'En langs het tuinpad van m'n vader zag ik de hoge bomen staan. Ik was een kind en wist niet beter, dan dat dit nooit voorbij zou gaan. Dat dorp van toen, het is voorbij, dit is al wat er bleef voor mij: een ansicht en herinneringen. Toen ik langs het tuinpad van m'n vader liep en de hoge bomen nog zag staan. Ik was een kind, hoe kon ik weten dat dit voorgoed voorbij zou gaan.'
Uut 'Het Dorp' van Wim Sonneveld
'Ik heb een prachtig leven gehad, ik wil dat jullie het ook hebben...'
Was getekend: Jan Terlouw - 85 jaar.
Zag van de week de uitzending van DWDD niet. Druk, druk, druk met van alles en nog wat. Geen tijd om ff gezellig op de bank te zitten maar weet nu al niet meer waar ik het druk mee had. Maar ook dat ik DWDD niet altijd meer pruim, heb er soms tabak en soms gewoon echt pruimtabak van. Ik vertel jullie niks nieuws...
Maar het was het gesprek van de dag op allerlei sociale media. Stond een dag later voor op de Stentor, nou ja dan moet het toch wel nieuws zijn. Iemand die wat terugschreef aan Jan Terlouw. Terlouw, politicus in ruste maar ik herinner Jan Terlouw vooral als benadigd jeugdboekenschrijvert.
Wie kent Ptjor, Oorlogswinter, Koning van Katoren, Oosterschelde Windkracht 10 en Briefgeheim niet....?
Nou ikke wel, voor enkele jaren zag ik de film Oorlogswinter. Mooie film, wat mijn kippenvel bezorgde en mij terugvoer naar mijn onbezonnen jeugd.
Ja, want ik ken ook nog de touwtjes uit de brievenbus. Ik ben misschien van een andere generatie. Ik stam nog uit de tijd dat er geen internet, cd's, mails bestond. Zwarte piet wel, negerzoenen ook en meer van dat onschuldige gedoe wat nu een heel gedoe schijnt te zijn. Vond mij oud worden zo rond mijn twintigste destijds omdat een neefje vroeg waar die zwarte plaatjes voor waren....? Singletjes Guus...Muziek uit de oude doos, met een A- en B-kant. Nu stop je een CD'tje in de CD-speler. En wie doet dat nu nog tegenwoordig met al die streaming diensten....Wie koopt er nog een CD'tje van een band. Ikke duzz....
Noem mij een ouwe loel, noem mij maar wat jullie mij noemen willen maar ik snapte Jan Terlouw heel goed. Hij gaat binnenkort hemelen, dat weet ie....maar hij weet niet wat hij achterlaat. Hij mist net als ik de touwtjes uit de brievenbussen. Hij mist het onderlinge vertrouwen. Vroeger gaf je iemand die zwart schilderde niet aan, je gunde die man zijn extra zakcentje. Nu gunnen wij elkaar het licht niet meer in de ogen en wordt Ral 9001 gewoon weer zwart en klikken wij zonder met onze ogen te knipperen. En zijn we dik tevreden als die zwartschildert zijn verdiende loon ontvangt.....Waarom. Ik snapte Jan heel goed vanmorgen toen ik het fragment even terugkeek. Hij omschreef prachtig het onderbuikgevoel, hij beschreef waarom rechts en links elkaar niet meer inhalen maar elkaar zouteloos parkeren op een verlaten weiland en daar elkaar genadeloos de pan inhakken.
Touwtjes uit de brievenbussen....Ik zag het vaak toen ik terugfietste van school. In Beerzerveld weet ik nog zo twee brievenbussen op te noemen als ik links afsloeg naar Mariënberg. Maar mijn dorp is ook niet meer het dorp van vroeger. Het dorp, waar ik ooit groot werd gemaakt door oude normen en waarden. Door de touwjes uit de brievenbussen retoriek.
Ik vraag me soms wel eens af wat moet ik Moos straks allemaal leren en ons ongeboren kindje...?
Groeien ze nog wel op met het onschuldige kinderfeestje wat ooit Sinterklaas heette. Nu Zwarte Piet geen Piet meer mag heten omdat een hele boze mevrouw zich stoort aan bepaalde feiten die volgens mij niet kloppen of een beetje uit haar verband zijn gerukt. Dat je discriminatie moet aanpakken ben ik als eerste voor, daar ben ik ook tegen....Ik vindt dat ook niet kunnen maar moet dat nou over de ruggen van kleine lieve kindertjes van pak 'm beet drie, vier jaar....Die niks snappen waarom sommige grote mensen zo boos kunnen worden. Het vertrouwen onder onze voeten is niet meer....Wij vertrouwen elkaar niet meer....Een man een man, een woord een woord....Wordt dat straks iets van vroeger. De hoge bomen staan er nog langs het tuinpad van mijn vader. Kijk wat je achterlaat....Dat riep ik vaak als een verdediger mee struinde naar voren, zei het ook tegen mijzelf als ik ergens wat achterliet. Moet vaak er nog even bij met de borstel om het bruine van het wit weer te scheiden....Niet racistisch bedoeld, onze pot is nu éénmaal wit en mijn ontlasting bruin. Kan het woord soms niet eens spellen. Laat staan dat ik het ben...Jan dacht het ook, wat laat ik achter. Hij heeft een fantastisch leven gehad en gunt het ons ook....Wij redden het allemaal nog wel of komt de hel toch binnenkort buurten op aarde. Ik maak mij best zorgen over de toekomst van Moos en the unknown person in the buik van San. Ik hoop dat Moos een net zo onbezonnen jeugd mag krijgen dan die ik heb gehad. Dat hij zowel zwarte piet als Sinterklaas de hand mag blijven schudden. Dat hij gewoon mag zijn wie hij wil zijn...Dat hij gewoon zijn trainingspakkie van Mariënberg kan blijven dragen in Hardenberg. Wat is hij trots op zijn Mariënberg pakkie, niet alleen hij...Ik ook, hij draagt 'm nu al en wil straks voetballen. Moos staat er achterop, Moos zo noemde mijn moeder mij ook altijd. Dankzij haar heb ik een prachtig leven.....Misschien maakt zij zich ook wel zorgen. Wie moet straks mij waarschuwen voor onbezonnen daden....Ik loop gelukkig niet meer in zeven sloten tegelijk maar ik snap Jan en Martha....
Misschien moeten wij maar af van die Ja en Nee stickers op de deuren en maar nieuwe stickers bedenken met een touwtje en een brievenbus.....Een teken dat je je buurman of buurvrouw vertrouwt en ook al die andere mensen in de Marslanden.....Dat Sinterklaas en Zwarte piet welkom zijn, dat ze niet terug hoeven naar hun land dat je zelfs boze mevrouwen een nieuwe maan en nieuwe verbanden laat zien. Dat ons bloed allemaal rood kleurt als wij erin prikken.....
Joah, mag wel zo.....en nu ga ik voetballen met Moos. Weet niet wie trotser is op Moos zijn nieuwe trainingspak......??? we lopen straks maar langs het tuinpad van mijn vader......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten