
Slagerij Hoff tikte deze week haar veertigjarige bestaan aan. Gefeliciteerd. 
Mooi dat jullie nog niet zijn weg bezuinigd door de overheid. Dat jullie dat (h)eerlijk vlees nog altijd mogen verkopen vandaag de dag. Niet vanonder de toonbank of op de bon. Je weet het niet, ze zijn er gek genoeg voor daar achter de Iessel, vanaf hier bekeken. Lopen er straks nog koeien in de wei of liggen er over tig jaar alleen maar zonnepanelen te rusten op hun lauweren?
Herkauwen voor de lieve vrede in de brandende zon. 
In '83 begon Gerard Hoff zijn verse winkel. Andere Gerard kon er gisteren mooi over vertellen. Eerder hadden ze genoeg aan 3 koeien en 15 varkens. Dat is vandaag de dag een peuleschil. 
Ze hebben niet voor niets een mooie slachterij aan de Zwedenweg. Daar hangen iets meer koeien tegenwoordig. Ik vond en blijf het een mooi ambacht vinden. Snij zelf ook graag in vlees. 
Toch nooit de ambitie gehad om chirurg te worden. 
Ik zeg het vaak tegen de kinderen, of je worst lust? Als ze mij niet hebben verstaan maar ze gaan graag mee als ze weten dat wij ondermeer naar Hoff gaan. Daar hebben ze altijd oren naar. Plakjes worst hè. Moos heeft dan zijn route al uitgestippeld. Een broodje bij Nollen, stukjes kaas bij Jan en dan een plakje worst bij GertJan. Hebben wij ons ontbijt ook weer gehad, Papa, hoeven wij ook niet naar de koffiepot! Win-Win situatie, al mis ik dan wel mijn kopje koffie.
Zo kom ik dus bij StoeteRock. Georganiseerd door aantal 'ouwe jongens krentenbrood' als een soort van verlaat eerbetoon aan de vroegere NOH bakkerij. Stoete is brood hè.
Bij Ophoff staan wij op de laatste zaterdag van april (29 april) geparkeerd om te luisteren met een koude pretkegel in je hand naar wat leuke lokale (cover)bandjes. Ze doen niet moeilijk in Banthum. Hopelijk 15 april ook niet. Twee keer winnen van Banthum in één seizoen zou het einde zijn. 
Het dorp VKV (vijf kilometer verderop). Vrogger wilde ik nog wel eens in de vrachtwagens kruipen bij Ophoff als wij brommers gingen kiek'n. Snapte nooit dat ze de cabine niet gewoon afsloten....
Het lag wel lekker hoor, vooral in de winter. Dertig tonnen diesel onder je en 60 kilo boven op je. 
Mooie tied. Als de vrachtwagens en/of de muren bij Flash konden praten kwam je flink wat rode oortjes te kort. Als deze hele uitgaansperiode nog eens tegen het licht wordt gehouden dan is wat Tom Egbers, Jack van Gelder of al die andere jongens ooit hebben uitgespookt onder de burelen van Studio Sport kinderspel vergeleken wat er in Banthum heeft plaastgevonden. 
Op die plek dus StoeteRock. Kaartje kost maar € 10,- Je mag ouderwets contant geld meenemen, aan pinnen doen ze niet! Herkenbare old skool (rock)muziek door drie bandjes uit het Oosten van het land.
Buncker, een bak vol Rijssense energie en stevig gitaarwerk. Uut het land van Daniël Four of a Kind. Rockcovers van o.a. Guns 'n Roses, ACDC, Greenday, Pearl Jam en Metallica op onnavolgbare Drentse wijze vertolkt. Dat zit vast wel goed. Wat ik oe brom.
De laatste band komt uit Ommen en omgeving. Na een aantal jaren radiostilte treden ze eindelijk weer eens op. In Banthum staan ze na drie, vier jaar weer voor het eerst samen op het podium (of in de achterbak van de vrachtwagen, ik verzin het niet, dat kan ook nog). White Child. Een heerlijke rockcoverband met oude rotten in het vak die stuk voor stuk hun sporen reeds lang hebben verdiend en speelden in allerlei andere bandjes. 
Er gaan wat hamburgers in de pan. Kortom, allemaal niet te moeilijk.  Geen gedoe. Gewoon een feestje waar wij hier in het Oosten patent op lijken te hebbren. Vrijdag 29 april. Wij zijn er ook!
Zorg da'j d'r bint!
Een feestje precies zoals Rick Nieman het graag ziet. Wie? Rick wie? 
Nou Rick Nieman. Misschien ken je zijn vrouw beter, althans wel een stuk leuker om naar te kijken. 
Sacha de Boer. Vroeger presenteerde ze het journaal, nu maakt ze mooie foto's. Vast veel van deze omgeving. Ze wonen mooi buitenaf in 'n goddeloos 'n Ham. Mooi toch. Hij legde gisteren de wijsvinger op de zere plek. Hij vind dat Amsterdammers zelf de grootste provincialen zijn. Amen, hoe dan?
Hij gaf voeding aan de discussie. Links van de Iessel weten ze helemaal niet hoe het hier aan toe gaat. 
Hij weet waar ie over praat. Inmiddels woont ie alweer zo'n tien jaar in het mooie Oosten. 
Alles wat buiten de ring gebeurt vinden ze ver weg. Alsof Salland bij Vladivostok ligt. Twente ligt volgens hun ook in de Achterhoek. Drenthe weten ze misschien helemaal niet op de landkaart aan te wijzen, komen ze vast uit in Groningen. 
Dat wij hier ouderwets en achtergesteld zijn. Hij noemde het Amsterdamse arrogantie, zoals Ajax dat ook doet. Wij zijn Ajax, wij zijn de beste....Alleen even dit seizoen niet! Hij vind het hier prachtig. De ruimte, de rust, de schoonheid. Steden als Zwolle en Deventer. Hij roemt Daniël Lohues als die zingt over de ruimte achter zijn huis en naar de sterren kijkt. Country and Western maar dan niet in Amerika.
Nieman die zijn eigen afkomst verloochend. In het licht van Pasen een mooi beeld wat hij schetst. In den Ham kraait de haan ook vast drie keer. Schijt je raak voor een knaak. Dat mensen in de Randstad denken dat de wereld ophoudt als ze hier naar toe rijden. Hoe Ommen ooit is weggezet door Youp. Ommen is niks provinciaals. Alles kun je hier krijgen wat je ook kunt kopen in Amsterdam. Draai het eens om. Rick heeft zelfs glasvezel in zijn huisje in den Ham. Nou, ik zeg oe...Vakmanschap staat hier nog hoog in het vaandel, mensen komen afspraken na. De betrouwbaarheid van loodgieters en bijv. installateurs. Wat een verschil met Amsterdam. Nieman mag blijven en natuurlijk Sacha ook....! Preken voor eigen parochie. Nou en? Lekker belangrijk. 
Dat hij nu zelfs bij de warme bakker gesprekjes aanknoopt tussen het half bruintje door...Mooi toch! 
Amsterdammers zijn net mensen zoals jij en ik....Of je worst lust! 
Fijne zondag! Voelde mij even Down Under maar ben weer boven Jan hoor. 
In a Big Country, zo voelt het aan deze kant van het land! Als je begrijpt wat ik bedoel.
Joah, mag wel zo. 

#Slaapliedje van Moos!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Hoor me zingen van een afstand, hoor me zingen door de nacht.
Ik vraag de sterren om bescherming, ik zie de maan die ook naar jou lacht.
Morgenochtend ben ik bij je, kijk je op in mijn gezicht. 
En een kusje voor je moeder, die daar in het grote bed naast je ligt.'
Uut 'Slaapliedje' van Acda en de Munnik.

Moi, ben ik weer.
'Zijn dat nou die gasten van mijn geboortekaartje?'
Moos en ik liggen tien jaar later samen in het grote bed. Ik geef hem een kusje. 
Morgenochtend ben ik ook bij hem en kijkt hij misschien op in mijn gezicht. 
Toeval? Néé toeval bestaat al lang niet meer! Neem dat maar van mij aan...
'Ja, Moos dat zijn nu Acda en de Munnik, dat is Thomas Acda en rechts zit Paul de Munnik.'
Het is al vrij laat, ik kijk bijna nooit Beau maar ik wist dat de heren afgelopen donderdagavond hun opwachting zouden maken.
Moos was tevens nog wakker. Ach, waarom ook niet...Mijn kleine grote vriend cq. zoon.
Na dik acht jaar zijn ze weer samen. Gelukkig wel want met z'n tweeën ben je nooit alleen.
Ze zongen het ooit zelf in 2014, enkele weken daarvoor hadden ze hun afscheid aangekondigd, voor de titelsong van de animatiefilm Pim & Pom: Het Grote Avontuur. Twee poezen die in de jaren vijftig en zestig figureerden in talloze verhaaltjes geschreven door Mies Bouhuys en getekend door Fiep Westendorp (o.a. bekend van Jip en Janneke). Het nummer 'Samen' wat ze schreven voor deze kinderfilm was zo'n beetje het laatste wapenfeit van A&dM. Het CD'tje waarop ook Huub en Do nummers zongen hebben we grijs gedraaid in de auto. We kenden de teksten uit ons hoofd. 
'Want elke dag is een nieuw begin en elke dag is een avontuur. Ja, elke dag ben ik blij van binnen omdat we samen zijn. Als wij maar samen zijn.'
Samen zijn de heren beter dan alleen. Heb ik ook met mijn kinderen, als ik samen met hen ben komt automatisch de betere versie van mij tot leven. Alleen proef ik soms de bittere rancune en de schaduwzijde van mijn bestaan. Nooit lang hoor, stilstaan kan ik toch niet. En verder...Je moet wel. 
Niemand hangt de slingers voor je op. Ze hangen hier trouwens nog samen met een kleine 50 ballonnen in de verlaten kamer. Moos en Mouna slapen boven hun roesjes uit van Sisi zonder bubbels en Rivella. Het was gisteren een leuk en gezellig feestje.
Zij hebben mooi samen gespeeld met hun vriendjes en wij (bij)kletsen onder het genot van mooie wijnen en prachtige speciaalbieren.
Straks mogen ze nog een keer, nu bij Mama. Een scheiding heeft ook zo haar voordelen, tis maar net hoe je het bekijkt. Niet alles blijft samen of komt op haar schreden terug....Als, als....Alles op z'n tijd!
Onze Vrolijke Frans. Moos 10 jaar. Jemig een 10'er in huis. Een prépuber....Een jonge gast aan tafel. 
Had al vrij wat noten op de zang en hij zal wel vaker het hoogste lied gaan zingen. Mag hij van mij...
Gisteravond, toen iedereen vertrokken was, de boel aan de kant en Mouna een verdieping hoger lag zaten wij nog even gezellig te keuvelen in de kamer. Muziekje op, biertje voor Moos en Rivella voor mij. Ik dacht nog? Moet dat niet andersom, niet alleen Finkers vergist zich...Ik reken het goed.
De stad Amsterdam kwam langs. 'Hey Papa, die zongen ze donderdagavond ook bij die meneer...'
Klopt jongen. Wat een kippevel uitvoering. Een nummer van Brel over de ontrouw der wijven in de stad Amsterdam. Waar de zeeman ontwaakt, als de warmte weer blaakt over Damrak en Dam. 
'Hoe heet mijn liedje ook alweer. Slaapliedje? Dat is grappig....Wij gaan ook zo naar bed, Papa. Klopt, maar dat grote bed staat er straks ook nog wel, Moos. Blijf nog maar even op. Je wordt niet elke dag 10. 
We hebben het over kriebels, over lentekriebels. Wat een ophef deze week. Een storm in een glas water. Had meer met porno te maken dan met liefde als ik de experts, als daar een zoon van Roelvink, mocht geloven...
De soep wordt nooit zo heet gegeten als deze wordt opgediend. Mouna vertelde dat juf had verteld over aanraken. Dat ze niet zo maar aan je mochten zitten als je dat niet wilde....Niet fijn voelde. Niks meer, niks minder. Tis net tandjes tellen bij de tandarts, het echte werk komt later pas. 
Vele verhalen werden kats uit hun verband getrokken. Nuance was ver te zoeken. Bij Moos hadden ze wel meer verteld, maar ja...Hij zit ook al in groep 7. Hij vindt wespen trouwens nog steeds niks, houdt meer van de bloemetjes en de bijtjes. Wat ik oe brom.
Alles heeft toch met vertrouwen te maken. Ik vertrouw(de) de juf van Mouna en de meester van Moos. 
Die zijn niet gek. Die kennen hun leerlingen en weten precies waar ze wel en aan welke informatie ze niet aan toe zijn. Nu krijgen mensen als een Roelvink een podium om zijn ongenoegen te uiten op basis van verdraaide feiten en des-informatie. Fake-nieuws. Maar dat scoort hè. Nog steeds! 
Ik heb al langer kriebels, niet alleen in de lente. Ik had ze al in de winter! Jeuk ook....
En haal die houten plank weg van je gezicht, kinderen weten al veel meer dan je altijd dacht!
Mouna weet ondertussen ook wat er in het grote bed soms gebeurde. Moos kwam niet tot leven in de twijfelaar boven maar tijdens Oerol op Terschelling. Als ik 't goed na heb geteld op mijn vingers. Alhoewel niks is meer dan het lijkt. 
Ik kijk bij de verjaardagen van mijn kinderen altijd terug. Weet soms nog precies wat ik at tijdens de bevalling(en). Lekker stukkie vlees terwijl de wederhelft aan de morfinepomp zat te genieten. Heerlijk zo'n roes haha...
Hoe de dag ging, acht uur 's morgens aanwezig in het ziekenhuis en 's avonds was ie er pas. 
Mouna was er een stuk sneller. Hallo....Gaat nu nog steeds zo. Prachtig om te zien. Moos is meer mij...
Wel snel van begrip maar soms traag in het reageren. In zijn eigen wereld. Hij kan het zo goed.
Tot de verbeelding spreken. Gisteravond ook zo mooi. De schoonheid in kleine dingen zien.
Ik had hem Lev willen noemen. Naar de geweldige keeper Lev Jasjin. Dat vond San te hard klinken. 
Moos past ook beter bij hem. Hij is zo'n Moos. Moe (oma) noemde mij ook altijd zo. Waar is onze Moos? Tien jaar terug nooit bij nagedacht. Pas toen wij Moos wereldkundig maakte viel het kwartje.
Wat ik zeg, reageer soms traag. Oh ja, is ook zo. Moos Herman Freek. Wat een mannetje!
Ons mannetje maar wij genieten apart van elkaar van onze kinderen. Blijf het raar vinden, vooral op zulke dagen. Hoor mij soms zingen op een afstand en ik zing vaak 's nachts als niemand mij hoort! 
Er kwam meer Acda en de Munnik langs. Hij luisterde naar de teksten, knap hoor, en legde verbanden. 
Hey Papa, dat zeg je ook altijd. Klopt, woorden van een ander jongen. Joah, mag wel zo...dat is van Lohues hè. Yep, op Fietse hè. Hier kom ik weg, wij ook hè. Achter de Iessel. 
Bos, Stef Bos loste de heren Acda en de Munnik af. 'Onder mijn huid'. Hoe kun je nou onder iemands huid gaan zitten, Papa? Jij zit onder mijn huid, Moos. Jij en Mouna. Spreekwoordelijk dan! Zat Mama ook ooit onder je huid? Vragen die een Rivellaatje verdiende....Toch Lev moeten noemen. Pakte hij dan de basketballen wel allemaal klemvast? Neuh, Moos typeert het geheel op eigen wijze.
We kwamen te spreken over liefde, over verliefd zijn. Hij is op.....op haar ja. Heb beloofd de naam niet te noemen. Zij lacht zo leuk, Papa. Ze zit ook vaak naast mij. Is dat nou kriebels of jeuk....?
Kan zij ook onder mijn huid gaan zitten. Prachtig. Bos gaf ook niet antwoord, maar stelde wel de vragen. Hij lag dubbel van het lachen bij het volgende nummer: Alles op zijn tijd! Gaat dat over jou, Papa. Ken jij Stef Bos? Heb jij vaak de trein gemist. Geluk heeft geen agenda. Jij snapt ook niet meteen alles hè. Geweldig. Hij stuurde mij regelmatig het bos in, ik zag wel door de bomen het bos. Hij nam de tekst iets te letterlijk maar trots was ik sowieso. Hij luisterde naar Bos, zoog het op als een spons! 
Tot nu toe, de eerste tien jaar - opvoeding geslaagd. Missie geslaagd. Al zeg ik hetzelf, iets met slingers hè.
Samen, toch apart van elkaar, leren wij deze twee de toekomst wijzen. Soms naar rechts, soms naar links, soms een stapje terug. Het begon met het slaapliedje van Acda en de Munnik en tien jaar later praten wij nog steeds over niet of nooit geweest.....Ik vertelde Moos van Hannah de Heldhaftige, hoe ik altijd aan haar moet denken als dat speciale nummer van Acda en de Munnik langskomt op de radio of zoals gisteravond enigszins gemanipuleerd op Spotifty. Het briefje onder de hoteldeur op een Spaans eiland, vroeg in de ochtend. Dat ze me pas kende en bang was dat ik haar verliet en of ze mee mocht als ik dat daadwerkelijk deed. Tuurlijk, toen wel. Nu nog steeds. Maar het liep weer eens anders. Ik mocht niet mee...haha
Zoals zoveel dingen anders zijn gelopen dan ik had gedacht! Gaan we slapen, Moos? Ja, Papa....
Samen? Tuurlijk, samen in het grote bed. Kusje krijg je wel van mij en morgen van je moeder! 
Hou van jou, jongen. Jij en jouw zusje zijn mijn grootste geluk! Vergeet dat nooit!
We vergeten soms te dromen!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.

#VlaggetjesDag!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'De geschiedenis herhaalt zich (hoor het antwoord)
Dag of nacht, je weet dat het te laat is. 
Iedere keer weer proberen maar wanneer zal ik het leren?
Geluk is niet aan mij besteed.
Geluk, geluk is een hangmat waarin je lui ligt in de wezenloze stilte.
Maar ik hoor het ruisen in het glas tegen mijn oor. 
Ik hoor, ik hoor, ik hoor iemand, iemand fluisteren in het glas tegen mijn oor.
Ik hoor het antwoord in het glas tegen mijn oor.'
(Ga door, ga door....hoor het antwoord)
Uut 'Het Antwoord' van Frank Boeijen.

Moi, ben ik weer! 
In het land der blinden is éénoog koning maar een vlaggetje boven haar hoofd zou ook wel eens handig zijn!
Een vrouw bij Frank Boeijen afgelopen vrijdagavond intrigeerde mij. Onbewust bewust. 
Wij zaten op rij zeven, zij hield het rode pluche op rij vijf warm. 
Ze leek alleen te zijn. Dronk haar koffie zwart. Ze zat in de foyer naast ons, achter mijn neefje Guus.
Nou ja neefje. Zeg maar grote neef. Jemig. Guus is gegroeid, zowel figuurlijk als letterlijk! 
Politieagent nu. Echt wel een sterke arm van de hedendaagse wet, ze zijn gewaarschuwd in de gemeente Zwartewaterland. Steenwijk, Genemuiden, Hasselt en omstreken. Pas maar op. Guus komt niet naar huus. Hij vangt makkelijk boeven hoor, wat ik oe brom!
Laatst had ik er nog over met een mooie vrouw uit het Bergentheimse. 'Far out of my reach', wees niet bang, wees niet bevreesd hoor. Begeef mij niet op glad ijs laat staan op de ijsbaan in Oud-Banthum, kan bovendien niet schaatsen.
Zij is top Ere-divisie terwijl ik net weet aan te klampen, onderaan, in de grijze middenmoot van de KeukenKampioen Divisie. Feyenoord VS Top Oss. Je begrijpt wat ik misschien bedoel. Als ik op een dag in absolute topvorm ben zou ik een kans maken maar negen van de tien keer verlies ik...haha. Denk met 3-1.
Heb hier thuis tevens spiegels hangen. Trek geen volle zalen! Weet hoe de vlag er bij hangt...Niet omgekeerd maar ook niet vol in de wind, ahum!
Maar ze had gelijk. Eigenlijk zouden ze allemaal vlaggetjes moeten dragen. Potiëntele mannen voor haar en dito vrouwen voor ondergetekende. Dat je weet met wat voor vlees (oneerbiedig) je in de kuip te maken hebt. Is ze vrijgezel of gewoon gelukkig getrouwd? Of between twee ongelukkige relaties in.
Is ze überhaupt geinteresseerd? Valt ze wel op mannen of vind ze toch een vrouw leuker? Dat kan ook, weet ik uit eigen ervaring. Houdt ze van speciaalbiertjes? Is ze wel op zoek, net gescheiden of gewoon een heftige tijd achter de rug? Zit ze te wachten op zinloze woorden van mijn kant, kom je hier vaker? etc. etc.
Was deze vrouw die, ogenschijnlijk, hield van Frank's zijn muziek, allenig?
(Lohues is nooit ver weg)
Ze zong van begin tot eind mee bij één van mijn favoriete Boeijen nummers. Streepje voor, is genoteerd op de witte bladzijde. 
Of hield haar vriend cq. man gewoon niet van Boeijen. Dat kan ook hoor. Zijn er genoeg die Frank Boeijen niet trekken, niks vinden. Ze verstaan hem half. Lekker boeiend. Ik ga al met Boeijen mee sinds ongeveer mijn achtste. Ruim 43 jaar alweer dus. Jemig. Doe maar. Een avondje Boeijen is altijd Grand Cru. 
Goede wijn behoeft geen krans. 65 jaar inmiddels maar hij staat er nog steeds. Speelt niet eens al zijn grootste hits. Zou ik wel eens mooi vinden, dat Frank mij de nummers laat samen stellen. Avondje Carte Blanche. Gistermorgen deed ik het, lopend met de oortjes in langs de Vecht. Had een speellijstje gemaakt op Spotify. Veel oud werk, merkte ik. Nummers die naar verloop van tijd in kracht toenemen ondertussen mijn blik gericht op ons theater langs de woest kabbelende rivier. Hij speelde zelf ook wat oud werk, begeleidde zich bij enkele nummers alleen op gitaar. Gewoon de rust die hij uitstraalde, boeiend. Maling aan de tijd, maling aan wat iedereen van hem vind! De troubadour uut Nijmegen.
Het was vroeg, er liepen alleen baasjes met hondjes. Ik liep niet alleen, gaandeweg mijn barre tocht ontpopte zich er een flinke blaar op mijn rechterhak. Doorlopen. Pijn verzachtte de gemoedstoestand waarin ik verkeerde. Verkeerde schoenenkeuze...Compeed maar gekocht!
Verrassende muziekkeuzes derhalve, dat kan ik je wel vertellen. Liedjes, als ik ze weer hoor, vormen van herkenning oproepen. Oh ja, toen was er dit in mijn leven aan de hand! Mooie momenten afgewisseld met mindere. In de pauze leuke gesprekken. Jij bent dus....Yep, klopt! En jij de mooie nieuwe oude vlam van Jan, ook mooi. Na 40 jaar weer in elkaars leven verschijnen. Prachtig. Liefde roest nog niet! Over The Fields and Far Away. Sweet Caroline. Zo lang hoeft het bij mij niet te duren hoor. Potverdikkemei. Allenig is nu prima, zie het zelf straks graag anders! 
Boeijen is net als Leonard Cohen, beter met de jaren. Anders! Net als wijn, soms zijn ze jaren later beter op dronk. Ik dronk op Frank en als ik denk, denk ik misschien wel aan jou. Ik praat nu nog zonder woorden. Dat zegt soms zoveel meer hè. Zegt Frank hè. Soms gaan zijn woorden er bij mij in als Gods woord in een ouderling. Heb geen geloof, maar misschien zijn Bos, Boeijen en Lohues wel mijn dominees die preken vanaf het podium en zo hun mooie geloof blijven verkondigen. Zeg het maar. Amen!
Maar lieve dames, doe eens een vlaggetje achter je shirt! Moest gisteren lachen, kinderen liepen in de Albert Heijn met die kleine karretjes en driehoekige blauwe AH-vlaggetjes. Zo moeilijk is het niet, kun je zelfs een boodschap in je karretje leggen. Een soort van verkapt wensenlijstje, ik kan er toch niet aan voldoen maar het is een begin! Gespreksstof, praatmateriaal. Of ik laat een mokje drukken door Gerbert, soort van vertrekpunt vanaf perron nul. Onderweg naar later zelfs mogelijk in full-colour!
Ook na de pauze bleef ze zachtjes meezingen. Was ook nog eens een leuke verschijning, dacht even dat ze een soort van vlaggetje uit haar broekzak haalde maar het was de telefoon. Tja, Boeijen moet natuurlijk wel op gevoelige plaat worden vastgelegd, als herinnering voor later! 
Vlaggetjes?
Ze hangen weer in de juiste kleuren. Zag ik gisteren toen ik koers zette richting Mariënberg. Het vertrouwen is enigszins weer terug. Goh, wat was die zittende macht verbaasd! Hoe dan...??
In welke zandvlakte heeft jullie hoofden de laatste tijd verstopt gezeten....? Onvrede genoeg in Nederland.
Politici, ze zijn/waren (hopelijk) van die gasten die de hele middag lallend bier aan het tanken zijn en dan (echt) verbaasd zijn dat zij eruit werden gepikt bij een alcoholcontrole. U heeft teveel gedronken, meneer? Kom maar op met die sleutels. Huh, hoe kan dat nou...? Hallo, wakker worden! Nuchter blijven. 
Je weet dat je een klotenwedstrijd speelt, op onoverbrugbare achterstand staat en een paar minuten voor tijd nog altijd denkt dat je de zege over de streep trekt! Jullie hoeven geen vlaggetjes in je kontzak te steken, wij weten sowieso al dat jullie ongeschikt zijn! Uithuilen op de bank en volgende week sta je tevens niet in de basis. Het signaal is duidelijk. De kiezer heeft gepraat zonder woorden maar gewoon het juiste vakje rood gekleurd! Nou ja, Moos kleurde het vakje rood en vertelde (schreeuwde bijna) wat zijn Papa had gestemd, net als twee jaar terug tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. Haha, die blikken destijds. Fantastisch. Het mag officieel niet hè, lekker boeiend! Ze geloofden het kleine ventje dan ook niet wat zijn vader had gestemd.  Ongelovige Thomassen, haha...Geweldig! 
Moos spreekt nog de waarheid, heeft geen dubbele agenda. Gelukkig maar. Pas later begint het gedraai en gekonkel....
Zal ik mij binnenkort ook moeten verantwoorden wat ik, pak 'm beet, voor 15 of 20 jaar terug heb uitgevreten? Welke onzin ik allemaal heb uitgekraamd. Onzin kan namelijk voor een ander soms heel veel betekenis hebben. Ik zeg en heb veel dingen gezegd waarvan ik later denk. Knuppel, dat had je ook anders kunnen formuleren. Maar mijn hoofd denkt niet zo snel. Geen Max in mijn hoofd. Word ik straks op zijn 'NOS' aangeklaagd, de beklaagdenbank in. Meteen al een stempel!
Ik neig om bijvoorbeeld Tom Egbers het voordeel van de twijfel te geven. Ik zag vrijdagavond niet alles, de koffie in de Voorveghter en die vrouw die 'schijnbaar' allenig was, wachtte. Haat koude koffie.
Er zat geen man bij Khalid (&Sofie) die sterk was. Zichtbaar verslagen maar wel aanwezig. 
Ik heb altijd geleerd: als je wordt geschoren moet je stil blijven zitten.
Maar wat als alles wat er over je wordt verteld in jouw ogen niet klopt, niet de gehele waarheid is. 
Hij ontkende ook niks, geeft toe fouten te hebben gemaakt. Alles van vijftien jaar terug rakelen ze op.
Daar koop je bij Sietse geen brood voor, één van zijn gevleugelde uitspraken. 
Tegenwoordig mag je bijna niks meer zeggen. Alles moet politiek correct zijn, alsof ze zo correct zijn in Den Haag! Misschien begeef ik mij nu wel op glad ijs, wil absoluut geen lans braken voor de vreemdgaande man. 
Als je een lul bent geweest mogen ze over jouw lul fietsen....of met een bot mes afkartelen! Heel zacht graag. 
Snapte niet dat Tom er ging zitten, verkeerde navigatie misschien. Maar hij deed het!
Hoefde niet alles te weten uit zijn privé-leven. Maar ik zou ook tekst en uitleg willen geven als ik in mijn ogen onheus wordt bejegend. Ik wil al zoveel uitleggen de laatste tijd maar praat liever zonder woorden!
Maar het liet wel zien hoe de media werkt. Jij bent al veroordeeld voordat er hoor en wederhoor heeft plaatsgevonden. We nagelen mensen aan de schandpaal, de nuance is zoek. Zaken worden uit zijn verband getrokken. Gordijnen dicht. Hij brak toen hij wel even naar buiten ging en een man en vrouw tegen hem zeiden dat ze van hem hielden. Wie zonder zonde is werpe de eerste steen. 
Ik ben ook niet trots wat ik tegen sommige mensen en mooie vrouwen heb verteld. Ik heb ook domme fouten gemaakt, domme dingen gezegd. Ik maak ze nog steeds. Ik heb geleerd dat fouten maken bij het leven hoort, dat je er van moet leren. Vergeet ook de tijdsgeest niet! Sommigen dingen kunnen nu echt niet meer. Maar vroeger rookte de leraar nog gewoon in de klas, dat zou nu toch verbazingwekkend zijn. Nogmaals, als je dingen hebt gedaan die echt niet door de beugel kunnen moet je gestraft worden. 
Maar momenteel ontspoort Nederland en wij werken er allemaal aan mee. Rijden mee op de trein.
Ik ben vroeger ook uitgescholden in de keuken, niet vernederend maar je merkte wel dat je nog maar aan het begin van de ladder stond. Vroeger liet je het wel om als broekie van 17 bij het eerste elftal een grote mond te hebben want de volgende training werd je gewoon van het veld geschopt! In de hoek jij.
Dat is nu ook niet meer zo, kan ook niet meer, maar het geeft misschien aan wat ik wil zeggen. 
Seksuele intimidatie of verkeerd gebruik van machtsverhoudingen is altijd verkeerd! 
En misschien draaide Tom Egbers mij wel een loer voor ogen....
Ik was er niet gaan zitten maar als het niet klopt wat ze over jou zeggen zou ik ook op-peren als je in je ogen wel een toffe peer wilt zijn.
Maar liever praat ik zonder woorden, dat zegt zoveel meer!
Fijne Zondag. Hou van jullie (bijna allemaal).
Joah, mag wel zo.

#Wie Is De Mol?

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I was waiting for the sun, then I walked on home alone.
What I didn't know was, he was waiting for you to fall. 
So I never made amends for the sake of no one else.
And for the simple reason that he was waiting for you to fall.
It was not lost on me, it was not lost on me. 
Walking on down the road looking for a friendly handout
Somebody ease my soul.
So I kept my spirits high, entertaining passers-by.
Wrapped in my confusion while he was waiting for you to fall.'
Uut 'Waiting for the Sun' van The Jayhawks 

Moi, ben ik weer. 
Ik wist het! 
Jurre is/was de mol!
Tuurlijk niet, ook het inmiddels 23e seizoen van dit AVROTROS programma heb ik wederom links laten liggen. Ben helaas (of gelukkig) niet één van de miljoenen Molloten, heb geen Molboekje, zit niet in één of andere app-groep met eensgezinden Mollen of kijk de nabeschouwing via Moltalk terug waarin oud-kandidaten de afleveringen bespreken. 
Heb van al die 23 seizoenen welgeteld 0 afleveringen gezien. Net als de film Titanic, die ik ooit nog eens moet kijken. Weet al wel hoe die afloopt, het schip zinkt. Leo gaat dood toch en Kate krijgt de reddingsboei toegeworpen, of is het nou net andersom...? 
Ik wist het! 
Wist wel wie de dader was maar geef geen vrienden aan....zingt het Goede Doel in mijn oortjes.
Ik wilde net via de Nooduitgang een verdieping hoger gaan liggen, was nog even wat aan het zappen. Onderuitgezakt. Zaterdagavond mood, zitten voor de blues!  
Het was de hoogste tijd, Moos had zich lekker stil gehouden. Zaterdagavond kijken wij niet zo op de klok. Mouna was al enkele uren daarvoor richting haar tijdelijke beddestee verhuisd. Straks Mouna maar in haar eigen twijfelaar overleggen. Dan klampt ze zich als een kaola beertje aan mij vast als ik haar uit mijn bed haal. Zijn van die verstilde momentjes. Krentjes in de pap. Mooi meisje, had weer de hele avond geturnd! 
Maar op Nederland 3 bij de KRO/NCRV begon net de Britse detective/politieserie Endeavour Morse.
Shit, dat kan ik nooit weerstaan, politiefilms zegt mijn moeder altijd. Dat hebben die katholieken en PKN'ers goed voor elkaar gebokst. Twee geloven op één kussen, zo mag het! Kwaliteitsserie's uit Engeland en Zweden gezamenlijk op de treurbuis van Komrij brengen. 
Bleef nog even zitten. Minimaal een dik uur. Wat kijk je, Papa? Dat dus....Vind je mooi hè, Yep!
Hij ligt nu nog te slapen, Mouna is al wakker. Papa/dochter momentjes. Zij is bezig met sinaasappels uitpersen. Ik reken het goed! Waiting for the Sun! Ik maak zo thee. 
Vond het wel grappig dat de finale van 'Wie is de Mol' rechtstreeks vanaf paleis Soestdijk kwam. 
Daar woonde toch ooit één van de grootste schavuiten van Nederland, Prins Bernhard? Manipuleerde toch links en rechts ook wel eens wat in zijn eigen voordeel. Steekpenningen etc. Daar hadden ze van die grote matten, want er moest door ondermeer vrouwlief Juliana veel onder het tapijt worden geschoven. Manlief was niet altijd even zuiver op de Duitse graat. Heerlijk....
Ze hebben er vast geen actieve herinnering meer aan. Daarmee lullen ze in de politiek de laatste tijd ook alles recht wat ontzettend krom is. Zal Mark weten dat ie komende woensdag mag stemmen? 
Of zegt ie donderdag, sorry - helemaal vergeten! Heeft die kerel spiegels thuis! Of gelooft ie nog in zichzelf. Benieuwd wat de stemming van Nederland is? Denk dat ik het wel weet. Ik ga in ieder geval een vakje rood kleuren. Randstad vs het volk achter de Iessel. Het water uit de kraan moet wel blijven stromen, als ie gaat lekken kom je op een gegeven moment theedoeken te kort! Wat ik oe brom!
Wie is de Mol in ons kabinet? Hebben ze daar überhaupt een Molboekje? Evalueren ze daar wel eens de boel, wat gaat er niet goed en wat kan er wellicht beter...? Miljoenen Malloten zien het allemaal gebeuren...Woensdag kun je jouw steen in de stromende rivier gooien. Wie weet....! Gaat de rivier eindelijk anders stromen, vaart er andere koers? Ik help het ons hopen....
Wat ik wel weet is dat buurtsuper (Sietse) Telman in mijn geboortedorp Mariënberg tot in de eeuwigheid moet blijven bestaan. De vrolijke winkel van mien Moe is zo'n beetje het dorpje in de strips van Asterix en Obelix. Hoop mag geen uitgestelde teleurstelling worden, potverdikkemei!
'We zijn in 2023 na Christus. Heel Nederland is in de ban van de energiecrisis en andere shit....Veel winkels moeten noodgedwongen sluiten. Iedereen? Néé! Want een lief en klein winkeltje in een ontzettend mooi dorpje van onverzettelijke Mainbargers blijft koppig weerstand bieden aan de 'overheersers', biedt moedig weerstand aan de extreem hoge kosten.
Het leven is dus niet altijd gemakkelijk en eerlijk. Maar alles voor de leefbaarheid van mien dorp. De nood is hoog. Maar de kop in de wind, kop d'r veur met z'n allen. Zelfs de (lokale) politiek roert zich. Het Plaatselijk Belang ziet de noodzaak tevens in! Op de barricaden. De winkel moet zes dagen in de week open blijven voor het volk van Mainbarg, Beerze en Beerzerveld.
Mariënberg is het enige dorp in Overijssel onder de 1000 inwoners die nog een eigen winkel heeft.
Als de plaatselijke kroeg kan blijven bestaan en de shoarmaboer dan moet het toch ook lukken met onze buurtsuper! Mijn moeder heeft met het oog op de toekomst al een rollater in de schuur staan. Ze hoeft amper tweehonderd meter te lopen voor haar dagelijkse boodschappen. 
Telman moet blijven bestaan. Ze hebben het leukste en gezelligste personeel. Sietse is een mooie kerel, er werkt de mooiste voetbalmoeder van Mariënberg en omstreken. Ze hebben iedere dag vers brood, een groot arsenaal aan heerlijke speciaalbieren, verse eieren van Reinders, je kunt je pakketjes kwijt, je kleding inleveren voor de stomerij. Sociale kontakten onderhouden, de winkel van Sietse is tevens een ontmoetingsplek, het centrale punt in het dorp. In omliggende dorpen als Bruchterveld, Lutten, Kloosterhaar en Beerzerveld is de buurtwinkel al jaren passé. Ik kan het weten. Heb een tijdje gewoond in...euh Beerzerveld, daar miste ik echt mijn buurtwinkeltje van weleer. Even het gas lager en snel naar de winkel toe om de vergeten boodschappen in te slaan. Tuurlijk, wij moeten allemaal op de centen letten....Hier in Hardenberg betaal je minder voor een pond koffie of een half brood. Maar benzine kost tevens geld. Wie weet kun je het combineren. Wij houden zelf de winkel in stand! Ik heb misschien makkelijk praten met de Appie op nog geen 100 meter. Maar ik preek ook voor eigen parochie, de winkel van mien Moe mag niet verloren gaan. De energiecrisis en al dat andere shit mag niet de hamer zijn die de uiteindelijke klap geeft! De doodsteek! Auw, dat doet zeer. 
Rijk wordt Sietse er sowieso niet van! Miljonair ben je alleen in je hart hoorde ik van de week, mooi! Maar met z'n allen de schouders er onder...Respect voor Sietse dat hij al meer dan 25 jaar de buurtsuper bestiert. Hij is notabene van de club VKV (vijf kilometer verderop), maar toch driekwart Mainbarger. Er stroomt echt wel roodzwart door zijn Banthumer bloed! Waiting for the Sun, warmte hebben we nodig!
Zo hing er van de week twee biertjes in een plastic tasje aan de deur. Moos had ze mee naar binnen genomen. Van wie zijn die, Papa? Zijn ze voor jou? 
Yep, van Brouwerij de Breuk. Ze hebben net hun eerste brouwsel gebrouwen. Een zwaar blondje!
Met Jan was het altijd goed kersen eten. Beste trainer ooit. Vorige week, onder de voetbal, had ie er over dat hij met zijn zoons bier had gebrouwen. Behoorlijk professioneel aangepakt. Nou, zei ik voor de grap, je weet mij te wonen. Dat vind ik mooi. Hangt er toch wat aan je deur. Bier kan niet zelf aanbellen, maar toch. Gisteravond proefde ik het. Goed geslaagd, echt niet gek voor de eerste keer!
Ik heb veel mindere biertjes geproefd. Mooi van kleur, frisse afdronk. De nacht van de Wielewaal kwam binnen hier aan de Voermanstraat. Dat zijn van die mooie dingen. Tegelijkertijd appte oud-buum GertJan. Mien Va en Moe gezien op TV Oost? Neuh, ff kieken. Die waren gespot over het item wat wij in Hardenberg toch aan moeten met de oude wachtruimte op het station. Leegstand is niet aantrekkelijk vinden ze bij NS en ProRail. Of ze daar verstand van hebben? Zorg maar eerst dat die treinen op tijd komen! Maar inwoners mochten afgelopen zaterdag suggesties komen doen. Een koffiecorner, een koffiebranderij, een broodjeszaak of een bloemenwinkeltje werd er geopperd. Dat zou namelijk bijdragen aan de levendigheid en het gevoel van veiligheid op het station.
Ok....Wij hadden nog wel een goede invulling zittend achter enkele pretkegels. Wat dacht je van een bierbrouwerij, die heeft Hardenberg officieel nog niet! Zo'n beetje van alle stations op de lijn Emmen-Zwolle waar Arriva langskachelt hebben ze inmiddels een eigen brouwerij. Van Gramsbergen, Coevorden, Ommen, Dalfsen, Zwolle, Mariënberg (samen met Banthum dan) weet ik het zeker. Daarvan heb ik al mooie bieren mogen consumeren in de loop der jaren. Vele mooie gesprekken zijn voortgekomen uit het nuttigen van al dat lekkers. Win-win situatie. 
Als je Hardenberg, sapdrinkendewijs, echt op de kaart wilt zetten moet je eigenlijk een eigen stadsbrouwerij willen hebben. Dan heb je pas recht van spreken. De voormalige wachtruimte van het NS-station is dan een ideale plek. Brouwerij de Breuk zou een mooie optie kunnen zijn want hun eerste brouwsel smaakt zekers naar meer! Wie pakt de handdoek op....Wij helpen wel met het opdrinken.
Waiting for the Sun. Ik had halverwege de week een kutdag! Dat heb je soms, ik zag 'm even niet aankomen. Had er weken op moeten wachten, ik wacht dan liever op de trein als je begrijpt wat ik bedoel. Maar 's avonds was Moos er, maakten we samen TeriYaki met Biefstuk en verse groenten. 
Liep ik een rondje door de stad en de Marslanden. Oortjes in, muziek op! Vergezichten zien. De volle maan in de Vecht. Lichtjes aan de overkant. Tijd om te gaan leven, tijd om bier te gaan brouwen!
Dan is alles (bijna) weer goed! Er melden zich deze week echt een paar dames met honden. 
Moet ik ze ook nog gaan uitlaten.....Je bent er maar druk mee, je moest eens weten. Je koopt er gelukkig bij Sietse Telman nog wel een brood voor....Hij zal vast en zeker het bier van de Breuk gaan verkopen. Lokaal hè. Licht in de duisternis. De energiecrisis en andere shit zijn inmiddels uitverkocht. Liep voor geen meter. 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.....

#Tot Aan De Streep!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'De ronde van 't leben giet nou en dan zwaor.
Tegen de berg op, soms krieg ie 't nie klaor.
Mar volgens de Kneet zat 'm hier in de kneep.
Je moeten gewoon duerrieden tot an de streep.
Afstappen kan nie, de wedstried giet deur.
Soms gao'j oeh, zo zachies, soms loop ie veur.
Ku'j echt nie meer verder, neem 'n engeryreep.
Want je moeten duerrieden tot an de streep.
Niet ieder zien streep lig waor je 'm verwacht. 
Mar ergens lig ie en Petrus vlagt af.
Ik gung der naor leben want ik begreep. 
Je moeten gewoon duerrieden tot an de streep.'
Uut 'Duerrieden tot an de streep' van Daniël Lohues.

Moi, ben ik weer.
'Papa, wie is Gerard Kneteman?'
We zitten samen op rij 4, stoel 5 en 3, naast elkaar. Daniël Lohues is al een half uurtje allennig bezig op het podium van ons prachtige theater de Voorveghter. 
Hij schuifelt wat onrustig rond op het rode pluche. Het was z'n daggie wel. Vol met indrukken. 
Overdag met zijn moeder en zusje naar Wildlands in Emmen geweest, onder andere copulerende bavianen gezien. Zo'n beeld gaat in je gemoedstoestand zitten, kan ik je verzekeren. 
Je moet de natuur haar of zijn werk laten doen. Maar toch...
Vanaf een uurtje of zes namen wij vervolgens plaats bij Brasserie de Markt voor een (over)heerlijk hapje en drankje en nu zijn we inpandig bij de Toko van Jan-Maarten, gewoon achter het huus!
Ik moet lachen. hij heet Gerrie, Moos, en kon naast heel hard fietsen ook gigantisch mooi huilen!
Hij snapt nu met terugwerkende kracht waar Daniël het zo-even over had. Hij lacht! Jij kunt ook soms zo mooi huilen, Papa. Steeds vaker meer van geluk hè, ja jongen....! Nu even stil zijn. 
Puzzelstukjes vallen op zijn plek, de radars - golfjes en draadjes - in zijn hoofd maken ernstig overuren. Wat zal de belasting hier aan overhouden...? Wim snapt het leven ook, oud-Clemme hè.
Hij heeft zo naar dit optreden uitgekeken, stiekum ik ook hoor! Waar is zijn hoed, Papa? 
Heeft ie vast nog in zijn Chevrolet liggen, Moos. Denk het ook Papa. Waar ligt die van mij, trouwens? Geen flauw idee. Bij al dat andere troep op zolder die nog uitgezocht moet worden. Relaas van een leven wat er niet meer is...
Zal ie nog passen? Hij herkent liedjes van Lohues. Prachtige mooie dag, waarin de troubadour uut Erica nu wacht op een fazant in plaats van op een vrouw. Waarom moet je lachen, Papa....Nou gewoon!
Hij snapt namelijk niet alles waar Lohues het over heeft. Hij is vnd met voorsprong de jongste gast in het theater, hoeft nog niet alles te snappen. Laat 'm nog maar ff in een bepaalde waan! Vandaag die van gisteren...
Ik voel met Lohues mee op het podium, hij laat een soort van voorland voor mij zien! Ik heb mijn moeder nog hier op deze aardkloot rondkuieren, Daniël moet haar alweer dik drie jaar missen. 
Geen kopje koffie meer drinken na bijvoorbeeld je eerste optreden in Hardenberg! 
Ben ook vaak bij mien Moe op bezoek, meestal met de kinderen, soms allennig! 
Giet soms nergens over, maar ik mag graag bij mien Moe weh, de kortste schakel onder andere naar mien Va. Gek hè, praat ik over mijn moeder en ik begin ineens plat te praten/te schrijven. 
Lohues kan nog steeds moeilijk over zijn moeder praten, hij zingt er liever over. Dat reken ik ook goed.
Hij tokkelt vervolgens op één van zijn gitaren het nummer 'Later wel misschien', komt binnen. Moos ziet naast hem zijn Papa niet meer vechten tegen de tranen. Ben net als Gerrie, laat maar gaan die waterlanders. Ben je vast eerder bij de streep!
'Zij was altied dichtbij, zij was altied veur mij. Het was altied goed. Jao, wij hadden 't zölde bloed. Mar of we makaar ooit wel weerzien? Later wel misschien...'
Soms hoort hij haar lach of voelt hij haar via het zonlicht. Hij zingt: 'Soms is ze ver weg, uut de tied. Mar nooit veur altied uut zicht. In de duusterste ienzaamheid vuul ik heur nog dichtbij. Ok al is ze der niet echt want ik heb altied veur in de kop, alle moois wat zij deud en wat ze hef zegd'
Amen!
Iemand zei van de week dat wij allemaal misschien een beetje Daniël Lohues nodig hebben. Zij wel, nou ik ook! Lohues is de benzine in mien motor. Nieuwe gympies voor het lopen. Voedsel voor mien ziel. Ik loop er soms mee onder de arm maar steeds minder. Steeds minder meer! 
Heb 'm niet gesproken. Moos wilde naar huis. Prima! Hij had al ruim twee uur het woord gevoerd!
Hij was allennig maar niet alleen! Hij gelooft meer in de wetenschap en toch wil hij op een dag bij de hemelpoort staan. Hij wil liever een hond dan een vrouw maar hij zegt ook als de liefde maar blijft winnen komt alles goed! Een vrouw kan ook kwispelen en grommen tegen bandieten hoor....duzz!
Moos wil ook een hond! Jij wilt liever een vrouw hè. Kun je niet op zoek naar een vrouw met een hond? 
Heeeeeerlijk! Moos denkt in oplossingen net als zijn zusje. Een meisje van 6 en een jochie van bijna 10 nemen mij zo vaak bij de hand! Maakt het leven leuk en luchtig! Lohues bedankt maar weer!
Goed goan. Kallum an doen! Mooi dat je er was. We hadden machtig veule Skik gehad! Niks mooiers as dat en dat op je euh....51ste. 
Gisteren, een dag later, zat ik alweer bij de Markt hier om de hoek! Soms gaan die dingen zo!
Ik werd al herkend. Ben je d'r alweer...? Weet niet of dat een goed of slecht teken is, haha.
Gerwin heeft zijn zaak mooi laten verbouwen. Hij vertelde er van de week ook trots over. Mooie kerel!
Zit graag bij een Binnenmars. Meestal thuus in Mainbarg maar zo af en toe ook hier in Hardenberg!
Je kunt er goed eten, vrolijk, geweldig en gezellig personeel. Zou ze vrijgezel zijn? Ze doen niet te moeilijk, je ziet dat ze Skik hebben. Dat mag nog in de Horeca....! Samen met mien oude buurman nr. 1, vrolijke snuiterd GertJan, hadden we een High Beer gearrangeerd. Wij vonden dat een geweldig idee en de uitvoering was meer dan uitstekend voor elkaar! Hulde, waarvan akte!Echt een aanrader! Mooie biertjes en lekkere borrelplanken in twee gangen. Eerst koude hapjes en als je die enorme plank hebt veroberd (goed geluisterd naar Roald Dahl) begin je aan de warme ronde als je lichaam tevens de warming-up goed heeft doorstaan. De bordjes mag je zelf ophangen....De Tweede Ronde, de Tweede Ronde! We gaven elkaar een boks! Mooi Man. Prachtige verhalen kwamen onder de tafel vandaan.  Het is goed kersen eten met GertJan. Ik mag hem ondertussen een vriend noemen. Hij kan niet zo mooi zingen als Daniël maar hij weet ook vaak de gevoelige snaar te raken. Tokkelt er rustig op los en grijpt je dan bij de strot. Neemt soms spiegels mee, die houdt hij dan voor mij en ondertussen drinken wij de ene na het andere mooie speciaalbiertje. Net als gisteravond! Win-win situatie als je het mij vraagt.
We begonnen met een blonde Klootzakske, een pittig moutig blondje met hoppige afdronk. Ontstaan in hartje Sellewie (België). We kregen Carta Blanche van de goedlachse gastvrouw wat betreft de biertjes en nummer twee was daarom WOLF, een avontuurlijk gehopt biertje van hoge gisting. We sloegen de Porno Blond over, kende haar al en het is tegenwoordig niet Porno wat de klok slaat.
Neuh, de Zeezuiper werd ons toebedeeld. Een mooie Tripel, een dorstlesser voor de durfal.
Nou, wij zijn niet bang. Later gingen wij nog voor een paar mooie biertjes van de tap!
Grimbergen Dubbel en weer voor zo'n blonde! Het maakt mij ondertussen niet meer uit, blond - zwart - donker - licht of alle kleuren van de regenboog. Als ze maar lief is...en een hond heeft!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....