Boefje

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Dit is mijn club, mijn ideaal. Dit is de mooiste club van allemaal. Hier ligt mijn hart, mijn vreugde, mijn verdriet, het kan dooien, het kan vriezen, we kunnen winnen of verliezen, maar een betere club dan deze is er niet' 
Uut 'Mijn Club' van Jiskefet (Kees Prins - de ene buurman)

Over de titel van deze blog ben ik nog niet uit. Maar val wel meteen met de deur in huis.
Ja, het klopt ik ben sinds twee weken geen secretaris meer van de mooiste club die er bestaat in heel de wereld. En Néé, ik ben niet gestopt om persoonlijke redenen of dat er verschil van inzicht is/was. Integendeel, we waren juist eensgezind. Zaten vol wilde plannen en hadden daar dingen over afgesproken. Kan er behoorlijk slecht tegen als zaken naderhand slecht worden uitgelegd om de koe, de geit en weet ik veel wie te sparen. Ik kreeg behoorlijk wat energie van wat wij op stapel hadden liggen, rechtte weer eens de schouders...Ik wilde ze onder elke hoek van ons hoofdveld zetten. Kom maar op, ons was niets te gek. Wuivend riet, buigzaam maar altijd terugverend met maar één doel voor ogen. De toekomst! Het kan dooien of het kan vriezen, we kunnen winnen of verliezen, maar een betere club vinden wij met ons allen nooit! Maar vanochtend spookte steeds dat lied van Jiskefet in mijn hoofd. Het lied wat je vaak hoort bij de andere club die ik, zij het met een stuk minder passie, in mijn hart zit. Helaas werd de stekker eruit getrokken op zo'n wijze dat ik de draad volkomen kwijt ben. Aan welk los eindje moest ik mij vasthouden, ik snapte het allemaal niet meer en eigenlijk steeds minder. Spoelde al regelmatig de nare smaak weg maar het speciale biertje wat Henry mij gisteravond voorzette smaakte bitter....Je moet er aan wennen. Tja, dat moet ik zeker. Moet er maar aan wennen dat dingen soms gaan zoals ze gaan ook al was je er met z'n allen ergens over eens. Wij zijn geen kinderen meer.....geen kleuters. Doorkleuteren schijnt één van de nieuwe woorden te zijn in 2016, net zoals treitervloggers......Maar ik wil het niet op de spits drijven, ben niet zo'n treiterblogger al denken sommigen van jullie daar wel heel anders over....Dat mag, er is toch bijna niemand die deze blog leest dus kan ik wel wat schrijven. Ik zit echt niet komende week bij Pauw Of Humberto mijn onzin te verkopen. Dat boeven een podium krijgen...Ik snap het werkelijk niet. Jullie maken het werk van blonde Geert zo wel heel makkelijk. Ga nog maar een keer in zo'n programma zitten. Ze houden niet van het land waarin ze wonen. Maar spreek gewoon de waarheid en draai niet om de hete brij heen. Natuurlijk zijn er voor- en medestanders of tonen mensen begrip voor de situatie. Allemaal mooi, maar ga het niet zalven. Probeer niet alles weg te moffelen om de lieve vrede te bewaren. Respect voor mensen als John van de Heuvel, die vrouwelijke minister....euh, hoe heet ze ook al weer...Die meid van Defensie, je weet wel wie ik bedoel en Rick Niemann die ff de taak van Humberto overnamen en dat rappertje terug in de hoek te duwen en ten minste 8 tellen rust gaven. 8000 tellen helpt nog niet! Wat een boef, wat voelt zo'n mannetje zich een hele Piet. Niet normaal. Respect ver te zoeken. Als je zo over de sterke arm van de wet denkt te moeten raaskallen en de dochter van de dienstdoende rechercheur wilt neuken voelen wij ons allemaal flink genaaid. Ben zeer vredelievend, bij ons kan iedereen een kop koffie krijgen en er kan altijd een bord bij, die karbonade kan ook door tweeën. Zo heb ik dat geleerd. Altijd een schouder bieden, altijd begrip en er gewoon willen zijn voor mensen die het nodig hebben. Oh ja, Hennis-Plasschaert zo heet ze....Of is zij al bezig met haar verkiezing propaganda. Want als zwaargewichten in de tijd komen dat ze herkiesbaar zijn maken ze rare sprongen. Gaan ze ineens van alles beloven waar later geen zak van terecht komt. Ik weet inmiddels hoe de politiek werkt. Maar volgens mij was die Hennis echt oprecht kwaad. Ik zou het ook worden aan zo'n tafel als ik eraan zat met zo'n boef. Het wordt er allemaal niet vrolijker op, kun je wel een Happy Meal gaan halen maar zit je dan met een volle maag en wat dan. Ik kotst het soms liever uit. Heel veel mensen snappen het soms niet wat ik allemaal hier op laat tekenen door mijn vingers en gevoed door mijn hersenloze brein. Houen zo....Ik snap soms de mensen aan de andere kant van deze tikgeit niet. Doe ontzettend mijn best maar het gaat altijd niet. Ik merkte deze week dat ik het allemaal niet meer snapte, dat dingen anders worden uitgelegd dan dat ze mij (ooit) verteld zijn. Daarom zie ik het liever altijd met mijn eigen ogen, kan ik er zelf een oordeel over vellen. Nederland valt langzaam uit elkaar als wij maar blijven accepteren dat dingen gaan zoals ze gaan. Dat relschoppers etc. het gaan winnen. Dat mag nooit....Dat er wel gepraat wordt maar niet gehoord....Vanaf de zijlijn weet de één nog beter dan een andere hoe het allemaal moet maar heb ik nog steeds geen titel voor deze blog die vast en zeker als halve waarheid zal worden geconsumeerd.....Voor mijzelf heb ik de zaken vrij helder in mijn kop, ik schrijf het vervolgens wat wazig op, misschien...Tis ook wel makkelijk. Hier zondagmorgen zo zittend, bijna iedereen slaapt behalve mensen in de zorg, brandweer en mensen van de politie....Die waken over ons...De treitervloggers liggen nog met een zelfingenomen glimlach op één oor te wachten op hun beloning. Gek toch, ageren tegen de staat maar dezelfde staat voorziet hen tevens van hun natje en droogje...Niet allemaal natuurlijk, ik moet ze natuurlijk niet over één kam gaan scheren, dus leg ik de borstel naast het zakkammetje. Ik moet gewoon eerder uit bed om mijn hersenspinsels te lozen, dat kan ik helaas niet door de week of overdags doen. Als u begrijpt wat ik bedoel....Dat hoeft ook niet, maar ik heb de behoefte wel....Ik voel mij 's morgens heerlijk nu de zon langzaam opkomt. Op mijn eigen vierkante meter ben ik niet aan het treiteren of mensen tegen de haren in het strijken....Volgens mij niet, ik ben maar een heel klein roepend mensje in mijn eigen woestijntje die af en toe wat vindt van deze boze wereld. Ik wou dat ik Moos was of het baby't je in de buik van San. Lekker wegkruipend in de armen van moeders of haar schoot. Een boefje maar geen rapper. Ga jij nu maar rap wat respect kweken....Een boefje was ooit een liefkozend woordje voor kleine mannetjes die dingen deden die eigenlijk niet door de beugel konden maar waar ze altijd mee weg kwamen...We laten deze boef er toch niet mee wegkomen. Of leggen wij dat naderhand ook weer eens anders uit om de lieve vrede te bewaren.....?? Joah, mag wel zo!