#Boeiend Heden euh...Hedon!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Wat is een mens zonder twijfel, wat is een man zonder angst.
Wie verkoopt zijn ziel aan de duivel en wie weet nergens van. 
Wie spreekt de taal van de tijd, wie draagt er water naar de zee.
Wie spreekt de taal van de tijd, wie leest er tussen de regels mee. 
En ik moet opnieuw beginnen, me te herinneren hoe het was.
En ik wil niet weten wat er precies mis was. 
En ik kan hier niets meer goed doen, alles wat ik doe lijkt verkeerd. 
Wij willen het niet weten, heeft het leven ons dan niets geleerd.
Wie spreekt de taal van de tijd....'
Uut 'De taal van de tijd' van Frank Boeijen. 

Moi, ben ik weer!
Zeg maar néé dan krijg je er twee, toevallig!
Nou Bartje de Graaff, dat dekte vannacht niet helemaal de lading. Verre van dat!
Eerst gaf Moos vannacht rond de klok van tweeën, in volle overgave, over. Amen!
Hij begon rustig in mijn slaapkamer. Nam kussen, dekbed en overtrek 'en passant' mee.
Deed het vervolgens dunnetjes over op de overloop en naderhand 'van dik hout zaagt men planken' om in de badkamer helemaal los te gaan alvorens hij redelijk leeg op de pot belandde.
Hij keek niet om, keek niet wat ie achter had gelaten. Hij geloofde het wel, denk ik. 
Lekker dan. Lig je daar 's nachts op je knieën de boel schoon te maken en te dweilen. Nachtbraken pur sang maar daar had ik toch wel een hele andere voorstelling van gemaakt. Eentje met applaus na afloop bijvoorbeeld. Lag net in mijn eerste REM-slaap echter trapte Moos vol op het gaspedaal. 
Kereltje bezag het tafereel allemaal van een afstandje. Slaapdronken, dat wel! Gelukkig maar. 
Hij is niet snel onder de indruk. Op zijn manier hielp hij nog een handje mee maar gaf al snel de pijp aan Maarten. Iets teveel kots, papa. Haha.....
Beddegoed onder de douche en later Moos zelf. Sta je dan om half drie het eerste wasje te draaien.
Moos lag inmiddels weer te ronken met zijn mister Prodent gebit en een scheve glimlach om de mond. 
Was het hele voorval blijkbaar al lang weer vergeten en had vooral s(ch)ik in zijn mooie dromen. Prima toch! 
Ik zat na gedane arbeid even bij te komen op de WC. Door het laatste nieuws scrollen, lezen dat Max als een malle met 21 andere coureurs op het asfalt van Austin had gescheurd.  
Iets met de vlam in de pijp, Moos snapte gisteren Henk Wijngaard niet, ikke wel en rij niet eens truck!
Vanachter de badkamerdeur verscheen een lief gezichtje. Hallo Papa, ben je nog wakker?
Mouna was wellicht door het nachtelijk gestommel en papa's noeste poetswerk wakker geworden, maar helaas niet, zou later blijken! Ja, Papa is nog wakker. Moos had een klein ongelukje...Mouna. Oh....
Ze bracht het nog mooi. Weet je, Papa. Lag te dromen, Papa. Over dat ik naar de WC moest maar ik had mijn luier al vol. Oh, heb je in jouw bed geplast? Néé....oh, gelukkig maar - dacht ik nog, scheelt weer een slok op de welbekende borrel. Niet wederom schoonmaken, euh...niet dus! Néé, in het bed van Moos. Oh ja, is ook zo. Moos mocht bij mij en zij wilde in het bed van Moos slapen.
Oh...Ok! Lekker dan, voor de 2e keer. Ze had ook best veel water en Sisi zonder bubbels gedronken afgelopen zaterdag, inmiddels waren wij dik in de zondagochtend beland. 
Hoorde boven de wasmachine bezig aan haar laatste ronde, het centrifugeren was reeds begonnen!
De 2e ronde zou spoedig volgen. History repeating, fijn hoor. Er lag inderdaad een mooi plasje aan de horizon op het bed van Moos. Het natte beddegoed en de pyjama konden linea recta naar zolder en Mountje in een schuimend bad. 
Daar zit je dan, 's nachts lekker dom voor je uit te kijken. Matras half naar buiten en Mouna die in haar schone en droge ondergoed lekker bij ons in bed kroop. Had ze het toch nog voor elkaar....!!
Met zijn drieën in het grote bed. Gebroederlijk naast elkaar. Onze drie-eenheid, allebei weer lekker ruikend naar bloemetjes en bijtjes. Haartjes netjes gekamd, dat was de ook de bedoeling alleen niet zo verrekte vroeg op de zondagmorgen. Ach, een kleinigheid hou je altijd. En een half uur proberen om al die klitten uit de haren te halen. 's nachts om vier uur.....Tja, is niet anders. 
Een dag te voren was het nog zo droog en gezellig geweest in het grote bed. 
'Mouna, ik hou van jou',  zei Moos ineens tegen zijn zusje. En Mouna antwoordde: "En ik van jou, Moos'. Je kon mij wegdragen, ze deden ook aan een rollenspel. Vorie-Vana eat your heart out.
Moos werd Mouna en Mouna werd Moos. Chris Stuut had nu eens niet de regie. 
Heel grappig. Moos (Mouna duzz) moest plassen en liep naar de WC. Mouna (Moos duzz, dat speelde ze) ging ook plassen en zocht boven op zolder naar een boom. Mag ik hier tegen deze boom aan plassen, Papa...? Het was de ingeklapte sta-tafel maar ik rekende het wel goed! Gelukkig kon ze het nog even ophouden. Ze gebruiken hun fantasie. Ik souffleerde alleen maar. In die hoofdjes van ze maken ze hele wereldreizen naar allerlei verre landen. Op vakantie kan Papa voorlopig toch niet, dat scheelt dus mooi. Gebruik je fantasie. Het is niet moeilijk, altijd schijnt de zon. Gebruik je fantasie, er is niemand die je ziet. Probeer het in te zien. Van deze flat maak je een strandbad, de autoweg wordt een horizon. En aan de muur plak je een palmstrand en je wordt bruin onder de hoogtezon. Je eigen Paradijs kweken. 
Hij zong het vol overgave. Mijn muzikale held in een vol Hedon (Zwolle) afgelopen donderdag! 
Pa Pa Pa Paradijs (gisteren wereld stotterdag hè). Het nummer 'Fantasie' is van begin jaren tachtig! Moest ik zaterdagmorgen aan denken toen Mouna en Moos hun eigen fantasie de vrije loop lieten en de voormalige twijfelaar, inmiddels springbox, omtoverden tot enkele vierkante meters Hemels Paradijs. Ik deed graag mee aan het zelfverzonnen sprookje uit twee en één nacht en werd de Koning te rijk.
Frank Boeijen begon met de Taal van de Tijd van zijn album 'Heden' uit 2001 waar ook het nummer 'Liefde van mijn Leven' op stond, bedacht ik mij ineens terwijl Frank met een knipoog naar Bob Dylan opkwam met een grote zwarte hoed en dito zonnebril. Met dit nummer vroeg ik mijn ex nog ten huwelijk, ze zei ja en jaren later toch ook weer néé. Zeg maar néé, dan heb je er twee. Dus niet, haha!
Hij had er zin in. Dat merkte je meteen toen hij zijn hoed en zonnebril afdeed en het afgeladen en goedgemutste Hedon begroette. Samen met zijn band maakten wij een reis van eind jaren zeventig naar 2022. En we gingen weer terug en keken dan weer vooruit. Boeijen kreeg Hedon bijna muisstil door akoestisch 'Afwezig' te zingen maar hij, de troubadour uut Nijmegen, was het hele concert aanwezig. Als je begrijpt was ik misschien bedoel... Vorig jaar was hij hier, achter het huus, in de Voorveghter al lekker bezig maar hij kan het nog steeds als ie maar in the mood is en een paar mooie glazen wijn achter de kiezen heeft. Waarom ook niet! Leef en geniet! 
Hij verpakte bijna 50 jaar muziek in twee uur louter hoogtepunten. Verrassende liedjes kwamen langszij, tuurlijk heb ik mijn voorkeuren maar hij speelde weer 'Kleine Blonde Prinses', 'Robert Zimmerman' en 'In Mijn Bloed'. Grote Breur kreeg hij stil bij 'Vaderland'. 
Tuurlijk 'Zwart-Wit', 'Kronenburg Park', 'De Verzoening' , 'Zeg me dat het niet zo is' maar ook 'Kontakt', 'Gouden Bergen', 'Hier komt de Storm' en van zijn laatste sublieme LP onder andere 'Of ligt het aan mij' en 'Die zelfbedachte hemel'.
Het was genieten op de vierkante meter. Hedon is een prachtige poptempel aan de rand van het centrum van Zwolle. FF met breur, Herman in dit geval, op stap. Hapje eten, drankje doen. Tripel halen bij DAVO Proeflokaal en een authentieke pizza scoren van Ristorante La Stalla behorend in de top 10 van beste pizzeria's volgens het vakkblad 'De smaak van Italië'. Je kunt het slechter treffen. 
Was een goede keus. 
Alle menschen werden brüder! Dat zong hij helaas ook niet, uit 'Het Antwoord' maar ik blijf liever niet alleen, als je het goed vind meneer Boeijen....Als je begrijpt wat ik misschien bedoel!
Hij zong zoveel niet, beter zo - houden zo, denken de meeste van jullie. Haha, grappig inderdaad.
Mijn adoratie voor Boeijen is vele van jullie vreemd. Lekker belangrijk, lekker boeiend. Frank Boeijen gaat al met mij mee vanaf mijn tiende levensjaar. Dus inmiddels dik veertig jaar! Altijd een baken in de zee geweest. Hij weet mij steevast te raken. Elke keer hoor ik nog weer iets nieuws terwijl ik letterlijk alle teksten uit mijn hoofd ken, althans beter dan Frank zelf maar hij is ook geen veertig meer. 
Franciscus Johannes Maria (Frank) Boeijen tikt straks op 27 november alweer 65 jaar aan!
Mag hij dan soms een wijntje teveel drinken, hij heeft zijn sporen al lang verdiend. Vind ik! Maar wie ben ik...?
Boeieeeeeeeeeeeeeeeeeeeen zingt Mouna mij nu in het oor. Luister je alweer naar Frank  Boeijeeeeeeeeeeeeeeeeeeeen Papa....? Tijd voor zoetje zusjes en K3, hoop dat Moos er ook nog ff bijkomt dan komen de tellende kraaien zekers nog ff langs. Daar mag ik morgen trouwens naar toe. 
Ook zo'n uitgesteld concert. Na een kleine twee jaar weer de Counting Crows live....
Zo slecht giet het oe dus nog niet...Je doet nog van alles ja...Duzz!
Adam heeft de baard er inmiddels af. Ook geen veertig meer. 
Een Boeiend Heden ligt in het grote verschiet.
Als je maar de taal van de huidige tijd spreekt! 
Mooi dom ouwehoeren tijdens de borrel op 't werk. 
Zijn de kleine dingen die het soms doen. Maar zijn wel druppels op de gloeiende plaat. 
Hopelijk mag ik binnenkort weer ergens ja tegen zeggen want met zijn tweeën is het leven zoveel leuker! Water sproeien om iets moois te laten groeien. 
Boeiend, insgelijks ik u ook!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...