En dan zitten we
hier in het oude strandhuis. Wat je vertelt houdt me nuchter en warm. Boven
mijn hoofd zie ik grijze wolken, ik ben blij dat je hier bent, blij dat je hier
bent. Wij zitten hier in het gammele strandhuis. Maakte me toch al nooit uit
waar we waren. We verzuipen onszelf in de drank van je vader. Ik ben blij dat
je hier bent, blij dat je hier bent.
Niets is mooier dan
met jou het land doorkruisen. Op mistroostige plekken je bij mij te hebben. En
te zien dat het goed is, ziet dat we bruisen.En met wodka en met bokking tussen
reddingsbanden.’
Uut ‘Zoutelande’
van Blof.
In het buitenland kijk je toch altijd weer anders naar je
eigen land. Je eigen huis en haard, je vertrouwde haven. Nergens is het zo als
bij jou achter het huus.
Op Buitenland komt de zon op, onze buren zijn net wakker.
Het kleine jochie wrijft de laatste slaap uit de ogen. Even verderop gaat de
rits van de tent open. Een vrouw die denkt nog 25 te zijn huppelt langs in
slechts een roze slip en strak t-shirt onderweg naar een sanitaire stop. Als ik
mijn bril op zet blijkt ze toch al redelijk lang te beschikken over diepe
rimpels ernstig gegroefd in haar make-up loze gelaat en hangt alles wat lager
dan gisteren.
Wat is het mooi ’s morgens op Buitenland mensen onbespied
te observeren. Wat zullen ze wel niet van mij denken, wat doet die meneer in
zijn slippers en camouflagebroek op de vroege morgen alleen te zittend voor
zijn retro-caravannetje nippend aan zijn kopje brandnetelthee.
Nou, ik zit te genieten. Mouna slaapt en ik hou
vanzelfsprekend de wacht. Moos en San zijn even naar de Biosapkar….Een smoothie
halen, gisteren slurpte Moos ook al van iets waarin mango, sinaasappel, kiwi,
meloen zat verwerkt. Hij vond het super. Moos geniet!
Tja, iedereen hier op Buitenland komt gewoon uit
Nederland.
We moesten wat, onze uitvalsbasis op Erica sloot haar
deuren. Esther en Wim besloten te stoppen met hun camping Op Fietse wegens
gezondheidsredenen. Jammer genoeg, maar wij snapten hun beslissing maar al te
goed. Ze verhuren er nog wel huisjes, super luxe huisjes. Dus stapten wij op de
fiets en trapten door het bulzand heen. San vond wat anders. Niet eens zo ver
weg van Erica.
Gewoon weer op het platteland. Lohues zou trots op haar
zijn en anders Daniël wel!
Ze vliegt de hele wereld over, in welk (buiten)land is ze
niet geweest. wij kijken graag naar haar programma’s. Naar het einde van de
wereld. Floortje komt op plekken waar normaal gesproken wij niet eens durven te
komen. En uiteindelijk arriveert ze gewoon op Buitenland. Samen met vier andere
vrienden besloot Floortje Dessing een camping te beginnen in downtown Zandpol,
wat schurkt tegen Nieuw-Amsterdam aan.
Wij zijn inpandig, mochten van Floortje en haar vrienden
op het openingsweekend komen.
Gezelligheid troef, kleintje Oerol lijkt het wel.
Terschelling is tijdelijk verhuisd naar Drenthe. Ook hier doen wij niet
moeilijk. Hier op Buitenland is Nederland best ver weg. Als je afslaat bij
Stieltjeskanaal veertien ga je een denkbeeldige grens over. De douane bestaat
uit een lief meisje die je vrolijk je ticket scant. In ruil daarvoor krijg je
geen stempel in je paspoort maar een festivalbandje waar je vier dagen en drie
nachten even de boel de boel kunt laten. Hier stapt niemand uit het
klimaatverdrag, hier scoort Ronaldo gelukkig geen bonuspunten, hier snappen ze
gelukkig wel hoe je mensen aan elkaar bindt. Hier laat je de politiek links
liggen al liep er net wel een tweede kamer lid van een gevallen partij door
mijn beeld. Ach, zij wil ook wel eens Nederland ontvluchten en op Buitenland op
krachten komen. Ik snap het maar al te goed. Een vos verliest wel zijn haren
maar nooit haar streken.
Het wordt drukker op Buitenland. De dromers ontwaken, het
land van Bartje en van Ellert en Brammert laat je rustig slapen.
Het is San weer gelukt om een camping te vinden op max
een uur rijden waar je je thuis voelt.
Wil geen uren rijden met zo’n bumperklever achter mij.
Mooi ding hoor, dat caravannetje van ons maar hij zit zo op onze lip als wij ‘m
hebben aangekoppeld.
Floortje is een goede gastvrouw. Zij geniet tevens met
volle teugen. Het weekend verloopt volgens mij zoals zij zich het had
voorgesteld met haar vrienden. Iedereen is goed te passé, de bandjes zijn
leuk. Onbekend maakt nog niet onbemind. Moos zit in het zand, luistert naar wat de meneer zingt en danst vervolgens met zijn tekenlerares van die ochtend. Mooi.... Doe hier meer dan genoeg indrukken op.
Voor sommigen dingen blijf ik toch te nuchter. Maar ik geniet wel van andere
mensen die op hun manier aan het genieten zijn. Oerol is een stukje dichter bij
ons huis gekomen. Waar wij eerst de boot moesten nemen toeren wij nu gewoon met
ons gezin langs het kanaal. Vrijdagavond was het nog even wennen voor Mouna.
Het meisje moest even haar draai vinden. Nu snurkt ze alweer een paar uurtjes
de pinksterzondag in op Buitenland. Niet eens een reis naar het einde van de
wereld.
Weet ik veel waar ze met haar dromen op dit moment is. Weet
wel dat ondermeer de droom van Floortje en haar vrienden waarheid is geworden.
Na al haar grote reizen komt ze gewoon thuis op Buitenland in haar eigen
Nederland. Joah, gewoon hier bij ons. Gewoon bij ons achter het huus.
Het nieuwe Amsterdam ligt hier in het Oosten. Hier kwamen
de wijzen toch ook vandaan…..
Joah, het mag wel zo…..Fijne zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten