#Pass The Hat, My Friend!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

You, who are on the road must have a code that you can live by. 
And so, become yourself because the past is just a goodbye.
Teach your children well, their father's hell did slowly go by.
And feed them on your dreams, the one the pick's the one you'll know by.
Don't you ever ask them, 'Why?', if they told you, you would cry.
So just look at them and sigh and know they love you.
Uut 'Teach Your Children' van Crosby, Still, Nash & Young. 

Moi, ben ik weer! 
Hebben jullie dat ook wel eens, dat er van alles door je troebele brein schiet. 
Niet weten waar je moet beginnen. Bij mij moet dat er meestal uit. Ben ik het kwijt, hoef ik er ook niet meer naar lopen te zoeken. 
Na verloop van tijd denk ik dan, had eigenlijk niet gehoeven....Je had het ook anders kunnen zeggen. 
Met schrijven heb ik dat minder. Net alsof ik daar meer mijn verstand bij gebruik, dat er minder kortsluiting is tussen het verstand en gevoel. 
Weet het niet hoor, lul soms ook maar wat in de ruimte. Deze muren zeggen 's morgens niet zoveel terug. 
Ben één met mijzelf, muziekje aan en dit weekend geen kinderen die een spiegel voor mij kunnen halen. Waar ligt ie dan, Papa?  
Straks wel. Tegen tien uur zijn Moos en Mouna inpandig. Verjaardag van Mouna vieren. Zo uiensoep maken op verzoek van de jarige. Ik reken het goed. Huilen met een reden....haha.
Gisteren tikte Mountje de zes jaar aan. Lief mooi meisje dat je bent. Drie dagen feest omdat haar Papa en Mama niet meer samen zijn. Elk nadeel heeft zijn voordeel zou onze bekendste vaderlandse filosoof gezegd hebben. Tis maar hoe je het bekijkt, geachte heer Johan. Maar alles in goed overleg! 
Feit is wel dat zij er zo naar toe heeft geleefd. Hier op tafel ligt nog de aftelkalender.
Elke dag dat ze bij mij was kruiste ze weer een dag af. Nog 6 nachtjes Papa, nog 3 nachtjes Papa, nog 1 nachtje....
Vrijdag mocht ze trakteren op school. 's middags het kinderfeestje. Wat supergezellig was dat! 
Vier vriendinnetjes en 2 vriendjes had ze uitgenodigd. Wat een leuke en gezellige kinderen zonder uitzondering. Geen enkel kind (lees: moeder) had zich er makkelijk van afgemaakt met haar of zijn kadootje(s). Mouna bleef maar aan het uitpakken. Echte meisjesdingen maar ook praktische dingetjes. 
Ze kreeg van ene jongen zelfs een mooie kaart met parfum. Ruikt ook nog lekker. Guitig jochie sowieso. Naud en Cas speelden veel samen, maar gingen ook achter de meiden aan en vice versa. Met zijn drieën een soort van pact sluiten. Wij tegen de meiden. Hartstikke leuk. Mouna genoot met volle teugen. Iedereen was goed te passe. Hoe klein ze ook zijn je ziet dingen gebeuren...Onderweg naar later! Mooi dom ouwehoeren, even geen gezeur aan je hoofd. Samen met San maken wij er dan van zulke momenten het beste er van. Kinderen op de eerste plek. Ik sta allang niet meer op nummer één.
MonkeyTown blijft een welkome uitvalsbasis. Ze hebben het gewoon goed voor elkaar. Het klopt!
Vriendelijk en behulpzaam personeel. Geen kakofonie aan geluid. Geloof me, in mijn nog niet zo lange carrière als Papa-zijn, reeds veel van deze verwenselijke kinderoorden bezocht maar altijd met een tevreden gevoel en dikke glimlach doe ik bij MonkeyTown Rheeze de deur achter mij dicht! Kinderen blij, Papa blij. 
Goeie koffie ook, niet geheel onbelangrijk. Als de koffie prut is dan sta je al met 1-0 achter, wat ik oe brom! Kan ik zo een deurtje verder gaan. Ook niet verkeerd trouwens, de Rheezerbelten. 
Wat een zooi aan prikkels voor het kleine meisje. Ze was zo af en toe compleet onder de indruk.
Ging haar neusje ook nog eens bloeden als een waanzinnige door een zachte botsing met een onderdeel van de landingsbaan. Lijkt altijd erger dan het is! Maar toch, het gaf wel even een flinke rotzooi. 
Mooie verhaaltjes wat ze allemaal te vertellen hadden. Ben soms wel zo benieuwd wat de juffen en een enkele meester wel niet horen op school. Ik weet nu ook dingen die ik liever niet wist. 
Wat weten de juffen allemaal over ons, over mij? Moet ik nu de komende week met schaamrood op de kaken op het schoolplein staan? 
Blijft raar. Wakker worden op de dag dat je dochter jarig is en ze huist niet thuis! 
Niet die kleine handjes op je gezicht, niet haar lieve kleine stemmetje horen. Papa, ben wakker hoor!
Dat zal wel nooit wennen. En toch, toch vind ik het tot nu toe een fantastisch mooi weekend. 
Mouna genoot vrijdag volop. Gistermorgen, met z'n vieren, net als een echt gezin samen ontbeten. 
Het voelde niet natuurlijk maar Mouna en Moos vonden het gezellig. Daar ging het om. Eventjes net als vroeger. Papa en Mama hebben ook geen ruzie, verre van dat! Kost wel ontzettend veel energie. 
Toen je nog een potje kon breken. Het leek wel net of wij samen met z'n vieren op vakantie waren in dat knusse huisje en ik net broodjes en versgepest sinaasappelsap had gehaald bij het winkeltje voor. 
Maar als je een aap andere kleren aantrekt blijft het wel diezelfde aap! 
Hoe lul je alles recht als alles zo krom is geworden. Wat eerder een enorme hobbel bleek te zijn wordt nu met mantel der liefde grenzeloos gladgestreken. Helemaal geen probleem joh. Totaal geen beren meer op de weg. Ik lach er maar om want huilen met de pet op heeft ook geen enkele nut. 
Alcohol lost je problemen niet op, water ook niet! Zit wel wat in, tenminste een procentje of vijf. 
Gaf Mouna en Moos een kus, wenste hen een leuke dag. Doe de groetjes aan Opa en Oma, zie jullie morgen. Fijne dag met Mama. Tien uur? Prima! Tegen elf uur komen mijn familie en vrienden. 
In de auto schreeuwde ik lekker vals mee met de muziek. Rinkeldekinkel....met Jeroen van Inkel!
Draai dit weekend sowieso veel muziek. Begon vrijdag met CSN&Y (Crosby, Still, Nash & Young).
David Crosby is gaan hemelen. Luisterde daarom naar hun platen, lekker hard. Biertje er bij. Muziek heelt veel wonden, althans wel bij mij. Teach You Children. Heerlijke. Ineens pakte de tekst mij. 
Verrek...Mooi man! Kwam via via uit in de jaren tachtig. De tijd dat ik andere muziek ontdekte. 
Begon vrijdag (weer) te luisteren naar Howard Jones. Little bit of Snow....(die zangert van Goldband weet er alles van). No one is too blame. Ging naar Scritti Politti (mijn eerste CD die ik kocht), Tröckener Kecks met die onnavolgbare Rick de Leeuw op zang. Wat hebben ze fantastische nummers gemaakt. Werd steeds enthousiaster. David Sylvian, The Dolpin Brothers (wie kent ze niet...haha). 
Muziek toen ik veertien, vijftien, zestien was. Vind het nog steeds goed. Muziek is een doorgeefluik net als voetbal. Zag naast de kantine van Bruchterveld gisteren de hele wedstrijd drie jochies voetballen. 
De jeugd van Mariënberg, onze toekomst. Het ene jochie was het zoontje van Michael, bijna zes jaar. 
Als jeugdleider had ik Michael als jochie van zes jaar in mijn team. En hij zou mij nog lang houden als leider. Mooi dat hij nu al jaren speelt in het 1e elftal. Daar geniet ik van, maakt mij trots. 
Nostalgie. Mede daarom is dit weekend ook zo geweldig. Ik ben ook ooit zes, zeven jaar geweest. 
Je verwacht het niet! Zoals jochies van zes, acht of tien nu misschien opkijken tegen een Rolf, Jelle of Roy keek ik vroeger op tegen jongens als een Klaas Kok, Jan Timmerman of een Henk Potgieter. 
Ik heb Henk ooit gebombardeerd tot voetballer van de vorige eeuw. Henk woont al bijna veertig jaar in Biddinghuizen (Prayin'House) maar toen hij nog bij Mariënberg voetbalde woonde hij gewoon in de Clemmestraat, om de hoek. Maar een paar huizen verder op. Wij woonden op 2, Kok op 12 en Henk op 18, 20? 
Mee naar uitwedstrijden. Met de bus, kreeg ik van Henk soms een gulden. Man, man - de koning te rijk. Henk was gisteren op de Noppenweide inpandig, thuishaven van Bruchterveld, bij zijn kameraad Hans, toevallig de broer van Jan, één van de beste keepers die Mariënberg ooit heeft gehad. 
Veel jongens van nu in het eerste elftal wisten waarschijnlijk niet eens wie die man met grote snor was. Maar hij was onze noeste middenvelder van weleer. Waar nu Dennis balt rende vroeger Potgieter rond (nummer 8 op zijn shirt). Met Gerard Lotterman haalde Henk mooie herinneringen op. Geweldig. Nu heb je bijv. een Brinks en van der Veen. Toen had je Timmerman en Potgieter. Elke tijd heeft zijn eigen namen en helden. Peters, Hofsink en de Lange in de gloriedagen onder de Breuk. Hofsink loopt er nog steeds trouwens. 41 jaar jong. Had van sommige jongens in het eerste gewoon de Papa kunnen zijn. Brent komt er tevens aan maar dat redt Rolf, denk ik, net nie....
Draaide gisteravond weer eens volle bak The Brandos. Wat ik zeg, een super weekend tot nu toe!
Ook een raar weekend, by the way, maar je moet zelf de slingers ophangen....Moet ik nog doen trouwens, help mij even herinneren...Hanteerde het glas halfvol principe. Gaan met die banaan, niet mokken maar blijven lachen. Wat er ook gebeurt. We maken er straks een mooi feestje van.
De 3e in successie. Hoop dat Mouna genoeg energie over heeft. Slopend weekendje zo, anders moet er maar even wat Spaanse pepers in. 
Wakker blijven lieverd. Oh ja, hebben jullie al eens wat gehad van de Take-Away van Dos Pimientos? 
Ons fijne Mexicaanse restaurant aan de Voorstraat in Hardenberg. Ze zitten in het smakelijkste straatje van het centrum. Naast Jan (Kaaskeldertje) en tegenover Theun (de Jong - de visboer). 
Vrijdag na het feestje in MonkeyTown had ik geen zin meer aan koken. Op de radio in de auto hoorde ik rond het nieuws van zes uur reclame van New York Pizza, slimme zet om dan te adverteren. Kreeg wel zin in zo'n Pizza, toch een enigszins hongerige maag. 
Ging ff zitten, bakje koffie. Zo maar even wat bestellen. Scrolde door Facebook. Doen ze ook slim hoor, kwam ik dus de Take-Away van de Twee Pepers (Dos Pimientos) tegen. Nu ook maaltijden om zelf thuis op te warmen. Openingsaanbieding. Je blijft een Ollander hè.
Mexciaanse stamppot, Chili con Carne, Fajitas Kip met rijst. Verdomd wat lekker. 
Vrijdag ging ik voor de Fajitas kip. Wat een bord vol en gisteren nadat ik de snor van Henk had gedrukt warmde ik de Chili Con Carne op. Domme Zorfath, wat kun jij en je keukenbrigade lekker koken man...Mmmmm. Ik nam er een biertje bij. Mooie tripel! Geen Corona, dat bier trek ik op één of andere manier nie. Gewoon eten bij Dos Pimientos in het restaurant is al een feestje maar afhalen bij de Take-Away is zekers aan te bevelen. Nu zo zelf maar de keuken in duiken, ff twee kilo uien snijden...
Muziekje aan. The Brandos maar weer denk ik. The Keeper.....Zaken blijven doorgeven. De liefde voor mijn kinderen, de liefde voor muziek, voor voetbal, voor het leven. Proberen om er maar eens geen potje van te maken. Het beter voor je kinderen doen dan dat je het zelf (ooit) deed. 
Pass The Hat, My Friend. If you'd be so kind, Friend. Take a while for a smile and a song. 
Leave your worries, leave your hurry. In a while you're gonna find. You can't help but sing along. 
David, My Friend, When will We you see again? Herman Troubadour, kom er maar in.....??
Deze snorre uut Prayin'House en deze 2 punt meter vier komma zes zijn dan iig inpandig!
Geef het door, als het nu muziek, voetbal of iets anders is. Pass the Hat, My Friend(s)!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...