Mouna 3 Jr, Hiep Hiep Hoera!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ooh, wat gaat de tijd toch snel. Gisteren nog zag ik haar voor het eerst.
Lag ze hier in mijn armen. Wat is ze mooi!
En wat staat de tijd haar goed.
Ik knipper met mijn ogen en zie hoe ze steeds weer een beetje veranderd is.
Maar hoe groot ze ook mag zijn. In mijn ogen blijft ze altijd klein'
Uut 'Dochters' van Marco Borsato

Moi, ben ik weer... 
Gisteren vierde wij al het feestje van Mouna, onze dochter van bijna 3.
Komende dinsdag, 21 januari, wordt het lieve kleine meisje pas 3 maar ze voelde zich gisteren al zo jarig, wat ik je brom. Een beetje < 3 >! (speciaal voor de wiskundigen onder ons...1 + 1 is niet altijd 3)
En Maan- en woensdag weer als ze mag trakteren bij haar vriendjes en vriendinnetjes van de opvang.
Ons prinsesje, ze is de Hardenbergse Elsa en Anna in welgeteld 1 klein guitig persoontje.
In het koninkrijk Arendelle zijn er namelijk twee prinsessen. De zusjes Elsa en Anna. Soms is Mouna Anna maar vaker is ze Elsa. Ze kan toveren, Mouna heeft ook bijzonder magische krachten. Echt wel...
Ze kan de wereld om haar heen laten stralen. Haar vertederende lach kan het ijs in Frozen laten smelten als sneeuw voor de zon. Maak mij nu al zorgen als straks die ontwapende lach puberende jongens het hoofd op hol gaat brengen. Beter als ik dan 1 of twee ogen dichtknijp of misschien dat mijn rechteroog dat automatisch gaat doen, je weet niet wat de toekomst morgen brengt.
Als het in mijn hoofd stormt weet Mouna de orkaan simpel buiten de deur te bonjouren. Ach, er zijn belangrijkere dingen in de wereld, dat klopt helemaal maar je vergeet het wel eens. Maar het altijd begrijpen is vers 2. Meer dan brood op de plank is het niet, het is allemaal niet zo spannend. Maar toch...!?!
Ik denk wel eens vaker wat. Zoals ook deze ochtend. Dacht gooi er ff een mooie tekst van John Mayer, Pearl Jam of Roger Daughter er in...euh...Daltrey dus eigenlijk, dus laatstgenoemde viel sowieso al af. (the) Who Cares!
Maar eigenlijk gaat het nummer Daughters van John Mayer over een onbeantwoorde liefde en zijn frustatie(s) hierover. Johnn legde ooit eens uit dat hij Daughters schreef voor een vrouw die 'Daddy Issues' had. Hij hield van haar maar zij kon hem niet toelaten in haar leven omdat ze mannen niet durfde te vertrouwen. Waar hebben wij dit eerder gehoord...??
Om dit nooit meer te hoeven meemaken roept Mayer in Daughters ouders op (en vooral vaders) hun dochters goed te behandelen. 'Fathers, be good to your daughters, daughters will love like you do. Girls becomes lovers who turn into mothers.So Mothers, be good to your daughters too....
Tja, daar kom je dus achter op zo'n ochtend als vanmorgen. Of het liedje helend heeft gewerkt voor de zanger John valt (nog) te bezien. Volgens mij heeft hij na het schrijven van dit stukkie proza nog een hele waslijst aan vrouwen afgewerkt. Ik hou het niet dagelijks bij maar lees ook kranten en zo... En Facebook, die mediabron is natuurlijk behoorlijk waarheidsgetrouw....haha Not! Duzz!
Dan maar Pearl Jam, Hoe is het met Eddie Vedder trouwens...? Die hebben ook een fantastisch nummer over een dochter gecomponeerd. Daughter genaamd. Eddie spreekt nog steeds geen Nederlands alhoewel hij na een fles wijn op een Amsterdams podium een fraaie poging waagde, waarvan akte!
Maar kwam weer van een koude kermis thuus. Ook het nummer Daughter van Pearl Jam was toch niet de tekst waarop ik hoopte. Net als Take it Easy van the Eagles......maar dat was van een heel ander laken een compleet pak.
Wel een mooie uitvoering toen voor het eerst en tevens voor het laatst in 1998 alle zeven (voormalige- en huidige) leden van deze wereldband op het podium stonden. Doe het maar rustig aan....Het paste perfect in dit weekend na zo'n week. Maar de tekst viel letterlijk in duigen. Het ging helemaal de verkeerde kant op, met veel vrouwen en zo....Niet wat ik voor ogen had. Haha, ik vergis mij wel eens vaker in teksten. Tuimel ik er met beide ogen in, nou ja...ik mag als excuus opvoeren dat het ene oog, de rechter wel te verstaan, een beetje gehandicapt is, duss....
Maar goed, dwaal af. Eddie en consorten hadden het niet over hun dochters in het bijzonder of algemeen.
Daughter van Pearl Jam gaat namelijk over meisjes en kinderen in het algemeen die leerproblemen hebben. Problemen die eerder werden geïnterpreteerd als wangedrag maar in de late 20e eeuw veranderde de kijk op zaken als dyslexie en soortgelijke aandoeningen. Eerder kregen kinderen als gevolg van misinterpretatie en onwetendheid vaak te maken met klappen oplopend tot kindermishandeling. Dat had dan weer een weerslag op hun verdere leven. Tja, Eddie schrijft niet alleen over zwart, ademen, jeremy of de laatste kus.
Niet echt een nummer om een lief meisje van bijna 3 jaar mee te eren....Neuh, dacht verder nog aan het nummer Meisjes van de heer Raymond van het Groenewoud...Maar daar wil ik vandaag, morgen en volgend jaar nog niet aan denken, als je begrijpt wat ik bedoel. Gaat net de verkeerde kant op. Evenmin aan het meisje van zestien van Boudewijn de Groot en Lennart Nijgh. Mouna leeft niet in een villawijk en haar ouders zijn tevens niet stinkend rijk. Tekst klopte dus al van geen kant en zestien is geen drie!
Neuh, kwam uit op de vandaag de dag uitgebluste zanger Marco Borsato. Wie een Hond wil slaan noemt haar niet Iris. Wat ik je brom. Gelukkig bestijgt hij nu weer als een goede De Ruiter zijn Leontien, wederom als je begrijpt wat ik misschien bedoel. Roddel - en achterklap, heeeeeeeeeerlijk. Evers had er tevens last van als ik zo zijn verhaal las gisteren in de Stentor. Hetzelfde blaadje waar ik zo af en toe wat voor mag optekenen, het wordt weer eens tijd dat ik mijn Free-lance praktijken weer wat ga oppakken....
Ons nieuwe huisje heeft onze bankrekening aardig vermoord. Aardig in 't rood.
Neuh, Edwin was niet en is nog steeds niet blij wat er in 2007 werd gesuggereerd door de toenmalige redactie. Heel begrijpelijk. Zou ik ook niet zijn. Wel een mooi en nuchter verhaal over iemand die gewoon Edwin Evers is gebleven. Zo zijn wij hier aan de Vecht. Niks meer en niks minder....
De kans dat je 'm gewoon in het wild tegenkomt op een zondagmorgen is behoorlijk groot. Moi, Hoi....
Of denkt hij soms ook....Ja hoor, heb je weer zo'n Stentor-verslaggever....Of...Hey Mainbarger...Hoe gaat het eigenlijk met jullie. Wij staan keurig in de middenmoot, dank je wel! Mooi man dat HHC al weken bovenaan staan. Gisteren weer gewoon gewonnen van de Koninklijke HFC die dit jaar haar 125-jarige jubileum viert ondertussen hopend dat Moos niet tegen de stoeprand knalt op zijn nieuwe fiets...Want natuurlijk kent hij Eeeeeeeeeeeeeeeeeeevers ook. Van die dingen duzz.
Maar goed, daarom staat er deze morgen dus een tekst van Borsato boven mien stukkie te prijken omdat Mouna dit fraai beschreven vadergevoel door Ewbank bij mij opwekt en niet (jammer genoeg) van Mayer, Pearl Jam of Elvis Costello. Kill your Darlings....
Mooi lief meisje, wat een prachtig kind is het toch. Wat is ze gisteren verwend. Ons huisje hier aan de Voermanstraat lijkt inmiddels wel een filmset van de animatieserie Frozen. Alles ademt hier Frozen uit met San als regisseur. Pas op, kijk uit...Ik heb het maar makkelijk 's ochtends met mijn oortjes in en gezeten achter de tikgeit, beetje de boel observeren....
Al de hele morgen fietst zij op haar Frozen vehicle....Mooi toch. Ze ontbeet vanmorgen in haar eigen Tippie-tent, ze parkeerde keurig de fiets naast haar eigen domein in het huis.
Even uitrusten hoor.....Lieverd!
Mouna - haar en onze wens is uitgekomen.
Nog ff wat van vorige week, was ik namelijk vergeten.
Moet mijn loftuigingen over de plaatselijke eterij wel een beetje in ere houden. Niets is een mens vreemd.
Vorige week parkeerden wij de kinderen vrijdags bij onze Opa en Oma's. Mouna naar Diepenveen en Moos naar Mariënberg. Even wat quality-time, om het lekker jeukerig te houden.
San en ik gezellig met zijn tweeën in de benenwagen richting de Herdenbergher.
We hadden (weer) goede verhalen gehoord over het etablissement van André Eggengoor. Sinds vorig jaar (maar dat is zo'n beetje alles als je begin januari zit, waarvan akte) heeft hij een nieuwe Chef-Kok en is de keuken flink uitgebreid. Dat kon ook bijna niet anders....de keuken van Den Herdenbergher leek eerder wel op de gaarkeuken van Madurodam. Het was klein, waar alleen mini kokkies in de potten en pannen konden roeren. Als ik op een niet te nader benoemen feestje wel eens per ongeluk in de keuken belandde brandde ik bij wijze van spreken mijn achterwerk als ik de muur wilde kussen.
Het was lekker druk, de VriMibo was nog in volle gang. Hoi, Moi. We groeten enkele vage kennissen. André stond zelf achter de bar. Goeienavond! Een lief en vriendelijk blond meisje begeleidde ons naar de tafel bij de open haard. Ook in het restaurant was het goed toeven, vele tafeltjes waren bezet en een snelle blik op de reeds aanwezige borden maakten dat mijn maag van een klein sprongetje een grotere sprong maakte.
Genoeg speciaalbieren op de kaart. Dat stemde tevens tot ieders tevredenheid. San ging ook aan het bier....Mmmmm Mooi hè. Wij kozen op advies van de vrolijke en attente bediening voor het 3-gangen menu en waar bij het hoofdgerecht wij zelfs een keuze konden maken uit twee gerechtjes.
Lekker hoor....Wij kregen knapperig brood met wat frutsels tegelijkertijd met ons eerste speciale biertje.
Het eten was lekker. We begonnen allebei met een proeverijtje. Aangezien het al weer een dikke week is geleden weet ik jammer genoeg niet meer wat er allemaal op ons bordje belandde. Mijn excuses...
Het was sowieso een trio van eend, gamba's, champignons gevuld met geitenkaas en iets van een sandwich met zalm. Van die dingen duzz.
Ieders dus twee hoofdgerechten...Mooie kaart, niet te moeilijk maar wel moeilijk kiezen als je bijna alles lust. Dat was dus geen gemakkelijke opgave. San koos voor Falafel en Varkenshaas. Ik voor Sukade (hier heette het nog geen Bavette, haha) en gepaneerde spek. Lekkere side-dishes erbij...
Mooie bordjes waar je vrolijk van werd. Op wederom advies van de leuke dames die het eten brachten ging ik voor een biertje van de Molen uit Bodegraven (als ik mij niet vergis) en San voor een mooie volle rode wijn. Sloot af met een Kwak. Mijn ontgroening. Het glas wordt geserveerd in een bol glas op een houten staander. Het laatste restje biertje kwak je als ware in 1 teug naar binnen. 9 van de 10 keer gaat het daar mis. Maar ik kende het principe al. En zowel San alsmede de blonde gastvrouw waren teleurgesteld dat mijn bier niet kwakte....Waarvan Akte! To Kwak Or Not To Kwak, that's the question my dear...
Het eten smaakte er niet minder om. Gewoon goed en lekker eten, heerlijk op smaak en simpel genieten van en met elkaar. Het geroezemoes van het drukke Café op de achtergrond. Bracht some sweet memories terug. Boulevard of broken dreams maar ook dat scherven one fine day wel het geluk brachten.
De toetjes, nagerechten, waren tevens uit de Hardenbergse kunst. Ik ging eens buiten mijn comfortzone. Bestelde Chocolademousse compleet met kletskloppen en ijs van mandarijn....Maar werd niet teleurgesteld....Lekker hoor. San ging voor iets waar ik normaal gesproken eerder mijn vingers aan zou branden, namelijk het kaasplankje....Maar ik snoepte lekker stiekum mee...
De Horeca in het Hardenbergse is gewoon super goed voor elkaar. Je hebt er van alles wat. Zo zit je in Jeruzalem en zo zit je oldskool weer bij Den Herdenbergher. Wordt ik Blij van...
Ach. Hiep Hiep Hoera voor de Hardenbergse Horeca....
En natuurlijk Hiep Hoera voor onze Mouna die dinsdag 3 kaarsjes uitblaast maar dat gisteren op de generale repetitie al meer dan uitstekend deed.
Mouna, 3 jaar alweer. Wat gaat de tijd toch snel, gisteren nog zag ik haar voor het eerst.
Hoe groot ze ook mag worden, in mijn ogen (ook het rechteroog) blijft ze altijd klein.
Bedankt Mouna....Mooi lief klein meisje!

Hier Aan De Vecht!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Begin the day with a friendly voice. A companion unobstrusive.
Plays that song that's so elusive.
And the magic music makes your morning mood. Off on your way, hit the open road.
There is magic at your fingers, for the spirit even lingers.
Undermanding contact in your happy solitude.
Invisible airwaves crackle with life. Bright antenna bristle with the energy.
Emotional feedback on timeless wavelength. Bearing a gift beyond price, almost free.
Uut 'The Spirit of the Radio' van de Canadese progressieve rockgroep Rush.

(Afgelopen week overleed Neil Peart op 67-jarige leeftijd aan hersenkanker. Peart gold als één van de beste drummers ter wereld. Een inspiratiebron voor vele drummers met zijn onmiskenbaar eigen geluid die een generatie muzikanten geïnspireerd heeft om twee stokjes op te pakken en een droom na te jagen. Neil Peart had de handen van God, einde verhaal!) -
Het overlijden van deze, voor mij, volstrekt onbekende man maakte gistermorgen indruk op mij toen ik het hoorde op Radio 2, gek hè. Kende hem echt pas sinds gisteren...Van Rush had ik wel eens gehoord.
Maar de muziek en de verhalen raakten mij wel....Nooit te oud om te leren. Over de doden niets dan goed!

Moi, ben ik weer!
Langzaam komen dingen van eerder terug.
Bijvoorbeeld het uitpakken van herinneringen, van die mooie momentjes van niet eens zo gek lang geleden. Want heeft een kind van zes al een vroeger? Van pak 'm beet twee jaar terug. Van die verhuisdozen die altijd, vaak ongeopend, staan geparkeerd in mijn troebele bovenkamer.
Zoals het feit dat Moos en ik vanmorgen samen weer op kousevoeten de trap afstiefelden naar beneden toe.
Hij voor de tikgeit en ik er achter. De mannen al wakker, de dames nog boven. Moos is druk bezig met zijn nieuwe voetbalboek van de Albert Heijn, de winkel hier om de hoek. De buurtsuper zeg maar. Gewoon open tot 's avonds 21.00 uur. Niet te filmen joh, gewoon na de voetbal en de lange 3e helft op het fijne Westerpark nog even wat lekkers inslaan. Schijnt het lekkere van Albert Heijn te zijn. Maar die supermarktmanager van de reclame op TV loopt hier in Hardenberg niet in het wild rond. Ilse heet ze, in geen velden of wegen hoor....Doe mij dan maar Sietse Telman heur, die zag je tenminste nog lopen....Als je begrijpt wat ik misschien bedoel, zeer Attent ook!
Moos heeft voetbalster Jill Roord al dubbel. Geluksvogel! Hij wil er tevens mee op de foto. Oh nee, Frenkie de Jong is zijn favoriet en hij vindt Jackie Groenen op Lian van Tobi lijken. Maar Frenkie is toch van Ajax, papa. Ja jongen, die was van Ajax. Speelt nu bij Barcelona met Messi.
Dat is in Spanje of niet, Papa en Koeman dan? Dat is onze bondscoach, nog wel. Vertrekt na de zomer vast en zeker naar het zuiden. Heeft hij dan vakantie. Olé Olé voor Willem II en Ajax is vernoemd naar een Griekse held weet hij mij te vertellen.....Nou ja, van die praterij hebben wij 's morgens terwijl ik ondertussen wat ballast uit mijn hoofd aan het opschrijven ben. Zoals ik Frank Boeijen het gisteren hoorde zingen bij Tros Muziekcafé. Het is inderdaad nooit rustig in mijn hoofd. Altijd zit er wel wat...Soms iets teveel. Komt het er heel eigennaardig uit. Niet gecontroleerd, meestal niet gespeend van enkele krachttermen. Emmers die tegelijkertijd aan het overlopen zijn. Dweilen met de kraan open. Denk je alles voor elkaar te hebben gaat er links en rechts wel weer iets mis. Gaat er iets stuk, snijdt er iemand bewust een lijntje door....
Zit er dan toch iemand aan de touwtjes, hierboven of misschien ergens hier beneden. Slaat de brand in Australië door naar boven. Maait het gras van jouw voeten weg. Gaat het stinken, waar rook is schijnt meestal ook vuur te zijn. Moet mij niet zo druk maken. San heeft gelijk. Zaken waar ik geen invloed op uit kan oefenen moeten niet bij mij gaan borrelen. Kan beter een borrel drinken zoals gisteravond, eentje dan nog. Zo'n koude Mummelmann uut Duitsland. Gekocht bij het tanken in Itterbeck. Een volle tank scheelt een kleine 18 euro leerde mij een snelle rekensom. Is het omrijden waard. Minus twee flessen sterke drank kom je bijna op hetzelfde bedrag uit, hou je zelf nog over. De auto een volle tank en wij 's avonds een lekker borreltje....
Gisteren hadden we Mouna tussen ons in zitten en soms liggen. Meisje was ziek. Had dikke koorts...
Maar praten als brugman. Waar ze dat van heeft, niet van mij in ieder geval. Ik praat veel maar zonder veel te zeggen, schrijf het liever op. Misschien maar beter ook. Kan ik er nog eens over nadenken....De Del van de deleteknop is al niet meer zichtbaar op mijn toestenbord. Zo vaak heb ik daar de zere vinger al opgelegd. Want ik zeg vaak eerst wat en ga dan pas nadenken. Adrem kan ik reageren...maar soms trap ik het gas genadeloos in terwijl ik beter mijn voet op de rem had kunnen laten neerdalen. Beter voor iedereen, hahaha...
Maar Mouna nam met ons haar dag door....Lief, lief meisje...Zo ziek maar oh zo aandoenlijk.
Bracht haar na een uurtje weer naar boven nadat wij haar hadden beloofd vandaag naar de geitjes, hertjes en de kippetjes in het stadspark te gaan kijken. Oud brood mee, fijn en grof volkoren. Misschien nog wel even op zoek naar die haan van Moos. Hij kraaide deze week niet of ik lag op het verkeerde oor. Dat kan ook.
Waakte nog even bij het grote raam, de raambekleding komt pas begin februari dus ik kon een blik werpen op de Vecht en de Voorveghter....Tja, we wonen leuk.
Zag oude en voormalige buurtgenoten tevreden het knusse theater van Hardenberg verlaten.  Toneelvereniging Vorie-Vana stond dit weekend twee keer op de planken. Had ze ook graag willen zien, traditie hè. Trots op onze plaatselijke kleinkunstenaars uit Mariënberg, Beerze en Beerzerveld....Maar was blij dat ik gisteravond rustig op de bank kon zitten na een hechtische tijd. Heerlijk ontspannen naast mooie San!
Binnenkort maken wij de korte oversteek van amper honderd meter naar de toko van Jan-Maarten en zijn fijne crew en super vrijwilligers. Daniël Lohues speelt begin februari letterlijk achter ons huus. Misschien heeft hij wel zin aan een lekker bakkie koffie vlak voordat hij zijn eerste voorstelling van zijn nieuwe tournee gaat geven. Hij drinkt vast zijn koffie zwart maar een cappucino tover ik ook zo voor hem op tafel.
Sinds gisteren weet ik namelijk hoe ons nieuwe koffiezetapparaat pas echt werkt. Een barista in wording..??
Bij ons geen doorloopkoffie meer. Elk bakkie wordt vers en met liefde voor je gezet. Doorloopkoffie, zo heet in Amsterdam nu tegenwoordig een bakje troost als het op de ouderwetse manier wordt gezet. Zoals mien Moe gewoon al 88 jaar koffie zet. Doorloopkoffie, kunnen ze blijkbaar een euro meer voor vragen. Net als pannenkoekenspek of tosti-ham....Onzin producten. Geef het een mooiere naaam en tel uit je winst.
Zoals Flat Iron Steak of Picanha....vroeger noemden wij dat gewoon nog een biefstukje of entrecote.
Eerder gebruikten wij het als stoof- of soepvlees en nu bakken wij het kort en heet het ineens Bavette.
Een exotische naam en natuurlijk hangt aan dat moderne vlees een luxueuzer prijskaartje....Vroeger ging het in de machine voor tartaar of gehakt en nu vragen ze er een dubbele prijs voor. Heeeeeeeeeeeeeeerlijke TV die Keuringsdienst van Waarde. Wij laten ons graag een lapje voorhouden.
Ach, ik maak mij er niet druk over. Moos kan FC Groningen niet vinden in zijn boek. Er gaat niets boven Groningen...Blijkt Groningen achter Fortuna Sittard te zitten. Dat kan toch niet, zegt Moos ineens. Sittard ligt toch in het zuiden en Groningen in het noorden. Tja, logica bij een kind van bijna zeven maar soms al met het verstand van een tien- of vijftienjarige....Heeft hij ook niet van mij. Nu schijnt vergeetachtigheid in verband te staan met een vorm van hoogbegaafdheid las ik vanmorgen ergens op Facebook bij een gezichtboekvriend van mij.
Het staat op Facebook dus neemt bijna iedereen het voor waarheid aan. Het zal wel. Klinkklare onzin natuurlijk! Gewoon beter nadenken...
We zijn nog wel van alles kwijt. Vooral ik ben vergeten waar ik alles in heb gestopt. Zo vond ik vorige week in een doos die ruim een jaar niet open is geweest een paar nieuwe schoenen.....
Tik je zo op de kop, gratis en voor niks. Mooi toch, maar waar ligt toch het tafelkleed en mijn sportschoenen? Na ruim anderhalf jaar de sportschool alleen maar financieel te hebben ondersteund wordt het weer eens tijd om er daadwerkelijk acte de presence te gaan geven. Het is tevens op loopafstand, zoals bijna alles in Hardenberg. Ik loop zo bij de Blokker naar binnen voor een Swiffer en bij het Kaaskeldertje voor een stukje oude kaas. Smakelijke buren hebben wij hier aan de Vecht!
Ben een geluksvogel. Een mooie vrouw, lieve kinderen...., net een nieuw huis wat bijna helemaal af is en toch heb ik altijd wat te zeuren. Toch heb ik altijd die onrust in mijn hoofd.
Ben vaak nog van alles kwijt maar oh zo gelukkig met wat ik wel heb en wel kan vinden.
We zitten nog met zijn tweeën beneden....Voeren mooie gesprekken over van alles. De dames slapen nog even...Hopelijk is Mouna de dikke koorts ook weer kwijt, wij gaan 'm zeker niet zoeken....
Mountje, in haar grote bed. Wijsneusje....staat ze bij mij als ik op de WC zit. Moet je poep doen of een plasje? Plasje Mouna, ik sta op ....moet je wel de kleine knop indrukken. De grote is voor de poep...
Wil ik gisteren nog een liedje voor haar zingen....Ik ga slapen en ik ben moe...Papa, dat heeft Mama al gezongen toen jij nog op de voetbal was, hoeft niet meer. Ze wilde nog wel een knuffel en popje nog een kusje. Terug in bed bleef ik nog een half uurtje wakker....Nog even scrollen door het laatste nieuws.
In haar grote bed hoorde ik niet veel later dat haar praten overging in rustig slapen....
Keek nog even naar buiten, keek naar de Vecht. Zag Moos weer half omgedraaid in zijn bed liggen en San sliep ook al. Grote geluksvogel....ben ik, de zelfbenoemde patrias van de dorgelo-familias. Mooi.
Deed de telefoon uit en legde hem op het denkbeeldige nachtkastje, die komt volgende week...net als de twee laatste binnendeuren...Maar voor mij was het huis vorige week al compleet.
Het lichtje in mijn bovenkamer ging tevens uit....De klok van de grote kerk hier in het centrum sloeg twaalf keer. Tied om te gaan slapen. Ben nog van alles kwijt maar ben blij met wat ik heb, dat is al meer dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Zo kun je het ook bekieken, het glas halfvol ipv halfleeg....
Zo denk ik er deze ochtend over, kan morgen weer anders zijn. Lekker belangrijk, lekker boeiend!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....
Wat bestiet zal ooit vergoan....Alles hef een tied van goan, zelfs de zunne en de moan.
Tot 5 februari Lohues. Koffie stiet kloar hier aan de Vecht! Misschien wel met een plakke Krentewegge.

Daor Kreijt Gien Haane Noar!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Dat ik hier ben, dat ik dit doe. Eigenlijk zomaar, want het voelt goed.
Niks met te maken, het is geen verraod en ik doe geen vliege kwoad. 
Ik maak mij dus niet drök, maakt ja ook niks uut ja....
Daor, doar, doar....Doar kreijgt gien Haane noar.
Het is geen geheim en toch is het mooi. Dat ik dit doe kan, gebeurt bijna nooit.
Dat er geen iene wet waor ik ben en geen mense die mij kent.
Wa'k ook zeg of doe dan maakt dan eem niks uut ja...
Doar, doar, doar....Doar kreijgt gien Haane noar.
Het is niks stiekum, geniepig of zo.....
Het is gewoon fijn als ik ergens loop woar geen mense mij bekek 
omdat mien ik op heur beeld van mij lek
Wie ik ook mag wee'n , kenne mien verleden. 
Doar, doar, doar....Doar kreijgt gien Hanne noar....
Uut 'Doar kreijgt gien Haane Noar' van Daniël Lohues

Moi, ben ik weer. 
Nog de beste wensen.
Veul Heil en Zegen zou mien Moe zeggen....
Vind ik altied zo mooi klinken als zij mij vervolgens drie kussen op mien smakkerd gef en mij even stevig vastpakt!
Mooi toch, blijft een traditie net als die zelfgemaakte uiensoep op Nieuwjaarsdag.
Weet al 48 jaar niet beter....Houden zo!
Ik wens jullie allemaal een bijzonder mooi, goed, succesvol maar vooral dat het een gezond 2020 mag worden.
Schijnt dat 2020 bijzonder wordt, althans dat las ik in zo'n blaadje wat ik afgelopen vrijdag achteloos opensloeg toen ik wachtte tot St. Juttemis in het UMCG in Groningen.
Woensdag 22 januari giet trouwens mijn rechteroog voor de zevende keer in successie onder het mes.
Onder de zalvende handen van enkele knappe doktoren. Proberen ze wederom iets te herstellen wat schijnbaar een rekbaar begrip bij ondergetekende aan het worden is.
Ik wens ze veule succes, veel heil en zegen.
Wie weet klapt mien ooglid nou eens niet meer naar binnen. Wat ik oe brom.
Verder gaat het qua gezondheid de goede kant op. Dermatoloog en de diverse oogartsen waren op de eerste vrijdag in het nieuwe jaar dik tevreden. Mooi toch!
Oog oogde rustig en stabiel, had dan oudejaarsnacht- en nieuwjaarsmorgen ook weinig vuurwerk gezien!
Was even na twaalf uur in een bijzondere kleine wereld beland. De mist trok flink wat grijze dekens over de stad.
Je hoorde het wel knallen maar zag verder eigenlijk niks. Tuurde over de Vecht en die staarde terug.
Die 77 miljoen aan vuurwerk vloog de lucht in maar zette vervolgens geen zoden aan de dijk....Neuh, niet echt!
Mien oog heeft geen last van vuurwerk. Bij mijn geen hemelvaart naar het oogziekenhuis omdat er iets in mijn oog is geknald. Neuh, het is al jaren vuurwerk in mijn rechteroog daar heb ik geen gillende keukenmeid of hitsige vuurpijl voor nodig. Mijn oog doet altijd een beetje raar. Schuin kijken en niet afsnijden.
Het vuurwerk is niet het probleem maar de wijze waarop de mensen er mee omgaan. Net zoals de dwazen die de trekker van een revolver graag willen overhalen...
Net zoals het feit dat de sterke arm van de wet, brandweerlui, ambulancepersoneel etc. niet gewoon hun werk kunnen doen en wij hier in Nederland zulke onbegrijpelijke zaken maar onder het grote tapijt willen blijven vegen. Nathouden en pamperen....Niet willen straffen of in ieder geval niet voldoende, morgen staan ze toch weer buiten hun vrijheid op te snuiven....Misselijkmakend!
Aanpakken zulke lieden die niet het respect kunnen opbrengen om deze fantastische mensen hun goede werk te kunnen laten doen. Miljoenen en miljoenen euro's aan schade door halve garen, doorgesnoven gekken en halfdronken klootzakken die de hooglopende discussies moedwillig nog verder op scherp zetten.
Halfslachtig ingrijpen door plichtsgetrouwe burgervaders- en moeder die gezien hun politieke voorkeur of achtergrond maar niet de knuppel in het desbetreffende hoenderhoek willen smijten, Bang voor het feit zijn dat ze dan worden afgeschilderd als een paria in deze steeds meer droger wordende woestenij.
Niemand durft nog het voortouw te nemen, gewoon duidelijk man en paard noemen. Bang om als extremist, pessimist of whatever te worden neergezet. 
De berichten in de krant dat de wisseling van de wacht, van 2019 naar 2020, redelijk rustig is verlopen.
Aan mijn donderslag, kruidnagel!
Dat wij het al normaal vinden dat er maar een paar hoeders van de wet zijn bedreigd en belaagd, dat er maar een paar mensen zijn neergestoken, auto's zijn vernield of in brand gestoken. Dat de calamiteiten binnen de hedentendage geldende perken zijn gebleven. De moraal van deze tijd. Nederland poldert er lekker rustig op los.....Lekker doorgaan, jongens....Kom je een heel eind mee!
Vooral de braafste jongen of meisje van de klas willen blijven...
Vooral het niet over hebben. Vooral niet benoemen, als je er niet over praat is het probleem er ook niet is het algemene devies. Een vreemde tendens. Net zoals hier iets verderop....De slechten verpesten het altijd voor de goeie maar je moet er niet voor weglopen. Zo gaat de wond alleen maar meer stinken....Niet wijzen, maar handelen...Niet met de mantel der liefde willen bedekken. Wat niet meer recht is niet bewust krom willen houden. Hoeders van de wet willen het ook anders zien maar worden gewoon teruggefloten door onwetende mensen in het pluche die polderen langzamerhand tot kunst hebben verheven. Kunst die geen flikker meer waard is en niet wordt gesnapt door de goegemeente....Democratie ten top!
Ach....volgens Moos kraait er 's morgens hier ook een haan. Hij beweerde het stellig. Volgens mij enkele ochtenden geleden. Kwam hij liggen bij ons in het grote bed. Ik hoorde een haan kraaien, papa.
Tja, hij kan het weten. De vroege vogel van de familie. Zo 's morgens met zijn vieren in het grote bed kreijt er toch gien Haane noar. Zijn wij onbekende wereldburgers in onze grote Bosatlas. Doorkruizen wij vele verre landen met groots gemak. Hebben wij voor alle problemen panklare oplossingen klaar liggen.
Troep gooien wij vervolgens heel eenvoudig weg in onze nieuwe Brabantia Prullenbak! Mooi verjaardagkado, praktisch ook, waarvan Akte!
Binnen deze muren blijft de rotzooi van de grote boze buitenwereld lekker weg. Er zit een vernuftigd goed slot op onze voor- en achterdeur. Je kunt met drie man er aan gaan prutsen omdat je zonder toestemming toegang wil verschaffen maar dan beland je niet bij ons thuis maar in een geheel ander zorgeloos ommuurd gebouw ergens in Hoogeveen. Nederland ten voeten uit, als je niet wilt deugen vangt de overheid je wel liefdevol op. Omgekeerde wereld, echt wel Moos! Wie slecht doet ontmoet goed! Rare Wereld!
Daor kreijt voorlopig ook gien Haane noar...Murw gebeukt door de jaren heen. Wij vinden het allemaal wel prima. Eerder ons schor geschreeuwd, nu fluisteren wij zacht als iemand ons maar hopelijk hoort in de verte. De haan kraait dus ook hier in Hardenberg. Het is een net een dorp, ken al vele mensen.
Moi, Hoi....Hoe is het? Wonen jullie er al? Mooie vrouw heb je...Geluksvogel. Joah, mag wel zo...
Als wij allemaal maar op tijd wakker zijn. Dat niet teveel mensen door de wekker heen gaan slapen.
Kan je zo gebeuren als je iets te vaak op snoozen drukt!
Ach, ik maak mij niet druk, maakt toch niks uit ja....Ik doe toch geen vliege kwoad??
Doe de deure van het slot, zet de koffie an. Kan het volk binnenkomen.
Een bordje kan er altijd bij zei mien Moe vrogger, het is al bijna tien voor twaalf. Wat ik oe brom!
Fijne zondag. Nogmaals Joah, mag wel zo.
Laat het vuurwerk in 2020 maar beginnen...
Wij gaan nu een potje Mens Erger Je Niet spelen, kieken of ik Moos nu wel de baas ben.
Denk het niet....slimme gozert hoor.
De zelfbenoemde haan in het overvolle kippenhok
De Hemel op Aarde, wie gelooft daar nog in?