'Dull my senses, steal my pride, principles denied.
Passion faked and sold to the anthem green and gold
Colour of the virtue by working like a slave.
More precious than life, itself. What's the colour tempting fate?
What's the colour of money, what's the colour of money?
Don't tell me that you think it's green, me I know it's red
What's the colour of money?
Uut 'What's the colour of money' van Hollywood Beyond
Moi, ben ik weer!
Dat kon er afgelopen vrijdag ook nog wel eens bij tijdens deze Coronacrisis.
Ik werd bankroet verklaard door de Nederlandse Bank die onverbiddelijk bleek te zijn, geen cent meer te makken. Waar is de zorgzame overheid als je die echt nodig hebt in deze hardvochtige tijd...Loze beloftes??
Mooie praatjes op dat rode pluche maar niet thuis geven als je er echt om vraagt, vraag het anders die radeloze horecaondernemer in Julianadorp maar eens...zijn bedrijf gewoon op de fles.
Geen water meer naar de zee brengen, maar het zoute water vol tot aan de lippen. Geen enkele coulance....Nederland het land van de regeltjes. Bah, niet leuk!
Sorry, dwaal af...
Nog geen half uur daarvoor werd ik nog liefdevol geholpen door mijn coulante echtgenote die barmhartig Groote Markt in Groningen van mij kocht. Wel flink onder de prijs, maar wat moest ik dan...?
Je moet wat als je ineens op zwart zaad komt te zitten want ik zat murw gebeukt en definitief tegen de Hardenbergse klaagmuur aan, 8 tellen neer, knock-out en kon de lekke band echt niet meer plakken maar de reddingsboei die San mij toewierp was helaas maar van korte duur, het beetje vet wat ik op de botten van haar had gekregen vloog eraf als sneeuw voor de sreekwoordelijke zon toen ik de Hofstad naderde.
De residentie van de zelfbenoemde Moos de Grote!
Want de dobbelstenen gooide mij richting de Lange Poten in 's-Gravenhage,
Den Haag zeg maar...'s Gravenhage was eens....iets van eerder wat je op school leerde.
Daar had grootverdiener Moos Herman Freek Dorgelo inmiddels zijn vastgoed sterk verankerd in vele gouden bakstenen. In plaats van huizen had hij op de Lange Poten hotels laten bouwen. Kassa!
In het begin van het spel zong ik nog over Oh Oh Den Haag, mooie stad achter de duinen.
De schilderswijk, de Lange Poten en het Plein toen ik met mijn pion (boot) deze straten passeerde.
De boot was al een voorbode besef ik mij nu, ik ging finaal de boot in!
Het was de toon die de muziek maakte, ik passeerde mijn eigen ondergang wat ik toen gelukkig nog niet wist. Mijn orkest werd steeds kleiner en Harry Jekkers zong al niet meer mee...Die zag de bui al hangen achter de duinen van zijn geliefde Den Haag.
Want nu werd Den Haag mijn economische ondergang, moest ik diep in de buidel tasten. Moos vond het geweldig. Hij zat daar als de Hardenbergse Prins Bernhard Jr. nog maar weer eens zijn geld en zijn zegeningen te tellen. Alleen die vierkante kekke bril ontbrak nog en een bezoekje aan zijn Formule 1 circuit in Zandvoort, in de duinen...dat wel.
Zeven jaar maar wat had hij slim ingekocht. Waar ik alleen maar belastingen etc. moest betalen keerde bij hem de bank alleen maar uit. Hij werd steeds vroeger rijk terwijl de avond steeds later begon te worden.
Geweldige spelletjesavond met San, Moos en ondergetekende met Mouna op twee oren.
We speelden al ruim drie en half uur Monopoly toen mij het water aan de lippen begon te staan, ik ging genadeloos kopje onder en hij gierde het uit. Telde nog eens zijn geld. Geweldig!
Ik had reeds flink moeten dokken bij de Kalverstraat van San waar ze al drie huizen op had staan, de hoge huur bij de Lange Poten werd uiteindelijk mijn Exodus. Niet de corona had mij het laatste duwtje gegeven maar mijn roekeloze (in)koopgedrag. Eigen schuld, dikke bult!
Moos had mij al een paar keer wat geld toegestopt, hij wilde mij helpen. Zijn goede inborst, 100% eerlijk, kom daar vandaag de dag nog maar eens om. Prachtig!
Toch berekende hij zijn moeder bij het Dorp de helft minder huur, ik kon het volle pond betalen. Genoten van het jochie, wat had hij een schik. Hij bulderde het uit....
Een fantastisch en superleuk verjaardagscadeau derhalve van zijn nichtje Andrea en haar lieve vriend Dinand, deze compacte reiseditie van Monopoly. Mooi voor onderweg als wij op reis gaan maar die wij al een paar keer thuis hebben gespeeld. Achter het huus is voorlopig onze favoriete vakantiebestemming, het nieuwe Achtertuinland of Balkonië met fraai uitzicht op een kabbelend riviertje.
Waar wij 's avonds rond de klok van tien uur en 's morgenvroeg tegen vijven kwakende eenden horen die blijkbaar niet aan het zwemmen in de Vecht zijn. Wat ze daar allemaal wel aan het uitspoken zijn laten wij maar in het voorzichtige midden. Het lijkt er verduveld veel op dat deze eenden flink aan het paren zijn want de geluiden lijken er verdacht veel op het oudste tijdsverdrijf en/of spelletje in deze wereld.
San noemt ze liefkozend FuckDuckers want dat kramen ze gewoon uit. De buren kunnen het niet zijn want de wandjes zijn niet zo dun. Niks ergerlijks in hotels als je de buren van even verderop luidruchtig tekeer hoort gaan. Dat het behang van de hotelmuren door al dat schudden afbladdert. Vandaag maar even kijken welke geile eend hier verantwoordelijk voor is, W.C. Eend?
What the Fuck, inderdaad. Dat dacht ik ook toen ik de plannen van de Onderwijsraad hoorde.
Die stellen voor om de zomervakantie in te korten....?? Huh...??
Waarom, omdat ze bang zijn dat de leerlingen een achterstand oplopen door de huidige corona-perikelen?
Denk dat heel Nederland inmiddels een achterstand heeft opgelopen door het nieuwe normaal, het virus legt tegenwoordig veel plat, hele delen van ons land.
Over welke achterstand hebben jullie het? Moos leert in één avond Monopoly meer over economie, handelsgeest en rekenen dan een week op school zitten, bij wijze van spreken dan....Begrijp me niet verkeerd.
Schijnt dat Pieter van Vollenhoven veel Monopoly met zijn zoon Bernhard speelde, waarvan akte!
Onze economie dondert in elkaar, vele bedrijven gaan kopje onder, duizenden mensen sterven aan een virus waar wij nog geen vaccin voor hebben gevonden en nog steeds niet voldoende onder controle hebben.
Waarom moeten dan kinderen een deel van hun vakantie inleveren als heel Nederland in brand staat.
Ze zijn echt niet vrij hoor, hebben bijna geen bewegingsvrijheid. Kunnen niet sporten ,niet even gezellig naar Opa of Oma toe, kunnen vaak niet eens kind zijn....!
Moos mist ook ontzettend zijn vriendjes op school, zijn lieve juffen maar de oplossing is niet om de vakantie dan maar in te korten. Deze crisis heeft zo'n impacht op het jochie, al zijn vastig- en zekerheden zijn in één klap een aardig beetje onder zijn kleine voetjes weg geschoffeld door Skoffel Coronaantje.
Wij, San en ik, werken zoveel mogelijk thuis maar moeten naast onze werkzaamheden ook nog even thuisles geven aan een kind dat steeds meer weerstand begint te bieden....Logisch!
Thuiswerken (dat hoor ik van vrienden natuurlijk) is in deze situatie niet altijd zaligmakend. Wij leven in een periode dat echt wel de geschiedenisboeken ingaat, wij schrijven met z'n allen historie met diepzwarte inkt.
Of het nu willen of niet. Er vallen (soms letterlijk) al zoveel klappen en die gaan er nog meer vallen.
Gun vooral de leerkrachten die zes weken vakantie, zij zetten nu alle zeilen bij om zo goed en/of kwaad als het gaat de lessen zo zorgvuldig mogelijk door te geven. Maar makkelijk is het allemaal niet. Gun ons straks dat wij even een periode van zes weken verlost zijn van te spelen voor juf en meester. Even geen stress aan de kop. Want naast het werken ook nog twee kinderen in het gareel te houden, zelfs eentje urenlang les te geven, is geen sinecure wat ik oe brom!
Want normaal is het allemaal niet. Moos heeft er ook niet voor gekozen om nu al wekenlang met zijn ouders opgescheept te zitten op deze paar vierkante meters. Die wil naar buiten, spelen....leuke dingen doen, gekke dingen doen. Spelen bij Monkeytown, spelen met zijn vriendjes, koffie met zijn ouders drinken bij Blij bijvoorbeeld. Van die dingen...Vrij in zijn kop, rust in zijn hoofd.
Want support your locals...Want hier in de straten van de Hardenbergse Monopoly hebben veel bedrijven het lastig. Niet alle winkeliers hebben de lach langer meer op het gezicht.
Tuurlijk ben ik niet bankroet, dat was een grapje....dat had je al door.
Maar sommige ondernemers in Hardenberg hebben het water wel tot aan de lippen staan. Hopen en bidden op dat ruggesteuntje van de (plaatselijke) overheid, coulantie van de bank of dat de verhuurder een oogje dicht knijpt achter zijn te kekke en te grote zonnebril. Hoop maar niet dat hier vastgoedondernemers alla Prins Bernhard Jr. zich bevinden.... We moeten het samen doen. Gun iedereen zijn of haar bestaansrecht.
Knappe koppen opperen van alles maar hou de kerk wel in het midden. Bezint eer Gij begint!
Kieken wat ze dinsdag te melden hebben.
Ik ga er vanuit dat wij nog vaak Monopoly met Moos mogen spelen. Hartstikke leuk en gezellig.
Elk nadeel heb zijn voordeel...Ik moet gewoon zorgen dat ik betere keuzes maak de volgende keer.
Keus genoeg.
Rustig opbouwen, niet te snel willen, vooral investeren in vastgoed in ondermeer Rotterdam, Amsterdam, Groningen en Utrecht. Niet teveel willen bivakkeren op de Lange Poten, Spui en het Plein in den Haag, dat kost sowieso teveel geld. Die revue moet ik snel passeren, ze voeren daar toch alleen maar toneelstukjes op. Praatjes vullen nog steeds geen gaatjes.....
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten