'Sitting in the morning sun. I'll be sitting when the evening comes. Watching the ships roll in and I watch 'em roll away again. Sitting on the dock of the bay. Watching the tide roll away. I'm just sitting on the dock of the bay. Wasting time'
Uut 'Sitting on the dock of the Bay' van Otis Redding!
Het nummer hoorde ik vanmorgen bij de Roodshow op Radio2 bij Jan-Willem Roodbeen, hij wil er wel graag een streepje tussen, vooruit dan....maar ik dacht er gisteren al een beetje aan.
Sittin' on the dock of the Bay. Otis bracht gisteren ook weer Redding. Wij hadden de voetjes in het mulle zand, we keken dan niet naar bootjes maar naar mensen doelloos zittend op een surfplank die een beetje dom voor zich uit aan het staren waren. Wij deden het niet veel beter. Wij slurpten allebei aan een Mojito. Even ontsnapt aan het muzikale geweld. Even aan een cocktail met rum, limoensap, spuitwater, munt, veel ijs en natuurlijk rietsuiker...Je zit niet voor niets aan de Rietplas in Emmen. Onze beide M'en sliepen en vermaakten zich bij Opa en Oma, Tante Lies en Martijn en bij Boris en Max. Tja, gisteren waren San en ik weer inpandig op Retropop, onze jaarlijks toevluchtsoord, ons jaarlijks medicijn om even aan deze soms wonderlijke wereld te ontsnappen. En we waren in bloedvorm mag ik wel zeggen. Het werd vroeger laat, het bleef gezellig vanaf minuut 1 tot ver na middernacht. Op buitenland namen wij nog een biertje bij enkele verlate buitenlanders die ons gastvrij wat van hun gerstenat aanboden bij een mooi hartverwarmend brandend vuurtje. Kiek zo kan het ook, afsluiten met een biologische Gulpener....Dan ga je toch wat serieuzer naar je warme bedje in ons Retro Caravannetje!
Want wat ook een ander zegt, er is tijd genoeg. Voor jou, voor mij, voor iedereen. En als je wilt is elk ogenblik voor jou. Doe maar gewoon en dat deden wij ook. Genoten van lieve San die de dag van haar leven had en ik ook....echt wel en volgens mij nog zo'n dikke zeventienduizend genieters meer. Retropop werkt helend voor de geest en ziel. Retropop is als een mals gebakken biefstuk, mooi saignant of lichtjes rood wat je wilt, als je 'm op hebt gepeuzeld verlang je alweer naar de volgende. Geserveerd met een fris biertje. Reikhalzend kijken wij uit naar de tweede zaterdag in juni volgend jaar.
Het begon met de natte droom van vele mannen in de jaren negentig en misschien ook wel van een enkele vrouw. Niet alleen Joost is anders geaard. Monique en Suzanne Klemann waren net zo retro als wij ooit waren geweest. Ze hadden er zin in en waarom ook niet....Loïs Lane. Het bleef de hele dag, avond en nacht een lichtelijke vorm van herkenning en soms ontkenning. Je hebt zo van die momenten die ergens opduiken in je rechter hersenkamer. Niet wetend dat ie er nog zat, maar nuchter was tevens niet het geval. Als u begrijpt wat ik bedoel. Aan het strandje van de Rietplas keek ik nog een keer over het water, de zon was al aan het zakken.
Waar we ook stonden, waar we ook zaten er was tijd genoeg. Hennie zong het later nog eens en Ernst dacht nog altijd dat die bom ging vallen. Nou, niet op Retropop hoor..... Daar hebben wij altijd tijd genoeg. Toch kwam Supertramp eerder om de hoek kijken. Leuke gesprekken gehad met volslagen onbekenden. Zij kwam uit Enschede, dat hoorde je niet, hij wel...die kwam uut Almelo. Maar hij was niet door het rode licht gefietst of hij snapte mijn humor niet. Hij zat dan ook aan de gebrandde bonen terwijl ik redelijk in de olie begon te komen.
Zoals die Sinterklaas van vanmorgen die aan het kanaal zat bij Stieltjeskanaal. Hij had de baard van een goedheiligman maar was een beetje vroeg voor de pakjesboot. U moet er bij zijn geweest, de basis van elk geloof. Maar geloof mij nou maar, neem het van mij maar aan dat Retropop een uniek festival is. Het maakt eigenlijk niet uit wie er optreden of wie je daar tegenkomt. We zijn bijna allemaal vrienden of je sluit op dat moment vriendschappen voor een dag, soms voor tien minuten. Je verleent eerste hulp als iemand Bacchus te vaak heeft ontmoet. Je mijmert over veel dingen, je wordt weer verliefd op dezelfde vrouw. Van die dingen.
Je geeft een meisje van de organisatie, althans ze was van de crew volgens mij, ongevraagd advies. Skik, Joe Jackson, Spandau Ballet en ze kijkt je aan alsof ze het in Assen hoort donderen.....Generatiekloofje denk ik dan. Ach, het was weer genieten en dat werkte zelfs bijzonder mee. Lekker zonnetje, lekker windje en zo bleef ik maar staren over het water van de Rietplas. Ik zat er niet mee....Was het elke dag maar RetroPop, ok..... krijg ik niet voor elkaar met mijn lever en maag.....Maar wel met mijn gezonde verstand. Denk het wel.....Joah, mag wel zo....Fijne zondag! Op naar The Brandos. Zin an! Lijkt wel of wij niet anders doen dan feestvieren, concerten bezoeken, genieten van de geneugten van het leven. Nou ja, dan lijkt het maar zo....We werken ook nog wel hoor en spelen voor vadertje en moedertje en zo....dus nogmaals. Fijne zondag, wij houden ook van u!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten