zondag 25 augustus 2019

Strawberry Fields Festival!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Let met take you down. Cause I'm going to Strawberry Fields. Nothing is real and nothing to get hung about. Strawberry Fields forever. Living is easy with eyes closed.
Misunderstanding all you see. It's getting hard to be someone. But it alls works out. It doesn't matter much to me. Let met take you down. Cause I'm going to Strawberry Fields.
Uut 'Strawberry Fields' van The Beatles 

Moi, ben ik weer!
We have nailed it, ons eerste echte concert samen.
Wat ontzettend geweldig, wat een momentje weer...Kippenvel van kruin tot grote teen!
Hij, zes jaar jong inclusief fonkelnieuwe hoed. De oude is inmiddels (gelukkig) terecht na een halve dag zoeken in een hooiberg en flink wat whatsappen. Ondertussen wat spelden rijker....
En ik, inmiddels 47 jaren onderweg, 's middags met maar 's avonds zonder hoofddeksel.
Echter Moos had van te voren een afspraak met Daniël Lohues gemaakt. Hij zou zijn hoed op doen want Lohues had ook net een nieuwe. Tis een Dorgelo hè, afspraak is afspraak!
Al weken van te voren was hij lichtelijk gespannen en verder in staat van gepaste opwinding.
Als hij het maar volhield. Lohues betrad pas 's avonds om half tien het hoofdpodium. Allerlei scenario's hadden San en ik al uitgedokterd maar gisteren konden die natuurlijk al bij voorbaat in de prullenmand.
's middags nog ff slapen, ho maar.....
Moos laat zich meestal niet sturen, arme arme rij-instructeur over pak 'm beet dik tien jaar. Fons, je zou er bijna een getrimde baard van gaan krijgen.
Maar enfin, hij zou eindelijk Daniël Lojus gaan zien. Die grote muzikale held van zijn vader maar zoonlief kan ook heel wat nummers van de troubadour uut Erica woord voor woord meezingen. Wie deed 'm wat gisteren...??
Zusje Mouna, net een kleine dertig maanden op deze aardkloot, zingt tevens dat het zondag was in de Koperbar, dat het voetballen kloar was en dat Harald, Daniël en Cor wat stonden te ouwehoeren toen er iene binnen kwam op Erica met een bloaserig verhaal. Hij was zo goed als kloar en dan zingt Mouna altied: Maak Joe Woar, als je doet wat je zegt dan lieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeg ie nie.....
Het was thuiskomen op het StrawBerry Fields Festival in Dedemsvaart. Bijna niemand logenstrafte de teksten van The Beatles, postuum de naamgevers van het geweldige muziekevenement in het Gemeentepark achter de gitarenwinkel van Bults, Rudi Bults.
Zelden iemand zo relaxt zien acteren op zijn eigen feestje. Die man is werkelijk niet in de brand te krijgen. Een kleine vierduizend man liepen te paraderen in zijn achtertuin maar hij vond het ten allen tijdde een prachtige mooie dag. Zangeres Hannah Mae was vijf minuten voor het optreden haar gitaar kwijt. 'Ach, pak er maar een uit de winkel.". Prachtig toch! Sprak hem 's middags en ik sprak hem 's avonds. Ik had de luxe dat ik een soort van sfeerreportage mocht maken voor de krant. Voor zoiets krijg ik altijd te weinig woorden van de redactie mee. Als ik al mijn indrukken wil ventileren op het spreekwoordelijke witte papier zit ik binnen no-time aan de max. Hele zinnen schrappen en halve woorden. Wat een zonde, althans dat vind ik dan. Je wilt de wereld jouw omgeving gewoon laten zien. Maar wat was het een mooie dag.
Ik had Moos nog niet verteld dat de kans bestond dat hij Daniël de hand ging schudden.
Hij was al door het dolle heen. Weet niet of het feit dat hij heel laat mocht opblijven de boventoon voerde of dat hij eindelijk Lojus live ging zien. Hij was, net als zijn Papa, al in Erica geweest en ooit dachten wij bij de C1000 de hoed van Lohues te zien waar later een andere Ericaner onder bleek te zitten. Destijds waren wij inpandig op camping 'Op Fietse' in het eerder benoemde Erica. Fietsen langs de koperbar aan het kanaal en via de brug arriveerden wij weer in het dorp!
Maar het kwam er toch van. 's middags zaten wij nog gebroederlijk in het gras naar Bertolf te luisteren. Heerlijke muziek met natuurlijk grote vriend Bauke Bakker op de drums. Bertolf moest ook lachen net als een groot deel van het publiek toen Moos enthousiast reageerde op de vraag van de Zwolse zanger of het gezellig was in Dedemsvaart op het Strawberry Fields Festival...haha geweldig.
Moos reageerde daarna ook iets te enthousiast toen ik 'm vroeg of hij Daniël reeds zag lopen. Hij had Papa namelijk verteld dat hij 's middags al op het festival was te vinden. Hij wilde namelijk wel een quasi interview met de Stentor, editie vechtdal, doen.
Moos, voorzien van een nieuwe blauwe koptelefoon en al eerder vermelde nieuwe hoed, nam zijn taak net iets te serieus. Blijkbaar niet helemaal goed begrepen. Want hij stiefelde meteen via de gehekwerkte coulissen backstage...
Potverdikkemei. Ik kon schreeuwen wat ik wilde maar ja die koptelefoon kwam niet uit China en filterde alle hoge bastonen perfect. Zijn korte beentjes waren mijn lange benen te snel af, het moet gezegd, ik reageerde ook behoorlijk traag. San en Mouna zagen het van een afstandje gebeuren....Het zal ook (weer) niet eens!
'Daniël Lojus, Daniël Lojus waar ben je.....lachend keek een vrouwelijke stage-manager om het hoekje. Ik kon Moos een halt toeroepen....met een blik van een welgemeende Sorry (kinderen hè) haalde ik Moos vanachter het podium vandaan....Maar niemand die zich er druk over maakte. Iedereen was zo relaxed op het Festival. Nu ik nog.
Maar Daniël liet zich niet zien, of wij konden hem niet vinden net zoals de hoed van Moos die ochtend!
's Avonds maar een nieuwe poging wagen. Hij trad pas om half tien op. Na Mouna afgeleverd te hebben bij Oma gingen wij opnieuw naar Dedemsvaart. Op naar het Strawberry Fields Festival. Zou hij het volhouden...Waren alle kronkels recht in zijn koppie?
Op naar Daniël Lohues, zou hij zijn nieuwe hoed hebben meegenomen....??
Dat had ie. Klokslag acht uur mochten wij nu wel legaal backstage. Weer een glimlach van de stage-manager viel ons ten deel. Vast en zeker ook kinderen, schept een band. Moos liep het terras van het voormalige Rabobank-gebouw op. Waar ik koos voor een rustige entree riep mijn zoon al dat hij Daniël Lohues aan het zoeken was. Iemand op het terras draaide zich om, voor Moos de bevestiging dat dat Lojus moest zijn...De zanger van Maak Joe Woar, Ondergrondse Hutte en A28.
Daniël gaf Moos meteen een hand. "Jij moet Moos zijn want je hebt je hoed op, Mooi man. Mijn hoed ligt nog in de auto. Doe ik straks op, ok?
Ik vond het echt een prachtige mooie dag geworden. Lohues was goed te passe....Stelde hem wat (onzin)vragen, althans dat vond ik, oog in oog met je muzikale held doet gekke dingen met je. Wat ik oe brom! Mijn biertje tijdelijk op de bagagedrager van een onbekende fiets....Wat dut mij wat vandage.
Wat een mooie kerel. Moos deed eigenlijk het interview, stelde goede vragen. Hij vond Daniël in het echt er toch anders uitzien....Haha, wat een kerel! We hadden het over Ilse (DeLange), over Hannah (Mae), over Bernhard (Gepken) die gisteren gewoon vier keer optrad. Die een marathon op zijn gitaren speelde....Waarvan Akte! We hadden het over boeren, over andere gewassen verbouwen, over allennig spelen in het theater, over familie, over Rudi en over Bults. Over Amerika, Over LA, dat je daar ook grote gitaarwinkels had maar dat Rudi wel de kroon spande...Ja, gewoon over van alles, beide zittend op een golfkarretje. Volgens mij zijn wij daar allebei niet van...haha.
Mooie Kerels der Rudi und der Daniël. Voelde mij best wel apart en bijzonder. Onze eerste concert samen en wij zaten gewoon even in het wilde weg te keuvelen met Lohues, Daniël Lohues.
Heb nu nog last van mijn schouder. Natuurlijk wilde Moos op mijn schouders. Daniël had nu wel zijn nieuwe hoed op toen hij de eerste klanken van Nie Veur Spek en Bonen inzette....Hij zat even aan zijn hoed en volgens mij Moos ook....Mijn grote en mijn grote kleine held op 1 vierkante meter geteld. Bijzonder, heel bijzonder. Lohues viel absoluut niet van zijn voetstuk...Neuh, hij kreeg er warempel een sokkel bij.
Hij bezorgde Moos een fantastische avond, zijn eerste concert die hij niet snel zag vergeten en anders ik wel.
Als je begrijpt wat ik bedoel. Wie deed ons gisteren wat en wie doet ons vandaag wat.
Muziek verbindt en anders de teksten van Lohues wel. Kerel, kerel....wat een prachtige mooie dag heb jij er van gemaakt. Jij hebt je woar gemaakt.....We zingen het straks nog meer uit volle borst met zijn vieren in de Volkswagen. Moos met zijn nieuwe oude hoed op!
Geluk is een hangmat waarin je lui ligt in een wezenloze stilte.
Let met Take you Down. Strawberry Fields (festival) Forever.
Bestaat toeval....Moos op de foto met Daniël en een ........Fiets!
Joah, mag wel zo....
Fijne zondag.


2 opmerkingen: