#Laatste AvondMaal!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'There's a night life falling down on me, I just feel like a change.
Beneath the sun in the summer, a sea of flowers won't bloom without the rain.
But oh, this desert life, this high life.
Here at the dying end of the day, I wasn't made for this scene baby.
But I was made in this scene and baby it's just my way.
I don't wanna go home alone, I wanna come on home to you.
Waiting here for you, wanting to tell you.
How I line my sky with all the silver I can use.
Just the way you do, thought if I told you.
You might want to stay for just another day or two.'
Uut 'High Life' van The Counting Crows.

Moi, ben ik weer!
Three Down, niks meer Go, Maandag weer an die Arbeit!
Zondagochtend!
Lig wakker, wind komt van buiten naar binnen door het openstaande raam, het laat de lakens zachtjes bewegen. De zon heeft zich wederom verslapen. De maan probeert 'm wakker te schudden.
Verder is het verrekte stil in huis. Blijf nog even liggen, misschien kruipt er straks nog wel zo'n liefje meisje tegen mij aan. Hoi Papa, kusje op je voorhoofd. Eentje van zes jaar, tegen beter weten in blijf ik nog even geloven in mijn eigen sprookje.
Gaat niet gebeuren hè....haha.
Ik luister daarom ook maar of er al gestommel in de andere kamer is te horen, maar Moos houdt zich tevens koest. Dromen zijn bedrog. Dagdromen vooral. Potverdikkemei!
Nope, niks van dat alles. Na 3 weken, 24/7, zijn gistermorgen de kinderen opgehaald door hun Mama.
Mijn shift zit er op. De komende 3 weken heb ik het rijk alleen, kan ik doen en laten wat ik wil.
Kan een tattoo nemen, een scheet laten en hoef ik minimaal 100x per dag niet te reageren op Papa, Papa, Papa etc. en dat in het nummerieke kwadraat.
Muziek past zich automatisch aan mijn gemoedstoestand. 16Down gooit er Subtle Movements tegen aan. Marco Hovius stelt nooit teleur! Heb eindelijk mijn eigen lijstje weer terug. Van eigen bodem hè.
Hoef niet bang te zijn dat K3, Flemming of Kinderen voor Kinderen ineens gaan oppieren...Mooi man, elk nadeel heeft zijn voordeel.
Huub lost Hovius af. Niemand in de Stad, klopt, het is nog rustig buiten. Iedereen heeft zo'n beetje Bouwvak of slaapt uit na een natte zaterdag! Iedereen weer gelijk! Het punt is weer gemaakt! Wat een kabaal op het kanaal aan de andere kant van de Iessel.
Ondanks de regen weer genoeg regenbogen gezien! Na regen komt zonneschijn toch? Raakte de tel kwijt! Mouna kleurt ze weer gewoon in. Sorry lieverd. Wat ben jij toch bijzonder. Je mag alles kleuren wat je maar wilt. Ze krijgt, zij het aan de zijlijn, toch voldoende mee waar haar Papa soms mee worstelt. Dat besef borrelde deze week weer eens op. Papa heeft nooit zo goed kunnen dansen op de golven. Verzuip eerder....
Haal maar gauw je diploma C, lieverd.
Toch maar wat Counting Crows opzetten. Moos heeft een mooi lijstje gemaakt met allerlei deuntjes van Adam Duritz en de zijnen....Doet ie goed! Pluk er nu de vruchten van. DJ Moos, top man! Want ik had de laatste weken een High Life. Een luxe leventje met mijn twee schatten van kinderen. Zelf niet echt vakantie gehad als fulltime Papa maar wel maximaal genoten. Als je snapt wat ik misschien bedoel! 
Gisteravond mijn oude stiel van weleer maar weer eens opgepakt. Luisteren naar muziek. 
Het beste medicijn, in mijn geval dan, tegen het missen van je kinderen, het ontbreken van je gezin!
Maar, wees niet bang, ga die kant vandaag niet op! Neuh, hou de kerk in het midden deze morgen! 
Zoals Lohues het zegt. Iedereen hef z'n eigen kruus te dragen. Het enige verschil is, de iene hef 'm van lood, de andere van piepschuim. Als je alle kruizen op een bult zou gooien, pak je toch je eigen kruis er weer tussen uut. Ik weet niet of ik het zo zou doen! 
Weet wel dat ik het gisteren eens anders deed dan normaal gesproken.
Huis aan de kant, fruit in de koelkast, bananen op het aanrecht. Optimel weer naast de Nederlandse yoghurt. Oude kaas van Jan en schouderham. Klaar voor morgen! 
'When Nothing Goes Right, Go Left!'
Koos eens voor het laatste. Loop regelmatig mijn oude stamkroeg (Café Mans) binnen, als de kinderen er niet zijn, in mijn geboortedorp Mariënberg. Was er gisteren ook even. Maar het regende weer eens deze zomer. Had geen zin in een nat pak en mij vervolgens te moeten laten vervoeren door de NS (Arriva). Na twee Hertog Jannetjes zwaaide ik af, mocht nog met de C3 naar huis.
Ging eens een andere kant op. Kom er niet vaak, had tevens geen bondgenoot mee. Alhoewel Moos deze optie wel enkele keren opperde. Kun je lekker eten, Papa! Dat klopt jongen. 
Alleen op stap in Stad Hardenberg. Het miezerde maar het hield mij niet tegen. 
Ze hebben Skuumkoppe aan de tap bij café Sevens en de tekst 'When Nothing Goes Right, Go Left' heeft mij al vaker bezig gehouden als ik moest plassen. Want daar hangt deze tekst bij Sevens. Op de deur van de WC. 
Vaak geweest, soms met Ard en laatst nog met de vriendengroep aan de grote stamtafel, nummer 1.
Maar nog nooit alleen. Ach, ik hou mij wel eens vaker zelf gezelschap en alleen thuis zitten kan ik nog vaak genoeg. Zal de toekomst uitwijzen. Ik moet weer wennen aan de stilte nu de kinderen voorlopig bij hun Mama zijn, dus zocht ik maar de gezellige drukte op!
Het is altijd goed toeven bij kastelein Jan en keukenprinses Marjanne. De kapsalon was weer uit de kunst. Ik besefte, toen ik aan de toog zat, dat ik graag in een kroeg zit. Ze praten hier net zo krom als in Mariënberg. Luisterde stiekum een paar keer mee wat de stamgasten hier hadden te melden. Net als bij Café Mans werden de niet aanwezige mensen langs de genadeloze meetlat gelegd. Prachtig! 
Dat zou de politiek verplicht moeten stellen. Elk dorp of stad verplicht een bruine kroeg! Alle stemmen voor. Sevens staat sowieso goed op de Anbarger kaart. Heerlijk!
Zou een goed standpunt zijn op de lijst Omtzigt, als die er ooit komt!
Waande mij in de serie 'Cheers' van lang geleden. Het openingsnummer popte op in mijn troebele brein. 'Where Everybody Knows Your Name', niet iedereen wist wie ik was. Vond het prima zo. 'And there are always glad you came. You wanna be where you can see. Our troubles are all the same. Daar wil je gewoon zijn.
Jan als Sam (Ted Danson) en is Marjanne nou Diane Chambers of Rebecca Howe...?Het lieve meisje achter de verschillende tapkranen had wel iets weg van serveester Carla. Maar wie is nou Norm, Cliff of Frasier bij Sevens aan de bar? Niemand! Want iedereen is namelijk zichzelf. Ik zie Diane of Rebecca nog niet zo'n kapsalon of andere culinaire hoogstandjes van Marjanne in elkaar flansen. Iedereen is uniek! Is wie hij of zij graag wil zijn. Toch had my Brown Eyed Girl voor mij niet anders hoeven te zijn, maar dat terzijde. Ik voelde er mij desondanks niet alleen, gek genoeg!
Kwamen nog wat bekenden binnen. Jij hier? Yep, woon hier niet zo ver vandaan, als je het ziet van deze kant. Hier kwamen de Counting Crows tevens lang met een oudje...Lekker man!
'If I Could Give All My Love' - het eerbetoon aan Richard Manuel - de veel te vroeg overleden pianist van the Band. Nog een Skuumkoppe, Ja doe maar....Ik hoefde nergens heen.
Zat foto's te kijken van de afgelopen drie weken op mijn telefoon. Het 'Laatste Avondmaal' van vrijdagavond bij Jannemans. Geweldige tijd. Miste ze nu al, Moos en Mouna houden net als hun papa van een stuk gezelligheid en lekker eten! Ik zocht het gisteren maar weer eens op. Ging ik eens links waar ik normaal gesproken rechts ga. Het legde mij geen windeieren. Kwam op de terugweg nog een organist tegen, we speelden ons loflied op het amateurvoetbal. Drie weken vlogen voorbij!
Vrijdagavond gingen wij nog een keer uit eten, het laatste geld verbrassen van Henk & Jan! 
Ze zaten gezellig naast elkaar. Moos en Mouna. Moest denken aan de muurschildering van ene Leonardo da Vinci. 
Waar Jezus met zijn twaalf discipelen zat te eten voordat hij werd verraden door Judas. 
Toen aten ze, naar het schijnt, alleen maar brood en wijn (zie Johannes 13:21-26). Ik weet het!
Mijn gedachten zijn soms niet te volgen. Sorry! Want we waren maar met z'n drieën en ik hoefde mijn kruus niet te dragen. Het voelde wel een beetje zo. De laatste keer uit eten met Moos en Mouna. 
Wil ze eigenlijk elke dag gewoon aan het ontbijt zien en aan de dis hebben met het avondeten...
Het avondmaal is door vele kleurologen geschilderd. Gaandeweg de tijd kwam er steeds meer eten bij op de tafel, vind ik weer grappig om te lezen. Sorry. Wie houdt het vol op alleen brood en wijn? Wij(n) nie...
Wat kan ik genieten als de kinderen smullen van het eten. Jannemans was al vanouds weer super!
Spareribs vielen van het bot en de hamburger van Moos ging er weer in als Gods woord in een ouderling. Door het slechte weer van de laatste tijd leek het wel of wij voortdurend op vakantie waren in Horecanië...Niets is minder waar. 
Veel restaurants van binnen gezien, we zaten meestal niet buiten omdat Moos nou niet bepaald dol is op wespen. Die regressie-thereapie werkte slechts één zomer. Helaas. Snap hem wel, als er een voortdurend een slang op tafel ligt zit ik ook liever binnen dan buiten.....Snap je helemaal, Moos! Vervelend is het wel. Jochie doet het zo goed. Weer bezig met allerlei onderzoeken! Hij doet het maar gewoon! 
Wat mankeert hem nu? Zelf heeft ie er (nog) weinig last van, geweldig! En wij ons allemaal maar druk maken. Kregen wij ook nog eens de complimenten. Dat wij het zo goed doen als ouders....Mosterd na de maaltijd. Leuk hoor, maar ik heb er niks aan. Je zou niet zeggen dat jullie al bijna twee jaar uit elkaar zijn! Dankjewel, haha. Toch is het zo. Wen er maar aan, het lukt mij (nog) niet! Haha...Maar alles voor de kinderen hè.
Die komen bij ons op één, Moos en Mouna hoeven niet te kiezen tussen Papa en Mama. Gelukkig niet!
Ach ja, we doen het ook niet slecht. Leuk dat de kinderen er niet zoveel last van hebben....Elk nadeel heeft zijn voordeel.
Sorry, dwaal weer af. Het was genieten van de plaatselijke horeca, voornamelijk in Hardenberg al maakten wij tevens uitstapjes naar ondermeer Ommen (Lokaal 1832, Flater, Tante Pos). 
Maar Tante Mien in Hardenberg is hartstikke leuk en gezellig! Een aanrader, zeker met kinderen. Net zoals dus Brasserie de Markt, Jeruzalem, Dos Pimientos, Blij, De Rheezerbelten, Zaut, De Lange Muur....etc. Met andere woorden, keus genoeg in Hardenberg. De Troubadour komt tevens nog aan de beurt want Lian gaat er werken en we hebben het buurman Kevin al meerdere (avond)malen beloofd. Er komen nog genoeg galgenmaaltijden en/of laatste avondmalen aan, gelukkig wel!
Mijn vakantie is (gelukkig) voorbij. De wandelschoenen weer aan, bier alleen weer in het weekend!
Het gaat niet om de bestemming maar om de reis ergens naar toe. Laat dat maar het doel zijn.
Fijn weekend. Joah, mag wel zo.