zondag 21 augustus 2022

#Mommeriete & Moat!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ik slenter langs de huizen en fluit zacht. Handen in mijn zakken, zomernacht.
Boven mij de sterren en de maan. Voor mij de paar straten nog te gaan. 
En alles is geweldig en ik ga maar eens naar huis. 
Drie keer vallen, drie keer vallen, drie keer vallen ben ik thuis. 
Ik ben niet ongelukkig, zo is het leven soms bedoeld.
Geluk kan enkel groeien als je ook het droeve voelt.
En misschien is dat een waarheid denk ik fluitend voor me uit. 
En misschien is dat het niet en dat maakt me ook niet uit.
Drie keer vallen, drie keer vallen, drie keer vallen...dan ben ik thuis.'
Uut 'Drie Keer Vallen' van Acda en de Munnik. 

Moi, ben ik weer! 
Val maar gelijk met de deur in huus. 
Ben sinds gisteravond ontiggelijk jaloers op mien kameroad, mien moat!
Potverdikkemei.
Want Bert heeft gewoon zijn eigen bier. Notabene gebrouwen in Banthum op kuierafstand van zijn huus.
Onze voormalige nummer 14 van Mariënberg, de goaltjesdief van weleer, passeerde vorige week de magische grens van 60 jaar. Daar moest op gedronken worden. 
En dus alle reden voor de plaatselijke bierbrouwer Roy Broekroelofs om ter gelegenheid hiervan een lekker biertje te brouwen. 
'Vintage Dude' werd ie gedoopt door zijn lieve vrouw Ina en de goedlachse biermagnaat in wording. 
The Man - The Myth - The Legend kreeg het 7,5% biertje verder als klinkende ondertitels mee. 
Geheel terecht natuurlijk.
Bert is one of a kind! Al jarenlang één van mijn beste vrienden en een kerel van de roodzwarte gestampte pot!
Geen opsmuk. Bert is Bert, niks meer en zekers niks minder. Een fijne kerel waar het goed kersen mee eten is en waar je 's avonds een lekker biertjes mee kunt drinken. Slap mee ouwehoert en als het moet serieus over de minder fijne dingen in het leven keuvelt. Zijn vrouw toverde een aangename verrassing uit de hoge hoed. Tja, dat geluk heb je soms! Zo kan het ook.
Twee fijne exemplaren staan nu te rusten op het aanrecht. Straks maar even in de koelkast leggen. Ze hebben de barre fietstocht van Banthum terug naar Hardenberg wonderwel overleefd. Zo'n handdoekje in de fietstas, euh fietsmand - je hebt geliek Ard, bewees weer eens haar waarde. Nu bleef het wel droog. Tuurlijk maakten wij Bert gisteren nat. Pluk de dag! Deze 'Vintage Dude' van brouwerij Strob gleed mooi door de aanwezige dorstige kelen. Het bleef nog lang erg gezellig aan deze kant van het kanaal. Genoeg spraakwater derhalve in de feesttent. Ga Bergentheim steeds beter pruimen.
De club van VKV (vijf kilometer verderop), losjes gemeten vanuit Mariënberg gezien, schenkt tevens al het bier van Strob als ik mij niet vergis. Kijk dan ben je sapdrinkendewijs goed bezig. 
Laat die Broekroelofs maar lopen. Hij redt momenteel nog levens in de ambulance maar ik voorzie dat hij Freddy H. en de jongens van de Texelse Bierbrouwerij achterna gaat. Alles beter dan Heineken wat ik oe brom!
Skuumkoppe ontstond ook ooit ergens in een schuurtje. Zijn biertjes smaken gewoon! Punt uit.
Ik maak vnd nog wel een B(i)ertje soldaat, Potverdikkemei 60 joar! Je zou het niet zeggen. Ie bint nog een jonge god, man. Mien Moe zei ook, zestig joar alweer? Niet te geloven, maar het is wel zo...Moe.
Toeval bestaat niet. Ik hoorde het van de week weer eens van een bijzonder leuk iemand! 
De hele week heb ik een beetje veel Geacdaat & Gemunnikt! Kreeg via via een nummer van Paul de Munnik op mijn bordje. 'Vat van Jou'. Bleek een vertaling van Paul te zijn, zijn eigen tekst op een nummer van Joni Mitchell 'A case of You'. Dat bracht mij weer terug bij een liedje van Daniël Lohues 'En ondertussen zingt Joni over Canada' van zijn lp Allenig II. Met terugwerkende kracht ging ik het nummer van de troubadour op Erica steeds beter begrijpen. Alles viel misschien op zijn plek, zag dat James Taylor aan het origineel had meegewerkt en van die kerel hebben Acda & de Munnik ook weer nummers opnieuw op vinyl gezet, zo bleef het balletje maar rollen en rollen etc. etc....
Werd een klein Leo Blokhuisje on the Side en de bevestiging van Lohues himself. 
En ondertussen luisterde ik deze week vaak naar het titelloze debuutalbum van de heren uit '97. Als ik die hoor moet ik ook elke keer denken aan een destijds bijzonder lief en mooi meisje. 
Was toen mijn verkering. Nog steeds een mooie vrouw. Mankeer nog niks aan mijn ogen. 
Ze stuurde mij ooit, terwijl ik vakantie vierde op een Spaans eiland met vrienden, een stukkie tekst van de heren. 
's morgensvroeg werd onder de deur van ons appartement een briefje geschoven. Post voor Alfredo Dorgelos! Van wie dan? Wie kent mij nou hier...? 
Het waren lieve woorden van mijn verkering. Het begon met een nummer van Acda en de Munnik:
'Als je bij me weggaat, mag ik dan met je mee....' Dat ze me net kende en zo, dat ze mij niet wilde verliezen.
Je kon mij toen wegdragen. Later vertrok ze alsnog en logenstrafte ze de woorden van Acda en de Munnik. Maar dat ging ik pas later veel beter snappen. Het hoe en waarom. Ik vergat het voorval nooit, waarom ook? Het was zo lief van haar. Ben nou éénmaal een laatbloeier, iemand die zaken omtrent de liefde wat laat door krijgt dan een ander normaal gesproken. Ok, bedoelde ze dat? Maar wat hebben ze mooie teksten geschreven, negen van de tien zinnen lepel ik 25 jaar na dato nog steeds moeiteloos op. Daar zat ik dan van de week, huisje donker maar pretlichtjes in mijn hoofd. Allerlei herinneringen kwamen via de openstaande deur binnen. 
Schaamteloos mee schreeuwen met de nummers van deze CD, in mijn ogen het beste album wat ze ooit hebben gemaakt. Absolute Parels, geen één van de 14 liedjes (toeval?) is slecht. Janken van geluk!
En wie kwam ik, als mijn soort van 'Zoeken naar Eileen momentje' vrijdagnacht in de stromende regen tegen in downtown Hardenberg op het station? Juist, mijn verkering van 25 jaar geleden. Je verzint het niet. 
Zij kwam net uit Amsterdam en ik uit Zwolle. Had ondertussen zelfs de heren op de dopjes staan. Ze moest eens weten. Geweldig. We hadden het niet over een kwart eeuw geleden maar over de toekomst. Over Moos en over haar lieve broertje. Over rouwen en ergens de schouders onder steken. Over Henk, althans daar dacht ik aan....Zij vast niet. Je komt elkaar na jaren weer eens tegen...Haha. Het regenen zou na vijf minuten stoppen vertelde ze. We waren allebei verzopen katjes. Ik fietste snel naar huis maar bij de Chinees brak de hemel opnieuw open....maar ik dacht alleen aan het sprookje van weleer en aan Henk! en iets met Hannah. 
Ik leer het nooit. 3x vallen maar ik fietste keurig, zij het kletsnat, naar huis. Thomas zong dat geluk enkel kon groeien als je ook het droeve voelt....Misschien hebben ze wel gelijk, wat dat betreft staat mij nog een mooie toekomst te wachten. Kom maar op! Leven laat het maar zien dan....
Iets met omdenken. Ik had veel aan woorden van een ander deze week. Lieve berichtjes. Ze had gelijk, omdenken...dan lukt het om vooruit te gaan ipv achteruit te blijven kijken. Steevast het positieve benadrukken. Doorgaan met wat je hebt. Lopen tot de zon komt en op een vrijdagmiddag bijvoorbeeld op je fiets langs het kanaal naar Gramsbergen toe peddelen. 
Met een andere kameroad, wat vroeger je buurman was, fietsen tot aan de Loozenbrug om dan via Kanaaldijk-West het benul krijgen dat je niet via het jachthaventje naar de Mommeriete kunt. 
We waren geen Jezus en konden dus ook niet over water fietsen. Terug en via Roeivereniging Salland aanmeren bij één van de fijnste brouwerijen van het Vechtdal. Tja, heren en dames aan de andere kant van de Iessel, wij wonen hier leuk. Het gerstenat vloeit rijkelijk....Wij houden van gezelligheid en bier en ook van mensen al willen sommigen mensen je anders doen geloven dezer dagen. 
Want toen Gert en Carina Kelder elkaar leerden kennen deelde ze al de passie voor het bierbrouwen. 
Die liefde heeft hen geen windeieren gebracht. Wat brouwen ze lekkere biertjes. Lekker man.
Elke gulden en later elke euro werd in deze hobby gestopt. En ondertussen is deze hobby hun werk geworden. Kijk Roy, van je hobby je beroep maken. Je maakt je dromen ook vast waar. 
Ze houden nu kwartier in het oude schipperscafé aan het kanaal. Nostalgie waaiert binnen als je dit voormalige café Boonstra binnenstapt. Het biertje smaakt er gewoon lekkerder door. 
Wij zaten aan het water en genoten van ondermeer een Weizzen, Het Varel, Een Scheerse Tripel, de Vrouwe van Gramsbergh en Momme's Blonde en wellicht niet allemaal in de juiste volgorde maar het bracht later die avond wel de boodschap over. Maar wat genieten in het kwadraat daar aan het water in Gramsbergen was het sowieso. We hadden de tijd. Buurman & Buurman on the road en daar komen altijd katers van....Krolse katers vooral. 
Gelukkig hebben wij de beelden nog dankzij de vrouwe van The Field!
De brouwerij Mommeriete dankt haar naam aan het vroegere moerasgebied gelegen tussen Gramsbergen en Coevorden. In 1227 werd hier de Slag bij Ane uitgevochten. Ze begonnen hun brouwerij ook eerst op landgoed de Groote Scheere aldaar maar sinds 2008 huizen ze alweer in dit prachtige en eeuwenoude schipperscafé waar je ademloos terug wordt geworpen in een zalige tijd.
En dan smaakt het bier ook nog eens hemels. Hoe een gezamenlijke hobby levenswerk van zowel Gert als Carina werd. Prachtig. We namen er nog eentje en proosten op zoveel levenswijsheid. Vele denken er over om bier te brouwen maar slechts een paar liefhebbers vatten echt de koe bij de horens en maken zo menig avond tot een waar feestje. Geweldig. Strob en de Mommeriete zijn twee voorbeelden van overheerlijke brouwerijen hier in de buurt. Je hebt tig anderen en ik ben dan zo eigenwijs, steenbok hè, om ze ook allemaal te proberen. Tja, tis een dirty job maar iemand moet het doen. Ik hou d'r van maar alleen met mate(n).
En soms val je dan, soms drie keer. En misschien is dit het niet maar dat maakt mij ook niet uit. 
Vooral omdenken! Met een biertje in de hand en Acda en de Munnik op de oortjes probeer ik het positieve steevast te benadrukken. Lukt steeds vaker, steeds beter.
Vnd Bertje Soldaat maken, nu al zin in. Slaapliedje opzetten...
Dan is het cirkeltje weer rond want dan denk ik ook weer aan Moos en Mouna. Stond niet voor niks op het geboortekaartje van Moos. Toen van Basten nog aarde was! 
Ik ben deze week echt totaal Geacdaat en Gemunnikt met de woorden van een ander! 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....







Geen opmerkingen:

Een reactie posten