#Of Je Worst Lust!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'In a big country dreams stay with you. 
Like a lover's voice fires the mountainside. 
Stay alive, here we go.
I thought that pain and truth were things that really mattered.
But you can't stay here with every single hope you had shattered.
I'm not expecting to grow flowers in a desert. 
But I can live and breathe and see the sun in wintertime. 
So take that look out of here it doesn't fit you.
Because it's happend doesn't mean you've been discarded.
Pull up your head off the floor, come up screaming.
Cry out for everything you ever might have wanted.'
Uut 'In a Big Country' van Big Country.

Moi, ben ik weer. 
Beetje later dan normaal gesproken, al was ik vanmorgen wel redelijk vroeg uit de veren. 
Via de treurbuis was ik even Down Under, heb je geen vliegtuig van papier voor nodig!
Enkele rode vlaggen maakte het feit dat je toch nog aardig lang onderweg was. 
Uiteindelijk 3x scheepsrecht voor de Belgische Hollander die in Monaco resideert.
Wat een zooitje op de baan. Bizarre wedstrijd en Max ging en passant nog ff grasmaaien.
Zou ik toch zo'n robotmaaier aanschaffen, die gaat gewoon uit zichzelf de baan op, kun jij eenvoudig op het asfalt blijven. 4 keer een (her)start. Het venijn zat 'm toch weer in de staart. 
Raar gedroomd vannacht. Bos verhaalde gisteren dat wij soms vergeten te dromen.
Dus droomde ik vannacht over dreuge worst van Hoff. Misschien voortvloeiend uit de gedachte van ene Jan Vosjan dat GertJan Hoff momenteel Veganisten helpt te ondersteunen om van de vleesconsumptie af te komen. Welkom in de omgekeerde wereld waar niets meer is wat het lijkt. 
Ik ben soms niet helemaal helder met mijn voorbeschouwingen maar op de Boshoek kunnen ze er ook wat van. HHC won wel, wij helaas niet! Heb soms het gekke idee dat wij buiten de lijnen ons drukker (kunnen) maken over hoe gaat met ons eerste elftal dan binnen de witgekalkte lijnen. 
Laat het los jongen, ja maar ik wil het zo graag vasthouden dat gevoel. Was eerder nooit zo klemvast. Misschien daarom alleen al. Want in de 3e klasse voelen wij ons zo thuis, meneer! Of moet ik mij niet langer meer vasthouden aan mijn roodzwarte dromen als de heren voetballers zich drukker maken over wat ze moeten aantrekken tijdens het verlate carnaval van het 2e elftal dan wat ze op het groene veld presteren. Vooral geen kritiek leveren.... 
Maar ik droomde over worst, plakjes worst. Ik bestelde het gebruikelijke bij de lieve meisjes van Hoff, ook in mijn dromen. Stukkie Zeeuws Spek, wat Shiny Spekkies (vind Moos zo lekker), Oerhammetje, wat broodbeleg. Biefstukje doen? Daarvoor heb ik ondertussen mijn eigen slager. Je vindt af en toe zo maar wat in je fietsmand die niet eens van mij is, al was ik gisteren lopend. Met de benenwagen dus. Ik liep de terugweg wel op met de zoon van mijn voormalige fietsenmaker. Die had altijd wat te brommen. Ik ging niet zuinig genoeg om met mijn fiets. Mooie jeugdherinneringen. Zal hij boven nu ook weer banden aan plakken zijn, nu brommend op Petrus, of gaat in de hemel je fiets niet meer zo snel kapot? Schonere lucht...?
Wat hebben ze nog meer, Mouna. Hebben ze ook worst? Lust je dat wel dan...
Ik wel Papa. Fijn meisje....of wil je liever grove worst. Niet artikel 31 hè.
Slagerij Hoff tikte deze week haar veertigjarige bestaan aan. Gefeliciteerd. 
Mooi dat jullie nog niet zijn weg bezuinigd door de overheid. Dat jullie dat (h)eerlijk vlees nog altijd mogen verkopen vandaag de dag. Niet vanonder de toonbank of op de bon. Je weet het niet, ze zijn er gek genoeg voor daar achter de Iessel, vanaf hier bekeken. Lopen er straks nog koeien in de wei of liggen er over tig jaar alleen maar zonnepanelen te rusten op hun lauweren?
Herkauwen voor de lieve vrede in de brandende zon. 
In '83 begon Gerard Hoff zijn verse winkel. Andere Gerard kon er gisteren mooi over vertellen. Eerder hadden ze genoeg aan 3 koeien en 15 varkens. Dat is vandaag de dag een peuleschil. 
Ze hebben niet voor niets een mooie slachterij aan de Zwedenweg. Daar hangen iets meer koeien tegenwoordig. Ik vond en blijf het een mooi ambacht vinden. Snij zelf ook graag in vlees. 
Toch nooit de ambitie gehad om chirurg te worden. 
Ik zeg het vaak tegen de kinderen, of je worst lust? Als ze mij niet hebben verstaan maar ze gaan graag mee als ze weten dat wij ondermeer naar Hoff gaan. Daar hebben ze altijd oren naar. Plakjes worst hè. Moos heeft dan zijn route al uitgestippeld. Een broodje bij Nollen, stukjes kaas bij Jan en dan een plakje worst bij GertJan. Hebben wij ons ontbijt ook weer gehad, Papa, hoeven wij ook niet naar de koffiepot! Win-Win situatie, al mis ik dan wel mijn kopje koffie.
Zo kom ik dus bij StoeteRock. Georganiseerd door aantal 'ouwe jongens krentenbrood' als een soort van verlaat eerbetoon aan de vroegere NOH bakkerij. Stoete is brood hè.
Bij Ophoff staan wij op de laatste zaterdag van april (29 april) geparkeerd om te luisteren met een koude pretkegel in je hand naar wat leuke lokale (cover)bandjes. Ze doen niet moeilijk in Banthum. Hopelijk 15 april ook niet. Twee keer winnen van Banthum in één seizoen zou het einde zijn. 
Het dorp VKV (vijf kilometer verderop). Vrogger wilde ik nog wel eens in de vrachtwagens kruipen bij Ophoff als wij brommers gingen kiek'n. Snapte nooit dat ze de cabine niet gewoon afsloten....
Het lag wel lekker hoor, vooral in de winter. Dertig tonnen diesel onder je en 60 kilo boven op je. 
Mooie tied. Als de vrachtwagens en/of de muren bij Flash konden praten kwam je flink wat rode oortjes te kort. Als deze hele uitgaansperiode nog eens tegen het licht wordt gehouden dan is wat Tom Egbers, Jack van Gelder of al die andere jongens ooit hebben uitgespookt onder de burelen van Studio Sport kinderspel vergeleken wat er in Banthum heeft plaastgevonden. 
Op die plek dus StoeteRock. Kaartje kost maar € 10,- Je mag ouderwets contant geld meenemen, aan pinnen doen ze niet! Herkenbare old skool (rock)muziek door drie bandjes uit het Oosten van het land.
Buncker, een bak vol Rijssense energie en stevig gitaarwerk. Uut het land van Daniël Four of a Kind. Rockcovers van o.a. Guns 'n Roses, ACDC, Greenday, Pearl Jam en Metallica op onnavolgbare Drentse wijze vertolkt. Dat zit vast wel goed. Wat ik oe brom.
De laatste band komt uit Ommen en omgeving. Na een aantal jaren radiostilte treden ze eindelijk weer eens op. In Banthum staan ze na drie, vier jaar weer voor het eerst samen op het podium (of in de achterbak van de vrachtwagen, ik verzin het niet, dat kan ook nog). White Child. Een heerlijke rockcoverband met oude rotten in het vak die stuk voor stuk hun sporen reeds lang hebben verdiend en speelden in allerlei andere bandjes. 
Er gaan wat hamburgers in de pan. Kortom, allemaal niet te moeilijk.  Geen gedoe. Gewoon een feestje waar wij hier in het Oosten patent op lijken te hebbren. Vrijdag 29 april. Wij zijn er ook!
Zorg da'j d'r bint!
Een feestje precies zoals Rick Nieman het graag ziet. Wie? Rick wie? 
Nou Rick Nieman. Misschien ken je zijn vrouw beter, althans wel een stuk leuker om naar te kijken. 
Sacha de Boer. Vroeger presenteerde ze het journaal, nu maakt ze mooie foto's. Vast veel van deze omgeving. Ze wonen mooi buitenaf in 'n goddeloos 'n Ham. Mooi toch. Hij legde gisteren de wijsvinger op de zere plek. Hij vind dat Amsterdammers zelf de grootste provincialen zijn. Amen, hoe dan?
Hij gaf voeding aan de discussie. Links van de Iessel weten ze helemaal niet hoe het hier aan toe gaat. 
Hij weet waar ie over praat. Inmiddels woont ie alweer zo'n tien jaar in het mooie Oosten. 
Alles wat buiten de ring gebeurt vinden ze ver weg. Alsof Salland bij Vladivostok ligt. Twente ligt volgens hun ook in de Achterhoek. Drenthe weten ze misschien helemaal niet op de landkaart aan te wijzen, komen ze vast uit in Groningen. 
Dat wij hier ouderwets en achtergesteld zijn. Hij noemde het Amsterdamse arrogantie, zoals Ajax dat ook doet. Wij zijn Ajax, wij zijn de beste....Alleen even dit seizoen niet! Hij vind het hier prachtig. De ruimte, de rust, de schoonheid. Steden als Zwolle en Deventer. Hij roemt Daniël Lohues als die zingt over de ruimte achter zijn huis en naar de sterren kijkt. Country and Western maar dan niet in Amerika.
Nieman die zijn eigen afkomst verloochend. In het licht van Pasen een mooi beeld wat hij schetst. In den Ham kraait de haan ook vast drie keer. Schijt je raak voor een knaak. Dat mensen in de Randstad denken dat de wereld ophoudt als ze hier naar toe rijden. Hoe Ommen ooit is weggezet door Youp. Ommen is niks provinciaals. Alles kun je hier krijgen wat je ook kunt kopen in Amsterdam. Draai het eens om. Rick heeft zelfs glasvezel in zijn huisje in den Ham. Nou, ik zeg oe...Vakmanschap staat hier nog hoog in het vaandel, mensen komen afspraken na. De betrouwbaarheid van loodgieters en bijv. installateurs. Wat een verschil met Amsterdam. Nieman mag blijven en natuurlijk Sacha ook....! Preken voor eigen parochie. Nou en? Lekker belangrijk. 
Dat hij nu zelfs bij de warme bakker gesprekjes aanknoopt tussen het half bruintje door...Mooi toch! 
Amsterdammers zijn net mensen zoals jij en ik....Of je worst lust! 
Fijne zondag! Voelde mij even Down Under maar ben weer boven Jan hoor. 
In a Big Country, zo voelt het aan deze kant van het land! Als je begrijpt wat ik bedoel.
Joah, mag wel zo.