#Buiten Grasmaaien!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I don't quite know how to say how I feel. 
All that I am. All that I ever was.
Is here in your perfect eyes.
They're all I can see.'
Uut 'Chasing Cars' van Snow Patrol 
(tekst op geboortekaartje van Mouna)

Moi, ben ik weer.
Wat een prachtig meisje ben je toch.
Dat dacht ik afgelopen donderdag toen ik naast mijn dochter in het zwembad lag. 
Zij zwom op haar rug, keurig zoals het haar geleerd was. 
Ze keek opzij, ze keek naar mij of ik wel goed mee kon komen. 
Ondertussen lachte ze ondeugend, verzamelde ze wat water in haar mond en spoot mij nat.
Voor zover dat natuurlijk mogelijk is in een zwembad. 
Mouna haalde met gemak haar diploma A. Goed zo. Topper!
Afzwemmen bij 't Hoge Holt betekent dat je als ouder mee het water in mag euh..moet!
Was meer bezig om niet als een baksteen naar de bodem te zinken in het slechts 1 meter 40 diepe bad.
Met mijn lengte ben je dan sowieso halverwege. Duiken is zelfs riskant!
Met kleren aan haalde ik dus ook (bijna) mijn eerste diploma naast die van de Maavoooo.
Het officiële Mee-Zwemdiploma, wel met de hakken over de sloot! Mijn eigen brevet van onvermogen?
Hangt nu op de koelkast. Want zoveel diploma's heb ik niet gehaald in mijn leven.
Vond het hartstikke leuk voor Mountje, die hele santekraam, maar vond er wederom geen bal aan! 
Het was weer door anderen een in elkaar gekunsteld gezinsuitje terwijl je verder niet meer figureert als gezin!
Een uurtje of twee, min of meer, ouderwets samen. Zelfs de Opa en Oma's waren inpandig!
Goh, als je niet beter wist dacht je: Happy Family, hoorde Bart het zingen van Racoon.
Na de vele beleefdheden ging ieders weer haar of zijn eigen weg. Onderweg naar later. Together Alone!
Ik bracht Oma naar Huus en San nam de kinderen mee, de andere Opa en Oma stapten weer in de camper richting Deventer! 
Tot een volgende diploma. B en C zullen wel niet lang op zich laten wachten. Mouna weet nu hoe het moet. Gezellig!
Geen pannenkoeken meer samen eten. Moos snapte het even niet! Was bij mij toch ook zo?
Ja jongen, maar toen waren wij nog een (h)echt gezin. Nu hebben wij alleen de foto's... 
Smeren met stroop is er niet meer bij....Maar je moet hem niet het eten afpakken, echte Dorgelo hè.
Gek, als Moos en Mouna er niet zijn droom ik 's nachts over hen. Ze zijn nu in JD, stiekum droom ik dat ik zelf ook slenter langs het strand van Julianadorp, een ijsje eet in Callantsoog en spare-ribs ophaal bij 't Juffertje. Mmmmmm vergezeld van een frisse Skuumkoppe. Ze vallen van 't bot. Boven in mijn hersenloze brein ben ik gratis mee op deze mini-vakantie. Ziet iemand mij?
Soort van speciale gids. Een Floortje a la lettre. Zit ik naast Opa bij de hemelpoort te genieten van de taferelen onder ons, hou ik ze denkbeeldig vast.
Zorg ik dat ze niet te ver het water in gaan. Ok, Mouna heeft nu ook haar diploma...
Chocolademelk met slagroom bij Paal 6!
Maar voorkomen is beter dan genezen! Toch?
Ik schilder mij er zelf maar bij op de gekregen foto's van mijn voormalige lief. Kinderen goed te passe, op afstand lijkt het allemaal prima te gaan.
Allebei een toekomst voor ogen, maar ik hier in mijn twijfelaar en zij in de springbox van Casa Juliana.
Niet alleen afstand in ettelijke kilometers. Niet meer samen wakker worden!
Toch werd ik vanmorgen wakker met een glimlach en ene Gary Lightbody zong over Chasing Cars. Een vent in mijn bed? Moet niet gekker worden. Gelukkig gaf ie op afstand zijn boodschap door. Lag gelukkig alleen. If you can't beat them, join them? Ech nie....haha
Maar met terugwerkende kracht kreeg die Lightbody toch nog gelijk! Potverdomme....Was ik die hond geworden die achter een auto aanliep. Als iets te mooi is om waar te zijn zal het ook wel zo zijn.
Moos vertelde het Mouna laatst nog toen Acda en de Munnik langskwamen op de radio. 
Dat zijn de heren van mijn geboortekaartje, Mountje. Die van jou komen uit Engeland, iets met Snow of nie Papa? Klopt jongen. Snow Patrol. Oh, mag ik luisteren vroeg Mouna. Ja hoor....
Liet haar het kaartje zien. Ze kon er al iets van maken, ze leert zichzelf een beetje lezen. Knap hoor en dat is ze. Bijzonder kind en dan niet eens vrij vertaald naar John C. Kievit.
Ze had het ook direct door dat de tekst op het kaartje Nederlands was en Gary het zong in het Engels. 
Ik weet niet goed
Hoe te zeggen
Hoe ik mij voel. 
Alles wat ik ben
Alles wat ik ooit was
Is hier te lezen in jouw mooie ogen
Ze zijn alles wat wij zien.
Hierna mocht La Festa van Luna (Junior Songfestival) wel in de wachtrij! Prima schat!
Later kwam het nummer nog eens langs en herkende ze het!
Vrijdagavond was Snow Patrol op de televisie. Broer vertelde het, zat op dat moment te wachten in het station van Dalfsen op de volgende trein naar huis. Uit eten geweest met de club van zes...euh vijf! 
Snow Patrol is/was toch jouw bandje, jullie muziek. Yep. Nu als sneeuw voor de zon verdwenen.
We hadden 't aan de tijd. Nu had het spoor eens geen vertraging maar misten wij bewust de trein van tien, half elf en elf uur. 
Lekker gegeten bij de VII Deugden. Voor het eerst weer asperges, eten was top voor elkaar. We hadden goed nieuws te vieren. Bert was bij de controle weer schoon gebleken, de bloedwaarden mooi op schema!
Het maakte de avond des te beter. Leuke gesprekken. Goed om zulke vrienden te hebben. 
Leven kan soms zomaar aan een zijden draadje hangen. Ina en Alie, vrouwen met girlpower, deze week allebei in het ziekenhuis beland. Moeders van! Toch ff schrikken. Leert je weer nadenken over het leven. Dat het ook zomaar afgelopen kan zijn. Die van mij schuifelt naar de 92 jaar maar doet momenteel ook weer een jasje uit, gelukkig houdt ze haar vest nog wel aan als je begrijpt wat ik bedoel.
Mensen moeten niet doodgaan. Maar wie ben jij, ik bepaal het (helaas) niet! 
Keek gisteren in de spiegel, Wilma stond achter mij. De kapster van mijn moeder hield mij eens kort!
Ze knippen niet langer! Overal waar het haar moet groeien groeit het steeds minder en op plekken waar het voor mij niet hoeft kan ik het bijna niet bijhouden met de schaar of andere apparaten....Niets om je voor te schamen. Maar toch! Je wordt ouder, Papa! 
Was even gezellig om vreemd te gaan. Normaal ga ik naar Haarfijn maar hadden ze geen plek op de digitale agenda. Moest toch grasmaaien bij Moe dus kon ik ook wel naar de Kapperij! Mien moe komt er al bijna veertig jaar. Dacht wel, ie krijgt een dikke kop. Wat vaker de wandelschoenen aan, biertjes alleen in het weekend. De laatste tijd begint dat weekend van mij steeds vroeger. FF weer de teugels aantrekken niet laten vieren! Las de column van Lohues aan de keukentafel bij Moe. Hij had het ook over grasmaaien. Hij had geen last van scheurgras. Hij zat op de grasmachine, ik liep er even later achteraan!
Mooi verhaaltje weer, Daniël! Het gras voor iemands voeten wegmaaien. Met de roodzwarte Harry-Grasmaaiert maaide ik het groene gras ook wat korter, zekers niet langer....Gras kan wel gewoon blijven groeien. Tis geen haar. 's Middags maaiden wij helaas Banthum niet het gras voor de voeten weg. Ik had het 's morgens in Mainbarg het nog zo goed voor gedaan. Ach, een kleinigheid hou je altijd. 
Buiten is het weer goed toeven. De lente dient zich deze week echt aan. Afgelopen maandag was ie ook al goedgemutst. Hardenberg Buiten. Liep er even over heen. Op fietsje naar de Oldemeijer op 2e Paasdag. 
Mooi evenement. Het kon weer na 3 jaar! Had de kinderen niet meer, die waren 's morgens opgehaald door Mama. Maar ik had toch niets te doen. Kromgebogen over het stuur, tegen de wind.
Niks hoefde, alles mocht! De Oldemeijer leent zich goed voor zo'n evenement. Moos en Mouna vermaakten zich 's middags er dan ook uitstekend. Enkele uren daarvoor dronk ik koffie bij Astrid van de Rheezerkamer en speelde Luister Unplugged iets van Lohues. Toeval of niet, kon er wel van genieten....Op Fietse. Even een praatje met Wim, praatje met die en ff een wrapje bij Dos Piementos! 
Ze stonden er niet voor niets. De lunch was zo ook weer geparkeerd! Hardenberg in de lente en zomer is beter te versmaden dan in de winter of herfst! Wat ik oe brom. Je merkt dat iedereen langzaam maar zeker weer uitwaait....Dat iedereen een stuk beter te passe is. Het donker van zich afgooit en het licht omarmt!
Aan de kust is het mooi maar hier, thuus, aan de Vecht en in de Stad kun je ook goed aan je trekken komen. In mijn dromen is het sowieso thuiskomen! Elke dag weer en vooral zondags. Het eerste nummer wat Spotify uitspuugde was gek genoeg een ander nummer van Snow Patrol. Beetje ons nummer, ooit, One Fine Day! Het maakte de cirkel niet rond maar deed mij wel wakker worden met een glimlach. Dacht aan de tekst die Gary zong. Ja, als ik eens alles had geweten. Van te voren? Achteraf is mooi wonen. Met de kennis van nu. Had ik het anders gedaan? Veel wel maar niet de geboortekaartjes van Moos en Mouna. Zou er zo weer voor gaan! Heb genoeg andere teksten die ik kan gebruiken. 
Maar het Slaapliedje is van Moos en Chasing Cars van Mouna! Ik kom er wel mee weg. 
Genoeg olie weer in de motor dus ik hoef niet achter auto's te lopen behalve achter de grasmaaier!
Fijne zondag. Gelukkig snap ik mij zelf vanmorgen dit keer wel.
Joah, mag wel zo...
En nu, naar buiten Buiten. Hardenberg Buiten!