#HeartLand Festival!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'What can I say, she's walking away.
From what we've seen.
What can I do, still loving you.
It's all a dream. 
How can we hang on to a dream.
How can it, will it be, the way it seems.
What can I do, she's saying we're through
With how it was.
What will I try, I still don't see why
She says what she does. 
How can we hang to a dream...'
Uut 'How Can We Hang On To A Dream' van Tim Hardin.

Moi ben ik weer. 
Soms snap ik mijzelf niet zo, waar zit je nu weer met je gedachten...?
In een stampvol muziekcafé van het Metropool Hengelo begon ineens zomaar een piano te spelen.
Ergens achterin mijn hoofd ontspon zich de eerste klanken van 'How can we hang on to a dream' van Tim Hardin. 
Zonder reden, eigenlijk zonder aanleiding. Ik was niet eens op zoek naar Eileen laat staan naar Loes, haha!
Grapje, dit snappen er maar een paar....boeiend.
Dit nummer doet mij trouwens altijd denken aan één van mijn broers. Hoe hij verslingert was geraakt aan een heel mooi meisje en dit nummer de boodschap over bracht. 
Ooit gebruikt als titelsong voor de Nederlandse film Zoeken naar Eileen, naar een boek van Leon de Winter (1981).
Daar speelde ook zo'n mooie vrouw in. Lysette Anthony. Film komt uit 1987, hoe oud was ik toen?
15, zestien. Ja, zoiets. Toen dagdroomde ik ook al. Kleurde de wereld in ieder geval een stuk mooier. 
Zag laatst nog een stukje van deze film. Hoe zij in de regen wandelde en later met weinig kleren net zo stond als het meisje op het schilderij van Pierre Bonnard. Nooit gehoord van deze kleuroloog maar hij schilderde het in '26. Bijna 100 jaar geleden.
Het boek niet gelezen, wel de film tig keer gezien. Hoe een jongeman die pas zijn vriendin is verloren, het leven even niet meer ziet zitten. Op een dag komt hij een vrouw tegen die als twee druppels water op zijn overleden vriendin lijkt. De ontmoeting is kort maar hij weet dat hij met haar verder wil. 
Zijn enige aanknopingspunten zijn dat ze Engels spreekt, uit Noord-Ierland komt en dat ze Eileen heet. 
In zijn zoektocht stuit hij op heel wat meer. Zijn speurtocht naar Eileen is tevens een tocht door zijn eigen (verbeeldings)wereld en naar het einde toe deze twee zaken steeds minder van elkaar voor hem zijn te scheiden. Hoe liep die film/boek ook alweer af...?
Biertje? Robert schudt mij wakker en ik ben weer terug in de echte wereld in downtown Hengelo op het gezellige en leuke Heartland Festival. Hoe is met joe dan! 
Lohues is dan ook nooit ver weg. Zelfs niet in Hengelo. Even gesproken met zijn neef, voormalig gitarist Marco Geerdink van Skik. Bekende kop heb ie ja...Dat klopt, ben ie niet die snarenplukkert van Skik. Yep, klopt. Mooi man. Zoontje van hem zat op de bar te genieten van Tim Knol & The Wandering Hearts. Iets met paplepels ingieten, fantastisch. Kan ik van genieten. Heb ik zelf ook met Moos. Dat ze leuk vinden wat jij ook leuk vind. Niet gespeeld, maar echt! Dat hij soms even komt kuieren in mijn (belevings)wereld, rondkijkt en dan weer zijn eigen plan trekt! Jochie had net zo guitig haar als Moos. Wel machtig blond terwijl Moos donkere krullen heeft. De snarenplukkert op het podium kweet zich ook uitstekend van zijn taak! Heerlijke solo in zijn tuinbroek. Geweldig toch. Net stoppels op de baard. Wij kwamen eigenlijk voor The JayHawks maar pakten Mell & Vintage Future en dus Knol ook ff mee. Niet Enzo, die was Hengelo al met een noodgang voorbij gereden. Waarvan Akte! Wat een knuppel. Drie voor de prijs van één. Voor Loes hoefde ik niet ver te zoeken, zij kwam langsgelopen...Was blij met het kaartje wat wij toevallig over hadden. De goede kracht van sociale media....Mooi dat het zo kan! Van de week had ik ook zo'n moment. Lag naast dochterlief! Moos was al beneden, hoorde 'm praten in een vreemde taal.
Wij hadden even zo'n verstild Vader-Dochter momentje. Gesprekjes over van alles en nog wat!
Best wel jaloers op Mouna. Hoe zij zich beweegt in deze wereld. Zonder angst, zonder enige vorm van welke twijfel dan ook. Heb soms het idee dat de wereld om haar draait en niet andersom. 
Wilde dat ik mij ook zo door het leven kon turnen. Met een halve arabier de wereld anders zien! Toch eens vragen hoe zij dat doet! Meisje is zes, alsjeblieft wordt niet zo snel zeven of acht! Hoe ouder je word ontdek je tevens steeds meer de wereld waarin wij leven. Wordt je leven per definitie niet beter van. Blijf nog maar even klein! Papa houdt van joe. 
Want ik heb geen moeilijke loop maar vrijuit wandelen is er ook niet bij! Heb allerlei zorgen, de ene keer wat meer dan een andere dag. Van de week kwam het nummer van Tim Hardin zelfs twee keer langs. Gaat ie ongevraagd zingen in mijn hoofd. 
Hoe we willen vasthouden aan een droom maar de droom vaak door anderen uitéén wordt gespat. Uitgeteld in de goot. Vaak heeft het bij mij met een vrouw te maken. In mijn eigen wereld wandelen ze ook langs, blijven ze soms wel eens staan en knopen een gesprekje aan. Hoe is het met jou dan?
Als ik dan weer wakker word zie ik nog net Fata Morgana als sneeuw voor de zon verdwijnen. Onderweg naar later..haha. Het is minder erg dan het lijkt hoor....Je moet mij met een korrel zout nemen. 
Vanmorgen kuste zij mij ook wakker. Hallo Papa, ben je eindelijk wakker? Had er net een halve nacht opzitten maar dat vertelde ik haar maar niet. De biertjes kachelden nog een beetje tegen de binnenkant van mijn troebele brein aan. 
Iets teveel gedronken in Hengelo maar het Heartland Festival was het waard. 
Voor het eerst The JayHawks live gezien. Deze kermis was een koude geseling waard. Beter deze dan die van de week op de markt in Hardenberg. Kinderen wilden er even heen. Niet mijn cup of thee. 
Moos was trouwens gauw genezen van de botsauto's, een bloedende knie. Hij wilde nog even snel instappen toen iedereen al begon te botsen....Tja, hij flikkerde als een dronken man de botsauto in met alle gevolgen van dien. Achteraf lachen, maar op het moment even minder leuk....haha.
Heartland Festival richt zich op de muziek die raakvlakken heeft met allerlei soorten roots. Het was ondermeer genieten van blues, americana, bluegrass en country. Ik vond het gewoon allemaal wel lekker klinken. Mooie hamburger van de Weber en kijken naar mensen. Beetje Oerol overdekt maar dan zonder die hoogdravige cultuursnuivers. Mensen die zijn blijven hangen in de jaren zeventig. Heerlijk. 
Het was er zeer gemoedelijk afgezien van één zo'n dodo die het erg vervelend vond dat ik een beetje droge witte wijn op zijn shirt smeerde. Sorry man, wassen op 40 graden....Hij kon mijn adremmerige antwoord niet zo waarderen. Weet wat jij moet doen, maar ik was al enkele passen dichterbij Mell van Vintage Future....Verder voelde er zich iedereen wel thuis. Een mooie avond, het muzikale equivalent van noaberschap. Dure woorden gebruiken ze daar in Hengelo maar ik snapte het wel....
Lekker normaal doen. Nuchter en toch ook weer niet! Beetje luisteren naar muziek, biertje d'r bij. Beetje dom voor oe uitkieken en ondermeer na tientallen jaren eindelijk The JayHawks live zien met twee van oen beste vrienden....en Loes! Daar kan ook een streep onder! Vond by the way Tim Knol ook lekkere muziek en diezelfde mening ben ik ook toegedaan over de kleindochter van Piet Veerman. Leuke verschijning ook nog eens en gelukkig geen palingsound. 
Derhalve muziek genoeg op de Jupiler Stage, Jack Daniel's Stage en dus in het muziekcafé maar gek genoeg moest Tim Hardin zich ook nog even melden op het Alfred Dorgelo's Stage....
Kon een glimlach niet onderdrukken. Mijn eigen (belevings)wereld is vele malen mooier dan de echte.
Daarom is zo'n avond helend voor mijn ziel. Kan ik mijzelf verliezen in een richting die ik van te voren niet had uitgestippeld. Even dagdromen op een mooie muzikale avond. 
Ik hoop, mede daarom, dat Mouna nog lang van haar eigen wereldje kan genieten. Ze huppelt nu in de onderbroek van Oma achter haar broer aan....en Moe zoekt zich rot, goh....ik begin oud te worden. Waar heb ik nou mien onderbroek laten liggen? Moe, ie bint al bijna 92.....Tied om eens na te denken...haha.
Heb de oortjes op, muziek in mijn hoofd en zie voor mij achter de tikgeit dingen gebeuren....dingen ontstaan. Weet niet waar ze over praten. De muziek staat hard genoeg. Rosemary's Sons nu, ook geschoeid op Americana leest. Misschien een tip voor editie 2024 op het Heartland Festival. 
Maar deze twee dromen zijn echt! Al 10 en zes jaar oud! Deze twee dromen hou ik graag vast. Dat heb ik zelf nog een beetje in de hand. Kan ik nog een beetje invloed op uitoefenen.....en anders speelt Tim Hardin wel de tweede viool.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.