zondag 21 februari 2016

Uitslapen....

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'So where did you go? Where do you go in the Big Sleep. Going out in the Deep Sleep. Is where you're wandering now. So where did you go. When you're in the Big Sleep. Drifting in wildlife. And still you're wandering now'
Uut Big Sleep van The Simple Minds....

Dat is toch het absolute genot. Lekker lang blijven liggen op een druilerige zondagmorgen. Als de regen zachtjes tikt tegen het raam. Je nog een keer omdraaien, dekbed over je heen en je voeten op zoek naar dat moois naast jou. Zeker in het weekend na een drukke week, waar je al opstond voordat je erg in had en het koude water je wakker kust. Weer een nieuwe dag! Uitslapen.....? Nou, dat was er vanmorgen wederom niet bij. Moos moeten wij nu en voor altijd eens gaan duidelijk maken wat weekend is! Waar het weekend voor bedoeld is. Dat kereltje zo meteen maar ff plaats laten nemen op zijn krukje....Door de week wil hij nog wel eens door de wekker heen slapen, moet je hem wakker schudden. Opstaan mannetje.....Het is tijd voor Inge, Marijke, Tom en Ruben....Ruben Hakkers! Maar vanmorgen hoorde ik 'm al vroeg voetstapjes maken op de vloerbedekking. Hij kegelt zichzelf simpel uit het hoge bedje. Hij is de Epke Zonderland van de Marslanden. Zonder enige moeite zwaait hij zijn rechterbeentje over de spillen van het bed. Ik kijk bewonderend toe op de babyfoon met camera-functie. Nog half slaapdronken waggelt hij door zijn kamer, begroet buurman en buurman op het schilderij wat Oma voor 'm gemaakt. De klink gaat naar beneden en nog geen seconde later gaat de deur van onze slaapkamer open. Doe altijd net of ik slaap en hij stiefelt ook altijd naar de rechterkant van de grote springbox waar zijn Mama lief ligt te ronken......
Uitslapen, het is er niet bij voor ons. Ook niet op zo'n heerlijke regenachtige morgen waar je geen zin hebt om uit je grote bed te stappen...Laat iemand anders maar die eerste voetstappen maken. Poeh, 06.17 uur en Moos is klaarwakker en of wij ook maar ff de ogen willen uitwrijven.....Begint te zingen over de Molen en over Mainbarg. Dat deed  hij laatst ook al op de opvang. Vroeg Inge of Marijke wie er nog een liedje kende...Moos riep Mariënberg maar dat succesnummer is nog niet gemeengoed op de Kameleon....Raar toch, iedereen kent toch Mariënberg....of zeker het liedje over Mariënberg. Vaak gaat hij eerst nog ff lief naast ons slapen. Wrijft hij zijn voetjes tegen de buik van Mama en ik krijg een liefkozend handje in mijn haar. Hij kroelt dan door het weinige haar wat ik nog bezit. Elke dag een haartje minder....Zijn volle haardos schurkt dan vaak tegen mij aan....Wringt zich in allerlei bochtjes, hij woelt net zolang tot hij de ideale positie heeft gevonden. Dan gaat zijn enkel weer in mien knieholte of krijgt San een goedbedoelde por in haar zij. Uitslapen, soms wilde je dat je het hersenpannetje van kleine Moos een beetje kon programmeren.....FF de wijzertjes van zijn klokkie een uurtje opschuiven. Maar aan de andere kant zijn het wel mijn geluksmomenten....Moos bij ons in bed. Zijn ene handje zoekend naar zijn Papa en het andere handje wat ligt op de schouder van diegene die hem ter wereld bracht. Hij is bijna drie maar het lijkt wel of hij hier al dertig jaar rondstiefelt op deze aardkloot. Niet dat hij ons laat uitslapen maar ik wordt graag wakker voor hem. Wij worden graag wakker voor hem al lijkt het soms of wij net de ogen dichthadden en arriveerden in onze eerste REM-slaap! Vanmorgen een mooi moment, we laggen alledrie lepeltje lepeltje richting het grote raam. Alledrie in een grote slaap...The Big Sleep....ik hoorde het Jim Kerr zingen van de simpele zielen....Zondagmorgen zijn wij gewoon drie simpele zielen die niet uitslapen maar ook niet wakker blijven.....Televisie kijken vraagt Moos als hij genoeg zijn ogen dicht heeft gehad...Ook zo'n gelukmomentje...Want hij kijkt indrukwekkend lang met zijn kopje tegen het grote kussen met het grote rode hart. Ons geluk op die kleine vierkante meters, dicht tegen ons aan. Wij draaien ons nog even om....Kindertijd van de KRO op NPO3 is ons hazeslaapje van de dag. Nog ff tien minuutjes de oogjes dicht. Ok, het is geen uitslapen maar het is wel tien minuutjes slapen met de grootst mogelijke glimlach op onze lippen.....Uitslapen 2.0....Moos zit op zijn krukje en wacht op ons relaas....Ach, ik leg 'm volgende week wel uit wat het weekend inhoudt....Of volgende maand. Hij moet zo weer verder, bouwen aan zijn huis. Ik denk dat hij architect wordt.....of brandweerman....Of misschien wel de nieuwe spits van Mariënberg...want Rolf Hofsink heeft ook niet het eeuwige leven...Joah, mag wel zo!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten